Hans van den Bergh

Zoek hier via HL contact met IDbroker, ik weet zeker dat hij jou goed zal kunnen adviseren. Succès en groet, Hans

Onder dankzegging voor de reuzen voor de suggestie, de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik de inspriatie van klacht.nl zelf heb gehaald: er staan al wat klachten op klacht.nl over klacht.nl. (Moelijke, haast komische zin, maar oprecht als serieuze optie bedoeld.) Succès en groet, Hans

Heb je al een klacht over klacht.nl op klacht.nl geplaatst? Succès en groet, Hans

Als je specifieke vragen hebt, kun je die hier stellen. Als je concreet een adviseur zoekt, raad ik je aan om de rubriek 'Vraag en aanbod' te gebruiken. Succès en groet, Hans

Het gonst dus behoorlijk op HigherParanormalLevel! Dat belooft nog wat! Succès en groet, Hans

Telepathisch of toeval, ik begrijp uit mailcorrespondentie dat Mikky 'as we speak' druk bezig is met het inhoudelijke programma. Dus die telepathische golven komen misschien wel van haar? Succès en groet, Hans

Ik gebruik al een tijdje een handige app op mijn smartphone: 'DIrect Lease Tankservice' en kan daarmee de omgeving afspeuren naar de goedkoopste pomp. Soms is het even de snelweg af inderdaad al gauw 10 ct. goedkoper dan aan de snelweg. Succès en groet, Hans

@starterscoach: Liever zou ik dan minister-president zijn, maar dat terzijde ;), maar mijn antwoord is verder vrij simpel: Ik pak de handschoen graag meteen op. Het zijn werkgevers die werknemers nodig hebben, ons land heeft ze beiden nodig, immers, uit de belastingopbrengsten worden al onze voorzieningen betaald. Ik ben - dat deel ik volgens mij met Hans van Nijnatten - voorstander van een systeem waarin we overstappen van baangarantie naar werkgarantie. Daarbij moeten we openstaan voor om- en bijscholingsregelingen waarmee werknemers geschikt worden gemaakt en gehouden voor de arbeidsmarkt en waarmee dus een hoge mate van arbeidsparticipatie mogelijk wordt. Laten we wel wezen, nog even en we hebben grote tekorten aan arbeidskrachten, laat staan aan goed gekwalificeerde arbeidskrachten, dan zitten we in dit topic misschien 180 graden de andere kant op te redeneren, niet van: 'hoe kom ik gemakkelijk van die ... af?', maar: 'Waar vind ik nog een goeie...?' Ook dat sociale vangnet kan dan goed bekostigd worden, want de conjunctuur zal zich weer in een gezonde bandbreedte gaan bewegen. Succès en groet, Hans

Als actief lid van D66 (dus ook sociaal-liberaal) vind ik dit een diskwalificerende opmerking in de richting van werkgevers c.q. ondernemers en een groot aantal grondrechten. Met alles wat je kunt vinden van de bescherming van werknemers, vind ik het een zeer vreemd uitgangspunt dat je je als werkgever niet zou hoeven inspannen om geldig bewijs van een slecht functionerend werknemer te leveren. En dat een werkgever dan haast per definitie een slachtoffer is van nota bene zelf (!) genomen beslissingen, omdat het 'zo vreselijk lastig is om dossier op te bouwen'?! Sorry, die argumentatie gaat er bij mij niet in. Succès en groet, Hans

@starterscoach: ik heb inderdaad en met goed resultaat een diploma Specialist Arbeidsrecht behaald, voor het geval jouw opmerking daarover aan mij gericht mocht zijn. @Christine: ik krijg steeds meer het gevoel dat je voor iedere aangedragen oplossing wel weer een nieuw probleem opwerpt. Maar het kan uiteraard ook zo zijn dat ik het gewoon lastig te begrijpen vindt waar jij precies heen wilt. De gang naar de rechter is slechts één mogelijkheid om van mensen af te komen, dus ook daar zijn nog keuzes in te bepalen. Echter, als een paal blijft boven water staan dat een partij niet zomaar akkoord hoeft te gaan met een eenzijdige en tussentijdse wijziging of beëindiging van een overeenkomst. Dat is op alle overeenkomsten van toepassing (zou anders een mooi zooitje worden), dus ook bij arbeidscontracten. Simpeler dan dat kan ik het niet stellen. De wet en regelgeving in het Arbeidsrecht is - zoals alle rechtsgebieden - in beweging, ook in internationaal verband, dus de punten die daarover zijn aangedragen, vind ik eveneens lastig te begrijpen. Dat er verschillen zijn tussen ons land en andere, lijkt me evident, het één nemen we over en het ander doen we op de manier zoals we dat in dit land het liefst zelf doen. Succès en groet, Hans

