De Woodstove van Philips

[Nils de Witte]

Normaal gesproken heb ik niet zo'n hoge pet op van praktische innovaties door grote bedrijven. Toen iemand in Dar es Salaam (Laura) mij enthousiast vertelde dat Philips een nieuw en practisch houtkacheltje had uitgevonden dat op gewoon hout en vrijwel alle andere brandstoffen werkt, dat veel hitte geeft zonder rookgassen af te geven en dat de helft minder brandstof verbruikt, was ik uiteraard enigzinds sceptisch.

 

Op een mooie avond met vrienden en een paar ondernemers op het terras, haalt Laura dat ding uit haar tas, stopt er wat kleine afvalstukjes hout in, een dopje methanol, een lucifer en ploef het kreng brand. Minutje wachten, fan aan en je kan koken. Prachtig en heet rookloos ronkend vuur.

 

De truuck zit hem in een kleine fan die van onder en van boven lucht aanvoert. De fan werkt op een batarij, die wordt opgeladen voor de hitte van het vuur. Je weet niet wat je ziet. Iedereen wilde er eentje hebben. Ik ook trouwens. Je kan er gewoon thuis op kopen of barbecueen. Wat een geweldig apparaat.

 

http://www.research.philips.com/newscenter/archive/2006/060227-woodstove.html

[TwaBla]

 

In het prachtige blad Brand Eins (juni) kun je wat over de achtergronden en concurrenten lezen...

 

Ik krijg een "Fehlermeldung". :'(

 

 

Misschien dat ik wel een abonnee-cookie heb. Hier wat quotes uit het artikel...

 

So kocht die Welt

 

Feuerstellen durch effiziente Herde zu ersetzen das wäre eine Entwicklungsleistung, die Hunderttausende Menschenleben rettet. Nur ist das gar nicht so einfach.

 

<...>

 

Wenn Claire Namukasa in Uganda das Essen für ihre sechsköpfige Familie kochen will, zum Beispiel den ostafrikanischen Klassiker Bohnen mit Kochbananen, dann weicht sie Bohnen ein, schließt die Haustür und wandert mit ihren Töchtern zum vier Kilometer entfernten Staatsforst. Dort schlägt sie Äste, fällt kleine Bäume, schichtet das Holz aufeinander und bindet daraus Bündel. Die der Töchter wiegen 15 Kilo, ihr eigenes 40 Kilo und mehr. Auf ihren Köpfen balancieren sie das Holz zu ihrer Kochhütte. Drei Steine stehen in einer Ecke, dazwischen entzündet die Mutter das Feuer. Mit der Hand wedelt sie den beißenden Rauch aus ihrem Gesicht. Claire Namukasa hustet, ihre Augen tränen. Kochen ist für die junge Frau eine Last.

 

Wie Claire Namukasa kochen mehr als drei Milliarden Menschen ihr Essen über Pflanzenresten, Kuhdung oder Feuerholz. Geschmack oder Raffinesse spielen in ihrer Küche kaum eine Rolle. Brennholz müssen sie finden und den Qualm der offenen Feuer ertragen.

 

Wer einmal im Rauch eines Lagerfeuers saß, der hat eine Ahnung von dessen Giftigkeit. Der weiße Rauch ist ein Cocktail aus unverbrannten Gasen, Rußpartikeln und chemischen Substanzen wie Karbonmonoxyd, Stickstoffoxide, Formaldehyd, Benzol.

 

Frauen, die in so einer Wolke kochen, inhalieren täglich so viele Schadstoffe wie ein Kettenraucher. "Indoor Air Pollution" nennt die Weltgesundheitsorganisation (WHO) das Phänomen. Die WHO schätzt, dass an der Innenraumluft-Verschmutzung jedes Jahr 1,5 Millionen Menschen sterben. Anders gesagt: Kochen tötet fast ebenso viele Frauen und Kinder wie Malaria.

