Amice

Ik lees een aantal klachten in jouw post die jij hebt m.b.t. het geleverde werk: [*]Slechte vormgeving product [*]Slechte promotie [*]Gesjoemel met auteursrechten, afdrachten en honoraria [*]Documentatie zat vol met fouten Nu is het van belang wat er schriftelijk is afgesproken tussen jou en de uitgever. Kun jij met de overeenkomst in de hand helder en duidelijk aantonen dat de uitgever een wanprestatie heeft geleverd? Zoals John al terecht opmerkte staan er nogal subjectieve termen in de overeenkomst. Volgens jou is dit contract met behulp van een vakdeskundige opgesteld. Nu kan ik niet vakkundig oordelen over het door jou uitgever geleverde werk, maar deze vakkundige of een andere deskundige derde partij kan dit wellicht wel. Mocht deze derde jouw klachten onderschrijven, dan sta je mijns inziens al een stuk sterker. Twijfelt ook hij of onderschrijft hij jouw klachten niet, dan is het wellicht verstandiger om de zaak te laten rusten, een nieuwe uitgever te zoeken en in het vervolg alle zaken nog duidelijker op papier vast te leggen. Het is een cliché, maar heldere, duidelijke schriftelijke afspraken zijn oh zo belangrijk. Zonder aantoonbaar bewijs op papier ben je in een geval van conflict nergens. Ben je overtuigd van je zaak en/of steunt deze deskundige "derde" jou in je bevindingen, dan is het zaak om de uitgever schriftelijk in gebreke te stellen en alsnog nakoming te vorderen of vergoeding van de schade te eisen. Wanneer je nakoming eist, dan is het van belang een redelijke termijn te stellen waarbinnen de uitgever alsnog zijn verplichtingen moet nakomen. Blijft nakoming binnen de termijn uit, dan is de uitgever van rechtswege in verzuim. Is nakoming onmogelijk, dan kun je direct overgaan tot het indienen van een schadeclaim.

Even wat schaamteloos knip- en plakwerk: Je bent verplicht je in te schrijven bij de Kamer van Koophandel wanneer je ondernemer bent. De KvK toetst dat aan de volgende criteria: [*]De ondernemer verricht een 'regelmatige maatschappelijke werkzaamheid'. [*]De werkzaamheden worden tegen betaling verricht. [*]De ondernemer treedt zelfstandig op, voor eigen rekening en risico. [*]De ondernemer treedt openlijk op, in concurrentie met andere ondernemers. [*]De ondernemer neemt deel aan het economisch verkeer in een georganiseerd verband. Dit verband is gericht op samenwerking van mensen, kapitaal en/of goederen. [*]Er wordt winst of kostenbesparing beoogd. Dit is ruimer dan het gebruikelijke begrip winst. Het gaat hier niet om of de ondernemer daadwerkelijk winst heeft gemaakt of kosten heeft bespaard, maar of hij/zij dit als doel heeft. Aan jou te beslissen of jij aan bovenstaande punten voldoet. Wat betreft het BTW-nummer: wanneer je een eenmanszaak hebt, dan ontvang je het BTW-nummer bij inschrijving bij de Kamer van Koophandel. Zij melden jou dan namelijk (mits jij toestemming geeft) gelijk aan bij de Belastingdienst. Indien jouw "product" onder de noemer kinderopvang valt, dan zou dit volgens de Belastingdienst overigens vrijgesteld zijn van de BTW-plicht.

