TwaBla

Wat leuk dat je inderdaad een scootershop begonnen bent. Ik zou zeggen: maak hier jouw persoonlijke vragentopic van. Over 15 jaar doen we er een gouden lijstje omheen! Kijk eens hier... Persoonlijk vind ik je website een beetje een rommelwinkel. Je noemt jezelf VEJU Scooterfabriek, maar je bent helemaal geen fabriek. Maak er dan Veju Scooters van of Veju Scootershop. Doe iets meer met beeld: krijg je zo van leveranciers. Eén actiebanner is wel genoeg. Voeg wat scootvideo's toe. Schakel een scootvlogger in: iemand die testritten maakt. Met kids en boodschappen. Beetje humor. Of twee gasten waarbij de passagier commentaar geeft. Succes!!!

Mijn personeelsleden.... De juridische invalshoek suggereert ook niet veel goeds. Mag die vent wel weg? Linksom of rechtsom: ondernemer verliest. :P

Altijd fijn om te zien hoe werkgevers omgaan met de werknemers die de steunpilaar van het bedrijf zijn. Je had een bedrijf gekocht met de werknemers erbij. Wat betekent dat eigenlijk? Kun je een bedrijf kopen zonder werknemers? is het dan nog wel een bedrijf? En waarom was die verhuizing zo noodzakelijk?

Kan iemand het internet afzetten? Bij nader inzien was het toch geen goed idee.

Je kan je zelfs aanmelden op de site zelf. Maar misschien had je dat al gedaan en krijg je geen reactie. ;)

Had ik gedaan. En dan struikel je dus meteen over de voorbereidingen die blijkbaar gedaan zijn door de originele domeinnaamhouder. En dus heeft Linda de Mol gewoon betaald aan die pornoboerbaron om het domein Linda.nl over te nemen. :P

Lijkt me toch een gevalletje van tijd-teveel. Ik herken het patroon. Keer de redenering om. Cedent verkoopt een vordering aan cessionaris, maar na retrocessie draaien de rollen om. Degene die het eerste een domeinnaam registreert wordt domeinslaper genoemd en krijgt het veroorzaken van verwarring en zelfs registratie ter kwader trouw aangesmeerd. Hoewel hij een bestaand dienstverlener was die een reëel aanbod deed. Ik zou weleens zo'n omdraai-theorietje in een echte zaak getoetst willen zien. Want nu is het vooral juridsche spitsvondigheid met een tamelijk wankele basis. Blafbriefbluf. Too advanced, monsieur.

De psychologische kant: iemand heeft een briljant idee, opent een website en bouwt de basisfunctionaliteit in, ontdekt dat het geen enorme vlucht neemt en laat het dus maar verzanden. Dan komt een concullega die een paar jaar later vrijwel hetzelfde idee met dezelfde naam in de markt zet. Hoe gaat de oorspronkelijke bedenker reageren als de nieuwkomer succes heeft? Beter vooraf erbij betrekken inderdaad. Scheelt een boel gedoe achteraf. ;)

Staan er contactgegevens op de site. Wordt de dienst actief aangeboden? Wat zegt het Handelsregister?

Nog eens goed lezen Cosara. Wat jij aanhaalt betreft de situatie waarin A een merk X2 registreert om zich vervolgens te keren tegen B die een vergelijkbaar teken X1 eerder al gebruikte. X1 heeft weliswaar een zwakke bescherming, maar de eigenaar van X2 kan de eigenaar van X1 niet aanpakken op grond van zijn recente recht. Dat hebben we met topicstarter al eens uitputtend behandeld. Die heeft schijnbaar een lange geschiedenis van spelen met andermans speelgoed. Toch eens met de kleuterjuf bellen. ;D

Er ontstaan nu verschillende versies van het basisverhaal. Er zijn verschillende leveranciers van materialen om zulke pixelplaatjes te maken en die geven soms voorbeeldboekjes uit die voor verwaarloosbare bedragen te koop zijn, zoals deze. Sil heeft blijkbaar een plaatje van merk X gebruikt om te demonstreren wat je met merk Y kan doen en afgeleide producten te verkopen (medaillon als sleutelhanger). Dat ziet de handelaar in merk X als inbreuk op het auteursrecht. Hij kan schade claimen omdat het de verkoop van zijn product beïnvloedt. Of de handelaar werkelijk een auteursrecht heeft is echter onduidelijk.