 

Hinzu kommt der Holzverbrauch. Jeden Tag verbrennen geschätzte drei Millionen Tonnen Holz unter Töpfen und Pfannen, eine Menge, für deren Transport eine Lkw-Kolonne von Hamburg bis Marseille notwendig wäre. Gerade in dicht besiedelten Regionen verschwinden die Waldflächen heute schneller als Speiseeis in der Mittagssonne. Holz ist das Öl armer Leute. In vielen Ländern deckt es zwei Drittel des gesamten Energiebedarfs. Zudem entstehen fünf Prozent der weltweiten Methangas- und bis zu 14 Prozent der Kohlendioxid-Emissionen beim Kochen. Das heißt auch: Mit effizienten Herden ausgestattet, könnte eine Familie pro Jahr etwa die Emission von zehn Tonnen Karbondioxid sparen.

 

Wie die Welt kocht, ist also nicht nur eine Frage des Geschmacks . Moderne Herde verbessern die soziale und ökonomische Lage der Menschen und schützen darüber hinaus die Umwelt.

 

<...>

 

Kochen ist Frauensache. Vermutlich wurde das Thema deshalb so lange von der großen Politik vergessen. "Beim Thema Energie dachten Regierungschefs lieber an große Kraftwerke oder prestigeträchtige Windräder als daran, eine Revolution in der Küche zu befeuern", sagt Agnes Klingshirn. Sie hat als eine der Ersten 1983 in Kenia ein Projekt für effiziente Herde im Auftrag der Deutschen Gesellschaft für Technische Zusammenarbeit (GTZ) entwickelt. Mittlerweile unterhält die Organisation ein eigenes Kochenergie-Programm. Agnes Klingshirn hat es aufgebaut und dazu beigetragen, dass die GTZ in Sachen Kochenergie zu den führenden Entwicklungsorganisationen auf der Welt zählt. Die politischen Vorzeichen haben sich inzwischen geändert.

 

Der Kenntnisstand ebenfalls. "Anfangs wussten wir noch zu wenig über die unterschiedlichen Kochkulturen. Weder hatten wir moderne Herde noch Methoden, diese auch effektiv zu verbreiten", sagt Agnes Klingshirn. Inzwischen gibt es Herde für Familien, für Kantinen, Restaurants und Bäckereien, die nur noch einen Bruchteil des Brennstoffs verbrauchen und kaum noch Rauch erzeugen.

 

In vielen Ländern fördern Regierungen die Verbreitung dieser Technik. China hat inzwischen rund 175 Millionen Herde verteilt. Durch die staatlichen Subventionen sind private Unternehmen entstanden, die ihre modernen Herde in zahlreiche Länder exportieren. Die Brennstoffkrise befeuert inzwischen auch die Fantasie großer Unternehmen. So investieren neben der deutschen Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH auch der niederländische Konkurrent Philips in Herde für Entwicklungsländer.

 

Alle Akteure stehen dabei vor einer grundsätzlichen Frage: Entwickeln sie Modelle, die den Brennstoff Holz besser nutzen oder die ihn durch Pflanzenöle, Kerosin, (Bio-)Gas oder Sonnenenergie ersetzen? Je sauberer die Verbrennung, desto besser. Hochwertige Brennstoffe schützen Frauen und Kinder am besten vor Augen- und Atemwegserkrankungen. Doch so einfach ist das nicht.

 

<...>

 

Wie verkauft man einen Herd, der acht Euro kostet und 50 Prozent weniger Holz verbraucht?

 

25 Herde hat Anand Karve erfunden. In seinem Labor in Pune stehen Modelle aus Metall, Ton und Keramik; Prototypen, die mit Holz und Holzkohle und der Spreu von Weizen und Reis funktionieren. Getestet werden sie im Forschungszentrum des Instituts, eine Autostunde südöstlich der Stadt.

