P.J.

Je moet als eenpitter eens proberen gehoor te vinden bij je Gemeente. Bijvoorbeeld als je voor redelijke kosten een werkruimte zoekt. Dan krijg je te maken met een ambtenaar die een jaar eerder nog op een andere afdeling zat en de hele dat op z'n fiets over het industrieterrein rijdt. Hij geeft je dan al meteen te kennen dat je totaal niet interessant bent voor de Gemeente en dat je pas een gesprekspartner bent als je een kavel van minimaal 5000 m2 aan wilt kopen. Vervolgens verwijst hij je naar particuliere projectontwikkelaars, die wel ruimte aanbieden en op die manier riant willen meeliften op jouw succes. Daar ligt dus al een beleidsmanco. Ambtenaren en gemeentelijke politiek hebben geen flauw benul van ondernemers en al zeker niet als een ondernemer wat buiten de boot valt. Beleid voor winkels e.d. kunnen ze nog wel behappen en hun eigen activiteiten worden in BV's ondergebracht, zodat ze optimaal kunnen profiteren. Daar ligt dus een heel veld om op te ruimen en ruimte voor echte ondernemers te maken!

Ik geef Paul wel gelijk over de nieuwe producten en mogelijkheden. Maar ik denk ook dat je de grootschaligheid moet loslaten en binnen je eigen (markt)mogelijkheden moet werken. Goede projecten hebben niet alleen gevolgen voor jezelf, maar ook ook op de markt en je klanten in de markt. Het helpt de positie van je klanten te verbeteren en daarmee "redt" je dus ook arbeidsplaatsen. Maar dat gaat niet met "alleen" een product. De achterliggende ondersteuning meot de zaak completeren, waarmee je tevens je concurrentie uitschakelt.

Behalve de WBSO dan, want dat is voor mij een onmisbare hulp.

Dat lijkt me wat overdreven. De verpakkingsindustrie heeft ook klappen te verwerken. Een goede leverancier heeft scherpe prijzen en levert al net boven de 500 euro franco huis. Ik bestel daar ruim 1200 A4-dozen (20 cm hoog) voor. Die zijn voor mijn producten perfect.

In mijn geval is dat niet aan de orde, omdat ik in een vaste markt werk, waarin ik alom bekend ben. Ik heb het uiteraard maar over één deel van mijn werk gehad en toevallig staat dat deel op mijn website. Uiteraard zijn er meer ontwikkelingen en die worden binnenkort langzaamaan zichtbaar. Maar dit topic ging over innovatie in het algemeen en het mislukte platvorm. Als zo'n platvorm op de hoogte zou zijn van de praktische kant van innovatie, zoals ik boven schetste, dan zouden er misschien wel goede ondersteunende middelen kunnen worden ontwikkeld. Of zie ik dat te optimistisch?

Als je als kleine ondernemer een nieuw product ontwikkelt, (en ik spreek uit ervaring) duurt het 5 jaar voordat dat product echt verkooprijp is. En dan spreek ik nog niet over de factor geluk, die je moet hebben in de keuzes die je moet maken. Dat hele proces duurt 5 jaar en valt of staat met de juiste keuzes. En dit staat zelfs nog los van de financiële kant. Als je het zelf financiert, (zoals ik heb gedaan) dan moet dat dus uit andere opbrengsten komen. Ik geloof niet dat er één instantie is die je in deze zal steunen op zo'n "innovatief" project, omdat het veel te lang duurt voordat er opbrengsten uit komen. Stel dat je er wel financiële middelen voor zou krijgen, dan moet je dus al een traject van nog eens 3 jaar rekenen, voordat je de kosten en inspanningen van de eerste 5 jaren hebt terugverdiend. Het duurt dan dus ca 8 jaar voordat je er echt iets aan gaat verdienen...... Het proces voor de eenling; - Kijk op de markt. - Idee ter verbetering van een bepaald onderdeel. - Uitwerking idee, prototype. - Technisch testen. - Bij potentiële gebruikers testen. (in mijn geval) - Verpakkingsmethode ontwikkelen met juiste presentatie e.d. - Partners zoeken die het kunnen verkopen. (keuze is cruciaal) - Inkopen. (keuze op basis van productbescherming, kwaliteit en prijs) - Produceren. (geheel of gedeeltelijk in eigen beheer) - Voorraad opbouwen en kwaliteit blijven bewaken. De tijd tussen elke stap is afhankelijk van je financiële middelen. Als je niet rijk bent, (zoals ik) dan moet je soms even wachten. Of je sluist wat minder naar privé en dan krijg je dus spanningen..... Grotere bedrijven met bestaanden kanalen en relaties, kunnen dat natuurlijk veel sneller realiseren. Bedrijven als Unilever houden doorlopend de marktbehoeftes en ontwikkelingen in de gaten en hebben daar een budget voor gereserveerd, om regelmatig een nieuw "probeersel" op de markt te zetten. Dat is een continue proces. Maar dat kan niet in elke branche en zeker niet met technische zaken. Ik ben ervan overtuigd dat zelfs bij een bedrijf als Apple, het zelfde traject moet worden doorlopen en dat er ook 5 jaar ligt tussen het schetsen van een idee en het moment dat het daadwerkelijk op de markt komt.

