Hans v N

Als je bent speciaal bent uitgezocht omdat jouw klant alle relevante werkzaamheden (design/hosting/mail) wilde uitbesteden omdat hij daar zelf geen enkele kennis voor had, dan mag hij volgens mij verwachten dat zaken goed geregeld zijn. Een van de belangrijkste zaken is een functionerende mail. Hoe heb je dat destijds aan hem uitgelegd? Of was hij toen al in de veronderstelling dat hij zijn zakelijke mail op zijn privé account zou ontvangen? Had je in alle redelijkheid niet moeten checken of de mail functioneerde? Blijkbaar heb je dat later bij de "redirect" wel gedaan. Wellicht had je toen ook moeten weten dat bij een (blijkbaar) niet functionerende mail de mails op de server bleven staan en dat moeten oplossen door de betreffende mails te forwarden naar het prive account of de mailinstellingen per telefoon bespreken. Kortom. Ik ben niet geheel overtuigd dat jouw niets verweten kan worden. Of je daardoor schadeplichtig zou worden is weer een andere vraag die je een advocaat zou moeten stellen.

Blijft de vraag waarom (motief?) meerdere belastingadviseurs (soms) stiekem een verkeerde opgave zouden doen die tot teruggaaf of een lagere aanslag leidt? En vervolgens hoe de Belastingdienst de betreffende Robin Hood (meervoud) opeens op het spoor is gekomen? Ben een groot fan van de serie Elementary waarin een moderne Sherlock Holmes en Jane Watson de NYPD bijstaan. Terug redenerend lijkt het erop dat er bestanden gekoppeld zijn die eerder niet gekoppeld werden of er is een klokkenluider geweest. Als het om particulieren gaat dan zijn de aftrekposten tegenwoordig beperkt en veel is bekend via het burgerservice nummer. Blijkbaar wist een groep belastingadviseurs hoe gefraudeerd kon worden met de zekerheid dat het niet zou worden opgemerkt. Doet me denken aan de fraude van Supermarktmanagers die jaren lang onder de radar bleef. Lijkt me duidelijk dat de belastingadviseurs strafrechtelijk kunnen worden aangepakt: bron Maar of de belastingadviseur voor de schade van zijn cliënt moet opdraaien wegens wanprestatie weet ik nog niet zo zeer. Als hij zijn cliënt heeft gewezen op de risico's van een gefingeerde aftrekpost is hij strafrechtelijk fout maar heeft wel aan zijn zorgplicht voldaan.

Een post met voorspellende kanten, al zeg ik het zelf. ;D Maar wat is dan de motivatie denk ik dan? Zijn het moderne Robin Hood's of hebben ze een afspraak met hun cliënten dat ze een deel van de teruggave krijgen? Geen idee. En hoe zit dat dan juridisch? De indiener is zelf verantwoordelijk voor de opgave. De belastingadviseur kan wellicht "aanzetten tot het doen van een foute aangifte of aanzetten tot belastingfraude" worden aangerekend. Maar of dat juridisch stand houdt?

Je hoeft zoals Twabla stelt niet op voorhand je leverancier bekend te maken. Een kort briefje in de trand van: Ik heb de producten binnen de EER ingekocht, daarmee zijn de merkrechten communautair uitgeput. (Artikel 7 van richtlijn 89/104 van 21 december 1988 betreffende de aanpassing van het merkenrecht der lidstaten geïmplementeerd in de in artikel 2.23. van het Benelux-Verdrag inzake de Intellectuele Eigen­dom.) Pogingen om de verkoop van het product te bemoeilijken zijn mogelijk een concurrentiebeperkende voorwaarde, die moet voldoen aan de Europeesrechtelijke mededingingsregels (verordening 1790/1999 van 22 december 1999) en de wettelijke bepalingen inzake de mededinging. (vrij naar Ius Mentis) Zou voorlopig voldoende moeten zijn. Helemaal niet reageren en wachten op een dagvaarding zou ik persoonlijk afraden.

Het is voor mij alleen troebeler geworden. Het gaat om een merkrecht waar jij een merkloos design van verkoopt? ??? Als de merkhouder een vermoeden heeft van parallelimport, bijvoorbeeld door proefaankoop in combinatie met specifieke kenmerken zoals een Chinese gebruiksaanwijzing of het ontbreken van een specifiek label o.i.d. , is het aan de vermeende inbreukmaker (jij dus) om te bewijzen dat de goederen legitiem zijn aangekocht in de EU. Hoe wil je dat anders bewijzen dan met een factuur van jouw Belgische leverancier?

