ronaldinho

1. Ben je dan eigenlijk niet gewoon je auto aan je nieuwe werkgever aan het verhuren (met bijbehorende verzekeringsproblemen), die die auto weer aan jou ter beschikking stelt (bijtelling)? Logischer alternatief is dat je de zakelijke auto voor privédoeleinden gebruikt (zo kwalificeert de dienstbetrekking namelijk vanuit de onderneming bezien, met bijtelling) en waarvoor je van de werkgever in de loonsfeer een km-vergoeding krijgt. Mits je nog een onderneming hebt waartoe de auto kan worden gerekend, anders is het gewoon een privé-auto waarvoor je geen bijtelling hebt, maar waarvoor je wel een km-vergoeding kunt krijgen. Let wel, in NL kun je 19ct/km onbelast vergoed krijgen en is het eventuele meerdere belast, geen idee hoe dat in Duitsland zit. Als de werkgever min of meer alle autokosten vergoedt, dan kan weer een bijtellingsverhaal gaan spelen. Factureren vanuit de eenmanszaak lijkt me niet de handigste optie. 2. Je mag ook als je in loondienst bent bij dezelfde partij als ondernemer diensten verlenen. Daar zitten echter wel belangrijke beperkingen aan, in de meeste gevallen worden de werkzaamheden geacht in dienstbetrekking te zijn uitgevoerd. Wil je dat voorkomen, dan moet het om totaal verschillende activiteiten gaan, waarbij je zeker ook nog andere opdrachtgevers hebt. Knoeien met omschrijvingen op facturen wordt ook wel eens fraude genoemd. 3. Nee, maar als je geen ondernemersactiviteiten verricht, heb je de onderneming gestaakt. Nu je kennelijk geen andere opdrachtgevers hebt, zul je geen ondernemersactiviteiten meer hebben en is het dus einde onderneming. Die staking gaat niet altijd van de ene op de andere dag. Als je nog bezig bent om bedrijfsmiddelen te verkopen, is het best mogelijk dat de onderneming nog gedurende een bepaalde periode in stand blijft en bepaalde bedrijfsmiddelen in afwachting van verkoop tot het ondernemingsvermogen mogen worden blijven gerekend. Of dat in deze situatie voor- of juist nadelig is, kan zonder exacte feiten niet worden berekend. Kortom: niet ingewikkelder maken dan nodig.

Niet mijn ding, maar ik neem aan dat met de verlenging naar heel 2014 ook info waar Norbert hier naar verwijst nog steeds actueel is. Die info zegt 6%.

Ja. Privé-opnames zijn niet relevant voor de belastingheffing. Je betaalt belasting over het aan jou toe te rekenen deel van de winst, niet aan de hand van het opgenomen bedrag. Dus als je de winst niet opneemt, moet je er toch belasting over betalen. En als je een bedrag opneemt, betaal je daar geen belasting over (als het een deel van de winst is die je (later) opneemt, dan heb je daar immers al belasting over betaald en als het je eigen inbreng was, dan hoef je daar niet over te betalen).

Wat wil de investeerder? Een CV geeft de meeste flexibiliteit met betrekking tot de fiscale sfeer, daar valt meer mee te spelen. Maar fiscaliteit alleen is niet de juiste afweging. Ook risico, reputatie en andere mogelijkheden zijn daarin belangrijk.

Tantes vallen niet onder de uitgebreide groep verbonden personen, want daarbij moet het gaan om bloed- of aanverwanten in de rechte lijn. Dus hoe dan ook geen terbeschikkingstelling, maar gewoon box 3 bij tante. Wie de leningovereenkomst moet aangaan, is ook een kwestie van wat jullie en tante willen. Bij een renteloze lening is duidelijk sprake van een bevoordeling - wil tante ook jou bevoordelen, of alleen haar nichtje? In het laatste geval is het logischer als tante aan nicht leent en die het bedrag inbrengt in de VOF. Door middel van afspraken over de (voor-)winstverdeling kan dan een vergoeding over de stand van de kapitaalrekening (waarbij die van nicht door de inbreng een stuk hoger is geworden) rekening worden gehouden met die extra, eenzijdige inbreng. Houdt tante ook rekening met het box-3-nadeel? Jaarlijks 1,2% belasting betalen van een bedrag waarover je alleen maar risico loopt zonder enige kans dat het ook ooit een voordeel zal opleveren is wel iets dat beter even benoemd kan worden, zodat er geen scheve ogen over ontstaan.

