prinsrachid

We kennen de situatie van TS niet helemaal. Als deze namelijk grotendeels (4 van de 5 keer of vaker) aan andere ondernemers levert, zal hij in dat geval toch een factuur moeten maken. Ook als het een particulier betreft. Maar aangezien het hier om omzet voor de omzetbelasting gaat, lijkt het me sowieso wel handig (hoewel geen must) dat TS een factuur maakt, al is het alleen al voor zichzelf en z'n eigen boekhouding. :)

Nee. Je moet het opgeven als privéstorting. Als je boekhouding toch aangeeft dat het omzet is, moet je daarna een memoriaalboeking maken die deze omzet teniet doet via "privé". Op die manier komt valt er geen omzet in de onderneming (het is immers een privé-auto). Hier gaat volgens mij iets goed mis. Als de auto voor de inkomstenbelasting privé is, hoe kun je er dan zakelijk op afschrijven? You can't have your cake and eat it, too. De correctie privégebruik gebeurt op basis van forfait (2,7%/1,5%) of op basis van het aandeel privékilometers x autokosten x 21%. Je mag voor de goedkoopste optie kiezen, voor zover ik weet.

Persoonlijk zou ik het misschien nog algemener maken: 'snappen waar je mee bezig bent'. Helaas is het gebrek daaraan het enige echt struikelblok ongeacht of iemand (heel veel) werkervaing en/of een (fatsoenlijke) opleiding heeft.

Ik weet niet heel zeker hoe dat werkt in jouw boekhouding, maar ik zou me het als volgt kunnen voorstellen: Normaal boek je zo'n verkoopfactuur op een omzetrekening (bijv. 8-groep, "Verkoop bedrijfsmiddelen"), waarbij de 21% btw automatisch via de rekening "Af te dragen btw hoog" o.i.d. loopt. Ik denk dat je in jouw geval een gewone factuur kunt maken, waarbij je die dan niet als omzet, maar als "privé" (0-groep?) boekt. De btw gaat dan wel als gebruikelijk. Op die manier blijft de auto voor de inkomstenbelasting buiten de omzet, maar niet voor de omzetbelasting.

Ik neem aan dat de auto bij aankoop ook niet in de kosten is gevallen en ook niet op de balans is komen te staan? Dan lijkt me dat bij verkoop het omgekeerde gebeurt. Oftewel: de auto wordt met btw verkocht. De verkoopprijs (zonder de btw) valt dan niet in de omzet, maar is een privébaat. Maar de btw over die verkoopprijs moet wel zakelijk worden afgedragen. Het lijkt me niet dat er iets met de BPM hoeft te gebeuren, als daar bij aankoop ook niets speciaals mee is gedaan. om de arm>

Ik weet het niet zeker, maar ik neem aan dat TS gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid om voor omzetbelasting een andere keus te maken dan voor de inkomstenbelasting. Als de auto voor de IB privévermogen is, kan het zijn dat je voor de OB een andere keus maakt. Je krijgt dan uiteraard wel met de jaarlijkse btw-correctie te maken (2,7%/1,5%). http://www.silvos.nl/auto-prive-en-toch-aftrekbare-btw/

Dat is zeker een probleem. Ik heb ook gezien hoe soms de mooie stamrecht bv's volledig waren doorgeleend aan de eigen eenmanszaak en vervolgens weer privé waren opgenomen. Errug op het fiscale randje. Aan alle kanten dus opgeblazen balansen en nagenoeg geen cent liquide middelen. Dat moet dus eigenlijk allemaal tot aan de pensioendatum nog worden 'terugverdiend' (of ten minste de belastingclaim daarop, en dan heb je dus nog nix!). Een kredietcrisis in het klein die pas echt naar boven komt zodra deze mensen AOW-gerechtigd worden. Ik houd m'n hart vast. Persoonlijk heb ik me kunnen bedwingen in de BV gebruik te maken van (aftrekposten voor) pensioen in eigen beheer. Het 'pensioen' is dan dus eigenlijk simpelweg de (nog niet uitgekeerde) winst. En deze winstreserve staat dan ook nog liquide op een suffe, saaie direct opvraagbare spaarrekening. Ik heb me een aantal keren met hand en tand tegen tussenpersonen moeten verweren om dat zo te houden, want er werd toch altijd op je ingepraat dat ik wel erg vreemd bezig was ("Je laat toch geen aftrekposten liggen?", "Wat krijg je nou voor flutrente op een spaaaaaarrekening?", "Je wilt je vermogen toch zeker wel aan het werk zetten?"). Maar goed, ik zit op deze manier niet vast aan waarderingsregels, zelfs niet aan een pensioendatum. Het enige is dat er bij uitkering dividendbelasting / box 2 moet worden betaald op het moment dat er dividend wordt uitgekeerd. En dat is het dan. Ik vind dat eerlijk gezegd een erg rustgevende gedachte.

