ronaldinho

4.46, lid 6, Wet IB 2001: Het in artikel 4.34 bedoelde negatieve vervreemdingsvoordeel in geval van ontbinding van de vennootschap wordt in aanmerking genomen op het tijdstip waarop de vereffening is voltooid. Of hij moet op een eerder moment op een andere manier zijn aandelen vervreemden.

Wat betreft die "niet-meer-dubbele-aftrekbaarheid" kun je niet vrij kiezen van welke woning je de rente aftrekt. Als de termijn voor dubbele aftrek is verstreken, hou je zolang je in de oude woning woont aftrek van de rente op die oude woning. Bij verhuizing naar de nieuwe woning (mits die ook daadwerkelijk al als woning kan worden aangemerkt) geldt vervolgens een nieuwe periode waarin de rente op beide woningen kan worden afgetrokken, mits de oude woning in die periode leeg te koop staat. Dat is wel iets om in het achterhoofd te houden bij de afweging om wel of niet te verhuren: de opbrengst moet in ieder geval hoog genoeg zijn om de gederfde eigenwoningrenteaftrek en de bijkomende kosten te dekken.

Onderhoudskosten? Is het leasebedrag lager omdat je een deel van de auto feitelijk betaalt met de in te ruilen auto? Dan moet je ook nog met de afschrijvingen rekening houden. Overigens, als al je kosten wegvallen tegen de bijtelling, dan kun je voor de IB wellicht beter de auto privé houden en 19ct/km aftrekken.

Je woont nu nog in de oude woning, omdat de nieuwe nog in aanbouw is. Waarom kun je dan vanaf begin volgend jaar geen hypotheekrente meer aftrekken?

Tja, de meeste fiscale literatuur dien je een abonnement voor te hebben, maar op rechtspraak.nl kun je zoeken in de gepubliceerde jurisprudentie (bijvoorbeeld op 3.4 wet inkomstenbelasting 2001). Een interessant arrest is dan bijvoorbeeld dat waarin een exploitant van een windturbine tot ondernemer werd bestempeld.

Investeringsaftrek is niet mogelijk bij ROW, dus doorschuiven is geen optie. Staking van de onderneming valt onder het onttrekken van een goed aan de onderneming en dat is gelijkgesteld met vervreemding. Overigens is het ook mogelijk om met 4 uur per week een onderneming te drijven (je hoeft niet aan het urencriterium te voldoen om ondernemer te zijn, dat is slechts de grens om van enkele ondernemersfaciliteiten zoals de zelfstandigenaftrek gebruik te kunnen maken).

@Roel: je bedoelt deze (beperkte) informatie?

Inmiddels is de definitieve regeling ook bekend: die sluit aan bij de oude regeling, met als belangrijkste verschil dat de afschrijving is beperkt tot 2013. Onder de oude regeling mocht het restant in volgende jaren willekeurig worden afgeschreven, maar dat is nu niet het geval. In 2014 en later kan alleen volgens de normale regels worden afgeschreven. De uitsluitingen zijn hetzelfde gebleven (althans, de normen voor de zeer zuinige personenauto zijn wat aangescherpt). Wat betreft de hoogte: de willekeurige afschrijving kan niet meer bedragen dan de in 2013 betaalde aanschaffings- of voortbrengingskosten. Er is wat dat betreft geen onderscheid tussen aanschaffen of zelf voortbrengen. Het maximum in 2013 is dus 40.000. In de fiscale literatuur wordt wel betwist dat huurdersinvesteringen in aanmerking kunnen komen voor de willekeurige afschrijving op aangewezen bedrijfsmiddelen. Ofwel het betreft een investering in een (uitgesloten) immaterieel activum, ofwel het betreft een investering in een (uitgesloten) gebouw). In beide gevallen kan dus niet willekeurig worden afgeschreven. maar goed, dat is natuurlijk maar een mening.

Tja, bij ons werkt de gemeente alléén nog maar op afspraak, wat soms ook wel weer erg lastig is. Het lijkt mij belangrijk dat er een balans gevonden wordt tussen efficiency vanuit de gemeente en vanuit belanghebbenden. Daar kan zo'n berichtenbox bij helpen. Overigens, doe mij zo'n box bij de belastingdienst!

