Artikel: "Compromisloos - Kan je weglopen als een klant gaat zeiken?"

[Annedien Hoen]

Dit prikkelende schrijfsel kreeg ik vorige week in mijn inbox. Met toestemming van de auteur zet ik het hier neer!

 

---

Compromisloos

Kan je weglopen als een klant gaat zeiken?

 

Afgelopen weekeinde was ik bij vriend Luuk op bezoek die mij helpt met alle toestanden op mijn computer. Luuk is een computergenie en helpt al 25 jaar bedrijven met administratieve systemen. Tig jaar geleden schreef Luuk drie dagen lang een programma voor een bedrijf. Het bedrijf betaalde de rekening niet. In een gesprek begonnen ze te zeiken. ‘We vinden dat we teveel moeten betalen voor hetgeen geleverd was en willen je 60% van de rekening graag overmaken. Meer willen we niet betalen.’ Luuk stopte het gesprek en zei:

 

‘Dan betaal je toch niet’

 

En hij liep weg.

 

Dit is voor mij een teken van vrijheid. Zulke mensen zijn gewoonweg je klanten niet. Je geeft waarde aan dat wat je doet en bent bereid weg te lopen als klanten jouw waarde niet zien. Gewoon weglopen en loslaten. Punt.

 

Weglopen is moeilijk. We zijn geneigd te blijven hangen bij klanten die helemaal niet voor ons zijn. Klanten die bakken met energie kosten. Klanten die niet bij ons passen. We laten ons leiden door de noodzaak om geld te verdienen en lopen achter dingen aan. We kunnen het omdraaien: we gaan helemaal ons ding doen waardoor de klanten achter ons aan lopen. We willen niks anders meer dan ten volle de klanten dienen die voor ons zijn.

 

Tom Peters zegt: Go to your job everyday ready to be fired. Da’s echte vrijheid. Autonomie. Oftwel: wees trouw waar het jou om te doen is. Geen compromissen. Het is beter om 3 dagen als bureaumedewerker aan de slag te gaan om je brood te verdienen en 2 dagen vol te gaan voor wat je echt wilt, dan om 5 dagen half te gaan voor wat je ongeveer wilt.

 

En het gekke is, als je compromisloos bent, word je woest aantrekkelijk voor de klanten die voor jou bedoeld zijn. Een jaar gelden vertelde de grootste klant van Luuk spontaan dat ze 50% (!) meer gingen betalen voor Luuk zijn diensten. Vanuit een economisch gezichtspunt is dit moeilijk te verklaren. Vanuit compromisloze, liefdevolle aandacht, niet.

 

 

Hele goede week,

 

Patrick

 

---

Meer spul: www.startvanuitjehart.nl

 

 

 

 

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Inderdaad, als de klant onredelijk wordt en je het geld niet heel dringend nodig hebt is weglopen in mijn optiek de beste aktie. Je vraagt een redelijke prijs voor wat je levert, en dat weten ze van tevoren, dus na afloop zeiken over de prijs is nicht im Frage.

 

Wel even zeker stellen dat ze je produkt/dienst niet kunnen gebruiken.

[Edo van Santen]

Uit het hart gegrepen! Ik neem tegenwoordig alleen nog maar klanten aan waar ík energie van krijg. Mensen en klanten die mijn erergie omlaag brengen wil ik helemaal niet. Betalen is geen doelstelling maar een gevolg.

 

Het aardige is dat door deze opstelling iedereen energie krijgt en betaling nooit meer een probleem is.

 

 

 

 

[Annedien Hoen]

Wat me opvalt is het gemak waarmee mensen het woord "energie" in de mond nemen; een jaar of 10 geleden keken mensen je niet-begrijpend aan als je je van die terminologie bediende. Nu is het gewoon.

Misschien omdat je zelfs bij het Kruidvat Energie-shampoo kunt kopen? ;-)

 

Misschien dat het door de destijds zo populaire Celestijnse Belofte komt (daarin wordt over energiediefstal gesproken bijvoorbeeld)? Hebben jullie een idee waarom mensen er geen moeite meer mee hebben te denken in termen van mensen waar je energie van krijgt of die je juist energie kósten?

