Branko Collin

Omstandigheden veranderen waardoor een goed antwoord uit 2011 niet per se een goed antwoord in 2015 hoeft te zijn. Het systeem waardoor je 'gedwongen' wordt een al gestelde vraag nog eens te stellen, zou wat mij betreft zelfs mogen worden uitgebreid door een waarschuwing te plaatsen boven elke draad die ouder is dan een X aantal jaren. Ook nu al sluiten moderators soms oude draden als blijkt dat het nut van die oude discussie afneemt.

Ah, dat is dan waar we langs elkaar heen praten, want bij mij opent geen pop-up-venster. Ah, nu zie ik het. In het bestelproces zit een link waar een Javascript achterzit wat bij mij overigens niets doet. Ik neem aan dat dat bij jou een pop-upvenster opent? Dat is inderdaad verkeerd. Ik ging af op de link Algemene Voorwaarden in het menu onderaan de pagina.

Mijn rechtspraak.nl-foo schiet me hier tekort. Ik kan zo gauw geen jurisprudentie vinden die jouw interpretatie van 'opslaan' ondersteunt. Dus blijf ik bij de link die ik citeerde en die zegt dat het opslaan van een webpagina voldoende is. De wet zegt overigens dit, voor wie is geïnteresseerd:

Hoezo? Misschien dat de TS inmiddels e.e.a. veranderd heeft, maar op de huidige versie van de site zijn de AV opgeslagen als een normale webpagina en dat is volkomen legaal. De tip van de ACM om een PDF te gebruiken zal er voornamelijk mee te maken hebben dat je dan zeker weet dat je het goed doet, maar zoals de TS het nu doet is ook goed. AV zijn pas geldig als ze ter hand zijn gesteld. Volgens Arnoud Engelfriet betekent dit online dat ze makkelijk op te slaan moeten zijn. Een normale webpagina is makkelijk op te slaan, een pop-up waarbij een groot deel van de besturingselementen van de browser afwezig zijn is dat niet. Dat laatste is vaak waar het mis gaat, en in dat geval is een PDF aan te raden. Nadat ik het bovenstaande had ingetypt, vroeg ik me af: klopt dit wel? Hoe zit dat met mobiel? Die browsers zijn vaak heel beperkt terwijl ondertussen een flink percentage van de mensen mobiele apparaten gebruikt om te browsen. Ik heb het dus eens uitgezocht. Op mijn iPad met iOS 9 zit een exportmenu met o.a. de optie "Bewaar PDF in iBooks". Op mijn telefoon met Android 4.1 zit in de standaardbrowser een menu "Opslaan voor offline lezen". Dus ja, ook mobiel klopt dit. Wat me daarbij opvalt, is dat de makers van mobiele browsers er vaak voor kiezen het exporteren van content zien als iets wat ze graag gedeeltelijk door andere apps laten doen.

Dat is nou net het punt. Jij mag in je speelgoedwinkel Star Wars-speelgoed verkopen zonder daar nog eens extra licentierechten over te betalen. Dit heet uitputting. Je lift als speelgoedwinkel dus mee op de bekendheid van de Star Wars-franchise. Wat je niet zonder toestemming van Disney mag, is je voordoen als de officiële Star Wars-speelgoedwinkel, want dat schept verwarring. Het raakvlak waar het juridisch interessant wordt, is waar je zelf Star Wars-gerelateerde zaken gaat maken ter ondersteuning van de verkoop. Mag jij drie dolle Star Wars-dagen organiseren? Ik denk het wel. Mag jij op het internet een Star Wars-winkel beginnen? Ik denk het wel. Mag jij een advertentie met Star Wars-tekeningen in de krant zetten? Ik gok van niet. Een advertentie met foto's van het speelgoed? Dat wel.

Meeliften mag in het algemeen. Als jij een mooie bril maakt en verkoopt, mag ik hoesjes voor die bril maken en poetsdoekjes en wat dan ook. Wat niet mag, is verwarring veroorzaken. Bij het portretrecht (want daar lijken we nu naar te zijn afgedwaald) speelt ook nog eens mee dat portretten van BN's verzilverbaar zijn door die BN's. In dat geval levert meeliften soms aantoonbare schade op en is het gebruik van een portret om die reden te verbieden. (Maar merk op dat portretrecht meer nog dan andere IE-zaken vaak een kwestie is van 'het hangt er vanaf'.) Hoe dit zit rond het koninklijk huis, weet ik niet.

Ik krijg bij jubileums altijd gratis pennen opgestuurd van fabrikanten waarbij ze keurig netjes het aantal jaren en mijn postcode (?) in de pen graveren. Best handig, want ik vergeet wel eens hoe lang ik al bezig ben.

