kuifje

Ten eerste: software patenteren/octrooieren kan meestal niet. Software op zich is namelijk wettelijk uitgesloten van octrooiering. Als de software een technisch effect heeft, en de software is nieuw en inventief, kan het soms wel, maar het blijft een randgeval. Ten tweede: Als je een octrooi hebt op de software mag niemand de software (of een kopie) gebruiken/verkopen etc zonder jouw toestemming, voor welk doel dan ook, robotorm of iets anders. Ten derde: Als je een octrooi hebt op de robotarm, mag niemand een dergelijke robotarm namaken, onafhankelijk van welke software hij gebruikt. Ten vierde: Als het product van die ander anders is dan jij geclaimd hebt, dan mag hij dat doen. Als je dus een octrooi hebt op de combinatie van robotarm en software, dan pleegt iemand die een van beiden anders uitvoert geen inbreuk.

Ook van mij complimenten. Waar het muntje niet lijkt te vallen bij jou is dat bij rechter de geldigheid van jouw merk nooit een punt van discussie is geweest. Als er al iets over gezegd is, zal dat bij de rechter niet meegespeeld hebben. Het was een non-issue. De hoeveelheid merken die jij hebt, en of ze geldig zijn of niet, is volledig irrelevant voor de vraag of je inbreuk pleegde, en daar ging het om. Ben het wel eens met Twa-bla. Een aantal overwegingen van de rechter, met name over geen of beperkt verwarringsgevaar, zullen zeker je oppositiezaak niet schaden. Ze zouden niet echt mogen meetellen, maar de beoordelaars bij het BOIP zijn ook maar mensen....

Een kort geding heet niet voor niets kort. Het belangrijkste is dat er snel een beslissing komt, bij voorkuer natuurlijk een eerlijke beslissing maar er wordt meestal niet uitgebreid naar de inhoudelijke kant gekeken. Ik vermoed dat je kort geding ging over het feit of een ander inbreuk maakte of niet, en dus moest stoppen met inbreukmaken. Natuurlijk kan dat alleen als je merk geldig verleend is. En dat is nu juist wat de opposant aanvalt. Dat aspect zal normaal gesproken NIET onderdeel geweest zijn van het kort geding, de rechter zal dat hebben aangenomen of alleen marginaal getoetst. Dus als je de oppositie verliest, zal het kort geding (met terugwerkende kracht, neem ik aan) niet meer relevant zijn. Kortom: Het kort geding ging over inbreuk (heeft die ander in jouw vijver gevist?), de oppositie gaat over geldigheid (is die vijver wel echt van jou?).

Zelfs als het een vaste locatie is (als in: langdurig gehuurd) die ingebruik is als praktijkruimte, met een bord op de deur, en de noodzakelijke inrichting, dan zie ik nog niet waarom het een vaste inrichting zou zijn. Immers (daar ga ik vanuit), een psycholoog kan zijn psychologenwerk doen op veel locaties, met op zich niet veel eisen aan inrichting. Als hij voor het gemak van zijn klanten daarvoor zelf een locatie voorziet dichter bij die klanten, in plaats van elke keer een willekeurige, door de klant te voorziene, andere locatie, wil dat nog niet zeggen dat hij zijn bedrijf van daaruit voert. Voor werkzaamheden die een vaste inrichting bepalen zou ik in dit geval eerder denken: als de managementactiviteiten (facturatie, administratie, planning, aquisitie) in NL worden uitgevoerd, en ook een mooi deel van de daadwerkelijke activiteiten, is het gewoon een NL onderneming met veel Belgische klanten (en daarom is een 'vaste' ontvangstruimte in BE gemakkelijk te verantwoorden, of dat nu een hotellobby of een eenkamerappartement is). Ik zie het niet anders dan een NL webshop met 80% BE klanten. Die levert ook bij zijn klanten, maar wordt daardoor geen BE onderneming. En de BE belastingdienst staat niet bekend als hyperactief in het opsporen van grijze constructies, omdat ze bij de rechter al vaak het deksel op de neus gehad hebben. De fiscale rechters in BE gaan ervan uit dat de belastingdienst alleen mag aanpakken wat wettelijk verboden is (niet op basis van interne richtlijnen of zo), en daardoor ligt de bewijslast voor grijze activiteiten relatief hoog en krijgen ze die vaak niet rond. Dus van die kant hoef je al geen problemen te verwachten.

