Henk de Greef

Lul toch niet vent! >:( Je hebt gespeeld, termijnen gerekt en verloren. Nu is het tijd om de beker leeg te drinken en te handelen. Dus stop met zeiken over de bank en jezelf te roemen dat je zo goed weet dat je fout zit, maar doe iets met het echte probleem. Het gaat WEL over jouw handelen, want de bank gaat gewoon door en jij niet. Hoe denk je dat te veranderen? Je weet maar al te goed waarom je het geld niet had en dat is nu net waar het wel over zou moeten gaan. Wat mij betreft is dit draadje gesloten. Henk de Greef

Nou nou, de bank maar een beetje de schuld geven dat ze je het geld hebben geleend waar je zelf om gevraagd had? Beetje meer zelf verantwoordelijkheid nemen, hoor. Ik begrijp je reactie, maar je kent de situatie niet. Volgens mij zeg ik toch duidelijk dat het deels aan mijn onervarenheid lag. Jammer dat je niet inhoudelijk op mijn vraag in wilt gaan, en in plaats daarvan een vervelende discussie probeert uit te lokken. Goed, Peter ben je kwijt. Die vervelende discussie is toch wel hetgene wat je aan zal moeten gaan, ook al begrijp ik dat dat vervelend is, vooral voor jou. Ten eerste spreek je over Herfinanciering. dat is een term die gebruikt wordt als een bestaande onderneming een andere financieringsstructuur krijgt. Wat ik uit jouw verhaal opmaak is dat de bestaande onderneming hopeloos failliet is gegaan. Daardoor kan er van herfinanciering geen sprake meer zijn. Ten tweede als we het hebben over een nieuw te starten onderneming, zullen zowel de antecedenten van de ondernemer, alswel het in te brengen eigen vermogen deel uitmaken van de financieringsaanvraag. Ten derde, als je vindt dat het NL ondernemersklimaat niet in orde is, zou je moeten overwegen om je elders te vestigen. De meest logische stap zou dan zijn om ook daar je financiering aan te vragen. eea natuurlijk wel met inlossing van de schulden in NL. En inderdaad, ik ken ook de situatie niet. Maar de manier waarop je de vraag hier stelt wekt bij de meer ervaren ondernemers een enorme weerzin om ook maar iets met jou te willen. Waar je je nu druk over zou moeten maken is de vraag hoe je weer met een schone lei aan de start kan verschijnen. Maw, hoe je van je schulden afkomt. In veel gevallen betekent dat gewoon hard werken en betalen. Niet fantaseren over mogelijke winsten, maar met twee voeten op de grond bouwen aan dingen die echt binnen je bereik liggen. Henk de Greef

