Bas Vlemminx

Ok, dat is een (klein) pluspuntje. Volgens mij moet je je nu niet focussen op een knopje hier of daar aanpassen, maar op het trekken van bezoekers. Je geeft zelf immers aan 'slechts' 5.000 bezoekers per maand te hebben. Dat heeft niets te maken met de gebruiksvriendelijkheid, maar alles met onbekendheid. Dus: wat ga je daaraan doen?

Eh, je kunt op alle bekende autosites toch gewoon instellen dat je zoekt tot maximaal E 2.000? Ik zie de toegevoegde waarde van deze site dan ook niet echt. En het lijkt me dan ook verdraaid lastig om, zonder forse media-investeringen, een plekje te bemachtigen tussen de gevestigde partijen...

Goed zeg Walter! Het is mij minder vaak gelukt dan gehoopt. Maar enkele mooie plekken: BNR: https://www.bnr.nl/nieuws/economie/10312249/oververhitting-te-lijf-met-latent-woningaanbod Emerce: http://www.emerce.nl/nieuws/online-huizenplatform-latente-verkoper Adformatie: http://www.adformatie.nl/nieuws/bas-vlemminx-en-ilan-roos-lanceren-proposall

;D

http://www.bnr.nl/radio/bnr-zakendoen-met/10312219/19-oktober-cinekid-endeit-en-de-vleessector Op 32:40 mag ik Proposall, ons platform voor latent woningaanbod, toelichten 8)

Heten die projecten niet gewoon stage- en/of afstudeeropdrachten? Oftewel: waarom zou een bedrijf meer willen betalen dan een stagevergoeding voor een opdracht? En als ze niet meer willen betalen, waar zit dan jouw verdienmodel?

Zie de ervaring van Patrick. Dat is precies wat je kunt verwachten, tijdelijk een beetje meer naamsbekendheid. Is dat ook wat jij ervan verwacht?

Als ik het goed begrijp: + de oplossing voor problemen is naar jouw mening 'ouderwets' + het bedrijf loopt best aardig + jij wilt het anders, 'modern' + jij kan niet aantonen wat het op gaat leveren Het bedrijf lijkt (nog) niet echt een probleem te hebben, jij hebt een probleem. Je wilt het anders en gelooft dat dat wat op gaat leveren. Maar aantonen kun je dat niet. Als de directie jou credits geeft voor wat je totnogtoe hebt gedaan, zou je dan niet de ruimte kunnen claimen om een experiment te doen? Daarmee zou je kunnen aantonen dat jouw ideeën werken. Want als je dat niet kunt, waarom zou de directie dan mee moeten gaan in jouw bedenksels...?

Merken als BMW, Audi en Mercedes worden door consumenten als minstens zo veilig gewaardeerd. Sharp laat ook zien dat merken maar zeer weinig loyale klanten hebben. Ja, er zijn generaties van klanten van Volvo. Hoeveel Volvo's kopen zij; 5-10% van het totaal misschien? Als Volvo een 14% bijtellingsmonster op de markt brengt, heeft dat veel meer effect dan focussen op veiligheid. Moet je eens kijken wat er nu aan V60 D6, V40 D2/4 en XC90 T8-en op de weg rijdt. De berijders kopen over een paar jaar allemaal lekker weer wat anders.

Ik heb die links niet direct paraat, moet ik ook weer in de boeken duiken. Maar een dergelijk onderzoek is uiteraard veel eenvoudiger uit te voeren dan een onderzoek naar het succes van bedrijven. Gewoon een groep respondenten reclames laten zien, dan vragen wat hun beeld is van bepaalde merken. Tegelijk een groep geen reclames laten zien en dezelfde vragen voorleggen en vergelijken maar. Eén variabele veranderen en kijken wat het effect is. Uiteraard komt er meer bij kijken, maar in de basis werkt wetenschap zo. En dit is bij bedrijfssucces helaas niet mogelijk. Je stelt dat er voor vertrouwen wel wat meer nodig is dan televisiereclame. Beweer ik anders dan? Nee, ik geef alleen aan dat mensen geneigd zijn een merk te vertrouwen als ze een reclame op televisie hebben gezien. Heel simpel: twee identieke producten met dezelfde prijs staan in een winkel. Product A maakt heel veel reclame. Product B niet. Product A zal beter verkocht worden. Eens? Reclame boezemt vertrouwen in. Maar je hebt vertrouwen en vertrouwen... Grappig dat je stelt dat we wat minder op zoek moeten naar algemene en absolute waarheden, en je tegelijkertijd een promotor van Byron Sharp bent. Ik roep ook altijd dat we niet meer in een en/of-wereld leven, maar in een en/en-wereld. Ik geloof in wat wetenschappelijk bewezen is. Maar dat sluit niet uit dat we heel erg veel nog niet weten en sommige aannames van nu in de toekomst kunnen blijken te kloppen. Mijn punt is echter: realiseer je dat het aannames zijn en geen heilige graal. En ga er dus ook zo mee om; blijf kritisch. Wacht jij ook op een uitnodiging voor het event Twabla? Lijkt me leuk je eens te ontmoeten!