iedereen mag zich fiscalist of belastingadviseur noemen, het is geen beschermd beroep. Ik ken overigens een heleboel goede fiscalisten zonder universitaire achtergrond, sterker nog, alleen de NOB heeft een fiscale, universitaire opleiding in de toelatingseisen staan. De grootste beroepsorganisatie RB stelt die eis niet. Maar dat terzijde. Gelet op de complexiteit van de huidige fiscale regels rond eigenwoningrente wordt het niet alleen steeds lastiger om een fatsoenlijke berekening te maken (vergeet bijvoorbeeld niet de steeds groter wordende mismatch tussen de hoogste tariefschijf en het maximale aftrekpercentage (dit jaar 51,5% en jaarlijks met 0,5%-punt afnemend tot het tarief in de derde schijf (nu 42%, maar naar verwachting over enkele jaren gefaseerd afnemend naar onder de 40%). Ook de bijkomende regels varieren van lastig tot onbegrijpelijk. - Lastig is bijvoorbeeld de informatieverplichting bij een eigenwoningschuld aan (onder meer) de eigen BV. Niet(-tijdig) aanmelden van de lening c.q. doorgeven van wijzigingen leidt bijvoorbeeld tot niet-aftrekbare rente, terwijl de rentebate bij de BV wel gewoon belast is. - Ingewikkeld zijn bijvoorbeeld de regels over het aflossingsschema. Versneld aflossing mag op een later moment bijvoorbeeld worden gevolgd door een aflossingspauze. Behalve als in de tussentijd bijvoorbeeld de rente is gewijzigd. - Onbegrijpelijk zijn ronduit de regels bij echtscheiding. Dat levert zelfs de meest doorgewinterde specialisten op dit gebied veel hoofdbrekens op, waarbij een klein foutje onherstelbare, grote gevolgen heeft (tot en met permanent verlies van de volledige aftrekmogelijkheden). Bij eigen inleg spelen vanuit fiscaal oogpunt ook de verschillen met box 3 een rol. Eigen inleg verlaagt je box 3 vermogen en zorgt voor meer vrij vermogen in de BV. Dan gaat het mede om het rendement dat je met dat vermogen (hetzij in de BV hetzij in prive) kunt behalen. Daarbij speelt het heffingvrije vermogen in box 3 een belangrijke rol in de berekening. Daarnaast zie ik hier veel goede opmerkingen, waarbij soms nog een kanttekening kan worden geplaatst. Één pak ik er even uit, namelijk het lenen om de verplichte aflossingen te kunnen doen. Op zich is dat namelijk geen enkel probleem. Mits vastgelegd in een aparte leningovereenkomst, past dit gewoon binnen de voorwaarden van de eigenwoningregeling en is zelfs voorgesteld door minister Blok (al snel verworden tot de 'Blok-hypotheek', en sindsdien ook wel verbasterd tot 'Blok-aan-je-been-hypotheek' - mede omdat feitelijk niet wordt afgelost, maar de lening langzaam overgaat naar box 3 en de rente dan dus niet meer aftrekbaar is). Wil je zeker zijn dat het goed gaat, volg dan de voorwaarden die Financiën daaraan heeft gesteld. Voorwaarden: 1. De jaarlijks verschuldigde rente op de eerste schuld mag administratief niet worden gesaldeerd met de jaarlijks verschuldigde rente op de tweede schuld of het in dat jaar uit de tweede schuld opgenomen bedrag. 2. De rente op de eerste schuld is marktconform en ziet niet op andere rechten of verplichtingen dan de terbeschikkingstelling van de hoofdsom van deze eerste schuld. 3. Het rentepercentage op de tweede schuld is niet lager dan het rentepercentage op de eerste schuld.