Wat betreft je vragen: [*] Het beslag duurt in de meeste gevallen maximaal drie weken. De 28 dagen waarover jij spreekt zijn dus aan de hoge kant. Na deze periode vervalt het beslag sowieso. [*] De beste en snelste manier om het beslag op te heffen is via een kort geding. [*] Bij het leggen van conservatoir beslag wordt pas "achteraf" gekeken naar de omvang en de inhoud van de zaak. Heel simpel gezegd vraagt de advocaat van de eisende partij aan de rechtbank toestemming voor het leggen van conservatoir beslag. Deze toestemming wordt meestal vrij eenvoudig verleend. Achteraf zal dus in jouw geval pas duidelijk worden of de (hoge) beslaglegging gerechtvaardigd was. De eiser draagt hiervoor de verantwoordelijkheid. Krijgt deze uiteindelijk ongelijk van de rechter, dan zal zij jou alle schade moeten vergoeden. Krijgt de eiser gelijk, dan wordt het conservatoire beslag executariaal en zal de eiser de kosten naar alle waarschijnlijkheid op jou verhalen. Wat betreft je ingebrekestelling: wanneer heb jij de verhuurder in gebreke gesteld? Vanaf het moment dat je lekkage had? En heb je daarin ook een termijn gesteld waarbinnen de verhuurder de zaak diende te repareren? Heb je dit gedaan, dan heb je het in ieder geval juist aangepakt. Ik ken het verhaal van jouw leverancier uiteraard niet, maar als wat jij zegt is zoals het is gegaan en jij kunt zaken hardmaken met bewijs op papier, dan heb je een redelijke zaak naar mijn mening. Het verbintenissenrecht zegt immers het volgende: Wanneer een partij bij een wederkerige overeenkomst tekortschiet in de nakoming van haar verbintenis, krijgt de wederpartij ingevolge artikel 6:265 BW de bevoegdheid de overeenkomst te ontbinden, tenzij de tekortkoming, gezien haar bijzondere aard of geringe betekenis de ontbinding en haar gevolgen niet rechtvaardigt. De tekortkoming van jouw verhuurder kan bestaan uit: [*] Geheel niet presteren [*] Niet tijdig presteren [*] Ondeugdelijk presteren Jij als eiser kan in dat geval kiezen tussen: [*] Nakoming [*] Schadevergoeding [*] Ontbinding Artikel 6:82.1 BW zegt voorts dat het verzuim intreedt wanneer de wederpartij in gebreke wordt gesteld bij schriftelijke aanmaning, waarbij hem een redelijke termijn voor nakoming wordt gesteld en nakoming binnen deze termijn uitblijft. 'k Hoop dat je hiermee wat kan. Succes gewenst in ieder geval.

Misschien dat je in deze topic nog enkele nuttige tips kunt vinden. Het betreft daar weliswaar een nagelstudio en geen schoonheidssalon, maar er zullen vast overeenkomsten zijn. Succes!

Dit is niet waar. Wat Steven zegt klopt: zodra je in verzuim bent kan en mag een crediteur rente + buitengerechtelijke incassokosten in rekening brengen (art. 6:81, 82 & 83 BW). Schuldenaren voeren jouw trucje wel eens uit, omdat maar weinig incassobureaus voor enkel de incassokosten een gerechtelijke procedure zullen starten. De opdrachtgever is immers tevreden, want die heeft zijn geld. Het staat een ieder vrij deze weg te bewandelen, maar dat kan ook flink duurder uitpakken wanneer je een incassobureau tegenkomt dat wél bereid is te procederen voor de incassokosten. Eigen risico dus. En wanneer je zelf te laat betaalt, dan kun je ook gewoon als ondernemer je verantwoordelijkheid nemen en betalen. Ik neem aan dat je zelf ook gewoon op tijd betaald wenst te worden. ;) Kijk wel even of het incassobureau niet te hoge kosten in rekening brengt. De maximale incassokosten die zij mag rekenen vind je hier. Veel incassobureaus brengen naast deze incassokosten ook nog allerlei spookkosten in rekening, bijvoorbeeld: [*]Administratiekosten [*]Leges [*]Sommatiekosten [*]Registratiekosten [*]Aanmaningskosten Deze kosten kun je negeren indien het incassobureau ze naast de incassokosten aan jou doorberekent.

Dank voor de reacties.

Excuses voor het reageren op dit oude topic, maar ik heb zelf ook een vraagje over het BTW-identificatienummer. Na enig zoekwerk op de sites van onder andere de Belastingdienst en de KvK heb ik op één vraag namelijk nog geen duidelijk antwoord. Ik leg hem hier dus maar even voor. :) Betekent het feit dat een bedrijf een BTW-identifiactienummer heeft ook automatisch dat zij BTW-plichtig is, of is dit niet het geval? En hieruit voortvloeiende: kan ik controleren of een bedrijf BTW-plichtig is en zo ja, hoe?