Oh zeker. Ik denk alleen dat je bescheiden moet zijn in je verwachtingen... En nu maar wachten op de uitnodigingen! ;)

Dat stel ik zeker niet! Ik stel alleen dat met dit soort hype-verhalen met de nodige voorzichtigheid moet worden omgesprongen. Ze worden verkocht als 'de weg naar succes', maar er bestaat geen wonderolie. Aderlating vonden we vroeger ook heel logisch... (met dank aan http://www.marketingonline.nl/blog/lachen-we-over-100-jaar-over-onze-best-practices)

Alles wat je doet om een buzz te creëren: top! Het gaat er allemaal om dat mensen je (her)kennen. Maar je kunt beter zeg 30K in reclame stoppen dan in het opstellen van een 'corporate story'. TV-commercials leveren bedrijven aantoonbaar heel veel op. Onderzoek toont bijvoorbeeld aan dat als mensen een reclame hebben gezien op televisie, ze geneigd zijn het merk te vertrouwen. Logisch dat je dan meer verkoopt toch? Maar of ze jouw 'speciale verhaal' gaan onthouden, dat is zeer onwaarschijnlijk. Tenzij je miljoenen kunt spenderen aan het overbrengen van deze boodschap (herhaling, herhaling, herhaling). Levert het je team wat op? Dat kan. Ik heb echter bij genoeg bedrijven rondgelopen waar mensen een bloedhekel hadden aan de zoveelste 'waarom doen we dit eigenlijk'-sessie. Niet lullen, maar poetsen. In zo'n omgeving betwijfel ik een toename van voldoening en saamhorigheid (behalve onderling onder de 'dwarsliggers').

Maar wat levert je dat op dan? Ga je daardoor meer verkopen? Mooi voorstel dat de grootste sceptici vrijkaartjes zouden moeten krijgen Highio. Maar a. dat durven ze vast niet aan en b. "die zien we nooit meer, terug".

Ik durf het wel aan om het als onzin te bestempelen, omdat er nog geen enkel onderzoek is gedaan dat voldoet aan de criteria die de wetenschap stelt aan onderzoek. Mensen vragen om feitelijke informatie kan als het gaat om een kenteken of telefoonnummer, maar niet als het gaat om zoiets als het functioneren van een bedrijf. Er zijn zeer veel (wél wetenschappelijk verantwoorde) onderzoeken gedaan naar de betrouwbaarheid van wat mensen zeggen. Een mooie uitkomst daarvan is bijvoorbeeld het zogenaamde Halo-effect: wij zijn geneigd om mensen eigenschappen toe te dichten die ze mogelijk helemaal niet hebben, op basis van waarnemingen van iets anders. Voorbeeld: manager vindt Pietje een prettige medewerker en stelt op basis daarvan dat hij een goede huisvader is. Als je de krant leest, dan weet je dat dat zeker niet het geval hoeft te zijn ("maar het was zo'n fijne man..."). Wij doen precies hetzelfde bij organisaties. Een bedrijf presteert goed en dan gaan mensen zeggen dat de leiders het goed doen, dat de merkidentiteit (wat dat dan ook moge zijn) op orde is, dat duidelijke communicatie plaatsvindt, etc. Maar of dat echt zo is? Er zijn zat bedrijven met inspirerende leiders, heldere communicatie en een duidelijk merk of wat dan ook die het niet redden. Kijk eens hoe vaak Apple nu wordt aangehaald als een voorbeeldbedrijf met Steve Jobs als de gedroomde leider. Maar Steve Jobs was helemaal zo'n fijne vent niet en voldoet totaal niet aan de X eigenschappen van succesvolle leiders zoals die nu zo vaak gedeeld worden via LinkedIn-berichtjes. Hij was een botte hark die je zo kon ontslaan, drukte zijn zin gewoon door, etc. Maar 'succesvolle leiders' geven vertrouwen, zorgen voor een veilige omgeving, etc. Wat is nou waar? Wist je overigens dat meer dan de helft van de klanten die jouw bedrijf verlaten dat niet doen vanwege jou, maar vanwege omstandigheden buiten jouw invloedssferen (vooral: een beter aanbod van de concurrent)? Dus hoe belangrijk is bijvoorbeeld jouw 'merkidentiteit' dan? Het is gewoon niet uitvoerbaar wetenschappelijk onderzoek naar organisaties te doen, omdat het niet lukt om variabelen te isoleren en controlegroepen in te stellen. 'Wetenschappers' in dit veld pakken het daarom anders aan en kijken terug. Dat kan echter alleen door mensen te vragen om meningen. En die zijn, voorzichtig gesteld, nogal onbetrouwbaar. Vreemd genoeg is wetenschappelijk onderzoek naar een virus een stuk eenvoudiger. Dergelijk onderzoek met organisaties en individuen zou tot grote maatschappelijke protesten leiden... ;D