Voor de meeste overeenkomsten gelden geen vormvereisten. Als de recruiter Christine gebeld heeft met het aanbod* van een leuke klus tegen een bepaald tarief en Christine heeft daarop ja gezegd, dan is er een overeenkomst. Die overeenkomst is niet hetzelfde als het afgewezen contract, maar hij is er wel. *) In mijn ervaring is het vaak: de recruiter beweert een leuke klus voor me te hebben, maar in de praktijk ben ik slechts een van de kandidaten van een een van de recruiters die al dan niet op een bepaalde klus zitten.

Als je verwacht een juridisch traject in te gaan, zou ik beginnen met het aanleggen van een dossier. Beter dat je nu al alle mails en dergelijke bij elkaar hebt, dan dat je er over een half jaar nog eens naar op zoek moet. Mocht het inderdaad op advocaten en dergelijke aankomen, dan ga je ongetwijfeld de vraag krijgen of je de uren die je factureert ook wel echt hebt gewerkt. Kun je dat op de een of andere manier aantonen? De eindklant kan eventueel tussen jou en de recruiter bemiddelen. Ik heb zelf ooit een dergelijke situatie bij de hand gehad, waarbij echter het grote verschil was dat het de eindklant was die me had ingehuurd, niet de recruiter. Die was er alleen bijgehaald voor het financiële gedeelte. Ook ik wilde veranderingen in de overeenkomst met de recruiter zien. Die stond daar in eerste instantie positief tegenover, maar toen ik na een maand vroeg waar het nieuwe contract bleef, antwoordde ze dat ze niet me verder wou, omdat ik te lastig zou zijn. ;D Dat is toen uiteindelijk opgelost doordat de opdrachtgever me toch rechtstreeks wou uitbetalen. (Waarmee ik eigenlijk alleen maar wil zeggen dat er meer vervelende recruiters in de wereld zijn.)

Bij uitspraken moet je altijd heel goed lezen wat er nu uiteindelijk beoordeeld wordt. Bij uitspraken van de voorzieningenrechter moet je dat dubbel zorgvuldig doen - zo'n rechter is niet bezig jurisprudentie te creëren, maar brandjes te blussen. In het gelinkte geval speelt het volgende mee, c.q. acht de rechter het volgende bewezen: * De domeinnamen waren in de vorm voornaamachternaam.nl. * Er waren merken in de vorm Voornaam Achternaam, waarvan Voornaam Achternaam telkens ook de houder was. * De domeinnamen waren ouder dan de merken. (Wie het eerst komt, die het eerst maalt, in dit soort recht.) * Achter de domeinnamen zaten nog geen sites. * De domeinnaamhouder had als legitiem doel fansites te runnen op de domeinen. Had een van die feiten niet gegolden, had je een andere rechtszaak gehad (maar mogelijk wel dezelfde uitkomst). Opmerkelijk was dat de rechter vond dat omdát er nog geen sites werden gerund onder die domeinnamen, de kans op verwarring bij bezoekers groter was. Een willekeurige Nederlander die voornaamachternaam.nl intypt, verwacht tegenwoordig immers op de officiële site van de Bekende Nederlander met die naam terecht te komen.

Bij veel van dergelijke constructies is de partij die jou betaalt slechts een bemiddelaar tussen jou en de eindklant. In dat geval draagt die bemiddelaar soms de btw voor jou af, omdat dat makkelijker is, maar het kan ook zijn dat ze dat aan jou overlaten. Ik vermoed dat dat de situatie is die Peter C. voor ogen heeft. Er zijn redenen te bedenken waarom dat hier niet het geval is: jij levert uitsluitend aan de tussenpersoon en de tussenpersoon is de enige die aan jou betaalt. Vergelijk het met een bouwvakker die voor een aannemer werkt en niet voor de uiteindelijke opdrachtgever. De bouwvakker heeft dan alleen met de aannemer te maken. Jouw klant moet in dat geval btw inhouden en in Europa betalen over de opdrachten die hij uit Europa heeft ontvangen. Daar is geen enkel probleem mee. Wel vraag ik me bij het horen van een naam als Themeforest al gauw wat zaken af. Het gaat dan al snel om auteursrechtlicenties en support die jij verkoopt. Mag jouw klant namens jou licenties verkopen? Wat is daar over afgesproken? Geef jij service op je product of doet jouw klant dat? Anders gezegd, met wie verwacht de uiteindelijke koper zaken te hebben gedaan? Mijn klanten kopen ook wel eens een Themeforest-theme, bij problemen gaan we toch echt met de ontwikkelaar praten en niet met Themeforest. Dat wekt bij mij de indruk dat de overeenkomst met de ontwikkelaar is. Hoe je in zo'n geval de feitelijke situatie bepaalt, is mij ook niet duidelijk.

