Prospect uit 'Seychellen', toch intracommunautaire prestatie (ICP) voor btw?

[prinsrachid]

We kregen zojuist een order binnen (databanklicentie) van een mogelijke klant. Op zich niets vreemds, behalve dan dat deze klant zijn bedrijf blijkbaar heeft geregistreerd op de Seychellen. Nu is de eigenaar volgens mij Russisch. Hij communiceerde vorig jaar nog in het Russisch op een Russisch forum, maar wel met in de signature nog de Britse Ltd naam en Brits telefoonnummer. Verder wordt er een IBAN uit Letland gebruikt.

 

Uit nader onderzoek blijkt deze klant een domeinnaam te gebruiken die gekoppeld is aan een bedrijf dat ingeschreven stond in de Britse Kamer van Koophandel. Dit bedrijf - met een behoorlijk maatschappelijk kapitaal van meer dan een miljoen - is echter in 2012 opgeheven.

 

Long story short, ik denk eigenlijk dat ik deze order eerst even wat grondiger doorlichten. Maar ik vroeg me eigenlijk af hoe dit fiscaal voor de omzetbelasting zit. Juridisch wordt de databanklicentie namelijk afgegeven voor een gebruik binnen de grenzen van een economische zone (of unie). In dit geval zal de databanklicentie dus worden gebruikt binnen de EU, aangezien daar de feitelijke bedrijfsvoering plaats heeft. Het bedrijf is echter juridisch gevestigd buiten de EU.

 

Hoe wordt ik geacht in zo'n geval om te gaan met de omzetbelasting? Is het gebied waar de levering feitelijk plaats vindt bepalend voor het toepassen van de btw? (Dus óf verleggen óf Britse btw toepassen, als er geen Brits btw-nummer is) Of is het land van juridische vestiging bepalend voor het toepassen van de btw? (Dus in principe 0%, maar eigenlijk de omzetbelasting van de Seychellen)

[Tonino]

een ICP zonder btw kun je alleen doen met geldig BTW nummer van je afnemer. Het is niet onmogelijk dat hij die heeft, maar zou daar eerst om vragen.

[Cosara]

Hij communiceerde vorig jaar nog in het Russisch op een Russisch forum, maar wel met in de signature nog de Britse Ltd naam en Brits telefoonnummer. Verder wordt er een IBAN uit Letland gebruikt.

Waarom de opdrachtgever niet gevraagd naar duidelijk informatie? Dat lijkt mij beter dan in het wilde weg gissen. De man - om het even Russisch of niet - kan in vele landen ondernemingen hebben met evenzoveel bankrekeningen.

 

Met de vriendelijke groeten van Nedzhibe

[prinsrachid]

Hij communiceerde vorig jaar nog in het Russisch op een Russisch forum, maar wel met in de signature nog de Britse Ltd naam en Brits telefoonnummer. Verder wordt er een IBAN uit Letland gebruikt.

Waarom de opdrachtgever niet gevraagd naar duidelijk informatie?

Ik formulier mijn berichten altijd iets minder stellig, maar dat had ik uiteraard al gedaan. De prospect vindt dat ik 'het helemaal verkeerd zie' en hij als 'betaler door een bedrijf in niet EU-land' geen btw hoeft te betalen. Hij wilde verder geen verklaring waarom hij de naam van een opgeheven Brits bedrijf gebruikte én het bijbehorende Britse domain (.co.uk). Maar goed, je snapte natuurlijk ook wel dat de inleiding meer was om enige 'kleur' te geven aan de eigenlijke vraag.

 

Ik heb dit namelijk wel eerder aan de hand gehad, al waren het dan meestal bedrijven die waren gevestigd in een EU-land, maar een btw-nummer uit een ander EU-land gebruikten (omdat daar bijvoorbeeld het moederbedrijf was gevestigd). In dat geval was het fiscaal en juridisch iets minder problematisch, omdat de licenties gelden binnen de EEA en de btw hoe dan ook verlegd was (ICP) vanwege de aanwezigheid van een geldig Europees btw-nummer.

 

In dit geval hebben we echter een bedrijfsvoering die feitelijk binnen de EU plaats heeft, maar waar het bedrijf juridisch buiten de EU zit (en daar zou de factuur dan ook heen gaan). Hoewel ik deze prospect waarschijnlijk ga afwijzen, ben ik echter wel erg geïnteresseerd geraakt naar het fiscale aspect in soortgelijke gevallen. Hoe hiermee om te gaan voor de btw?

