-retired member-

Met alles respect maar nogmaals geloof ik het allemaal niet zo. Een bedrijf met 300 man personeel gaat geen adviesbureau in de arm nemen die nieteens een kvk en adres gegevens op de website heeft staan. Hans, wat is jouw visie omtrent het concreet maken van de taskforce= Danny Weer een ongefundeerde aanname van jouw kant. Stemmingmakerij.... Dat soort bedrijven komen niet via onze website bij ons...

Beste Hans, Het lijkt mij een duidelijk verschil van inzicht. Waar op zich natuurlijk niets mis mee is. Drive kan doorslaggevend zijn, maar deze dienen wel altijd gezien te worden in het licht van de feiten. Ik neem aan dat jij op dit moment over meer feitenkennis beschikt dan ik, waardoor jij deze afweging beter kan maken. Maar wanneer een onderneming in de komende 60 tot 90 dagen niet of slechts gedeeltelijk aan haar vaste lasten kan voldoen en daardoor de bestaande schuldpositie met tenminste 50% stijgt. Daarbij in acht genomen dat de schulpositie bij aanvang al meer is dan 50% van de jaaromzet over 2011. Dan is het mijns inziens terrecht dat er niet alleen gewezen wordt op consequenties maar dat er sprake moet zijn van het gericht opstellen van een "plan b" of dat er zelfs enkele voorbereidende maatregelen moeten worden getroffen. Door schade en schande heb ik de afgelopen jaren geleerd dat er een groot verschil zit tussen wat je weet (=feit), wat je denkt en wat je hoopt. Wanneer een reddingsplan voor een aanzienlijk deel bestaat uit de ondernemer denkt en de ondernermer hoopt loop je een gedegen risico. Hiermee zeg ik niet dat iets onhaalbaar is, maar op basis van een kansberekening niet op één paard in te zetten. Maargoed, zoals gezegd; jij zal inmiddels een vollediger beeld hebben en ik twijfel ook niet aan jouw capaciteiten om een gedegen oordeel te geven over de situatie. Gr. Steven

Je wilt in de anonimiteit naar buiten kunnen treden en toch geloofwaardig overkomen als je een klant een paar k vooruit wilt laten betalen ??? ??? Ik denk dat wij wel 100 bedrijven het advies hebben moeten geven te stoppen en alle mensen te moeten ontslaan. Dat doen we op een professionele manier en hebben nog nooit maar dan ook nog nooit een negatief bericht over ons bedrijf op internet kunnen vinden.)Op HL wel over mijn wijze van communiceren maar dat komt omdat ik een slechte forummer ben :) Maar ook ik ben redelijk anoniem op dit forum aanwezig. Maar daarintegen geef ik altijd aan dat mijn adviezen en hulp,veelal bij voorkomen openbare verkopen e.d. gratis is en ik geen betalende klanten accepteer via HL. Zodra ik dat,wellicht via de HL taskforce , wel ga accepteren op den duur zal ik mijn profiel moeten gaan aanpassen. Spijt me verschrikkelijk maar komt een beetje over als de marktplaats adverteerders. Tis een openbaar forum en zelfs wilder is welkom. En inderdaad,mijn niveau is niet zo hoog met Mavo diploma., Danny Een paar K?? We spreken hier over een voorschotnota van € 1.000,00 excl. BTW voor de inzet van een consultant en een AA Accountant.... (2 personen dus). Laten we het hier niet overdrijven... Nou goed, zoveel als 100 bedrijven hebben wij niet gedaan, maar geloof me, als je 150 van de 300 grondwerkers moet ontslaan kan je een probleem hebben... de betreffende consultant is bij ons op het parkeerterrein, 2 weken na afloop van de klus letterlijk het ziekenhuis in geslagen door twee mensen die hij in het kader van de reddingsaktie heeft moeten ontslaan... Hier kan de ondernemer niets aan doen, maar wanneer je zo op de voorgrond treedt als onze consultants doen heb je maar 1 "gek" nodig...