Hoe zit dat dan, is dat spreekwoordelijk of wordt er ook echt energie uitgewisseld?

 

Ik heb hier zelf ooit eens iets op m'n weblog over gezet in deze vorm:

 

"Those who have creative, proactive, venturing personalities tend to attract suckers. Whether they do so deliberately or not, these people will start clinging to you and suck the life out of you. They will lurk in your periphery, demanding attention one way or another and making sure you feed them with the juice of creativity and inspiration.

Typically, when you oppose their tendencies these people start their guilt trip strategy or emotional blackmail activities to make sure you don't escape their little energy vampire fangs.

Non-draining people respond by becoming more creative, proactive and venturing themselves. They only need your spark to light their own fire, instead of living off your source.

Relentlessly throw out the vampires and cherish the sources. Vampires do have the potential to become sources (should you, like many kindhearted people, feel a bit worried what should become of them) but they have to figure this out themselves and deliberately decide to come from a place of inner strength and self-reliance before they can start contributing instead of hopping from host to host. They are not bad people and they deserve love, happiness and succes, but they don't deserve to live off YOUR energy.

This selectiveness also results in beautiful friendships, nourishing relationships and mutually beneficient interations with people."

 

[Christine]

Tom Peters zegt: Go to your job everyday ready to be fired. Da’s echte vrijheid.

 

Tom Peters! daar was ik altijd wel een fan van.

 

"ready to be fired" is in de VS ook echt waar, en dat maakt het een stuk eenvoudiger om een eigen bedrijf te starten. Je geeft immers geen zekerheid op, die had je toch al niet.

 

dagdag

Christine

[Christine]

Hoe zit dat dan, is dat spreekwoordelijk of wordt er ook echt energie uitgewisseld?

 

Er wordt geen energie uitgewisseld, maar geinduceerd c.q. vernietigd. Er is in deze metaforen ook geen wet van behoud van energie, maar juist het omgekeerde: hoe meer energie er is hoe meer er bij komt.

 

Ik verwoord het meestal zo: sommige mensen zijn energiebronnen, andere zijn energieputten. Mijd de laatsten als de pest, zoek de eersten op. De meeste mensen zijn overigens geen van beiden.

 

dagdag

Christine

[Annedien Hoen]

Hoe zit dat dan, is dat spreekwoordelijk of wordt er ook echt energie uitgewisseld?

 

Er wordt geen energie uitgewisseld, maar geinduceerd c.q. vernietigd. Er is in deze metaforen ook geen wet van behoud van energie, maar juist het omgekeerde: hoe meer energie er is hoe meer er bij komt.

 

Ik verwoord het meestal zo: sommige mensen zijn energiebronnen, andere zijn energieputten. Mijd de laatsten als de pest, zoek de eersten op. De meeste mensen zijn overigens geen van beiden.

 

dagdag

Christine

 

Maar...die energiebronnen, hoe zit dat dan in jouw theorie? Die induceren iets dat bij de ander aanwezig is? Dat maakt de ander tot een bron?

In mijn ervaring zijn er mensen die 'leeglopen' op anderen en mensen die zelf geen energie verliezen terwijl ze wel energiebronnen zijn.

Dat 'leeglopen' impliceert wel dat er iets uitgewisseld wordt... ???

[Christine]

Maar...die energiebronnen, hoe zit dat dan in jouw theorie? Die induceren iets dat bij de ander aanwezig is? Dat maakt de ander tot een bron?

In mijn ervaring zijn er mensen die 'leeglopen' op anderen en mensen die zelf geen energie verliezen terwijl ze wel energiebronnen zijn.

Dat 'leeglopen' impliceert wel dat er iets uitgewisseld wordt... ???

