Roel J

het verwijderen van die gegevens is in strijd met de wettelijke vereiste dat jij je boekhouding (waaronder adresgegevens van facturen) minimaal 7 kalenderjaren bewaard. Eenvoudigheidshalve ga ik ervan uit dat jou factuur terecht is. Dan betekent dat dat het recht op vergetelheid wordt ingeperkt (lees niet gehonoreerd hoeft te worden) voor zover de gegevens nodig zijn om aan (andere) wettelijke verplichtingen te voldoen. Uiteraard moet je wel aan het verzoek voldoen voor zover het gaat om verwijdering uit commerciele / marketing databases om nieuwsbrieven of aanbiedingen e.d. te sturen.. of andere lijsten die geen wettelijke bewaarplicht kennen..

Het hoeft geen discussiepunt te zijn als de werkgever doet wat hij heeft toegezegd, ik ken ook werkgevers die in het personeelshandboek hebben staan dat ze de kortste route uit via 2 of 3 routeplanners pakken (scheelt ook nog wel eens per planner) Er is hier wel sprake van een vrij bijzondere situatie, ten eerste zullen de meeste werknemers niet zo ver van hun werk wonen. Ik vermoed het ook, weet het eigenlijk wel bijna zeker. Maar vragen om bewijs dat de belastingdienst dat heeft gezegd heeft niet zoveel zin denk ik. De kans dat het antwoord iets in de trant van "waar bemoei je je mee, wij hanteren de regeling zo" is lijkt me vrij groot en als nieuwbakken werknemer je werkgever vragen om maar te bewijzen het klopt wat ze zeggen lijkt me niet zo handig.. Als werknemer kun je een werkgever alleen overtuigen dat je nu onredelijk getroffen wordt want daar lijkt mij hier wel sprake van door het grote verschil in routes in combinatie met de hoge kosten voor het reizen door de toch al grotere afstand, want dat zijn omstandigheden die ook de werkgever vooraf kende en acceptabel vond (de wg had ook kunnen zeggen, we nemen je niet aan omdat je te ver woont en het ons dan teveel kost om te vergoeden) op basis vn een fulltime dienstverband praat je voor een vaste reiskostenvergoeding toch wel over en flink bedrag 20km per dag x 214 dagen x 19 cent = 813 euro p jr (~67 p mnd) 40km per dag x 214 x 19 cent = 1.626 euro p jr of 135,50 p mnd.. Ik snap heel goed dat Klierin naar argumenten zoekt om het er nog een keer over te hebben. In mijn eerste reactie heb al de optie besproken om een deels belaste vergoeding te krijgen. andere optie is om een andere vorm van compensatie te vragen. bijv een iets hoger salaris of een andere onkostenvergoeding erbij die ook binnen de WKR past. het gaat niet alleen maar over wat wettelijke positie is, maar vooral wat de meeste kans op succes heeft als werknemer.. edit: berekening geupdate na opmerking highio (thanks)