 

<...>

 

Ihre Nachbarin Jashoda Panthari kann für ihre achtköpfige Großfamilie gar nicht so viel sammeln, wie sie braucht. 40 Kilo Feuerholz kauft sie jeden Monat. Bis zu sechs Euro gibt sie dafür aus, den Lohn einer ganzen Woche. Nun steht ein runder Herd aus Metall in ihrem Haus. Unter dem Topf lodern rote Flammen ohne Rauch. Zuvor hat Jashoda Panthari die Brennkammer mit Holzstückchen gefüllt und das Holz oben, nicht wie üblich unten, entzündet. Das setzt einen Effekt in Gang, den Experten Holzvergasung nennen. Um das Prinzip zu verstehen, muss man sich erst einem gewöhnlichen Feuer nähern. Was brennt, ist nicht das Holz - es sind die austretenden Gase. Damit diese aus dem Holz entweichen und zu brennen beginnen, bedarf es hoher Temperaturen, die je nach Holzart variieren. Bei einem offenen Feuer verpuffen deshalb viele Gase als Rauch. In einem Holzvergaserherd entweicht das Gas unterhalb des Feuers, verbindet sich mit Sauerstoff, steigt durch die Glut auf und verbrennt nahezu vollständig. Wie der Kocher genau funktioniert, interessiert Jashoda Panthari wenig. Für sie zählt das Ergebnis: Ihr Herd verbraucht 50 Prozent weniger Feuerholz.

 

Gerade mal acht Euro kostet so ein neuer Herd. Das ist selbst im ländlichen Indien keine unmögliche Investition. Zumal sie sich schnell rechnet. Der Wissenschaftler Karve ist deshalb auch zu Recht stolz auf sein Produkt. Der Unternehmer Karve jedoch wartet auf den Ansturm der Käuferinnen. Dass Karve zum Unternehmer wurde, ist der Zusammenarbeit mit der Shell Foundation geschuldet. Die in London registrierte Stiftung will sich als Global Player gegen die Innenraumluft-Verschmutzung profilieren und investiert nach eigenen Angaben rund 50 Millionen US-Dollar in fünf Ländern. Statt staatlicher Subventionen soll es künftig der Markt richten.

 

"Die Innenraumluft-Verschmutzung lässt sich nur lösen, wenn man die private Wirtschaft beteiligt", sagt Direktor Kurt Hoffman. Statt der rund 25 000 Herde und Biogas-Anlagen, die Karves Institut im vergangenen Jahr verbreitet hat, peilt sein Unternehmen Arti nun zusammen mit dem neuen Geldgeber Shell Foundation den Verkauf von 1,6 Millionen Herden an.

 

<..>

 

Dirk Hoffmann sitzt im Schatten einer Kokospalme. Der Deutsche blickt auf Fischerboote, auf Hütten aus Bambus und Wellblech, die sich auf der philippinischen Insel Leyte bis hinunter an den Strand ziehen. Der Mann mit den kurzen Haaren und den blauen Augen ist Vizechef der internationalen Verkaufsabteilung von Bosch und Siemens Hausgeräte (BS H). Auf den Philippinen hat er bisher nur Küchen an die Mittel- und Oberschicht verkauft. Nun interessieren ihn auch Bewohner wie die des kleinen Fischerdorfes Palhi.

 

Sein Interesse hat viele Gründe. Einen hat der indische Ökonom C. K. Prahalad formuliert: "Wenn wir aufhören, an die Armen als Opfer zu denken, und anfangen, sie als Verbraucher zu behandeln, erschließen sich ganz neue Möglichkeiten." Menschen, die mit Biomasse kochen, sind danach vor allem ein großer Markt - den schon einige entdeckt haben. In Indien entwickeln BP und Philips unterschiedliche Holzvergaserherde. Die BS H setzt dagegen auf Pflanzenöl.

 

Das Patent für den Pflanzenölkocher hat der Konzern gekauft und dessen Erfinder von der Universität Hohenheim abgeworben. Und weil Hohenheim gute Kontakte zur philippinischen Universität von Leyte pflegt, siedelte der Münchener Haushaltsgerätekonzern sein Pilotprojekt auf der bevölkerungsarmen, aber an Kokospalmen reichen Insel an.