Ja, die heb ik. Ten eerste onderschrijf ik de post van Annedien volledig. Het blijft een bank, die zaken doet om geld aan te verdienen, net zoals wij, ondernemers dat doen. Ten tweede is er niets mis met het opeisen van het krediet als de ondernemer in kwestie zijn deel van de overeenkomst niet nakomt. Financieren gaat in grote mate over vertrouwen en zoals we weten komt dat te voet en vertrekt het te paard. Als derde denk ik dat het "verhaal" net iets te toevallig in je nadeel uitpakt. Daarbij ben je iets te gemakkelijk uitgegaan van coulance, zoals Twalevel ook al meldde. Alles bij elkaar maakt dit dat de bank eieren voor haar geld kiest en dit risico liever aan haar deur voorbij ziet gaan. Het maakt niet uit bij welke bank je dit doet, maar stelselmatig je afspraken niet nakomen, leidt tot einde relatie. Paradoxaal genoeg zal dat juist bij de kleine kredieten, waar het belang minder groot is, eerder gebeuren dan bij grotere kredieten. De bank neemt bij kleinere kredieten gemakkelijker haar verlies. Het heeft daarom helemaal geen zin om het spel te spelen van "als ik het had geweten, dan had ik het niet gedaan", want je hebt die 70 euro om wat voor reden dan ook nodig gehad (tot drie keer toe). Het heeft net zo min zin om te zwartepieten naar de bank, want zakelijk gezien staat zij gewoon in haar recht. Wat wel zin heeft is nadenken over waar het mis ging. Heb je te weinig kredietfaciliteit aangevraagd? Valt het resultaat van de onderneming tegen? En wat is daaraan te doen? Hoe kan je nu verder, met een eventuele aangepaste kredietbehoefte en een andere financier? En hoe houd je die relatie in orde? Je vraagstelling, waarin je impliciet naar medeslachtoffers vraagt mbt de genoemde bank, vind ik niet alleen ongepast, maar ook inproduktief. Het lost niets op, maar sterkt je alleen maar in je gelijk, wat je eigenlijk niet hebt. Mijn advies is daarom kort, maar krachtig: Zoek een mogelijkheid om afscheid te nemen van de verstoorde relatie. Dat zal in de praktijk betekenen dat je een financier moet vinden voor minimaal (en liefst iets meer) dan 6000 euro. Los daarmee je schulden af en start met de dingen waar je goed in bent. Met vriendelijke groet, Henk de Greef PS: Je hebt als starter geen specifieke startersbank nodig, bijna alle bankiers doen graag zaken met starters, als het levensvatbaarheid heeft.

Interessant, maar risicovol draadje ;) Ik vond de vraagstelling bizar, omdat deze uitnodigt tot het plaatsen in hokjes. Het gebruik van begrippen als "maatwerkpak", "brommers", "tattoes" en dergelijke is een poging om bepaalde groepen te duiden. Als we daar ook een aantal eigenschappen bij definiëren, is het kader geboren en kunnen we ons voortaan daarop richten. Maak er een moraal-ethische-principiële zaak van, dan weten we het verschil tussen goed en kwaad. Het gevolg zou kunnen zijn dat er lijstjes gaan circuleren, die dienen als leidraad voor goed en fout. Gelukkig is het allemaal niet zo gemakkelijk en zijn er nog een aantal andere krachten die hier een invloed op uitoefenen. De praktijk is dat een mens in meerdere sociale groepen zich verbindt. Een zakenman heeft ook een gezin, waarschijnlijk een sportclub en of een hobby/spel vereniging. Daarnaast woont hij in een buurt met buren en heeft hij een familie. In veel gevallen gaat het pak uit, als iemand zich niet meer in de omgeving bevindt waar dit pak gewenst wordt. In een voorbeeld geval zou het zo kunnen zijn dat een keurige ICT-manager, met Armani pak, een meisje trouwt uit een familie die woont in een woonwagen. Dat betekent heel simpel dat hij, als hij bij zijn schoonouders op visite gaat, hij zijn dure schoenen bij de deur mag laten staan. Het dragen van een maatwerkpak zegt mij daarom niet zoveel over de drager zijn identiteit, maar meer over de groep waarmee hij zichzelf wenst te identificeren. En, Ja, Sancho, het kan heel goed zijn dat een maatwerkpak een "valse" weergave van de werkelijkheid vormt. Ik raak, net als Ewout, erg geïnteresseerd als ik merk dat er onder het pak ook iets anders schuilgaat. Ik weet dat het in de regel zo zal zijn, maar niet iedereen laat daar evenveel van zien. Het levert vaak gesprekken op die veel verder gaan dan de strikt zakelijke onderhandeling, wat in sommige gevallen betekent dat ik mijzelf er graag mee verbind en in andere dat ik er liever niet veel mee te maken wil hebben. Henk de Greef