De laatste reactie van shoptillyoudrop en het gelinkte artikel is ook mijn visie én ervaring. De praktijk is de meest gebruikelijke route en fiscaal wordt dit ook geaccepteerd. Vervelende is dat dit niet wettelijk is vastgelegd maar ontstaan in de praktijk en voortkomend uit jurisprudentie. Als ik die vrij vertaal gaat het in principe om de kortste route, want die zal vaak het meest gebruikelijk zijn en heel vaak zal het verschil ook maar een paar km zijn waar men uberhaubt niet snel over valt, maar er zijn uitzonderingssituatie waarbij het verschil groot is, maar dat sluit vergoeding niet uit. De motieven van de werkgever kan ik alleen naar raden, maar als boekhouder heb ik meer dan eens meegemaakt dat een werkgever na een controle en correctie opeens doorslaat naar fiscaal de meest veilige optie (dat is de kortste route, zal je nooit discussie over krijgen) en niet durft of wil afwijken. Ik heb ooit hetzelfde probleem gehad, ook bij mij was het verschil ook ca 20 km tussen de routes waarbij de werkgever op mijn reiskostenvergoeding aan de veilige kant ging zitten. Ze waren het zelfs met me eens dat mijn route de meest gebruikelijke was en de kortste ondoenlijk was, Uitkomst was uiteindelijk dat ik een deels belaste reiskostenvergoeding kreeg. om het te vertalen naar jou voorbeeld ik kreeg 50km tegen 19 cent als vaste onbelaste vergoeding en ik kreeg 20 km tegen iets van 25 cent volledig belast. Netto kwam dat neer op 70 km tegen 19 cent. mij maakte het verder niet uit hoe de vergoeding in elkaar zat, ik kreeg wat in mijn ogen als werknemer was afgesproken en de werkgever betaalde, in mijn ogen als boekhouder, vrijwillig teveel (loon)belasting. Vind ik best, dat is zijn afweging. Wellicht kan dit een compromis zijn dat voor jou ook werkt. Wat ook niet onbelangrijk is, is dat de routeplanner (of het nu ANWB of een andere is) niet heilig zijn en ook geen wettelijk (alls verplicht) aangewezen methode is, het is simpelweg het eenvoudigst. Een tip om ook eens te bekijken is hoe de bewegwijzigering is ingericht op de route. In mijn geval ging het om de route Leiden - Utrecht. in de periode dat de huidige N11 nog niet was aangelegd en het oude tracé van de N11 liep van Leiden >Zoeterwoude> Hazerswoude > Alphen a/d Rijn > Bodegraven > A12 In Leiden werd je via de bewegwijzering voor Utrecht naar de A4 geleid (om via Den Haag op de A12 naar utrecht te komen) en niet naar de lokale weg. Uit Utrecht stond bij de afslag bodegraven Leiden ook niet op de afritborden, pas als je op de toenmalige N11 kwam stond Leiden aangegeven, je werd dus op de A12 gehouden en pas bij Den Haag volgde de afslag Leiden. Er waren bij mij dus duidelijke aanwijzingen dat A4-A12 de meest gebruikelijke route was terwijl dat ook ca 20 km langer was. Mijn eerst belaste vergoeding is later ook aangepast naar onbelast omdat er een nieuwe salarisadministrateur kwam die, vanwege het grote verschil tussen de kortste en meest gebruikelijke route, bovenstaand verhaaltje als onderbouwing bij mijn onbelaste vergoeding heeft opgenomen. Dus dat lijkt mij ook een mogelijke werkwijze voor jou werkgever, door het grote verschil tussen de 2 routes kan je werkgever iets meer moeite nemen om te onderbouwen waarom de vergoeding onbelast verstrekt wordt.

Hallo sjaan, Welkom op HL. Het nu al registeren van de domeinnaam is een goed idee dan heb je die vast. De handelsnaam is een andere kwestie om 2 redenen. 1. Inschrijven bij de KvK kan pas 2 weken voor je daadwerkelijke start van je onderneming 2. Bescherming van de handelsnaam ontstaat pas door (regelmatig) gebruik in het handelsverkeer. Dat is de korte versie van waarom je niet zomaar een handelsnaam alvast kunt inschrijven. in deze link kun je meer lezen over de handelsnaam https://www.iusmentis.com/zakendoen/handelsnaam/ Je andere vraag over de WW is ook belangrijk. Omdat je al zo snel in de ww komt en nog geen onderneming hebt zal als je eenmaal gaat starten kan dit ook weer 2 gevolgen hebben voor je uitkering 1. je kunt deelnemen aan de startersregeling waarbij er een vaste korting op je ww uitkering wordt toegepast maar je daarnaast gewoon kunt ondernemen. 2. Je valt niet onder de startersregeling, in dat geval worden de uren die je elke week aan je onderneming besteed structureel (voor altijd) gekort op je ww uitkering Ook is de korte versie van de meestvoorkomende situaties met ww en ondernemerschap, de regels zijn soms wat ingewikkeld en bureaucratisch dus je moet goed overleggen met het UWV over de voorwaarden en de gevolgen voor je uitkering als je als ondernemer gaat starten terwijl je ook WW ontvangt. hier een link waar je ook wat meer kunt lezen. https://www.uwv.nl/particulieren/eigen-bedrijf-starten/starten-vanuit-ww-uitkering/ik-wil-eigen-bedrijf-starten/index.aspx