[4711]

Het bedrijf is echter juridisch gevestigd buiten de EU.

 

(...)

 

Of is het land van juridische vestiging bepalend voor het toepassen van de btw? (Dus in principe 0%, maar eigenlijk de omzetbelasting van de Seychellen)

 

Lijkt mij van wel, gezien "zaak C-653/11, ECLI:EU:C:2013:409" waarin bepaald is dat de contractuele bepalingen (uitgezonderd zuiver kunstmatige constructies!) in het algemeen de realiteit weergeven en daarom een belangrijke factor is bij het vaststellen van wie de afnemer is.

 

En als het contract met een onderneming op de Seychellen is, dan is dit bedrijf dan (hoogstwaarschijnlijk) de afnemer van de dienst.

Lijkt mij dan.

 

[Maxn]

We kregen zojuist een order binnen (databanklicentie) van een mogelijke klant.

Klinkt als een electronische dienst.

Of begrijp ik verkeerd wat je concreet levert?

 

De prospect vindt dat ik 'het helemaal verkeerd zie' en hij als 'betaler door een bedrijf in niet EU-land' geen btw hoeft te betalen.

Zit wat in.

Als hij zelf een factuuradres in de Sechyellen opgeeft, en uit de betaling blijkt dat de bankrekening inderdaad op naam van een bedrijf daar staat, dan heb je toch netjes je twee bewijsstukjes die hem aan dat land koppelen?

 

Artikel 24 octies

 

1. Voor de toepassing van de in artikel 56, lid 2, eerste alinea, en artikel 58 van Richtlijn 2006/112/EG vastgestelde regels betreffende de plaats van een dienst geldt met name het volgende als bewijs:

 

a) de gegevens van de afnemer zoals zijn factuuradres;

 

b) het internetprotocoladres (IP-adres) van het door de afnemer gebruikte toestel of een andere methode voor het bepalen van de geografische locatie;

 

c) bankgegevens zoals de plaats waar de voor de betaling gebruikte bankrekening wordt aangehouden, en het factuuradres van de afnemer bij die bank;

 

d) de mobiele landencode (MCC) van het IMSI-nummer (identiteitsnummer ten behoeve van internationale mobiliteit) dat is opgeslagen op de door de afnemer gebruikte simkaart (identiteitsmodule abonnee);

 

e) de plaats van de vaste aansluiting in een woning, langs dewelke de dienst aan de afnemer wordt verleend;

 

f) in het geval van een afnemer die goederen verkoopt via het internet of een soortgelijk elektronisch netwerk, de initiële plaats van vertrek van het vervoer of de verzending van de door die afnemer verkochte goederen;

 

g) in het geval van een afnemer die goederen koopt via het internet of een soortgelijk elektronisch netwerk, de uiteindelijke plaats van aankomst van het vervoer of de verzending van de door die afnemer gekochte goederen;

 

h) inschrijvingsgegevens van het door de afnemer gehuurde vervoermiddel, indien dat vervoermiddel moet worden ingeschreven op de plaats waar het wordt gebruikt, en andere soortgelijke gegevens;

 

i) overige zakelijk relevante gegevens die de dienstverrichter heeft verkregen.

 

2. Om de plaats te bepalen waar de afnemer is gevestigd dan wel zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats heeft, zijn twee afzonderlijke bewijselementen vereist die onderling niet in tegenspraak mogen zijn.

 

[prinsrachid]

"2. Om de plaats te bepalen waar de afnemer is gevestigd dan wel zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats heeft, zijn twee afzonderlijke bewijselementen vereist die onderling niet in tegenspraak mogen zijn."

 

Als hij zelf een factuuradres in de Sechyellen opgeeft, en uit de betaling blijkt dat de bankrekening inderdaad op naam van een bedrijf daar staat, dan heb je toch netjes je twee bewijsstukjes die hem aan dat land koppelen?

Ik vind dit wel een erg krappe opvatting van de onderzoeksplicht. Dan zou je dus op zoek mogen gaan naar precies twee bewijsstukjes die toevallig overeenkomen, om vervolgens de rest te negeren! Maar goed, laten we even aannemen dat dat voldoende zou zijn. Laten we dan het btw-controlelijstje in dit specifieke geval even langs gaan (het gaat trouwens inderdaad om een electronische dienst):

 

^{a) Factuuradres: Seychellen}

^{b) IP-adres: Rusland}

^{c) Bankadres: Letland}

^{Factuuradres bij bank: Seychellen}

^{e) Vaste telefoon: Groot Brittannië}

^{i) domeinnaam: Groot Brittannië}

^{zelf opgegeven woonplaats CEO: Tsjechië (tevens besteller)}

^{d) f) g) h) n.v.t.}

 

Ook dit helpt dus niet. Er zijn namelijk twee landen die twee keer voorkomen: Seychellen en Groot Brittannië. Dus zit ik weer met dezelfde vraag: welke neem je dan? En is het echt echt voldoende om selectief een land te kiezen, terwijl die maar 2 van de 7 bekende locaties representeren?

