In veel literatuur over verandermanagement wordt de uitspraak gedaan dat 70% (soms tweederde) van veranderprojecten mislukken (ik maak daar zelf ook graag gebruik van). Nu komt dat in het geheel niet overeen met mijn eigen ervaringen op dit gebied.

 

Ik heb dan ook gepoogd in die literatuur referenties te vinden naar feitelijke onderzoeken die deze uitspraak onderbouwen. Maar tot mijn spijt ben ik tot nu toe niet succesvol geweest. Wel is bij mij de indruk ontstaan dat velen, die op dit gebied werkzaam zijn, elkaar maar een beetje napraten. Ook worden de definities van verander, project en succesvol steeds verschillend gebruikt.

 

Is er iemand die mij een (liefst publiekelijke) referentie kan bezorgen, die de bovengenoemde uitspraak ondersteunt?

Interessant artikel m.b.t. change management: The "real" success factors on projects (T. Cooke-Davies). Verbonden aan Stanford university geloof ik. Te vinden via bv. google.scholar.com

Er zijn veel verschillende succesfactoren voor een veranderproject. En de voorwaarden die aan een `succesvol` project verbonden worden kunnen dus heel subjectief zijn. Keihard stellen dat 70% van de verandertrajecten mislukken is in mijn ogen onzin. Het is maar net hoe een bepaald persoon in een bepaalde situatie tegen bepaalde doelstellingen en output aankijkt.

Christine, OK, dat onderwerp is hiermee gesloten. Nog even m.b.t. de opmerking over een mannelijke ondergeschikte. Is dat net zo als dat ik een auto ga kopen met m'n vrouw en de verkoper het gesprek met mij voert tot het op het kiezen van de kleur uitkomt? Echt slecht dus (beide aspecten).

 

Chriz, bedankt voor de referentie. Ik heb het even bekeken en bevat nuttige info mbt slaagfactoren, maar gaat niet in op mijn originele vraag. Met de rest van je kommentaar bij ik het natuurlijk eens.

 

Nu we toch zo lekker bezig zijn, heb ik nog een vraag.

 

De snelheid van veranderen zou steeds groter worden. Kent iemand een goed onderzoek waarin dit onderbouwd wordt?

Even back to basics, een manager kan verandering willen. Maar daarmee hoeft de verandering nog niet (al dan niet succesvol) worden doorgevoerd, dit omdat de werknemers ook mee moeten/willen werken. Als dit niet het geval is dan zal de verandering erg moeizaam gaan. Het is inderdaad zo dat veel verandering fout gaan, en dat komt juist door dit feit. Hoe hoog het percentage is dat fout gaat dat weet ik niet. Als je je werknemers achter je plan hebt gekregen en ze staan open voor nieuwe dingen dan ben je een goede manager en kun je veel voor elkaar krijgen.

In het boek: De manager van de 21e eeuw wordt goed beschreven (in het begin) waar de fout wordt begaan door veel managers. Alsmede staat er een mooi voorbeeld in uit de praktijk.

 

Ik hoop dat dit iets toevoegd aan de discussie.

Qua kengetallen even een quote uit The dance of change - the challenges of sustaining momentum in learning organisations - van Peter Senge (goed boek overigens!)

 

"Most change initiatives fail. Two independent studies in the early 90's, one published by Arthur D. Little and one by McKinsey & Co., found that out of the hundreds of corporate Total Quality Management (TQM) programs studied, about two thirds "grind to halt because of their faillure to produce hoped-for results." Reengineering has fared no better, a number of articles, including some by reengineering founders, place the faillure rate somewhere around 70 percent"

 

Nu zijn we de 90's inmiddels weer ruim gepasseerd dus staar je s.v.p. niet blind op deze quote.

 

Uit ervaring weet ik dat veel bedrijven de mist in gaan bij het doorvoeren van veranderingen doordat er niet goed wordt nagedacht over de impact van de verandering op de mensen(organisatie), processen, ICT(middelen) en last but not least de financials. Hierdoor wordt vaak getracht veranderingen door te voeren zonder eerst te oordelen over de mate van haalbaarheid (al dan niet op basis van een business case). Daarnaast duren culturele veranderingen meestal langer dan gepland, omdat mensen nu eenmaal niet zomaar van de ene op de andere dag een nieuwe mindset aannemen en de gewenste nieuwe manier van werken onderdeel laten uitmaken van hun dagelijks denken en handelen.