Joost, je bent ongetwijfeld deskundig, maar ik vraag me af of je dit probleem niet vanuit een andere hoek moet zien. Als TS zijn klanten in Belgie thuis/op het werk bezoekt is er niets aan de hand. Als hij daarvoor een kantoorlocatie (die hij zelf huurt, per dagdeel of per jaar, dat mag hij toch zeker zelf bepalen) neemt en daar afspreekt is er ineens sprake van een vaste inrichting? Dat lijkt me sterk.

Belangrijk/Essentieel in dit hele verhaal is (volgens mij) niet wanneer de inschrijving bij kvk was, maar wanneer je daadwerkelijk economisch actief was onder die naam. Dat moet je vergelijken met zijn depotdatum. Ook moet je opletten (wederom volgens mij): een handelsnaam dekt alleen de naam waaronder je handel drijft, niet het product. Dus Snackbar Jansen is wel een handelsnaam, maar je bijzondere product (de Frikaslag, een broodje frikandel met slagroom en hagelslag) is dat niet. Uit jouw beschrijving 'Sinds dit jaar heb ik een webshop online staan waar ik een specifiek product verkoop. Het product heb ik als branding zijnde een naam gegeven. Mijn domeinnaam heeft deze naam ook, en ik heb deze brand naam geregistreerd bij de kvk.' is het lang niet zeker dat je ook handel drijft onder die naam, ipv alleen het product met die naam verkoopt op je website.

Klopt, als je het zelf doet. Ik had het over de tarieven van merkgemachtigden. Die moeten ook wat verdienen voor hun advies (wel of niet registreren, in welke klasses, Europees of Benelux, woordmerk of beeldmerk) een voorafgaande check of het niet al geregistreerd is door een ander, de daadwerkelijke administratie & rapportage aan de klant van de indiening, ontvangen en juist interpreteren van correspondentie van BOIP, waarschuwen termijn verlenging (10 jaar). De laagste prijzen die ik gezien heb bij een professional zijn net onder de 500€, oplopend tot een kleine 1000€. Het is niet zo moeilijk om het zelf te doen (ik heb het ook gedaan) als je een beetje 'adminstratie en formulieren'-minded bent. Maar ik heb ook genoeg mensen gezien die het niet zelf kunnen of het zelf niet durven.

Dan kun je het beste bij een merkengemachtigde langsgaan. Die kan je relatief goed vertellen wat er, in jouw concrete situatie, wel en niet kan. Het grootste probleem/ de moeilijkste afweging zit hem er vaak in dat de ondernemer zijn merknaam nogal passend wil hebben bij zijn producten/diensten (dat is immers goed voor het klantentrekken) en dat dat volgens het merkenrecht juist eigenlijk niet mag (want dan is er een groot risico dat de inschrijving geweigerd word omdat de merknaam beschrijvend is). Zonder gedetailleerde info kunnen wij je niet verder helpen. Maar het is wel zo dat als je je merknaam inderdaad geregistreerd krijgt als geldig merk, je inderdaad anderen kunt verbieden om onder die naam dergelijke producten/diensten aan te bieden. Sowieso, de goedgemeende, en soms ook best deskundige antwoorden die je hier krijgt kennen jou achtergrond niet en kunnen dus niet beoordelen of je het moet doen. Wat ik daarmee bedoel: Voor de ene business is 500 of 1000€ voor een merkregistratie veel geld, en als het dan waarschijnlijk niet geregistreerd kan worden, is het weggegooid geld, terwijl voor de andere business geldt dat als er zelfs maar een 10% kans is dat voor dat geld een potentiele concurrent aan het twijfelen wordt gebracht, het al dubbel en dwars zijn geld waard is.