[4711]

Ik vind dit wel een erg krappe opvatting van de onderzoeksplicht.

 

Ja, maar dit is eerlijk gezegd ook niet zo van toepassing hier. Dit is namelijk de regeling voor elektronische diensten aan niet-ondernemers (binnen de EU), dus B2C diensten. Voor B2B is er geen verschil tussen elektronische diensten en "gewone" diensten eigenlijk. En je hebt (neem ik tenminste aan?) hier een contract, wat - zoals ik eerder aanhaalde - een belangrijk gegeven is hier.

 

 

[Maxn]

Ik vind dit wel een erg krappe opvatting van de onderzoeksplicht. Dan zou je dus op zoek mogen gaan naar precies twee bewijsstukjes die toevallig overeenkomen, om vervolgens de rest te negeren!

 

Waarom zou je jezelf een onderzoeksplicht opleggen die verder gaat dan wettelijk vereist is?

 

Maar goed, laten we even aannemen dat dat voldoende zou zijn. Laten we dan het btw-controlelijstje in dit specifieke geval even langs gaan (het gaat trouwens inderdaad om een electronische dienst):

 

^{a) Factuuradres: Seychellen}

^{b) IP-adres: Rusland}

^{c) Bankadres: Letland}

^{Factuuradres bij bank: Seychellen}

^{e) Vaste telefoon: Groot Brittannië}

^{i) domeinnaam: Groot Brittannië}

^{zelf opgegeven woonplaats CEO: Tsjechië (tevens besteller)}

^{d) f) g) h) n.v.t.}

 

e) is alleen van toepassing indien jouw dienst via die specifieke vaste telefoonaansluiting wordt geleverd.

GB komt dus maar 1x voor, en alleen maar omdat je bewust naar aanvullende informatie hebt lopen graven.

[Maxn]

Ja, maar dit is eerlijk gezegd ook niet zo van toepassing hier. Dit is namelijk de regeling voor elektronische diensten aan niet-ondernemers (binnen de EU), dus B2C diensten. Voor B2B is er geen verschil tussen elektronische diensten en "gewone" diensten eigenlijk. En je hebt (neem ik tenminste aan?) hier een contract, wat - zoals ik eerder aanhaalde - een belangrijk gegeven is hier.

 

Maar staat het vast dat het een B2B transactie met een belastingplichtige ondernemer is, als je geen BTW nummer of soortgelijk iets van de niet-EU afnemer hebt?

 

 

De toelichting van de EU lijkt te suggereren dat je ook volgens de normale regels de plaats mag bepalen, en -indien deze buiten de EU is- het vaststellen van B2B/B2C achterwege kan laten.

 

5. STATUS OF CUSTOMER NOT COMMUNICATING HIS VAT IDENTIFICATION

NUMBER (ARTICLE 18)

 

[...]

 

5.5.2. How should a supplier treat a customer established outside the EU?

 

Where telecommunications, broadcasting and electronic services are supplied to

customers established or residing outside the EU, the supply falls outside the scope of EU

VAT. That is so irrespective of the status of the customer.

Unless the rule of effective use and enjoyment as laid down in Article 59a of the VAT

Directive is applied, the supplier does not need to know the status of the customer but only

needs to determine the place where that customer belongs. That is also confirmed by

Article 3.

 

 

[4711]

Maar staat het vast dat het een B2B transactie met een belastingplichtige ondernemer is, als je geen BTW nummer of soortgelijk iets van de niet-EU afnemer hebt?

 

Ik begreep dat de contractspartner een op de Seychellen geregistreerd bedrijf was. Dan zal er toch een soort registratie (met nummer) ergens zijn, dus is het een B2B transactie.

 

Je hoeft mijns inziens als dienstverlener echt niet te proberen om bij de "plaatselijke KvK of dergelijke" alles te verifiëren, als je een licentie voor een database afgeeft aan een niet-EU onderneming.

