RT....

En jij denkt dat ik daar als opdrachtgever mee akkoord zou gaan? Waarom zou ik dat doen? Omdat ik anders jouw opdracht niet uit ga voeren. Maar eerlijk is eerlijk, de opdrachtnemers hebben het in die branche niet bepaald voor het uitkiezen. Maar de juridische mogelijkheid is er. Uit de openingspost van TS maak ik op dat hij daar in ieder geval niet mee bekend is. In DNR staat overigens omschreven dat opdrachtnemer aansprakelijk is voor de gedragingen van de hulppersoon. Dus zoals bedoeld in art. 6:76 BW. Van de mogelijkheid om hiervan af te wijken wordt in DNR geen gebruik gemaakt, dat kan. Overigens kun je, DNR noemt dat zelfs expliciet, aansprakelijkheid wel afwijzen door de opdrachtgever de derde voor te laten schrijven. Geef de opdrachtgever een lijstje met 10 namen waar hij uit kan kiezen, en je bent al een heel eind. Resteert overigens de aansprakelijkheid (6:171) als adviseur/opdrachtgever jegens derden, die je (logischerwijs) niet uit kunt sluiten, maar waarover je met de zzp-er afspraken kunt maken. In theorie dan.... ::)

voorzitten, vertegenwoordigen, pateto, patato... ik blijf me niet verontschuldigen he ;)

Ahum...mea culpa enzovoorts... :-[ Ik heb in mijn reactie(s) voortgeborduurd op de (algemene) vraag van Hans of iemand namens jou een vergadering kan voorzitten of beslissingen kan nemen. En dat kan in zijn algemeenheid, maar dat was eigenlijk niet de vraag van TS zie ik nu... ::) De topic-titel is overigens ook niet duidelijk, daarin stuurt TS aan op 'beslissingsbevoegdheid' en niet op 'aansprakelijkheid' van de zzp-er. In de verhouding tussen TS en diens opdrachtgever is artikel 6:76 BW van toepassing. Voor de gedragingen van de hulppersoon is TS jegens zijn opdrachtgever aansprakelijk als ware het zijn eigen gedragingen. Deze bepaling is van regelend recht, dus TS kan (lees: moet), daar met zíjn opdrachtgever, contractueel van afwijken. Als opdrachtgever is (en blijft) TS echter wel jegens derden risicoaansprakelijk voor de fouten van de hulppersoon. De ZZP-er is dus in beginsel NIET aansprakelijk jegens de VOF, maar dit kan wel worden overeengekomen. De VOF blijft dan hoofdelijk aansprakelijk jegens de derde, maar kan verhaal nemen op de zzp-er. Eisen dat de zzp-er tegen dit soort aanspraken is verzekerd verdient dan uiteraard de voorkeur. Overigens doe ik mijn uitspraken over de vertegenwoordigingsbevoegdheid in zijn algemeen en de voorkeur tot een volmacht gestand ;)

Dat lijkt mij ook onderdeel van een goede overeenkomst inderdaad. (Maar dat was de vraag niet :), vraag was of er ook registratie bij de KvK plaats moet vinden ) Maar ga je die overeenkomst dan te pas en te onpas delen met derden waar die zzper (namens jou) zaken mee moet doen? Lijkt mij ook niet wenselijk, noch praktisch toch? Waarin verschilt een bestuursbevoegdheid dan van de situatie die TS schetst? Je geeft iemand de bevoegdheid om namens jou (of je vennootschap) rechtshandelingen te verrichten. Of dat nu een bestuurder is, of een manager 'inkoop'. Doorgaans levert het wellicht geen problemen op, de wederpartij gaat ervan uit dat de 'manager inkoop' bevoegd is om rechtshandelingen aan te gaan. Maar als hij maar voor maximaal 10.000 euro mag inkopen, en hij sluit namens jou een overeenkomst voor 100.000. Dan kun je hem wel aanspreken uit hoofde van wanprestatie of onrechtmatige daad, maar dan ben je nog steeds gebonden aan die overeenkomst van 100.000 met die derde. Je hoeft die volmacht ook niet in te schrijven, en wellicht is dat bij een grote doorloop ook teveel gedoe en zijn de risico's minimaal. Maar als die opdrachtgever die bevoegdheid niet kan verifiëren (bv dmv uittreksel KvK), dan loop je in ieder geval het risico dat je gebonden bent aan de (ongewenste) rechtshandelingen die de zzp-er namens jou verricht.

Is ook totaal niet aan de orde voor TS. Lijkt me toch wel handig als opdrachtgevers weten waartoe die ZZP-er bevoegd is, of waartoe niet... Voordeel van inschrijving van die volmacht is tevens dat de wederpartij geen beroep op gerechtvaardigd vertrouwen toekomt, indien de ZZP-er buiten z'n boekje gaat.

Dat kan prima middels een volmacht. In die volmacht kun je beschrijven waartoe de gevolmachtigde mag beslissen, en die volmacht kun je desgewenst ook in het handelsregister inschrijven.

Voor de leesbaarheid had ik dat stuk over vaartuigen en waterwegen er maar tussenuit gelaten, maar dank voor de herhaling... Vond het vooral opvallend dat de link verwees naar een Amsterdams fenomeen, terwijl in de APV van Amsterdam een verbod geldt voor 'reclame op de weg'. Eerder voer voor rechters, want een jurist zal het je uitleggen zoals zijn broodheer dat wil. Of een belletje naar de gemeente Amsterdam...