Nee, misschien niet voor belastingzaken en toeslagen, maar waar het hier om gaat is een mogelijke merkinbreuk. Parallelimport is daarom meestal niet toegelaten. BInnen de EU is er een uitzondering. Als het product ergens in de EU met instemming van de merkhouder op de markt gebracht is, mag het daarna overal in de EU herverkocht worden. Vandaar dus dat ik de opmerking maakte. TS loopt dikke kans een merkinbreuk te begaan. En als het niet nu al is (ik ken de overgangsbepalingen niet, maar ik weet wel dat de UK geen EU meer is), dan zal het over een half jaar wel zo zijn.

Ja maar de UK is geen EU meer, dus je kunt je niet beroepen op uitputting van merkrechten. Met andere woorden, zelfs al koop je het legaal in in de UK, dan mag je het hier, zonder toestemming van de merkhouder, niet verkopen. Als je een goedkope bron vindt in de EU wordt het wat anders.

Ik ben misschien heel dom of ouderwets dat ik het niet begrijp, en ik weet van mezelf dat ik zeer sceptisch ben ingesteld, maar ik zie hier toch problemen mee. 1) Waarom een app? Als je een technologie hebt voor 'slim laden' dan lijkt het me makkelijker/goedkoper om die in de auto zelf of in het laadstation te integreren. Waarom moet iemand zijn telefoon het laadproces regelen? Waarom kan dat niet gewoon via een computersysteem in de cloud waar de klant een abbonnement op neemt, of via zijn PC of een raspberry pi? Een app op een telefoon lijkt me zo ongeveer de minst natuurlijke plaats voor een dergelijke technologie. 2) Waarom in hemelsnaam zo'n complexe constructie? Blijkbaar heb je een technologie om energieprijzen te voorspellen. Dan lijkt het me dat je die technologie toch wel met minder moeite en meer winst op een andere manier kunt gebruiken, bijvoorbeeld via de termijnmarkten voor energie. 3) Ik hoor al jaren over slimme grids, waarbij het net en/of de energiemaatschappij zelf aangeeft of het verstandig is om nu energie af te nemen of om nog even te wachten als dat kan. Als dat er is, is jou app/bedrijf niets meer waard. Het zou me zelfs niets verbazen als Tesla's al voorzien zijn van dergelijke technologie voor slim opladen, maar dat de input vanuit het net daarvoor nog niet beschikbaar is. Als jouw technologie werkt, zijn zwembadbezitters, mensen die hun huis electrisch verwarmen, koel/vries-pakhuizen en dergelijke dan niet veel meer een interessante klantenkring? Als ik een dragon zou zijn: 'ik doe niet mee'

En 30% divididendbelasting. Zonder teruggave via de gewone belasting (nou ja, om precies te zijn, een teruggave van 192€ op de eerste schijf van 640€, wow!).

Uiteindelijk, heel erg gereduceerd tot de essentie, komt dit neer op het verschil tussen solvabiliteit en liquiditeit. De consument wordt nu gevraagd om voor liquiditeit te zorgen. Is dat acceptabel, en onder welke voorwaarden? Daar kunnen we over discussieren, maar sowieso is het NIET acceptabel als de solvabiliteit niet goed is. En dat lijkt nu juist het grote probleem te zijn bij een (groot) aantal partijen. Solvabiliteit, niet liquiditeit. (Als je solvabel bent is een liquiditeitsprobleem sowieso wel op te lossen). De luchtvaarmaatschappij gaat niet failliet omdat ze NU te weinig cash hebben, maar omdat op langere termijn het verschil tussen opbrengsten en kosten slecht is, zodat ze nu niet aan cash kunnen komen. Vouchers veranderen daar weinig aan. Als consument ben ik er dan ook zwaar tegen om vouchers te ontvangen. Ik wil natuurlijk niet dat iemand failliet gaat, maar voucher of cash is daarbij een non-issue: Als ze wel gezond zijn kunnen ze die liquiditeit ook wel op de kapitaalmarkt krijgen, en als ze niet gezond zijn, dan wil ik ook niet degene zijn die ze die liquiditeit geeft. Als individu, en zelfs als duizenden individuen, die wel of niet een voucher accepteren, verander je fundamenteel niets aan de zaak, en ben je dus ook niet verantwoordelijk voor de consequenties. Als het kaartenhuis instabiel is, is het lullig om de naar de veroorzaker van een klein zuchtje wind te wijzen als de oorzaak van alle ellende.

