Karci

De vraag is in eerste instantie waarom je geen BTW berekend krijgt, en wat koop je (een dienst, een product?). Krijg je geen factuur? Koop je uit het buitenland? Zit er uberhaupt wel BTW bij inbegrepen? In de 2ehands auto- en antiekhandel wordt gewerkt met het margesysteem, is dat misschien op jou van toepassing?

Eieren voor hun geld? Als je (op korte termijn) de creditnota ontvangt hoef je de aangetekende brief niet te sturen, anders is 't misschien beter 't wel te doen. Betere bewijskracht voor een paar Euro's

Ik doe ook zelf m'n BTW aangifte (al het overige een accountant) en inderdaad valt 't mee, omdat de aangifte je gewoon een paar gerichte vragen stelt, zonder dat je er echt over na hoeft te denken hoe 't nu eigenlijk zit. Maar ik merkte nu zelf dat de onderliggende principes tot verwarring kunnen leiden. Ik ben er wel uit nu, in het rekenvoorbeeld wat ik gaf "in" je € 3,80 voor de belastingdienst, je moet dat wel betalen, maar het is geen "belasting", maar inderdaad een schuld aan de belastingdienst die je op bepaald moment (nou ja, op het door de belastingdienst aangegeven moment) moet betalen (edit: afdragen is misschien een beter woord).

Toevallig is het bedrag hier hetzelfde als het uitgangspercentage (100), probeer het maar eens met een ander bedrag, wat Robbert12 zegt klopt.

Vanuit jouw perspectief kan ik me dat ook goed voorstellen, ik heb ook een pl...hekel aan mensen die de kluit belazeren en waarschuw daar het liefst iedereen voor. Met minnelijke schikking bedoel ik niet dat de boekhouder er makkelijk vanaf komt, wel degelijk een claim indienen en proberen de schade te verhalen. Maar ook dat is een spel wat gespeeld moet worden en ik denk in het belang van gedupeerde, gelijk keihard aanpakken kan je onderhandelingspositie onderuit halen. Ik denk dat Alise er bij gebaat is dat ze haar schade vergoed krijgt of minimaal beperkt - het is ook best een bedrag waar we over praten. Inderdaad moet je er wel van op aankunnen dat je zelf niet nalatig bent geweest. Het verhaal heeft vaak twee kanten en het andere deel kennen we niet, in onze adviserende rol moeten we er maar vanuit gaan dat de informatie die gegeven wordt volledig is en klopt. Maar je moet ergens vanuit gaan, persoon in kwestie behoort zelf te weten of de verstrekte informatie juist is, zo niet, dan maak je 't jezelf alleen maar moeilijker (en eigenlijk heb je 't dan ook verdiend :) ).

Nu snap ik 't beter. Inderdaad even bellen (of langsgaan) en vragen wat nu precies 't probleem is. Het gaat om zo'n "lullig" bedrag, maar iets wat voor Didi toch van groot belang is, wellicht als ze dat uitlegt en ook waarom ze het graag terugwil (anderen terugbetalen) dat de leverancier "overstag" gaat. Lukt het dan nog niet, dan misschien met wat extra achtergrond informatie nog een keer vragen hier.

Het is niet per definitie gebruikelijk dat de leverancier (volledig) terugbetaalt. Ik snap het verhaal overigens niet helemaal. Marcel blijkbaar iets beter dan ik, zoals ik 't nu begrijp is er meer aan goederen teruggestuurd dan dat er aan onbetaalde facturen openstaat. Misschien begrijpt de leverancier het ook wel niet helemaal - er is meer teruggestuurd dan afgesproken? In dat geval is het niet terugbetalen van het volledige bedrag misschien geen onwil, maar meer een "verzoek" om uitleg. Het gebeurt vaak dat er door betalingen tegen te gaan een soort statement wordt gemaakt; leg nou eerst maar eens uit waarom er iets anders is gebeurd dan we (dachten we) hadden afgesproken. Verder kan je inderdaad even kijken in de algemene voorwaarden van de leverancier, daar staan vaak bepalingen in hoe er wordt omgegaan met retourzendingen. Wat mij betreft is het altijd een kwestie van "relatie" geweest, ik heb wel eens dingen teruggenomen zonder dat de klant daar recht op had (defect door klant veroorzaakt) en 100% terugebetaald. Dat droeg wezenlijk bij aan de goede naam die mijn bedrijf had en ik heb 't altijd gezien als een soort reclame.

