Heel veel mensen herkennen dit en het komt zeker voor dat de oorzaak is dat een dienstverlener wel een prijs noemt, maar niet voor een vaste prijs wil of kan werken. Ik heb daar ook wel procedures over gevoerd als advocaat.
En daar heb ik voorbeelden gezien waar de organisatie echt een klassieke urenfabriek is, waar gestuurd wordt op 'gefactureerde uren' en voor zo'n organisatie is een vaste prijs lastig waar te maken. En ook in de advocatuur heb ik deze discussie vaak zat gezien, eigenlijk nog veel vaker. En dat komt omdat hele volksstammen daar opgegroeid en opgevoed zijn met het idee dat ze wat ze verkopen hun eigen tijd is en niet een dienst.
Maar de kern is eigenlijk altijd dat het fout gaat omdat er geen duidelijke afspraken zijn gemaakt, niet alleen over de prijs, maar ook over wat er wel en wat er niet voor die prijs gedaan wordt of wat er gebeurt als het meer werk wordt door wijziging van wet- en regelgeving en of er indexering plaatsvindt of dat die afspraken wel gemaakt zijn, maar niet voldoende duidelijk zijn aangekomen.