De economie heeft een paar mindere jaren achter de rug. Vier jaar geleden was het een venture sellers market. Ondernemers konden relatief makkelijk geld vinden. Nu is dat omgekeerd. Dat moet spannend zijn voor investeerders. Er zijn ondernemingen met een goeie kern die nu minder mooie resultaten hebben. De economie houdt uitverkoop; het is een venture buyers market.
Een concreet voorbeeld, geanonimiseerd uiteraard. Ik ken een onderneming die in de loop van de jaren negentig is uitgegroeid tot een kleine multinational in een kennisintensieve sector. In het kielzog van grote opdrachtgevers zijn vestigingen in Azië, Latijns-Amerika, Verenigde Staten en Europa opgezet.
Rond de eeuwwisseling hadden ze prachtige cijfers. Een indrukwekkende groei, een mooi rendement en prachtige vooruitzichten. Omdat in deze onderneming het ondernemersaspect echter geleidelijk plaats had gemaakt voor managementvraagstukken (van enkele naar meer dan honderd werknemers in vijf jaar) wilden de oprichters cashen. Gevolg: het managementteam heeft de laatste jaren een groot van zijn tijd besteed aan verschillende varianten: verkoop, management buyout en andere alternativen. Dat kostte kapitalen aan advocaten en adviseurs, en veel managementenergie.
In dezelfde periode is de economie een paar tandjes lager gaan draaien. Hun opdrachtgevers zijn aan het bezuinigen, en dat doet zeer. Ze hebben gelukkig op tijd hun basis verbreed, dus de perspectieven zijn op middellange termijn nog steeds goed, maar op korte termijn moet er nu dus serieus gesaneerd worden.
Mij lijkt dat nu meer dan ooit het moment gekomen is voor echt venture capital. In de hoogtijdagen was de vraagprijs van de oprichters zeer hoog; nu moeten ze voorzieningen treffen voor de sanering. De originele ondernemers hadden al moeite met het managen van de groei; sanering ligt hen helemaal niet. Er zit echter een prima managementteam dat al jaren wacht op zijn kans.
Dat team heeft volgens mij een keuze: warme of koude sanering. Warm is in combinatie met investeerders een management buyout doen, gevolgd door de noodzakelijke sanering. Koud is niks doen, de onderneming laten vastlopen en dan de juweeltjes uit de boedel opkopen. Dat laatste is ijskoud, en ik merk als ik met hen praat dat zo'n scenario nauwelijks bespreekbaar is. Dit zijn mensen die keihard werken om hun bedrijf overeind te houden, dus achterover leunen ligt niet in hun natuur. Toch lijkt mij dat ze die alternatieven eens tegen elkaar moeten afwegen.
Wat vinden de overname-experts en investeerders op dit forum?
(het voorbeeld is herschreven in meer algemene termen, want anders is de case te specifiek)
Hiep hiep hoera: honderd jaar A4 (DIN = Duits Instituut voor Normalisatie)
Zie jij kansen voor je onderneming/bedrijf in het buitenland? Met RVO onderneem je verder.
Kijk wat onze kennis, contacten en financiële mogelijkheden voor jou kunnen betekenen.
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
TwaBla
TwaBla
De economie heeft een paar mindere jaren achter de rug. Vier jaar geleden was het een venture sellers market. Ondernemers konden relatief makkelijk geld vinden. Nu is dat omgekeerd. Dat moet spannend zijn voor investeerders. Er zijn ondernemingen met een goeie kern die nu minder mooie resultaten hebben. De economie houdt uitverkoop; het is een venture buyers market.
Een concreet voorbeeld, geanonimiseerd uiteraard. Ik ken een onderneming die in de loop van de jaren negentig is uitgegroeid tot een kleine multinational in een kennisintensieve sector. In het kielzog van grote opdrachtgevers zijn vestigingen in Azië, Latijns-Amerika, Verenigde Staten en Europa opgezet.
Rond de eeuwwisseling hadden ze prachtige cijfers. Een indrukwekkende groei, een mooi rendement en prachtige vooruitzichten. Omdat in deze onderneming het ondernemersaspect echter geleidelijk plaats had gemaakt voor managementvraagstukken (van enkele naar meer dan honderd werknemers in vijf jaar) wilden de oprichters cashen. Gevolg: het managementteam heeft de laatste jaren een groot van zijn tijd besteed aan verschillende varianten: verkoop, management buyout en andere alternativen. Dat kostte kapitalen aan advocaten en adviseurs, en veel managementenergie.
In dezelfde periode is de economie een paar tandjes lager gaan draaien. Hun opdrachtgevers zijn aan het bezuinigen, en dat doet zeer. Ze hebben gelukkig op tijd hun basis verbreed, dus de perspectieven zijn op middellange termijn nog steeds goed, maar op korte termijn moet er nu dus serieus gesaneerd worden.
Mij lijkt dat nu meer dan ooit het moment gekomen is voor echt venture capital. In de hoogtijdagen was de vraagprijs van de oprichters zeer hoog; nu moeten ze voorzieningen treffen voor de sanering. De originele ondernemers hadden al moeite met het managen van de groei; sanering ligt hen helemaal niet. Er zit echter een prima managementteam dat al jaren wacht op zijn kans.
Dat team heeft volgens mij een keuze: warme of koude sanering. Warm is in combinatie met investeerders een management buyout doen, gevolgd door de noodzakelijke sanering. Koud is niks doen, de onderneming laten vastlopen en dan de juweeltjes uit de boedel opkopen. Dat laatste is ijskoud, en ik merk als ik met hen praat dat zo'n scenario nauwelijks bespreekbaar is. Dit zijn mensen die keihard werken om hun bedrijf overeind te houden, dus achterover leunen ligt niet in hun natuur. Toch lijkt mij dat ze die alternatieven eens tegen elkaar moeten afwegen.
Wat vinden de overname-experts en investeerders op dit forum?
(het voorbeeld is herschreven in meer algemene termen, want anders is de case te specifiek)
Hiep hiep hoera: honderd jaar A4
(DIN = Duits Instituut voor Normalisatie)
Link naar reactie
https://www.higherlevel.nl/forums/topic/2493-warme-of-koude-buyout/Delen op andere sites
Aanbevolen berichten
21 antwoorden op deze vraag