Inderdaad, de moderators beslissen, maar wanneer deze scheidslijn voor "gewone" forummers niet geheeld duidelijk is kun je ze dat ook niet kwalijk nemen, zeker niet wanneer er bij "gewone" topics (die al bestaan) wel snel verwezen wordt naar de zoekfunctie of het slotje erop gaat (wat ik een prima zaak vind overigens, dus geen kritiek). Wat betreft de intenties van TS: daar kun je alleen naar gissen. Hoe meer aandacht, hoe beter, ook voor de kijkcijfers van de KRO. Het kwam bij mij iig over als reclame voor een TV-programma. Als dit board daarvoor bedoeld is, prima, maar vermeld het er dan even bij. De omschrijving is nu nogal summier. Goed, ik zal het hierbij laten wat betreft deze topic. :)

Even twee kanttekeningen: -Topic bestaat al: hier -Omschrijving van het "mediaboard" is nogal summier: Hèt board voor alle mediazaken: ondernemers in het nieuws, actuele zaken, en mediaoproepen. Waar ligt de grens tussen "oproep" en spam? Om even bij Willem aan te sluiten: Als een ondernemer met eenzelfde bereik als de Nederlandse omroep gratis publiciteit weg komt geven op HL gaan dan de spamregels aangepast worden?

Ik ben ervan overtuigd dat adverteren wel degelijk nut heeft, mits je het goed doet uiteraard. Een aantal open deuren waarmee je altijd rekening moet houden: [*]Wat is mijn doelgroep? [*]Welke bladen/kranten leest mijn doelgroep? [*]Hoe kan ik het beste communiceren naar deze doelgroep? [*]Wat is de meerwaarde van mijn product? Wanneer je geen effect merkt van je advertenties, dan adverteer je niet op de juiste manier, communiceer je niet duidelijk genoeg, of is je product niet onderscheidend genoeg. Denk niet alleen als ondernemer, maar denk ook als consument. Je zegt het zelf al: je wordt overstelpt met reclame en leest zelf niet of nauwelijks de inhoud van een advertentie. Wat moet een aanbieder doen om jou als consument wel te bereiken met zijn product? Analyseer en wees creatief/innovatief in je methoden.

Ik vrees dat je dit toch allemaal zelf zult moeten bedenken. Uiteraard zullen hier op HL genoeg leden zijn die jou kunnen en willen helpen in het geval jij concrete vragen hebt, maar deze topic komt op mij over als: "ik wil voor mijzelf beginnen maar weet niet precies wat". Je zult eerst jezelf een aantal belangrijke vragen moeten stellen en zelf uitgebreid onderzoek doen naar markt, concurrentie, importmogelijkheden etc. Dat lijkt mij de essentie van het ondernemerschap. Het klinkt misschien een beetje flauw, maar je zult hier eerst zelf nog veel meer moeten ondernemen. Succes ermee!

Persoonlijk zou ik liever in het krijt staan bij familieleden/vrienden dan bij een bank. Daarnaast weet ik wel zeker dat er geen bank of instelling is die hiervoor een krediet verleent, al helemaal niet zonder voorwaarden. Mijn advies is om je 200% in te zetten voor je koeriersdienst, hiermee structurele winst te maken en goede aflossingsafspraken te maken met je familie. Probeer het ene gat niet te vullen met het andere, daarvan worden de problemen meestal alleen maar groter.

Paypal-scam komt helaas nog heel veel voor. Enkele tips die wellicht handig zijn: [*]Paypal vraagt noot naar creditcardgegevens, wachtwoorden of andere financiële gegevens. Komt op hetzelfde neer als een bank die nooit naar je pincode zal vragen. [*]Bij twijfel altijd direct inloggen op de "echte" site (paypal.nl/paypal.com) en geen gebruik maken van de link in de e-mail. [*]Verdachte gevallen doorgeven via spoof@paypal.com [*]Zorg voor zo weinig mogelijk saldo op je Paypal-account. Dit is een heel persoonlijke tip van mijn kant, maar wanneer je door wat voor scam dan ook je saldo kwijtraakt, dan kun je meestal fluiten naar je geld. Heb je geen saldo op Paypal maar wordt n.a.v. scam je creditcard geplunderd, dan valt dat nog vaak onder de dekking van de creditcardmaatschappij. Daarnaast sluis ik persoonlijk ook het liefst meteen m'n saldo weg van Paypal als gevolg van de nog steeds zeer lakse verkopersbescherming. Mijn ervaring is dat je je geld beter op de bank of in een oude sok kunt hebben dan op je Paypal-account. Ik maak zelf nu al ruim 10 jaar gebruik van Paypal en de laatste tijd is het wat betreft phishing en scam vrij rustig, maar omdat het internationaal één van de meest gebruikte betaalsites is, krijg je ook regelmatig te maken met oplichters die zich als Paypal voordoen. Meestal zien die nep-e-mails er ook zeer gelikt uit en zijn ze bijna niet van de echte Paypal te onderscheiden (afgezien van het verzendadres). Mooi iig dat jij er niet bent ingetrapt.