Dag jelleDtje Dat klopt niet wat je zegt, althans het is in elk geval niet noodzakelijng het is 1 van 2 situaties. 1. je hebt de kosten prive betaald en declareert ze rechtstreeks bij je opdrachtgever, er zit dan niets in je administratie. 2. Je opdrachtgever wil een factuur, in dat geval boek je de bonnetjes in jou administratie als voorgeschoten kosten en daarna de omzet op dezelfde rekening en dan loopt alles netjes op nul en betaal je nergens belasting over. de bonnetjes kun je gewoon boeken als privestorting naar een tussenrekening op de balans

Nou ja, het is wel lekker in de buurt... dus hij kan op de scooter ;D

Ik had dezelfde gedachte als Cosara, is dit wel redelijk bij deze omzet? Indien er een man/vrouw vof gestart zou worden zou met deze taakverdeling zou het zeker als oneigenlijk samenwerkingsverband worden gezien en niet beide in aanmerking komen voor winst uit onderneming. Ook bij gastouder opvang als enige zakelijke activiteit zijn al meermaals procesen gevoerd of er wel sprake is van ondernemerschap. Al met al bevind het geheel zich nogal in de schemerzone van wel of geen ondernemerschap voor de partner. Ook is het maar de vraag of het echt wat oplevert. Alleen als het loondienst inkomen boven de 50.000 euro ligt kan er mogelijk sprake zijn van belastingvoordeel omdat de belastingheffing dan uit het 50% tarief gehouden kan worden. maar als het loondienstinkomen niet zo hoog is het al snel een beetje schuiven van inkomen waarbij door beide rond de 40% belasting wordt betaald.

Als je wilt googlen of bij Transport en logistiek wil zoeken naar partijen zoek dan eens op de term expediteur. maar er zijn ook op HL diverse leden die regelmatig op logistieke vragen reageren in je zelf zouden kunnen helpen of in elk geval beter thuis zijn in die branche. hen kun je ook benaderen. zie bijv voorgaande reageerder maar andere regelmatige bijdragers die mogelijk van dienst kunnen zijn Blous, Logic4l

ippon, als je vragen stelt kom dan meteen met de concrete zaak al dat ge filosofeer over kleine kantoorartikelen, puntenslijpers en wel of geen waardestijging van 3% is allemaal ruis..en kan leiden tot onjuiste antwoorden. Zoals met veel regels is er ruimte voor interpretatie en in dit geval ook ruimte voor het ene goed anders te waarderen dan het andere goed. De regels rondom prive gebruik vallen grofweg uiteen in 2 delen. 1. Als je iets prive gebruikt wat je zakelijk moet je een priveonttrekking doen 2. Je moet op moment van onttrekken een redelijke waarde bepalen, zie eerste reacties van cosara hoe je dat doet. Punt 1 is heel simpel, de regel is dat het altijd moet, de praktijk is dat puntenslijpers, schrijfblokken, een inktcartridge wordt vaak "door de vingers gezien" of vergeten als priveopname te boeken. Heel zwart wit gezien dus fout maar geen inspecteur die tijd gaat stoppen in controleren of alle potloden en puntenslijpers wel zakelijk gebruikt (al eens nagedacht over hoe hij dat zou kunnen controleren?) Punt 2 is waar de discussie kan ontstaan en ook een klein beetje vrijheid ontstaat waarbij je natuurlijk ook (een beetje) naar jezelf kunt toerekenen. Bij bepaling van de waarde in het economisch verkeer kijk je naar de waarde op moment van overdracht. En afhankelijk van het type goed kies je dus een zo objectief mogelijk manier om de waarde te bepalen. puntenslijpers staan niet op marktplaats. vloerkleden soms wel.. Een gewoon vloerkleed van 300 euro dat 1 jaar of 2 jaar in je bedrijf is gebruikt hoeft niet voor de hoofdprijs naar prive en ook daarvoor geld of je 20% of 40% rekent, het gaat meer om dat je het niet gratis laat verdwijnen uit je onderneming. dan om het feit of 20 danwel 40% de juiste prijs is.. De kans is groot dat als het vloerkleed niet bij je inrichting had gepast je het op zijn best voor een paar tientjes aan een kennis had verkocht die het mooi vind of misschien wel gewoon had weggegooid omdat je het niet meer nodig hebt, er hoeft dus niet een heel hoge waarde aan te hangen. Belangrijkste om als ondernemer te realiseren is dan je niet zomaar alles wat los en vast zit uit je onderneming kan halen, wees redelijk.. Als je echter een Antiek Perzisch tapijt van 3000 euro hebt gekocht als decoratie in je bedrijf en haalt dat na 1 of 2 jaar naar privé omdat je voor een andere inrichting kiest dan zul je dat tapijt wel weer voor 3000 euro naar prive moeten halen want antieke tapijten van hoge kwaliteit behouden hun waarde. Kortom je kunt niet zoals jij lijkt te willen 1 gouden regel bedenken die je op alles kunt toepassen. Het is een kwestie van logisch nadenken en goed inschatten. En per artikel / goed is de waarde in het economisch verkeer op moment van onttrekking van belang en lang niet alles heeft een (grote) waarde als gebruikt artikel. Het is dan echt niet erg om tegen een heel lage waarde te onttrekken.