 

"Mit dem Kocher verfolgen wir vorrangig immaterielle Werte", sagt Dirk Hoffmann, ein Mann mit ehrgeizigen Zielen. BS H soll zu einem CO2-neutral produzierenden Konzern werden, der seiner sozialen und ökologischen Verantwortung gerecht wird. Mehr als drei Millionen Euro hat die BS H inzwischen investiert und eine erste Dividende bei der Präsentation des Kochers eingestrichen: Journalisten waren begeistert von dem Projekt.

 

Nun aber muss der Hobby-Kletterer das Geschäft in Gang bringen und dafür Vertriebswege aufbauen, er muss die Stückkosten reduzieren und der Konzernspitze beweisen, dass er langfristig mehr erwirtschaften kann als einen Image-Gewinn. An welchen Schrauben er dafür zu drehen hat, weiß er genau. Produktion verlagern, teure Materialien ersetzen, Abläufe optimieren. Kerngeschäft, nennt Hoffmann das. Die Stückkosten hat er in zwei Jahren bereits mehr als halbiert. Und doch muss er feststellen: "Die Verkaufserlöse allein lohnen nicht das Engagement."

 

<...>

 

Philippe Simonis arbeitet in Afrika an Auswegen aus der Brennstoffkrise. Er sagt: "Wenn wir etwas erreichen wollen, ist es mit ein paar Tausend Kochern nicht getan. Vielmehr müssen wir die Mehrheit der Bevölkerung erreichen." Der Belgier in deutschen Diensten steht im Schatten einer Bananenstaude im Süden von Uganda. Auf kleinen Feldern wachsen hier Bananen und Kakao, in dem fruchtbaren Boden gedeihen Mais, Bohnen, Erdnüsse und Süßkartoffeln. Es grünt und wuchert, nur Bäume gibt es keine.

 

Zusammen mit Claire Namukasa schaut Simonis zu, wie zwei Arbeiter Erde, Gras und Wasser zu einer klebrigen Masse vermischen. Daraus soll Namukasas neuer Herd entstehen. Mit der Masse formen die Arbeiter einen klobigen Herd mit innovativem Design. In der Brennkammer, von einem ehemaligen Nasa-Ingenieur entwickelt, verbrennt das Holz besonders effizient. Im benachbarten Distrikt kochen inzwischen neun von zehn Frauen mit dem neuen Modell. "Deshalb hat sich dort auch die Brennstoffkrise entspannt", sagt Philippe Simonis, der das Projekt zur Förderung effizienter Kochenergie für die GTZ leitet. In den vergangenen drei Jahren wurden mehr als 340 000 Herde gebaut. " Jeder spart 1,5 Tonnen Feuerholz pro Jahr ein und zusammen eine Waldfläche von 2500 Hektar. Diesen Erfolg sollen wir nun in elf weiteren Distrikten wiederholen", sagt Simonis.

 

<...>

 

[Hans v N]

Simpele omschrijving (pak de tekening er even bij van het octrooi):

 

Het is eigenlijk een metalen cilinder met een dubbele wand met onderin een aantal gaten (14) waar lucht door naar binnen gezogen kan worden. Aanzuiging gaat met een ventilator (53) die start op een oplaadbare batterij (33).

 

De aangezogen lucht wordt gebruikt om één kant van een thermo-elektrisch element (32) te koelen en de opgewarmde zuurstof rijke lucht wordt vervolgens via de dubbele wand de verbrandingskamer ingeblazen. Op de bodem van de verbrandingskamer zit de warme kant van het thermo-elektrische element (31).

 

Met het element wordt een stroompje opgewekt dat de stroomvoorziening naar de ventilator overneemt en de batterij weer oplaadt voor de volgende opstart.

 

Een thermo-elektrisch element zit in veel koelboxen alleen werkt het daar omgekeerd.

Voor de techneuten: http://www.thermonamic.com/Pspec.html

 

Kachel kan volgens mij vrij goedkoop worden gemaakt maar niet iets wat jezelf even in elkaar zet denk ik.