Een wat verlate fiscale toevoeging: 5% is ook een relevante grens voor het geval de investeerder vanuit een vennootschap gaat participeren (tenzij sprake is van een fiscale of vrijgestelde beleggingsinstelling). Dat is namelijk de ondergrens voor toepassing van de deelnemingsvrijstelling in de vennootschapsbelasting. Bij een kleiner belang treedt economisch dubbele belastingheffing op (mits sprake is van winst).

Ik weet niet wat het van je werkgever mag kosten, maar ik verwacht niet meer dan je nu aan reiskostenvergoeding krijgt. Uiteraard kun je (naast dat je geen reiskostenvergoeding meer krijgt, dat gaat niet samen met een auto van de zaak) een vergoeding aan je werkgever betalen voor privégebruik. Die vergoeding wordt dan in mindering gebracht op de bijtelling, maar verhoogt wel de winst van je werkgever. En voor zover de vergoeding niet ziet op privégebruik, maar bijvoorbeeld op het woon-werkverkeer, dan kan dat deel van de vergoeding NIET in mindering worden gebracht op de bijtelling. Wel verhoogt dit de winst van je werkgever, zodat feitelijk sprake is van dubbele heffing. Dan zijn er ook nog wat btw-perikelen die het verhaal wellicht wat minder interessant maken. Maar dat is een compeet andere afweging die je nu niet in je verhaal hebt meegenomen en waarover (ook) al heel veel is geschreven hier. Al met al is wellicht nog de beste optie (zeker omdat het niet om een nieuwe auto schijnt te gaan?) om de auto privé te houden, de reiskostenvergoeding van je werkgever onbelast in je zak te steken en 19 cent per voor de onderneming gereden km van de winst af te trekken.

Sterker nog: de gebruikelijkloonregeling geldt afzonderlijk voor iedere vennootschap waar in direct of indirect een aanmerkelijk belang wordt gehouden. Formeel zou je dus zowel bij de holding als bij de werkmaatschappij €44.000 moeten verdienen. Gelukkig is de praktijk wat minder weerbarstig en kun je doorgaans vrij eenvoudig aannemelijk maken dat voor iedere vennootschap €44.000 iets teveel van het goede is. Je dient dan per vennootschap te bepalen wat het gebruikelijk loon is, met inachtneming van bijvoorbeeld de deeltijdfactor (let wel: ook parttimers kunnen meer dan €44.000 verdienen; het deeltijdpercentage beïnvloedt niet de bewijslastgrens van €44.000, maar vormt slechts onderdeel van de motivatie waarom het salaris lager zou mogen zijn). Vervolgens mag je er wel voor kiezen om al die verschillende salarissen (dus die van de holding en die van de werkmaatschappij) bij elkaar op te tellen en door 1 vennootschap als salaris te laten uitbetalen (doorbetaaldloonregeling)

Zoals het er staat, klinkt het alsof je in loondienst gaat bij een nieuwe werkgever, maar een deel van je salaris aan je BV wilt laten overmaken. Dat kan op zich, alleen niet met de gevolgen die je voor ogen hebt: dan is namelijk nog steeds het hele salaris bij jou belast en wordt slechts de uitbetaling van het netto salaris over jouw bankrekening en die van je BV verdeeld. Die storting op de bankrekening van de BV is dan ofwel een lening van jou aan de BV ofwel een (al dan niet informele) kapitaalstorting. Afhankelijk van de omstandigheden bestaat er mogelijk de optie dat je niet in loondienst gaat, maar de BV laat inhuren en jij bij de BV in loondienst gaat. Maar zo op het eerste gezicht zal er dan wel het een en ander aan de situatie moeten wijzigen.