Alleen omdat uit bovenstaande reactie blijkt dat je bij jouw interpretatie blijft, moet ik wel even - nog één keertje dan - reageren: Ik ken het advies dat jij in het onderhavige geval hebt gegeven (of, beter nog: zoals de klant jouw advies heeft begrepen). Op basis daarvan wilde de klant geen zaken met jou doen, temeer omdat er een (forse) vooruitbetaling werd verlangd en de mogelijke uitkomst veel zorg opriep bij deze klant. De klant heeft de keuze bepaald en ik heb bij die klant kosteloos een proeve van bekwaamheid afgelegd, toegegeven: dat is ook een soort van acquisitie, maar wel op basis van concrete (in dit geval positieve) ervaring vooraf, met resultaat (dat wordt namelijk wel benoemd!) wat overigens zeer positief afwijkt van het advies dat de klant van jou ontving. Dat klanttevredenheid voor jou op een lager pitje staat, kan mijns inziens weleens voortkomen uit het feit dat - ongeacht het resultaat - jij alvast je centjes binnen hebt gesleept. Sorry, ik moet - en wil - het nu eenmaal hebben van het opbouwen van een goede naam en reputatie. Misschien moet je een keer een marketingsessie bij me volgen? ;) Succès en groet, Hans Hans, ik hoop dat je begrijpt dat dat ik jouw reactie ook weer niet onbeantwoord kan laten. Om te beginnen vindt ik jouw aanname v.w.b. klanttevredenheid behoorlijk misplaatst. Wanneer je mijn reacties goed leest zal je zien dat het enigste wat voor mij belangrijk is om een zo goed mogelijk eindresultaat voor de klant te bewerkstelligen. D.w.z. het bedrijf te redden, een faillissement te voorkomen of wanneer een faillissement onontkoombaar is de gevolgen voor de ondernemer zo goed mogelijk in kaart te brengen en hem of haar hier hierin zo goed mogelijk in bij te staan. Klanttevredenheid is voor mij bijzonder belangrijk, maar dan wel op de langertermijn! Ik zal verder niet al te inhoudelijk op het onderhavige "dossier" van de klant in gaan, maar op basis van de informatie die mij is verstrekt was/ben ik in eerste instantie inderdaad niet erg hoopvol gestemd geweest. Deze constatering kon ik alleen maken op de informatie die mij op dat moment bekend was natuurlijk. Maar de combinatie van rechtsvorm, aanwezige liquidemiddelen, schuld- en crediteurenpositie, positie bij de fiscus, debiteurenpositie, tijdstip van de maand etc. was ik er van overtuigd dat een snelle interventie bijzonder gewenst was. Op basis van de aan mij verstrekte gegevens ben en blijf ik er van overtuigd, en dat is ook mijn advies geweest, dat de situatie dermate ernstig was/is dat er niet alleen gewerkt zou moeten worden aan een reddingsplan (prio 1), maar dat er ook absoluut gewerkt zou moeten worden aan een "plan b" (prio 2) waarin de belangen van de ondernemer bij een mogelijk faillissement zo goed mogelijk gediend zouden zijn. Het is logisch dat veel ondernemers hier in eeste instantie niet aan willen denken, maar in mijn ogen is dit wel het beste advies wat je een klant kan geven en mocht het fout gaan heb je tenminste alle honken gedekt. De klant is het meest gediend bij een realistische kijk van zaken, waarbij geen enkel risico aan het lot wordt overgelaten. Als dat soms betekend dat ik zaken bespreekbaar moet maken die een klant niet wil horen is dat niet anders, maar ik zie het als mijn plicht als adviseur om dat wel te doen! Groet, Steven

Beste TwaBla, Ik begrijp je standpunt. Om te beginnen ben ik van mening dat "de benadering van potentiële klanten" geheel onterecht (blijkbaar) door iemand ter discussie wordt gesteld. Zoals eerder gezegd probeer ik hier op een zo'n goed mogelijke manier oprecht deel te nemen aan dit forum. Iedereen die daar aan twijfelt kan een kijkje nemen in mijn openbare berichten geschiedenis lijkt mij. Voor wat betreft jouw opmerking omtrent gebruik van naam, adres, kvk nummer en referentiekader kan ik je melden dat dit voor ons een bewuste keuze is. De reden is simpel; het is in ons werk soms een vereiste om in de anonimiteit te kunnen opereren. Wanneer wij bij een bedrijf binnen stappen is het niet altijd wenselijk dat alle betrokkenen weten wat voor type onderneming wij zijn. Ik neem aan dat ik niet hoef uit te leggen dat het kenbaar maken van onze betrokkenheid bij een bepaalde onderneming tevens kan zorgen voor ongewenste onrust bij personeel, leveranciers en andere betrokkenen omdat op zo'n moment specifiek duidelijk wordt in wat voor problemen het bedrijf zich bevindt. V.w.b. het referentiekader geld natuurlijk voor vertrouwelijkheid binnen ons marktsegement. V.w.b. publicatie van adressen en KVK (de laatste geeft ook weer de toegang tot adressen) is dit een gevolg van een aantal negatieve ervaringen die wij gehad hebben met medewerkers van bedrijven waar wij actief zijn geweest. Om een bedrijf te redden zijn er soms ingrijpende maatregelen nodig, afhankelijk van het type bedrijf en personeel kan dit problemen opleveren en worden wij soms gezien als de aanstichter van al het kwaad. Na een aantal gevallen van (lichamelijk)geweld tegen medewerkers is er bewust voor gekozen om die gegevens niet meer te publiceren. Wellicht verduidelijkt bovenstaande e.e.a. Groet, Steven

Beste Hans en naamgenoot, Ik probeer hier niets af te doen aan iemands persoonlijke kwaliteiten, ervaring of kennis. Als ik die indruk gewekt heb, dan spijt mij dit enorm. Wat ik er mee wil zeggen is dat in het specifieke geval van een bijzonder zware bedrijfscrisis, waar de kans op een verkeerde afloop (faillissement) bijzonder groot aanwezig is, de tevredenheid van een cliënt, na 1 sessie, niet bepaald een graadmeter is. Het is mijn ervaring dat het gros van de ondernemers de gevolgen van een bepaalde beslissing absoluut niet kunnen overzien. Daarom vragen ze ook om hulp. Wanneer de graadmeter voor een goed advies dus een lachende cliënt is, haak ik af. Het is voor mij een kleine moeite om iemand, geheel of gedeeltelijk, weer uit de put te praten en er voor te zorgen dat men de spreekwoordelijke zon weer een beetje in het water ziet schijnen. Maar het zegt bijzonder weinig over het eindresultaat van het gegeven advies. Onder het motto zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Groet, Steven