Precies, daarom is het inderdaad van groot belang dat je 't hard kunt maken. Als dat zo is en de nieuwe boekhouder is een beetje handig, dan kan je proberen tot een minnelijke schikking te komen met de oude boekhouder (altijd beter dan een rechtsgang of gelijk de bijl er in zetten). Eventueel, als de nieuwe boekhouder dat niet kan of wil, schakel je een advocaat in, maar ik zou dat dan wel beperken in eerste instantie tot "onderhandeling", jij en je nieuwe boekhouder moeten dan zoveel mogelijk voorbereiden om de advocaat een goed handvat te geven, dat scheelt de advocaat veel tijd en jou daarmee veel geld.

@Micha Dat wat je stelt ben ik 't heel erg mee eens, zaken doen met mensen is een kwestie van (het opbouwen van) een relatie. Zo hoort 't, zo is 't 't beste. Toch heeft de globalisering het effect dat dat deels minder wordt. Vroeger kocht je (als consument) de ijskast bij de witgoedwinkel om de hoek, nu zou je gek zijn als je dat ding niet met erg veel korting via internet koopt, TENZIJ je op basis van relatie bereid bent meer te betalen bij die winkel om de hoek. Om het probleem van "het niet in de ogen kunnen kijken" van de internethandelaar op te lossen onstonden er reviewsites; het direct contact en daarmee je eigen beoordelingsvermogen wordt vervangen door ervaringen van (veel) mensen. In de zakenwereld ligt het wat anders, er zijn (nog!) geen reviewsites voor leveranciers in China, dan gaat ook meer op wat je zegt. Toch zijn er veel mensen die - aangetrokken door de lage prijzen en de relatieve eenvoud van import - niet meer zo afgaan op de relatie, maar meer op de interessantheid van het aanbod. Meestal gaat het dan om kleinere omzetten, dan kan je ook niet naar China om kennis te maken met je leverancier (overigens is Skype wel een optie om een soort virtueel bezoek af te leggen). Je zou dan nog een (Nederlandse) agent kunnen inschakelen, maar waarschijnlijk leeft vaak het gevoel dat hij snoept van jouw marge (dat is nog de vraag, want de agent kan vaak veel betere prijzen bedingen). Met die agent is het wel een stuk eenvoudiger een relatie op te bouwen. Ik zat de tips in het begin van dit topic neer te pennen tikken toen ik me bedacht dat er onderscheid is tussen klein en groot zakendoen. Ik heb zelf nooit anders gedaan dan containers handel inkopen, maar bedacht me dat er nu ook veel kleinere spelers in Azië inkopen en daarom bij de tips een onderscheid gemaakt tussen dat grote en kleine inkopen. Maar toch heb ik er zelf ook mee te maken; een container was laatst niet vol - zonde van de vrachtkosten - dus heb ik "op de gok" nog wat handel bijgekocht van iemand die ik niet kende. Het ging "maar" om USD 750,--, 100% vooruit te betalen, de vraag was dus wel even of het ook in de container zou zitten. Dat is het geval, ik krijg 'm volgende week binnen, dan nog even kijken of de kwaliteit ok is.

@roel/futureal/johanbb6 Dat is ook precies het punt wat ik wil maken. Rob stelt dat je nooit BTW betaalt, maar ik ben evenals futureal van mening dat BTW inderdaad belasting over toegevoegde waarde is. Je doet aangifte omzetbelasting, oftewel, belasting over je omzet, dus belasting, dus betaal je. In mijn voorbeeldje is het zo dat - als je denkt dat je geen BTW/OB betaalt - je er van uit gaat dat je marge € 20,00 is, maar feitelijk is die "netto" marge dus € 16,20. Als je BTW betaalt op kosten mag je het volledig in mindering brengen en dan betaal je (uiteindelijk) geen BTW. Maar dan is er dus ook geen sprake van omzet en dus ook geen belasting over toegevoegde waarde. Nu komt wat johanbb6 zegt; hij koopt blijkbaar BTW-vrij. Behoudens dat ik me afvraag hoe dat kan kom je daarmee wel op een ander punt, namelijk; ik koop in België in voor € 80,00 en krijg een factuur met 0% BTW. Ik verkoop vervolgens voor € 100,00, breng 19% BTW in rekening en moet dus € 19,00 afdragen. Maar ik heb geen BTW in mindering te brengen, kortom, dan zou mijn "netto" marge wel € 20,00 zijn. Toch heb ik waarde toegevoegd. Roel, jij ziet het vanuit boekhoudkundig perspectief, enig idee hoe het dan zit?