Ik kan er geen eentje bedenken. Maar ik krijg wel een wrange smaak in m'n mond door het lijstje van Nils. En ik moet ineens aan het begrip "marktwerking" denken. Ook zo'n politieke term, waar we allemaal erg veel beter van zijn geworden.......

Dus is het nu de hoogste tijd om dit hele systeem te reorganiseren en het stof eens flink ver weg te blazen! Druk uitoefenen op de politiek dat er een andere vorm van EZ komt, dat de belangen van de verschillende sectoren, in nationale en internationale zin, behartigt. Geen geneuzel en politieke wazigheid, maar concrete vergelijkingen en samenwerking met mensen uit die verschillende sectoren. Dat de aangedragen plannen en studies ook serieus en met lange termijnvisie worden behandeld. We vergeten nu gewoon het woord innovatie, dat in dit boboland een oneigenlijk begrip is geworden. Op naar zinvolle bilaterale informatieverstrekking, waaruit de werkplaatsen weer mogelijkheden kunnen ontwikkelen.

Hallo en welkom. Is niet zo moeilijk. Je kunt hiervoor geen bedrijf beginnen omdat je de Belastingdienst echt niet kunt wijsmaken dat je jaarlijks 1250 uur bezig bent met het ontvangen en overmaken op die manier. Je doet het gewoon privé en dan geef je de netto inkomsten op bij "Overige Inkomsten" bij de belastingaangifte.

Als ik hier opschrijf wat ik ervan weet, wordt me dat niet in dank afgenomen. Je moet gewoon altijd van standaard-dozen uitgaan, dan ben je het goedkoopst uit. En de zoekmachine is je vriend.

Dat kun je de journalistiek niet kwalijk nemen. Maar het tekent wel hoe weinig inzicht men eigenlijk heeft in onze economie. Er is veel meer aandacht voor politiek en bestuur, terwijl deze eigenlijk ten dienste van de economie en samenleving zou moeten staan. Ik denk dat dit vanzelf wordt opgeruimd. Als je de olieramp daarin betrekt en de stijging van de olieprijzen, krijgen we binnen no time weer een knauw te verwerken. En zo'n volgende knauw gaat veel meer pijn doen dan de credietcrisis. Ik ben ook van mening dat de uiteindelijke impact van de e-ondernemingen veel minder is als dat de hype denkt te doen geloven. Uiteindelijk zullen de belangrijkste zaken nog altijd hardwarematig moeten worden verwezenlijkt. Maar ik vind ook dat er iemand moet komen die de brokken weer bij elkaar gaat rapen om er weer één geheel van te maken. De huidige trend is juist nog omgekeerd en leidt ons tot diversie en wanorde.