Je wilt stoppen met hier posten, prima, maar toch één dingetje dan: Als een werknemer minder (regels code?) presteert dan hard afgesproken, kun je uiteraard op een gegeven moment wel naar de rechter stappen, je moet e.e.a. dan wel kunnen bewijzen, ook dat je er alles aan hebt gedaan om de prestatie van de medewerker te verbeteren, dus ook daarin zie ik je punt niet. Afijn, dan komen we weer bij StevenK uit: leg alle afspraken en evaluaties vast. Cirkeltje is nu misschien ook wel rond?! Succès en groet, Hans

Mijns inziens zijn er juist legio mogelijkheden om flexibel in te huren. Je kunt iemand eerst met kortlopende contracten in dienst nemen, je kunt iemand inlenen, payrollen, detacheren, etc.. Zelfs zou je via UWV iemand kosteloos eerst op proef kunnen laten werken. Ik begrijp je bezwaren steeds minder, eerlijk gezegd. Succès en groet, Hans

Dacht al zoiets :) Succès en groet, Hans

Dit even nuanceren dan: ik stelde dat ik het 'noodzakelijk kwaad' als rode draad in de discussie proefde, ook ik stel in dit topic meermalen dat de keuzes, de beslissingen en dus primair de bijbehorende verantwoordelijkheid bij de werkgever liggen. Vervolgens werd er gepleit voor een meer gelijkwaardige verhouding. Ik ben gediplomeerd specialist arbeidsrecht en wilde het belang benadrukken van hetgeen is / wordt overeengekomen tussen partijen en de respectievelijke verantwoordelijkheden die dat met zich meebrengt, dat er in de arbeidsverhouding eenvoudigweg geen sprake is / kan zijn van gelijkwaardigheid. Maar misschien had ik dat iets beter kunnen benadrukken of beschrijven. Succès en groet, Hans

Volgens mij is juist de ongelijkwaardigheid essentieel in deze discussie. Een werkgever bepaalt de doelen en de koers van de organisatie, het is de werkgever die de keuzes maakt betreffende de invulling van de factor arbeid. De mensen die door de werkgever worden aangetrokken, zullen dus altijd volgend zijn op het beleid dat door de werkgever al is / wordt uitgestippeld. Een arbeidsovereenkomst kenmerkt zich o.a door de aanwezigheid van een gezagsverhouding. Dat werkgever en werknemer gelijkwaardig de onderhandelingen in stappen, daar kan ik mij nog wel in vinden, want op dat moment bestaat de overeenkomst nog niet en is er dus nog geen sprake van gezagsverhouding. Op dat moment liggen voor beide partijen de keuzes nog open inderdaad. De situatie op de arbeidsmarkt is echter ook een bepalende factor voor de mate van (on)gelijkwaardigheid; nog niet eens zo lang geleden waren veel vacatures moeilijk te vervullen en sloeg de balans van de onderhandelingsmacht in sommige bedrijfstakken wat meer naar de kant van werknemers door, nu is echter de balans behoorlijk naar de werkgeverskant doorgeslagen. Door de bank genomen is mijns inziens de werknemer de meer afhankelijke partij en de werkgever de primair verantwoordelijke partij. Ik geef toe dat wet- en regelgeving op punten behoorlijk kan doorslaan om werknemers te beschermen en dit soms ten koste van welwillende en goedbedoelende werkgevers. Dat is echter kenmerkend voor overkoepelende regelgeving, want die kan niet met iedere, individuele situatie rekening houden. Maar dat vind ik toch nog wat anders dan de zwart/wit benadering die hier en daar in dit topic gehanteerd wordt. Zo worden bijvoorbeeld kinderen, fietsers en voetgangers sinds begin jaren '90 vorige eeuw betiteld als 'zwakkere verkeersdeelnemer' waardoor een automobilist bij een ongeval heel snel aansprakelijk kan worden gesteld voor de gevolgen, terwijl de schuld toch bij de 'zwakkere verkeersdeelnemer' lag, maar die nu eenmaal - vanuit ongelijkwaardige posities - door de wet meer beschermd is. Succès en groet, Hans

Misschien, maar ik zag ook dat Marjan het op de zelfde manier interpreteerde als ik en jou antwoord had gegeven. Succès en groet, Hans

Laat ik er trouwens aan toevoegen dat ik ook heel goed snap dat het in sommige takken van sport lastig en veel rompslomp is om daadwerkelijk met personeel te werken. In mijn evenementenbedrijf maakte ik veelvuldig gebruik van freelancers o.b.v. een VAR-verklaring, een enkeling was op 0-urencontract en ook wisten we wel wat stagières vanuit relevante opleidingen in te zetten. Succès en groet, Hans

Dan begrijp ik jouw eerdere opmerking weer niet, waarmee je liet blijken dat je het niet begrijpt: Succès en groet, Hans

Misschien een beetje kort door de bocht, maar om iets te kunnen veranderen, moet je de huidige situatie wel begrijpen. Als je niet begrijpt hoe het nu in elkaar zit, hoe kun je dan weten wat er mogelijk veranderd zou moeten worden? Succès en groet, Hans