 

"Theorie" is een groot woord. Het is ongeveer zoals jij zegt. Sommige mensen hebben veel mentale energie. Heel onbescheiden reken ik mijzelf daartoe. Als ik iemand tegenkom die ook veel mentale energie heeft en bovendien heel snel kan denken, dan ben je automagisch tot elkaar aangetrokken en vliegen in no time de ideeen over tafel. In zo'n situatie wordt ik hyper, dwz dan voel ik de energie omhoog komen en kom ik daardoor ook letterlijk in beweging. Dan moeten er dingen gedaan worden. Het grappige is dat je er niet moe van wordt, integendeel. Het helpt om stress en vermoeidheid te overwinnen.

 

Ik weet niet precies hoe iemand een energieput is. Ik ontmoette een vriendin van mijn vriendin, die was bij ons thuis, en ik was de kamer nog niet binnen of ik kreeg een sterke neiging om gelijk weer om te draaien en weg te gaan. Kun je natuurlijk niet doen, maar ik was helemaal kapot aan het eind van de avond. Zonder iets gedaan te hebben. Of die italiaanse meneer, was wel professor aan de uni Padua, maar ik kon geen vijf minuten in dezelfde ruimte zijn met hem zonder alle levenssappen uit me te voelen wegvloeien.

 

Maar misschien is het wel allemaal inbeelding?

 

dagdag

Christine

[nonex.nl]

Nico (alias Technico) heeft voor dat 'hyper' zo'n mooie omschrijving: 'ballistic mode' .Zeker in het creatieve vak, maar, Christine is daar een mooi voorbeeld van, ook in het creatieve proces buiten het 'creatieve vak' kom je dit zoveel tegen..... mensen met ideeen, die je energie geven...... die met hun wens alleen al zoveel creativiteit en ideeen losmaken dat je ze graag als klant hebt. Het zijn niet altijd mijn meest winstgevende klanten, vaak geef ik veel meer dan in mijn offerte staat, en soms/vaak reken ik daar niet meteen meerkosten voor. Misschien niet vreselijk commercieel, maar het leverd me zoveel plezier op.....

 

Maar ook de oorspronkelijke stelling: kun je weglopen als je klant gaat zeiken? Zeker wel, ook voor een klant zijn er bepaalde grenzen. Een klant hoeft bij mij niet te denken 'ik betaal je, dus jij tekent het maar' .... want a) slechte ontwerpen zijn voor mij slechte reclame, en b) ontwerpopdrachten die geen plezier, maar tegenzin opleveren kosten me meer geld dan dat ze opleveren: je gaat ertegenaan hikken, je werk loopt niet zo lekker snel als bij leuke opdrachten. Je mist die 'ballistic mode' die eigenlijk gewoon heel efficient en kostenbesparend is.

 

Tijdens een diner een maand geleden heb ik ook met iemand over een concept gesproken dat zo fascinerend is, dat je er dagenlang al over nadenkt hoe je het probeem op zou lossen en vorm zou geven. Het voordeel is: als je zo'n opdracht binnenhaalt staan je schetsen al klaar in je hoofd. Efficientie.

[Gast]

Gaat het weglopen zo eenvoudig? Vaak heb je vooraf toch al een contract afgesloten waarin staat wat je moet leveren?

 

kan de klant, hoe vervelend deze ook is, je niet verplichten om je aan de overeenkomst te houden?

Volgens mij kun je niet zomaar van de verbinding afstappen,.... en een goede reden opgeven is in dit soort situaties ook al lastig.

 

"ja, hij is zo vervelend" :-\

[Christine]

Nico (alias Technico) heeft voor dat 'hyper' zo'n mooie omschrijving: 'ballistic mode'

 

Dat is een mooie term. Dat beschrijft het wel ongeveer.

 

.Zeker in het creatieve vak, maar, Christine is daar een mooi voorbeeld van, ook in het creatieve proces buiten het 'creatieve vak'

 

Persoonlijk vind ik wat ik doe ook creatief, alleen doe ik met technologie wat een ander met verf of met tekst doet. Het proces is grotendeels hetzelfde, gebaseerd op associaties die anderen niet hebben. Probleem is dat het grotendeels een gevoel is en dat je dus vaak heel slecht kunt uitleggen waarom je iets doet of iets wilt. Maar daar had Schumpeter het in 1927 ook al over.

