Henk de Greef

Wat in mijn idee zondermeer een sterk punt is in de column is dat niet de banken, maar de mensen die er werken, verantwoordelijk gehouden zouden moeten worden voor de resultaten. Daarnaast denk ik dat vrouwen inderdaad beter zijn in het bijhouden van een huishoudboekje. maakt niet uit of dat over een onderneming of een huishouden gaat, ze doen het in vele gevallen al jaren en niet onverdienstelijk. Henk

Hey Peter, Wat verwacht je van ons, met je laatste post? Wil je dat we reageren op de ideeën? Of mensen geïnteresseerd krijgen om met je mee te doen? Of nog iets anders?? Henk

Het is me duidelijk. Dank voor de uitleg. Henk

Fred, houd je tenen maar vast, want die gaan dadelijk door de grond heen ;D Annedien, Dat is niet zo moeilijk, bakstenen zijn ook maar materie, die we net zo goed bomen hadden kunnen noemen. Maar als een mens gaat geloven dat hij een paard is, gaat hij stro eten en dat is niet zo gezond, denk ik. ;) Het is ook niet zo'n goede metafoor, want een huis bestaat niet enkel uit bakstenen en leeft bovendien niet. Maar stel, dat je alle delen van een koe, los op tafel zou hebben liggen, hoe maak je er dan weer een koe van die leeft? Okee, een stukje filosofie dan... (heeft niet veel meer met ondernemen te maken, maar wel veel met de vraag van Annedien) Het ego, is je diepste wezen, het leven zelf. Het zorgt ervoor dat je blijft leven, want het ego is op zelfbehoud gericht en derhalve erg nuttig. Het zorgt er bovendien voor, dat je primaire processen, zoals celgroei, veroudering, maar ook ademhalen en bloedcirculatie ed. werken. Het kan ook een enorme beperking vormen, omdat er in dat ego iets is vastgelegd, waar je dan heel moeilijk vanaf kunt komen. Vraag me niet waar het zit, want ik heb het ook nog nooit gezien. De lagen eromheen zijn: Overtuigingen, vaardigheden, gedrag en omgeving, maar die laatste ligt dus buiten het organisme. Enkel gedrag en omgeving zijn zichtbaar voor de buitenwereld en met behulp van gedrag communiceer je met die buitenwereld. (Naar Maturana en Varela, autopoiese theorie) Identiteit, wie of wat je bent, is daardoor niet iets wat in je bewustzijn zit of waarover je kan nadenken, het kan daarom geen construct zijn, want dat is in werkelijkheid een resultaat van je denken. Het maakt ook geen deel uit van de werkelijkheid, die een construct is, maar van de realiteit, die slechts als werkelijkheid geïnterpreteerd kan worden en dus voor veel mensen er anders uitziet. Nu kan het wel zo zijn dat je denkt over je identiteit, maar dat is dan de gedachte identiteit op overtuigingsniveau, die wel een construct is. Ik maak dus een onderscheid tussen het wezen zelf, en wat het erover denkt en gelooft. Welnu, de uitspraak dat een identiteit een construct is, om een op zich constructieve, maar kritische vraag met betrekking tot je produkt, terzijde te schuiven, is denk ik niet helemaal de koninginnenroute. Alles is uiteindelijk een aanname, maar sommige daarvan bevinden zich op overtuigingsniveau en gelden daardoor veelal als uitgangspunt. Zo is de gedachte dat ik een mens ben ook een aanname, maargoed, je moet toch ergens beginnen met geloven. Ik zou het daarom op prijs stellen, als je op zijn minst onder woorden kunt brengen aan welke identiteit je wenst te sleutelen. Vandaar mijn vraag waar jouw PB nu over gaat. In hoeverre ben je ervan overtuigd, dat identiteit maakbaar cq veranderbaar is en wil je dan mensen meer bij zichzelf laten komen, of juist zichzelf een andere identiteit laten aanmeten? Henk de Greef