Opzegtermijn staat daar los van, die treedt pas in werking als er daadwerkelijk ontbonden wordt. In een overeenkomst zijn er (in dit geval) twee partijen, de ene partij wil eenzijdig het contract ontbinden, de andere partij hoeft daar niet mee akkoord te gaan. Als jij een klus voor een opdrachtgever doet en de opdrachtgever zegt: "Alles prima, maar ik ga jou toch maar niet betalen", dan zul jij ook zeggen dat er het e.e.a. overeengekomen is. M.a.w. jij hoeft dan ook niet akkoord te gaan met de eenzijdige wijziging die de opdrachtgever wil aanbrengen in de overeenkomst. En je zult er een incassotraject op los laten, toch? Zo hoeft een werknemer niet akkoord te gaan met het eenzijdig wijzigen van een arbeidscontract. Succès en groet, Hans

Dat zit toch besloten in de onderliggende overeenkomst? Wanneer een werknemer vindt dat de werkgever onterecht de overeenkomst wil beëindigen, zal de gang naar bijvoorbeeld een rechter al snel gemaakt worden. Tenzij de werkgever er zelf uit komt met betreffende werknemer, dat zal geld kosten, maar kan wel helpen het gemakkelijker te maken. Succès en groet, Hans

Als ik de vraag van TS lees ('waarom gebeurt dit niet met nog meer producten?'), vraag ik mij weer af, waarom TS de vraag stelt. Ben je op zoek naar een opsomming van de voorbeelden of twijfel je eraan dat regionale branding wel in voldoende mate plaatsvindt? Het is al behoorlijk wat jaren aan de gang (de SneekWeek bestaat echt al heel wat jaartjes, Vlaggetjesdag in Scheveningen voor de haring misschien nog wel langer en wat dacht je van de publiciteit rond de opening van de Keukenhof in de bollenstreek, enz...). Als ik vervolgens kijk naar de ontwikkeling van de laatste jaren, denk ik dat er juist in snel tempo (met de bijbehorende 'doorschieters') steeds meer wordt gedaan aan het bouwen van een regionaal imago wat aantrekkingskracht moet genereren voor toerisme, bedrijvigheid en/of cultuur, enz... Zo heeft mijn gemeente - als één van drie in Nederland - sinds kort het internationale 'Cittaslow' keurmerk. Wat ik met TS onderstreep, is dat het vaak zoeken is hoe er locaal wordt samengewerkt om regionale branding verder vorm te geven. Soms blijft het ergens op bestuurlijk niveau zweven... vindt men het een aardig speeltje om tijdens een lezing of speech aan te refereren. Succès en groet, Hans

Ik proef een rode draad in deze discussie en ook in andere topics, ik proef dit niet bij iedereen die reageert, maar wel is het overheersend in mijn beleving, namelijk dat personeel voornamelijk als 'noodzakelijk kwaad' wordt gezien, daarom moet je er soepeltjes aan kunnen komen en er - het liefst nog soepeler - weer vanaf. Werkgevers kiezen er - om uiteenlopende redenen - voor om bepaalde zaken te laten uitvoeren in plaats van het zelf te doen. Uit die relatie werkgever/werknemer ontstaan er wederzijds rechten en plichten. Maar de keus en de beslissing over invulling van de factor arbeid ligt bij de werkgever, mijns inziens ligt daar dus ook primair de verantwoordelijkheid. Zo ook de keus en de verantwoordelijkheid om er, indien gewenst, weer - al dan niet gemakkelijk - vanaf te komen. Maar, zoals bij alle overeenkomsten geldt: de ene partij hoeft nog niet zomaar akkoord te gaan met de beslissing van de ander om de rechtgeldige overeenkomst eenzijdig te wijzigen. Ik zie niet in waarom dit bij een arbeidsovereenkomst anders zou moeten zijn. Het komt mijns inziens in hoofdlijnen op hetzelfde neer als een overeenkomst tussen opdrachtgever en -nemer: de werknemer zou zijn werkgever weleens als zijn belangrijkste en meest loyale klant kunnen - wat mij betreft zelfs moeten - zien, maar de behoefte aan die opdracht- c.q. werknemer bestaat kennelijk bij de opdracht- c.q. werkgever. Als je ervan af wilt, kan dat namelijk altijd, maar met 'gemakkelijker' wordt volgens mij al gauw bedoeld: tegen de minste inspanning in Geld, Energie en Tijd. Dat hangt echter toch af in hoeverre partijen zich tot dusver al dan niet aan de overeenkomst en de daaruit voortvloeiende verplichtingen hebben gehouden. Succès en groet, Hans

In die discussie deed je hetzelfde inderdaad: eerst mensen dingen in de mond leggen en hen er vervolgens op afrekenen. Mag hier een slotje op? Succès en groet, Hans

Begrijp je nu werkelijk niet dat het zo overkomt? Met jouw verwijzing alsof Peter jou 2e Adolf zou hebben genoemd? Je hebt hem impliciet beschuldigd dat hij jou voor een tweede Hitler uitmaakte, dat lees ik erin en geloof mij: ik kan lezen! Succès en groet, Hans