Ward van der Put

Eens. Het ligt volgens sommigen namelijk altijd aan: • de markt, • de overheid, • de banken, • de concurrentie. Het ligt altijd aan een ander... Wie problemen zó externaliseert, ziet nog niet dat hij zelf een deel van het probleem én de oplossing is. En dán zit je vast, gevangen in een speelveld dat door anderen lijkt te worden georkestreerd. Overigens denk ik dat falen-en-daarvan-leren geen exclusief voorrecht van "ondernemersrisico" is. Veel kunstenaars ervaren precies hetzelfde, bijvoorbeeld:

Wij willen binnenkort gaan experimenteren met de Prediction API van het Google Cloud Platform. Met historische (big) data schijnt deze namelijk gedrag van gebruikers te kunnen voorspellen, waaronder de koopintentie en negatieve/positie attitude ten opzichte van bepaalde producten (zegt Google).

De advocaat die je voor de rechter bijstond, kan dat vast veel beter uitleggen dan wij. Het lijkt erop dat er twee verwarringen door elkaar heen lopen: de hoogte van de aansprakelijkheid en of iemand nog wel vennoot was en dus aansprakelijk kan worden gesteld. Een VoF kent geen beperkte aansprakelijkheid: elke vennoot is volledig hoofdelijk aansprakelijk. Je kunt slechts de tekenbevoegdheid beperken. Toen de zoons de zaak overnamen, zijn ze toen ook toegetreden tot de VoF? En zijn vader en/of moeder daarbij uitgetreden als vennoot én uitgeschreven uit het handelsregister?

Niet doen. Je steekt € 15.000 duur consumptief krediet in een webwinkel-bijbaan. Ruim liever je zolder op of maak die ene logeerkamer leeg: dat levert evenveel ruimte op.

Wat ik er merkwaardig aan vind: het is geen boete voor het hebben van een datalek, maar voor het niet melden van een datalek. Dat klinkt als een oer-Hollandse gedoogconstructie: data lekken mag, als je het maar meldt…

Ik vind dat de klant dan wel heel erg op de proef wordt gesteld. Stel dat de bezorger het pakket heeft gestolen en de klant slechts één vergissing heeft begaan: een verkeerd nummer invullen? Dat overkomt mij voortdurend door een overijverige AutoComplete: dan staat je huisnummer in het vak van de postcode en je postcode in het vak van een telefoonnummer. In het toegenomen aantal invoerfouten dat klanten bij ons maken, zie je dat de opkomst van tablets daar de grote boosdoener is. Je kunt dat beter omkeren (zoals ik zelf een keer heb gedaan). Stel je op het standpunt dat je aan je leveringsverplichting hebt voldaan. Dat kun je ook bewijzen dankzij de track & trace met handtekening voor ontvangst. Dat betekent dus dat niet jij maar de klant het slachtoffer is van oplichting, namelijk identiteitsvervalsing en/of valsheid in geschrifte. Vervolgens druk je de klant op het hart dáárover vooral aangifte te gaan doen. We willen namelijk niet dat onze klanten door derden bestolen worden, nietwaar. Daarbij kun je de klant ook hulp aanbieden: je hebt immers een belangrijk bewijs in handen, de vervalste handtekening. PostNL biedt de dienst "Burenlevering toegestaan" alleen binnen Nederland aan. Voor pakketpost naar het buitenland geldt "Verhoogd aansprakelijk" (VA), wat een van de redenen is waarom buitenlandzendingen automatisch "verzekerd" zijn. Het beleid verschilt per land, omdat PostNL niet in elk land zelf bezorgt, maar in principe mag de bezorger een pakket dan uitsluitend achterlaten op het opgegeven adres, dus niet bij de buren.

Ik denk dan dat je nu al die investeerder moet meenemen in je plan en, voor zover je dat nog niet hebt gedaan, de benodigde orde van grootte en zekerheden helder moet hebben. Nu al, niet pas eind dit jaar. Je legt een bom onder de samenwerking als je iemand nu 10 of 20 procent van de aandelen belooft maar die verwateren tot nog geen procent wanneer de investeerder een belang neemt en je ondertussen door aanloopverliezen nul dividend kunt uitkeren. Aangezien je een hecht team aan het smeden bent, moet je in jouw situatie via aandelen delen; gebruik ze niet slechts als ruilmiddel omdat het je aan andere middelen ontbreekt om "even" een vormgever te betalen.