Dat kan inderdaad. Naast de grens voor het aanmerkelijk belang in de IB is ook de grens voor het kunnen vormen van een fiscale eenheid vennootschapsbelasting gesteld op 95%. Die fiscale eenheid levert overigens meteen een aansprakelijkheidsrisico op en de vraag of de draagplicht voor de vennootschapsbelasting civieljuridisch afdoende is geregeld tussen de FE-vennootschappen. En natuurlijk de vraag waar dan die fiscale verliezen zitten en waardoor die worden veroorzaakt. Maar dat is slechts een klein deel van het due dilligence onderzoek dat je naar ik aanneem wel laat uitvoeren voordat je instapt.

Dit blijft lastige materie. De eerste vraag die je moet stellen is hoe de lening door vader moet worden worden gekwalificeerd. Vader is geen ondernemer en wordt dat ook niet door een lening te verstrekken. De volgende stap is dan resultaat uit overige werkzaamheden (meer specifiek: de terbeschikkingstellingsregeling). Vader behoort tot de uitgebreide groep van verbonden personen, wat betekent dat de lening moet worden beoordeeld op (on)gebruikelijkheid. Nu de bank niet wil financieren, is de kans op ongebruikelijkheid zeker aanwezig (alhoewel de bank daarvoor wellicht niet de juiste maatstaf is, maar het kan wel een indicatie zijn). In geval van een ongebruikelijke terbeschikkingstelling vallen zowel de schuld aan de bank als de vordering op zoon in box 1. De inkomsten zijn progressief belast en de kosten (rente) zijn aftrekbaar. Let wel: als de schuld niet terugbetaald kan worden, kan normaal gesproken in box 1 een verlies worden genomen. Dit is echter niet het geval wanneer sprake is van een onzakelijke lening. Nu is een ongebruikelijke TBS niet automatisch ook onzakelijk, maar het ligt natuurlijk wel dicht bij elkaar. In geval van een gebruikelijke terbeschikkingstelling komt de lening aan zoon (en daarmee ook de schuld aan de bank) in box 3. Deze vallen tegen elkaar weg, behoudens (voor zover nog niet volgemaakt) de schuldendrempel. De rente die wordt overeengekomen dient zakelijk te zijn. In geval van box 3 bij vader maakt dat voor hem niet uit, maar wel voor zoon, die de schuld immers tot zijn onderneming rekent en de rente wil aftrekken. Nu de bank niet wil financieren, kom je er duidelijk niet met een rente van 3%. Bij de zoon zal de inspecteur dit in de IB niet corrigeren, daar heeft hij geen belang. Bij vader heeft hij mogelijk wel een belang, namelijk als het een ongebruikelijke TBS-lening betreft en vader in een hoger belastingtarief valt dan zoon. Ook voor de successiewet is er een belang: een te lage rente betekent een schenking van het recht van vruchtgebruik over het bedrag van de lening van vader aan zoon. Daar komt de eerder genoemde 6% vandaan. Voor de IB kan dat echter nog steeds een te laag percentage zijn.

Tja, ook in Nederland wordt al jaren gesproken over de fiscale verschillen tussen eigen en vreemd vermogen. Er is een hele batterij aan anti-misbruikregels in de vennootschapsbelasting die bovendien steeds ingewikkelder worden. Daarnaast speelt ook de jurisprudentie over onzakelijke leningen een steeds grotere rol. Een variant als aftrek voor eigen vermogen a la de Belgische notionele interestaftrek is vooralsnog verworpen. Ik kan me dus wel iets voorstellen bij deze opmerkingen. Alleen verwacht ik niet dat dit op hele korte termijn zal gebeuren en als de aftrek dan volledig og grotendeels wordt geschrapt, dan zal dat met een grondige overgangsregeling zijn. Wat dat betreft ben ik wel benieuwd naar hoe "soon" Morelli in gedachten heeft (waarbij hij overigens wellicht niet direct Nederland op het oog zal hebben, maar toch).