Artikel 284 paragraaf 1 lid 2, wetboek van strafrecht: Met gevangenisstraf van ten hoogste negen maanden of geldboete van de derde categorie wordt gestraft: hij die een ander door bedreiging met smaad of smaadschrift dwingt iets te doen, niet te doen of te dulden. Deze 'overtreding' is al gepleegd.

Is dreigen met zwartmaken (ik neem aan dat je dat schriftelijk hebt) al niet smaad, zelfs misschien wel laster? Dat zijn strafrechtelijk vervolgbare feiten (!), en als die dame met een advocaat gaat dreigen, dan neem ik aan dat jouw advocaat, of anders jijzelf, het wel aan haar advocaat moet kunnen duidelijk maken dat ze, onafhankelijk van het geschil over de kasten, moet dimmen omdat er anders wel eens een aangifte zou kunnen volgen.

Vergeet niet om ook groothandels/officiele dealers in andere EU landen te benaderen. (Uitzonderingen daargelaten) mag dat gewoon. Het kan best zijn dat jouw producten in NL premium producten zijn en voor een hoge prijs gaan, terwijl daar in het land van oorsprong, of in EU landen met een lagere levenstandaard, heel anders tegenaangekeken wordt.

Het is me duidelijk dat je zelf vindt dat het niet heel netjes was om je te laten inspireren door de bestaande verpakking, en dat je je schuldig voelt. Maar dat wil niet zeggen dat je juridisch ook fout bent. Je mag namelijk best een heleboel, je hebt veel vrijheid in NL, en juridisch langs het randje lopen mag best (jij hebt dat dan per ongeluk gedaan, maar er zijn er genoeg die dat willens en wetens en met opzet doen). Wat je in ieder geval niet moet doen (althans in mijn opinie) is dat schuldgevoel laten doorschijnen in je antwoord naar de andere partij. Daar bereik je niets mee, en verslechter je (mogelijk, lang niet zeker) je eigen positie. Niets van verontschuldigingen, zal het nooit meer doen, alleenstaande moeder en dat soort dingen in je antwoord. Daarmee zet je jezelf, in de discussie en ook in je eigen hoofd, op achterstand.

Ik heb alleen gezegd wat ik zou doen. Ik wil even duidelijk maken dat ik er wel iets van weet (van auteursrecht en merkenrecht) maar niet voldoende om deskundig formeel juridisch advies te geven, en al zeker niet zonder de details van de zaak te kennen (maar dat kan niemand). Verder zou ik toch het antwoord laten opstellen door een jurist. Die zal de juiste woorden gebruiken en de meest voorkomende 'fouten' vermijden. Dat komt veel beter over. Er zijn genoeg advocaten en juridisceh adviesbureaus (veel goedkoper!) die gewoon kort en krachtig willen optreden, zonder hun klanten in een lang conflict te leiden. Maar dan moet je zoeken en bellen en horen of het klikt.

Ok, maar pas op, jouw voorbeeld van snelle jelle gaat over merkinbreuk. Hier wordt je een auteursrechtinbreuk aangewreven. Ik ben, op basis van wat jij schrijft, nog steeds lang niet zeker dat dat ook zo is. Zie: http://www.ie-onderwijs.nl/nl/rechten/auteursrecht/auteursrecht-wanneer-is-er-inbreuk/ Vaak wordt een auteursrechtinbreuk erbij gehaald omdat ze geen dikkere stok hebben om mee te slaan (zoals een echt merk). Ook wat betreft het schadeverhaal moet je oppassen. Als dit een merk-inbreuk was (waar ze je niet van beschuldigen) zou je misschien op die manier kunnen redeneren (op basis van de verkochte waarde), maar het gaat nu om auteursrecht op de verpakking. Wat er in die verpakking heeft gezeten, zakjes zand of kilo's goud, en wat dus de waarde was van de verkochte goedere, is niet relevant. Ik zou niets toegeven. Ik zou een inbreuk op het auteursrecht betwisten, subsidiair de hoogte van het bedrag betwisten (want die lijkt me helemaal belachelijk voor wat het is), en ze verder in hun sop laten gaarkoken (je kunt als geste nog voorstellen honderd euro over te maken naar een goed doel van hun keuze). Zij zullen initiatief moeten nemen Verder begrijp ik wel dat je het geld voor professioneel juridisch advies nu niet hebt, maar als er over een maand een compromis van, zeg 1500€, uitkomt, dan heb je dat geld toch ook niet?

