Johannes Regelink

Jammer, het enige weekend in September dat ik echt niet kan... In 2012 is me de dag heel goed bevallen, was er graag weer bij aanwezig geweest. Iedereen die gaat: veel plezier! @Mikky: Komt er in het voorjaar nog een Higherlevel Skyhigh? (The Next Event is bedacht als overbrugging tussen de zeer gewaardeerde Skyhigh avonden.)

Zie bijlage, bij dit bericht. Maandag gaat de site online, nu eerst van het weekend genieten. productsheet-batlure.pdf

Samen met een EJE Electronics (https://www.higherlevel.nl/profiel/u/EJE) heb ik voor mijn webwinkel Apodemus field equipement een vleermuislokker ontwikkeld. Een apparaat dat ultrasone geluiden afspeelt die je er via een SD-kaart op kan zetten. Vanaf maandag is die te koop, maar op Facebook is een bekende vleermuisonderzoeker al begonnen om reclame voor ons te maken. Daarmee is de eerste lokker al verkocht! Een vriend gaat komende week naar een internationaal vleermuizenoverleg en kwam zelf met de vraag of hij een flyer mee kan nemen. Zo'n zelfstandige marketingteam dat zonder eigen belang reclame gaat lopen maken had ik niet verwacht! Overigens is het erg leuk om naast diensten en producten nu dus ook eigen producten te kunnen leveren! Dat geeft een stuk meer onderscheidend vermogen.

Als we mensen zoeken zijn het vrijwel altijd ecologen. De pool aan ecologen is niet groot en het is een hele sterke ons-kent-ons branche. Dat komt doordat ecologen ook vanuit de hobby actief zijn in dit "vakgebied" en elkaar daarin dus opzoeken. Niet ecologen aantrekken om er ecologen van te maken is absoluut niet rendabel, dat vraagt veel te veel opleidingstijd.

Tja, eigenlijk is het jammer dat het überhaupt nodig is dat de overheid het aan het werk helpen van gehandicapten moet verplichten omdat ze anders niet aan het werk komen. Dat is ook ons als werkgevers aan te rekenen. Verder vind ik de tip van Marjan goed, maar zit ik in mijn geval met een erg kleine branche waar iedereen elkaar kent. In het kader van integriteit en vertrouwelijkheid vind ik niet dat ik het kan maken om een groepsessie te houden. Zijn er nog meer ideëen die ervoor zorgen dat je als bedrijf de beste mensen binnen weet te slepen>

Ha, mooie column. Ook ik heb in de selectie van medewerkers (door schade) geleerd. Ik heb vooral geleerd om mijn gevoel niet te negeren. Als mijn gevoel twijfelt moet ik het gewoon niet doen. Ook al kan ik rationeel zeer goede argumenten opnoemen om het wel te doen. Die had ik me nooit gerealiseerd: maar is uiteraard waar! En: de betere mensen trekken weer andere betere mensen aan. Dan is het natuurlijk van groot belang om een aantrekkelijk bedrijf zijn, waarvan iedereen denkt: daar wil ik ook werken! Zelf probeer ik dat te doen door: - ook bij onze concullega's uit te dragen wat we allemaal doen (ook hen sturen we de nieuwsbrief die we aan opdrachtgevers sturen) - medewerkers motiveren in wat ze doen: dat dragen zij ook weer uit - (uiteraard) goede arbeidsvoorwaarden Hebben jullie nog creatieve ideëen hiervoor? (Headhunting is in onze branche door de branchevereniging gelukkig tot niet collegiaal (en daarmee "not done") verklaard.)

Bij ons idem. Is uitbesteed. Ik vind het iets dat erbij hoort als je vaste medewerkers hebben. Je kunt ze wat extra's geven om zelf een pensioen te regelen, maar ga er maar vanuit dat het merendeel van de mensen dat niet doet en daar later erg ongelukkig over is.

Meestal is de ondernemer die de zaak opzet degene die het meest innovatief is. Als het lukt om "aanstekelijk innovatief" te zijn, lukt het hem ook om op termijn medewerkers aan te trekken die dat ook zijn. In het begin zal echter de ondernemer het innovatieve werk moeten doen en zullen medewerkers of onder aannemers met name met de daadwerkelijke productie bezig zijn. Vanwaar je vraag eigenlijk?