Weet jij zeker dat je als recensiesite nooit stappen gaat zetten op het terrein van de producent? Wat bijvoorbeeld als jij onder je lezers een kortefilmwedstrijd uitschrijft. Ben jij op dat moment een producent? Wat als je betalende leden een DVD kado doet. Ben je dan een een distributeur?

Heel in het algemeen gezegd, mag je geen verwarring zaaien in het economisch verkeer. Zolang aan jouw bezoekers duidelijk is dat jij niet Marco Borsato bent noch hem vertegenwoordigt, dan mag jij zijn naam gebruiken in jouw communicatie. Wat er precies verwarring zaait en wat niet, daar zijn rechters het regelmatig met elkaar over oneens. Als je een overduidelijke fansite hebt, is er lijkt me geen probleem. In het geval van een merk kan de merkhouder zich ook verzetten tegen andere soorten gebruik, zoals het belachelijk maken van het merk.

De Truman Show voor dementen in Weesp is volgens mij juist heel arbeidsintensief. Ik kon zo gauw geen cijfers vinden, maar de overkoepelende zorggroep heeft ongeveer één medewerker per patiënt.

Zowel in de EU als de VS kun je een take down notice richten aan de partij die de content host, in dit geval YouTube. De laatste heeft een pagina voor de uitvoering van het Amerikaanse proces (DMCA): https://support.google.com/youtube/answer/2807622 Op het moment dat zo'n host weigert de content te verwijderen, zijn zij mede aansprakelijk voor auteursrechteninbreuk. Dat maakt het gebruik van een notice een effectieve manier om inbreuk te stoppen. Dit blijkt ook wel uit het feit dat in de VS 37% van dit soort notices ten onrechte wordt gebruikt. De Amerikaanse wet omschrijft vrij nauwkeurig waar je klacht aan moet voldoen, de EU-wet geeft alleen aan dat een host, zodra deze op de hoogte is van een inbreuk, snel moet handelen om de content te blokkeren.

Gat in het geheugen? Gat in de markt! Korte samenvatting: 'Nieuwe woning? Meneer, ik woon hier al veertig jaar!' De Haagse verhuizer Donny Zwennes heeft zich toegelegd op één doelgroep: demente ouderen. Om te voorkomen dat die de kluts kwijtraken als ze naar het verpleeghuis moeten, heeft hij een kunstje bedacht: hij bouwt de oude woning in het verpleeghuis gewoon na. "Ze hebben niet eens door dat ze verhuisd zijn." Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?: Dementie is een groeimarkt: http://www.btsg.nl/infobulletin/dementie/prognose%20dementie.html

Feature-request: verwijder de AddThis-knop die bij elk bericht zit (het kruisje in de linkerkolom met als titel "Delen"). Hij voegt niets toe aan Higher Level, maar zorgt er wel voor dat de site in voortdurende overtreding van de cookiewet is. Zie ook https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=40;action=display;threadid=58247

Wat is je vraag? Of het klopt dat de directeur aanwezig was? Dat weet je zelf het beste. Of de directeur aanwezig had moeten zijn? Of de directeur aanwezig had mogen zijn? Of het netjes was dat de directeur aanwezig was?

Nog wat andere zaken om mee in overweging te nemen: - Als je de kosten van handhaving en registratie bij elkaar optelt (k1) en je zet dat af tegen de kosten van het te zijner tijd introduceren van een nieuw merk (k2), waarbij te zijner tijd telt als dat moment waarop je k1 wel kunt betalen, wat is dan goedkoper? Waarmee ik bedoel: als je de kosten van een groot merk nog niet kunt betalen, is het misschien handiger eerst zo groot te groeien dat je die kosten wel kunt betalen. - Hoe 'goed' is je merk? Bijvoorbeeld: Hyves, hadden die echt de strategie een belangrijk sociaal netwerk te worden als de uitspraak van hun merknaam in het Engels voor een geslachtsziekte staat? Het maakte op mij de indruk dat de merknaam er voornamelijk voor de Benelux was, meer niet, en dat ze óf een exit in gedachten hadden waarbij ze aan een TMG of Sanoma verkocht zouden worden, óf hun naam t.z.t. wilden veranderen. Ik vermoed dat de meeste Nederlanders overschatten hoe bruikbaar hun merk in het buitenland is. Heb je daar onderzoek naar gedaan? Dat lijkt me verstandig voordat je een merk aanvraagt in landen waarin het nauwelijks bruikbaar is.

Je moet communiceren. (Toch al een handige vaardigheid voor een ondernemer.) Bel de belastingdienst. Blijf waar nodig aandringen. Maak aantekeningen van wat er wordt gezegd. Je bent verplicht aangifte te doen. Blijven wachten tot je iets van de belastingdienst hoort, is (hier spreekt persoonlijke ervaring) geen winnende strategie. Weet je trouwens zeker dat het tijd is aangifte te doen? Als je per kwartaal aangifte moet doen, is daar pas in januari sprake van (zoals Lex van Roode al aangeeft).