Jouw aandeel in de nettowinst van de VoF is je persoonlijke winst uit onderneming. Je hebt daarover een verdeelsleutel afgesproken met de andere vennoten. Over die winst uit onderneming betaal je inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen. Van wat je daarna nog overhoudt, mag je inderdaad met het hele gezin een ijsje gaan eten. Let er verder goed op dat winst die wordt hergeïnvesteerd binnen de VoF (bijvoorbeeld in voorraden) toch belastbaar inkomen is. Een van de meest gemaakte beginnersfouten, vermoed ik, is aannemen dat alleen geld dat je opneemt of "uit" de VoF "haalt" inkomen is. Misschien is het verstandig om je te laten bijstaan door een belastingadviseur of een goede boekhouder als je deze onderwerpen onvoldoende beheerst.

Bij een hoge prijsdruk zijn niet alle ondernemers helaas even standvastig. Ik denk dat wij daar inderdaad wel bewuster mee mogen/moeten omgaan. In ons magazijn mogen de orderpickers bijvoorbeeld niet bukken of boven het hoofd reiken. Gevolg: we hebben per stelling maar drie legborden waar anderen er zes hebben. Dat vertaalt zich in hogere opslagkosten per vierkante meter en die kún je incalculeren of op andere wijzen verlagen — maar dan moet je dat wel willen.

Als je de klantenservice van PostNL Zakelijk belt (níét die voor consumenten, dat is een andere tak), kunnen ze in track- & trace-gegevens voor je terugzoeken. Zes weken is wel rijkelijk lang geleden, maar er is een kans dat ze deze zending (en bijvoorbeeld de dienstdoende bezorger) nog boven water kunnen halen. Iets bezorgen op een adres dat niet bestaat, is onmogelijk. Met name op dat punt zou je PostNL kunnen aanspreken. Soms heeft (of neemt) de bezorger wel eens de vrijheid om een pakket dan maar af te leveren op een adres dat volgens hem wel juist is. Op Google Earth en Google Maps kun je daarvoor niet afgaan: die tonen vaak nog een weiland waar ondertussen een complete nieuwbouwwijk staat.

Je zou daarvoor moeten (laten) uitzoeken in hoeverre er sprake is van de overgang van een onderneming en of (een deel van) de identiteit van de voormalige werkgever daarbij behouden blijft. Als enkel en alleen de handelsnaam is overgegaan, houdt het concurrentiebeding geen stand. Waarschijnlijker is echter dat ook een deel van de bedrijfsactiviteiten en klanten zijn overgegaan — en met name daarop is een concurrentiebeding gericht.

Sorry Roel, ik had niet gezien dat het een linkspammer was. Desalniettemin is de handel in verzonnen EAN-nummers helaas nog steeds actueel.

Dat "verzinnen" van EAN-barcodes doen enkele ondernemers *kuch* scriptkiddies inderdaad ook. Het gevolg daarvan is dat je een EAN-nummer kunt krijgen met de landcode van Nederland plus het producentnummer van Ahold voor een huismerk van Albert Heijn. Verzonnen EAN-nummers ondermijnen daarmee een van de belangrijkste pluspunten van een universeel Europees artikelnummer (EAN): de mogelijkheid om het land van herkomst en de producent of importeur voor de EU te traceren. Ik heb hier nog een script liggen dat EAN-nummers voor je kan koekenbakken. Doet er 1.000 in minder dan 10 ms. Toen ik dat op een ander forum postte, vond een ondernemer *kuch* die ze voor 10 euro per stuk verkoopt dat ik zijn business *kuch* kapot maakte. Jammer dan joh, de opbouw van een EAN is nu niet bepaald een bedrijfsgeheim. En dát is de reden waarom verzonnen EAN-nummers toch gretig aftrek vinden. Wie in de prijsvergelijkingen van Google Shopping of Beslist.nl het onderspit delft of wie niet kan tippen aan de concurrerende verkopers op Amazon of bol.com, kan zijn assortiment "omnummeren". Ander, uniek EAN-nummer erop en een product wordt onvergelijkbaar met andere producten.

Op een pakketzegel zit inderdaad geen btw, net zoals op een postzegel. Contractklanten van PostNL — en dat is bijna iedereen met volume van enige betekenis — ontvangen voor pakketzendingen echter gewoon wekelijks een normale factuur mét btw.

Daarvoor heb je geen gestuurde, gekleurde en selecte steekproef op een forum nodig: de meestgebruikte en/of snelst betaalde factuursjabloon is de beste. Of meer precies voor je business case: de sjabloon die je de meeste betalende abonnees oplevert, moet aan top. De rest is dan voor de rest.

Dat was nogal een puzzel: compliment alvast voor de oplossingen! Zijn de hoofdkleur (blauw) en de steunkleur (rozerood) instelbaar? Voor welk platform c.q. medium zijn de templates bedoeld?