 

Als het maar niet gaat om een - zoals eerder aangehaald - "zuiver kunstmatige constructie" (dus om 'de boel te flessen' zeg maar).

 

En dat in "5. STATUS OF CUSTOMER NOT COMMUNICATING HIS VAT IDENTIFICATION NUMBER (ARTICLE 18)" lijkt dat toch ook te bevestigen allemaal: Gewoon kijken waar de contractspartner gevestigd is (en als het buiten de EU is..., niets qua BTW in de EU).

 

 

[Tonino]

Deed de ING ook niet zoiets een paar jaar terug? Alle dienstverleners laten factureren naar een kantoor dat toevallig in Zwitserland zat? Dus geen btw.

[prinsrachid]

Maar staat het vast dat het een B2B transactie met een belastingplichtige ondernemer is, als je geen BTW nummer of soortgelijk iets van de niet-EU afnemer hebt?

Ik begreep dat de contractspartner een op de Seychellen geregistreerd bedrijf was. Dan zal er toch een soort registratie (met nummer) ergens zijn, dus is het een B2B transactie.

 

Je hoeft mijns inziens als dienstverlener echt niet te proberen om bij de "plaatselijke KvK of dergelijke" alles te verifiëren, als je een licentie voor een database afgeeft aan een niet-EU onderneming.

Ik heb je antwoorden even goed op me in proberen te laten werken. Verder heb ik ook die "Explanatory notes" doorgelezen. Hoewel het onwaarschijnlijk taaie kost is, gaf het toch richting aan hoe je in dit geval moet handelen - met een voorlopig onverwachte uitkomst.

 

Hoewel me werd verweten door Maxn dat ik maar wat had "zitten graven", is dat toch exact wat er van een bedrijf in de EU wordt verlangd. Er staat letterlijk: "In order to ensure the correct taxation of these services, EU and non-EU businesses will need to determine the status of their customer (a taxable or a non-taxable person) and the place (in which country of the EU or outside the EU) where that customer belongs." en tevens "determining the actual place of taxation is the responsibility of the supplier who is the one liable to pay over VAT on the services supplied to the right tax authority. "

 

Samengevat moet ik dus bepalen wat de status van de klant is en waar die klant zich (fiscaal) dan bevindt. Laten we dan aannemen dat het in ieder geval om een zakelijke klant gaat. Zoals je al aangaf, is de locatie simpelweg waar het bedrijf gevestigd ("established") is. Dat zou dan de Seychellen zijn, ware het niet dat dezelfde Expanatory notes een instructie geven over wat nu precies "established" betekent. En ook dat is niet rechttoe-rechtaan, waarbij ook meteen mijn oorspronkelijke vraag weer om de hoek komt.

 

Artikel 13 geeft namelijk aan dat de plaats waar een bedrijf is "established" is:

(a) the place where the functions of its central administration are carried out, or

(b) the place of any other establishment characterised by a sufficient degree of

permanence and a suitable structure in terms of human and technical resources to

enable it to receive and use the services supplied to it for its own needs.

 

In mijn geval is (a) de Seychellen - als je een shell company al een 'central administration' zou willen noemen en (b) Groot-Brittanië - waar de klant zich daadwerkelijk bevindt - met een full degree of permanence dus. De CEO vermeldt zelfs in al z'n communicatie uitsluitend het Engelse adres, Engelse telefoonnummer en Engelse bedrijfsnaam (die drie jaar geleden is opgeheven, maar waar de klant geen uitleg over wil geven).

 

Goed, omdat er nu dus eigenlijk nog steeds twee lokaties van "establishment" zijn, ben ik nog maar verder gaan lezen. Ook voor dit geval wordt een oplossing geboden in artikel 24:

 

Where services are supplied to a non-taxable person who is established in more than one country or who has his permanent address in one country and his usual residence in another, priority shall be given:

(a) in the case of a non-taxable legal person, to the place referred to in point (a), unless there is evidence that the service is used at the establishment referred to in point (b) of that article;

 

De "sufficient degree of permanence" heeft dus voorrang boven "central administration"! Aanvankelijk moest ik dus uitgaan van de Seychellen (a), maar uit alle communicatie met de klant blijkt dat de dienst uitsluitend (fysiek) in Groot-Brittannië (b) zal worden gebruikt, waardoor dat voorrang heeft. Het lijkt er dus sterk op dat er sprake is van een levering naar Groot-Brittannië (voor wat de omzetbelasting betreft). Dat zou dan dus een ICP worden. Maar bij gebrek aan een geldig btw-nummer zou ik simpelweg de Britse btw moeten toepassen.