@Herman: Het is ook niet een makkelijke weg. Zelf ervaar ik dat ook, opdrachtgevers die mijn manier van adviseren enorm waardeerden, maar dat is lastig over te brengen naar andere adviseurs (mijn medewerkers). Het gaat dan niet alleen om overbrengen, maar ervoor zorgen dat zij dat op een vergelijkbare (niet dezelfde, want die past niet bij ze) doen... (want het blijkt dat de opdrachtgever daar iets aan heeft). Voor mij zijn er een aantal manieren waarop ik dat toch voor elkaar probeer te krijgen: - Uitdragen, uitleggen en dat heel veel blijven doen. Ik draag uit welke ervaring de klant moet hebben bij ons advies. In ons verschil met collega bureau's is de inhoud maar een beperkte factor, maar de manier waarop de klant ons advies ervaart en voorgeschotelt krijgt is anders. - Ik laat anderen die een vergelijkbare visie hebben regelmatig een cursus geven. Men moet dezelfde informatie vaak op verschillende manier aangerijkt krijgen wil het echt een plek krijgen. Als ik iets uitgelegd heb op mijn manier, wil dat absoluut niet zeggen dat het ook echt een plek gekregen heeft. Daar heb ik ook anderen voor nodig. - Ervaren: ik laat mijn adviseurs heel veel zelf ervaren. Als ze een ervaring hebben die anders dan normaal was (kan positief / negatief zijn) wordt die met mij gedeeld. De vragen die ik dan stel: leg uit wat je deed en wat de reactie was. En: Wat deed je anders dan andere keren? Een van mijn medewerkers sms-te mij laatst: "Dat telefoongesprek ging perfect, dat had ik graag als voorbeeldgespek op willen nemen zodat ik het altijd zo kan doen.". Het eerste wat ik deed was die medewerker opbellen en hem bovenstaande vragen stellen. Daardoor beseft hij beter welke invloed hij heeft op het verloop van het gesprek. - Neem de tijd. Mensen hebben tijd nodig om te veranderen en een manier te vinden die bij hen past. Jij loopt al jaren met het idee van de Tiller rond en hebt dat al eindeloos uitgekauwd. Op iedere vraag heb jij een passend antwoord, je partners zijn nog niet zo ver. Organiseer je cursussen en bijeenkomsten waar je de verkooppartners bij elkaar brengt? Laat een communicatie adviseur een cursus geven over productverkoop, prodcut beleving of productverhaal. Maakt niet uit wat: als ze er maar iets van leren en jij het met hen over je product kunt hebben. En jou inmiddels enigzins kennende denk ik: je kunt het! Steeds meer afstand nemen en anderen jouw Tillers laten verkopen. Dan kun jij bezig zijn met dat waar je echt goed in bent: nieuwe dingen bedenken.