@ Prit, Voor de echte creatievelingen die (in een later stadium) een produkt naar de markt willen brengen doet de NOVU veel goed werk. Mensen die iets verder (al aan het ondernemen) zijn kunnen zich aansluiten bij één of meer van de businessangel netwerken (www.businessangels.nl). Deze netwerken doen in de regel veel meer dan zoeken naar investeerders... De komende editie van Holland Innovation zal weer een Leeuwenkuil bevatten, waar de organisatie nu al de voorselectie voor aan het doen is. @Bert, Ik ken ook zo'n interimmer, en heb er laatst een diepgaand gesprek mee gevoerd met betrekking tot dit onderwerp. Het probleem bij hem was niet zozeer dat zijn produkt niet op de markt komt, maar meer dat hij er zelf geen tijd voor vrij (wilde) maken. Hij koesterde duidelijk de wens om zelf "zijn punt" te drukken, wat voor een ondernemer niet vreemd is. Ik vermoed dat dit bij veel van de idee dragers zo zal zijn. Groet Henk de Greef

Sancho vraagt zich af hoe iemand al haar tijd kan besteden aan gezeur met een webdesigner en toch verwachten dat die designer nog iets anders kan doen dan terugzeuren. :) wel grappig sancho, maar er is en blijft een contract die de webdesigner niet naleeft. Nee, Sandras, het is niet grappig. Je presenteert hier een probleem, dat volledig buiten jezelf ligt. Je bent afhankelijk voor je inkomsten van een webdesigner en bent niet in staat om de man vrouw te bewegen de zaak op te leveren. Het lijkt mij dat je dan de zaak voor jezelf aardig vast hebt gezet. Contract of niet, als het niet nageleefd wordt en jij bent klaarblijkelijk degene die daar de meeste last van ondervindt is het aan jou om iets te doen. Iets anders te doen dan wat je tot nogtoe gedaan hebt. Misschien heeft je eigen instelling, die je ook hier presenteert, wel iets te maken met de prestatie van de webdesigner. Hoe komt het eigenlijk dat er niet geleverd wordt? Wat kan je eraan doen om de zaak te versnellen, behalve klagen aan het adres van je designer? Is het mogelijk om iemand anders de opdracht te laten afmaken? Kan je bepaalde specificaties verzachten om het proces te versnellen? Er zijn legio mogelijkheden, maar jij zal het moeten doen. Henk de Greef

Beste Prit, Zonder nu direct de beestjes bij de naam te noemen; die platformen zijn er, en ook vertenwoordigd op dit board. Groet, Henk

Beste Bert, Ik heb wel eens een minder opportuun voorstel gezien. Wat ga je zelf doen en waar is de passie? Henk

Beste Andreas, Het is vooraf niet te beoordelen of een produkt de investering waard is. Veel produkten floppen en enkelen maken een goede klapper. De levensvatbaar heid zit in risicospreiding. Door meerdere produkten te voeren, maken de successen het verlies op de flops weer goed. Zo doen investeerders en beleggers het ook. De enige leidraad die er mijns inziens bestaat is gezond verstand en verder kijken dan de neus lang is. Voor de startende ondernemer is dat geen pretje, want die zal alles op zijn ene produkt zetten. Dit betekent dat de kans daar is om veel te gaan verdienen, maar ook om er helemaal op leeg te lopen. Daarom heet het ondernemen. Mijn ervaring met ontwerp bureau's die willen (mee)investeren is dat ze toch eigenlijk een beetje vies zijn van dat risico, maar wel graag het werk hebben. Je ziet dan constructies ontstaan, waarin wissels worden getrokken op de toekomst, die uitermate onzeker is. Een voorbeeld daarvan is het uurtarief van het bureau activeren als geïnvesteerd vermogen. Bij een succesvolle startup is dat geen probleem, maar juist als de toekomst iets anders uitwijst dan vooraf bedacht was ontstaan de problemen. Mijn idee daarover is dat deze bureau's zich best als investeerder mogen gedragen, maar dan ook voor het volle pond. Dat betekent dat er een inspanning wordt geleverd, tegen een deelname in het bedrijf, voor een x aantal procenten. De ondernemer moet erop kunnen vertrouwen dat die inspanning ook wordt geleverd en liefst op de afgesproken momenten. Als de onderneming succesvol wordt, krijgt het bureau een evenredig percentage van de winst. Als de onderneming flopt, was het jammer en kunnen de "uren" worden afgeschreven. Ervaren investeerders schrijven direct na de storting de investering volledig af. Als dan later blijkt dat het toch een succes wordt, boeken ze hem weer als winst. Of de starter zijn financiering rond krijgt is van veel meer factoren afhankelijk dan alleen het concept of idee. Die indicator zegt mi niet zoveel. Succes met de overwegingen, Henk de Greef