 

Voor de btw lijkt er dus door de constructie heen te moeten worden geprikt!

[4711]

Het is inderdaad en natuurlijk (want dat is jou wel toevertrouwd!) een heel interessante vraagstelling.

 

Alleen is het jammer (ligt niet aan ons, maar aan de materie) dat de uitkomst is:

"Kan vriezen, kan dooien"...

 

Omdat dit soort zaken (Landelijk, EU, mondiaal...) niet in een paar zinnen te vangen zijn.

 

Je oorspronkelijke vraag was een beetje gesimplificeerd:

 

"Hoe wordt ik geacht in zo'n geval om te gaan met de omzetbelasting? Is het gebied waar de levering feitelijk plaats vindt bepalend voor het toepassen van de btw?"

 

Daar valt geen 'waterdicht' antwoord op te geven zomaar (in mijn optiek dan).

Wat ik altijd doe als ik klanten/cliënten met "dit soort vraagstellingen" heb is dit:

 

Eerst lees ik mij 'heel goed in' over het onderwerp (vaklitteratuur).

Daarna benader ik de belastingdienst (in NL) om te checken of hun standpunt overeenkomt met mijn conclusies. Dat betekent doorvragen trouwens (misschien zelfs drammen)!

Vervolgens maak ik mijn keuze over mijn strategie (voor/namens belastingplichtige).

 

Dat is uiteraard een heel proces, zeker als het zoiets gecompliceerd betreft als jouw onderwerp hier.

En vaak is er ook niet een kant-en-klare 'oplossing' voor handen (want er is vaak niet echt "één waarheid", maar verschillende standpunten).

 

Maar het is zeker een interessante casus.

 

 

[Maxn]

Laten we dan aannemen dat het in ieder geval om een zakelijke klant gaat.

 

[...]

 

Artikel 13 geeft namelijk aan dat de plaats waar een bedrijf is "established" is:

 

Zal ik het nog even ingewikkelder maken. :P

 

Het nieuwe artikel 13a en artikel 24 gaan over niet-belastingplichtige rechtspersonen.

Vallen wel belastingplichtige bedrijven niet onder het bestaande artikel 10?

 

Article 10

 

1. For the application of Articles 44 and 45 of Directive 2006/112/EC, the place where the business of a taxable person is established shall be the place where the functions of the business’s central administration are carried out.

2. In order to determine the place referred to in paragraph 1, account shall be taken of the place where essential decisions concerning the general management of the business are taken, the place where the registered office of the business is located and the place where management meets.

Where these criteria do not allow the place of establishment of a business to be determined with certainty, the place where essential decisions concerning the general management of the business are taken shall take precedence.

3. The mere presence of a postal address may not be taken to be the place of establishment of a business of a taxable person.

 

[4711]

Ik blijft toch het gevoel hebben dat de aangehaalde teksten eigenlijk voor B2C transacties bedoeld zijn.

En dus niet voor situaties waar er sprake van een contractspartner is (zoals in dit geval).

[prinsrachid]

Zal ik het nog even ingewikkelder maken. :P

 

Het nieuwe artikel 13a en artikel 24 gaan over niet-belastingplichtige rechtspersonen.

Vallen wel belastingplichtige bedrijven niet onder het bestaande artikel 10?

Tja, maar in dit geval was het een bedrijf dat zich feitelijk binnen de EU bevond, maar - waarschijnlijk vanwege z'n registratie buiten de EU - zonder btw-nummer zat. Daarmee wordt het in mijn ogen automatisch een non-taxable person.

 

Overigens zou Artikel 10 deze klant anders nog steeds niet hebben geholpen, want ook dat werd de supplier geacht om door de constructie heen te prikken voor de omzetbelasting ("The mere presence of a postal address may not be taken to be the place of establishment of a business of a taxable person.").

 

Ik blijft toch het gevoel hebben dat de aangehaalde teksten eigenlijk voor B2C transacties bedoeld zijn. En dus niet voor situaties waar er sprake van een contractspartner is (zoals in dit geval).

Ik denk dat je gelijk hebt voor alle gevallen vóór ingang van de nieuwe btw-regels. Samen met dat MOSS lijkt het nu zo te zijn dat de plaats van belasting voor alle soorten klanten op gelijke manier moet worden vastgesteld:

 

As from 1 January 2015, the place of taxation for the supply of telecommunications,

broadcasting and electronic services will be the same for B2B (business to business) and

B2C (business to final consumer) supplies.