@ Danny Janssen Ok, inhoudelijk een discussie met iemand voeren is iets anders dan het glashard uitmaken voor leugenaar. Bij deze een printscreen van mijn outbox vanaf het moment dat ik bij HL actief geworden ben. Ik heb om precies te zijn 4 mensen een PM gestuurd tussen 27 Juni en 24 Augustus. Waarvan de eerste zelfs naar jou (danny) geweest is en de laatste naar Hans i.v.m. dit topic. Daarbij vindt ik het op zijn zachtst gezegd niet bepaald chique om het middels het openbare forum op deze wijze "op de man" te spelen. Zegt meer over jouw niveau dan over dat van mij. @ Hans (n.a.v. laatste post) Heel fijn dat iemand tevreden is met het advies dat men gekregen heeft. Alleen zegt de tevredenheid van iemand op dit moment weinig over de inhoudelijke kwaltiteit van het advies. Groet, Steven

Beste Hans, Ik ben zelf pas kort actief op HL, dus ik weet niet of ik hier al volledig recht van spreken heb. Persoonlijk is het niet mijn doelstelling om via HL "klantjes te scoren". Door te reageren op een aantal topics binnen mijn vakgebied (faillissementen en crisismanagement) ben ik middels PM door een aantal mensen benaderd waarvan er inmiddels 3 betalende klanten zijn. Voor mij ligt de grens tussen online of offline ondersteuning. Zolang ik zaken per email af kan wikkelen doe ik dit graag, tussendoor of in de avonduren. Wanneer iemand mij vraag om in de auto te stappen en actief te komen helpen breng ik hiervoor een bedrag in rekening. Soms zijn de vragen ook dermate ingewikkeld dat ik die niet in een paar mailtjes kan beantwoorden. Het bedrag wat ik in rekening breng, dient inderdaad vooraf voldaan te worden. Iets wat binnen het segment "faillissement" geen onredelijke eis is lijkt mij. Daarnaast beschouw ik mijzelf als professional. Ik doe niets anders dan ondernemers in crisis situaties bij staan. Dit kan zowel op verzoek van de ondernemer zelf zijn, maar soms ook op verzoek van een bank, investeringsmaatschappij, accountantskantoor, advocatenkantoor etc. etc. Persoonlijk vindt ik HL een prachtig platform. Het predikaat voor en door ondernemers is denk ik nergens zo op zijn plaats als hier. En ik probeer daar ook van harte aan bij te dragen, oprecht en zonder verder bijbedoelingen. Echter in het geval van een zware bedrijfscrisis en vooral in gevallen waar sprake is van een naderend faillissement moet je er als HL denk ik vooral voor waken dat het juiste advies gegeven wordt. Al dan niet betaald. Een faillissement is een bijzonder ernstige zaak welke onder geen beding onderschat mag worden. De gevolgen van een faillissement kan een ondernemer de rest van zijn/haar leven met zich meedragen. Naast de gevolgen voor de ondernemer heb je ook te maken met de belangen van iedereen die aan de onderneming verbonden is, van personeel tot leveranciers en in sommige gevallen zelf vrienden of familie die geld geïnvesteerd hebben. Ik kom in de praktijk te vaak tegen dat men verkeerd geadviseerd is door een "bevriende ervaren ondernemer". Ondanks dat het advies in veel gevallen oprecht en positief bedoeld is, zijn de gevolgen niet te overzien. Puur door het gebrek aan kennis, ervaring en overzicht. Vroeger waren er enkele beroepscuratoren. Een reguliere advocaat kreeg 1 a 2 faillissementen per jaar toegewezen en dat was het dan. Tegenwoordig heeft ieder middelgroot advocatenkantoor tenminste 1 beroepscurator (of zoals ze zelf graag zeggen insolventiespecialist) die beschikking hebben over een forse backoffice. Er zijn curatoren bekend die tientallen faillissementen beheren. Dit zijn ook professionals. Die jongens zijn niet meer te onderschatten, die weten precies waar ze mee bezig zijn. Juist wanneer een bedrijf langs de afgrond loopt moet je bijzonder voorzichtig zijn en je heel bewust zijn van de risico's bij iedere beslissing die je neemt. Ik wil hier niemand zijn kennis, kunde of ervaring te niet doen. Maar iemand die met zijn bedrijf aan de afgrond staat kan je als forum zo goed mogelijk helpen en dat moeten we ook vooral met z'n allen blijven doen, maar het is mijn heilige overtuiging dat deze mensen het meest geholpen zijn bij het advies van iemand die ECHT weet waar hij mee bezig is. Met alle respect, maar de mogelijke gevolgen zijn in mijn ogen te groot om die af te doen met een huis- of keukentafelsessie... Wellicht een strenger moderator beleid in dit soort gewichtige zaken met zulke verregaande consequenties? Groet, Steven