Onzin, zoiets is helemaal niet aantoonbaar. Wie bepaalt of een bedrijf 'merkgericht' is? Wie bepaalt dat de positionering helder is? Een 'merkidentiteit'? En wie bepaalt dat de communicatie in lijn is met het merk? Dat kun je alleen maar aan mensen vragen, maar mensen kunnen dat helemaal niet objectief beoordelen. Los daarvan: er spelen zoveel variabelen een rol in de prestaties van een bedrijf, dat het gewoon niet aantoonbaar is dat juist dit de succesfactoren zouden zijn. Een controlegroep is er ook al niet bij dit soort 'onderzoeken'. Kortom: deze bewering is gewoon onzin. En tja, Simon Sinek, daar heb ik al eerder eens iets over geschreven: https://duurzaamsucces.wordpress.com/2015/05/22/simon-sinek-stinks/ Storytelling is het zoveelste broodje aap-verhaal. Ongelofelijk dat het toch steeds weer lukt met dit soort buzzwoorden de zalen (en zakken) te vullen...

Mij ook. Kun je e.e.a. ook staven met onderzoek, of is het gewoon de zoveelste hype die nergens op gebaseerd is?

Naast leesvoer kunnen we natuurlijk ook kijk- en luistervoer aanraden. Bob Hoffman heeft een prachtige lezing over de . Fact-based. Kijk en huiver... ;D

Misschien heeft de auteur quotes gekozen die hem uitkomen, dat kan. Maar wat het artikel prachtig laat zien, is dat al die goeroes verschillende oorzaken geven voor het falen van V&D. Je geeft zelf aan dat je denkt dat in een deel van de quotes een kern van waarheid kan zitten. Aha, 'een deel'. En 'kan'. wat zijn nou de feiten? Dát is waar het vaak aan ontbreekt in de organisatiewetenschappen! Harde feiten. Een artikel over klagende medewerkers over 'slecht management'. Wat is dan 'slecht management'? Ik gaf al eerder een voorbeeld van een CEO die veel vrijheid geeft. Gaat het goed met het bedrijf, dan doet hij het goed, want hij geeft veel vrijheid. Gaat het slecht met het bedrijf, dan geeft hij ineens te veel vrijheid en weinig sturing. Wat is 'slecht management'? 'Functioneren' is ook al amper te meten, omdat de beoordeling daarvan bij mensen ligt. De ene manager heeft een heel ander normenkader dan de andere. Voorbeeldje: een manager is middelmatig in sales, maar vindt zichzelf heel goed. Hij beoordeelt een medewerker van zijn afdeling o.h.g.v. sales met een 7. Een andere manager is heel goed in sales (en vindt dat uiteraard eveneens). Hij beoordeelt een medewerker van zijn afdeling met een 6. Wie is nou beter in sales? En wat heb je (dus) aan deze beoordelingen? Ik ben niet per definitie tegen goeroes. Ik ben ertegen ze blind te volgen. Ik hanteer de werkwijze waar Highio aan refereert in The Lean Startup: formuleer aannames en ga toetsen of ze kloppen. Werken vanuit een geloof kan best tot succes leiden, maar durf kritisch te zijn in je geloof en toets dat ook!

Blijkbaar werkt de link naar het artikel van Richard Engelfriet niet voor iedereen, dus bij deze een andere link. Overigens XiaoDi, uit onderzoek blijkt in ieder geval dat mensen inderdaad gelukkiger van hun werk worden naarmate ze meer autonomie en zeggenschap ervaren. Als je meer wilt weten over wat mensen (verder) gelukkig maakt, dan raad ik je het boek Op naar Geluk van Ap Dijksterhuis aan. Pareltje. Ook weer een boek waarin wetenschappelijk zaken aan de kaak worden gesteld, die door velen onterecht geloofd worden.