link aangepast.. thanks

Tijd voor Master De Greef (Sorry, maar Ewout heeft deze geïntroduceerd...) om weer even wat te roepen. Ik zie nu twee verschillende soorten innovatie voorbij komen. Wat Ewout zegt, heeft te maken met politieke beslissingen cq verantwoording. Of het goed gaat met de energie, het water, de zorg en verder, is natuurlijk erg belangrijk. Indien daar niet voldoende in wordt geïnvesteerd, dragen we daarvan vanzelf de consequenties over een aantal jaren. Het zou maar zo kunnen zijn dat ons landje aanzienlijk kleiner wordt, omdat de zee haar stukje (water) terrein terugeist. Of dat we allemaal weer op de fiets moeten omdat de olie op is. Wie zal het zeggen? Peter Odems heeft het veel meer over kleine innovaties, die een ondernemer zelf kan doen, die overigens in mijn optiek heel goed groot kunnen worden. Voc mentaliteit. Beide zijn belangrijk, maar in essentie erg verschillend. Voor de ideeën van Ewout, moeten we echt een politieke lobby starten, omdat deze dingen democratisch besloten worden. De ideeën van Peter kan je veelal per direct zelf in uitvoering brengen, indien je de middelen weet te verwerven. Het een is niet beter dan het ander en ze sluiten elkaar ook niet uit, dus wat dat betreft geen enkel probleem. Het zou alleen zo mooi kunnen zijn, als deze ideeën bij elkaar komen. Zodat er echte ondernemers, zichzelf gaan bezighouden met landelijke oplossingen, zoals bijvoorbeeld de ontwikkeling van duurzame energie. maar in de praktijk is dat niet echt waarschijnlijk. De ondernemer wordt al moe als hij denkt aan de vele vergaderingen en de politicus kruipt het liefste onder zijn bureau, als hij weer zo'n vreselijk pragmatische ondernemer ziet aankomen. Het zijn echt twee verschillende werelden, met een andere taal en cultuur. Een brug ertussen slaan, door als een intermediar op te treden en een vertaalslag te plegen, werkt ook niet, want je komt onherroepelijk in de scheidsrechter positie, met enkel de vraag wie er meer gelijk heeft. Wat wel werkt, denk ik, is een ontwikkeling plegen, op eigen kracht of met collega's, die zoveel aandacht krijgt van media, klanten, bedrijfsleven en politiek, dat je wel een speler wordt. Je treedt dan uit de afhankelijkheid en krijgt een politieke positie, die in de taal van de grotere jongens begrepen wordt. Je hoeft dan ook niet meer bij de Lonneke's (dank Ruben) van deze wereld aan tafel om uit te leggen waarom je plan zo goed is, want dat is evident. Nee, sterker nog, je wordt benaderd door deze partijen om te praten over de vraag wat het kost om je idee over te mogen nemen. Feit blijft, dat we lang niet allemaal geniaal zijn en ook niet de oplossing voor de wereldvrede op de plank hebben liggen. We kunnen wel zeggen dat het zo belangrijk is om te innoveren, of dat we achter lopen op de schaal van eu (vraag me af wie er een mooie declaratie heeft mogen schrijven voor dat rapport), maar daarmee hebben we enkel een zeer abstract probleem gedefiniëerd. Het gaat erom om de knappe koppen de tijd en de ruimte te geven om iets te doen. Ze moeten dan wel eerst een schop onder de kont krijgen, want ze zijn door onze zorgcultuur al zo vreselijk lang gepamperd, dat er niet veel meer uit komt. Hoeveel patenten heeft de gemiddelde kennisinstelling op de plank liggen? Waar komt het woord "kennisvalorisatie" vandaan? En hoeveel van die kennis is bruikbaar, zodat het zijn weg naar de markt weet te vinden? Bar weinig. We noemen dat een probleem, maar dat probleem zit veel dieper. We maken namelijk gebruik van een fout beloningssysteem, waarin op onnavolgbare wijze nog steeds het geld, de roem en de status, naar dezelfde mensen gaat. We kunnen dus vijf dingen doen: 1: Ons hard blijven maken voor ondernemers, die vernieuwend bezig zijn 2: Trachten invloed uit te oefenen op de politiek, zodat ook daar meer geloof ontstaat in ondernemers en hun denkwijze 3: Blijven ondernemen en ontwikkelen 4: Kenniswerkers afrekenen op resultaat (in plaats van publicaties) 5: Alle mogelijke combinaties en variaties van het bovenstaande Henk (die ook even concreet wordt) de Greef

