P.J.

foutje.....

0,06 op een correctie-boekingspost. Als die over 1 boekjaar de 1 euro niet overschrijdt, is er niks aan de hand.

Ondernemers moeten zich richten op bestrijding van de crisis en daar moet ook het beleid en de regelgeving op worden gericht. Luister eens goed naar Jort Kelder, die (net als ik) het gepamper van coaches e.d. kompleet zat is. Het is geen kunst om nieuwe regeltjes te bedenken, maar het is juist een kunst om het aantal te verminderen en de aandacht veel meer op effectiviteit en productiviteit te richten. Dienstverlening zoveel mogelijk terugbrengen naar primaire dienstverlening en het bedrijfsleven weer veel meer op produceren laten richten. Het is al van de zotte dat we hier in elk gat wel een accountantskantoor hebben zitten, omdat de bedrijven anders niet aan de regelgeving kunnen voldoen. Wetten en regelgeving moeten veel transparanter en eenvoudiger worden, waardoor iedereen precies weet hoe het ervoor staat en er niet allerlei geniale trucs worden uitgehaald om maar zo weinig mogelijk belasting te hoeven betalen. Ik weet donders goed dat deze stelling mij geen vrienden zal opleveren, maar als we niet oppassen hebben we hier een "productieleger" van dienstverleners, dat in aantal dat van de producerende bedrijven is overstegen. In eenvoudig boeren Nederlands heet dat "het paard achter de wagen spannen".

Hmm... as je hiervoor beleid gaat opstellen zal de fiscus zich daardoor flink in de vingers snijden. Op een reis van 3 weken China, boekte ik totaal ca 60 euro aan verblijfskosten, die niet met bonnen konden worden afgedekt. Dat is marginaal. Als de fiscus nu een maximaal daggeld als regel zou gaan hanteren, dat naast de bonnen mag worden weggeboekt, dan gaat iedereen dat ook doen. Dan voorspel ik je dat de huidige boekingen (zonder bonnen) zullen worden verveelvoudigd. Ik vind juist dat we van dit soort papiergeneuzel af moeten. Een bedrijf/ondernemer weet echt wel op verantwoorde manier met dit soort kosten om te gaan en erop te letten dat je jezelf niet gaat benadelen door teveel kosten op te voeren.

Maar dan nu even de praktijk. Ik reis naar de VS en die reis kost me zo'n 2K aan euro's om in de business-class te zitten. In de VS maak ik onkosten via de creditcard en ik neem wat geld op om een beurskrant e.d. te kopen. Je krijgt echt niet voor elke kop soep/koffie een bon. Maar over de totale kosten van de reis heb je het over een paar tientjes..... Daar ga je toch geen regeling voor instellen? Tweede voorbeeld. Ik reis vaak met de auto naar Duitsland en België. Dat zijn euro-landen, dus ik hoef niet speciaal daar geld op te nemen. Ook daar zijn de uitgaven zonder bonnen, marginaal en betreffen maar een fractie van de totale kosten. In beide gevallen boek ik de kosten "zonder bonnen" netjes apart weg, met de vermelding dat daar geen bonnen voor ontvangen zijn. Je hebt het hier over minder dan 1% van de totalen bedrijfskosten....... Daar ga je in mijn ogen toch geen beleid of aandacht op richten?

Dit is ook geen enkel punt. Als ik vreemd geld opneem, ligt precies vast hoeveel ik heb opgenomen en ik weet uit ervaring dat dit geld toch op gaat. Ik kan dan dus ook gewoon het gedeelte aantonen en wegboeken, dat zonder-bonnen is uitgegeven.

Sorry, maar ik snap niks van je punt. Je mag bij een groot bedrijf een regeling maken om werknemers te vergoeden voor zakelijke reiskosten. De vergoeding voor een nationale reis kan lager zijn dan een internationale reis. Of hier grenzen aan zitten weet ik niet, maar ik zie dit meer als iets dat tussen een werkgever en een werknemer is geregeld. Zoals anderen al hebben gemeld, kun je als ondernemer gewoon je zakelijke kosten voor internationale reizen als aftrekposten in de boekhouding brengen. Ik zou het een bekrompen situatie vinden, als de fiscus de ondernemer gaat vertellen hoeveel koste hij daarbij mag gaan maken. De fiscus kan op geen enkele manier het belang van zo'n ondernemersreis vaststellen. Vaak moet je een zaken bespreken met mensen uit andere landen e.d. en het moment bepaalt hoe de kosten zich ontwikkelen.