@ XiaoDi: ik ga nergens vanuit rondom jouw persoon, want ik ken je helemaal niet. Ook ik lees boeken uit andere disciplines en zoals al eerder gezegd, ik deel je aanname. Maar hij is nog niet bewezen. En nu vraag jij me naar bronnen waaruit dat blijkt. Dat is nogal de omgekeerde weg, ik ben op zoek naar bronnen die bewijzen dat de aanname wel klopt. Maar die zijn er dus, voorzover ik weet, niet. Als je interessant leesvoer zoekt, waar dit ook in beweerd wordt: Phil Rosenzweig - The Halo Effect. Dat boek heb ik in dit topic al 3 x genoemd, dus daar hou ik nu mee op. De crux van wat ik probeer duidelijk te maken is dat veel te veel managementboeken niet wetenschappelijk onderbouwd zijn. Dat hoeft niet erg te zijn, maar heel veel bedrijven behandelen ze wel alsof ze de waarheid zijn, alsof dát pad zal leiden tot succes. En dat is helemaal niet zo. Lees de blog van Richard Engelfriet eens over V&D. Ik ben het volledig met hem eens. Al die zogenaamde goeroes weten het zo goed; onzin. En de paar boeken die wel deugdelijk in elkaar zitten, worden soms nog verketterd ook. Omdat het deze goeroes, en vaak ook mensen op specifieke functies binnen bedrijven, niet uitkomt. Byron Sharp, al eerder genoemd door TwaBla, is een mooi voorbeeld. Een van de dingen die hij heeft 'ontdekt' is dat bedrijven groeien door nieuwe klanten te werven, niet door zich te richten op bestaande klanten. Dat druist lijnrecht in tegen waar heel veel bedrijven op dit moment mee bezig zijn: klantloyaliteit. Het is voor mensen heel moeilijk te begrijpen dat je niet groeit door je te focussen op klantloyaliteit. Ze horen namelijk al jaren dat dat wel zo is. En het is ook makkelijker je bestaande klanten te bereiken dan nieuwe. En dus komt er een tegenbeweging die van alles gaat roeptoeteren. Zoals: "Wetenschappelijk bewijs gaat over het verleden, de tijden zijn veranderd." Onderzoek dat nu wordt gedaan, wijst echter steeds hetzelfde uit. Of: "Als je je klanten verwaarloost, gaat het echt niet goed hoor." Natuurlijk, Sharp zegt nergens dat je bestaande klanten moet verwaarlozen. Alleen dat focus op deze groep, niet leidt tot groei. Maar goed, zoals TwaBla liet zien, het sijpelt door... Leuk topic ;D

Goh, ik heb mijn eerste 'kneus' ontvangen. Mag ik vragen van wie en waarom?

De stelling is niet dat het een mythe is, edoch dat het verband nog nooit is aangetoond. Dat is een wezenlijk verschil. Interessant dat je er vervolgens een artikel bijhaalt, dat is geschreven door een 'marketing strategist with over 8 years' experience developing digital media strategie...' Dat klinkt als een betrouwbare bron. Maar goed, ik heb er even snel een blik op geworpen. Het artikel begint al met de verwijzing dat 'happy employees' 12% productiever zijn en 'unhappy employees' 10% minder productief. Heb je dat onderzoek ook bekeken? Ik wel. En het gaat hier echt om 'happiness': mensen wordt m.b.v. een filmpje al dan niet een gelukkig gevoel bezorgd alvorens ze een taakje gaan doen. Het verbaast me niets dat mensen die zich gelukkiger voelen productiever zijn. Maar als werkgever heb je daar uiteraard maar zeer beperkt impact op. Geluk is niet hetzelfde als tevredenheid. En dit soort trucjes staan een universum af van de maatregelen die werkgevers nemen om te werken aan medewerkertevredenheid. Als ik dan een stuk verderop het onderzoek van Gallup over 'engagement' weer tegenkom, haak ik wel af. Dat soort onderzoeken bewijst helemaal niets, noppes, nada. Ik deel je intuïtieve gevoel. Maar het is wel een aanname. Als dan blijkt dat er wél bewijs is dat mensen meer tevreden (zelfs gelukkiger) zijn als ze bij goed presterende bedrijven werken, wat is er dan mis mee om daar de focus op te leggen?

Vis met vis vergelijken natuurlijk. Dus die ene werkplaats in Bangladesh vergelijken met de volgende in Bangladesh waar de arbeidsomstandigheden serieus verbeterd zijn, tot een niveau dat er een merkbaar verschil in werknemerstevredenheid is. Wie is meer succesvol? You tell me...

Ja, maar dat heb ik gelezen in de periode dat ik ook nog niet bekend was met The Halo Effect en me dus ook nog van alles op de mouw liet spelden. Dus hoe goed het wetenschappelijk onderbouwd is, weet ik niet. Maar net als Sinek is het in ieder geval een gelikt verhaal ;) Ter aanvulling: al die boeken pretenderen gebaseerd te zijn op wetenschappelijk onderzoek. Maar hoe meer ze dat beweren, hoe bedachtzamer je ermee om moet gaan. Echt, lees dat boek van Rosenzweig en er gaat een wereld voor je open!