  Op 4-12-2005 om 14:17, BKievits zei:

Nu we toch zo lekker bezig zijn, heb ik nog een vraag.

 

De snelheid van veranderen zou steeds groter worden. Kent iemand een goed onderzoek waarin dit onderbouwd wordt?

 

Welke snelheid van welke verandering? ???

 

De hoogte van het gras? De lengte van mijn haar? De stand van de Maan? Of de hoeveelheid bier in mijn glas? ;D

 

Sommige dingen veranderen snel en andere niet, zo gaat dat nu eenmaal, daar kan je niets aan veranderen.

 

Henk

Of de snelheid waarmee zaken veranderen stijgt is denk ik puur afhankelijk van het perspectief. De snelheid van een vliegtuig hoog in de lucht ervaar je immers ook anders dan de snelheid van een vliegtuig dat op honderd meter boven je langs scheert. De 'objectieve' snelheid wordt gemeten ten opzichte van de aarde.

 

Perspectief is een subjectieve en wankele basis voor het maken van fundamentalistische statements als: de veranderingen volgen elkaar nu sneller op. De mens nu kijkt terug op de evolutie en concludeert vrolijk dat er in de afgelopen 100 jaar meer is veranderd dan in de 100.000 jaar daarvoor (mijn woorden, ik chargeer). Hoe stellig!

 

Wat hier aan de hand is dat wij als individuen door modern technologie bewuster zijn van de veranderingen die buiten ons kleine jachtgebied plaatsvinden. Dit geeft een overweldigende indruk! Ik denk niet dat er 150, 500 or 1,000 geleden minder gebeurde (of dat zekn minder snel verandereden), maar dat mensen minder bewust waren wat er elders gebeurde.

 

 

Benjamin00 en Johan Huynen, er zijn natuurlijk veel mogelijke oorzaken waarom een gewenste verandering niet succesvol geimplementeerd wordt. Veel van die zaken zijn echter te voorzien en uit mijn ervaring weet ik dat een goede voorbereiding en goed project management al een hoop scheelt. Ik hou er daarom van om naar veranderingen langs vier dimensies (visie/strategie, cultuur, structuur en systemen) te kijken.

 

Johan, hartelijk dank voor de referentie, ondanks dat het al oud is, ziet het er toch relevant uit. Ik ga zeker even verder zoeken.

 

Ilja en Targon, het beeld van de toenemende snelheid van veranderingen wordt bijzonder vaak gebruikt, met name in het publieke domein. Met dit argument wordt vaak de noodzaak voor organisatorische of institutionele verandering "aangetoond". En ik zou toch wel eens willen weten waarop dat dan wel gebaseerd is. In een discussie laatst waarbij we de PEST-dimensies gebruikten, kwamen we tot de conclusie dat de uitspraak wel eens waar zou kunnen zijn voor de Technologische en Economische dimensies, maar waarschijnlijk niet voor de Sociale en Politiek dimensies.

 

Een interessante website in dit verband is http://www.accelerating.org/

 

  Op 4-12-2005 om 20:04, BKievits zei:

Ilja en Targon, het beeld van de toenemende snelheid van veranderingen wordt bijzonder vaak gebruikt, met name in het publieke domein. Met dit argument wordt vaak de noodzaak voor organisatorische of institutionele verandering "aangetoond". En ik zou toch wel eens willen weten waarop dat dan wel gebaseerd is. In een discussie laatst waarbij we de PEST-dimensies gebruikten, kwamen we tot de conclusie dat de uitspraak wel eens waar zou kunnen zijn voor de Technologische en Economische dimensies, maar waarschijnlijk niet voor de Sociale en Politiek dimensies.

 

Een interessante website in dit verband is http://www.accelerating.org/

 

 

Het lijkt mij dat de bewustwording groter wordt naarmate er meer bedreigingen zijn.

Voor techniek en economie is dat eenvoudig, een wireless mp3 speler, zal snel gevolgd worden door anderen.