Gezondheidsrisico's, relatieproblemen, zware depressies..... Het risico hangt aan een zwaar beroep en aan het beroep van ondernemer. Hoewel je dat laatste bent en niet hebt gekozen. Ik heb het gelukkig in 22 jaar niet meegemaakt. Helaas kun je echter niet altijd de mate van risico zelf bepalen en daar komt nog eens bij dat je verkeerde adviezen kunt hebben gekregen, of door iemand anders op "het verkeerde been" bent gezet. Deze column gaat uit van het zwartste scenario. Eigenlijk ook het gevolg van het imago dat de ondernemer om zichzelf heeft gebouwd. Probleem is dat een ondernemer gewend is overal verantwoording voor te nemen, waarin je het zelfs verrekt om pech te accepteren en die pech probeert te projecteren als een gevolg van eerdere beslissingen. En ergens klopt dat ook wel, want alle beslissingen vormen een keten en alleen een gesloten keten van positief uitvallende beslissingen, kunnen succes waarborgen. Ondernemerschap op basis van slechts één peiler, kan heel gevaarlijk zijn. Probeer altijd je succes op meerdere peilers te bouwen. Iedere ondernemer maakt mee dat er zaken mislukken en dat er dus peilers verloren gaan. Daarom moet je blijven doorgaan met het bouwen van extra peilers. Ik vind dit wel een nuttige column, ook al is hij erg wrang.

Ik heb het nog niet goed-werkend meegemaakt. Maar goed, destijds hadden wij geen kama-systeem en dat zou best goed kunnen werken.

Als je een medewerker van de maand wilt gaan benoemen, zul je daarvoor een beoordelingssysteem moeten invoeren. Dus b.v. reuzen en kneuzen. Heel lang geleden, bij mijn eerste baas, is eens een tijdje zo'n systeem gehanteerd, zonder enige communicatie naar de medewerkers, behalve wie dan uiteindelijk die medewerker v.d. maand was geworden. Werkte niet erg productief. Eerder zelfs contra-productief. Systeem is ook met de stille trom afgevoerd.

Je zou een reuzen/kneuzen-systeem kunnen invoeren en dan kun je aan het kama zien of hij/zij het goed heeft gedaan.

On-Topic dan maar weer. Nee!

Terug naar de Dino's?

Paul, dat neemt niet weg dat er ook structureel iets moet gebeuren. Bovendien worden dan eerst alle kosten verbrand die we hebben gemaakt om de Euro in te voeren en er achteraan nog eens de kosten om hem af te voeren. Dat wordt ook een grote chaos. Ze zouden het systeem moeten verbeteren, waarmee ze zwakke broeders tijdelijk uit de vaste waarde van de Euro kunnen zetten. Net als bij het voetbal, waar je spelers op de reservebank zet. Dat zou de kern van de Euro veel stabieler maken en de zwakkeren kunnen dan hun best doen om weer aan alle eisen te voldoen. Maar ik weet niet of ze dat politiek wel aandurven.

Dat is stuff voor beleggers op basis van een analyse over een heel lange periode. Ik denk dat er nu wel wat meer aan de hand is. Een economisch systeem kan zijn plafond bereiken als het de verhouding tussen "opgebrachte" waarde en denkbeeldige waarde betreft. De banken hebben met hun producten veel te veel denkbeeldige waarde geproduceerd. Maar het is eigenlijk flauw om daar alleen de banken de schuld van te geven. Alle zakenstations die invloed hebben op het waardesysteem, hebben eraan meegewerkt, omdat dit op de korte termijn de meeste winst opbrengt. Hierdoor ontstaat dus de zeepbel. Ik denk dat Obama en zijn Staff dit heel goed in de gaten hebben en daarom ook maatregelen nemen om de invloed te verkleinen. Ik vraag me echter af of het zo wel in de hand te houden is? Bijna iedereen in ons economisch systeem is op persoonlijk gewin uit en dat kun je toch moeilijk elimineren. Daar komt bij dat zowat alle landen schulden hebben opgebouwd in plaats van vermogen. De enige landen met een positieve balans, zijn de oliestaten e.d. Ook China heeft een positieve balans. Maar dat komt omdat hun economie eigenlijk nog erg jong is en omdat daar nu de "boom" plaatsvindt. Als alle landen weer het ouderwetse goud-systeem zouden invoeren en hun geld ook "verzekeren" met goudwaarde, dan zou het systeem minder gevoelig kunnen zijn. Het is duidelijk dat er dingen moeten gebeuren om een vervolg van de crisis te voorkomen. Zonder ingrijpen zinken we in een armoedig moeras.

Adviseur, al dan niet technisch en niet in diestverband, is een dienstverlener. Dat kan een ondernemer zijn als hij aan de eisen voldoet. Dat geldt natuurlijk ook voor de zzp-ers die jij voorstelt. Een ambulante groenteman is natuurlijk een ondernemer ofwel een rijdende winkel.

In mijn ogen ben je dan toch echt meer een veredelde vertegenwoordiger dan een ondernemer. Grote kans dat de Overheid dit fenomeen eens wat nauwkeuriger gaat bekijken.

@Pieter Reitsma, Ik meen dat we die eerste twee jaren als aanloopjaren moeten zien. De Euro moest zich eerst profileren t.o.v. de Dollar. Tijdens de lage stand in 2001 zijn de rente-tarrieven enorm naar beneden bijgesteld om geld lenen goedkoper te maken. Sindsdien is die nauwelijks gestegen en is als stuurmiddel nu nagenoeg uitgespeeld.