Ik heb ook het idee dat er geld verdwijnt naar de grote jongens. Naast de noodzakelijkheid van die bestedingen vraag ik me ook af uit welke pot dat geld dan wel is gekomen? Waar komt bijvoorbeeld het geld vandaan om ineens CO2 onder Barendrecht te gaan opslaan? De gretigheid die door zowel de NL Staat als Shell hier wordt getoond, is haast aandoenlijk. Blijkbaar willen beiden hiermee aanzien in de rest van de wereld verwerven. Het MKB heeft enorme klappen te verduren gehad, door de uitloop van industrie naar China e.d. Veel bedrijven kunnen nauwelijks overleven en nu er ook nog een crisis op was gekomen, moeten ze letterlijk worstelen voor hun bestaan. Ik zie vanuit de Overheid geen enkel initiatief om hier iets aan te doen. Het enige initiatief dat ik zie is dat men meer de aandacht richt op het zzp-gebeuren. Een kompleet verkeerde keuze in mijn ogen. MKB-bedrijven betekenen veel meer voor de economie en voor nieuwe ontwikkelingen dan een landvol zzp-ers.

Bedankt. Dan kan deze op slot en ga ik daar evt. verder.

Mijn vraag is simpel. Mag je een VOF oprichten met je partner en daar bepaalde activiteiten in onderbrengen en daarnaast nog andere activiteiten uitvoeren in een Eenmanszaak? Zo ja, hoe wordt dit dan qua inkomsten fiscaal afgewikkeld?

Jij ziet dus dat bestuurders enige positieve ontwikkeling de nek om hebben gedraaid. En daar heb je je bij neergelegd? M.a.w. er is en wordt nooit een breed toekomstbeeld van onze economie ontwikkeld?

Dat is waar. Mag je stellen dat innovatie is verheven tot een toverwoord, maar praktisch gezien is verworden tot "gebakken lucht"? Ik krijg de indruk dat vooral in de publieke sector, innovatie wordt toegepast als motivatie voor reorganisatie. Daar zijn ook allerlei subsidieregelingen op gericht. Daar heb je dus al vertroebeling van het begrip innovatie. Ik moet even opmerken dat het hardwerkende technische MKB, doorgaans doorlopend innoveert. Daar wordt constant gekeken hoe men beter, sneller en goedkoper kan produceren. Zolang de besparingsopbrengst hoger is dan de investeringskosten, wordt dit ook doorlopend uitgevoerd. Als die verhouding andersom komt te liggen, wordt er op dat specifieke punt niet meer ge-innoveerd en weet je dat er een moment komt dat je de markt van dat product kunt kwijtraken. Alles hangt vast aan een kwaliteit/prijs verhouding. In mijn ogen moeten er wel stimuli zijn, maar dan gericht enkel en alleen op het MKB. En veel meer op de technische mogelijkheden. De huidige stimuli zijn meer gericht op de z.g. groene duurzaamheid. Dat is in mijn ogen een defensieve maatregel en geen offensieve maatregel. We moeten naar voren durven kijken en er weer voor zorgen dat die prachtige technische kennis en praktijk, hier weer breder wordt. Er is al teveel werk teloor gegaan naar lage-loonlanden. Nog een klein stapje verder en de Chinezen komen hier huizen bouwen en wegen aanleggen.

De laatste reactie van Nils de Witte is wel een erg deprimerende. "Het plein afgejaagd."....... Als het al zo suddert vanaf 2003, dan kunnen we beter zelf practische oplossingen gaan bedenken.

Volgens dit bericht, is het Innovatieplatvorm een mislukking geweest. Daarmee zijn de jaren vanaf 2003 verspild en loopt NL hopeloos achterop in de internationale ontwikkelingen. Hoe kijken de HLers daar tegen aan? Wat had er in die periode dan wel moeten gebeuren? Is er nog hoop op ontwikkeling voor nieuwe ondernemers, die met nieuwe middelen en producten uit de kast kunnen komen? Kan onze economie in de toekomst wel overleven? Edit: URL gefixed

Daar zal het dan wel niet op kunnen. Belastinggeld kan wat gemakkelijker worden uitgegeven. ;)

Waarschijnlijk heb je heel coulante klanten, die voor jouw diensten zelfs de reiskosten vergoeden. Ik hoor wel eens dat er kilometervergoeding in rekening gebracht wordt, of dat andere reiskosten worden vergoed. Als jouw klanten private ondernemingen zijn, betwijfel ik dat je dit voor elkaar krijgt. Als jouw klanten in de publieke sector zitten, dan heb je kans dat het geld toch niet op kan.