 

dagdag

Christine]

[Christine]

 

maar we houden toch wel een beetje onder ons wat we hier bespreken, toch? het wordt wel wat persoonlijk hier en daar.

 

dagdag

Christine

[willemj]

maar we houden toch wel een beetje onder ons wat we hier bespreken, toch? het wordt wel wat persoonlijk hier en daar.

 

Grinnik.

[Annedien Hoen]

Zo persoonlijk als maar kan op een drukbezocht forum als dit :o

Overigens is Tom Peters helemaal VOOR persoonlijk, hoe persoonlijker hoe beter.

Ik was redelijk geschokt op de voet te kunnen volgen hoe zijn moeder overleed, hoe hij een beetje overspannen raakte (niet in die volgorde trouwens), hoe hij ging mediteren en zijn bloeddruk omlaag kreeg. Ik vond het bijna genant, maar toch interessant en het schept ook een band. (Verdraaide sinterklaas, alles rijmt per ongeluk vandaag, helaas)

 

Uiteraard is een contract bindend.

Maar als het niet gaat, gaat het niet. Dat geldt voor huwelijken maar ook voor zakelijke overeenkomsten. (Of..."Dat geldt voor huwelijken en andere zakelijke overeenkomsten" ;))

 

 

 

[Henk de Greef]

Soms helpt de duitse benadering bij bullebak klanten: een nog grotere bek hebben ;D

[Annedien Hoen]

Ik begrijp wat je bedoelt, maar ik heb wel het idee dat Duitsers het langer netjes (respectvol) houden dan Nederlanders ... sorry dat ik even je gechargeerde grapje ondergraaf maar vind het onrecht doen aan de Duitse "Höflichkeit". :)

 

Het laagje beschaving bij kaaskoppen is er zó afgepeld... merk het verschil maar eens tussen op de nederlandse snelweg rijden of een stuk op de Autobahn, het verschil in mentaliteit is gewoon voelbaar. Ik rij een stuk prettiger auto in Duitsland.

 

[Henk de Greef]

Geeft niets, het idee is aangekomen... ;)

[Christine]

Zo persoonlijk als maar kan op een drukbezocht forum als dit :o

Overigens is Tom Peters helemaal VOOR persoonlijk, hoe persoonlijker hoe beter.

 

Dat doet me goed. Henk Cohen, indertijd ceo van Origin, had bij McKinsey bij Peters "in de klas" gezeten, en was nog niet van de indrukken bekomen. Lees in "the Tom Peters Seminar" waarom de werkster in het Hilton altijd een big smile heeft.

 

Ik was redelijk geschokt op de voet te kunnen volgen hoe zijn moeder overleed, hoe hij een beetje overspannen raakte (niet in die volgorde trouwens), hoe hij ging mediteren en zijn bloeddruk omlaag kreeg. Ik vond het bijna genant, maar toch interessant en het schept ook een band. (Verdraaide sinterklaas, alles rijmt per ongeluk vandaag, helaas)

 

per ongeluk? hoe bedoel je per ongeluk?

ik vind het niet gek om persoonlijke dingen te posten. Op blogs doen mensen niet anders. Het helpt ook wel, in dat je je eigen gedachten kan ordenen, dat je dingen van je af schrijft, of juist naar je toe. Je krijgt ook een andere relatie met mensen als ze meer van jou persoonlijk weten. Kan ik je staaltjes over vertellen (maar niet hier, dan wordt het te persoonlijk ;-)

Het is alleen wel naar als je gelukkig samenwoont en je partner leest ergens heel persoonlijke dingen van je die ze nog niet van jezelf gehoord had. been there, done that. Ouch.

 

dagdag

X10

[nonex.nl]

Soms helpt de duitse benadering bij bullebak klanten: een nog grotere bek hebben ;D

 

Die fase komt als ik aanschuif bij de aannemers.....