 

Hij is zonder enige twijfel veel veiliger dan alle andere kachels of open vuren. De buitenwand is geisoleerd en de uitstoot van koolmonoxide veel lager dan andere kachels. Natuurlijk moet je goed ventileren maar dat is in de derde wereld van nature zo in alle behuizingen.

 

[P.J.]

Ik ben zelf ook machinebouwer en ik moet zeggen dat je soms met gehandicapten e.d. heel vreemde dingen mee kunt maken. Ik heb iets heel simpels meegemaakt, dat een gehandicapte 2 knoppen tegelijk indrukte, waardoor de zaak helemaal op tilt kwam te staan. Natuurlijk hebben we dat meteen allemaal weer hersteld en de zaak anders benaderd.

Deze Woodstove ziet er veelbelovend uit. Ik heb zelf in China gezien hoe ze gewoon buiten op straat open vuurtjes maken om wat warmte te hebben of om op te koken. Maar je mag ook best eens kritisch kijken. De goede en veilige werking is geheel afhankelijk van de fan. Als de fan om de een of andere reden niet draait zal de werking niet goed en mogelijk gevaarlijk zijn. Je kunt de beoogde gebruikers geen gebruikshandleiding geven want ze kunnen mogelijk niet eens lezen of schrijven. Er zal dus extra aandacht aan de behuizing, fan en de elektronica moeten worden gegeven, om beschadigingen e.d. door verkeerd gebruik, tegen te gaan. Vandaar dat dit geen kachel is die zomaar even in elkaar geprutst kan worden.

Is dit nu kritiek of een gewone gedachte? Het valt me op dat men zich kennelijk stoort als iemand eens iiets op een andere manier benadert.

[perry]

Ik denk er vast te gemakkelijk over inderdaad, maar heb ook geen tijd om goed te analyseren hoe je het eventueel lokaal zou kunnen bouwen. Maar dat lijkt me wel een uitdaging als je de wereld hiermee wil verbeteren.

 

Kun je het niet in een FabLab bouwen? Gaat wat langzaam wellicht, maar dan kunnen ze ook op een gegeven moment geavanceerdere apparaten maken. Windmolen op het dak en elektrich koken misschien? :-)

 

Succes daar Nils, lijkt me vreselijk leuk wat je allemaal aan het doen bent.

 

Lopen ze wel op schoenen daar? Ik weet nog een container zandalen te staan die hier niet aanslaan.

 

Perry

[Nils de Witte]

Hallo Perry,

 

Een container sandalen sturen klink mooi, maar het is precies wat je niet moet doen. De mensen in Oost Afrika zijn niet zielig. Ze hebben geen "hulp" nodig. Als je je overtollige sandalen hier op de markt dumpt, dan breng je de lokale sandalenindustrie om zeep en creëer je alleen maar meer afhandelijkheid. Dat is wat er met de kippenboeren in West Afrika is gebeurt. De EU dumpt daar heel goedkoop kippenkarkassen. Goed voor de stadsbewoners, die krijgen goedkoop kip, slecht voor de boeren, die hun pinnen niet meer kwijt kunnen en naar de stad trekken bij gebrek aan inkomsten.

 

Mensen in ontwikkelingslanden hoeven onze hulp niet. Ze willen toegang tot onze markten en technologie.

 

En inderdaad, ik heb bijzonder boeiend werk. Ik kan jullie allemaal aanraden eens een kijkje te nemen in ontwikkelingsland. Het zijn groeimarkten.

 

PS, dit is mijn draadje, kunnen we het on-topic houden zonder flame wars?

[perry]

 

Terug naar die stoof dan, hoe kijk jij Nils naar het eventueel produceren van die stoven al daar? Hoe complex is het produkt? Wat voor middelen heb je daar? Wat zou er primair ontbreken om het daar te maken?

 

Wat voor fabrieken zijn daar zoiezo waar je zit?

 

Op wat voor zinnige manier zouden wij vanuit HL kunnen helpen even focus houdend op de stoof?