Ik denk dat je hiervoor met name Artikel 15a lid 1 en Artikel 25 Auteurswet moet lezen: http://maxius.nl/auteurswet/artikel15a/lid1 http://maxius.nl/auteurswet/artikel25/

Deze vraag lijkt verdacht veel op de vraag die je al eerder stelde. Je vraag was daarin overigens al beantwoord. Mocht je het daar niet mee eens zijn, kun je natuurlijk altijd gewoon een fiscale eenheid aanvragen bij de Belastingdienst. Dan weet je het ook meteen zeker. https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=49;action=display;threadid=55390;start=0#msg510206

Om het zo makkelijk mogelijk te maken, is het makkelijkst misschien nog om de uren en korting (zoals optie 3 in mijn eerdere tip) zodanig op te splitsen dat er een uniform vast uurtarief ontstaat (althans in je boekhouding). Vervolgens boek je de korting bij aanvang als kosten en alle omzet naar "Vooruit ontvangen" maar tegelijkertijd boek je elke maand alle gebruikte uren weer terug. Ik zal een voorbeeld geven. Stel: Je hebt 3 muzieklessenstrippenkaarten. Een uur muziekles kost 10 euro. En de korting is hoger naarmate je meer uren vantevoren inkoopt, bijvoorbeeld: - 5 uur voor 49,50 euro (= 50 euro omzet - 0,50 euro kosten) - 10 uur voor 98,00 euro (= 100 euro omzet - 2 euro kosten) - 20 uur voor 192,00 euro (= 200 euro omzet - 8 euro kosten) Het handigste is dan om de vooruitbetalingskorting meteen in de kosten te laten vallen en de uren op vooruitbetaalde uren te boeken. Als je een kaart van 20 uur verkoopt, dan boek je dus 8 euro kosten als "Korting" en 200 euro (20 x 10 euro) op "Vooruit gefactureerde omzet". Als je een strippenkaart van 5 uur verkoopt, boek je 0,50 euro kosten als korting en 50 euro als vooruit gefactureerde omzet. Op die manier staan alle vooruit betaalde uren voor exact hetzelfde bedrag gereserveerd. Vervolgens kijk je aan het eind van de maand hoeveel uur les er daadwerkelijk is gegeven. En dat wordt dan opeens een heel simpele boeking, namelijk uren x uurtarief (= 10 euro). De korting heb je immers als bij facturering in de kosten laten vallen.

Uit je opmerking komt een neerbuigendheid naar boven jegens zowel TS als de antwoorders, die ik geen enkele pas vind hebben. Ik neem aan dat de forumbezoekers toch echt zelf uitmaken of ze ergens wel of geen tijd in willen steken. Het invullen van aangifte is al lastig zat en juist de kleine balansverschillen daarbij zijn nog steeds een jaarlijks terugkomend fenomeen waar iedereen mee te maken krijgt. Als startende ondernemer heb je dan al snel het idee dat je iets fout doet. Die onzekerheid kon snel worden weggenomen. Daarmee heeft het forum dus zijn nut bewezen, ondanks dat de discussie wellicht niet aan de Christine-norm voldoet. ;)