@Paradocx: als het bedrijf al jaren verlies draait, maar de ondernemer het meer als hobby ziet en voldoende privé-middelen inzet om de huur te betalen, is er voor de verhuurder op dat moment nog weinig aan de hand. Als vervolgens iemand zonder die reserves de zaak overneemt, bestaat de kans dat die binnen de kortste keren in de financiele problemen komt en de huur niet meer betaalt. Dat wil de verhuurder proberen te voorkomen. Bij een groot concern is het minder een probleem: dan heb je het over een rechtspersoon (veelal een bv) als huurder. Als dan de aandelen in die vennootschap worden verkocht, is er geen sprake van indeplaatsstelling: de huurder blijft dan immers dezelfde bv. Wel kan het natuurlijk zijn dat er in de huurovereenkomst bepalingen zijn opgenomen over de aandeelhouder, als dat een wezenlijk effect op de gegoedheid van de hurende vennootschap kan hebben.

Als de ondernemer goederen levert en hij ook degene is die zich verbonden heeft de goederen bij de klant te bezorgen, is voor wat de bezorging betreft sprake van een bij komende prestatie die op gaat in de levering van de goederen. Bij levering van goederen tegen verschillende btw-tarieven moeten de kosten naar verhouding van de vergoedingen exclusief de bezorgkosten worden toegerekend aan die goederen. Aldus de staatssecretaris. Dus niet het hoogste tarief, maar het gemiddelde berekenen op basis van de omzetverhouding. Voor apothekers geldt daarop trouwens een uitzondering. Wellicht leuk om eens te proberen om dat op basis van het gelijkheidsbeginsel ook naar andere branches door te trekken.

Naast deze verwerking voor de inkomstenbelasting is het ook goed om stil te staan bij de gevolgen voor de omzetbelasting. Normaal moet bij de onttrekking ook btw in rekening worden gebracht. Als het gaat om goederen die onder de margeregeling zijn gekocht (dus bij de aanschaf is geen btw afgetrokken), dan is het in ieder geval verdedigbaar om te stellen dat de onttrekking van een goed dat eerder onder de margeregeling is aangeschaft zonder btw kan plaatsvinden. Het maakt niet uit of de btw op de gebruikskosten (onderhoud, brandstof, etc) wel is afgetrokken.

Dit zal niet meer gaan. Het heffingslek dat aan het licht kwam door het arrest Charles en Charles-Tijmens is al even geleden gedicht. In eerste instantie door wel volledige aftrek toe te staan, maar vervolgens het privegebruik in de jaren daarna te corrigeren, maar sinds 2011 door slechts aftrek toe te staan voor zover de onroerende zaak voor met btw belaste prestaties zal worden gebruikt. Als je het hele pand btw-belast gebruikt, dan heb je natuurlijk wel 100% aftrek - maar dat heeft weinig met het betreffende arrest te maken.

De vraag die bij mij opkomt, is of je (volgens de fiscale regels) je onderneming hebt gestaakt, wellicht al in 2012 en dus ook toen al de stakingswinst had moeten aangeven (o.a. belaste vrijval van de oudedagsreserve). Wat is de reden dat er geen omzet was en is er na 2013 wel weer omzet te verwachten?

Of ik begrijp je vragen niet goed, of je hebt het concept 'BV' niet zo goed in de vingers. In het laatste geval raad ik je met klem aan om hierbij professionele hulp in te schakelen. Een BV is juist (onder meer) bedoeld om privé-aansprakelijkheid zoveel mogelijk buiten de deur te houden. Als bestuurder ben je in beginsel slechts in geval van onbehoorlijk bestuur in privé aansprakelijk. Dat kan anders liggen voor nog openstaande kosten van vóór de oprichting van de BV. Het 'verlaten' van een BV bestaat doorgaans uit het verkopen van de aandelen aan de hoogste bieder, met inachtneming van eventuele regels daarover in de statuten of aandeelhoudersovereenkomst (aanbiedingsplicht, etc.). Als niemand de aandelen wil kopen, blijf je ermee zitten. Maar bijbetalen om ervan af te komen is doorgaans niet de bedoeling, al kan het natuurlijk zijn dat je nog schulden hebt aan de vennootschap of je mede-aandeelhouders, die je wellicht op dat moment moet aflossen.