Het gaat volgens mij om etentjes na de intervisie. Het zakelijk belang zou liggen in het feit dat TS zonder de intervisie zijn beroep minder goed kan uitoefenen. Heb even gezocht op het Internet en zie dat intervisie wordt gezien als scholing . In deze zelfde link geeft men al aan dat de belastingdienst het mogelijk niet eens is met de beroepsmatigheid, het is aan TS om aan te tonen dat dit wel zo is. Mogelijk zijn dus de kosten van de intervisie zelf (wat zijn dan de kosten?), onder voorwaarde, als kostenpost op te voeren. Maar het eten na de intervisie is het zelfde als het eten na een dag werk, gewoon privé.

Als je in België inkoopt dan mag je in principe doorverkopen (inderdaad uitputting). Het kan wel zo zijn dat jouw leverancier in overtreding is en de Benelux merkhouder denkt dat jij rechtstreeks inkoopt buiten de EU. Dus gewoon een nette mail met de gegevens van jouw leverancier. Daar moet hij namelijk zijn. Je hebt dan wel kans dat hij die "uit de lucht plukt" en je alsnog bij hem moet gaan inkopen. Dan schrijf je dat je het merk niet voert. Hoe zit dat dan?

De verpakking is maar een van de zaken waar je tegenaan loopt als je single shots met alcohol houdende drank wil verkopen. Kwam een leuke tegen met mijn favoriete drankje. Maar goed, eerst moet je kijken of de betreffende verpakking beschermd is. Dat verschillende merken de verpakking gebruiken is niet vreemd. Dus probeer achter de leverancier te komen. Het is duidelijk dat je met een bestaande verpakking uit een ander land geen alleenrecht in Nederland kan krijgen op voorhand. Wat je natuurlijk wel kan doen, tenminste als de verpakking is beschermd, is vragen om een tijdelijk alleenrecht op de import. Maar dat zal niet snel worden gegeven aan een jongeman van 20 zonder verkoopervaring en zonder kapitaal. Persoonlijk zou ik je aanbevelen om te gaan ondernemen en daar vast ervaring in op te doen. Als het goed is bouw je ook kapitaal op om zelf met ideeën aan de slag te kunnen gaan. Ik zou me ook eerst eens grondig verdiepen in de online verkoop van alcoholhoudende drankjes. Verder zou ik hier kijken of je idee inderdaad zo uniek is als je dacht.

Je kan geen octrooi (=patent) aanvragen op bestaande techniek. Het kan zelfs zo zijn dat de (productie) techniek, in dit geval een bepaalde verpakking met een specifiek doel, door iemand anders is beschermd. Ik weet uit ervaring dat er veel en sterke octrooien zijn op verpakkingen en verpakkingsmachines. Het idee verkopen zal niet lukken. Want wat heb je te koop behalve een idee of een constatering dat iets nog niet op de Nederlandse markt is? De enige mogelijkheid om er wat mee te doen is nagaan of de verpakking "vrij" is om na te maken en hem vervolgens zelf, eventueel op beperkte schaal, laten produceren of importeren en verkopen. Daar hoort uiteraard een merk en marketing bij. Dat laatste hoeft niet veel te kosten als het echt wat nieuws is. Je kan je omgeving vragen om je te steunen met geld, bijvoorbeeld een lening, want je zal zeker moeten investeren. Als je dan succesvol bent zullen er vanzelf mensen gedesinteresseerd raken en heb je wat te bieden.

Had je laatste reactie even gemist Cantrijn. Klopt wat Kuifje zegt over de basistechniek. Die kan iedereen gebruiken. Behalve als er anderen zijn met IE eigendom op de techniek. Een nieuw octrooi heeft pas zin als de nieuwe uitgebreide techniek, nieuw, inventief (niet voor de hand liggend voor de vakman) en economisch zo interessant dat de partners bereid zijn er een premium voor te betalen in de vorm van een licentieafdracht of een langjarig samenwerkingscontract. Ben het oneens met de stelling dat je altijd een octrooigemachtigde moet inschakelen. Ik heb zelf diverse octrooiteksten geschreven waarvan enkele door een (Amerikaanse) gemachtigde aangescherpt zijn maar andere niet. Goede tussenweg is het gebruiken van een goede "octrooideskundige" zoals Cees van dit forum en zelf het basiswerk te doen. Alles heeft natuurlijk te maken met de ingewikkeldheid en de gewenste beschermingsomvang. Uiteraard moet je jezelf wel grondig verdiepen in de schrijftechniek. Dat gaat het beste door veel octrooien te bestuderen. Je zal zien dat ze allemaal een zeker "format" hebben. Ik wil ook best een keertje (onder geheimhouding) de basistekst bekijken en mijn mening over nieuwheid en inventiviteit geven. Heb dat al vaak gedaan en even zo vaak zelf ook weer wat geleerd. Ben ook redelijk deskundig op het gebied van mestverwerking (al zeg ik het zelf ;D) en ken diverse mensen op de betreffende faculteit in Wageningen. Altijd handig als je de techniek getest wil zien. Een van de eisen die vaak wordt vergeten of onderbelicht blijft is namelijk de nawerkbaarheid. Met bewijs dat de techniek ook werkt is het uiteraard ook eenvoudiger om samenwerking te vinden.