Hmmm, Ja, Een vraag die ik mezelf ook vaak stel. Maarre, het antwoord is wel duidelijk. Je moet namelijk eerst een probleem identificeren, waar iemand op zit te wachten. Als ik daar op ga zitten broeden, komt het niet. Maar als ik me tussen de mensen begeef, kom ik er vast wel een tegen. Dus, wie weet wat er nog uit de doos van Pandora komt.... Bovendien is de dienstverlening die ik nu verkoop, zeker niet gelijk aan wat een hele hoop adviesbureau's verkopen, maar dat even terzijde... Henk

Marco, Wat mij triggerde, was inderdaad de schuldvraag. Hoewel ik het met je eens ben, dat een afhankelijke houding niet past bij een ondernemer, denk ik ook dat een ondernemer nu eenmaal niet alles in de hand heeft. Een fout is snel gemaakt, maar de oplossing ervan is vaak kostbaar. Als we dan terechtkomen in de patstelling, waarbij de een het niet kan en de ander het niet wil financieren, kruisen we onherroepelijk op en faillissement aan, dat niet strikt noodzakelijk zou hoeven zijn (tenzij de ondernemer inderdaad in staat is om "andere"financiering te vinden, maar we weten hoe lastig dat is..). Kosten voor beide partijen lopen op tot maximaal. In die zin, denk ik dat de schuldvraag, niet het meeste soulaas biedt. Het veroorzaakt een prisoners dilemma, waar beide partijen de dupe van worden. Goed ondernemerschap is in mijn ogen sturen op resultaat. Dat betekent dat een foute beslissing hersteld moet worden, ook al kost dat geld. Bij een rigide houding van de financier, wordt dat onmogelijk gemaakt, terwijl die financier juist het idee voor ogen heeft om een goede ondernemer te maken. Het middel, niet financieren van verlies, streeft in dat geval het doel voorbij. Dus "wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten", helpt niet altijd om het gewenste doel te bereiken. De afweging van de bank, om niet het verlies te financieren, zal daarom van geval tot geval goed beoordeeld moeten worden. Want het zou zomaar kunnen betekenen, dat je een op zich goede ondernemer om zeep helpt, terwijl je hem juist een lesje in ondernemerschap wilde geven. Henk

Vaak staan dit soort feiten niet op zichzelf alleen. Als dat wel zo is, dat er verlies geleden is, door een opgebroken straat, is er nu dus een duidelijke verandering in de omstandigheden, waardoor een beter resultaat verwacht mag worden. Wel moet men daarbij in ogenschouw nemen, dat door een verhoogde kredietbehoefte, de rendementen in verhouding kleiner worden. En soms, helaas, is het dan niet meer voldoende.. om eruit te komen.. Henk