Ervan uitgaande dat jullie een vof starten, geldt dat de belastingheffing over de winst individueel wordt bepaald. De vof is namelijk transparant en wordt voor de inkomstenbelasting niet gezien. Ieder van de vennoten moet zelf beoordelen of hij willekeurig kan afschrijven en zo kan het gebeuren dat de ene vennoot wel willekeurig kan afschrijven en de ander niet. Daar lijkt het in dit geval ook op, want voor de willekeurige afschrijving voor startende ondernemers is vereist dat de verhoogde zelfstandigenaftrek van toepassing is en daarvoor moet onder meer aan het urencriterium worden voldaan.

Het scheelt natuurlijk wel dat Google in UK behoorlijk wat substance heeft, maar nogal werd bekritiseerd omdat daar nauwelijks belastbare winst werd behaald - mede door gebruikmaking van Nederland via een double Irish structuur met een Dutch sandwich. Ter beperking van de schade door massaverontwaardiging werd het dan niet onverstandig geacht om wat meer resultaten aan UK toe te rekenen. Als dat soort sentimenten een rol gaat spelen, heb je wel hele goede verkopers nodig.

Tja, ondernemers (in de zeer ruime zin des woords) zijn niet altijd even makkelijk in hokjes te duwen. Zeker niet omdat die hokjes elkaar hier en daar een beetje of juist heel veel overlappen. En omdat die hokjes niet allemaal even vast omlijnd zijn. Zo zit ik in de (fiscale) adviesbranche. Niet echt een maak-ondernemers-scene, zou ik denken, tenzij je belastingaangiften maken als zodanig ziet (en die maak ik dan nog niet eens...). Een sector waarin je een paar hele grote organisaties hebt met heel veel personeel en heel veel kleinere met soms een klein beetje personeel. En veel zzp-ers, die toch ook risico lopen. Zit daar dan onderscheid tussen? Er is geen harde afbakening en zou die er wel zijn, dan zijn er altijd weer de uitzonderingen op de regel, waar je ook wat mee moet. Dat is wat het allemaal zo lastig maakt. Zei de freelancer die geen zzp-er is maar wel tevens in loondienst en dus wel in een paar maar lang niet alle hokjes past :)

Ik ken deze partij niet, maar what's the catch? De site biedt heel weinig over de organisatie en wie erachter zit. Alles is gratis, maar er staat niet wat er dan mee gebeurt. Het komt over als een individu met negatieve ervaringen met de fiscus, die dit nu wil inzetten voor anderen. Met klanten daar naartoe levert dan al snel een capaciteitsprobleem op: zonder funding is gratis niet vol te houden als het druk wordt. Er zal toch brood op de plank moeten en de organisatiekosten zullen ook gedekt moeten worden. Ik zou dan toch ten minste een keer persoonlijk gaan kijken en dan goed in de organisatie duiken, als je de behoefte hebt om met een dergelijke partij in zee te gaan.

Soms is het handig om gewoon even op de wettekst terug te vallen: 34g. De factuur wordt uitgereikt uiterlijk op de vijftiende dag van de maand volgende op die waarin de goederenlevering of de dienst is verricht. In geval van vooruitbetalingen als bedoeld in artikel 34c, eerste lidartikel 34c, eerste lid, onderdelen d en e, moet de factuur telkens worden uitgereikt vóór het tijdstip van de opeisbaarheid daarvan. Artikel 35a 1 Op de factuur zijn de volgende vermeldingen verplicht: a. de datum van uitreiking van de factuur; (...) g. de datum waarop de goederenlevering of de dienst heeft plaatsgevonden of voltooid is of de datum waarop de in artikel 34c, eerste lidartikel 34c, eerste lid, onderdelen d en e, bedoelde vooruitbetaling is gedaan, voor zover die datum vastgesteld is en verschilt van de uitreikingsdatum van de factuur; (...) De wet bepaalt geen vaste uitreikingsdatum, slechts een uiterste datum. Eerder mag dus ook, maar het kan wel de verschuldigdheid van de btw (en het moment van teruggaaf voor de afnemer) beïnvloeden. Het gaat hier om een vooruitbetaling, waarbij de datum nog niet is vastgesteld danwel niet verschilt van de uitreikingsdatum van de factuur, dus hoeft die datum niet te worden vermeld.