Ha, leuk: ik ben een van de weinig die juist enorm blij is dat die medewerkers heeft. Ik bereik veel meer wat ik zonder medewerkers (al dan niet met ZZP-ers) nooit zou kunnen bereiken. Maar... ik kan me voorstellen dat er veel mensen zijn die het lastig vinden om hun personeel zo aan te sturen dat z'n fantastische relatie ontstaat. Ik spreek mijn medewekers zeer regelmatig (we hebben geen kantoor, dus regelmatig zien zit er niet in), we werken met z'n allen naar hetzelfde doel toe waarbij iedereen zijn eigen steentje bijdraagt. Ik vind het lastig om het woorden te geven wat maakt dat ik zo blij ben met mijn medewerkers. Misschien heeft dat wel voor 90% te maken met de sfeer, de cultuur en de relatie. We zijn samen een bedrijf, iedereeen spant zich maximaal in, op zijn of haar wijze. Iedereen kent elkaar heel goed, weet precies waar iemand' drijfveren zitten en waar iemand goed in is. Alle belangen van iedereen (en dus ook de mijne) kent iedereen, daardoor is er niemand echt bezig met het bevechten van zijn eigen belang. Als iemand anders daaraan bij kan dragen zal die dat uit collegialiteit automatisch al doen. Mijn ervaring is dat ZZP-ers zich vaak vergissen in het aantal uren dat iets kost en dat naar mate het project verder komt de enthousiasme en energie afzwakt. Het is lastig om daar bij ZZP-ers iets mee te doen: die staan per definitie wat meer op afstand. Bij medewerkers ga ik dan het gesprek aan en kom je dan tot een oplossing waarmee de medewerker er weer vol energie mee bezig kan. Uiteraard is de mentaliteit van medewerkers en eigenaar het grootste gevaar dat er ligt, die zorgt voor de onderlinge cultuur. Als de onderlinge cultuur goed is gaat de rest ook goed. Dan zetten ze een tandje extra als dat nodig is en halen ze die weer in op een moment dat het relatief rustig is. Om het maximale uit mijn medewerkers te kunnen halen hebben ze zekerheid nodig. Daarom krijgen mensen bij mij een jaar contract en daarna een vast contract. Die zekerheid is de randvoorwaarde voor al het andere. Werken met mijn medewerkers zorgt er vooral voor dat ik me ook kan ontwikkelen. Ik wil niet jaren lang hetzelfde blijven doen, ik wil kunnen ondernemen. Op dit moment zijn we op zoek naar iemand die de laatste paar concrete projecten van mij over kan nemen, dan heb ik nog meer ruimte om te ondernemen. Mijn zinnen te zetten op nieuwe niches, nieuwe samenwerkingsverbanden op te zoeken, nieuwe producten te bedenken en te laten maken en te bedenken hoe wij onze opdrachtgevers nog beter van dienst kunnen zijn. Dat is voor mij ondernemen. Afhankelijk van het type project zetten wij medewerkers in of ZZP-ers. Het is geen of-of benaderen maar een en-en. Maar ik zou nooit willen dat een ZZP-er contact heeft met mijn opdrachtgever: mijn medewerkers doen niet anders.