I'm the CEO, so I feel obliged to make changes... Ik krijg dan altijd de neiging de CEO te changen.

Waar zit mijn denkfout? Je betaalt € 80,00 inkoop + BTW = € 95,20. Je factureert € 100,-- + BTW = € 119,--. € 119,-- -/- € 95,20 = € 23,80, dan zou dat je marge moeten zijn, maar als de BTW geen rol zou mogen spelen, dan zou de marge € 100,-- -/- € 80,-- = € 20,-- zijn. Ik ben even de weg kwijt :)

Zorg in elk geval dat de mails verzonden worden vanaf een uniek IP adres. Als je mails verstuurt via een webserver die gedeeld wordt met andere mensen (als je bijvoorbeeld shared hosting hebt) dan is de kans heel groot dat het IP adres snel geblokkeerd wordt als een van die andere mensen veel mail gaat versturen. Een eigen (virtuele) server is de ideale -en eigenlijk noodzakelijke- oplossing. Klopt, soms worden hele ip-ranges geblokkeerd, omdat jouw provider bijvoorbeeld niet reageert op abuse mailtjes (vaak in Azië). Dan kan jij nog zo oprecht zijn, zelfs proberen om op eigen kracht van de blacklists af te komen, het gaat dan simpelweg niet lukken.

Sure? Ik koop iets in (in NL) voor 80 Euro. Daarvoor krijg ik een factuur met BTW (en die moet ik gewoon betalen). Ik betaal dus € 95,20. Vervolgens verkoop ik het door met een opslag van € 20,00, dus 100+19% = 119,--. Dan ga ik de aangifte doen. Ik mag € 15,20 als vooraftrek in mindering brengen. Ik moet € 19,-- afdragen. Daar zit dan toch een verschil in van € 3,80? Dus betaal ik BTW. Het ligt anders als ik zaken inkoop die ik niet doorverkoop, bijvoorbeeld brandstof voor mijn auto van de zaak of paperclips voor op kantoor.

Entalwie? Het gebeurt niet vaak dat ik een woord zie waar ik echt nog nooit van heb gehoord, maar dit is er één. http://nl.wikipedia.org/wiki/Enthalpie Niet dat ik 't nu wel snap, maar de klepel heb ik in ieder geval heen en weer zien gaan (alleen wrijvingskrachten dus, maar dat lijkt me ook enigszins thermodynamisch).

Ok, dan moeten we de balans mac/windows maar weer een beetje in evenwicht brengen. Mijn lifeguard, geheugen, vriend, redder in nood etc.: "Lookout". Maar let op, niet voor de faint-of-heart! Lookout is een indexerings- en zoekprogramma voor mail opgeslagen in Outlooks .pst files en wordt als add-on in Outlook geïnstalleerd. Het is het snelste outlook zoekprogramma wat ik ooit ben tegengekomen, bovendien werkt het lokaal (dus geen informatie die via het internet naar derden gaat). En uiteraard gratis. Microsoft heeft de technologie gekocht van de ontwikkelaar en zoals niet ongebruikelijk het daarna geïmplementeerd in eigen software die a) niet doet wat 't zou moeten doen en b) daar ook nog eens een keer veel langer over doet. Je moet je er wat in verdiepen om het aan de praat te krijgen met Office 2007, maar er zijn een aantal adepten die zich niet hebben laten kisten en wat workarounds verzonnen hebben waarmee het werkt. Ik heb het zelf nu goed draaiend in Office 2007 op Windows 7. Info uit ruim 10 jaar mailhistorie en 10 verschillende .PST bestanden met een druk op de knop beschikbaar. Trouwens, ook van de lokale schijven als je dat wilt (excel, word, pdf bestanden en met de mogelijkheid zelf programma extensies toe te voegen). Download programma en patch hier: http://rapidshare.com/files/194044374/LookOut_for_Outlook.zip In het archief zit een .txt file met nadere instructies en links naar blogs die helpen de boel aan de praat te krijgen. Verder - meer toegespitst op internationaal zaken doen; een handig converteerprogramma voor windows: http://joshmadison.com/software/convert-for-windows/