Ik denk dat je het gebruik van het kasstelsel voor wat betreft de omzetbelasting niet moet verwarren met het dan maar los laten van zogenaamd "goed koopmansgebruik" in de inkomstenbelasting. Ook resultaatgenieters (ROW'ers) moeten investeringen en (grote) voorraden activeren en daarop afschrijven. Ook denk ik dat in dit verband vooral de term "in één keer afschrijven" op de voorraad raar overkomt. Dat impliceert namelijk dat je de voorraad onmiddellijk op nihil waardeert terwijl het nog steeds (juridisch) eigendom is en een duidelijke waarde vertegenwoordigt. Maar goed, ik denk dat ik inmiddels een beetje begrijp waar je heen wilt. En misschien dat het zelfs nog wel te verdedigen is, maar dat kan dan - denk ik - uitsluitend als je het economisch eigendom leidend maakt en niet het juridisch eigendom. In dat geval zou je de volgende stappen krijgen (ik hou een slag om de arm of dit kan, maar het lijkt op zich verdedigbaar onder bovenstaande aanname): 1. De onderneming koopt een auto. Op moment van betaling van deze auto kan de btw over deze aankoop worden teruggevorderd. Ik blijf er echter bij dat op dit zelfde moment de auto als voorraad op de balans moet komen te staan (dus nix "in één keer afschrijven"). Dus "Inkoopkosten voorraad auto" aan "Voorraad auto". 2. De onderneming ver(huur)koopt de auto. Op moment dat het huurkoopcontract wordt aangegaan, gaat het economisch eigendom overgedragen. Daarmee zou je kunnen stellen dat de auto uit de voorraad verdwijnt. Dus "Voorraad auto" aan "Inkoopkosten voorraad auto". Op dat moment zouden de inkoopkosten dus in het verlies vallen. 3. Tegelijkertijd ontstaat er echter een "huurkoopvordering" ter waarde van de auto plus rente. Dat wordt boekhoudkundig dus "Omzet ver(huur)koop auto" aan "Huurkoopvordering auto". Per saldo zou je dan dus bij het tekenen van het ver(huur)koopcontract een baat hebben ter grootte van alle toekomstige rente over de hele looptijd. 4. Tijdens de aflosfase wordt de btw afgedragen over het aflossingsdeel van de ontvangen bedragen. En het ontvangen aflossingsbedrag (inclusief rente, exclusief btw) wordt maandelijks afgeboekt op de huurkoopvordering. Omdat er in een huurkoopcontract altijd een voorbehoud wordt gemaakt voor wat betreft economisch eigendom in geval van wanbetaling, heb ik persoonlijk het idee dat je de waarde van een dergelijk eigendomsvoorbehoud niet uitsluitend extracomptabel zou moeten bijhouden. Maar áls dat wel zo is, dan zou je gelijk kunnen hebben. Blijft het feit dat je sowieso helemaal vooraf de IB betaalt over de winst van je huurkoopcontract.

Dat vind ik helemaal niet redelijk. Het lijkt me toch echt goed gebruik om zowel opbrengsten als kosten toe te rekenen aan de periode waarop de opbrengsten en kosten betrekking hebben.

Waar baseer je die stelling op? Ik denk namelijk dat je het mis hebt. Je bent weliswaar niet verplicht om een jaarrekening op te stellen. Maar als je aan de slag gaat met voorraden van duizenden euro's, dan denk ik dat je jezelf er niet zo makkelijk vanaf kunt maken. Je hebt het voertuig niet voor de verhuur gekocht ("bedrijfsmiddel"), maar voor de verkoop ("voorraad"). Dus het lijkt me inmiddels wel duidelijk. Maar zoals gezegd, het maakt niet uit. Zowel voorraad als een bedrijfsmiddel hoort op de balans. Ah, je lijkt gelijk te hebben. Deze 'gratis' lening omzetbelasting wordt echter teniet gedaan door het vooraf moeten betalen van de inkomstenbelasting (zie hieronder). Ja, en vergeet de prijs van de auto ("hoofdsom") zelf niet! De gehele contante waarde van de lening valt in de winst op moment van verhuurkoop. Ik heb voor de gein even een voorbeeldje uitgewerkt. Stel je hebt een auto van 24.200 euro gekocht. Je hebt inmiddels 4.200 euro btw teruggevraagd. En de auto zelf staat voor 20.000 euro op de balans. Vervolgens besluit je om de auto voor 'inkoopprijs' gedurende 6 jaar te verhuurkopen tegen 7% rente. Dit zou een maandbedrag opleveren van zo'n 341 euro (aflossing plus rente). De totale rente komt dan uit op zo'n 4.550 euro. De auto wordt voor de inkomstenbelasting dus verkocht voor 24.550 euro. Deze 24.550 euro moet dan worden geboekt als omzet en geactiveerd als "huurkoopvordering". Elke keer als er een aflossingsbetaling binnenkomt, wordt die afgeboekt op de huurkoopvordering, maar dat heeft geen effect meer op de winst. In de loop van die 6 jaar wordt dan ook nog die 4.200 euro btw in rekening gebracht over alle aflossingsbedragen (en dus blijkbaar niet over de rente). Daar staat tegenover dat je wel inkomstenbelasting over álle rente vooraf betaalt. In de tussentijd staat ook die auto op de balans, waardoor hij pas uitgesmeerd over die 6 jaar in de kosten valt. Bij aankoop viel hij namelijk niet in de kosten, omdat hij direct in de voorraad viel (= omzetting van vermogen en geen kost). Dus helemaal 'gratis' zou ik dat ook weer niet noemen. In totaal hebben je ouders dan 29.700 euro incl. btw voor die auto van 24.200 euro betaald.