Net als de meeste hier zie ik geen zakelijk belang. De etentjes zijn bovendien na de intervisies. Maar dat ik geen zakelijk belang zie hoeft niet te betekenen dat dit belang er niet is. Daarvoor zijn meer details nodig. En als dan zou blijken dat er wel een zakelijk belang is dan zijn niet 8 maar alle etentjes gewoon aftrekbaar. Als je vervolgens gaat kijken naar de kans dat TS op de vingers wordt getikt. na een inspectie door de belastingdienst, dan maakt het weer wel uit hoeveel hij aftrekt. Het systeem van de BD kijkt namelijk naar afwijkende data. Bij buitensporige kosten voor representatie zal er eerst een mens naar kijken en indien nodig een inspectie volgen.

Wauw. Er zijn niet veel mensen in een eenmanszaak die een paar miljoen verdienen per jaar en zelf de administratie doen. Maar als je jouw administratie goed doet en je vult je belastingformulier correct in, betaal je niet te veel belasting. Want wat maakt een paar duizend Euro uit als je geen huis of auto hebt? Gewoon lekker genieten en een keer een extra rondje geven in de kroeg. Of heeft al dat geld je al hebberig gemaakt. Oeps, daar gaat dit natuurlijk over. ;)

Nog een goedkopere gevonden. 150 BP Norbert heeft blijkbaar een heel ander idee van een "toxicologisch onderzoek" dan ik. Voor zover ik het heb begrepen en gelezen gaat het om een beoordeling van de ingrediënten door een apotheker, een toxicoloog of een andere (toegestane) deskundige. Die zal in zijn databank kijken waar de meest gebruikte grondstoffen in staan en waar nodig veiligheidsbladen opvragen. De de ingrediënten en de samenstelling worden dan beoordeeld, rekeninghoudend met de specifieke toepassing. Op basis van de bevindingen en meer aangeleverde gegevens, wordt een rapport opgesteld. Het kan wel zo zijn dat de nVWA monsters neemt en de samenstelling controleert op verboden of gevaarlijke stoffen. Of dat de complete samenstelling (voor zover mogelijk) wordt gecontroleerd als er veel (dermatologische) klachten zijn. Je moet dus wel over een ingrediëntenlijst en de concentraties beschikken om een CPSR op te laten stellen. Als je die niet krijgt of je hebt geen vertrouwen in de verstrekte informatie kan je beter een andere leverancier zoeken. Of gewoon in de EU kopen. Er zijn heel veel bedrijven die (heel betaalbare) huismerkcosmetica maken. Hegron bijvoorbeeld.

Waarom en vooral waarop zou je cosmetica moeten laten testen? De wetgeving ziet er juist op toe dat testen (zeker op dieren) zo veel mogelijk wordt voorkomen. Primair doel is dat de cosmetica veilig is. Dat kan een ter zake kundige opmaken uit de ingrediënten in combinatie met de specifieke toepassing. Zo maakt het nogal uit of het op de huid blijft (make up) of weer wordt weggewassen (shampoo). Het notificeren is niet moeilijk als je voldoende basiskennis (heb het zelf één keer gedaan) hebt. Voor zover ik weet / heb ervaren gaat het niet om het bepalen van de veiligheid maar meer om het vastleggen van gegevens over de importeur, de specifieke toepassing en de gebruikte ingrediënten. Bij het notificeren worden vragen gesteld over de aan/afwezigheid van bepaalde mogelijk gevaarlijke ingrediënten (bijvoorbeeld etherische oliën) Daarnaast ben je natuurlijk als importeur verantwoordelijk voor de veiligheid en dien je een dossier te hebben waarmee je kan aantonen dat het product veilig is. Ook ben je aansprakelijk mochten er problemen komen. Ook als aan alle eisen is voldaan en de producent in India een fout maakt. Heb even gekeken wat het kost als je alles uitbesteedt en er geen aanvullende tests nodig zijn (vrijwel altijd) en dat is geen 4000 Euro maar 1500 Euro. Hier bijvoorbeeld.

