Zijn er hier ondernemers die (officieel) op pensioen zijn? Of anderen die nadenken over hun pensioen?

 

Van de een op de andere dag stoppen? Of langzaam uitbollen? Zolang men gezond blijft blijven doorgaan?

 

Wat zijn jullie ideeën hierover? (eerder los van de financiële kant)

Wat zijn jullie ideeën hierover? (eerder los van de financiële kant)

Ik was net gewend aan het feit dat ik met 67 jaar AOW ging ontvangen. Zojuist las ik echter dat het 70 gaat worden! De Eerste Kamer is akkoord met de snellere verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd. Dat betekent dat ik nog eens 5 jaar ga nadenken over m'n pensioen. ;)

 

Mocht iemand nog geïnteresseerd in het berekenen van zijn (waarschijnlijke) AOW-leeftijd, dan staat er nog wel een tool op Berekenhet.nl. De Sociale VerzekeringsBank had ook een tool, maar die hebben ze onlangs van de website verwijderd.

 

AOW-leeftijd & AOW-datum

http://www.berekenhet.nl/pensioen/aow-leeftijd.html

Als je me vraagt naar mijn pensioen vraag je me eigenlijk om meer dan 25 jaar vooruit te kijken in de tijd. Ik kan niet eens 5 jaar vooruit kijken dus doe ik het ook maar niet te veel.

 

Ik heb niet echt een beroep wat fysiek zwaar is dus dat is geen belemmering om door te gaan.

Een van de redenen dat ik op latere leeftijd ben overgestapt naar programmeren is omdat het mijn hersens zo'n kick geeft. De klus van een lastig probleem uitdenken houdt je hersens fit. Net als bij trainen in de gym moet je weerstand overwinnen om je sterker te maken.

 

Dus alleen al om mentaal scherp te blijven zal ik altijd wel blijven 'dingetjes doen' denk ik.

Nog afgezien van de vele sociale contacten die ik heb door met mensen samen te werken.

 

Wel zie ik mezelf ooit verschuiven van het uitvoerende werk naar kennis overdracht.

Een van de voordelen van een 'ouwe l..' worden is dat je veel meer tijd hebt gehad om fouten te maken. Ik vind het prettig om jongere mensen wat dingen te leren vanuit mijn ervaring.

 

Kortom, ik zie mezelf als een vliegtuig. Je hebt tegenwind nodig om te blijven vliegen. Als je die weghaalt door op de camping te gaan zitten denk ik dat het vliegtuig de daling gaat inzetten.

Uitzien naar mijn pensioen (over 10 jaar), in de zin dat ik een volkstuin neem, ga klussen, op eventuele kleinkinderen passen, lezen en ga reizen, doe ik zeker niet. De verhouding werken versus "leven" veranderd vanzelf met de jaren. Ik beschouw werken voor het gemak zijnde de activiteiten die voor een inkomen zorgen.

 

Net als HansS voel ik als symptoom van ouder worden de behoefte om mijn kennis, kunde en ervaring zo veel mogelijk actueel te houden, op punten uit te breiden, en over te dragen. Heb er zelfs over nagedacht om weer een (parttime) baan te zoeken waarin dat zou kunnen. Ik sluit dat zeker niet uit dat dit nog een keer gebeurd maar ben nu niet actief op zoek. Ik zou dan wel een groot deel van de zaken die ik nu zelf doe moeten uitbesteden en dat lijkt me niet zo eenvoudig.

 

 

 

 

Ja, ik denk/vermoed dat de overgang van werk naar pensioen bij een ondernemer veel geleidelijker verloopt.

 

Ik heb nog (korte tijd) bij een grote firma gewerkt en daar was het echt afgesneden met een schaar: etentje met de baas, ruiker bloemen voor de echtgenote,... . Niet dat het echt onverwacht kwam natuurlijk. Maar de optie om langzaam uit te bollen is er meestal niet bij voor werknemers en dat lijkt mij toch niet zo evident.

 

Afbouwen (ifv de uitgaven die je wil of moet maken) lijkt mij toch een stuk gezonder. En ja, ook kennis doorgeven lijkt mij ook wel iets.

 

Ik denk langzaam uitbollen, geen uitdrukking die we in Nl gebruiken, gezien de context is het langzaam afbouwen. :)

Heeft in mijn geval ook te maken met de hoeveelheid fysieke arbeid, daar wil ik wel naar toe om die wat te verminderen. Daar zal dan een andere inkomstenbron tegenover moeten staan, in mijn achterhoofd ben ik daar mee bezig.

 

Eerst de economie weer wat meer op gang, dan ontstaan er meer kansen en mogelijkheden. Gedachtes en ideen heb ik, en een tijdspad van vijf jaar.

 

 

 

 

 

Wat zijn jullie ideeën hierover? (eerder los van de financiële kant)

Zoals RiVe aangeeft hangt het voor veel ondernemers helaas toch ook een beetje van de economie af.

 

Ik woon in de buurt van een winkelcentrum en daar staan een paar ondernemers achter de balie die daar puur staan omdat ze hun zaak niet verkocht krijgen. Ze hebben helemaal niks gespaard voor hun pensioen want het idee was dat ze de zaak wel voor een paar ton konden verkopen, dat was het pensioen.

 

Tot voor een paar jaar terug was dit ook nog wel een begrijpelijk model. Maar sinds 'de crisis' zijn er weinig starters die zich in de schulden willen steken om de 'brick and mortar' zaak over te nemen van de oudere ondernemers.

 

Je kunt aan de gezichtsuitdrukking zien dat ze niet meer echt voor hun plezier op hun 68ste nog in de winkel staan. Het is bittere noodzaak. Ze klampen zich vast aan het idee dat de economie toch eens moet gaan 'aantrekken' en ze eindelijk de toko kunnen verkopen.

 

Zo zie je maar weer.. “Life is what happens to you, while you're making other plans.”

 

Zo zie je maar weer.. “Life is what happens to you, while you're making other plans.”

 

Dat is een hele goeie, zo merk ik nu ook bij mezelf, dat de hoeveelheid fysieke arbeid wat mijn werk en ook toevallig ook het werk van TS, behoorlijk zwaar is.

 

Grove schatting, natte vinger werk, laat ik het nog 8 jaar op deze manier vol houden, dan heb ik of personeel nodig wat het voor me doet, of lichtere arbeid.

 

Vandaar ook mijn genoemd tijdspad van 5 jaar.