Politieke en sociale dimensies hebben minder met verandering te maken, en zijn misschien ook wel iets complexer. De noodzaak tot verandering lijkt dan ook kleiner. Pas als er een alternatief aangeboden wordt begint de verandering ( prof. Pim )

 

Even kort door de bocht:

De noodzaak tot verandering is rechtevenredig met de mate waarin de druk tot verandering wordt gevoeld, hoe hoger de druk, hoe sneller hervormingen doorgevoerd moeten. Logischerwijs hangt hier ook het slagingspercentage mee samen. Hoe hoger de noodzaak te komen tot succes, hoe groter de inspanningen die gedaan worden om succesvol te zijn. Wie vaalt wordt door anderen voorbij gestreefd.

 

Ik sluit me verder bij Ilja's waarnemingen aan, kijken we een paar honderd jaar terug dan lijkt het allemaal niet zo schokkend, we vergeten alleen dat er toen maar een klein aantal mensen op deze aardbodem rondliepen die voor veranderingen konden zorgen.

Het verkennen van de aardbol was in dit opzicht niet een verandering, maar wel een inspanning die meegenomen moet te worden.

 

Misschien gaat het nu juist wel relatief langzamer, we zijn met zovelen en nog zijn we niet in staat technologie verder te diruptive te ontwikkelen, of de gehele wereldbevolking van voedsel te voorzien.

 

Nog even voor Christine:

 

"Top bedrijfsleven houdt mannelijk leiderschap in stand" op www.kluwermanagement.nl

Merkava, ik ben het met je eens dat de politieke en sociale dimensies mogelijk complexer zijn, maar of daardoor de noodzaak tot verandering daardoor kleiner lijkt, weet ik zo net nog niet.

 

Neem het volgende voorbeeld dat me fascineert (waarschijnlijk omdat ik het antwoord ook niet weet). De technologie maakt het zonder twijfel mogelijk dat wij als kiezers veel vaker onze stem over onderwerpen uit brengen dan nu toe. Financieel / economisch zou het wel eens kunnen zijn dat bijv. kiezen via internet nu al goedkoper is dan het circus dat we nu een aantal keren (nationaal, provinciaal en lokaal) "optuigen". Maar of di sociaal acceptabel en / of politie haalbaar is, lijkt me op z'n best onduidelijk.

 

Ook jouw voorbeeld over voedselproductie is een goed voorbeeld. Technisch en (wederom waarschijnlijk) economisch kunnen we de hele wereld voeden. De noodzakelijk voorwaarden daarvoor dienen m.i. door de politiek worden geschapen.

  Op 4-12-2005 om 14:17, BKievits zei:

De snelheid van veranderen zou steeds groter worden. Kent iemand een goed onderzoek waarin dit onderbouwd wordt?

 

Nou, je ziet dat veranderingen in technologie steeds sneller gaan. Iedere grote "paradigm shift" gaat tien keer zo snel als de vorige.

Landbouw revolutie duurde tien milennia

Ambachtelijke revolutie duurde 1000 jaar

industriele revolutie duurde twee eeuwen

informatierevolutie: 20 jaar

internet/mobiele telefoon: twee jaar

een volgende grote shift zal zich dus in een paar maanden afspelen.

 

dus wil je de ontwikkelingen in de maatschappij bijhouden, als bedrijf, zul je ook in een steeds groter tempo moeten kunnen aanpassen, en meeveranderen.

 

just my two cents

 

dagdag

X10

 

Bedrijven gaan er in mijn ogen te gemakkelijk vanuit dat iedereen altijd wil en kan veranderen. Ik heb dat tijdens mijn vorige project en nu tijdens mijn stage in ieder geval zo ervaren. Er is iemand met een idee en dan moet en zal er verandert worden. Maar niemand weet precies in welke richting of kan dit onderbouwen met cijfers. Meestal een erg wankele basis voor een project terwijl juist bij deze projecten het belangrijk is dat je harde argumenten kan gebruiken om mensen mee te krijgen. Anders voelen mensen zich al heel snel aangesproken op hun functioneren en krijg je weerstand. En dat wil je natuurlijk al helemaal niet.

 

Qua versnelling ben ik het wel met Christine eens. Alles verandert snel in deze wereld en je zal daar als bedrijf dus ook snel op in moeten kunnen spelen. Het is niet zo dat er alleen trends zijn in hardware zoals die genoemd werd maar ook aan de managementkant. Kijk maar naar het opzetten van zelfsturende teams dat in heel veel bedrijven plaatsvind, het mensen verantwoordelijk maken voor hun eigen werk, een platte organisatie die lean en mean is. Maar over twee jaar is er weer iemand die iets anders roept en moet het allemaal weer anders.