Deze topic plaats ik naar aanleiding van een recent geval tussen mij en een grote bank in Nederland. Wat is de situatie? Voor mijn eigen zaak wilde ik een nieuwe zakelijke betaalrekening openen en omdat ik mijn hele leven mijn privé-bankzaken naar tevredenheid regel bij deze bank, besloot ik om mij ook voor het openen van deze zakelijke rekening tot deze bank te wenden. Via de website aangegeven dan men mij telefonisch kon bereiken voor het maken van een afspraak. Tot zover niets aan de hand, ik werd ook keurig terug gebeld door een medewerkster van deze bank. Echter, de bank wilde niet op mijn verzoek ingaan met als argument dat ik privé ooit (na controle blijkt: ruim 6 jaar geleden) op één van mijn betaalrekeningen rood had gestaan, terwijl dat niet de afspraak was. Destijds is dit geval al heel snel telefonisch afgehandeld, maar kennelijk is dit voor de betreffende bank een dusdanig hoge drempel, dat men er niet overheen kan stappen. Nu begrijp ik hier werkelijk geen snars van. Naast het feit dat de situatie destijds al heel snel was opgelost, heb ik hiervoor een (hoge) debetrente betaald en ben ik bovendien mijn hele leven al trouwe klant. Tevens is mij niets gevraagd over de branche, de organisatie, de omzet of de winst van mijn onderneming. Niets. Puur en alleen op basis van bovengenoemd geval weigerde men een zakelijke betaalrekening te openen. Nu is mijn vraag: is dit normaal? Wat zijn jullie ervaringen met banken vandaag de dag? De betreffende bankmedewerkster sprak mij toe alsof ik haar net om een donornier en een miljoen euro had gevraagd. Ik kwam echter alleen om een eenvoudige zakelijke betaalrekening te openen. Klaarblijkelijk ziet de bank het zo dat men mij een gunst verleent wanneer zij een rekening voor mij opent. Als ondernemer/consument zie ik het heel anders: ik verleen de bank een gunst door bij haar en niet bij de concurrent een betaalrekening te openen, waardoor men aan mij en mijn bedijf geld kan verdienen. Helemaal in de huidige crisistijd had ik wel een ietwat bescheidenere houding van de bank verwacht. Op zijn minst had de bank mijns inziens moeten informeren naar mijn bedrijf, nu komt zij op mij uiterst onprofessioneel over. Daarnaast heb ik 's lands bankiers het afgelopen jaar in de media elkander zien en horen overschreeuwen met oneliners en demagogische leuzen dat de banken weer terug naar de basis, terug naar de spaarder en terug naar de kleine ondernemer moeten. Heeft deze bank niets geleerd of overschat ik mijzelf als klant/ondernemer? Nu heb ik in mijn directe omgeving al wel enkele vergelijkbare gevallen voorbij horen komen. Ik ben echter wel benieuwd naar de recente ervaringen van HL'ers met de kwaliteit van de dienstverlening/dienstbaarheid van de bank m.b.t. hun onderneming anno 2009. Tips zijn ook altijd van harte welkom.

En laat dat nu net één van de centrale punten uit deze discussie zijn. Negeren leidt dikwijls tot financiële consequenties. Hoe krom is dat? Laat SENA maar eerst eens aantonen dat jij muziek ten gehore brengt in je zaak. Dat is het punt, dat gebeurt niet. Jij mag gaan bewijzen dat je het niet doet. Omgekeerde bewijslast, omgekeerde wereld.