Mercedes 230CE juni 1983 (nog 2maanden in de motteballen) 93000 km gelopen Henk

Incasso >:(

Goed nieuws! Ik ben er weer eens ingestonken. Aardige verkoper, gladde praat, waardeloos abonnement. Kan mezelf wel voor mijn kop slaan, want eigenlijk had ik het kunnen weten. Zucht. Henk

Ik kreeg na een flinke investering in de aanvangsfase een telefoontje van de dienst of ik ook van plan was om ooit omzet te gaan maken. Het vorderen van die BTW was op zich geen probleem, behoudens het gegeven dat de dienst een beetje traag bleek met overmaken. Na enig aandringen werd het bedrag gestort. Ik moet er wel bij vertellen dat dit zo'n 15 jaar geleden is..... Daarna nooit meer probelem gehad met negatieve aangiften. Gewoon een paar weken later geld in de bank. Henk

Ja Jeroen, En ik heb er een denkrichting aan toegevoegd: Vraag en aanbod. Ik kan prima uitrekenen wat mijn kosten zijn en dat delen door het aantal uren dat ik wil werken, maar of mijn klant dat wenst te betalen is maar zeer de vraag. Dus naast de aanbodgestuurde benadering is er ook nog een vraaggestuurde benadering. ;)

Het is en het blijft een hele lastige zaak om in te schatten of een concept, produkt of idee het gaat maken of gaat floppen. Als dat niet zo zou zijn, was de beoordeling van plannen een éénvoudige zaak. Redelijkerwijs kan je dan ook niet verwachten, dat een octrooigemachtigde dat heldere licht zomaar heeft. Als hij dat had gehad, was hij geen octrooigemachtigde geworden, maar ondernemer of investeerder, want dat levert veel meer op. Deze discussie loopt mijns inziens ook veel te ver weg van de eigen verantwoordelijkheid van een ondernemer. We moeten als ondernemers niet afhankelijk willen zijn van adviseurs, die ons moeten vertellen of het plan wel deugt. Dat is een zaak voor de ondernemer zelf. Het inwinnen van advies is ok, maar de waardering van dat advies maakt het verschil. Ik word daarom erg flauw van de ondernemer die achteraf een adviseur, bank, accountant of jurist verantwoordelijk probeert te maken voor het falen van zijn plan. Alle adviezen worden met heel veel goede bedoelingen verstrekt, maar de ondernemer neemt altijd zelf de beslissing. Te beginnen met de "go or no go" vraag. Als het lukt pluk je de vruchten en als het mislukt, neem je het verlies. Henk de Greef

Aardig topic, Maar wat wil de klant voor de geleverde dienst betalen? Het is mi een beetje idioot om voor een student een komplete kostrpijs uit te rekenen op basis van kantoorkosten, auto en een volledig jaar declarabele uren. Waar is het aloude principe van vraag en aanbod gebleven? Wat is er mis met de vraag: "Wat is het u waard"? Henk

Tja, Jan Henk, (ook aardig om je hier te zien) Dat gebeurt iets te vaak. Het is ook een beetje onze eigen schuld want we duiken er te gretig bovenop. Japie vroeg in zijn eerste post om hulp bij een conflict met zijn partner. Hoe vaak zie je dat in "real life" gebeuren, dat je iemand ontmoet en dan gelijk vraagt hoe je je echtscheiding moet afhandelen? Het is en blijft een beetje zoeken op een forum zoals HL naar de echte vragen. Niet reageren betekent dat je forum sterft en te veel reageren maakt de inhoud slap. Waar ligt de modus, vraag ik me dan af. Maargoed, Japie, de vraag is duidelijk. Heb je nog iets gedaan met onze adviezen? Henk