Okee Ewout, even een andere draai dan. Ik pleeg mij te herinneren, dat de ontwikkeling van het internet in eerste instantie werd gedreven door het amerikaanse ministerie van defensie. Dat was handig, want daarmee konden de militaire bases snel en effectief met elkaar communiceren. Er was een noodzaak (koude oorlog) en een doel. Later werd het opgepakt door de universiteiten, want die hadden de opdracht om de zaak te ontwikkelen, maar zagen ook de voordelen voor eigen gebruik. Zo ontstond een eerste netwerk van computers, dat op internet leek. De ontwikkeling, naar het gebruik van dit netwerk naar de rest van de wereld, was slechts een kwestie van tijd en verbetering van de computers en verbindingen die dit netwerk dreven. Je zou kunnen zeggen, dat het internet een oplossing was, voor een als werkelijk beleefd probleem, namelijk betere communicatie voor militairen. De innovatie stond niet op zich, kwam ook niet uit een hoge hoed, maar werd gewenst door mensen, die daar desnoods veel geld voor over hadden. Er was, zoals ik het noem, een vruchtbare bodem voor dit gewas om te groeien. Een hele andere innovatie, die in mijn ogen ook succesvol te noemen is, is de Senseo. Hier was iets heel anders aan de hand, want koffiemachines waren er genoeg, dus daar kon het niet aan liggen. Wel was het zo dat koffiezetten een aantal handelingen met zich meebracht, die nu niet echt handig waren om voor één of twee personen te plegen. Bedieningsgemak, voor de toenemende aantallen één en tweepersoons huishoudens, was de insteek. Het heeft lang geduurd, voordat de partijen DE en Philips eruit waren, maar de introductie was een succes. Men had klaarblijkelijk de behoefte van het publiek goed ingeschat, waardoor de verkopen (en het strategische voordeel) voor beide fabrikanten enorm waren. Ook hier een vruchtbare bodem voor de innovatie om te groeien. Terug naar de vraag "wat kan ik morgen doen om innovatie te bevorderen?" In mijn optiek moet je dan zoeken naar vruchtbare grond om innovatie op te laten plaatsvinden. Dat is voor iedere innovatie verschillend, want de vraag is wie erop zit te wachten en bereid is om je produkten af te nemen cq de kosten ervan te betalen. INHOUD: daar gaat het om. Innovatie op zich is niets zonder inhoud. Praten over innovatie zonder inhoud, betekent praten over niets. Laten we dan gaan praten over hoe we de vernieuwing van innovatie efficiënt kunnen innoveren. ;D Haal het uit de veilige abstracte wereld van ambtenaren, managers en consultants ::) en maak het concreet. Identificeer een probleem en zoek daar een oplossing voor. Zoek gelijkgestemden, die het probleem ook ervaren en werk gezamenlijk aan een oplossing. Bied het aan aan de mensen waarvan je verwacht dat die het probleem ook zo ervaren en vraag er een beloning voor. En last but not least, kijk naar buiten, daar waar mensen wonen en werken, waar de problemen zijn en probeer uit te vinden wat handig is...voor die mensen. Henk de Greef

Hans, Hoe je gezien wordt door de buitenwereld, is denk ik wat je bedoelt met percieved identity. Dat is wat ik bedoelde met "een andere jas aantrekken", ofwel werken aan hoe je gezien wilt worden. Daarnaast is er ook nog een identiteit, die binnenin zit, het ego, noem ik dat. Die zit heel diep en is, zoals ik aangaf in mijn vorige post, het wezen zelf, wat goed wordt afgeschermd door meerdere lagen eromheen. De percieved identity, voor zover die eenduidig kan zijn, wordt door de ontvanger bepaald. Truth is in the eyes of the beholder. Dat gaat twee kanten op, waardoor het interactief wordt. Beide (of meer) beïnvloeden elkaar, waardoor de repertoires worden aangepast op wat we denken dat die ander van ons denkt... Het wordt nu een beetje erg filosofisch, maargoed.. Vandaar mijn vraag, waar we ons mee bezig gaan houden bij PB. Met mijn eigen ik, of met wat de gemeenschap denkt van mij en hoe ik dat kan beïnvloeden. (de jas die ik aanheb).

Dit vind ik toch wel een heel bijzondere uitspraak. Ik ben zeker bekend met het fenomeen, dat de wereld zoals we haar kennen, een construct is. (Wie dit niet begrijpt, verwijs ik graag naar The Matrix, een film waarin de werkelijkheid zoals we haar beleven, eigenlijk een computeranimatie is.). Maar om het om te draaien en te roepen dat je eigen identiteit een construct is, gaat me wel ver. Wat je vindt, denkt en rationaliseert over je eigen identiteit, dat kan je beïnvloeden. Maar het wezen dat erin zit, laat zich enkel beïnvloeden als het zelf beslist, dat het beïnvloed mag worden. Maw dat is erg gesloten. Nu is mijn vraag, of ik met Personal Branding dichterbij of verderaf van dat wezen komt, wat ik ego noem. Ofwel of ik op reis ga om mezelf te zoeken, of om een andere jas aan te trekken. Henk die vooralsnog gelooft dat hij zo heet. ;)