Ik dacht dat dit een ondernemersforum was waarop ondernemers met elkaar over uiteenlopende onderwerpen van gedachte wisselen. In deze topic gebeurt niets meer en niets minder. Dat daarbij duidelijke taal gebezigd wordt, daar is naar mijn mening niets mis mee. Ben het ook niet met je eens dat dit "gescheld" is. Tevens ben jij klaarblijkelijk niet de enige op dit forum met een gepeperde mening. Jij zou dat toch boven een ieder moeten kunnen waarderen, ongeacht het feit of jij die mening deelt of niet. Wat betreft het richten van je verwijten tot Den Haag: wie zegt dat dat niet al al gebeurt? Aangaande de kromme regelgeving is dit ook inderdaad waar je je beklag zult moeten doen. Probleempje: krijg maar eens reactie uit Den Haag. Een zaak voor de rechter brengen lijkt op dit moment welhaast de enige manier om een inhoudelijk oordeel te krijgen. Helaas is dit dan wel een oordeel getoetst aan kromme wet- en regelgeving. Naast deze wet- en regelgeving is er echter ook nog de werkwijze van SENA an sich. De essentie van de hele werkwijze van deze "uitvoerende" organisatie is dat zij werkt volgens een omgekeerde bewijslast. Jij krijgt aanmaningen en mag vervolgens gaan bewijzen dat jij geen muziek ten gehore brengt in jouw bedrijf. "Wie eist bewijst" gaat voor deze club kennelijk niet op. Dat daar op dit forum kritisch op gereageerd wordt is mijns inziens meer dan terecht. De uitvoeringsinstantie dient zich gewoon aan de regels te houden, daar heeft Den Haag niets mee te maken.

Wat bij mij echt plaatsvervangende schaamte oplevert is het feit dat organisaties als deze -net als Brein, BUMA/STEMRA e.d.- met droge ogen beweren dat zij voor de rechten van de artiesten opkomen. Hieronder even een voorbeeldje: Een hobbyist speelt wel eens een deuntje op z'n gitaar, zingt daar ook een riedeltje bij en besluit dat het leuk is om dit op een CD'tje te zetten. Hij koopt een blanco CD en betaalt rechten voor het geval hij andermans muziek hierop gaat branden. Echter, de muzikant wil muziek van HEMZELF op de CD zetten, maar krijgt geen vrijstelling van die rechten. Het kan wel, maar dan moet hij minimaal 1000 blanco CD's kopen en per aanschaf vrijstelling in drievoud aanvragen (schriftelijk). Alles wel, hij brandt de muziek van hemzelf op de blanco CD en als iemand anders die muziek publiekelijk afspeelt, dan moet die persoon rechten aan de SENA of BUMA/STEMRA betalen. Van die rechten ziet de muzikant echter NIETS terug, omdat hij geen lid is van deze obscure organisaties. Lidmaatschap kost namelijk een hoop geld. De situatie is dus dat zij wel geld cashen voor ZIJN auteursrecht, met als argument dat het anders zo zielig voor hem is dat hij geen geld voor mijn eigen werk ontvangt. :-\ Nu besluit de muzikant echter de CD professioneel te laten drukken. Dat kan in Nederland alleen maar met toestemming van BUMA/STEMRA, anders mag de drukker mijn CD's niet drukken. Die toestemming krijgt hij door een aanvraag in te dienen bij BUMA/STEMRA, waarbij hij aangeeft dat het zijn eigen werk betreft, met nadrukkelijke acceptatie van de algemene voorwaarden. In die A.V. staat vervolgens weer dat hij van alles verplicht is, terwijl hij gewoon zijn eigen werk op CD wil drukken. Op de CD mag hij bijvoorbeeld niet vermelden: "U mag deze muziek vrijelijk kopiëren, zolang u de maker van het werk maar noemt". Hij krijgt alleen toestemming van BUMA/STEMRA om zijn eigen werk op CD te laten drukken wanneer hij als disclaimer plaatst dat zijn muziek NIET gekopiëerd mag worden (artikel 5 van de algemene voorwaarden). Dat dit in een beschaafd land als Nederland mogelijk is, daar begrijp ik werkelijk helemaal niets van. Ik heb ook het idee dat de politiek totaal niet op de hoogte is van deze situatie, want dan hadden er toch al een keer kritische kamervragen de revue hebben moeten passeren. Hoe dan ook, mocht ik persoonlijk voor mijn zaak post van deze onfrisse kliek krijgen, dan ben ik zeker bereid om het voor de rechter te laten komen. Deze manier van werken staat gelijk aan poging tot diefstal. Echter, JIJ mag gaan bewijzen dat je niets "misdaan" hebt. De omgekeerde wereld. >:(

Persoonlijk denk ik dat die huwelijken eerder gaan sneuvelen doordat al die vrouwen veel meer thuis zullen zitten wanneer het winkelen verdwijnt. ;)