 

Ik denk ook dat mensen gemakkelijker meegaan in veranderingen. In het huidige economische klimaat waarin vooral productie wordt overgeplaatst willen mensen toch liever veranderen dan hun baan verliezen. De weerstand zal in die gevallen dus misschien iets minder zijn dan vroeger het geval was.

 

Leuk onderwerp :).

  Op 4-12-2005 om 20:52, BKievits zei:

 

Neem het volgende voorbeeld dat me fascineert (waarschijnlijk omdat ik het antwoord ook niet weet). De technologie maakt het zonder twijfel mogelijk dat wij als kiezers veel vaker onze stem over onderwerpen uit brengen dan nu toe. Financieel / economisch zou het wel eens kunnen zijn dat bijv. kiezen via internet nu al goedkoper is dan het circus dat we nu een aantal keren (nationaal, provinciaal en lokaal) "optuigen". Maar of di sociaal acceptabel en / of politie haalbaar is, lijkt me op z'n best onduidelijk.

 

 

Ik denk dat het technisch haalbaar is om via internet te stemmen, ieder heeft zijn eigen fysieke aansluiting, daar moet iets mee te doen zijn.

We hebben met deze pseudo regering gemerkt hoeveel het referendum waard is, niets.

Als bv PRDV het electronisch referendum hoog in het vaandel heeft en hiermee scoort, zullen ook andere partijen de druk voelen hier te veranderen.

Het is aan de kiezer, die is echter ook nogal conservatief. Vooral de verdeel en heers tactiek van de huidige club werkt momenteel even goed.

Naast de politiek zal ook de media moeten veranderen naar een volwassen medium, wie weet is het uiteindelijk toch internet die straks de kiezer meer invloed geeft.

 

 

  Op 4-12-2005 om 21:16, Christine zei:

 

 

Nou, je ziet dat veranderingen in technologie steeds sneller gaan. Iedere grote "paradigm shift" gaat tien keer zo snel als de vorige.

Landbouw revolutie duurde tien milennia

Ambachtelijke revolutie duurde 1000 jaar

industriele revolutie duurde twee eeuwen

 

Deze ontwikkelingen zijn min of meer afgesloten ontwikkelingen.

 

  Quote

informatierevolutie: 20 jaar

internet/mobiele telefoon: twee jaar

een volgende grote shift zal zich dus in een paar maanden afspelen.

 

Deze ontwikkelingen zijn nog gaande, en kunnen zich nog over de komende decennia uitstrekken.

 

Als je kijkt naar het aantal manjaren wat in deze ontwikkelingen geinvesteerd is, is de arbeidsinzet misschien wel net zo groot, alleen maken veel handen licht werk, absloluut gaan de ontwikkelingen sneller, relatief is er misschien niks nieuws onder de zon.

 

  Op 4-12-2005 om 20:04, BKievits zei:

 

Ilja en Targon, het beeld van de toenemende snelheid van veranderingen wordt bijzonder vaak gebruikt,

 

O ja jôh? Wie gebruikt dat? Wat zeggen ze dan? Hoe ziet dat eruit? Wat is vaak?

 

  Op 4-12-2005 om 20:04, BKievits zei:

met name in het publieke domein.

 

Wat is dat? Wie zijn dat? Hebben die mensen ook namen?

 

  Op 4-12-2005 om 20:04, BKievits zei:

Met dit argument wordt vaak de noodzaak voor organisatorische of institutionele verandering "aangetoond".

 

Wederom door wie dan? Wat is vaak? Is het niet "waar"? Is de objectieve waarheid bekend? Of is het een idee van iemand die voor zichzelf een theorie heeft gemaakt die aan hem verklaart waarom de dingen gaan zoals ze gaan?

 

  Op 4-12-2005 om 20:04, BKievits zei:

En ik zou toch wel eens willen weten waarop dat dan wel gebaseerd is.

