Mag je zomaar artikelen op je website plaatsen met bronvermelding?

[Womeninbusiness]

Goedenavond,

 

Vandaag heb ik tot mijn grote schrik een brief gekregen van een advocatenbureau met een dwangsom van meer dan 500 euro voor een artikel dat ik geplaatst heb op mijn website.

 

Misschien naief, maar ik was/ben in de veronderstelling dat je altijd een artikel op je website mag publiceren mits je er de bronvermelding duidelijk bij zet. Dat was zo in dit geval. Of zit ik onjuist?

 

Moet ik dit bedrag betalen? Je zou denken dat ze eerst zouden bellen om te vragen of het artikel van de website gehaald kan worden. Ik heb na de brief het artikel gelijk verwijderd. Schrik hier behoorlijk van.

 

Graag jullie advies?

[mmint]

Lees eens de auteurswet. Staat een hoop in over wat allemaal wel/niet mag.

 

Het meest belangrijk is artikel 1:

Het auteursrecht is het uitsluitend recht van den maker van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst, of van diens rechtverkrijgenden, om dit openbaar te maken en te verveelvoudigen, behoudens de beperkingen, bij de wet gesteld.

 

De belangrijkste uitzonderingen met betrekking op jouw casus vind je in artikel 15, met verwijzing naar artikel 25. Even alles goed lezen dus zodat je weet waar je aan toe bent...

 

 

[wimj]

Lees ook eens over de blafbrief.

 

http://blog.iusmentis.com/2009/03/02/de-waarde-van-de-blafbrief/

[Carter Business Development]

Betalen hoef je in ieder geval nu zeker niet te doen. Een advocaat heeft daar niets over te zeggen, een rechter wel.

[TwaBla]

 

Misschien naief, maar ik was/ben in de veronderstelling dat je altijd een artikel op je website mag publiceren mits je er de bronvermelding duidelijk bij zet. Dat was zo in dit geval. Of zit ik onjuist?

 

 

Nadat je die brief kreeg, ben je toen gaan uitzoeken hoe het precies zat? En wat heb je gevonden?

[TwaBla]

Oh, en hier zie je wat er gebeurt als je inbreuk maakt op het auteursrecht van foto's....

[TwaBla]

En hier commentaar op een uitspraak waar ongevraagd opnemen van een artikel tot veroordeling van twee keer de geleden schade plus kosten leidde. Er is een schat aan jurisprudentie, als je een beetje zoekt. Ook recente jurisprudentie over de interpretatie van de nieuwsexceptie.

 

[Hans v N]

 

En hier commentaar op een uitspraak waar ongevraagd opnemen van een artikel tot veroordeling van twee keer de geleden schade plus kosten leidde. Er is een schat aan jurisprudentie, als je een beetje zoekt. Ook recente jurisprudentie over de interpretaie van de nieuwsexceptie.

 

 

Nu maak je me erg nieuwsgierig Twabla. Ik heb ook gezocht en komt warempel op een aantal posts van mezelf hier op HL. ;D

Als het gaat om een informatieve tekst met bronvermelding waarbij op de tekst zelf geen voorbehoud is gemaakt en daar een veroordeling uitrolde, ga ik diep door het stof. 8)

 

En de torenhoge vergoeding op inbreuk valt in de praktijk ook lager uit dan de geruchten op het Internet en de blafbrieven van geld ruikende advocatenkantoren.

 

Blijft natuurlijk dat we het helemaal eens zijn dat je de grenzen niet moet opzoeken. Met mensen die bewust de copy/paste gebruiken in de veronderstelling dat ze toch niet gepakt worden heb ik geen medelijden. Wel met de naieveling die een foto van zijn idool op de website zet, of de blogger die commentaar wil geven op een stuk tekst en daar de gepeperde rekening voor krijgt.

[TwaBla]

Ius Mentis

Ius Mentis over recente zaak

Kennedy van der Laan over zelfde zaak

NvJ over kwestie GeenStijl dat interview moch doorplaatsen onder persexceptie (verkeerde uitleg van rechter, volgens mij)

standpunt NDP

knipselkrantarrest bij VNG

 

[Hans v N]

Er is inderdaad wat gaande en het arrest van het hof in Leeuwarden heb ik gemist waarvoor hulde. Echter in dit arrest:

1) verklaart voor recht dat als een schending van het auteursrecht van de betrokken rechthebbenden is aan te merken, een papieren knipselkrant te vervaardigen en te verspreiden met daarin auteursrechtelijk beschermde werken die in dag- en weekbladen van NDP c.s. zijn verschenen (met uitzondering van berichten zonder eigen persoonlijk karakter en/of stempel van de maker), wanneer het auteursrecht uitdrukkelijk is voorbehouden, zonder dat daarvoor een vergoeding is betaald;

 

en als commentaar:

Het is de vraag of dit helemaal juist is. Daar waar op grond van het arrest van de Hoge Raad papieren knipselkranten ruim baan kregen, worden die door het arrest van het Hof Leeuwarden verboden.