Het gaat duidelijk om een technisch idee. Als het nieuw en inventief is, en er is geld mee te verdienen of te besparen, zou ik beginnen met het aanvragen van een octrooi en de specifieke techniek zo veel mogelijk geheimhouden. Bij het omzetten van (rest)warmte in elektriciteit moet ik meteen denken aan zogenaamde Peltier elementen (of ander thermo-electrische toepassingen). Probleem is dat het rendement dermate laag is dat het commercieel zelden interessant is. Er zijn wel ontwikkelingen gaande maar die zitten nog in een vroeg experimenteel stadium. Heb toevallig zelf een tijdje gewerkt aan een campinglamp die met behulp de warmte van een theelicht een LED lampje laat branden. Dat lukte prima maar het zou erg duur worden om te produceren met een lichtopbrengst waar je amper bij kan lezen. Het leuke was wel dat ik een soortgelijke lamp tegenkwam op een beurs. Ben dus wel benieuwd wat je hebt bedacht en waarom het rendement zoveel beter zou zijn dan met een zonnepaneel. Mijn zonnepanelen leveren op dit moment ongeveer 2 kW (zonnetje schijnt) dus mijn PC en alle ander apparatuur hier (en van de buren) werkt helemaal groen. Zonne-energie omzetten in warmte en daar weer elektriciteit mee maken lijkt mij niet snel rendabel. Als je iemand vindt die jouw technologie wil gebruiken kan je een deel van de winst vragen of een bedrag ineens. Ik zou eerst een werkend prototype maken en als dat werkt de mogelijkheid van een octrooi bekijken.

Eens Roel. Altijd eerst iets goed uitzoeken en dan pas handelen als het om juridische zaken gaat. Ik wil nog wel toevoegen dat ik vind dat vaak onnodig de hakken in het zand worden gezet als een conflict uit de hand dreigt te lopen. Op zich is het feit dat deze werknemer met een advocaat op de proppen komt helemaal niet vreemd of vijandig omdat hij bij het zomaar ondertekenen van de vaststellingsverenkomst zijn recht op een uitkering kan verliezen. Hij heeft dus weinig keus. Het is ook in zijn belang dat er snel duidelijkheid komt en hij eventueel een vergoeding en een uitkering krijgt of weer aan de slag gaat als de omstandigheden daar naar zijn. Een advocaat kan waarschijnlijk ook de kosten redelijk inschatten van een procedure inclusief een eventuele schadevergoeding. Dat helder krijgen lijkt me prioriteit.

Heb het net even met mijn echtgenote besproken (hoofd P&O) en die is het helemaal (op alle punten) met Steven eens. Zelfs al zou het UWV een ontslagvergunning verlenen dan nog kan de werknemer dat aanvechten bij de rechter als "kennelijk onredelijk". Dus een gang naar de rechter ligt voor de hand. Al zal dat vrijwel zeker (financiële) consequenties hebben omdat een proeftijd nu juist bedoeld is om disfunctioneren te voorkomen. Maar alles beter dan salaris betalen voor niets lijkt me. Zolang er sprake is van voortduren van het dienstverband kan TS de werknemer gewoon werkzaamheden laten verrichten of vrijstellen daarvan als hij daarvoor kiest.

Ik zal de zeer ter zake kundige post nog maar een keer quoten. Als de werknemer niets expliciet heeft afgewezen en het duidelijk om een functie voor bepaalde tijd (1 jaar) ging is dus gewoon sprake van een rechtsgeldige (mondelinge) overeenkomst. Die is door werknemer ook niet betwist. Sterker, hij wenst die uit te dienen.

Dat is vrij eenvoudig te vinden. bron Ook al is het een weloverwogen strategie geweest, een conclusie die ik niet kan trekken op basis van de gegevens, dan nog moet je als werkgever aan damage control doen lijkt me. En als het inderdaad al een totaal verziekte relatie is dan snel naar de rechter en afhandelen.