Wat dan precies? Kun je daar meer over vertellen? Lijkt me interessant om te horen wat je toepast en wat wel of niet werkt. ` In dat geval zal ik eens proberen op een rijtje te zetten hoe ik Regelink Ecologie & Landschap op probeer te zetten. Dat is grotendeels geïnspireerd op het boek Semco-stijl dat ik gelezen had voordat ik een eerste medewerker in dienst had. Overigens vind ik Eckhard's Notes (het boekje dat Norbert aanrade) ook een aanrader, maar daaruit komt nog minder dan bij Semco-stijl naar voren hoe hij dat gedaan heeft. Ik denk namelijk dat ook bij BSO de cultuur binnen het bedrijf bepalend was, nog sterker bepalend dan de cel-delings-strategie die hij had. Terug naar mijn organisatie. Om te komen tot een heel prettige organisatie om in te werken, werken we als volgt: Vertrouwen Alles wat we doen is gebaseerd op vertrouwen. Dat staat voorop, natuurlijk is dat wel eens onterecht gebleken. Maar er zijn altijd medewerkers die het bond maken en dat heb je nu net zo snel door dan wanneer je allerlei controle elementen in bouwt. Urenregistratie We hebben wel een urenregistratiesysteem, maar dat is enkel aanwezig om de collega's (ik noem ze liever collega's dan medewerkers) te fasciliteren in het bijhouden van de eigen uren. Uiteindelijk is het niet anders mogelijk dan een contract geven voor een x-aantal uur. Aangezien we een dienst leveren (waarbij per uur betaald wordt) is er geen andere optie te kijken naar het aantal uren dat iemand gedraait heeft. Aan het eind van het jaar wil ik dat het aantal uren gemaakt zijn die conform arbeidscontract afgesproken zijn. Maar niemand gaat bij ons ooit naar de uren van iemand anders kijken. Maar iedereen wil weten hoeveel vakantiedagen heb ik nog of heb ik mijn overuren van eerdere weken al opgemaakt (Ons werk en daarmee de drukte van ons werk is per definitie gekoppeld aan de verschillende seizoenen). Offertes en rapportages Zowel offertes als rapportages mogen pas de deur uit als ze door een collega beoordeeld zijn. Wie die collega is maakt niet uit. Als leidinggevende zie ik het liefst helemaal niets van een project, tenzij een collega vindt dat het nuttig is dat ik even meekijk. Eigen initiatief Als medewerkers met een eigen idee komen daag ik ze vaak uit om dat idee ook in de praktijk te brengen. Mijn vraag is dan: hoe kan je helpen dat uit te voeren? Waarbij ik de uitvoering wel volledig bij hen laat. Als het eenmaal uitgevoerd is help ik ze graag evalueren wat er de volgende keer nog beter kan. Meestal komen ze daar zelf al mee zonder dat ik ze dat hoef te vertellen. Kamer van koophandel Alle medewerkers met een vast contract (dat is iedereen die langer dan 1 jaar bij me werkt) wordt bij de KvK ingeschreven om tot een redelijk bedrag te mogen inkopen en verkopen. Dit ter bevestiging van het vertrouwen (en daarmee verantwoordelijkheid) dat ik in ze heb. Fouten maken Als mensen fouten gemaakt hebben ben ik de laatste die hen daarvoor op hun kop geeft. Ze beseffen zelf natuurlijk ook al dat ze en fout gemaakt hebben. De meest zinvolle vraag is dan: wat heb je hiervan geleerd? En wat kunnen je collega's hiervan leren? Fouten maken is menselijk en fouten maken mag, mits ervan geleerd wordt. Mezelf overbodig maken Als leidinggevende en eigenaar van het bedrijf probeer ik mezelf altijd overbodig te maken. Alles moet zonder mij ook door draaien. Niets mooier dan dat. Natuurlijk is dat lang niet altijd realistisch, maar het is wel het streven om de organisatie zo op te zetten dat het loopt. Dat zorgt er ook voor dat ik zelf de ruimte heb om bezig te blijven met ondernemen zonder te hoeven managen (wat ik vreselijk woord vindt. Voor mij houdt het woord managen in: behouden wat je hebt. Ondernemen is iets creeëren dat er nog niet was.) Collega's mee laten beslissen Er is geen idee dat ik presenteer als nieuwe werkelijkheid zonder dat ik het in de groep gegooid heb. Soms eerst individueel om te kijken hoe mensen erover denken, soms meteen in de hele groep. Ik neem ook geen beslissingen zonder het er met hen over gehad te hebben. Waarbij ik niet altijd de mening van hen volg, maar ik wil in ieder geval alle argumenten die er zijn om iets wel of niet te doen samen met hen afgewogen hebben. Bij ons werkt het fantastisch. Sowieso werkt iedereen vanuit kantoor aan huis, verspreid in het land. Dus een bedrijf opzetten met veel controle (controle is niet het goede woord, want ik durf te wedden dat ik meer controle heb dan die schijnzekerheid die veel leidinggevenden denken te hebben) is simpelweg niet mogelijk.

ik heb packshot creator gekocht bij teleson, ben even gaan kijken op hun site. Zij zijn er ook en je kan het beste even aanmelden http://www.minifotostudio.nl/topnav/nieuws/2013/beurs-webwinkel-vakdagen-2013-2/ . Ik ben zelf niet van plan te gaan....ben niet op zoek naar bepaalde producten of diensten momenteel....wel verleidelijk met presentaties enzo. Hm terwijl ik wil typen dat ik er geen tijd voor heb kan ik dus beter aan het werk gaan ipv tijd besteden op hl. ;-) Dank voor je reactie (en de andere reacties). Ik wil het toch echt niet zelf gaan doen, dat lijkt me veel te veel gedoe. Bovendien ben ik toch al veel te druk...