Dat is zo voor de omzetbelasting. De btw moet worden afgedragen na het sturen van de factuur. Maar boekhoudkundig lijkt het me toch wel prudent om de daadwerkelijke omzet te activeren na facturering en pas te passiveren na levering van de dienst. Anders zou TS naast omzetbelasting ook nog meteen inkomstenbelasting (bij winst) betalen over een dienst die ze nog helemaal niet geleverd heeft.

Als er een bepaalde geldigheid aan de vooraf ingekochte muzieklessen zit, dan mag je het volgens mij ook evenredig over die periode uitsmeren. Als iemand bijvoorbeeld 12 uur muzieklessen inkoopt die binnen 3 maanden moeten worden opgemaakt, dan boek je de factuur eerst op "Vooruit ontvangen bedragen" of "Vooruit gefactureerde omzet". Daarna boek je 1/3e van die factuur als omzet in die maand en twee volgende maanden. Maar ik kan me voorstellen dat een dergelijke manier erg tijdrovend is voor een kleinere zaak. Wat je eventueel zou kunnen overwegen om alle omzet die betrekking heeft op het lopende boekjaar gewoon meteen als omzet te boeken, met uitzondering van de omzet die 'overlopen' naar het volgende boekjaar. Wat eventueel ook nog een optie is, is om de gegeven korting meteen apart vooraf als 'vooruitbetalingskorting' te boeken. Het uurtarief kun je dan voor iedereen hetzelfde houden. Die korting neemt wel toe naarmate iemand meer uren tegelijk inkoopt. Op die manier betalen je klanten hetzelfde per uur, maar heb je ook meteen inzicht in hoeveel korting je geeft. Omdat je de korting meteen boekt als kosten, kun je vervolgens veel makkelijker de losse uren afboeken zodra de muziekles is gegeven, omdat die voor iedereen dan hetzelfde is geworden. Ik hoop dat ik het niet te ingewikkeld heb gemaakt! :)

Afrondingsverschillen van een aantal euro's is heel normaal. Zeker omdat het aantal balansposten aan weerszijde van de balans anders is en ook de centen achter de komma voor iedere post anders is, zal dit altijd tot een aantal euro verschil leiden. Persoonlijk rond ik altijd alles eerst af naar beneden, of dat nu in mijn voor- of nadeel is (terwijl je op zich altijd in je eigen voordeel mag afronden). Vervolgens kijk ik of de balansTOTALEN afgerond in euro's overeenkomen met de echte balanstotalen. Is dat niet het geval, dan begin ik met afzonderlijke posten de andere kant op af te ronden, beginnend bij de postjes waar het verschil tussen echte waarde en afronding het grootst was (bijv. 55,99 was eerst afgerond naar 55,00, maar die rond ik dan af naar 56,00).

Ja, inderdaad. Bij start van de onderneming vallen die twee toevallig samen. Maar in feite maak je eigenijk altijd de keus bij het in gebruik nemen van de werkruimte (voor de onderneming), of dat nu bij de start van de onderneming is of niet. De vragensteller leek er echter vanuit te gaan dat de keuze vervalt, zodra je die keuze bij aanvang van de onderneming al had gemaakt. Zelfs als je daarna vanuit een andere werkruimte zou gaan ondernemen. En dat is niet zo.