 

Perry

 

 

 

 

[perry]

Ik heb even met Philips voorlichting gebeld

 

Goede actie, doch wellicht even wachten op Nils of die hier al of niet wel iets mee wil en hoe hij de eventuele hulp hiervandaan zou zien.

 

 

Perry

[Hans v N]

Vandaag per email ontvangen:

 

Dear Hans van Nijnatten,

 

Thank you for your active interest in our Woodstove!

The Woodstove is not commercial available yet, but we expect to launch the product in India in the first half of 2009. We recently completed a commercial pilot in that market from which we learnt a great deal. We realize that we are entering a new market and that we need to modify our approach to marketing and distribution, we are currently optimizing our business case and our go-to market strategy. As our initial focus is on successfully launching the product in India, plans for introduction in other countries have not been defined yet.

 

Kind regards,

 

Leonie Ideler

 

------------------------------------------------------------------------------

Leonie Ideler

Consumer Marketing Manager Woodstove

Philips Consumer Lifestyle

 

[Nils de Witte]

 

Terug naar die stoof dan, hoe kijk jij Nils naar het eventueel produceren van die stoven al daar? Hoe complex is het produkt? Wat voor middelen heb je daar? Wat zou er primair ontbreken om het daar te maken?

 

Wat voor fabrieken zijn daar zoiezo waar je zit?

 

Op wat voor zinnige manier zouden wij vanuit HL kunnen helpen even focus houdend op de stoof?

 

Perry

 

 

Als het ff kan, dan moet er lokaal geproduceert worden. Enkele onderdelen zullen uit china komen, maar de productie van de kast en de assamblage moeten in ieder geval lokaal plaats vinden, anders worden de kosten te hoog.

 

Nils

 

[R.I.P. - Benm]

Het zou nog best eens een vlucht kunnen nemen, thermoelectrische converters voor de derde wereld.

 

Natuurlijk is zo'n woodstove een fraai totaalproduct, maar ik zie het ook wel gebruikt worden puur voor de electriciteit. Het rendement is niet geweldig, maar de coverter zelf is compleet solid state en tamelijk onverwoestbaar - stuk degelijker dan bijv een dieselgenerator.

 

Zonnepaneeltjes zouden er wel eens een flinke concurrent aan kunnen hebben, het gaat om ongeveer dezelfde vermogens, maar dit werkt ook in het donker :)

[Ewout Wolff]

Het enige minpuntje is volgens mij de oplaadbare batterij. Maar aan de andere kant: Er worden zeer professionele Kalashnikov-imitaties gebouwd in de meest arme landen, dus met de kennis van (simpele) techniek zit het wel goed.

 

De Philips Woodstove in actie op: http://nl.youtube.com/watch?v=WUDYkd34voc

 

Over opladen e.d.: http://www.ambientweather.com/emra.html : met een opdraaier kan je je GSM, Radio en zelfs laptop opladen. Eenvoudig en bedacht door een Engelsman en geproduceerd in Zuid Afrika

 

Nog meer: http://www.inhabitat.com/2008/01/10/freeplay-companion-phone-charger-radio-and-flashlight-all-in-one/

[R.I.P. - Benm]

Nouja, armsten ter wereld... het ding zal toch zeker $100 gaan kosten, das toch 3 maanden salaris voor een fornuis als je het vanuit de $1-per-dag groep bekijkt. Gelukkig zijn er ook genoeg iets-minder-armen die op houtvuurtjes zijn aangewezen, wat dat betreft denk ik dat er best een markt zal zijn.