De usability-mens in mij fluistert mij in dat je de ruimte in signatures zou moeten beperken tot één regel met hooguit één link. Dat bespaart kostbare schermruimte en zorgt voor minder afleiding in het perifere gezichtsveld. Het dwingt de ondertekenaar bovendien kort en bondig te zijn. Als ik vervolgens echter zie dat velen toch meer dan één regel en/of één link nodig hebben (hebben ze die echt nodig?), dan denk ik dat je naar een compromis kunt uitwijken: bied gebruikers de mogelijkheid om die weergave zelf in en uit te schakelen. Spam, dat eeuwige laatste woord of andere ongein in de ondertekening beu? Dan schakel je die gewoon even uit.

Daarin ontbreken nog vormvarianten zoals uitbuiting en moderne slavernij. Maar ik denk dat het gemakkelijk praten en speculeren is als je de context mist. Iemand vroeg me op Rotterdam CS bijvoorbeeld om: "Eén euro voor een broodje, alstublief." Toen ik hem een vers broodje van twee euro aanbood, stond hij me aan te kijken of ik gek geworden was.

Hoog overvliegen met branchegemiddelden die naar goeddunken van eventuele investeerders mogelijk wel of niet relevant zijn, kan altijd. Maar waarom niet eens kijken of je het grof kunt schatten? Loop een café in de buurt binnen en tel bij binnenkomst het aantal gasten. Tel vervolgens een uur lang het aantal klanten dat komt en gaat. Dan heb je een aardige indruk van de bezoeken op één uur en één dag. Herhaal je dit op verschillende dagen van de week en uren van de dag op verschillende locaties in de nabije omgeving, dan heb je een redelijke steekproef. Het voorkomt in elk geval dat je bezoekersaantallen schromelijk overschat. En het geeft je een beter beeld van de lokale én actuele situatie dan je uit branchegemiddelden zou kunnen halen. Morgenochtend bijvoorbeeld: dan is het zondagochtend en gaan er veel mountainbikers op pad. En daarna morgenmiddag nog een keer: dan is het zondagmiddag en gaan de uitslapers brunchen. (Je kunt zo'n straatmarktonderzoek ook uitbesteden, maar ik zou dit beslist zelf doen, bijvoorbeeld om de sfeer te proeven en ideeën op te doen.)

Nee: je hebt geen webshop als je slechts via Marktplaats verkoopt. Ja: je hebt wel vergelijkbare verplichtingen zodra er een commerciële koop op afstand is.

Daar wil ik als (o.a.) webwinkelier graag wat over zeggen. • Kleine en startende webwinkels kopen vaak in als particulier. Bijvoorbeeld omdat ze eens een poging willen wagen met één exemplaar. Of omdat ze niet staan ingeschreven bij de KvK "want het is maar hobby". Het is dus goed mogelijk dat je wederverkopers zelf helemaal niet weten dat ze aan een dergelijke particulier leveren. • Een toenemend aantal webwinkels is geen webwinkel, maar slechts een affiliate-site: als klanten een bestelling plaatsen, worden ze voor een commissie doorverwezen naar de echte verkopende partij. Vroeger pikte je affiliatesites er zo uit, maar ze zien er steeds meer als echte webwinkeHet kan dus zijn dat een van je wederverkopers aan affiliatemarketing doet en zijn aanbod zo bij affiliatesites belandt die jij niet kent. • Webwinkels opereren vaak onder een andere handelsnaam en soms ook in een aparte BV. Goed mogelijk dat het een van je distributeurs is: als je in het handelsregister kijkt, blijken ze vaak op hetzelfde adres te zitten.

Dat zijn twee verschillende vragen. Lees: gebruikersbehoeften. Lang verhaal kort: dat je iemand volgt, wil nog niet zeggen dat je die iemand vertrouwt. Dat is typische Facebook-verwarring: elke extra volger is een stem "op" jou. Geen idee wat dat dan betekent of wat je eraan hebt, maar dat weet de gemiddelde Facebook-gebruiker ook niet. Het "volgen" wordt nu in de privacy-sfeer getrokken, maar ik denk dat dit niet afdoende is. Dat je privacy-richtlijnen voldoen aan de wet, spreekt voor zich. En dat elke gebruiker voor zich dat zelf kan instellen, spreekt ook voor zich. Dat is dus niet je kernvraag: configureerbare privacy-instellingen zijn onvermijdelijk, je toegevoegde waarde zit in het bouwen aan trust en vertrouwen.

Dan maken we van een omgevallen NRC of Volkskrant toch gewoon een Staatscourant? Met een ABN AMRO kan het immers ook...

risico = kans × effect Op een openbaar forum communiceren met een geheimzinnige prins strekt sowieso niet tot aanbeveling. ;)

Ja, benoemen! Maar je kunt ze ook als A, B, C, enzovoort aanduiden en de betekenis daarvan in een apart bijlage toelichten. Voor wie het aangaat, voeg je dat blad dan toe. Voor wie het niets aangaat, laat je het weg.