Volgens mij worden hier zaken door elkaar gehaald, namelijk BTW terugvorderen op binnenkomende facturen (de jongen) en BTW afdragen op uitgaande facturen (onze "oplichters").

Banken zijn gewoon (weer) realistisch (geworden). Let wel, mijn vrienden zijn het ook niet, maar 't is gewoon niet anders. In feite zou je altijd al van dat gegeven moeten uitgaan, ook op momenten van nog niet geknapte zeepbellen en bomen tot in de hemel. Ik spreek uit ervaring; het bedrijf waar ik voor werkte vroeg om een stukje reorganisatiefinanciering, niet alleen kregen we dat, maar zelfs nog een flink stuk meer. Ik was 't er sowieso al niet mee eens, maar viel van m'n stoel toen het krediet werd goedgekeurd met nog een flinke toef slagroom, ik had namelijk gehoopt dat er onderzoek zou plaatsvinden en dat het bedrijf daarmee op z'n plaats zou worden gezet. Het bestaat nu niet meer en eerlijk gezegd denk ik dat die actie van de bank daar een wezenlijke bijdrage aan heeft geleverd. Creatieve maar vage constructies is denk ik jezelf een beetje in de maling nemen, dan liever nog maar even door de zure appel heenbijten of naar een andere oplossing zoeken, maar wel op basis van een juiste voorstelling van zaken.

Niet ongebruikelijk in het curatorwereldje. De kas is ook het eerste wat wordt leeggehaald zodra ze een voet binnen zetten, stel dat dat een faillissement is waar de administratie een wanorde is? Wie controleert de curator? Als je wat wilt rommelen is curator zijn volgens mij een leuke bezigheid.

Ah, maar nu begrijp ik het, die scam was natuurlijk vanwege chronisch geldgebrek en om al die gouden plaatjes op hun website te financieren. Nee, dan ligt 't anders, in oorlog en religie is tenslotte alles toegestaan! Het enige positieve wat dit soort geneuzel nog oplevert is: http://www.quatloos.com/brad-c/directory01.htm

Ik kan me zo voor stellen dat deze "handigerds" daar ook wel een methode voor hebben. Vroeger had je toch van die groene acceptgiro's? Dat was dan een vrijwillige bijdrage, je hoefde niet te betalen. Misschien dat ze dat wel intern zo hebben opgezet, alleen per abuis wel een blauwe sturen. Verder kunnen ze hun administratie nog zo hebben ingericht dat ze fiscaal alleen uitgaan van bankafschriften en adh daarvan facturen inboeken. Maar 't zou me ook helemaal niets verbazen als ze helemaal geen belasting betalen. Je kan je afvragen of de methodes die worden gehanteerd een vorm van misleiding of van oplichting zijn, ik neig naar het laatste, dan zullen ze op andere punten ook geen scrupules hebben.

Op een bepaald moment verkoopt een product zich "vanzelf" en hoeft de agent simpelweg minder inspanning te doen om die verkoop voor elkaar te krijgen. Dit geldt met name voor consumptiegoederen die "geplaatst" worden of "in collectie genomen" bij winkeliers. Het lastigste is een winkelier te overtuigen om jouw product op te nemen. Is dat eenmaal gebeurd, dan vindt er doorgaans minder verkoopactiviteit plaats en wordt het meer relatiebemiddeling. Ik kan me voorstellen dat het anders ligt voor artikelen die eenmalig worden verkocht, bijvoorbeeld verkoop op projectbasis of zoiets als onroerend goed. Ik heb een makelaar bij de verkoop van een huis een extra percentage aangeboden als hij boven een bepaald bedrag weet te verkopen (het extra percentage dan alleen voor dat extra bedrag).