Zolang niet duidelijk is of er sprake is van onjuiste berichtgeving is het al helemaal niet boeiend wie daar verantwoordelijk voor is. Ik kan me goed voorstellen dat zekere berichtgeving ongewenst is, maar dat maakt het niet per definitie onjuist. Vooral voor mensen die willen controleren wat er met betrekking tot hun handelen publiek bekend wordt, is dit lastige materie. het is de (nieuwe) kracht van het individu, om met één blogpost een zaak wereldkundig te maken. Persoonlijk vind ik daar niets mis mee, totdat individuen bewust onjuiste berichten de wereld in helpen met het doel anderen te beschadigen. Maar ook daarin wordt door andere personen automatisch gemodereerd omdat ze het niet herkennen, zodat de berichten vanzelf worden genuanceerd. (Ervaring genoeg hier op HL) Juist voor mensen die iets (wat echt onbehoorlijk is) "onder de pet" wensen te houden is dit een nieuwe bedreiging, die hopelijk leidt tot een meer open benadering van zaken. Politiek achter de schermen zal steeds meer zichtbaar worden. Al met al is dit voor het individu een positieve ontwikkeling, maar voor de gevestigde orde een bedreiging in die zin dat juist die orde aan de orde gesteld kan worden en ook die orde zich behoorlijk dient te gedragen. Het is mijns inziens niet de vraag wie verantwoordelijk is voor het bericht, maar wie de veroorzaker is van het beschreven fenomeen. Laten we alstublieft een probleem blijven aanpakken bij de oorzaak en niet bij de nieuwsberichten die het oplevert. Henk de Greef

Hi Ubbo, Daar ben ik nog een keer. Mijn probleempje met de belasting had ik heel bewust op de spits gedreven, in de hoop dat er iemand wakker zou worden en eens kwam vragen hoe het zat. In het uiterste geval, had ik het aan de rechter uitgelegd, maar ook dat mocht er niet van komen. Ik heb er veel tijd ingestoken, ook juist omdat het voor mij een test was, maar ben niet door de muur van protocollen heen gekomen. Jammer, want in het kader van efficiënt (of beter nog effectief), had ik een hele praktische aanwijzing, die voor beide partijen veel tijd, geld en frustratie zou kunnen besparen. Het systeem zit zodanig dichtgeregeld, dat "de overheid" toch haar gelijk krijgt en zich niet hoeft te verantwoorden voor haar gedrag. Op groter niveau (de politiek) natuurlijk wel, maar juist op dat micro niveau, het individu, daar loopt het vast. Maargoed, dit is voor mij een gelopen race, waarin ik geen genoegdoening meer hoef te behalen. Even een paar praktische tips dan. 1. Voor een ondernemer is "de overheid" één geheel. Dat betekent heel simpel dat een gemiddelde ondernemer geen onderscheid maakt tussen alle verschillende diensten en afdelingen. Een probleem met één daarvan is een probleem met "de overheid". 2. De privacywetgeving staat vaak het delen van informatie in de weg. Dat is erg lastig in verband met punt 1, want je verwacht als ondernemer, dat de functionaris aan de andere kant weet wie je bent. Dat is in de meeste gevallen niet zo. 3. Kwalitatief inhoudelijke kennis van zaken is belangrijk voor woordvoerders van de overheid. Niets is erger dan het als ondernemer beter weten dan de voorlichter of erger nog de verantwoordelijke voor jouw zaak. Dodelijk zijn de zgn "gatekeepers", die alleen belangrijke zaken door mogen laten. Iedere zaak, waarvoor een ondernemer kontakt zoekt, is op zijn minst belangrijk voor de ondernemer. Met heel vriendelijke groet, Henk de Greef PS: Net als Nils, sturen op een forum gaat bar slecht.