Op het eerste gezicht een moeilijk verhaal lijkt me. Ik ben zelf (hobby) actief in de horeca en het verkrijgen van financieringen voor horeca is op dit moment bijzonder moeilijk, zo niet onmogelijk. (Via traditionele kanalen). Wat hier ook al geopperd is, is om eens bij de bank te kijken of er sprake kan zijn van een splitsing van exploitatie (het bedrijf op zich) en de het vastgoed (pand en grond). Je moet weten wat de waarde van het pand is, gezien dit voor een bank het grootste gedeelte van het onderpand zal vormen. Beetje keuken en inventaris waardeerd een bank nagenoeg af... Kan je een indicatie geven van de omzet? Ik neem aan dat er voldoende cijfers zijn als het bedrijf al 35 jaar bestaat? Brouwers en speelautomatenexploitanten doen nog wel het e.e.a. maar ook hier is het best pittig. Je zal met een goed doortimmerd en onderbouwd plan moeten komen. Brouwerijen rekenen tegenwoordig toch ook al snel 1/3 eigen vermogen. Je zou het dan als volgt aan moeten vliegen denk ik: Een hypotheek voor het vastgoed voor bedrag x, bedrag wat je dan te kort komt moet gefinancierd worden door jezelf, bank of brouwerij. Houdt er rekening mee dat je voor het laatste gedeelte minimaal 25% maar al snel 33% eigen geld mee zal moeten nemen. V.w.b. de hypotheek zal het niet het aller grootste probleem moeten zijn, als het bedrijf al zo lang bestaat en positieve (accountant goedgekeurde) cijfers kan overleggen. Enige andere alternatief wat ik zo nog kan bedenken is om samen met de eigenaar naar zijn huidige zakelijke huisbankier te stappen. Wellicht willen deze, gezien de lange relatie, iets meer doen. Vooral bij de Rabobank kunnen nog wel eens wonderen geschieden als meneer daar ook al 35 jaar klant is... Eerlijk is eerlijk, ik denk dat het een moeilijk verhaal wordt zonder voldoende eigen geld, maar je weet natuurlijk nooit hoe een koe een haas vangt! Veel succes in ieder geval! Gr. steven

Beste Thrux, Ik snap je frustratie en het gevoel dat je met de rug tegen de muur staat. Het enigste en beste advies wat ik je kan geven is om al je moed bij elkaar te rapen en contact op te nemen met Mr. Jan van Weegberg. Wigman Sardjoe & Van Weegberg Advocaten Adelheidstraat 74 2595 EE DEN HAAG tel: 070 - 381 89 15 Ik begrijp dat je hier gevoelsmatig op dit moment geen zin meer aan hebt, maar laat me je dit vertellen. Mr. van Weegberg is een advocaat die o.a. verbonden is aan de stichting Dwaze Vaders. Wat jij nu meemaakt is een bijzonder heftig echtscheidingsverhaal. Een relatie van mij heeft dit ook meegemaakt en bij een "reguliere" echtscheidingsadvocaat kom je er hier niet mee uit. Van Weegberg is in dit soort heftige zaken gespecialiseerd. Ik weet zeker dat er financieel bij hem ALTIJD een mouw aan te passen is, dit is duidelijk een man die vanuit zijn overtuiging werkt. Ik heb inmiddels diverse vrienden en relaties naar hem doorgestuurd en allen met bijzonder grote tevredenheid. Hij kiest voor de harde lijn en is onorthodox, maar bijzonder effectief! Zoals gezegd, verzamel al je moed, geef je niet zomaar gewonnen en bel hem!!!! Heel veel succes, Groet, Steven

Briljante opmerking Hans... ik kende hem nog niet! Maar herken wel de problemen zoals hierboven geschetst, ben nog niet heel lang op HL bezig, maar ik ervaar het inderdaad als "lastig" om van het ongedwongen vragen stellen en beantwoorden op HL over te gaan op; ik wil je graag helpen, ik wil best nu in de auto stappen en je bijstaan maar.... dat kost geld... Mijn expertise ligt in het bijstaan van noodlijdende bedrijven en dat is zowiezo een terrein waarin je op moet passen... je krijgt al snel het verwijt geld te willen verdienen over de rug van iemand die in de problemen zit. Zelfs de uitleg dat ik dit niet als hobby doe maar professional genereert vaak niet meer begrip...

Nou, nou... schaam je maar niet.... zal het tijdstip van de dag (of nacht zijn)... maar in al mijn naïviteit geef ik je nog een reus voor je reactie ook...haha Ga lekker slapen en morgen opnieuw lezen... :)

Beste Al Bundy 8), Simpel antwoord op je vragen; A) Ja, een VOF is simpel op te richten. Al zou ik je adviseren om de formulieren van te voren bij de KVK te downloaden, uit te printen en zoveel mogelijk in vullen voordat je er naar toe gaat. Hetzelfde geld voor het VOF contract. Winstverwachtingen e.d. is niet strikt noodzakelijk, al krijg je wel een aantal vragen van de KVK hierover. De reden dat ze dit vragen is omdat ze direct een aantal gegevens verzamelen voor de belastingdienst, die je aan de hand van die informatie indelen bij een bepaalde groep. Dit komt eigenlijk puur neer of je je omzetbelasting per maand of per kwartaal moet gaan afrekenen. Boven een bepaald maandelijks bedrag moet je namelijk iedere maand afrekenen met de fiscus daaronder doe je dat 1 keer in de drie maanden. Hier hoef je in eerste instantie niet al te zwaar aan te wegen. Aangezien jullie de game nog moeten bouwen en dit vast nog wel even zal gaan duren, zou ik hier gewoon een realistisch beeld over geven, naar beneden afgerond. Feitelijk is het piece of cake. Ik adviseer je wel om wanneer het allemaal serieuzer gaat worden en het duidelijk studentikoze karakter verliest een aantal zaken opnieuw onder de loep te nemen en je wellicht iets diepgaander te laten informeren. B) Ja een VOF is zeker aan te raden voor het werk wat jullie gaan doen. Ligt, op basis van wat je hier verteld, het meest voor de hand. Veel succes en houdt ons hier op de hoogte!! Gr. Steven