Eerst problemen krijgen en dan oplossen? Beetje omgekeerde wereld. Ik had het over risico's indekken maar dat heb je nu wel in de gaten Ik nam inderdaad het risico, maar meer op een kneus geloof ik :). Normaliter zou ik mijn antwoord anders hebben geformuleerd, namelijk (deel achter de komma); Is dat niet de omgekeerde wereld? Klinkt wat vriendelijker, nietwaar? Maar ik was gewoon benieuwd hoe je zou reageren. Da's nu duidelijk :).

ik zou persoonlijk al grote moeite hebben om met bedrijven zaken te doen die alleen cash payments accepteren. Er is volgens mij met die pay systemengeen enkele mogelijkheid je geld te traceren. er word ook erg tegen gewaarschuwd. Ik weet niet hoe 't nu is, maar toen wij zo'n jaar of 15 terug begonnen met zaken doen in China betaalden we 100% vooruit, gewoon per bank. Dezelfde spullen werden ook wel eens via Hongkong betrokken, dan ging het via een L/C. Ik was 't er eigenlijk niet mee eens, dat 100% vooruitbetalen, maar 't was op een andere manier gewoon niet mogelijk. Maar ach, handel kopen voor USD 100,-- (+ vracht USD 100,--) wat hier weg kon voor zo'n 750 Euro was natuurlijk wel een gokje waard. Én, we gingen er wel zelf heen, dus wisten met wie we te maken hadden. Western Union en Moneygram heeft voor mij tegenwoordig een te sterk Nigeriaans bijsmaakje, zonder te weten met wie je werkt zou ik 't in ieder geval niet doen.

Dag Minou, Om te beginnen, bedoel je met "winkelwaarde" de prijs die de consument betaalt of de prijs die je aan de winkelier berekent? Als de prijs die je noemt de consumentenprijs is, dan liggen je verkoopprijzen wellicht te laag. Weet 't niet zeker, maar kijk eens naar prijzen die Fabfab of Antichic hanteert. Ik kan me voorstellen dat je kan denken dat je snel te duur wordt, maar als je spullen echt goed en mooi zijn moet je daar niet al te snel bang voor zijn. Een hogere prijs kan zelfs stimulerend werken voor de verkoop, een vreemd psychologisch effect waar de consument "last" van heeft is namelijk dat ze denken dat als iets moois goedkoop is dat er een addertje onder het gras zit (behalve als je er uitverkoop op zet). Jouw agent wil inderdaad importeursprijzen hebben. Het grote verschil agent/distributeur is dat de agent geen voorraad houdt, de distributeur doet dat wel. Daarom zijn de marges voor beiden ook verschillend, een distributeur maakt namelijk meer kosten, rentekosten, opslagkosten en verzendkosten. Een agent maakt in principe alleen verkoopkosten, vandaar een lager percentage voor een agent. M.i. is het in de tassenbranche gebruikelijk om de volgende marges aan te houden; Fabriek->Importeur = prijs x 1,3 Importeur->Winkelier = prijs x 1,5 Winkelier->consument = prijs x 2,2 (daar zit dan wel de BTW bij in) In jouw geval (duurste tas) = het € 75,-- x 1,5 = € 112,50 x 2,2 = € 247,50. Jouw eigen inkoopprijs moet dan rond de € 58,-- liggen. Een agent mag niet veel meer dan maximaal 10% opstrijken van die € 112,50, ligt een beetje aan het volume wat je kunt doen. Misschien is wat corel zegt, namelijk 15%, gebruikelijk in deze handel. Waar ik (altijd) voor zou kiezen - bij een agent - is een "gestaffelde" provisie. Als voorbeeldje (de getallen zijn willekeurig, je kan je eigen getallen invullen); Provisie omzet 0 -10.000 = 15% Provisie omzet 10.000 - 50.000 = 10% Provisie omzet 50.000-100.000 = 7,5% etc. Als je een vaste provisie afspreek kan het zo maar eens zijn dat een agent op bepaald moment een flink stuk meer verdient dan dat je zelf doet. Op zich niet erg, maar het moet wel reeël blijven. Verder moet je bij een agentschap duidelijk een geografisch bereik afspreken.