Wel Japie, Het ziet ernaar uit dat je letterlijk de zaak uit gekickt wordt. Dat is op zijn minst niet aardig te noemen. Maar wat ik me afvraag is wat er is gebeurd in die 6 maanden, dat een situatie waarin twee partners in elkaar geloven (samen gaan ondernemen) kan veranderen in wat je nu beschrijft. Klaarblijkelijk zijn jullie al in een vergevorderd stadium van het conflict, want de genoemde maatregelen die je partner neemt zijn vrij definitief. Je kan jezelf dan afvragen of het nog zin heeft om te proberen om iets te repareren, of dat het beter is om hard terug te slaan. Let wel dat terugslaan exact in lijn is met wat je (waarschijnlijk) de afgelopen periode met elkaar aan het doen geweest bent en daardoor niets verandert. Als je besluit om terug te slaan, "eruit halen wat er in zit", is een advocaat de beste optie. Zorg voor juridische ondersteuning en slijp de zwaarden. Als je bedenkt dat het wellicht handig is om iets te repareren, kan je beter even de juristen buiten de deur houden en bij jezelf te rade gaan wat die partner nu eigenlijk met jou wilde. Als je daar in je eentje niet uitkomt, is er tenminste één persoon die je dat kan vertellen; je (ex) partner. Veel succes en sterkte, Henk de Greef

Hi Ubbo, Welkom op het forum, Op de vraag "waar heb je last van" onderhoud ik een website www.hoekanhetookanders.nl daarnaast zijn er nog verschillende andere initiatieven zoals regelzucht.nl slowmanagement.nl de intensieve menshouderij vanwoodman society hollands glorie en niet te vergeten Sezen.nl. In de regel worden deze sites gedreven door adviseurs, die denken het hoofd te kunnen bieden aan aan organisatie methoden, die de spagetti in de hand werken. Waar ik bijvoorbeeld last van heb, dat was laatst een concreet geval, is de belastingdienst. Als ik het op één of andere manier niet eens ben met de gang van zaken, kan ik doen wat ik wil, maar krijg niemand te spreken. Zelfs als ik gewoon weiger te betalen, komt er een gerechtelijke procedure, waarin ik ondanks mijn uitgebreide betoog, met onderbouwing, niet word gehoord. Veroordeeld op basis van de feiten. Ja logisch, zult u zeggen. Maar ik denk dat veel van de frustratie gewoon gaat om persoonlijke aandacht, die we niet krijgen.

Oh ;) ik vergeet het bijna te zeggen.... Maarre, dit forum is bedoeld om kennis te delen, dus bij deze mijn verzoek of consultants, die denken iets zinnigs te kunnen zeggen mbt het onderwerp, dat ook gewoon in het forum willen delen. Groet, Henk de Greef

Beste Frank, Je staat aan de vooravond van een beslissing die je veel geld gaat kosten of opbrengen, één van de twee. Hoe kan je dan een probleem hebben met het tarief van een expert? Als je zelf het gevoel hebt dat het niet echt wat gaat worden, zal het waarschijnlijk ook niet echt wat worden. Deze dingen lopen hand in hand met elkaar. Iemand anders, expert of niet, kan je dat gevoel niet geven of wegnemen. Dat zal je echt zelf moeten doen. Er zijn wel mensen die erin zijn gespecialiseerd om te coachen en of adviseren in dit soort zaken, maar ook die dragen veelal een tarief onder de arm. De keuze is eigenlijk simpel, namelijk of je het nog een kans geeft en dus bij jezelf te rade gaat waarom je het (niet meer) gelooft, of dat je de stekker eruit trekt. Sterkte, Henk de Greef

Je kunt ook afleren om niet innovatief te zijn. Henk

Chapeau! Henk de Greef