Frank v C

Het boek van Olcay Gulsen (SuperOlcay) is leerzaam voor het opzetten van een kleding-merk. Zie http://www.superolcay.nl/

Neem je (enkel) onderwijs af bij HvA, of is er een ook stage en/of werknemerschap met de HvA (bijvoorbeeld studentassitentschap). Bij een eventuele stage: is er nog een stage-contract getekend? Is er bij de HvA een specifiek stage-reglement? Gebruik je bij je beoogde Noord-Amerikaanse avonturen specifieke eigendommen en/of programmatuur van de HvA?

Met een eenmanszaak moet je serieus nadenken of je dergelijke verplichtingen wel wilt aangaan. Er zijn diverse risico's (een aantal zijn hiervoor al door anderen aangehaald). Als die risico's zich verwezenlijken, rusten ze op jou als privé-persoon. Ook na het beëindigen van je onderneming. Het lijkt logischer om eerst een bv (en een holding-bv) op te richten. Het contract met "persoon" sluit je vervolgens dan vanuit de bv.

De hoofdregel van overeenkomsten (in Nederland) is dat deze door alle partijen nagekomen worden. Lees het koopcontract, misschien staat daar nog iets in dat een mogelijkheid biedt om er onderuit te komen. Mijn vermoeden is echter van niet, want dat is geen gebruikelijke bepaling. Overleg heeft kennelijk niets geholpen. Een mogelijkheid zou nog zijn om een beroep te doen op bijzondere onvoorziene omstandigheden. Corona heeft immers forse onvoorziene gevolgen. Hiervoor zal je naar de rechter moeten. Of dit ook succes heeft, is onduidelijk. Wel gaat dit lang duren, en als je ongelijk hebt is het kostbaar. Misschien is het vlot doorverkopen nog de eenvoudigste oplossing? Als je dit met verlies doet, moet je dat zien als de schadevergoeding die je anders mogelijk kwijt zou zijn aan de verkoper nu.

Ik ben geen fiscalist, maar als ik het zo zie dan valt het op zich mee. Een factuur is een breed flexibel begrip (zie ook 3.2.4 factuur van de wet Omzetbelasting, administratieve-, facturerings- en andere verplichtingen). De eisen zijn ook met name bedoeld om onnavolgbare geldstromen, facturen, witwassen en dergelijke te voorkomen. In art. 3.3.1 wordt ook specifiek de audit trail benoemd. De belastingdienst moet kunnen controleren, die controle moet redelijk eenvoudig mogelijk zijn - zo begrijp ik de tekst -. Zonder de vermelding "factuur uitgereikt door afnemer" voldoet de factuur formeel gezien niet aan artikel 35a lid 1 sub k van de Wet op de omzetbelasting 1968. Mogelijk dat een fiscalist hier duidelijkheid over kan scheppen, maar anders lijkt het mij logisch dat als maar uit het geheel blijkt dat de factuur is uitgereikt door de afnemer, deze letterlijke tekst op de factuur niet noodzakelijk is. Op basis van de wetteksten zie ik geen reden waarom deze factuur niet op het briefpapier van de afnemer kan staan. Als de gegevens (btw-nummer van allebei) en het volledige naam en adres van allebei er maar op staat. De niet of wel doorlopende nummering zou ik bij de afnemer laten. Voor de dienstverlener zal het nummer zeker niet doorlopend zijn. Het voordeel is nu juist dat de afnemer zelf "als service" de facturen verstuurd en dit waarschijnlijk op grote schaal doet. Misschien dat dit bedrijf wel iedere maand een nieuwe reeks van nummers hanteert. Zelf zou ik deze facturen gewoon inboeken en zorgen dat het duidelijk traceerbaar is (eventueel brief/e-mail tevens bewaren en koppelen in administratie). Hiermee lijkt betoogbaar dat in ieder geval aan de geest voldaan is, maar het is niet juridisch sluitend. Mocht je toch nog er achteraan willen gaan: misschien dat het bedrijf bewogen kan worden om aan de factuur toe te voegen "factuur uitgereikt door afnemer". Dit kunnen zij in het sjabloon eenvoudig aanpassen. Hiermee voldoen ze ook zelf meer aan de fiscale eisen. Als dat tot niets lijdt, zal je moeten overwegen: stoppen met deze klussen, energie steken in het op andere gedachten brengen van je opdrachtgever (en waarschijnlijk geen werk meer krijgen), of het risico nemen dat de fiscus hier toch mee akkoord gaat (of niet).

Sec gezien, zijn deze werkzaamheden inderdaad 2 x een overeenkomst van opdracht. Een overeenkomst van opdracht kan ook met een natuurlijk persoon gesloten worden, ook als deze geen zzp-er is. Wel zijn er enkele specifieke bepalingen bij een natuurlijk persoon als opdrachtnemer. Gelet op de diverse beschermingsconstructies die er zijn voor werknemers of pseudo-werknemers is het mogelijk dat het toch als arbeidsrelatie bestempeld wordt. Dit hangt af van de concrete omstandigheden van het geval. Om niet achteraf overvallen te worden met vervelende (kostbare) verrassingen, is het belangrijk om dit goed inzichtelijk te hebben.