Nou, voor 4000€ kun je er wel eens een advoccat naar laten kijken, zelfs als die 260€/uur kost. En misschien dat een gespecialiseerde advocaat dat kost, maar een kundige jurist op dat gebied zul je waarschijnlijk wel voor een heel stuk minder moeten kunnen vinden. En StevenK (die echt de domste niet is op juridisch gebied) heeft ook al opgemerkt dat wat je schrijft 'een vormgeving gemaakt wat te veel lijkt op dat van een ander' echt niet per se een auteursrechtinbreuk hoeft in te houden. Verontwaardiging over auteursrechteninbreuken komen hier meestal langs als mensen een plaatje van het internet plukken en gebruiken voor hun eigen doeleinden, en dan blijkt dat dat niet mocht. Jouw zaak LIJKT anders te zijn, maar helemaal zeker is dat niet. Als je wilt zou je eens wat meer uitleg kunnen geven: Een vormgeving van wat heb je gemaakt? En wat heb je met die vormgeving gedaan? Online gezet (hoe lang)? Producten verkocht (hoe veel, welke waarde)? Iets anders? Wie heeft bepaald dat die teveel lijkt op iets van een ander? Ben je het daarmeee eens? (heb je, als je eerlijk bent, je zeer sterk laten inspireren door die vormgeving van die dame en/of gewoon overgenomen?) Heeft die dame het auteursrecht wel op die originele vormgeving? Waar komt dat bedrag vandaag? Het komt me nogal hoog voor, voor een inbreuk van een paar maanden (maar goed, ik ken de details niet) Als je nu voor een paar honderd euro de zaak kunt schikken...., maar 4000€? Da's niet niks.

Dat is waarschijnlijk een misverstand. Het kan best dat 'of je er geld mee kan verdienen' hangt of valt met de bescherming die je hebt (maar zelfs dat kun je niet zeggen, als je niet weet hoe groot de markt is en hoe je concreet de uitvinding te gelde kunt maken). En bescherming kun je best krijgen door andere dingen dan een sterk octrooi. Ook geheimhouding, interne knowhow, of een matig octrooi, of zelfs een zwak octrooi om alleen mee te bluffen kunnen je bescherming geven. Je hebt, lijkt mij, maar twee mogelijkheden om het idee te gelde te maken: Zelf onderhoud aanbieden voor een veel lagere prijs/minder downtime dan de huidige aanbieders het kunnen, of de uitvinding verkopen aan een van de huidige spelers. En ook dan is een matig of zwak octrooi beter dan niets, want ook jouw potentiele koper zal beschermd willen zijn tegen ZIJN concurrenten. Liefst natuurlijk perfect beschermd, maar als dat niet op de tafel ligt, dan nog liever matig beschermd dan helemaal niet. Tja, als je er zo instaat (en daar is niet mis mee, iedereen zijn karakter/ondernemerszin/financiele buffer is anders), dan valt de bovenste mogelijkheid voor jou al af. Dit lijkt me heel logisch en goed. Het lijkt een kritische component te zijn om jouw testmethode te kunnen uitvoeren, dus niemand kan om jou heen. Pas op, want je dreigt in een klassieke val te trappen. Ja, misschien kan dat wel de sleutel zijn naar een sterker octrooi. Maar als dat maar voor wat varianten van het te testen apparaat is, zal de businesscase nog een stuk moeilijker worden. Stel dat je dat krijgt, en jij alleen kunt 10% van de machines doen, en de bestaande organisaties 90% van de machines met jouw methode, waar sta je dan? Je moet geen octrooi najagen, je moet een zakelijk doel najagen, en je octrooiportefeuille is daar een middel in. Het is voor mij moeilijk te geloven, zeker met deze aanvullende info, dat de kwestie een sterk of een matig sterk octrooi het verschil gaat maken tussen zakelijk succes of niet.