De euro... ach ja.... het blijft ons allemaal bezighouden ;) Mijn mening; hadden we er aan mee moeten doen? Ja, alleen onder andere voorwaarden... Maargoed, achteraf kijk je een koe in zijn kont zeggen wij dan :) Kunnen we er nog vanaf? Lijkt me praktisch onmogelijk, nu stoppen met de euro is killing... Ik ben waarschijnlijk één van de weinige mensen in NL die er van overtuigd is dat de enigste oplossing de vorming van een europese superstaat is, naar Amerikaans systeem. (hmm.. wellicht niet het beste voorbeeld op dit moment maar toch...) We proberen als individuele landen in Europa van twee walletjes te eten... we willen wel de lusten, maar niet de lasten... en zo werkt het naar mijn mening niet. Ieder individueel land heeft zijn eigen regeltjes en mentaliteit en dat levert gewoon een probleem op. Wanneer je dit centraal (als een soort federale overheid) gaat regelen, dan kan je daadkrachtiger optreden. 1 europese belastingdienst, 1 europese schatkist. Maar wel zeggenschap o.b.v. wie betaald bepaald. Vervolgens ben ik van mening dat we de democratische termijnen moeten verdubbelen. Deze europese regering moet dus een mandaad krijgen voor 8-10 jaar i.p.v. de gebruikelijke vier. Zo kan er een langdurig eenduidig beleid gevoerd worden. Alleen zo kan je op de langer termijn enigzins concurreren met China... één van de sterke punten van China is toch dat er sprake is van een lange termijn politiek... ok, ok, het gaat gepaard met wat mensenrechten schendingen links en rechts maar strikt economisch gezien is dit wel een bijzonder sterk punt. Wij zijn hier onderhand 1/3 van de regeringstermijn aan het campagnevoeren en iedere 4 jaar een ander beleid is in mijn ogen een probleem, vooral omdat de tegenstellingen en polarisatie binnen onze samenleving steeds groter wordt. Vier jaar is prima in een sterk verzuild land waar je op basis van het aantal leden van een televisieomroep de verkiezingsuitslag kan voorspellen, maar de huidige vorm van democratie is het zand in de motor van de economie... en dat bedoel ik niet alleen in NL maar vooral Europees. Begrijp me niet verkeerd, ik ben een trotse Nederlander... maar tijden veranderen nu eenmaal. De wereld is, spreekwoordelijk gesproken, bijzonder klein geworden en draait sneller dan ooit tevoren. We zijn al 1 monetaire unie, tijd om de rest ook samen te voegen...

Ja, dat snap ik. Wat je wel zou kunnen doen is eens op een HRM afdeling checken hoe men tegen dit soort dingen aan kijkt. Onder het mom van "ik ben gevraad om", weet het niet, denk er over na, maar wat is de bedrijfs policy daarover? Gr. Steven

Beste Testmanager, Ten eerste even een korte reactie op de post van Ties. Het grote verschil met het notarieel vastleggen van een leenovereenkomst is dat het "iets" meer wordt dan een onderhandse overeenkomst. Daarbij, is testmanager iemand die geen ervaring heeft met het verstrekken van krediet en daardoor kan de notaris tevens behulpzaam zijn in het leveren van een rechtsgeldige overeenkomst. Jij (Ties) bent duidelijk een pro en dat maakt wel een wezenlijk verschil. Persoonlijk ben ik van mening dat, vooral wanneer er geleend wordt tussen vrienden en bekenden, het formaliseren van een overeenkomst bij een notaris een goed idee is. Juist vanwege dit formele karakter. De overige opmerkingen van Ties sta ik trouwens 100% achter. Dan verder op jouw vragen; 1. De hoogste van het bedrag is minder relevant. Maar gezien het feit dat je de moeite neemt om hier op een forum over te beginnen ga ik er toch vanuit dat het meer dan een paar duizend euro zou zijn. E.e.a. moet natuurlijk altijd in verhouding staan. Je moet jezelf natuurlijk ook prettig bij voelen. Misschien is de juiste vraag; doet het zeer als je het geld niet terug krijgt of niet? Als het zeer doet, zou ik het laten vastleggen... 2. Je geeft aan te schrikken van de rente percentages. Moet ik dit positief opvatten of negatief? te hoog of te laag? In geval te laag, er is in NL allemaal wetgeving omtrent woekerrentes. Dus hoger moet je mee oppassen. E.e.a. hangt er natuurlijk vanaf hoe de lening er verder uit ziet... kort geld is meestal duurder dan lang geld... d.w.z. hoe korter en flexibeler de looptijd van de lening, hoe hoger de rente... andersom het tegenovergestelde... Ik begrijp trouwens dat je vriend geen behoefte heeft om zeggenschap uit handen te geven... maarja... afhankelijk van het bedrag zou ik daar toch anders over denken. Kan je anders een indicatie geven over wat voor bedrag we spreken? Meer of minder dan € 50.000,00? Gr. Steven