@Norbert, je toevoeging aan je eerder post heb je weer verwijderd? Daarin stelde je dat een investering wel zinvol kan zijn als je daarmee net boven het drempelbedrag komt. Sta je daar niet meer achter, of...?

Stel dat A jou in wil huren, maar jíj niet de diensten van A, maar die van B nodig hebt. Dan loop je toch mooi de inkomsten van A mis (om die vervolgens bij B uit te kunnen geven). Eigenlijk ziet jouw idee op een platform waarop men elkaar onderling de opdrachten gunt, ipv die uit te besteden aan 'derden' en opdrachten van 'derden' aan te nemen.

De APV van Amsterdam: Die bepaling zal wel weer niet zien op die bewegende borden, maar toch ;)

Ik verwacht niet dat die stickertjes € 50 kosten ;)

Een vraag voor een derde die privé een auto leaset. Wat heeft de vraag van TS te maken met ondernemen?

Die vetgedrukte toevoeging wil alleen zeggen dat áls de bedoelde capaciteit (hotelkamer) niet voor een bepaalde datum is gereserveerd, de uitzondering niet van toepassing is. Maar in jouw geval is er überhaupt geen sprake van een uitzondering zoals bedoeld in art. 230p BW, noch zoals bedoeld in de Richtlijn. Je moet een toelichting ook niet verwarren met wetgeving, zoals ook aan de overwegingen in de Richtlijn (waar gesproken wordt over 'capaciteit') geen rechtskracht toekomt. Als de wetgever een niet-limitatieve lijst van uitzonderingen had willen opnemen, dan had zij dat gedaan. De uitzonderingen in de wet zijn helder, en m.i. biedt ook de MvT of de Richtlijn geen handvatten om andere situaties dan genoemd in de wet te scharen onder de uitzonderingen. Indeed!

Dat lijkt mij hoogst onwaarschijnlijk. Het reserveren van capaciteit ziet echt op hotelkamers etc, zoals wordt bedoeld in art. 6:230p onder e. Zie ook Memorie van Toelichting hierover: Anders kun je natuurlijk van iedere dienst zeggen dat er capaciteit gereserveerd wordt.

Even afgezien van het feit dat die richtlijn is vervangen door 2011/83/EU, bedoel je nu dat er dan wél sprake zou zijn van kopen op afstand of niet? @Bob, we verzanden een beetje in een academische discussie terwijl ik me afvraag of dit in de praktijk wel speelt? Roel J gaf al enkele handvatten die je m.i. een heel eind op weg helpen. Bij grote(re) klussen kun je nog overwegen om je klanten 'op kantoor' uit te nodigen en aldaar te onderhandelen over de set-up, aantal uur en prijs. Dat geeft vertrouwen (want dan hebben ze jou gezien), en je 'omzeilt' de wet koop op afstand.

Verwacht je dan ook niet dat een gebrek aan kapitaal ook aan dit idee in de weg zal staan? Waar haal je bijvoorbeeld de meubels vandaan?

Daar hoef je niet over te twijfelen, de genoemde categorieën zijn duidelijk limitatief. De wetgever bedoelt niet 'dit soort categorieën'.

Waar baseer je dat op? De wettelijke bedenktijd is bedoeld om je te bedenken na het sluiten van een overeenkomst. Voordat je een offerte getekend terugstuurt is er überhaupt geen overeenkomst, dus ook een bedenktijd niet aan de orde. Wat bedoel jet met 'geldigheidstermijn' van een offerte? Dat betekent namelijk niet dat na ondertekening de consument daar binnen deze termijn nog van af kan zien. De geldigheidstermijn is slechts bedoeld voor de opdrachtnemer, zodat de opdrachtgever ná die termijn niet alsnog onder die voorwaarden een overeenkomst kan aangaan.

Heb je ook nagedacht over aansprakelijkheden t.a.v. je vrijwilligers? Overigens begeef je je m.i. op een hellend vlak áls er sprake is van 'vrijwilligerswerk' voor een vennootschap die geen maatschappelijk doel nastreeft. Als er dan wel sprake is van een gezagsverhouding en instructie, dan is het wachten op de eerste loonvordering ;)

Vraag ik mij toch af hoeveel mensen zo'n (lelijke?) doos aan hun gevel geschroefd willen hebben. Zeker als de behoefte om eten te laten bezorgen incidenteel is(?) Daar komt nog bij dat alle leveranciers gebruiken 'moeten' maken van dat systeem, anders werkt het alsnog niet.

Lekker, zo'n geplet croissantje... Er wordt in bed bezorgd? ;) Waarom niet gewoon een doos voor de deur zetten, niemand die je ontbijtje jat. De melkboer doet deed t ook.

Die uitspraak is weer een schoolvoorbeeld van hoe moeilijk het is om iets tegen Proximedia te beginnen. Je hebt zelf getekend, bewijs maar dat het anders is. Je kunt eigenlijk alleen maar hopen dat je zelf op je qui vive bent als ze bij je aan de deur staan.

En hoe betalen je kinderen de aandelen dan...? Verder met Hans eens, dit is geen ondernemersvraag.

Na het weekend...dat is dus maandag 8.30u of....?

Ik vind het eigenlijk 'ergerlijker' (waar kan men zich druk over maken...) dat er in een topic gereageerd wordt op een pm, waardoor de overige lezers dus geen idee hebben waar het over gaat. Alsof je met z'n allen een gesprek voert en iemand opeens iets in je oor fluistert en jij daar vervolgens hardop op reageert. "Mogen wij ook weten waar het over gaat?" ;)