En risico durven nemen natuurlijk. ;) edit: Dat is immers nooit 100% te elimineren.

Ik weet niet of dat mag. Dat weten de boekhouders hier wel. Als je er "recht" op hebt, kun je via je boekhouder een suppletie in laten dienen. Maar wacht even op de reacties hier van de specialisten.

Investeringsaftrek kan gelden in het jaar dat je die investering volledig hebt betaald en als de kosten ervoor in aanmerking komen. Dus als je alle kosten in 2009 hebt betaald, kun je de aanvraag daarvoor in 2009 doen. Niet in 2010 dus.

@Marije en Stefan Jullie voeren beiden de juiste argumenten aan. Ik ben altijd uitgegaan van de situatie van de klant(en). Dan ben je ook op de hoogte van de kosten en kun je onderzoeken of je geen product aan kunt bieden, waarmee hun proces wordt vereenvoudigd en dus ook hun kosten worden gereduceerd. Als de klant(en) daar eenmaal kennis van hebben genomen verkoopt zo'n product zich vanzelf voor een goede prijs. Als je daarnaast ook de knowhow hebt om die klant(en) echte service te verlenen, ondersteun je dus het productieproces en verhoog je de continuïteit. Het ene hangt aan het andere vast. Met het ene moet je je boterham verdienen en andere (minstens evenveel noodzakelijke) wordt kostendekkend uitgevoerd. Je schakelt daarmee concurrentie uit en je bindt klanten voor onbepaalde tijd. Vanuit die basis kun je dan langzaam meer en meer onderdelen onder de loep gaan nemen. Ik ben nu ook weer met twee nieuwe projecten bezig, waarvan één voor mijn eigen productie. Ik ben de mogelijkheid aan het bekijken om een deel van mijn productie door gehandicapten te laten doen. Ik heb in het verleden al machines ontwikkeld die ook door gehandicapten bediend worden. Ik ken hun mentaliteit en ook hun eigenschappen. De reden is dat ik niet afhankelijk wil worden van de grillige Chinezen en door verdeling meer stabiliteit krijg. Maar investeren kost geld en dus doe ik alles in een uitgestrekt programma, waarin alles precies in elkaar moet passen. Het andere project wordt een bom in de markt. Het werk van 12 personen, kan dan door 2 uitgevoerd worden. En tevens zal de nieuwe werkwijze de continuïteit van de kwaliteit waarborgen. Ik schrijf het zomaar even op, maar het heeft me ook veel inspanning gekost om dit te bereiken. Ik besef maar al te goed dat de meeste ondernemers niet verder komen dan "hun" product te verkopen en dan automatisch te maken krijgen met andere ondernemers, die hetzelfde doen. Ik vond het dan ook mooi om te lezen dat Marije in haar column al schreef hoe de wijze van communicatie haar "sleutel" is om haar "product" te verkopen en vooral om het duurzaam te verkopen. Ze heeft ook in de gaten dat ze meerwaarde moet bieden, om haar "product" te completeren. Ofwel zichzelf op de juiste manier profileren en commercieel "verkopen". Een e-ondernemer kan dit nauwelijks. Daarom zie je hier steeds berichten van starters, die denken een nieuw product te kunnen gaan aanbieden voor een nieuwe spectaculaire prijs. Voor de consumenten is dit een goede zaak, maar de e-ondernemer zal er op termijn achter komen, dat zijn formule niet kompleet is en dat de doelstelling niet kan worden gehaald. De uitzonderingen daarin, zijn de e-ondernemers, die het veel breder aanpakken en in een specifiek deel van de markt werken. De samenstelling van hun aanbod is daarop afgesteld en de consumenten moeten er een goed gevoel bij hebben om daar hun aankopen te doen.

Een prijs is ook afhankelijk van vele factoren, zoals o.a. als het aantal aanbieders als haringen in de markt liggen. Dan zijn er altijd figuren die beneden de kostprijs gaan leveren, om te proberen de markt in handen te krijgen. Dan kun je dus rekenen wat je wilt, maar je doet er niks meer aan.