Ik was er inderdaad - even in je gedachtegang meegaand - dat de auto was ingekocht om later te worden 'verhuurkocht'. ;) Het kan zijn dat je het BTW-verhaal goed inschat, vanwege het gebruik van het kasstelsel, en ik kan zelfs je qualificatie van de auto als 'voorraad' wel volgen. Alleen het in één keer afboeken van die voorraad lijkt me een brug te ver. En ook van een 'gratis' btw-lening is volgens mij geen sprake. Normaal gesproken heb je twee scenario's. Als je iets koopt om het later te verkopen, dan is het voorraad. Als je iets koopt om het te verhuren, dan is het een bedrijfsmiddel. Een bedrijfsmiddel waar je overigens géén (!) kleinschaligheidsinvesteringsaftrek (KIA) voor mag opvoeren! Nu is het verwarrende dat in dit geval je deze auto zowel lijkt te verhuren (HUURkoop) als verkopen (huurKOOP). Welke van de scenario's is dan van toepassing? Ik denk eerlijk gezegd het eerste. De intentie is immers om de auto te verkopen (de overdracht van het juridische eigendom). Die huur is meer een (financierings)middel voor het eigenlijke doel: verkoop. Mijns inziens betekent dit wel dat je de auto gewoon op de balans moet zetten én houden als voorraad. Ik vraag me dus af of je de auto bij aanvang van de huurkoop wel in één keer uit de voorraad zou mogen halen. Ik denk het eigenlijk niet. De auto is juridisch immers nog niet verkocht (de laatste betaling is nog niet binnen). De waarde van die voorraad moet je vervolgens alsnog een beetje zinnig waarderen, dus óf voor historische kostprijs (helemaal geen afschrijving) óf voor 'fair value' (= jaarlijks afschrijven!). Maar zelfs al zou je de aanschaf zien als aankoop van een bedrijfsmiddel bedoeld voor de verhuur, dan zou het - net als ieder ander bedrijfsmiddel - geactiveerd moeten worden, en zou er (ook) jaarlijks op moeten worden afgeschreven. Wat betreft de 'renteloze btw-lening' van de Belastingdienst... Dat weet ik nog niet zo net. Als het zo is dat je de BTW terugvraagt bij aankoop van de auto en BTW moet afdragen over de aflossingsbetalingen (vanwege die kasstelselregel), dan betaal je tijdens de aflosfase BTW over zowel de aflossingsbedragen (= aanschafwaarde) als over de rentebedragen! Op die manier draag je dus over die 6 jaar meer BTW af dan je aanvankelijk had teruggevraagd bij de aanschaf. Maar los daarvan heb ik de indruk dat je de gevolgen van het moeten opnemen van de contante waarde van de huurkoopvordering onderschat. Dat zorgt voor een enorme winstneming voor de inkomstenbelasting in het eerste jaar (namelijk alle toekomstige betalingen, waarop je dan jaarlijks afschrijft na daadwerkelijke ontvangst) en een aftrekpost alle jaren daarna. In feite wordt daarmee de auto al bij aanvang van de huurkoop belast voor de inkomstenbelasting alsof je auto meteen met winst hebt verkocht. Die winst bestaat uit alle toekomstige rentebetalingen. Dáár zit volgens mij de echte belastingadder onder het gras!

De Belastingdienst kan dit doen op basis van Artikel 53 Algemene wet inzake rijksbelastingen. Het is alleen wel zo dat het verzoek zodanig is vormgegeven dat er voldoen waarborgen zijn dat de privacy van je klanten gewaarborgd zijn. http://wetten.overheid.nl/BWBR0002320/HoofdstukVIII/Afdeling2/Artikel53/geldigheidsdatum_10-01-2015 Nu kan ik me voorstellen dat je niet als een soort van SMS Parking naar de rechtbank wil om de overdracht van klantgegevens te voorkomen, om vervolgens eerst ogenschijnlijk te winnen en dan in hoger beroep te verliezen. :) Je zou nog wel kunnen aangeven dat je je erg ongemakkelijk voelt om zo veel privégegevens 'op te sturen' (voldoet dat wel aan de privacywaarborgen die je van een Art. 53 AWR-verzoek kan verwachten?) en voorstellen om de stukken ter plekke (op je werklocatie) te laten controleren of ze persoonlijk langs te brengen en op het Belastingkantoor te laten controleren.