Het is geen voorwaarde dat het in dezelfde branche moet zijn. Alleen loop je dan al snel tegen staking van de oude onderneming aan, waardoor je op de tweede mogelijkheid bent aangewezen.

In eerste instantie kun je denken aan toepassing van de herinvesteringsreserve (ter referentie: art. 3.54 Wet IB 2001): de boekwinst stop je, voor zover je van plan bent te herinvesteren, in een aparte reserve, zodat je (voor dat deel) per saldo geen winst hebt. Zodra je een vervangende investering doet, boek je de herinvesteringsreserve daarop af, zodat de boekwaarde van je nieuwe bedrijfsmiddel lager wordt. Je hebt dan de belastingheffing over de winst uitgesteld, maar in de komende jaren heb je wel lagere afschrijvingen (en dus hogere winst). Daar zitten wel wat regels aan. Bijvoorbeeld een boekwaarde-eis: de boekwaarde van de nieuwe bedrijfsmiddelen mogen na afboeking niet lager zijn dan de boekwaarde van de verkochte bedrijfsmiddelen. En een economische-functie-eis: Als de bedrijfsmiddelen (normaal) in tenminste 10 jaar worden afgeschreven, dan moet het nieuwe bedrijfsmiddel dezelfde economische functie vervullen als het oude bedrijfsmiddel, tenzij de verkoop een gevolg is van overheidsingrijpen. Herinvestering moet daarnaast binnen drie jaar na het jaar van verkoop plaatsvinden. Als de herinvesteringsreserve geen optie is omdat de onderneming wordt gestaakt, dan kun je ook nog denken aan 'doorschuiving via te conserveren inkomen naar een andere onderneming' (art. 3.64 Wet IB 2001). Dat lijkt erg op de herinvesteringsreserve, maar dan met eigen voorwaarden. Dit is een faciliteit die met name is ingegeven door problemen in het verleden met bedrijfsverplaatsingen. Bijvoorbeeld als je een strandtent verkoopt en een paar km verderop een kroeg overneemt, dan wordt dat (vaak) gezien als staking van de onderneming en dus afrekening. Om dat te voorkomen is deze regeling in het leven geroepen. Uit de beperkte omschrijving die je geeft, maak ik op dat het zeker niet ondenkbaar is dat de belastingdienst tot staking concludeert. Dan is dit een goede optie, mits je van plan bent om binnen 12 maanden na verkoop te herinvesteren - dat is namelijk de (veel kortere) termijn die daarvoor geldt. In je rekenvoorbeeld dien je nog wel rekening te houden met de boekwaarde van de verkochte onderneming - die moet ook weer in de nieuwe onderneming. Stel: boekwaarde 1000, stakingswinst 1000 (dus totale verkoopprijs van 2000). De eerste 1000 investering kun je niet afboeken op de herinvesteringsreserve. Investeer je 1500, dan heb je dus nog 500 winst waarover je moet afrekenen (zowel bij de doorschuiving als bij de herinvesteringsreserve, dat werkt hetzelfde). Dan heb ik nog wel even buiten beschouwing gelaten dat bij de doorschuiffaciliteit het alleen gaat om de stakingswinst, dus de reguliere jaarwinst moet nog worden uitgefilterd. Het is overigens geen alles-of-niets-bepaling, je mag kiezen om over een deel van de stakingswinst wel af te rekenen (bijvoorbeeld als je verrekenbare verliezen hebt staan). Edit: He, mister ongeduld! Ik was bezig hoor... ;D

Fiscaal zit er nogal een verschil tussen investeren in een nieuwe onderneming of in vastgoed, om nog maar te zwijgen over de eventuele bv. Dat heeft dan ook direct consequenties voor de optimale structuur. 'Tzt laten adviseren' lijkt mij dan wat aan de late kant, het is voor de adviseur een stuk prettiger werken als hij in een vroegtijdig stadium betrokken wordt en nog waar nodig kan bijsturen.