Ik ben op de 24e. Kijken of er een partij is die onze producten zou kunnen fotograferen zodat we 360 graden foto's op de site kunnen zetten. (En wie weet kom ik nog meer interessante dingen tegen)

Het is natuurlijk bijzonder gevaarlijk om de kosten niet mee te wegen. ! De bepaling van een tarief krijgt dan het karakter van "Doe maar een gok". Ik kan dit helaas niet als een goed advies zien. Het risico is groot dat, zonder een goede basis, het tarief te laag uit komt en het gewenste inkomen niet behaald wordt. Vanuit kosten redeneren kan natuurlijk wel, maar.. als de markt je prijs dan te hoog vindt? Of je prijs veel hoger had kunnen zijn? Uiteraard moet je kijken of je met het uurtarief uit de kosten komt, maar verder is het zaak een markt-conform tarief te kiezen. Wat interesseert de opdrachtgever wat je aan kosten hebt? De afweging die de opdrachtgever maakt is wat is het mij waard en wat moet ik ervoor betalen. De waarde die hij ervaart moet hoger zijn dan datgene wat hij ervoor moet betalen, anders wordt het niets. Een te laag uurtarief kan tot gevolg hebben dat je niet echt serieus genomen wordt, dat wil je toch ook niet? Oftewel, mijn strategie is (in die volgorde): - Ik probeer zoveel mogelijk waarde creeëren. - Ik bepaal een marktconform tarief (voor die waarde). - Ik kijk of ik daarmee uit de kosten kom.

Neem je kosten niet als basis, maar bedenk wat hiervoor een redelijk tarief zou zijn. Het gaat om heel weinig uren, waarbij ze jouw voor een bepaald specialisme willen inzetten. € 75,- lijkt me redelijk, mogelijk aan de lage kant*. * Ik ben me ervan bewust dat hier mensen over kunnen vallen omdat ze vinden dat het veel te laag (of te hoog) is. Maar TS wil enige richting hebben en dat is begrijpelijk. Die probeer ik hem hiermee te geven.

Wij hebben een medewerker gehad, die ons intussen flink genaaid heeft en nou weg is, maar dit terzijde, die het helemaal niet zo nauw nam. Ik ben bang dat men daar een beetje door aangestoken is. Ook omdat wij dat zelf niet (tijdig) een halt toegeroepen hebben. Omdat we er niet duidelijk genoeg in zijn geweest wil ik graag ook mensen die duidelijkheid geven. En, eerlijk is eerlijk, de ene houdt er andere standaarden op na dan de ander. Of de vraag of de medewerkers daarvan op de hoogte zijn is nog geen antwoord gegeven. Medewerkers waarderen vrijheid. Maar bij vrijheid hoort verantwoordelijkheid. Mijn ervaring is dat ze verantwoordelijkheid nemen als jij (als leidinggevende) ze die ook echt geeft. Daarvoor is volledige transparantie nodig. Weet iedereen wat er iedere maand binnenkomt en wat er iedere maand uit gaat? Hebben ze zelf door wat wel en niet gefactureerd kan worden en welke invloed dat heeft op de financiën? Verder is het niet meer dan fair om te stellen dat werktijd werktijd is en privé werkzaamheden tijdens werktijd ook gecompenseerd moeten worden op een ander moment. Je hebt een arbeidsovereenkomst voor x uur in de week: die heb je zakelijk te besteden (en daarmee ook in overleg met de leidinggevende).

Volgens mij heb je helemaal geen openingszin nodig! Loop naar de betreffende persoon toe, zeg: "Ik zal me even voorstellen." Geef hem een hand en noem je naam. Vervolgens laat je je sokken zien en vraag je wat hij/zij ervan vindt. De rest komt dan vanzelf wel! Vergeet niet om een paar sokken daar achter te laten. Je zult lang niet altijd degene treffen die erover gaat: dan is een paar sokken (met visitekaartje) achterlaten essentieel.

Op provisie basis hoeft er helemaal geen sprake te zijn van een arbeidsovereenkomst. Sterker nog een arbeidsoverkomt kan niet eens voorzien in een beloning enkel op provisie basis, het wettelijk minimum loon is altijd van toepassing op gemaakte uren. TS kan een contract afsluiten met het Noorse bedrijf waarin hij namens zijn bedrijf aangeeft zorg te zullen dragen voor de betreffende diensten op provisie basis. Mits daarbij enkele duidelijke afspraken gemaakt worden die voorkomen dat de Belastingdienst het als dienstverband ziet is er volgens mij niets aan de hand. Afspraken die er dan oa in moeten staan: - Het risico voor niet tevreden klanten ligt bij TS - Er wordt geen vast aantal uren afgesproken maar is afhankelijk van wat er binnen komt Ook zou je nog een stap verder kunnen gaan en vast op wit vast leggen dat jij de vaste importeur bent voor de benelux. Dan koop je dus bij hem in en verkoop je direct aan klanten hier. Dan is die hele discussie over een mogelijke arbeidsverhouding sowieso van tafel. Ps: Mijn ervaring is dat de KvK dit soort adviezen niet fatsoenlijk KAN geven, al zouden ze het willen.