Er zijn tal van situaties te bedenken, waarin een ondernemer niet het verwachte resultaat bereikt. Er kan bijvoorbeeld een keuze gemaakt zijn voor een (op papier) goede verkoper, die vervolgens wel salaris en een auto consumeert, maar geen klant binnenbrengt. Dat slaat een enorm gat in je cash-flow prognose. Een ondernemer die bij de pinken is, onderneemt dan actie, ontslaat de verkoper en zoekt daar een alternatief voor, maar blijft wel zitten met het begrotingsgat. Nu is mijn vraag: Is deze ondernemer schuldig aan slecht management en daardoor niet meer kredietwaardig? Henk

Het antwoord op vraag 1 is geheel afhankelijk van een essentiële beslissing die je zsm moet nemen. Dat is ga ik door en zet ik alle op alles om er alsnog iets van te maken of stop ik ermee en ga ik proberen de schade zoveel mogelijk te beperken. Vraag 2 ligt natuurlijk in het verlengde daarvan. Beide is denk ik mogelijk (met de beperkte info die we nu hebben), maar je moet het echt zelf willen, dat geldt voor zowel stoppen als doorgaan. Neem maar van mij aan dat er veel ondernemers zijn, die ook voor de keuze hebben gestaan en er is, ook op dit forum, voldoende (ervarings)kennis aanwezig om je bij te staan. Eerste advies; Zoek een vertrouwenspersoon, met kennis van zaken, om je bij te staan. Er staat immers veel op het spel. Mijn eerste idee gaat uit naar de franchisegever, maar dat zou ook heel goed een financier kunnen zijn, die je nu nog geen openheid van zaken wilt geven. Als dat het geval is, wordt het zoeken naar een collega ondernemer om met jou de boel op een rijtje te zetten. Balans opmaken, cashflow prognose, plussen en minnen, kansen en bedreigingen in kaart brengen en de keuze maken. Kijk ook eens naar dit draadje Groet en sterkte, Henk de Greef

Dat is niet de kern van iets geheel nieuws. Dat geheel nieuwe komt altijd uit een totaal onbekende hoek en wordt later door de gevestigde orde opgepakt om er op een breed vlak mee aan de slag te gaan. Een jongen van 12 die een accu uitvindt die 30x langer energie levert dan de bestaande accu's. Dat zijn zaken waar we het van moeten hebben. Die ontstaan zonder enige belemmering an andere kennis of regelgeving...... Hmmm, precies wat ik bedoel, maar dan met andere woorden ;) henk

Wie afhankelijk is van zijn titel, heeft niet voldoende kennis om met de inhoud indruk te maken. Ook andersom. Wie denkt dat hij zijn titel niet moet noemen, verbergt iets, om een betere indruk te maken. Mijn idee, wees er trots op, maar verwacht niet dat je door de titel groter wordt. MscBA (drs) Hendrik D. de Greef