 

Veel van je persoonlijke overtuigingen zijn verborgen in de taal die je bezigt. Deze zin laat iets zien van wat jij vindt. Met name de toon aan het einde van de redenering geeft mij de indruk dat ik toch wel van goede huize moet komen om hier nog tegenin te gaan.

 

In iedere normale situatie (daarbuiten niet achter de pc, maar gewoon in direct contact met mensen) zou ik dit aan mij voorbij laten gaan en verder niet meer de moeite nemen om te praten over het idee. Het is ook zo abstract geformuleerd dat het nauwelijks zin heeft om te verdiepen. Maar nu, in deze situatie waarin ik ruimschoots de tijd heb om de hele redenering te ontleden en mij af te vragen wat er nu werkelijk gezegd/geschreven wordt leek het mij zinvol om even te spiegelen.

 

Dat abstracte beeld (ik weet ook niet waar het over gaat) is waarschijnlijk gebaseerd op waarneming. Je kan het ter kennisname aannemen, verwerpen, er iets mee doen, vergelijken met je eigen idee, je eigen idee bijstellen, je afvragen of je iets niet hebt waargenomen of gewoon negeren.

 

Als je al weet wat je er mee moet, en daar lijkt het sterk op, dan hoef je de legitimatie daarvoor niet meer te zoeken bij andere mensen. Tenzij je poogt om juist weer die andere mensen van je idee te overtuigen natuurlijk, maar dat doet de lijn van redenatie niet vermoeden. Of misschien toch wel?

 

  Op 4-12-2005 om 20:04, BKievits zei:

In een discussie laatst waarbij we de PEST-dimensies gebruikten, kwamen we tot de conclusie dat de uitspraak wel eens waar zou kunnen zijn voor de Technologische en Economische dimensies, maar waarschijnlijk niet voor de Sociale en Politiek dimensies.

 

Wie hadden die discussie? Voor wie is het waar? en voor wie niet?

 

Veranderen is een proces waar iedereen een eigen perceptie van heeft. Geheel afhankelijk van de context waar je in verkeert, je waarnemingsvermogen, de mensen waar je mee in contact staat, de instrumenten die je tot je beschikking hebt en de interpretaties die je maakt van je waarneming kan je iets bedenken over het veranderen van jezelf en je omgeving

 

Dus als iemand zegt dat hij vindt dat veranderen snel gaat, dan is dat voor hem waar. Hetzelfde geldt voor iemand die zegt dat hij vindt dat veranderen niet snel gaat, dat is voor die persoon ook waar. Tenzij je ervan uitgaat dat de personen in kwestie niet de gehele waarheid verkondigen, maar dan wordt het een gesprek van een andere orde....

 

Ach so, een meta-discussie over de discussie. Is dit niet veel te complex op de Post-Sinterklaas maandagochtend? ;D

Targon, bedankt voor je reactie; ik had 'm bijna helemaal zelf kunnen schrijven.

 

Je reactie laat duidelijk zien dat je op een bepaald moment "iets" of "iemand" zult moeten geloven, omdat je anders altijd wel uitgangspunten in twijfel kunt blijven trekken. Mijn zorg is dat daardoor vaak niet meer kritisch naar uitspraken wordt gekeken (kijk maar iedere dag in de krant). Als ik bijvoorbeeld de discussie over de "70%"-uitspraak (die ik niet geloof) aan wil gaan, doe ik dat het liefst op basis van feiten (die ik via dit forum nu zoek), i.p.v. toevallige ervaringen of niet-onderbouwde meningen. Dat lijkt me een zinvollere en productievere aanpak.

 

Mbt de uitspraak over de snelheid van veranderen heb ik een voorbeeld gegeven. Ook Googlen met de juiste combinatie van woorden levert de nodige hits op. Lijkt me allemaal objectief toetsbaar. Mijn mening staat toch helder in de zin over de PEST-discussie. Desalniettemin blijf ik op zoek naar een objectieve(re) basis voor deze uitspraak. Ik heb aan de ene kant geen problemen met Christine's opsomming (redelijk toetsbare voorbeelden) en aan de andere kant wel, omdat de suggestie is dat ook de volgende stappen in deze reeks steeds sneller zullen gebeuren en het op een gegeven moment zo snel zal gaan, dat we het niet eens meer kunnen waarnemen. Dus ook deze vraag blijft wat mij betreft open staan.