Statistisch gezien maakt TS niet heel veel kans om er een rendament volle winkel van te maken... Maar: - er zijn altijd groeiers in een krimpe markt. - TS staat open (voor zover ik dat in kan schatten) om te leren. Zoveel leren van het runnen van een winkel als TS in een paar maanden zou doen met de winkel leer je in geen enkele opleiding in 4 jaar. Er simpelweg geen betere leerschool. En... het is soms niet erg om geld te verliezen aan projecten: zolang de schade maar te overzien is en ervan geleerd wordt.

Ik laat graag even een tegen geluid horen: ik zou je heel hard aanmoedigen om deze uitdaging aan te pakken. Voglens mij heb je heel goed helder wat je risico is en is het een ervaring die je graag eens meegemaakt wil hebben. Als het je aan het eind van de rit geld gekost heeft was dat ongetwijfeld nuttig leer geld. Wel zou ik je nog aan willen raden om wat financiële doelstellingen te stellen: Bijvoorbeeld: maximaal X euro voorraad, X euro huur per maand, X euro voor aanpassingen winkel Maar vooral: X euro winst na 3 maanden anders stop ik ermee. Als stok achter de deur (en omdat wij graag leren van andermans fouten) de vraag om zowel je doelstellingen vooraf als het proces en je resultaat achteraf met ons te delen. Daardoor heb je later zelf ook nog een verslag waar je in terug kunt lezen en van kunt leren.

De app wordt als combinatie verkocht met een offline product, die niet zonder elkaar kunnen. Marketing is daarmee niet anders dan voor mijn bestaande producten. Verder gaan we natuurlijk niet voor de grote massa want die hebben er onvoldoende aan.

Ik moet gebruik kunnen maken van de line-in en van GPS dus een mobiele site is geen optie....

Het is voor het grote publiek bedoeld. (Hoewel groot: alle mensen die vleermuizen inventariseren met een batdetector.) Dank beiden voor de reactie. Wat ik als functionaliteiten wil heb ik helder. Dat die gericht is op een niche gebruiker is duidelijk, qua in de wereld helpen van de app denk ik een mooie manier gevonden hebben. Bij programmeer werk voor online dingen kan ik nu aardig inschatten bij wie ik aan het goede adres zit. Waar kan ik voor android zaken op letten?

Hallo allemaal, Ik zit er sterk aan te denken om een android app te laten ontwikkelen. Die app zou een bestaand product vervangen. Aan jullie de vraag: welke dingen zijn jullie tegen aan gelopen bij het laten ontwikkelen van app? Waar moet ik op letten? Waar ik zelf mee zit is dat de ontwikkeling van mobiele apparaten vrij hard gaat en ik wel wil dat het blijft werken, ook op toekomstige versies. Raden jullie een service contract waarin dat regelt is aan of denken jullie dat dit zo weinig voor zal komen (dat die niet werkt op een nieuwe android versie) dat dit zinloos is? Alvast dank, Johannes Edit: titel verduidelijkt en veralgemeniseerd

Ik zou toch echt met je leveranciers om tafel gaan. Die kennen de branche, zijn overtuigd van hun producten en kennen jou al langer. De kansen die jij ziet kun je hen het beste uitleggen en haalbaarheid is door hen het beste in te schatten. Leg open je plannen neer (na tekenen geheimhoudingsverklaring) en kijk wat de reactie is... Ga desnoods op zoek naar een andere levancier die dat wel aandurft. Ook mijn ervaring is dat banken allergisch zijn voor een negatief eigen vermogen, wat de (boekhoudkundige) oorzaak hiervan ook is...