In Silicon Valley heerste een cultuur van studenten, die naast hun studie in garageboxen bezig waren met ontwikkeling en assemblage van computers. Ze deden dit niet alleen voor de hobby. Voor velen was het een noodzaak en hele gebruikelijke manier om de studie te betalen. Het model werkte en er ontstond een ware business, want de onderdelen van de één, waren weer bruikbaaar voor de ander. Het meest prominente voorbeeld daarvan is natuurlijk weer Bill Gates, die de eerste versie van D(isk)O(perating)S(ystem) niet zelf heeft gemaakt, maar kocht van een vriend, drie boxen verder. Bij zo'n voorbeeld denken we "Ja, dat willen wij ook!!" En vergeten we, dat zo een ecologisch systeem veel te complex is om na te maken. Je kan wel een aantal factoren kopiëren, zoals een universiteit en garageboxen,maar je krijgt nooit een werkend systeem. Er is zelfs geen voorwaarde voor succes te bedenken, want dat zou betekenen dat we weten waarom een ecologisch systeem ontstaat. Wel kan je zorgen voor omgevingsfactoren, die de ontwikkeling van zo'n systeem in de hand werken, of beter gezegd, niet verhinderen. Het is dan zaak om heel goed te kijken hoe de verschillende afhankelijkheden bij elkaar horen en zorgen dat er op natuurlijke wijze iets gaat ontwikkelen. Het gaat dus met name over een voedingsbodem, waarop de gewassen die wij wensen willen groeien. Maar dat is te complex. We moeten altijd zo een vereenvoudiging toepassen, om er uberhaupt over na te kunnen denken, dat we de plank zowieso misslaan. Het is nu eenmaal niet mogelijk om sla te cultiveren op woestijngrond en palmbomen in de polder. Het vraagstuk over Silicon Valley in Nederland, draagt dus drie problemen in zich. Ten eerste is het gebaseerd op het idee, dat het na te maken zou zijn, wat natuurlijk wordt ingegeven door "de hoop is de vader". Ten tweede hebben wij er hier helemaal de voedingsbodem niet voor. Het ontstaat niet voor niets daar. Tot slot kunnen we daar nog de vraag aan toevoegen voor wie het eigenlijk wenselijk is (wat levert het op?). Terug naar Nederland. Stel, dat er iemand (bijvoorbeeld Balkenende) het idee opvat, om toch zoiets te gaan doen in NL. Dan staan de in mijn eerdere posts genoemde mensen direct op, om de ruif leeg te eten. Het is mislukt, voordat er iets is gedaan. We hebben dan plotseling "Silicon Valley" experts, die tegen een onbehoorlijk uurtarief gaan vertellen hoe het moet en hun modelletje voor succes duur verkopen. Dit zijn natuurlijk dezelfde mensen, die ook de vorige innovatieve ideeën vakkundig hebben geconsumeerd, maar daar leren we dan net weer even niet van. Ik zie de strijd al helemaal voor me, of het dan in de Betuwe, of op de Maasvlakte moet zijn. Met andere woorden, wie het fruit mag plukken, voordat het rijp is. >:( Sorry Ewout, Misschien zet ik het in je ogen te zuur neer, maar ik wordt helemaal moedeloos van mensen die kijken naar een ander en dan denken dat het te maken zou zijn. Het is alsof ze in Zwitserland bedenken dat een Wereldhaven wel een goede boost aan de economie zou geven. ;) Henk

Snelstart is we een heele goedkope variant. Er zijn meerdere commeciele boekhoudpakketjes te koop, waarvan de kwaliteit en de prijzen nogal uiteenlopen. Daarnaast zijn er ook online boekhoudprogramma's, die je vanuit je webbrowser kunt benaderen. Erg handig als je boekhouder die software ook gebruikt, want je zit dan beiden in dezelfde omgeving te werken. Tip: Stem het af met degene die je jaarrekening gaat maken. Dat scheelt veel overklopwerk (en bijbehorende fouten). Henk

Ha, net als de vraag of de leugenaar ook liegt, als hij zegt dat hij liegt ;D

BTW reken je af met de fiscus. Daar zit de boekhouder op geen enkele wijze tussen. Als na verloop van tijd blijkt dat je teveel hebt betaald, dien je een correctie in, waardoor het teveel betaalde plus rente weer terug komt. Geen enkele reden om je boekhouder te verdenken dus. Groet, Henk