Wellicht handig om je emailadres in het bericht te verwijderen? Dat staat straks namelijk bovenaan in google. In je profiel kun je contactgegevens opnemen en via de 'pm-knop' kunnen mensen je toch al berichten versturen. 1. Dat ligt eraan wat jullie precies afspreken. Als het (grootste) deel van het startkapitaal als lening aan de BV wordt verstrekt tegen een forse rente, dan is het heel wat minder gunstig dan wanneer het allemaal eigen vermogen is, om maar eens iets te noemen. 2. Met (meer dan) 5% van de aandelen ben je DGA en geldt de gebruikelijkloonregeling. Dat houdt in dat je jaarsalaris €44.000 bedraagt, tenzij jij aannemelijk maakt dat een lager salaris gebruikelijk is, of de fiscus aannemelijk maakt dat een hoger salaris gebruikelijk is. In de startfase is vaak wel een afspraak te maken over een lager salaris, maar de fiscus zal dat zo snel mogelijk opgekrikt willen zien. Daarnaast geldt dat alles wat je aan salaris krijgt, voor 51% ten laste van jouw winstaandeel gaat en voor 49% ten laste van dat van de investeerder. Dat geldt overigens ook voor het salaris van de investeerder. In beginsel gaat de aandeelhoudersvergadering over het bestuurderssalaris en met een meerderheid van de aandelen (mits daaraan ook de meerderheid van de stemmen is gekoppeld) bepaal je dat dan dus zelf - tenzij daar bijvoorbeeld een versterkte meerderheid voor nodig is of andere afspraken over worden gemaakt. En dat is dus heel verstandig om vooraf te doen, zeker als de intentie is om met een laag salaris te starten en dan op 'enig moment' het salaris te verhogen. Dat kan ook een variabel salaris zijn, bijvoorbeeld een vaste basis en een bonus - dan is het wel goed om daar de belastingdienst ook bij te betrekken. In de meeste gevallen is het overigens aan te raden om niet rechtstreeks de aandelen in de werkmaatschappij te houden, maar om die aandelen via een personal holding te houden (je richt dan een BV op waarvan je 100% van de aandelen bezit, en die richt dan de gezamenlijke BV op waarin de onderneming zit, of nog uitgebreider). Dan werk je niet rechtstreeks met een salaris, maar met een managementfee. 3. Als je inderdaad van plan bent om vanuit een BV te starten (maar ik zou zeker niet bij voorbaat andere rechtsvormen uitsluiten), dan zou ik persoonlijk nieuwe vestigingen steeds in een nieuwe BV onderbrengen. Logischerwijze zou dat door een gezamenlijke tussenholding worden gedaan en dan zou er niet iets aan de verhoudingen veranderen. Behalve wellicht de hoogte van de managementfee. Maar dat is ook een kwestie van onderhandelen. 4. In beginsel beslist de aandeelhoudersvergadering, al moet het bestuur tegenwoordig bij een dividenduitkering expliciet controleren of het wel verantwoord is en desnoods de uitkering weigeren. Daar zijn ook vooraf wel afspraken over te maken in een aandelhoudersovereenkomst, maar daar zijn partijen niet altijd ook daadwerkelijk aan gehouden (bijvoorbeeld gelet op genoemde beoordeling door het bestuur). Er zijn een heleboel adviseurs die hier wel bij kunnen helpen - ondernemingsrechtjuristen, accountants/boekhouders, belastingadviseurs, bedrijfsadviseurs. Branchespecifieke specialisatie lijkt me niet echt nodig, hier.