Als je onafhankelijk van elkaar tot hetzelfde resultaat komt, heb je allebei een auteursrecht. In het geval van de TS is het dus vrij simpel: als uit schetsen en uit de ontwikkeling van de figuur blijkt dat deze oorspronkelijk ontwikkeld is door de TS, heeft ze geen probleem. Wat wel tot problemen kan leiden is als uit deze eerste schetsen blijkt dat de TS zich te veel heeft laten inspireren door een bekende figuur. Waar precies die grens ligt, volgt uit de jurisprudentie. Daar is weinig over te zeggen zonder dat het door een rechter wordt getoetst. Wat gevallen waar ik aan moet denken: - George Harrison die met het nummer My Sweet Lord een hit heeft en met vertrouwen een auteursrechtenzaak tegemoet, totdat de rechter vaststelt dat Harrison toch echt He's So Fine heeft gekend en dat zijn nummer dus plagiaat is. (Instructief verhaal om te googelen.) - De uitgevers Marvel en DC die naar eigen zeggen sinds de jaren 1960 het merk 'super hero' in handen hebben. (En ongeoorloofd gebruik ervan ook vervolgen - wie wist dat?) - De stijl van de schilderijen van Gerdine Duijsens die van de rechter en het hof een soort-van-niet-helemaal-maar-stiekem-toch-auteursrecht kreeg. Pas bij de hoge raad werd bevestigd dat er op een stijl niet een auteursrecht drukt, zelfs niet een soort van - maar wie wil er tot aan de hoge raad procederen? Ik ben geneigd te zeggen; als je het figuur onafhankelijk hebt ontwikkeld, maak je dan niet te veel zorgen. Bewaar wel je documentatie in een archief. Als je vraag eigenlijk is: "ik probeer die-en-die figuur te kopiëren, wat moet ik veranderen om te zorgen dat ik geen inbreuk maak?", dan hang je - maar dat is dan wellicht ook terecht.

[Een late reactie vanwege recente discussies en omdat de wet sinds twee jaar is aangepast.] Tot 2013 was het zo dat tenzij er iets anders was afgesproken, een vordering direct opeisbaar was. Jij verstuurt een factuur, de klant moet meteen betalen (art. 38 BW 6). Dat veel leveranciers met een betalingstermijn werk(t)en is een coulance, een aardig gebaar van de leverancier aan de klant. Daarnaast moet de leverancier redelijk zijn bij het vorderen van een tijdige betaling. Er is tijd nodig om de factuur te ontvangen, te begrijpen en vervolgens te betalen. Dat kan enkele dagen duren. De leverancier kan erkennen dat dit soms uitloopt en daarom zeggen: 14 dagen, of 30 dagen. (De truc die mijn ziektekostenverzekeraar, VGZ, uithaalt, is alle facturen steevast 10 dagen te antedateren. Als ik 10 februari moet betalen, versturen ze de factuur op 1 februari, maar zetten ze er een factuurdatum van 20 januari op. Overige post van VGZ komt netjes een of twee dagen na de verzenddatum aan.) Sinds 2013 is deze coulance, deze termijn van wat redelijk is, wettelijk vastgesteld op 30 dagen voor leveringen aan bedrijven en overheden. De leverancier is gehouden aan de betalingstermijn (art. 39 BW 6). Als de klant op eigen initiatief 2% inhoudt, lijkt hij me in verzuim te zijn vanaf de afloop van de betalingstermijn (IANAL). De leverancier kan dan een boete (officieel: incassokosten) van minimaal 40 euro + de wettelijke rente vanaf die datum in rekening brengen. Veel leveranciers zullen dat mogelijk niet doen om de goede relatie met de klant te bewaren, maar wat is die goede relatie waard als de klant zichzelf al sigaren uit de doos van de leverancier kado doet?

Hoe zit dat dan met geld dat je reserveert voor verwachte uitgaven of geld dat in bedrijfsmiddelen zit? Betaal je daar ook belasting over? Zou een beetje raar zijn als je inkomstenbelasting moet betalen over het geld dat je hebt gereserveerd voor de btw-afdracht van kwartaal 1, bijvoorbeeld.

Bedankt voor het uitzoeken. Volgens je schermafdruk worden de bewaartermijnen gespecificeerd in het "Hoofdstuk Dossiervorming".

Het kan zijn dat de bd helemaal niet wil dat je voor een een klein aantal posters btw-aangifte doet. Je zult het in elk geval even bij hen moeten checken. Zie ook de Kleine Ondernemersregeling (KOR) en de ontheffing van administratieve verplichtingen mbt de btw (beide op de site van de belastingdienst via Google).