 

en

Perspectief

Er bestaat maatschappelijk brede overeenstemming over de opvatting dat een goede nieuwsvoorziening van levensbelang is voor de democratische rechtsorde. Nu verdienmodellen van nieuwsmedia onder druk staan, moeten mazen in de Auteurswet ten minste gedicht worden. Oneigenlijke exploitatie door derden ondermijnt de continuïteit van uitgevers en daarmee op termijn de pluriformiteit van het Nederlandse medialandschap. Een aanscherping van de uitzonderingen in de Auteurswet die de vrije nieuwsgaring garandeert, maar oneigenlijke exploitatie van content tegengaat, is daarom dringend gewenst.

 

Tel daarbij de pluriforme beoordeling rond de vergoedingen (/boetes) en er moet inderdaad meer duidelijkheid komen. Over de vraag wanneer een opsomming van feiten de stempel van de maker draagt zal ook altijd discussie zijn.

 

 

[TwaBla]

Nee Hans, je zit er met jouw brede uitleg van de nieuwsexceptie echt naast. Die is aan allerlei randvoorwaarden gekoppeld. Een tijdje geleden slaagde GeenStijl erin deze uitzondering toe te passen op een gekopieerd interview uit de Nijmeegse Stadskrant. Dat was een misser van de rechter, want de nieuwsexceptie of persexceptie is ingevoerd om te voorkomen dat media auteursrecht claimen op feitelijke nieuwsberichten. Een interview is veel meer dan dat. De zaak in Flevoland bakent de nieuwsexceptie weer strak af, met name gericht op knipselkranten.

 

De essentie is dat de nieuwsexceptie dient om te voorkomen dat het auteursrecht de vrije verspreiding van nieuws belemmert. Het auteursrecht blijft er echter op gericht om te waarborgen dat partij B alleen kan profiteren van de inspanning van partij A door met toestemming en eventueel vergoeding gebruik te maken van het werk van partij A.

 

Er zijn zat manieren voor partij B om voort te borduren op het werk van A. Hij mag citeren, hij mag samenvatten en parafraseren, maar hij mag niet kopieren. Dankzij internet kan B ook nog eens linken naar het werk van A. Volgens mij is er met dat principe niks mis.

 

Kopiëren is voor luie mensen. Als daar ook nog eens geld mee verdiend wordt, dan mag daar een stevige vergoeding tegenover staan - lees straf. Daar zwabbert de rechtspraak nu omheen. Sommige rechters kennen een schadevergoeding toe die gelijk is aan de gangbare tarieven, andere rechters gaan mee in twee tot drie keer het tarief. Topicstarter hier heeft een website waarmee geld verdiend wordt: dan is een strengere maatstaf terecht!

 

Lik op stuk!

[TwaBla]

De eindeloze discussie verbaast me. Toen we met z'n allen het nieuwe internet verkenden, was het waarschijnlijk een echte fundgrube. Niet alleen kan je eindeloos veel informatie vinden, je kan al die info ook op je eigen homepage, website en blog opnieuw rangschikken.

 

Dat is prachtig. Maar er zijn allerlei mensen die menen dat je met gevonden informatie geld kan verdienen. Die gaan dus op zoek, knippen en plakken gevonden informatie in mekaar op hun homepage, website en blog, om whatever te verkopen. Die vergeten helemaal dat er aan het andere end iemand zit die moeite heeft gedaan om foto's te maken of een samenhangend verhaal te schrijven. En die reageren verbaasd of zelfs verontwaardigd als die gast aan de andere kant aanklopt om bezwaar te maken tegen het ongeoorloofd gebruik van die content.

 

Terwijl het basisprincipe van auteursrecht heel simpel is. Je mag kopiëren voor eigen gebruik. Je mag citeren en samenvatten. Maar als je gaat kopiëren om andersmans muziek, foto's of verhalen onder eigen vlag opnieuw in circulatie te brengen, benadeel je die ander.

 

Wanneer ik als zanger iemand anders muziek gebruik, betaal ik een vergoeding. Wanneer een radiostation muziek verzendt, krijgt de componist en de vertolker een vergoeding. Wanneer je dus op je website andermans teksten of foto's gebruikt, verdient de maker een vergoeding. Los van wetten en rechtspraak is dat toch een logisch principe?

[Hans v N]

Wanneer ik als zanger iemand anders muziek gebruik, betaal ik een vergoeding. Wanneer een radiostation muziek verzendt, krijgt de componist en de vertolker een vergoeding. Wanneer je dus op je website andermans teksten of foto's gebruikt, verdient de maker een vergoeding. Los van wetten en rechtspraak is dat toch een logisch principe?