Hi Ewout, Je kan nu iets doen, waardoor we over 10 jaar van de pseudo oplossing (beschreven in mijn vorige post) verlost zijn. Dat is stoppen met geloven dat het werkt om innovatie te bevorderen. Niemand weet waar de volgende TomTom geboren zal worden en achteraf bekeken, was het gewoon een stel jongens, die bedacht hebben dat je een klein linux doosje een gps ontvanger gekoppeld aan een Psion ( touchscreen) met navigatie software dat draaide op Symbian., een gps en een beetje geheugen kan combineren tot iets wat je de weg wijst en dat bleek erg handig te zijn. --edit nav correctie merkava-- De grondslag voor het niet veranderen is simpel. Omdat we denken dat we er veel aan doen (pseudo oplossing) en daarmme onszelf op de borst kloppen, is er geen noodzaak om iets anders te doen. Het gaat prima zo. Het is dus zaak om heel kritisch te kijken naar de effecten van wat wij er nu aan doen, alvorens te bedenken dat het goed is. Enkel een aantal geïnvesteerde miljoenen in innovatie zeggen mij niets. Zelfs een aantal participaties in, leningen aan of projecten met innovatieve ondernemers zegt mij nog weinig. Wat heeft het opgeleverd, uitgedrukt in produkten, diensten, of economische bijdrage? Ik herinner mij nog grote projecten, waar creatieve geesten bij elkaar in een hok werden gestopt om vooral niets te doen. Ze moesten met elkaar vooral creatief zijn, om dan te kijken wat er uiteindelijk uitkomt. Niets dus, maar het heeft miljoenen gekost. Dat is de ene zijde van de medaille. De andere zijde is wat we nu aan het doen zijn. Zogenaamde experts vragen aan de potentiële ondernemer waarom zijn project zal slagen. Het enig juiste antwoord daarop is omdat de ondernemer erin gelooft en er klanten zijn die het willen kopen, maar dat voldoet niet aan de eis om een redelijke verklaring te geven, voor iets wat nog moet gaan gebeuren. Er ontstaat dan een gesprek over aannames, beweringen en feiten, tussen ondernemer en expert. Het enig criterium dat hierin doorslaggevend is, is in hoeverre de aannames, beweringen en feiten van de ondernemer, overeenstemmen met die van de expert. Ofwel, of ze elkaar aardig vinden ??? Hierin is duidelijk sprake van foute selectie. De goed aangepaste lieden komen erdoor heen en de wereldbestormer, blijft achter met de frustratie dat hij zijn idee niet verkocht kan krijgen. Om nog maar even niet te spreken van concurrentievervalsing, omdat, gesteund door de overheid, nieuwe toetreders meer geld krijgen. Ook ik weet niet hoe je de nieuwe Bill Gates van een willekeurige andere techneut kunt onderscheiden. Dat moet je ook niet willen, want Bill komt er wel, als hij de kans krijgt om te ondernemen en niet te druk is met het voldoen aan de eisen van zijn pas verkregen subsidie. Kort samenvattend: Stop met tijd kopen door subsidie binnen te harken en ga klanten zoeken die iets met je produkt kunnen aanvangen. Het ontneemt de ambtenaren hun bestaansrecht (uitdelen van budgetten) en zorgt voor innovaties, die het zelfstandig redden op de markt. Enne, waarom we dat niet doen? Omdat we tijd krijgen (in de vorm van geld), die de noodzaak tot het vinden van klanten wegneemt. Henk de Greef

Innovatiebevorderaar zou bedenken. Zie dit draadje Een persoon, project of machine, die ik vooralsnog niet in het wild heb gezien. Henk