Wat ik me dan afvraag is hoe groot de kans is dat de rechter ontbinding toestaat? Hopelijk kan TS het disfunctioneren aantonen d.m.v. een zogenaamd dossier. Heeft hij dat niet dan is een gang naar de rechter wel een manier om orde op zaken te stellen maar wellicht niet de meest economische weg. Gedurende het procederen zal de relatie nog verder op scherp komen te staan en in het ergste geval moet TS de werknemer doorbetalen, neem aan tot einde (ongetekend) contract, en heeft hij bovendien juridische kosten en flink wat tijdsbeslag. De werknemer laten komen en alsnog de zaken schriftelijk regelen en het functioneren optimaliseren is dan mogelijk een betere optie.

Het kan handig zijn om aan te kunnen tonen dat iemand al (niet openbare) kennis had op een bepaald tijdstip. Bijvoorbeeld als je een NDA (geheimhoudingsverklaring) ondertekent waarin bestaande kennis / ideeën worden uitgesloten. E.e.a. om te voorkomen dat je dingen weet die je door het ondertekenen zelf niet meer kan gebruiken. Het praktische voordeel van de Blockchain technologie dat iets heel lang opvraagbaar is zie ik niet zo. Ook de vergelijking met Youtube snap niet. Daar gebruik je juist openbaarheid om andere het octrooieren en andere vormen van bescherming te beletten. Ben wel benieuwd hoe het dan precies werkt en wat het kost. Kan je daar wat meer over uitweiden?

Een octrooi verleent je een tijdelijk monopolie op (in dit geval) een bepaalde werkwijze. Tenminste in theorie. Want ieder octrooi heeft een bepaalde (beperkte) beschermingsomvang. Hoe groot die is kan je vaak afleiden uit het nieuwheidsrapport. De beschermingsomvang en de economische voordelen die behaald kunnen worden met de beschreven techniek bepalen de waarde. Dat jullie het oude octrooi hebben laten verlopen toont volgens mij aan dat de waarde (toen) kleiner was dan de taksen die betaald hadden moeten worden. Waar ik naar toe wil is de stelling dat indien het oorspronkelijke octrooi en het afgeleide (niet nieuw geachte) octrooi wel een economische waarde had, dat nog steeds het geval zal zijn. Wat weerhoud je om de techniek te gebruiken? Als het alleen gaat om de technologie te verkopen (zoals heel vaak het geval is) dan zal je inderdaad wat moeten toevoegen wat nieuw en inventief is. Want alles wat al bekend is mag gratis worden gebruikt.

Dat vrijstaand gemaakte productfoto's per definitie hun auteursrecht verliezen lijkt mij veel te kort door de bocht. Ik heb van een HL lid prachtige productfoto's gezien (van voedsel) en ik denk echt niet dat als het perfect uitgelichte en vanuit een bepaalde hoek gefotografeerde geprepareerde hoofdonderwerp vrijgemaakt wordt, iedereen er mee aan de haal kan. Enige nuance is dus op zijn plaats. We hebben hier al heel vaak gezien dat mensen behoorlijk moeten betalen voor het zonder toestemming gebruiken van andermans foto's. Een enkele neutrale productfoto is het minst risicovol maar daarvan is zelden sprake bij een (grote) webshop. Naast de hoge kosten is het ook een hoop gedoe en kost het heel veel tijd. Tijd die je beter kan besteden aan eigen foto's (altijd de voorkeur) of foto's die je met toestemming kan gebruiken.

Dat er op foto's geen of twijfelachtig auteursrecht rust wil nog niet zeggen dat je ze zomaar massaal mag gebruiken. Je maakt dan ongeoorloofd gebruik van de (grote) inspanning van een ander en dat kan onrechtmatig zijn. Dus ook voor de foto's op een witte achtergrond toestemming vragen. Dat dat veel tijd kost is jammer. bron

Voor zover ik weet mag je bij een niet zelfstandige werkruimte alleen de energiekosten aftrekken voor zover die toe te schrijven zijn aan apparaten die zakelijk zijn aangeschaft/geëtiketteerd. Denk dan aan de PC met randapperatuur, de oplader van de zakelijke (mobiele) telefoon/laptop, de modem/router voor internet en in mijn geval een broedstoof voor stabiliteitstests. Heb in mijn geval van alle apparaten het opgenomen vermogen gemeten (watt). Kosten zijn dan: aantal watt /1000 x dagen gebruik x uren per dag x tarief energie kWh (in mijn geval 23 ct). Is niet echt de moeite want ik kwam op minder dan 200 Euro uit. Maar alle beetjes helpen. ;)