[Merkava]

Over opladen e.d.: http://www.ambientweather.com/emra.html : met een opdraaier kan je je GSM, Radio en zelfs laptop opladen. Eenvoudig en bedacht door een Engelsman en geproduceerd in Zuid Afrika

 

Dat bedacht ik mij ook al, maar waarom zou je er nog oplaadbare batterijen, een thermo elektrisch element aan toevoegen als je met een simpel verenstalen opwind element ook al klaar bent. KISS

[Hans v N]

Ik ben geen expert maar schat toch in dat 100 dollar heel hoog is. Hoe kom ik daarop:

 

Staal (gewoon) kost ongeveer € 1,50 per kg. RVS is veel duurder ongeveer 6 Euro per kg. Een thermo-elektrische koelbox kost bij een klant van me € 24,95. Even om aan te geven dat een Peltier element ook niet duur hoeft te zijn. Ik schat dat voor het gemak hoog in op 10 dollar. Een ventilator schat ik op 3 dollar en een oplaadbare batterij ook op 3 dollar.

Stel dat er 3 kg staal inzit waarbij de verbrandingskamer van een duurder type is en de mantel goedkoop, zeg 10 dollar in totaal.

 

Dan komen we op ongeveer 26 dollar. Nog wat arbeid erbij en wat extra zaken (bedrading / isolatie ed) en we zitten op rond de 30 dollar. Bij grote hoeveelheden kan het waarschijnlijk voordeliger, plus dat Philips de productie van onderdelen gedeeltelijk zelf in de hand heeft.

 

De veiligheid is niet zo'n issue omdat het apparaat geheel automatisch werkt. Warmte schakelt de batterij in en deze de ventilator en de thermo-elektrische cel neemt het over. Verkeerde knoppen indrukken is dus onmogelijk.

 

Op het gebied van de thermo-elektrische cel zijn overigens veel recente innovaties die enerzijds het rendement verbeteren en anderzijds de kostprijs verlagen. zie bijv:

[url=]http://www.dailytech.com/Promise+of+Thermoelectric+Materials+on+the+Rebound/article9802.htm[/url]

 

Waarom geen opwindelement? Omdat hij dan niet meer automatisch is en ik schat ook minder bedrijfszeker én geen stroom meer opleverd. Wellicht iets voor een goedkope versie.

[P.J.]

Mijn technische punten betreffen aandachtspunten, die ik het eerst zou laten beoordelen als verantwoordelijke organisatie, voordat ik de verantwoording voor algemeen gebruik (door ongeletterden) zou goedkeuren. Het benaderen van een produkt vanuit verschillende zijden, is om te voorkomen dat er alleen vanuit de ontwerpersblik naar het produkt wordt gekeken. Daarom zijn er ook keuringsinstanties, zoals de KEMA e.d. in het leven geroepen natuurlijk. Niks mis mee, want het garandeert dat het eindresultaat veilig is en mogelijk beter dan het oorspronkelijke ontwerp.

[TwaBla]

 

Apart slag die uitvinders. Philips (dat zowel de ontwikkel- als productie- en distributiecapaciteit heeft) bedenkt een oventje voor arme mensen, en de uitvinders op HL gaan meteen aan de slag met schroot om een goedkopere versie te maken - of ze hebben niet de tijd om zich in het ontwerp te verdiepen, maar wel de pretentie om een betere versie te kunnen maken.

 

Ik ben geen uitvinder en kan de kracht van dit oventje niet goed beoordelen, maar volgens mij verdient Philips voor zo'n initiatief toch wel wat meer respect - en minstens serieus onderbouwde kritiek.

 

Suggestie (aan al die kritische uitvinders) is om ook eens over een westerse versie na te denken, maar dan in combinatie met een afvalvergasser die ik in de achtertuin kan zetten of op het toilet kan aansluiten. ;D

[Ewout Wolff]

Guys, we weten het niet en we zullen het niet weten, totdat: iemand van jullie Philips belt/mailt en de vragen stelt.

 

We kunnen natuurlijk veel energie stoppen in het verbeteren van iets wat nog in ontwikkeling is, maar iets zegt mij dat dit in deze fase weggegooid energie is.

 

Dus waarom niet een Westerse versie? Of heel iets anders: een exxtreme goedkope energiebron voor minder dan 250 eur?