Nou ja, vaak is het de toon die de muziek maakt hé... Probeer in goed overleg hier met je werkgever uit te komen. Veel werkgevers zien hier niet direct een groot probleem in, mits er aan een aantal voorwaarden voldaan wordt zoals klanten e.d. Ik weet niet of dit voor jou speelt, maar het enigste struikelblok kan nog wel eens zijn als jij een aantal opleidingen op kosten van de baas gevolgd heb. Formeel is het duidelijk, je hebt een contract, dat heb je getekend en daar hoor jij je aan te houden. Punt... Zo zal een rechter daar in eerste instantie ook naar kijken, er zijn wel een aantal verzachtende omstandigheden aan te voeren, maar in principe is het duidelijk wat er staat. De regiobeperking kan een zwakte zijn, mits het bedrijf aantoonbaar landelijk werkt. Iets wat mij met een bedrijf van de omvang zoals door jou omschreven voor de hand ligt. Zo'n ruim omschreven concurrentie beding is wel gebruikelijk. Juridisch gezien mag de werkgever jou niet "brodeloos" maken met zijn beding, echter moet je hier niet te makkelijk overheen stappen. Wat voor een rechter ook altijd invloed heeft is dat jij zelf vertrekt. Als een werknemer wordt ontslagen dan zal, afhankelijk van de reden van ontslag, de rechter hier gewoonlijk iets anders tegen aan kijken dan wanneer je zelfstandig, vrijwillig, voor jezelf of voor een ander exact hetzelfde werk gaat doen. Je kiest er dan bewust voor om het beding te overtreden.

check je inbox ;)

Ai... dat is een vervelende situatie... Ik zal in PM nog wat naar je sturen. Succes in ieder geval! Groet, Steven

Beste Testmanager, E.e.a. hangt natuurlijk af van het bedrag waar het over gaat. 1e opmerking; lenen aan vrienden of bevriende relaties is altijd lastig. Houdt er goed rekening mee dat de relatie veranderd. 1) In het geval van een lening; rente percentage ligt gemiddeld tussen de 8 en 12% op jaarbasis, afhankelijk van de leenvorm kan dit zelfs nog iets hoger uit pakken. 2) ik heb geen standaard modelovereenkomst; maar die zijn denk ik op google wel te vinden. Laat de lening in ieder geval notarieel vastleggen of waarmerken. Dit kost relatief weinig geld en maakt het allemaal iets formeler. Meestal ben je bij een lokale notaris voor een paar honderd euro klaar. In het geval van een lening, laat hem dan privé meetekenen, dat doet de bank namelijk ook. Mocht het fout gaan heb je in ieder geval meer verhaalmogelijkheden. 3) Dit ligt natuurlijk weer aan wat je zelf prettig vindt. E.e.a. ook weer afhankelijk van het bedrag. Tussentijdse aflossingen zijn in ieder geval wel altijd een prettig middel om "te voelen" of het goed gaat met het bedrijf. 4) Tja, ook altijd lastig, ligt ook weer aan jezelf. Als het verstrekken van de lening een "vriendendienst" is, zou ik zeggen zo snel mogelijk terugbetalen. Je bent geen bank, je helpt een vriend. Je hebt het businessplan dus als het goed is kan je zien wanneer er ruimte voor is. Een bank is gewoonlijk 10 jaar voor "standaard" financieringen (10% aflossing per jaar, maandelijks te voldoen gelijk met de rente). 5) Je moet voor jezelf duidelijk een keuze maken of je helpt als vriend of dat je het ziet als zakelijke kans. In het geval van het laatste moet je, mijn inziens, het idee lening vergeten en als investeerder instappen. Dit is natuurlijk ook weer afhankelijk van het bedrag. Als je als investeerder instapt breng je geld in de nieuwe onderneming. In ruil daarvoor krijg je vervolgens aandelen en zeggenschap binnen het nieuwe bedrijf. Er zijn vervolgens verschillende manieren om het bedrijf op een bepaald moment weer te verlaten. Je kan een jaarlijkse terugkoop van aandelen afspreken etc. etc. Het belangrijkste is dat je in ieder geval inspraak hebt in het beleid tot het moment dat je er met je geld (en je winst) weer uit bent. Het is natuurlijk allemaal afhankelijk van het bedrag en de relatie die je met de "nieuwe" ondernemer hebt, maar persoonlijk steek ik alleen mijn geld in een bedrijf wanneer ik ook inspraak heb en over bepaalde zaken vetorecht. Dit is niet gebruikelijk bij een lening, maar wel als investeerder. Ik heb 1 keer in de maand of zes weken een afspraak en wordt bijgepraat, krijg wekelijks een korte rapportage over de mail. Vervolgens wordt ik gekend in transacties boven een bepaald bedrag, heb ik het recht om ten alle tijden mijn controller een boekenonderzoek te laten doen en heb ik een vetorecht (als minderheids aandeelhouder) op bepaalde cruciale (financiële) beslissingen. Aan de andere kant stel ik ook mijn netwerk open, spring bij waar nodig en kan de ondernemer mij dag en nacht bereiken voor advies... Veel starters die op zoek zijn naar geld schrikken hier van, maar het is allemaal niet ongebruikelijk. Vooral bij start-ups niet. Een gemiddeld businessplan is 40 pagina's aan optimistische prognoses en gunstige aannames... ik houdt liever de vinger aan de pols ;) Groet, Steven