Het tijdstip van onttrekken maakt niet uit. Als je goederen voor privegebruik uit de zaak haalt moet je de kosten als privéopname registreren en de teruggevraagde btw weer afdragen. Dat het een nieuw boekjaar is betekent niet dat je het opeens wel mag onttrekken.

Ja banken kijken in de context van de branche en de specifieke onderneming naar dit kengetal Een onderneming met een bedrijfspand op de balans met een flinke stille reserve (overwaarde) zal met een CR 1,2 best in aanmerking komen voor een krediet. Terwijl een zzp-er met een CR van 2,0 geen krediet krijgt omdat er nauwelijks activa aanwezig is Deze kengetallen zijn voor een bank niet meer dan een indicatie van de waarde en in de beoordeling van een krediet is het misschien 1 van de tientallen factoren waar naar gekeken wordt. Zelfs met een CR van 0,8 kun je een krediet krijgen als je voldoende zekerheden (prive of zakelijk) kan stellen voor het aangevraagde krediet. Waarom is deze indicator zo belangrijk voor je?

je zult wat meer uitleg moeten geven... waar ben je op in bezwaar gegaan? en wat was de uitspraak daarop? dat zal vermoedelijk alleen over de boete gaan? Er bestaat geen jaaropgave voor de BTW. Als je wilt corrigeren kan dat via suppletie aangifte of gewoon via de normale aangifte als het om een klein bedrag gaat. Maar wat je het beste kunt doen hangt beetje af van het antwoord op je de vraag over het bezwaar..

Kan zo niet inschatten wat het probleem is CTC.. De link staat nooit in het topic zelf maar in het agenda item direct boven het topic. maar onderstaand de link naar het agenda item op HL https://www.higherlevel.nl/extra/agenda/view/6139 en dit is de link naar de pagina van de organisator https://www.rvo.nl/actueel/evenementen/ontmoet-chinese-zakenpartners-op-het-china-netherlands-business-forum?utm_medium=email&utm_campaign=eco&utm_source=nieuwsbrief

nee Out of scope betekent valt buiten de BTW heffingsregels van de betrokken landen dus geen btw. 0% btw is óók bestaand tarief

BOL.com gaat daar ook helemaal niet over, het enige waar zij uitspraken over kunnen doen is of en hoe je EAN op hun site kan / moet gebruiken. BOL gaat dus nooit concreet ja of nee zeggen. En zelfs als ze ja zeggen en de eigenaar van de EAN code heeft toch bezwaar dan heb je geen rechtsgeldig verweer door te zeggen dat het mocht van BOL.com. Hier een ander topic op HL waar over ean codes wordt gesproken https://www.higherlevel.nl/forum/innovatieve-nieuwe-ideeen/intellectueel-eigendomsrecht-en-productbescherming/merkrecht-gedeelde-ean-nummers-claim-merkrecht-op-generiek-product-561337 Edit: Ik neem aan dat je de ISBN / EAN informatie pagina ook heb gelezen? https://www.bol.com/nl/m/isbn-of-ean-nummer/ Daar staan toch vrij duidelijke instructies.. Dan kun je alleen nog een (taalkundige) discussie voeren over de definitie van identiek... Het doel van een EAN code is duidelijk, het uniek identificeren van een specifiek product. Dus in principe als je al je goederen inkoopt vraag je bij jou leverancier of er al een EAN code is. Aangezien alle grotere online platforms deze code vereisen zullen veel verkopers en producenten deze informatie wel paraat hebben.. Als je zelf importeert in de EU dan zou ik het alsnog aan de verkoper of producent vragen. Tenzij je zeker weet dat jij de enige en exclusieve importeur in EU bent van dat artikel.. dan kun je bij eerste import een EAN aanvragen, maar dat zijn er niet zoveel ondernemers die unieke producten importeren.