 

Buma Stemra bedoel je? Of Getty images die 20.000 euro vragen, zag het op ius mentis, voor een paar foto's die ze zelf niet eens gemaakt hebben en die je kan kopen voor een paar tientjes? Of de vader van een ventje van 15 die duizenden euro's moet betalen voor een oude foto waar werkelijk niemand last van had? Of een meisje dat wat monsters cosmetica aanbiedt en daarvoor een torenhoge rekening krijgt? Heeft voor mij helemaal niets met rechtvaardigheid te maken. Er zijn gespecialiseerde kantoren die het internet afspeuren naar sukkels waaraan wat te verdienen is. Terwijl de grote jongens zoals Google, Linkedin, Hyves enz super rijk worden van de content die andere sukkels op het Internet zetten.

 

Iemand die wat maakt mag daarvoor een redelijke prijs vragen en krijgen. Daar zal niemand het mee oneens zijn. En iemand die bewust de grenzen van de wet opzoekt om over de rug van iemand anders geld te verdienen mag van mij gestraft. Maar de wetten die een en ander regelen zijn geschreven voordat het Internet bestond. Wat mij betreft mag het allemaal wel eens een keer op de schop.

 

 

[TwaBla]

 

Iemand die wat maakt mag daarvoor een redelijke prijs vragen en krijgen. Daar zal niemand het mee oneens zijn.

 

 

Wat is redelijk? Hoe gaan we dat vragen en hoe gaan we dat krijgen?

[Hans v N]

 

Iemand die wat maakt mag daarvoor een redelijke prijs vragen en krijgen. Daar zal niemand het mee oneens zijn.

 

 

Wat is redelijk? Hoe gaan we dat vragen en hoe gaan we dat krijgen?

 

Die vraag is wel erg algemeen. Maar kijk eens naar I-tunes. Maak het gemakkelijk en gratis (met reclame) of goedkoop en opeens is iedereen bereid om te betalen. Artiesten gaan vaker optreden, zitten in commercials en vragen daar de hoofdprijs voor. Mensen hebben het er graag voor over. Bioscopen hebben nog nooit zo goed gedraaid en films leveren miljarden op. Tijden veranderen.

 

 

[StevenK]

Betalen hoef je in ieder geval nu zeker niet te doen. Een advocaat heeft daar niets over te zeggen, een rechter wel.

Maar als de rechter er iets over zegt, komt daar, aangezien het een IE zaak is, de volledige advocatenrekening van de tegenpartij bij. Dus ipv 500,-- ben je dan zomaar 5000,-- kwijt.

[TwaBla]

Maar kijk eens naar I-tunes. Maak het gemakkelijk en gratis (met reclame) of goedkoop en opeens is iedereen bereid om te betalen. Artiesten gaan vaker optreden, zitten in commercials en vragen daar de hoofdprijs voor. Mensen hebben het er graag voor over.

 

Dat zit wat ingewikkelder in elkaar. Dankzij vast en zeker ook mobiel internet is de distributie van muziek (en nu ook film) een stuk eenvoudiger. Gevolg is dat geproduceerde content voor meer mensen makkelijker toegankelijk is. Maar ook dat de prijs omlaag gaat. Een andere dynamiek, met uiteenlopende gevolgen voor artisten. Gevestigde namen hebben hun inkomen verschoven door veel meer te vragen voor live optredens. Nieuwkomers kunnen dat niet. Die moeten in het begin genoegen nemen met peanuts, maar ze kunnen in de netwerkeconomie wel veel sneller wereldberoemd worden.

 

Wat verdienen muzikanten nou aan die nieuwe distributiekanalen? De reden waarom iTunes zo'n succes is, is namelijk dat Steve Jobs erin geslaagd is de platenmaatschappij te overtuigen dat ze de kostenbesparing op fysieke distributie (cd's en doosjes) grotendeels in eigen zak kunnen steken. Daar heeft de artist niks aan. Ik kwam onderstaande grafiek tegen van een muzikant die voorrekent wat hij moet doen om een minimuminkomen te verdienen: 840 euro per maand. Da's bruto.

 

iTunes = 12.000 individuele tracks verkopen a 99 dollarcent (9 ct voor artist, 53 ct voor label)

iTunes = 1230 albums verkopen a 9.99 dollar (94 ct voor artist, 5.35 voor label)

winkel = 1161 albums verkopen a 9.99 dollar (1 dollar voor artist, 1 dollar voor label)

 

iTunes betekent vervijfvoudiging van inkomsten voor labels (per verkocht album), niet voor artist. Je zou verwachten dat er dus meer initiatieven komen om de productie en verdere ontwikkeling van albums weg te halen bij de labels. Zie CDbaby in de grafiek.

 

Oh en streaming? Jouw favoriete artiest verdient 800 euro per maand (bruto) als je 4 miljoen luistert naar zijn/haar track op Spotify.....