Hmm... nou de aandelen discussie lijkt mij het makkelijkst uit te komen. Je zou in overleg een onafhankelijk specialist in kunnen schakelen (accountant) om het bedrijf te waarderen, hier zijn diverse modellen voor, waarin ook het toekomst perspectief van een onderneming in wordt meegenomen. Bij de overdracht van aandelen blijft het uiteindelijk altijd "wat de gek er voor geeft" maar je hebt dan in ieder geval een onderbouwd uitgangspunt! V.w.b. de kwestie uren en declaraties lijkt het mij dat je daar recht op zou moeten hebben. Echter ligt het voor de hand dat je het besluit om dit als "investering" in het bedrijf te doen in je rol als aandeelhouder genomen hebt en niet als directeur. Juridisch zal dit volgens mij gezien worden als "inbreng van privé vermogen" ookal is het nog niet uitbetaald aan je. Het blijft een investering vanuit privé in de BV.Voor je overige aandeelhouders is dit trouwens niet bepaald gunstig, ze kunnen het je beter "zo" uitkeren want dan mogen ze het aftrekken van het resultaat, wat weer een compensabel verlies opleverd voor de BV. Een geldlening lijkt mij los staan van de hele situatie. Wanneer je "baar" geld hebt overgemaakt, ligt het voor de hand dat dit terugbetaald wordt, no questions asked... het enige waar je over kan twisten is het tijdstip van terugbetaling. Het ligt ook niet voor de hand dat dit in de aandelenoverdracht verdisconteerd wordt omdat jij daar dan (na verkoop van de aandelen) 25% van naar de fiscus kan brengen. Ditzelfde geld trouwens voor je declaraties wanneer dit out-of-pocket money was, maar dit heb je al afgesproken. Kortom; ik zou een onafhankelijk specialist een waardebepaling van de onderneming laten maken en deze als startpunt nemen. Deze specialist direct vragen om een omslag percentage te laten berekenen op basis van aandelen verhouding alsmede (rendement) op investeringen. Dit zou dus betekenen dat je met de overige aandeelhouders tot een 0-lijn moet komen. Allemaal hetzelfde bedrag in de pot gedaan...(lees: geld= optelsom van geld, uren, declaraties e.d.). Eventuele tekorten of overschotten dienen dan bij verkoop van de aandelen verrekend te worden. Succes in ieder geval!! Groet, Steven

Beste Debby, Wat een vervelend verhaal zeg. Je zit met je bedrijf dus duidelijk in een zware crisis. In een crisis spelen twee dingen een cruciale rol: de eerste is tijd, de tweede is geld. Vaak bepaald de hoeveelheid geld ook de hoeveelheid tijd die je nog hebt om de boel weer "op de rit" te krijgen. Het is dus bijzonder belangrijk om je administratie in orde te hebben en op basis hiervan een hele strakke liquiditeitsplanning te maken. Dit moet je echt duidelijk op papier (laten) zetten. Wanneer je deze prognose hebt, weet je precies hoeveel geld je binnen welke periode te kort komt. Deze begroting is je "back bone" van het te ontwikkelen plan. Wanneer je de liquiditeitstekorten volledig in beeld hebt kan je een plan maken om liquiditeiten te creeëren. Hier zijn tal van manier voor. Vaak is er niet 1 sluitende oplossing, maar is het een combinatie van een aantal opties... De bank helpt een beetje, privé haal je nog wat onder het matras vandaan, crediteuren benaderen om iets meer ruimte te creeëren, bestaande klanten benaderen om sneller te betalen, personeel vragen om tijdelijk genoegen te nemen met wat minder salaris, mogelijkheden om direct in kosten te snijden etc. etc. In veel gevallen is het ook belangrijk om een scheiding te maken tussen crediteuren die je nodig hebt voor de voortgang van de organisatie en welke niet. Soms moet je kiezen of schuiven en is het van het grootste belang dat je in kaart hebt wat de gevolgen zijn wanneer je een bepaalde crediteur wel betaald of niet. Je moet altijd de vinger aan de pols blijven houden en zorg dat je ten alle tijden een kleine buffer in je liquiditeit houdt als "oorlogskas" je moet in deze tijden iets achter de hand hebben om "brandjes te blussen" op het moment dat dit nodig is. Verder is het heel belangrijk dat je een scheiding aan gaat brengen tussen "probleem management" en je activiteiten om het probleem op te lossen. Het gebeurd vaak dat ondernemers "verzuipen" in hun problemen en hierdoor niet meer aan hun eigenlijke werk toekomen, waardoor de problemen alleen maar groter worden. Stel voor jezelf vast dat je bijvoorbeeld iedere dag tussen 08.00 en 10.00 bezig bent met het probleem management en probeer je daarna zoveel mogelijk te richten op "business as usual". Ik vraag me wel af of je hulp hebt van bijvoorbeeld een boekhouder of accountant? Het is namelijk voor jou zelf als ondernemer van cruciaal belang dat je iemand naast je hebt staan die onafhankelijk en zonder emotionele binding kijkt naar je cijfers, je plan en de vorderingen die je maakt. Die kundig genoeg is om een realistisch oordeel te geven over je situatie, die alle ins- and outs kent en die je, waar nodig, tegen jezelf in bescherming neemt. Als je langs de afgrond loopt moet je een plan b hebben. Het is begrijpelijk dat je daar als ondernemer niet aan wil denken, maar je moet een "point of no return" bepalen. Wanneer dat punt bereikt is moet plan B ingaan en dan moet de focus gaan liggen op damage control voor jezelf. Het is heel hard, maar wanneer een faillissement onvermijdelijk is, kan je maar beter zorgen dat je goed bent voorbereid. Wanneer je merkt dat de paniek bij jezelf toe slaat en je merkt dat je begint op te branden, is het aan te raden dat je iemand in de arm neemt die je professioneel bij kan staan. In sommige gevallen werkt dit ook prettig voor jezelf. Ik merk zelf vaak dat ondernemer en crediteur op een punt komen dat ze uitgesproken zijn met elkaar. Vooral wanneer gemaakte afspraken niet nagekomen kunnen worden. Het inschakelen van een pro geeft vaak ook bij crediteuren een stukje vertrouwen waardoor er alsnog verder gepraat kan worden en er opnieuw afspraken gemaakt kunnen worden en het creeërt een tijdelijke buffer tussen ondernemer en crediteur. Daarbij richt een pro zich op de problemen, zodat jij je kan richten op de oplossing! De bedragen lijken niet onoverkomelijk, maar dit staat natuurlijk altijd in verhouding met je omzet en dus je liquiditeitsbegroting. Probeer je koppie er in ieder geval bij te houden en heel heel veel sterkte! Gr. Steven