Je bent nog steeds allerlei regels en situaties op een hoop aan het vegen.. maar goed toch maar een poging tot beantwoorden.. - afschrijvingskosten zijn op geen enkele manier een indicatie van wat een leverancier kan/wil of moet terugbetalen als een product wordt teruggestuurd. Soms moet een leverancier op basis van de wet terugbetalen vaak is het dan de volle aankoopprijs of mag men een (zelf overeen te komen) kosten voor gebruiksperiode in mindering brengen Er zijn geen eenduidige regels die altijd gelden. - als je iets als particulier / consument koopt dan geldt consumentenbescherming als die particulier ook een onderneming heeft en het geleverde goed ook zakelijk gebruikt heeft dat geen invloed op de overeenkomst. Behalve als een consumentenproduct niet geschikt is voor zakelijk gebruik en daardoor beschadigd raakt of kapot gaat kan de leverancier terugname of garantie weigeren omdat het product onjuist is gebruikt. Bijvoorbeeld als een kok bij hema of blokker een staafmixer koopt voor 35 euro en dan komt klagen dat het ding niet sterk genoeg is of al na 6 maanden gebruik is versleten. Een huishoudelijke staafmixer is gemaakt om 1 of 2 keer per dag een ui te snipperen of een paar tomaten te pureren, niet om 8 uur per dag in een professionele keuken te worden ingezet om een hele kisten tomaten te pureren. Daarvoor bestaan professionele staafmixers of nog grotere apparaten met bijbehorend prijskaartje. In dat geval maakt het niet uit dat de kok het als particulier heeft gekocht, zijn garantie vervalt omdat het product oneigenlijk is gebruikt, niet altijd makkelijk te claimen als leverancier maar wel een mogelijkheid. Maar er zijn in Nederland heel veel zzp-ers die bijv hun laptops gewoon als particulier bij bol of coolblue bestellen en als het ding kapot gaat of in de 14 dagen termijn niet bevalt terugsturen. En dat wordt gewoon geaccepteerd want bij een laptop zal er niet veel verschil zijn tussen prive en zakelijk gebruik. laat staan dat je zou kunnen aantonen dat het oneigenlijk is gebruikt. In veel gevallen kun je dus vaak gewoon iets als particulier kopen en gebruik maken van je consumentenrechten terwijl je het hoofdzakelijk zakelijk gebruikt. Het is aan de leverancier om te bewijzen dat het product oneigenlijk is gebruikt en er daarom geen consumentenbescherming van toepassing is.

nee totaal niet.. wat heeft jou keuze om een goed prive of zakelijk te gebruiken te maken met het feit of een leverancier een product wil terug wil nemen en daar wel of geen terugbetaling tegenover zet? je maakt een breiwerkje van een aantal situaties door elkaar die niets met elkaar te maken hebben.

Tsja, jij bent akkoord gegaan met de huisregels dus nu moet je er wel aan houden.. ;D