  Op 5-12-2005 om 08:32, Merkava zei:

 

Deze ontwikkelingen zijn nog gaande, en kunnen zich nog over de komende decennia uitstrekken.

 

 

Je mist mijn punt een beetje. De ontwikkelingen gaan steeds sneller, vroeger duurde een paradigma shift vele mensenleeftijden, soms langer dan een cultuur bestond, begin vorige eeuw waren er ontwikkelingen die binnen een mensenleeftijd plaatsvonden (mijn opa kon zich daar erg over verbazen, dat er dingen zo vanzelfspreken waren die er in zijn jeugd nog helemaal niet waren), en nu zie je het om je heen gebeuren. In 1993 hadden de meesten van jullie nog niet van internet gehoord, in 1998 kon je er al nauwelijks meer buiten.

 

dagdag

Christine

  Op 5-12-2005 om 17:24, Christine zei:

  Op 5-12-2005 om 08:32, Merkava zei:

 

Deze ontwikkelingen zijn nog gaande, en kunnen zich nog over de komende decennia uitstrekken.

 

 

Je mist mijn punt een beetje. De ontwikkelingen gaan steeds sneller, vroeger duurde een paradigma shift vele mensenleeftijden, soms langer dan een cultuur bestond, begin vorige eeuw waren er ontwikkelingen die binnen een mensenleeftijd plaatsvonden (mijn opa kon zich daar erg over verbazen, dat er dingen zo vanzelfspreken waren die er in zijn jeugd nog helemaal niet waren), en nu zie je het om je heen gebeuren. In 1993 hadden de meesten van jullie nog niet van internet gehoord, in 1998 kon je er al nauwelijks meer buiten.

 

dagdag

Christine

 

Eh, volgens mij mis jij juist mijn punt.

We staan nog maar aan het begin van de informatierevolutie, en al helemaal aan het mobieltjes gebeuren, iets wat starks allemaal in elkaar overvloeit.

We staan er zelf middenin hoe kun je dan vaststellen of iets al voorbij is.

 

In 1810 heeft er misschien ook wel iemand geroepen dat de industriele revlutie voorbij was, terwijl hij er nog middenin stond.

 

Over tweehonderd jaar wordt deze periode misschien aangemerkt als het siliciumtijdperk.

  Op 5-12-2005 om 17:35, Merkava zei:

Over tweehonderd jaar wordt deze periode misschien aangemerkt als het siliciumtijdperk.

 

Silicium? Wat is dat nou weer?

 

dagdag

Christine

  Op 5-12-2005 om 17:40, Christine zei:

  Op 5-12-2005 om 17:35, Merkava zei:

Over tweehonderd jaar wordt deze periode misschien aangemerkt als het siliciumtijdperk.

 

Silicium? Wat is dat nou weer?

 

dagdag

Christine

 

Ehhh ??? :)

 

Daar maken ze halfgeleiders van zoals transistors FET's en niet te vergeten ic'tjes zoals Pentium 4 en PPC processoren.

Allemaal gebakken zand.

Wordt toch gewonnen in Sicilie?

  Op 5-12-2005 om 17:49, Ilja van Roon zei:

Wordt toch gewonnen in Sicilie?

 

Ja daar bakken ze er gelijk van die 30 cm pizza's van voor die wafelijzers van ASML,

ASML = Agricultura Siciliana Multo-Liberita (Siciliaanse bioboerderij)

  Op 5-12-2005 om 17:43, TechNico zei:

Allemaal gebakken zand.

 

Niet helemaal. Zand is siliciumoxyde. Zand is dus eigenlijk gebakken silicium. Zand is gelig, silicium is zilvergrijs, ziet er een beetje mysterieus uit. In het Nederlands heet het "kiezel". Als heer Bommel de chip had uitgevonden dan woonde hij dus in de Kiezelvallei.

 

Ik heb een zwak voor Silicon Valley, zoals sommigen ongetwijfeld is opgevallen, en ik heb op mijn bureau een stukje silicium liggen waar ik mee speel als ik aan de telefoon ben of zo. Mooi glad glimmend zilvergrijs kiezelsteentje.

 

Wat je dus nu weer geleerd hebt Nico, is dat je mijn vragen vooral toch niet altijd te serieus moet nemen :-)

 

dagdag

Christine