Een klant van mij heeft schade veroorzaakt aan podiumdelen, schades die ervoor zorgen dat de delen niet meer bruikbaar zijn (o.a. gescheurd aluminium, verbogen poten etc etc)
De klant is akkoord met de schade, maar eist nu dat we de dagwaarde in rekening brengen ipv de vervangingswaarde.

Ik heb deze discussie nooit eerder meegemaakt, normaal brengen wij bij schade of vermissing gewoon de vervangingswaarde in rekening.
Ook eist de klant dat hij eigenaar wordt van de kapotte materialen., wat ik op zich geen probleem vind, scheelt mij weer een rit naar de staalboer.
Maar ik meen mij te herinneren dat de klant geen eigenaar wordt van de spullen ondanks dat hij de vervangingswaarde betaald, ik kan dit alleen online nergens meer vinden.

Ik had dit ooit duidelijk in mijn voorwaarden staan, maar dit is bij een controle verwijderd, omdat dit dubbel in de voorwaarden zou staan. Nu staat er nog dit in:

19. Aansprakelijkheid

19.1. De Opdrachtgever is aansprakelijk voor alle schade aan het gehuurde, die tijdens de huurperiode optreedt, tenzij de schade is veroorzaakt door gewone slijtage of

achterstallig onderhoud.

19.2. Indien het gehuurde, of onderdelen daarvan, door schuld of onachtzaamheid van Opdrachtgever wordt (worden) beschadigd, geheel verloren gaat (gaan) of onherstelbaar beschadigd wordt (worden) zullen in het eerste geval reparatiekosten worden berekend tegen de normaal geldende reparatietarieven. In de beide andere gevallen zal de Opdrachtgever aan Opdrachtnemer verschuldigd zijn een som gelijk aan de aanschafkosten van vervangende apparatuur en de kosten van vervanging.

Ook loop ik nu inkomsten mis omdat ik de materialen niet kan gebruiken, maar ik denk dat dit onder het ondernemers risico valt.

Als ik op dit onderwerp zoek, kom ik niet verder dan verzekeringsmaatschappijen, verhuur van huizen en het inhouden van borg of schades aan auto's.

2 uur geleden2 u aangepast door Jasper S.

Omzetderving zou, naast de directe vervangingskosten, ook onder de schade kunnen vallen. Ik heb zoiets ook weleens meegemaakt. De klant wilde toen de bruikbare onderdelen houden, vond ik prima, maar alle kosten die ik maakte van de totale omvang van de schade (dus ook arbeidsuren en derving) heb ik doorberekend. Ik meen te herinneren dat de aansprakelijkheidsverzekering van de klant e.e.a. met hem heeft afgewikkeld, ik had een borgsom gehanteerd en daar alles mee verrekend, daar was dus ook een factuur van.

Hoi @Jasper S. , ik denk dat sprake is van een misverstand: de dagwaarde is in principe gelijk aan vervangingswaarde.

Dat zijn de kosten voor vervanging van een beschadigd (en niet economisch rendabel te repareren) goed door een identiek goed van zelfde kwaliteit, onderhoudstoestand en ouderdom.

Zoals ik het nu lees lijk jij een klant de nieuwwaarde (=de kosten van vervanging door een volledig nieuw item) in rekening te willen brengen en dat is meestal bovenmatig: de aansprakelijkheid van de schade-veroorzaker gaat niet verder dan de dagwaarde en evt bijkomende kosten (zoals derving, maar daar gelden dan wel weer specifieke voorwaarden voor in de wet - zie art 6.163 BW : relativiteitsvereiste - en je hebt dat nu niet in je voorwaarden staan )

1 uur geleden1 u aangepast door Norbert Bakker
Algemeen Art 6:162 BW (onrechtmatige daad) vervangen door specifiek Art 6:163 BW (relativiteitsvereiste tbv doorbelasten bijkomende kosten

Ik was van mening dat 2 ondernemingen zelf afspraken mochten maken over de manier van handelen, maar als ik het goed begrijp is er dus wel een wet die dit omschrijft.

Ik zou dan denk ik ook mijn voorwaarden moeten aanpassen, want die zijn dan niet wetsgelding?

7 minuten geleden, Norbert Bakker zei:

en je hebt dat nu niet in je voorwaarden staan

Klopt, ik had destijds inderdaad ook een andere omschrijving in de voorwaarden, hoe precies weet ik niet meer, maar ik kon daarmee wel de aanschafwaarde van de vervanging plus alles verband houdende kosten berekenen. In een aantal gevallen was de nieuwwaarde dan ook de aanschafwaarde.

2 minuten geleden, Jasper S. zei:

Ik was van mening dat 2 ondernemingen zelf afspraken mochten maken over de manier van handelen, maar als ik het goed begrijp is er dus wel een wet die dit omschrijft.

De wet vormt de basis als er niets is overeengekomen.

Je bent bij overeenkomsten tussen bedrijven vrij iets anders met elkaar overeen te komen: dus ook vergoeding op basis van nieuwwaarde. Alleen dat staat niet in jouw voorwaarden: vervangingswaarde heeft een andere betekenis (vervangingswaarde = dagwaarde)

Daarnaast loop je het risico dat - als je nieuwwaarde overeenkomt - een rechter daar een streep doorzet omdat het onredelijk/bovenmatig kan zijn: je wordt dan feitelijk "beter" van schade (ook al is dat door de bijkomende kosten en je eigen kosten in de praktijk zeker niet het geval) en dat is strijdig met een zogenaamde indemiteitsbeginsel (zie art 7:960 BW)

3 minuten geleden, Jasper S. zei:

Ik zou dan denk ik ook mijn voorwaarden moeten aanpassen, want die zijn dan niet wetsgelding?