Onzinnige uitspraken en geruchten doen hier het werk. Hij krabbelt terug en staat nu op 1.258. Van mij hoeft hij niet meer te veranderen. Ik calculeer alles op 1.25. Dan heb je wat profijt als de Er beter ligt en wat verlies als hij lager ligt. Probleem is dat je sneller went aan lagere kosten dan aan hogere.

Stckertje erop plakken met de tekst: "Inhoud is van een DNA-tracer voorzien om diefstal te voorkomen". En dan ook even met de DNA-merkstift aanbrengen en het evt. in samenwerking met de politie en de TNT-directie uitvoeren. Maar ik denk dat een sticker al voldoende is.

Hoi Joost, In de metaalsector is relatiebeheer heel sterk opgebouwd. Gereedschappen voor je machines zijn een behoorlijk deel van je inkoop, maar zonder die gereedschappen doe je niks. Er zijn een paar goeie merken en soms komt er een Oost-Europees of Aziatisch merk bij. Als je zoiets een maandje hebt uitgeprobeerd ben je zo weer terug bij je oude leverancier, want goedkoop blijkt duurkoop. Standtijden veel te kort en te snel afwijkende toleranties. Dit geldt ook voor de matrijzenbouw. De stand der techniek in West Europa is 10 jaar verder dan in Oost Europa en nog eens 15 jaar verder dan in Azië. De wereld van de metaal is misschien nog wel een van de ouderwets werkende markten. De vertegenwoordigers van gereedschappen en matrijzen bezoeken de metaalbedrijven minimaal 1x in de 3 maanden en nemen dan de nieuwste snufjes door. Uiteraard kan er dan worden onderhandeld. De een weet dat ook de ander aan de weg timmert en die bezoeken doet. Vaak is dan het hebben van een "klik" met de klant net dat druppeltje om zaken te doen. Maar evenals de kleine financiële marges, is ook daar de marge klein. Je komt dan op het gebied van "gunnen" en soms ook wel van oneigenlijk mee uit eten en zo.

Daar heb je een goed punt Frans. Ik kan me ook aan zoiets ergeren. En zo erger ik me ook aan de lobbyisten, die voor de grote jongens van het bedrijfsleven de politiek in Den Haag en Brussel willen beïnvloeden. Die grote jongens kunnen dat gemakkelijk betalen, schrijven het weg als kosten en weten zo hun belangen zo goed mogelijk te behartigen. In feite is zoiets in strijd met een open en eerlijke werking van de markt. Zo mag er ook geen kartel gevormd worden. Maar toch moeten we leven met het oliekartel en worden daar heel andere regels gehanteerd en gedoogd, dan eigenlijk markttechnisch verantwoord is. Vreemde situatie is ook dat de overheid al zo'n 65% van de consumentenprijs bepaalt van de energieprijzen. Al die reclame en prijsvechterij is dus alleen op die 35% van toepassing. En in de komende jaren wordt dat overheidsgedeelte zelfs nog vergroot. Maar dit is natuurlijk OT. Het schets alleen de invloed van de overheid op sommige zaken, waar we al helemaal niet vrolijk van worden. Hoe meer van zulke zaken erbij komen, hoe minder vrolijk we dus worden.

Hoi, Je informatie lijkt me niet kompleet voor de specialisten. Je hebt het over "vorig jaar". Het gehele vorige boekjaar was 2009, maar bedoel je dat je in 2008 een vermogen van +4000 had en in 2009 "0" hebt gedraaid en dus daarin op -2000 uitkomt? Als je geen omzet en geen kosten hebt gehad, heb je geen ondernemersactiviteiten gedaan. Heb je dan nog wel recht op de status voor 2009?

Hoi Joost. Nuttige column. Ik vraag me af of je dit zelf uit ervaring hebt vastgesteld? Mijn ervaring in het producerende MKB, is dat de inkoopprijzen van basisproducten al behoorlijk zijn uitgekauwd. Die ontwikkeling is al heel lang aan de gang. Door de concurrentie tussen toeleveranciers zit er nog maar weinig rek in en hebben die bedrijven ook geen vette winsten meer. Als je je inkoop in twee delen splits, dan krijg je dus naast het inkopen van grondstoffen/hulpmiddelen, een blok van zaken die uit diverse inkopen bestaat. Dat varieert van een website, ICT-middelen tot je telefoonkosten. In dat blok zit vaak nog veel ruimte om te besparen c.q. lager in te kopen. Daar valt nog best te kiezen en woedt soms ook nog een concurrentiestrijd om de gunsten van klanten te winnen. Ik denk dat je de teneur van jouw column in die sector moet bezien.

Ik zie niet in waarom de overheid de normen van staalproducten en verpakkingsmiddelen zou moeten voorschrijven in een wet. In een wet kan wel restrictie worden opgenomen als het de veiligheid en gezondheid van mensen betreft.