Je moet naar het totaalplaatje kijken. Ik weet niet welke prijs je octrooigemachtigde genoemd heeft, maar als je zegt '40% hoger', dan vermoed ik: alleen de indienkosten. Dat zijn lang niet de kosten van de hele procedure. En het is een misverstand te denken dat ze inhoudelijk in principe gelijk zijn. Ze zijn allemaal onafhankelijk van elkaar, en de beoordeling van inventiviteit is in ieder land net iets verschillend, dus juist als je verwacht dat het gaat draaien rond inventiviteit, en als je geen interesse hebt in 6 of 7 of meer landen is dit een te overwegen route. Maar goed, ik kan zonder details van je businessplannen en je huidige octrooiaanvraag geen specifiek advies geven. Maar bijvoorbeeld In Belgie heb je ruwweg hetzelfde systeem als in NL. Dus je krijgt een octrooi, en de beslissing 'wel of niet geldig' wordt opengelaten In Duitsland kun je het onderzoek 6 (of 7, weet ik zo niet uit mijn hoofd) jaar uitstellen (dus grote kosten uitstellen). Tegen die tijd weet je wel of je business een succes is/wordt In Duitsland kun je ook een gebruiksmodel nemen (is maar 10 jaar geldig, maar er wordt geen nieuwheidsonderzoek gedaan. Overigens: Ik ben heel geinteresseerd in je antwoord op de vragen aan het eind van het bericht van Hans. Wat heb je concreet en wat wil je concreet? berichten hebben zich blijkbaar gekruist