Ik ben geen jurist, maar die voorwaarden lijken mij op het eerste gezicht prima, alleen betekenen ze wat anders dan jij denkt of dacht.

Maar hoe bepaal ik die dagwaarde dan precies? Moet ik hier een expert voor inschakelen?
Wij hebben ruim 700 delen in het magazijn. Sommige podiumdelen zijn 3 jaar oud, ander pas een jaar. Er staat geen productiedatum/nummer in de delen.

Bij de volgende update van onze voorwaarden, dit onderdeel dan ook maar aanpassen naar nieuwwaarde. En dan misschien meteen erbij vermelden dat de beschadigde onderdelen nooit eigendom worden van de huurder.

1 uur geleden1 u aangepast door Jasper S.

2 minuten geleden, Jasper S. zei:

Maar hoe bepaal ik die dagwaarde dan precies? Moet ik hier een expert voor inschakelen?

Die expert weet vermoedelijk minder over jouw onderdelen dan jij. Hij/zij zal vooral vragen hoe oud een beschadigd onderdeel was en wat de eventuele kosten zijn voor het 2e hands aanschaffen van een zelfde artikel met dezelfde ouderdom.

Als er helemaal geen 2e hands markt is, dan wordt al snel gekeken naar de geschatte economische levensduur en restwaarde (oud ijzerprijs) en wordt daarmee een percentage afschrijving vastgesteld.

Of er wordt gekeken naar de boekwaarde, maar dat is ongunstig voor jou als de fiscale afschrijftermijn sneller is dan de economische levensduur.

Duidelijk.

Een tweedehandsmarkt is er niet echt. Ik denk dat een podiumdeel een jaar of 10 mee kan gaan. Beetje afhankelijk van hope er mee om gegaan wordt.

Dus stel een podiumdeel kost 500 euro. Is de afschrijving dan 50 euro per jaar?
Het hout in de podiumdelen, zit zo goed verlijmd dat niet los te halen is. De staalboer moet het hout eruit branden, door deze arbeid is er onder aan de streep geen waarde meer. Dus hebben wij de deal dat wij een kapot deel inleveren, we besparen dan op de kosten van ons bedrijfsafval.
Als dit hout er wel uit zo kunnen, zonder arbeid, zou de oud ijzer prijs ongeveer 10 a 15 euro zijn.

En als ik de leeftijd niet weet, kan ik de de gemiddelde leeftijd nemen of moet ik schatten uit welke levering hij komt?

8 minuten geleden, Jasper S. zei:

Dus stel een podiumdeel kost 500 euro. Is de afschrijving dan 50 euro per jaar?

Als de restwaarde 0 is, ja. Lijkt me een prima te verdedigen dagwaarde bij gebrek aan een beter alternatief

9 minuten geleden, Jasper S. zei:

En als ik de leeftijd niet weet, kan ik de de gemiddelde leeftijd nemen of moet ik schatten uit welke levering hij komt?

Disclaimer: naast dat ik geen jurist ben, ben ik ook geen schade-expert, alleen ervaringsdeskundige ☺️. Voor zover mij bekend: je kunt contractueel van alles overeenkomen, ook een vast afschrijvingspercentage. Als dat vaste percentage ook nog verband houdt met de gemiddelde leeftijd, is dat helemaal mooi.

Een ander alternatief is je verhuur-voorraad te laten taxeren op vervangingswaarde: dan heb je een taxatierapport van een beëdigd taxateur waarmee je altijd sterk staat bij discussies over waarde (en dat zelfde rapport is dan ook bruikbaar voor evt verzekering tegen brand/diefstal etc).

En als er geen 2e hands markt bestaat en de goederen nauwelijks aan slijtage/waardevermindering onderhevig zijn, dan zou het best kunnen zijn dat de getaxeerde vervangingswaarde bijna gelijk is aan de oorspronkelijke nieuwwaarde of zelfs huidige nieuwwaarde.

ja de waard is nu 0, want het aluminium is gescheurd en getordeerd bovendien zijn de poten die erbij zaten verbogen, duidelijk voorbeeld van overbelasting. Waardoor eigenlijk het hele deel onbetrouwbaar is geworden.
Bovendien is de reparatie veel hoger dan de nieuwwaarde. Als er schade ontstaat aan het aluminium is het deel eigenlijk altijd afgeschreven.

Dank je wel voor alle inzichten.

3 minuten geleden, Jasper S. zei:

Dank je wel voor alle inzichten.

Graag gedaan!

Volgens mij staat er dat de opdrachtgever de kosten van vervanging moet betalen. Dat gaat dus niet om een fictieve vervangingswaarde, maar op de daadwerkelijke kosten van vervanging.

En ja, dat mag je gewoon zo afspreken. Dat is het mooie van contractsvrijheid. Ik snap het gevoel van de opdrachtgever, dat jij nu nieuw voor oud krijgt, maar dat wist hij toen hij die voorwaarden accepteerde.

Als er alleen had gestaan: 'aansprakelijk voor de schade', dan kom je in het domein van taxatie van de schade en dagwaarde, maar dat staat er niet.

Dat was ook wel de opdracht die ik aan de jurist had gesteld bij het opstellen.

Maar ook juristen zijn het niet altijd met elkaar eens bij het formuleren van teksten.

20 minuten geleden, StevenK zei:

Volgens mij staat er dat de opdrachtgever de kosten van vervanging moet betalen. Dat gaat dus niet om een fictieve vervangingswaarde, maar op de daadwerkelijke kosten van vervanging.

Interessant! Maar wel verwarrend: kennelijk zit er verschil tussen juridische, boekhoudkundige en verzekeringstechnische betekenissen van het begrip "vervangingswaarde".

Ik vraag mij als leek dan af: wist huurder of had huurder moeten weten dat hier nieuw voor oud bedoeld werd?