Oei, deze constructie fietst wel op een smal fietspad ;-). Misschien zijn er op dit forum mensen die meer affiniteit met het kasstelsel hebben om hier definitief uitsluitsel over te geven. Maar gebruik makend van het kasstelsel zou je gelijk kunnen hebben (ik ging inderdaad uit van factuurstelsel). http://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/btw/hoe_werkt_de_btw/waarover_betaalt_u_btw/goederen/andere_vormen_van_verkoop_van_goederen Maar als er echt sprake is van een 'huurkoop', dan blijft het juridisch eigendom bij je onderneming te liggen. In de tussentijd hebben je ouders wel het economisch eigendom. Zodra de aflossingsbetalingen onverhoopt niet meer binnen zouden komen, kan de auto worden teruggevorderd (je bent dan immers nog juridisch eigenaar). Wat volgens mij veel gedaan wordt, is dat de auto dan wel op naam van de economisch eigenaar wordt gezet, maar dat die dan geen tenaamstellingscode krijgt (zodat de economisch eigenaar de auto niet kan verkopen). Die tenaamstellingscode gaat dan naar de juridisch eigenaar. Vraag ook even bij het RDW na hoe dit precies gaat. https://www.rdw.nl/Particulier/Paginas/Tenaamstellingscode.aspx Volgens mij blijft de auto wel op de balans en moet je ook de contante waarde van je lening (de "huurkoopvordering") in de boeken opnemen. Dat zijn toekomstige aflossingen plus alle toekomstige rentebetalingen. Misschien is dit interessant leesvoer (met name pagina 48): http://www.ey.com/Publication/vwLUAssets/Huur,_huurkoop_en_lease:_juridisch,_fiscaal_en_financieel/$File/Huurkoop%20en%20lease%20-%20juridisch%20fiscaal%20en%20financieel.pdf Als tegelijkerheid de auto op de balans staat (en in waarde daalt), zul je dus op beide punten jaarlijks een afschrijving krijgen (verlies), met uitzondering van het allereerste jaar (van aankoop). In het eerste jaar zal het volgens mij juist tot een extra winstneming leiden, als ik het stuk van Ernst & Young goed begrijp. in feite betaal je dan het eerste jaar een klap aan inkomstenbelasting over de overwaarde van de huurkoopvordering. De auto staat voor aankoopwaarde ex. btw in de boeken, waarop dan bijvoorbeeld 15% per jaar wordt afgeschreven (bijvoorbeeld 6 x 15%, 10% restwaarde), terwijl aan de andere kant elk jaar je "huurkoopvordering" in waarde daalt. Het saldo van die twee zorgt dan voor een winst (of verlies). Bij overdracht van de auto wordt de restwaarde afgeschreven, en verdwijnt de auto van de balans, terwijl aan de andere kant de huurkoopvordering dan ook nihil is. Het is wel een interessante casus, maar misschien is een simpele leningovereenkomst met je ouders handiger! :)

Volgens mij gaat hier van alles mis. Zakelijke en privébelangen lopen hier een beetje al te veel door elkaar. En BTW berekenen op aflossing? Hmm... Op wiens naam staat die auto nu eigenlijk? Als die auto op naam van je zaak staat, dan huren ze dus feitelijk die auto. In dat geval bereken je dus waarschijnlijk wel weer een huurbedrag met BTW, maar waar betalen ze dan aflossing voor? Als die auto op hun naam staat, dan hebben ze die auto dus gekocht middels een lening, maar wat doet die auto dan nog op je balans? De BTW hoort dan - lijkt me - al op hun aankoopfactuur te staan (jij koopt de auto met btw - auto staat op voorraad - jij verkoopt auto door aan je ouders met btw - auto gaat uit voorraad). Die auto staat dan niet meer op de balans. De BTW heeft dan niets te zoeken op aflossingsnota's van een lening. Het handigste lijkt me gewoon dat ze die auto zelf kopen, al dan niet middels een fatsoenlijke lening van jou(w bedrijf). Ik denk dat het onnodig moeilijk is gemaakt door het via de zaak te laten lopen, waarschijnlijk in de veronderstelling dat dat handig is om BTW terug te kunnen vragen.

OK.

Ik ken inderdaad een aantal voorbeelden, dus je vraag is een beetje een valse tegenstelling. Maar je hebt gelijk dat ik wat algemener kan formuleren, zonder de identiteit van de desbetreffende landelijke keten wereldkundig te maken. Dat heb ik bij deze dan ook gedaan. Het ging me meer om het soort praktijken aan te kaarten dan exact door wie.

We spraken een beetje langs elkaar, maar bedoelen hetzelfde, denk ik. Ik bedoelde meer om alleen dat deel in de WKR te laten vallen zodat er nog net geen (80%?) eindheffing zou hoeven plaats te vinden. Of een vergoeding te geven die in ieder geval in de vrije ruimte past. En de eventuele rest via het nettoloon te verrekenen.