Innovatie, wat is dat? De structurele denkfout die we met z'n allen maken is dat we innovatie moeten bevorderen. Vele discussies passeren dan de revue, met als hoofdonderwerp wie de poen ontvangt. Het gaat dan bij aanvang al niet meer over innovatie, maar over verdeling van geld en ja, degenen die daar goed in zijn, spelen dat spelletje al jaren, maar zijn nu net niet degenen die werkelijk iets willen veranderen. Welnee, zolang het spelletje bij hetzelfde blijft, zijn we verzekerd van een inkomen, dus mooi niet. Bij kleine ondernemers in de categorie uitvinder, kunstenaar of creativeling ontstaat eigenlijk dezelfde constructie, met het verschil, dat zij de poen nu net even niet krijgen. Veelal door een gebrek aan status, positie, legitimatie of gewoon ondernemerstalent, ontstaat een klaagzang van afhankelijkheid. "Ik wil wel, maar ik kan niet, want zij....." hoor je dan. Dit is koren op de molen van ambtenaren, die aanspraak willen maken op een bak subsidie (om hun eigen baan te verzekeren), die ze vervolgens (volgens het projectplan) gaan verdelen aan de kleine ondernemers. Het systeem houdt zichzelf in stand en schept aan beide kanten een noodzakelijke aanwezigheid. Knappe kop die daar nog iets van wil zeggen en in staat is om overeind te blijven na de stroom van argumenten (verbaal geweld) dat het systeem zal verdedigen. Hele volksstammen leven ervan en het afbreken staat gelijk aan broodroof. Dit alles onder de noemer innovatie(bevordering) Mijn advies: kappen met die handel. We hebben een tekort aan buschauffeurs en de plantsoenen staan er ook droevig bij, dus voor iedereen is er wel een baan. De handigerds verzinnen wel weer een ander potje (ruif om uit te eten) waar ze aanspraak op kunnen maken. Voordat je het weet zit de innovatie expert ineens bij Corporate Governance en weet hij daar alles van.. ;) Alternatief: Niet meer over zeuren en aan het werk gaan. Laat de ondernemers hun werk doen en verleid ze niet met allerhande zaken, die niets met hun business te maken hebben. Laatst had ik nog zo'n mooie discussie, dat ging over mensen die eerst de subsidie gingen binnenhalen, om dan pas te bedenken wat ze ermee konden :'( Er wordt wat af geïnnoveerd in dit landje, je moet het alleen willen zien. De echte framebreaking innovaties vinden altijd plaats buiten de gevestigde orde. Ze komen van ondernemers, die snappen wat ondernemen is, namelijk dat je klanten moet vinden die graag van je willen kopen, omdat je voor hen een probleem oplost. Er is werkelijk waar geen loonslaaf die je dat kan uitleggen of leren, want hij snapt het immers zelf niet. Dus stop maar met deze mensen verantwoordelijk maken voor het bevorderen van ondernemerschap. Stuur ze de markt op met een zak potloden, en laat ze niet terugkomen voordat de handel uitverkocht is. Dat is ondernemen. ;D En als we dan toch iets willen doen voor de categorie ondernemer, die het al moeilijk genoeg heeft, beloon hem dan, door hem de eerste drie jaar niet lastig te vallen. Wees blij met zijn keuze, dat hij zijn lot in eigen hand neemt en probeer hem vooral niet te betuttelen met regeltjes, die van de ondernemer een verkapte loonslaaf, maar dan zonder verzekering, maken. Kortom niet bevorderen, maar stoppen met verhinderen. Henk (die het even niet meer laten kon) de Greef

;D ;D ;D Op zoek naar ideeën Wat dacht je van het onzinfilter. Een toepassing die berichten op het internet, je mailbox, feedreader en twitter, automatisch verifieert op bronnen, of het waarheidsgetrouwe informatie is, of bullshit. Henk (die zich zorgen maakt of hij wel door het filter komt ;D)

Ik vind het ook jammer dat het zo moet. Maarja, de goeden (voorzover die er zijn) moeten onder de kwaden lijden. Zelf stuur ik ook een nieuwsbrief rond, die eerlijk gezegd nooit door de ontvangers (op een enkeling daargelaten) is aangevraagd. In het kader van deze wetgeving is dat spam. Ik krijg er overigens wel vaak aardige reacties op en een enkele keer, toen ik iemand eigenhandig had uitgeschreven, kreeg ik een boze mail, dat hij per direct weer op de lijst wilde,, notabene.. Ik denk dat ik er maar mee door ga, want de nieuwsbrief onthoudt zich van enige commerciele aanbieding en geeft mijns inziens nieuwswaarde. Ik riskeer daarmee een plaatsing op de blacklists, maar dat is er tot zover nog niet van gekomen. Henk (die ook een hekel aan spam heeft) de Greef