Minder omslachtig en ook onzuiver; kan de laptop niet geboekt worden voor het gehele bedrag inclusief Belgische BTW? Dus alsof er in het geheel geen BTW betaald is, maar het bedrag dat betaald is als kosten boeken (inclusief het Belgische BTW deel). Hiermee drukt de volledige aanschafwaarde op de kosten. Dan vervolgens deze btw niet terugvragen in België. Dit scheelt een hoop werk, terwijl het financiële verlies mee valt. Of is deze constructie niet toegestaan?

Er kunnen redenen zijn waarom dit zou mogen. Maar als je achteraf gezien ten onrechte deze eisen hebt gesteld, ben jij degene die de wanprestatie pleegt en hierdoor verantwoordelijk voor de gevolgen (ontbinding/schadevergoeding/etc.). Als je inderdaad serieus het werk stil wilt leggen in strijd met de overeenkomst, kun je dat beter pas doen na overleg met een ter zake deskundig jurist. Ben je lid van Bouwend Nederland? Een overleg is veelal zonder risico, dus dat kun je gewoon doen. Misschien dat er een oplossing of duidelijkheid komt.

Een andere vraag is natuurlijk of je er zelf wel zin in hebt. Wil je wel groter? Nu gaat het - als ik het zo begrijp - best redelijk. Qua inkomsten net genoeg, maar wel genoeg. Waar zit jouw plus hier? De extra inkomsten? Wil je daarvoor inderdaad je werkwijze veranderen en gaan werken met personeel? En ook gaan overleggen met een derde? Relevant hierbij is ook, welke extra risico's jij loopt. Een huurcontract voor een pand en een leasecontract voor een bedrijfsauto, investeringen in machines zijn verplichtingen. Deze bij elkaar opgeteld kunnen forse bedragen c.q. schulden c.q. lasten voor de toekomst opleveren. Wat gebeurt er hiermee als het toch niet zo goed gaat lopen als verwacht? Wordt jij dan persoonlijk aansprakelijk? Daarbij, als je nu op je maximale productiecapaciteit zit en de vraag eigenlijk niet aan kunt, dan is een prijsverhoging mogelijk niet zo raar. Eventueel alleen voor nieuwe klanten? Zeker bij zakelijke klanten is de prijs niet altijd doorslaggevend, maar meer het niveau van service en het ontzorgen.

Dit is toch alleen van toepassing bij consumenten? Voor een ondernemer, zelfs zzp'er, meen ik dat er geen bedenktijd is. Een zzp'er/eenmanszaak kan natuurlijk wel als consument kopen, en dat vervolgens fiscaal zakelijk behandelen. Een eenmanszaak is immers gelijk aan de natuurlijke persoon.

De situatie die je schetst kunnen voor jezelf (en eventueel je familie) grote gevolgen hebben. Een persoonlijk faillissement is niet wat je wilt. Een privé-aansprakelijkheid wil je vermijden en een strafrechtelijke vervolging is ook niet waar je op zit te wachten. Mogelijk zijn er ook nog issues met de Wwft. Internationaal gelden andere regels en vangnetten dan in Nederland. Wat volgens mij wel behoorlijk universeel is, is dat wat jij met de holding afspreekt niet voor buitenstaanders van belang hoeft te zijn. Alleen als er een wettelijke bescherming is (zoals in Nederland voor normale werknemers), wordt je gevrijwaard. Een bestuurder (en dergelijke posities) kan mogelijk persoonlijk aansprakelijk zijn. Eventueel kan hij ook strafrechtelijk vervolgd worden. Dat is contractueel niet uit te sluiten. Jouw situatie heeft mogelijk raakvlakken in meerdere landen, dus meerdere rechtsstelsels. Dit is een complexe situatie. Goed advies is belangrijk. Daarom is het advies van Norbert Bakker van 4 juni (en van zojuist) ook mijn advies: neem een ter zake deskundige adviseur. Uiteraard in het rechtstelsel(s) waar het om gaat. Dit zal waarschijnlijk naast Amerikaans recht (staat NY) ook Nederlands recht zijn. De compliance regels van/voor de banken in de EU/NL zijn er met reden. Denk goed na of je inderdaad wilt helpen om deze doelbewust te omzeilen.

Zo op het eerste gezicht lijkt het afdoende. Er is een aanbod gedaan voor 2 trainingen, inclusief prijs per training. Er komt een reactie terug: doe maar 1 training. Als voor deze training nu de prijs per training gerekend wordt, lijkt mij daar weinig mis mee. (dus de helft van de oorspronkelijke offerte). Wat had de klant dan verwacht? Misschien daar ook nog navraag naar doen? (eventueel telefonisch) Ook de term: zoals gepland. Bij de planning zit logischerwijze ook het aanbod van de prijs. Vervelende situatie: werken en niet betaald worden.