Ik maak dat regelmatig mee (maar ja, het is dan ook mijn beroep). Het probleem is dat je moet kunnen omgaan met onzekerheid. Je krijgt bij octrooien maar zelden zekerheid. Wat jij nu meemaakt is heel gebruikelijk. Je staat niet met lege handen, je weet alleen niet (en niemand weet, ook je concurrentie niet(en dat is belangrijk voor de afschrikking)) wat je nu wel en niet precies in handen hebt. Je gemachtigde zou (als je hem 5-10 uur studietijd gunt) een redelijke inschatting moeten kunnen maken van wat je wel of niet in handen hebt. Ten eerste: Je NL is niet afgekeurd. De onderzoeker heeft een negatieve mening, maar je zult nog steeds je NL octrooi krijgen. Hij/zij heeft geen besluit genomen, alleen een eerste mening die negatief is, Ten tweede : Er zijn geen wettelijke mogelijkheden om die 'pennelikker' te overtuigen of het 'besluit' aan te vechten. De wet voorziet daar niet in, want je krijgt immers toch je NL octrooi. Het zal, na toekenning, een onzekere status hebben, zoals alle NL octrooien. Als er ooit iemand zal willen betogen dat het octrooi ongeldig is, dan zal hij naar de rechter moeten gaan, en de rechter zal naar de argumenten van beide partijen luisteren en een besluit nemen (dit is wat kort door de bocht, maar daar komt het op neer). Je hoeft ook nu die argumenten niet naar voren te halen, die kun je over 5 of 10 jaar, als het ooit nodig zou mogen zijn, nog ontwikkelen. Ten derde: Het nieuwheidsonderzoek is een mening. Weliswaar van een professional, maar wel een die maar een beperkt aantal uren heeft gekregen van zijn baas om jouw aanvraag te beoordelen, en daarbinnen zijn best heeft gedaan. Het komt heel regelmatig voor dat de mening van onderzoekers later (in een Europese procedure) niet houdbaar blijkt, en met een enkel verweerschrift van je octrooigemachtigde omgedraaid kan worden. En dit is vooral het geval als het om inventiviteit gaat, daar is vaak nog wel iets aan te doen (maar dat verschilt natuurlijk van geval tot geval). Dus geen paniek. Ten vierde: Zijn alle conclusies negatief beoordeeld? Al is er maar een conclusie die wel positief beoordeeld is, dan zit je in principe al goed, en dan is het goed mogelijk (maar natuurlijk niet zeker) dat je tijdens de Europese procedure er nog wel wat bij krijgt. Ten vijfde: Je schrijft: ik ben nu bijna een jaar verder.... Maar je hebt toch wel iets gedaan in dat jaar (ik bedoel een start gemaakt met een business) of niet? Het is maar zelden dat een business staat of valt met het succes van een eerste nieuwheidsonderzoek. Als je een Europees octrooi aanvraagt, kan het gemakkelijk nog 4 of 5 jaar duren voordat dat is afgewezen (als we ervan uitgaan dat het negatief zal aflopen, en dat is lang niet zeker). Tot die tijd hangt jouw octrooiaanvraag als een zwaard van Damocles boven de concurrentie en is het een groot risico voor hen om jou te kopieren. En zeker als het inventiviteit betreft, dat is moeilijk voor (de octrooigemachtigde van) jouw concurrent om te voorspellen hoe dat gaat aflopen. Zie het eens van de kant van je concurrenten: Zou jij beginnen om iemand te kopieren die miscchien, zeg 50/50, een octrooi gaat krijgen, waarna je schadevergoeding moet betalen en definitief moet stoppen? Waarschijnlijk niet, en zo staan zij er ook in. Ten zesde: Je hoeft geen Europees octrooi aan te vragen. Dat is lang niet altijd de beste keuze. Afhankelijk van waar jij de meeste business verwacht en waar je concurrenten zitten, kun je ook een nationaal Duits, Frans, Engels, Belgisch etc octrooi aanvragen. Dat is vaak nog goedkoper ook (wederom, dit is afhankelijk van de situatie), en zeker als je aanvraag er wat grijs voorstaat, heb je in nationale procedures meer kansen om een afwijzing te vermijden, of lang uit te stellen, dus meer afschrikking van concurrenten. Ik doe best regelmatig nationale procedures voor klanten, ipv (of zelfs naast) een Europese procedure. Het enige wat je nu moet besluiten is: doorgaan naar Europa of niet. Het verstandigste is om je octrooigemachtigde een evaluatie te laten maken van het nieuwheidsonderzoek om te beoordelen hoe goed je kansen zijn (en wellicht kan hij ze nog wat verbeteren door de aanvraagtekst een beetje te tweaken) en dan besluiten. Maar wat het verstandigste is, hangt ook af van hoe jij je business ziet. Het belangrijkste is dat je octrooien/aanvragen je zakelijke doelen ondersteunen. Liefst natuurlijk doordat ze in een ronde erdoorvliegen en je een supersterk Europees octrooi krijgt, maar misschien zit dat er echt niet in (en mischien wel, ik kan dat van afstand niet zeggen). Met een dik hek kun je concurrenten tegenhouden, maar ook met een struikgewas met hier en daar een doornenstruik kun je ze ontmoedigen. En dat is het enige dat telt.

Martien, Ik ben octrooigemachtigde en kan je misschien wel wat nadere inlichtingen geven. Maar ik heb wel eerst een paar vragen. Ik neem aan dat dit een Nederlandse octrooiaanvraag betreft? Heb jij de resultaten van het nieuwheidsonderzoek rechtstreeks van het ministerie gekregen, of via je gemachtigde? Indien het laatste, heeft hij er dan geen uitleg bij gegeven?

lees ook eens https://blog.iusmentis.com/2012/01/09/wanneer-is-een-domeinnaam-inbreuk-op-een-handelsnaam/ Ik heb de indruk dat als die anderen alleen de domeinnaam www.abcschoenen.nl gebruiken, en zodra je daar bent zeggen ze 'welkom bij xyzschoenen' dat ze juridisch niet veel fout doen (hoewel het misschien wel zo voelt) Ze plegen pas handelsnaaminbreuk als ze onder jouw naam HANDEL drijven, en als de omstandigheden (assortiment/klantenkring/locatie) zo zijn dat er verwarring kan onstaan. Als ze het alleen als website-adres, of als informatiepagina, of als reclamepagina gebruiken, dan mag het gewoon.