Ik dacht altijd dat incassobureaus en deurwaarders het alleenrecht bezaten op het versturen van dreigbrieven. Kennelijk niet dus. :( Hoe dan ook, ik heb een dergelijke brief van SENA nog niet mogen ontvangen, maar mocht deze hier alsong op de mat vallen, dan krijgt SENA het ongeopend retour. Niet via de brievenpost, maar via de pakketpost. In een ongefrankeerd pakketje gevuld met twee bakstenen. Mogen ze daar ook eens betalen voor zaken waar ze niet op zitten te wachten. Dit soort boevenbendes stuit mij nu eenmaal enorm tegen de borst. Wat betreft hun dreigementen/aanmaningen: ik zou het wel voor de rechter durven te brengen. Wie eist bewijst.

Met kans op authentiek 'Incasso Arie'-briefpapier ga ik zeker even rekenen of m'n voorspelling correct is ;D Fijn om te horen. Heb speciaal een logo hiervoor ontworpen:

Op zich wil ik best een prijs ter beschikking stellen, gemaakt door m'n eigen bedrijf. 'k Weet alleen niet of de winnaar daar erg gelukkig van gaat worden. ;D

Nee, dat heeft te maken met het verschil tussen de diverse prijzen en de mate van service die daar bij komt. De meeste mensen vinden het geen enkel probleem om meer te betalen voor goede service, maar met mate. Als je voor die vriendelijke meneer opeens een kwart meer moet betalen, dan haak je snel af - zo veel draagt die service in het hele plaatje nou ook weer niet bij. Het is dus (net als het altijd al geweest is eigenlijk) gewoon een kwestie van prijs/kwaliteit verhouding. Als een winkelier klanten misloopt is zijn prijs/kwaliteit verhouding niet goed, en dat is niet de schuld van zijn concurrenten... Prima, maar dat (hoge) prijskaartje weet je van te voren ook al wel. Mijn punt is dat ik het niet netjes vind om gebruik/misbruik te maken van de service van ondernemer A, terwijl je al weet dat je niet bij ondernemer A zult kopen, omdat je ook al weet dat ondernemer B goedkoper is. Tuurlijk, het staat je als consument vrij om zo te handelen, zelf vind ik het alleen niet chique. Enfin, we dwalen een beetje af denk ik. :)

In jouw voorbeeld maak je dus duidelijk GEEN keuze voor OF prijs OF service, maar van EN prijs (internet) EN service (voorlichting winkelier). Ook wel snoepen van twee walletjes genoemd. 'k Vind dit voorbeeld overigens ook niet helemaal hetzelfde als de situatie van de kledingzaak die ik net noemde, waarbij je van te voren al weet dat je het betreffende product niet in die kledingzaak gaat kopen, maar de kledingzaak puur en alleen gebruikt als pashokje om je maat te checken en vervolgens het kledingstuk op internet koopt. Dat vind ik inderdaad een kwestie van fatsoen. En dan redeneer ik even niet als ondernemer, maar als consument zelf. Dat je hier als ondernemer op moet inspelen is evident, maar dat neemt niet weg dat ik als consument niet op een dergelijke wijze wens te handelen.

Los van het feit dat mensen juist internet gebruiken als bron voor informatie voordat ze iets kopen, is dat genaaid voelen nou eenmaal een typisch geval van jammer. Als ondernemer zul je moeten kunnen inspringen op nieuwe ontwikkelingen, en als je op de manier van vroeger zaken blijft doen, dan zal dat consequenties hebben. Da's niet de schuld van de 'nieuwe' ondernemers, maar van hen die zich niet kunnen aanpassen. Ik zou hier toch een kleine nuance bij willen plaatsen. Er ligt ook een verantwoordelijkheid bij de consument. Ik kom ze wel eens tegen: men loopt een kledingwinkel binnen en past bijvoorbeeld een bepaald kostuum en loopt vervolgens de winkel weer uit met de mededeling dat het kostuum nog niet echt is wat men zoekt. Vervolgens bestelt men ditzelfde kostuum zonder gêne op eBay of een goedkopere internetshop. De winkel was in deze situatie niet meer dan een veredeld pashokje. Ik kan me in zo'n geval wel voorstellen dat je je als winkelier dan flink ge***d voelt. Als consument moet je dit naar mijn mening ook niet willen. Kwestie van fatsoen.