Als Becia niet verschenen is bij de rechter (verstek), dan zal waarschijnlijk geen hoger beroep ingesteld moeten worden. In dat geval zal normaliter verzet moeten worden ingesteld. Het kennelijke feit dat de eisende partij niet de rechthebbende is, hoeft echter geen probleem te zijn. Dit hoeft geen reden te zijn om het vonnis aan te tasten. Overigens lijkt mij het niet een logische eis en veroordeling om de domeinnaam en website terug te moeten nemen door een gedaagde. Dan moet de eisende partij deze immers wel leveren (waarom zou een eisende partij vorderen dat hij zelf een verplichting krijgt?). Logischer zou zijn dat de eisende partij een vordering instelt om het betaalde geld terug te ontvangen. Wat er dan met de domeinnaam en website gebeurt, is voor de eisende partij minder interessant. Het gaat om concrete zaken waarbij de feiten van belang zijn. Mijn advies is dan ook om advocaat/jurist te raadplegen met verstand van zaken op dit onderwerp. De termijn om verzet aan te tekenen of een hoger beroep in te stellen is kort. Wacht dan ook niet te lang met het zoeken van adequaat en concreet juridisch advies.

Een juridisch kader is lastig te schetsen. Juristen willen namelijk altijd meer en meer informatie. Het product is gekocht toen Corona en de gevolgen ervan al bekend waren. Dat de levertijd van 3 weken door Corona niet gehaald kan worden, is geen overmacht. Je benoemt dat de koper het risico nam, is daar dan expliciet over gesproken? Of is dit risico aangegeven? De enkele wetenschap van Corona en de leveringsproblemen zal zwaarder bij de verkoper rusten dan bij de koper. De verkoper geeft immers aan - wetende van de leveringsvertragingen - een termijn van 3 weken. Mogelijk kan jouw leverancier zich ook niet op Force Majeure beroepen. Dat is echter een internationale aankoop, waarschijnlijk wel met algemene voorwaarden van toepassing. Hier is in het luchtledige weinig over te zeggen. Een vraag is of met jouw klant de afgesproken 3 weken een fatale termijn betreft of alleen een streeftermijn. Ook is belangrijk of de klant inmiddels een sommatie of ingebrekestelling heeft verstuurd. Als het geen fatale termijn betreft, kan het zijn dat je nog op tijd bent. Maar dan moet er er op korte termijn geleverd worden. Als de klant het juridisch correct doet of gedaan heeft, dan resteert niets anders dan het betaalde geld terug te betalen. De goederen zal je dan een andere bestemming moeten geven. Ook heeft de klant dan nog recht op vergoeding van alle schade die hij lijdt en geleden heeft. Misschien is enkel de aanbetaling retour dan niet eens zo slecht.

Op verzoek van TwaBla, levering is een juridisch begrip. Voor de liefhebber (zie www.wetten.nl): artikel 3:84 Burgerlijk Wetboek. De levering is één van de drie vereisten voor de overdracht van eigendom. Het betalen van de koopprijs is overigens geen eis voor de overgang van de eigendom. De levering die noodzakelijk is voor overdracht van de eigendom gebeurt normaal door het goed ter hand stellen. Denk aan het kopen van een brood bij de bakker. Een mogelijkheid is dat de levering, dus de overgang van eigendom, gebeurd zonder feitelijke overgave. Dit is de levering c.p. (constitutum possessorium). De verkoper is na deze levering geen eigenaar meer. Dat is voortaan de koper. Hiervoor is nodig een verklaring van koper en verkoper dat de verkoper voortaan voor de koper houdt. Deze verklaringen kunnen ook stilzwijgend zijn. Het kan zijn dat de twee kasten c.p. geleverd zijn. Ik benoem in mijn reactie ook behoudens uitzondering. Het is een specifieke figuur van levering, maar ik zie geen reden dat de uitzondering hier het geval is. Voor het ontbindingsrecht van een consument bij een koop op afstand is het moment van verkrijgen van de eigendom echter niet van belang. In art. 6:230o Burgerlijk Wetboek is namelijk niet het moment van het verkrijgen van de eigendom benoemd. Alleen het moment dat de consument of een door de consument aangewezen derde, die niet de vervoerder is, de zaak heeft ontvangen, start de termijn van veertien dagen. Uiteraard zitten er nog veel meer juridische lagen in deze casus. Gelet op het relatief geringe belang, verwacht ik niet dat die lagen c.q. complicaties erg relevant zijn of gaan optreden. Bij kostbare paarden of oldtimers kan dat uiteraard anders liggen. In dat geval is de inzet van juristen/advocaten immers financieel rendabel. Overigens zijn er vast juristen die anders over deze casus denken. In juristen-land kan men het gemotiveerd prima met elkaar oneens zijn. Er zijn bijna ook altijd uitzonderingen te vinden op ongeveer alles. De grote lijnen zijn echter meestal wel duidelijk te schetsen.