Een eventuele kwijtschelding door de bank (wat ik me niet kan voorstellen ivm privé- en overheidsborgstelling) en de informal investor (mits dat een lening is) leidt tot winstneming bij de BV. Die kwijtscheldingswinst is wel vrijgesteld, maar pas vanaf het punt dat alle verliezen zijn verrekend. Daarnaast zijn er nog wat regels over verliezen en het wijzigen van het uiteindelijke belang in de vennootschap. Dat gaat ook niet zo goed samen. Ik zie dus wel wat beren op de weg.

Onder lijfrente wordt ook verstaan de lijfrentespaarrekening en het lijfrentebeleggingsrecht, dus in zoverre vormt dat geen probleem. Je kunt de oudedagsvoorziening bij de BV omzetten naar een andere, kwalificerende oudedagsvoorziening. Echter, het omzetten van een lijfrentestamrecht naar een SEW kan niet. Het zijn twee verschillende faciliteiten: pensioen vs. eigen woning. Dat zou betekenen dat je de lijfrente moet laten ingaan (met inachtneming van de fiscale voorwaarden) en vervolgens de (belaste) uitkering kunt gebruiken voor de inleg in de SEW, die zelf niet aftrekbaar is (bij een SEW is het rendement vrijgesteld binnen de maxima, er is geen sprake van de omkeerregeling waarbij de inleg aftrekbaar is en de uitkering volledig belast). Daar komt dan nog bij dat de SEW mogelijk wel ruimte biedt voor extra stortingen, maar dat het overgangsrecht inzake de eigenwoningregeling dat wellicht niet toestaat (afhankelijk van de exacte formulering, maar op basis van het concept 'banksparen' verwacht ik daar wel problemen mee). Het laten ingaan van de uitkering (in eigen beheer) kan met de huidige rente ook nog aanzienlijke gevolgen hebben voor de BV. De uitkering moet worden berekend op grond van commerciele tarieven. Door de lage rente is die uitkering veel lager dan op basis van de fiscale rekenrente van 4%. Aan het einde van het jaar moet de voorziening echter wel op die fiscale grondslagen worden berekend en vindt mogelijk een vrijval van de voorziening plaats: winst en dus belastingheffing bij de BV (tenzij sprake is van verrekenbare verliezen, dan kan het juist gunstig zijn). Daarom is het niet onverstandig om ook eens te kijken naar alternatieven om de liquide middelen prive te kunnen gebruiken, zoals lenen van de BV, extra salaris of dividend. Waarbij overigens ook weer de benodigde zorgvuldigheid betracht moet worden om bijvoorbeeld bestuursaansprakelijkheid te voorkomen. Overigens raken we zo wel erg ver verwijderd van de ondernemingssfeer.

Je mag een spaarproduct eigen woning niet uitbreiden. Of extra stortingen mogelijk zijn, is dan ook afhankelijk van de voorwaarden waaronder je het betreffende product bent aangegaan. Als dat dan mogelijk is, kun je je afvragen of je daarvoor de lijfrente wilt aanwenden: om de stortingen te kunnen doen heb je liquide middelen nodig. Als die liquide middelen zich in de BV bevinden, zijn er verschillende mogelijkheden om die eruit te halen (al dan niet tijdelijk). De inbrenglijfrente (binnen de fiscale grenzen) laten ingaan is er een van, maar wellicht kan een andere optie beter uitpakken.

Je kunt je afvragen of de combinatie van "winst rond het omslagpunt", "de financiële toekomstige verwachtingen rondom winst/verkoop" en "geen of nauwelijks goodwill" wel logisch is. Die eerste twee wekken namelijk toch zeker de indruk dat er wel enige goodwill aanwezig is. Met de uitgesproken verwachting dat er eind dit jaar/begin volgend jaar meerdere aandeelhouders zullen zijn, wek je ook de indruk dat een geruisloze inbreng, met de bijbehorende voortzettings- en aanhoudingstermijnen, mogelijk geen optie zal zijn. Ik vermoed dat eerder sprake is van onwetendheid op dit gebied dan van irrelevantie. Dus toch maar weer naar het trajectje met adviseurs.