Dat is een open deur Rik.. elke bestuurder blijft altijd verantwoordelijk voor zijn of haar handelingen ten tijde van bestuurderschap. Maar nooit voor besluiten of nagelaten handelingen na haar aftreden / uitschrijving als bestuurder. Het kan dus als (vertrekkende) bestuurder een prima signaal naar je aandeelhouders zijn om per direct af te treden als zij beslissingen voorstellen die de continuïteit van de onderneming in gevaar brengen. En zoals Hans het hier omschrijft, het staken van levering om overname af te dwingen zou voor mij als bestuurder een goede reden zijn om te zeggen, ik blijf als directeur om lopende zaken af te handelen en gelegenheid te geven een opvolger te zoeken danwel taken over te dragen aan andere werknemers (of aandeelhouders) maar ik wil niet langer (mede) aansprakelijk zijn voor het beleid omdat die gekozen weg de continuiteit van de onderneming in gevaar brengt. Je kunt als bestuurder dus wel degelijk het risico beperken of stoppen. Het besluit tot staken van leveringen wordt dan immers niet meer onder jou verantwoordelijkheid gedaan ook al wist je wel dat aandeelhouders hier aan dachten.. Jij kunt als bestuurder zeggen "dat gaan we niet doen en als het wel gebeurd wil ik daar niet de verantwoordelijkheid voor dragen dus treed ik per direct af.."

Het enige wat niet is toegestaan is dat je in je algemene voorwaarden opneemt dat er 100% vooruitbetaald moet worden. Als je 100% vooruitbetaald wilt worden moet dat via een "individueel beding" overeenkomen ofwel tijdens het bestelproces van de maatwerkproducten moet je duidelijk maken dat er 100% vooruitbetaald moet worden zodat dit onderdeel wordt van de koopovereenkomst. Je mag dus gewoon (voor een specifiek product) 100% vooruitbetaling vragen en bij een product dat op maat word gemaakt zal dat dus ook geen enkel probleem zijn. De max 50% vooruitbetaling en het aanbieden van een mogelijkheid tot achteraf betalen zijn twee regels die (nog) niet zo goed werken in de consumentenbescherming omdat je er vrij makkelijk legaal omheen kan doordat je in een individuele overeenkomst wel om 100% mag vragen.

De andere smaak qua huurcontracten is winkelruimte. Je bent in elk geval geen winkel. Dus lijkt andere bedrijfsruimte de lading aardig te dekken En lees ook de pagina van de KvK eens. het staat er (toevallig) letterlijk in https://www.kvk.nl/advies-en-informatie/bedrijf-starten-of-overnemen/bedrijfsruimte-huren-hier-moet-je-op-letten/

voor het inschrijven bij de kvk moet je tegenwoordig een afspraak maken.. en soms kan dat ook wel 14 dagen duren voor je terecht kan. begint er toch sterk op te lijken dat als je ff iets rustiger aan doet je gewoon zonder extra poespas kan inschrijven zonder dat je vader of moeder mee moeten.. Het zal toch niet zo zijn dat het succes van je bedrijf afhangt van dat ene maandje? Soms moet je gezond verstand voor laten gaan op de haast of wens om zo snel mogelijk te willen beginnen..

Wat staat er in de overeenkomst over tussentijdse opzegging? dat is in principe leidend. Bij verhuur is het over het algemeen zo dat je niet tussentijds kan opzeggen. Net zo als jij zekerheid wilt dat je er niet na een jaar uitgeknikkerd wordt wil de verhuurder zekerheid dat hij niet elk jaar op zoek moet naar een nieuwe huurder. Zonder de overeenkomst te kennen is de kans vrij groot dat jij er voor 5 jaar aan vast zit bij (onder)huur. Er is geen speciale wetgeving die starters extra bescherming geeft in de vorm van wettelijke opzegtermijnen. Gelukkig maar, anders zou waarschijnlijk geen enkele verhuurder nog een starter willen in zijn pand.

Ach ja, sommige mensen hebben nu eenmaal gelijk, ook als ze het niet hebben. (iets met ego) niet meer reageren, na meer dan volledige uitleg is dan het beste. 99,63% kans dat je nooit meer wat hoort van die incassozaak :)

Als het voor een korte periode is dan zou ik het pragmatisch houden en dat is voor beide hetzelfde uurtarief hanteren. De arbeidsbeloning wordt bepaald op basis van gewerkte uren x tarief. Nadat de winst bekend is verreken je eerst de individuele arbeidsbelong met de winst. En de overwinst (deel boven de persoonlijke arbeidsbeloning) verdeel je wel gewoon 50/50 Je partner heeft 25.000 euro geinvesteerd, dus als er genoeg winst is na verdeling op basis van arbeid dan is het redelijk om daar beide in gelijke delen van te profiteren.