[Sanne Roemen]

Gaat het weglopen zo eenvoudig? Vaak heb je vooraf toch al een contract afgesloten waarin staat wat je moet leveren?

 

Ja maar een klant kan een contract ook niet eenzijdig 'aanpassen'. Eerst zeggen ja ik wil wat jij te bieden hebt voor de prijs die je ervoor noemt, en dan als je zo'n beetje bijna oplevert zeggen dat hij nog maar 60% wil betalen. Dat gaat natuurlijk ook niet.

Kortingen moet je in het offerte stadium bedingen, niet achteraf.

[Remco de Waal]

Nu ben ik wel nieuwsgierig naar die Tom Peters...

Suggesties voor (digitaal) lees- en ander voer?

[Annedien Hoen]

uhrm... www.tompeters.com ? ;D

Zijn boek Re-imagine! is ontzettend inspirerend.

 

Of deze of deze van Changethis.com

 

[Christine]

Nu ben ik wel nieuwsgierig naar die Tom Peters...

 

Hier in mijn boekenkast.

Tom Peters is de man van empowerment. Als je verantwoordelijkheden delegeert aan mensen moet je ze er ook de middelen bij geven om die verantwoordelijkheden waar te maken. Je kunt niet een projectleider een deadline geven zonder haar of hem ook een eigen beslisruimte te geven.

 

Ik was in de situatie dat programmeurs in mijn bedrijf soms boeken moesten kopen over diepzinnige technologische onderwerpen. Dan gaf ik ze de company creditcard en verwees ze naar Amazon. De derde keer dat ik dat deed kwam de jongen terug en zei "die en die heeft het boek thuis, hij heeft beloofd het morgen mee te brengen, dan lees ik dat. We kunnen het altijd nog kopen, maar zo besparen we wat geld". Door die creditcard voelde het voor hem alsof hij zelf die 80 euro ging uitgeven. Had ik een "boeken goedkeuringsformulier en bestelprocedure" ingevoerd, dan waren er geheid tientallen boeken onnodig aangeschaft.

Ik vind dat een mooi Tom Peters voorbeeld. Waar gebeurd.

 

dagdag

Christine

[Remco de Waal]

Dank dames!

[dries]

even samenvatten; hij heeft het werk al gedaan, en de klant biedt 60%. hij gooit de telefoon erop en krijgt niets.

 

is dat goed onderhandelen?

 

nee.

 

misschien heeft de klant wel gelijk en is de rekening voor 3 dagen werk inderdaad wat hoog.

 

na 10 jaren zelfstandigheid kan ik je als tip meegeven in een konflikt situatie altijd eerst 20 sekonde na te denken voordat je antwoord.

 

een grote bek is onvolwassen, onprofessioneel en zeker geen basis voor een toekomstig succesvol bedrijf.

 

een echte baas krijgt het voor elkaar van een 60% betaalde rekening en een ontevreden klant een 200% betaalde rekening en een tevreden klant te maken.

 

slecht werk wordt 10 x doorverteld, goed werk (helaas) maar 3 x.

 

einde van de preek.

 

sukses!

 

Dries van der Schaft

[R.I.P. - Benm]

Ja maar een klant kan een contract ook niet eenzijdig 'aanpassen'. Eerst zeggen ja ik wil wat jij te bieden hebt voor de prijs die je ervoor noemt, en dan als je zo'n beetje bijna oplevert zeggen dat hij nog maar 60% wil betalen. Dat gaat natuurlijk ook niet.

 

Kortingen moet je in het offerte stadium bedingen, niet achteraf.

 

En dan heb je nog de klanten die opeens meer willen dan er in de offerte beschreven staat, maar er niet voor willen betalen - helemaal een drama.

 

Een wat lastige klant 'dumpen' zie ik wel een beetje als uiterste redmiddel, maar respect voor de mensen die dat al in een vroeg stadium aanvoelen en het gewoon doen.