 

En als we toch bezig zijn: warm fusion? ;)

[Nils de Witte]

@ Ewout, ik heb zo'n slinger generator gehad. Waardeloos. Je slingert je rot voordat je 2 minuten met je mobieltje kan bellen. Het mooie van dit overtje is de combinatie oplaadbare batterij, thermo electrische converter en fan. Het geheel werkt automatisch en heeft geen externe powersource nodig ander dan wat brandbaar materiaal.

 

Een bedrag van rond de honderd dollar is prima te doen, vergeet niet dat er nu gekookt wordt op hautkool dat gekocht moet worden of hout, dat ook niet zomaar uit het bos gehaald wordt.

 

De opmerking om die dingen gratis weg te geven vind ik naíf. Gratis is de dood voor innovatie. Goedkoop OK, maar wel een normale prijs. Ook op het Afrikaanse platteland is er sprake van economie. Vraag en aanbod, vervangings vraag whatever. Haal Heertje deel 1 er maar bij.

[Hans v N]

Het is vandaag wel woensdaggehaktdag. :P

 

Het is toch ontzettend leuk om mee te denken met Philips, niet in het minst om er zelf wat van te leren.

 

Een andere vinding die goed kan uitpakken voor de derde wereld is het opwekken van windenergie. Vooral als dat goedkoop en efficient kan. Medio 2008 kan je er zelf een maken volgens de uitvinders middels een bouwpakket.

 

Link

 

edit: link gefixt

 

 

[P.J.]

 

 

Overigens is mij ter ore gekomen dat ontwikkelingslanden de technische eisen voor machines en alles wat ook maar iets van technical components bevat, behoorlijk hebben verschoven in de richting van de EU-eisen. Daarnaast vind ik het een pré als Philips ook met een aantal inhoudelijke zaken op de proppen komt, waarop deze kachel door een extern bureau is volledig is goedgekeurd. Dat verhoogt alleen maar de waarde van zo'n projekt.

[TwaBla]

Voor de westerse wereld bestaat zoiets al, dat heet een BBQ.

 

Ja, en het volgende product dat Philips in Afrika gaat verkopen is de kaasfondue.

;D

[R.I.P. - Benm]

Dus waarom niet een Westerse versie? Of heel iets anders: een exxtreme goedkope energiebron voor minder dan 250 eur?

 

Vooral niet aan beginnen, onze energiecentrales hebben uitstekende rendementen, zo'n thermoelectric converter is op dat gebied absoluut beroerd.

 

Hier is het veel effectiever om whatever je zou verbranden in zo'n oventje mee te stoken in een kolen/afvalcentrale naar keuze - een mogelijkheid die de derde wereld niet heeft.

[Tonino]

Tja, die energiecentrales hebben inderdaad prima rendementen.

Helaas woont niet iedereen in zo'n centrale en heb je dus transportverliezen. Voor het opvangen van pieken is altijd een flinke overcapaciteit nodig, ergo. Je verliest al snel zo'n 30% van de opgewekte energie.

 

Voor Nederland wachten we nog op de minicentrale. Een combi verwarmingsketel en energiecentrale. Op het moment dat de thermostaat het koud krijgt springt de mini energiecentrale in werking en levert electra (eventueel terug aan het net). De restwarmte wordt gebruikt om het huis op te warmen.

 

Gr

Mark

[Nils de Witte]

Ik geloof dat in een land als Tanzania, waar het best goed gaat, 80% van het land niet is aangesloten op het lichtnet.

 

Weet iemand wat het rendement is van zo'n thermo electrische converter? Volgens mij is het inderdaad vrij beroerd. Restwarmte benutten tot daar aan toe, maar centrales bouwen lijkt me lastig.

 

Anderzijds wil je in de rurale gebieden ook weer niet te veel energie aanbieden. De enige brandstof is hout en dan blijft er van het bos niet veel over.

[Merkava]

Weet iemand wat het rendement is van zo'n thermo electrische converter? Volgens mij is het inderdaad vrij beroerd. Restwarmte benutten tot daar aan toe, maar centrales bouwen lijkt me lastig.

 

10% als je een hele goede hebt, de beste elementen komen uit Rusland, iets met defensie technologie.