Beste Altan, Ondernemen is sparen is te kort door de bocht. Ondernemen is vooruit zien, hier is sparen een onderdeel van. Je moet een "oorlogs kas" hebben voor de donkere dagen. Maar sparen kan ook investeren in je bedrijf zijn. Voor veel ondernemers is hun bedrijf hun spaarpot. Door te investeren in je bedrijf en heb je aan het einde een mooi bedrijf om te verkopen. Ik las hier iemand zeggen "zes maanden kosten" op je rekening te hebben en daar sluit ik me helemaal bij aan. Een buffer van een half jaar is een prima basis. Daarnaast zorgen dat je wat kredietfasciliteiten standby hebt staan is ook altijd een prettige extra. Ik zou iedere ondernemer adviseren om, indien mogelijk, privé ook een half jaar tot een jaar kosten apart te hebben staan en dan kan je een paar flinke tikken hebben. Die dikke auto's e.d. zijn soms een noodzakelijk kwaad. In bepaalde sectoren wordt ook verwacht dat je in het plaatje past en daar hoort een dikke auto bij. Je kan als directeur van een flink bedrijf nu eenmaal niet een wollig verhaal houden bij een prospect om vervolgens in een Opel Corsa te stappen. Daarnaast moet je dit ook altijd in verhouding met de omzet van het bedrijf zien. Bij een flinke onderneming "voel" je die auto echt niet, ookal kost hij € 3.000,00 per maand. Aan de andere kant zijn veel ondernemers ook mensen die verschrikkelijk hard werken en ik ben er van overtuigd dat je jezelf als ondernemer ook best af en toe mag belonen. Dus als het kan, vooral doen! Ik blijf de uitspraak van Donald Trump ook altijd een aardige vinden: Geld is alleen een manier om de stand bij te houden in het zaken doen ;) Ik denk dat voor veel ondernemers "veel" geld verdienen van secundair belang is. Een echte ondernemer geniet in mijn ogen van een mooi bedrijf, dat floreert, targets haalt en door vriend en vijand geroemd wordt. Dat je iets neerzet wat je naam draagt en waar je trost op bent. De grootste fout die veel ondernemers, in mijn ogen, vaak maken is een onduidelijke scheiding tussen privé vermogen en zakelijk vermogen, veel ondernemers vergeten vaak privé voor zichzelf te zorgen. Wanneer er dan zakelijk iets fout gaat, is het leed privé vaak niet te overzien. In deze tijden geld het principe weer cash = king, maar zorg wel altijd voor een juiste verhouding tussen sparen en investeren. Heel simpel, je moet je geld voor je laten werken en je wilt met een juiste risico spreiding zoveel mogelijk rendement halen uit iedere verdiende euro. Alles potten op de bank is hiervoor duidelijk niet de oplossing. Gr. Steven

Beste Hans, Mijn eigen ervaring is dat de basis voor iedere samenwerking vertrouwen moet zijn. Je verhaal is duidelijk geformuleerd en de vragen cq zorgen waar je mee zit zijn begrijpelijk. Het enigste wat ik je kan adviseren is om dit verhaal om te zetten in een constructief gesprek met de betrokkenen. Wanneer je hier niet de antwoorden krijgt die je wilt hebben (er wordt om de hete brei heengedraaid) doe het dan per brief of email, een directe geschreven vraag levert over het algemeen een direct antwoord op. Je moet weten "waar" het bedrijf nu staat, wat de rol is van de aandeelhouder in de andere BV en of de visie van je oorspronkelijke partner nog steeds dezelfde is als op het moment dat jullie samen besloten dit avontuur te starten en of hij jou nog wel als partner ziet zitten. Op basis van deze antwoorden moet jij je conclusies trekken denk ik. Strijd met open visier, maak gespreks verslagen die je ook aan je partner verstuurd en bevestig iedere afspraak die je gemaakt hebt en maakt schriftelijk. Mocht je tot de conclusie komen dat er zaken gebeuren of gebeurd zijn waar jij je niet senang bij voelt neem dan afscheid. Een samenwerking waar sprake is van wantrouwen en achterdocht is nooit een lang leven beschoren... Veel succes ermee in ieder geval! Groet, Steven

Ok, nou met de fiscus bedoel ik de belastingdienst, omzetbelasting, loonbelasting etc. Het bedrag van 40 - 50k is een hoop geld, maar hoeft in principe niet onoverkomelijk te zijn. Mijn grootste punt van zorg is eerlijk gezegd de leasemaatschappij. Je geeft aan dat de leasemaatschappij maandag de auto's op komt halen, dit lijkt me toch bijzonder lastig als je een koeriersbedrijf hebt. Kunnen jullie überhaupt nog door gaan als de auto's maandag opgehaald gaan worden? Het probleem wat je vaak met een leasemaatschappij hebt is dat die, als het een regulier leasecontract is, met een flinke afkoop zullen komen. Kunnen jullie nog door vanaf maandag?