De uitgangspunten waren budgettair neutraal en beperkte inkomenseffecten. Gelet op de benodigde extra bezuinigingen en/of lastenverzwaringen vermoed ik dat (een deel van) de voorgestelde lastenverzwaringen wel tot wetsvoorstel zal worden verwerkt en (een deel van) de lastenverlichtingen niet. Maar dat is natuurlijk afwachten. Wat mij opvalt is dat in de media vooral ook veel aandacht wordt gegeven aan zaken die al in het interimrapport waren opgenomen (btw-verhoging, schrappen c.q. omvormen zelfstandigenaftrek in combinatie met invoering winstbox, al was die winstbox nog niet ingevuld - en is dat helaas nog steeds niet het geval). In zoverre schort het dus wel wat aan nieuwswaarde. Voor ondernemers is de belangrijkste conclusie dat waar de laatste jaren met name de IB-ondernemer in box 1 meer faciliteiten heeft gekregen om een betere aansluiting met zijn DGA-collega's te krijgen, nu kennelijk het verschil met werknemers te groot is. Dus moeten IB-ondernemers en DGA's zwaarder belast worden om deze meer in lijn met werknemers te brengen. Meest concrete voorstel voor DGA's is invoering van een (al dan niet minimum) forfaitair rendement op box-2-vermogen. Dus eigenlijk een soort van box 3. Naast deze maatregelen ook bijvoorbeeld op termijn de overheveling van de eigen woning van box 1 naar box 3. Dat zou wel logisch zijn: we maken de hypotheekrenteaftrek zó ingewikkeld, dat niemand het meer erg vindt als het wordt afgeschaft.

en gaan niet zo goed samen.

Welkom op HL! Kun je je opvatting misschien wat nader toelichten? Er zit immers wel een beperking op in die zin dat de arbeid wel moet zien op onderhoud of renovatie van de woning. De vraag in dit topic is wanneer daarvoor voldoende verband bestaat, meer specifiek in het geval van onderaanneming c.q. het door een aannemer inschakelen van derden om producten te vervaardigen die de aannemer vervolgens gaat verwerken in de woning. Met andere woorden: er is een grens getrokken. Ervan uitgaande dat de wetgever (in lijn met recente jurisprudentie) die grens mag trekken en dat op een redelijke en zorgvuldige wijze heeft gedaan, is de vraag waar die grens nu precies ligt (en bij onduidelijkheid daarover kun je natuurlijk altijd nog stellen dat die grens dan kennelijk niet zorgvuldig genoeg is getrokken). Waar vind jij dat die grens ligt?

Voor de volledigheid: - of trouwen, geregistreerd partnerschap aangaan of notarieel samenlevingscontract sluiten; - of partner worden voor een pensioenregeling; - of samen een eigen woning kopen. Best wel wat beperkingen dus. En dan oplossen, kan je overdrachtsbelasting kosten.

Waarom zou dat in Nederland niet mogelijk zijn (los van de fiscale gevolgen)? Sterker nog, bij woningen kwam dit tot 2010 regelmatig voor tussen ouders en kinderen, zo vaak dat inmiddels art. 10 SW daarop is aangepast. Dit in België doen is vanuit Nederlands fiscaal oogpunt ook geen probleem: de heffing over vastgoed is doorgaans aan de bronstaat toegewezen, dus je zit hooguit met een progressienadeel. Behalve natuurlijk als de BVBA er niets mee doet en het alleen bedoeld is als een manier om vermogen uit de BV(BA) over te hevelen naar de aandeelhouder: dan heet het gewoon (verkapt) dividend en dan komt de Nederlandse fiscus ineens weer om de hoek.

Wellicht is het dan een mogelijkheid om de b2c in te brengen in de BV en de b2b in de eenmanszaak te doen? Overigens weet ik niet of het nu om een verschuiving van activiteiten gaat, of een uitbreiding - in het laatste geval: voldoe je nu wel aan het urencriterium dan? (En zo zijn er nog wel wat losse eindjes in dit verhaal).

De staatssecretaris heeft in dit besluit aangegeven dat de terugbetaling onder voorwaarden is aan te merken als aftrekbare studiekosten.

Beetje flauw, maar een betere uitleg is niet te geven: Een werknemer is geen ondernemer.

De eerste vraag is of de studiekosten uberhaupt als zakelijk zijn aan te merken.