Je werkt dus vanaf het begin samen. De eerste zeven maanden werd er betaald, de laatste drie maanden niet meer.

De patronen zijn gratis, maar als je de patronen van mozaiekmerk X ter beschikking stelt bij de verkoop van mozaiekmerk Y dan zou X schade kunnen claimen als hij auteursrechthebbende is. Als hij geen auteursrecht heeft (omdat iemand anders de auteur is of deze patronen buiten het auteursrecht vallen), heeft hij nog steeds schade maar kan geen claim neerleggen op grond van het auteursrecht. Lijkt me. :P

En de vraag is vastgeplakt aan het reeds bestaande topic. ;)

Typisch gossip en gebitch uit het wereldje van pixelplakkers. :P Maandag zijn er meer mensen met verstand van auteursrecht online.

Het is net als het delen van naaipatronen of zelfs oude mozaiekafbeeldingen. De Romeinen deden ook aan pixelart. Vanuit het perspectief van auteursrecht is het helemaal niet zo klip en klaar. Ik kan een pixelversie van Donald Duck maken. Wie heeft dan een auteursrecht? Het is mogelijk dat Pixelhobby mensen in dienst heeft die speciale patronen maken of die inkoopt met goede afspraken over het auteursrecht. Het is ook mogelijk dat Pixelhobby bluft om het gebruik (misbruik) van zijn beelden te beperken. En het is ook nog eens mogelijk dat die beelden gewoon uit de gemeenschap van pixelartists naar boven komen. En voor Highio: het zijn allemaal varianten op Ministeck: beelden maken met mozaiekmateriaal. Dat kan op plasti ondergronden, die bv ook als sleutelhanger of medaillon te gebruiken zijn.

Wat bedoel je met 'hetzelfde als pixel'? Het bezwaar van Pixelhobby is dat je hun beeld gebruikt om materiaal van de concurrentie te te verkopen. Als je hun beelmateriaal gebruikt om hun materiaal te verkopen, heb je waarschijnlijk een impliciete licentie.

Het is blaffen naar de concurrentie. Jij verkoopt materialen van een concurrent. Dan veroorzaak je dus schade. Hoeveel? Dat moet Pixelhobby inschatten. Maar eerst moeten ze aantonen dat ze het auteursrecht wel echt hebben. Dat hangt dus van de plaatjes af. Misschien bluffen ze wel. Je kan erkennen dat je beeld hebt gebruikt van het internet dat welicht door iemand anders uit een uitgave van hen/hun/hullie is gehaald. En vertellen dat je om die reden al het betroffen beeldmateriaal direct hebt verwijderd van je site. Erop vertrouwend dat het probleem zo opgelost is. Als ze desondanks iets willen claimen vanwege inbreuk op aiteursrecht, kunnen ze dan eerst aantonen het auteursrecht te hebben?

Het is een beetje raadselachtig wat je bedoelt. Staan de beelden die jij bedoelt in een boekje van pixelhobby? Is dat de Nederlandse handelsmaatschappij of een buitenlandse website zoals deze. Boekjes met pixelplaatjes vind je oa bij Bol.com, zoals deze. In die pixeldieren zie je echt de hand van de maker, daarop is auteursrecht van toepassing. Er is echter ook bestaand standaard beeld dat gepixelleerd wordt. Dan gaat het om een soort van mozaiek-creativiteit om de verkoop van mozaïeksteentjes (zie ook Ministeck, het Duitse orgineel) te bevorderen. Het kan best zijn dat een Nederlands bedrijf zulke plaatjes in een boekje zet, maar dat geeft ze niet automatisch een auteursrecht en een daarop gebaseerde claim. Ook Getty moet bewijzen het auteursrecht inderdaad te hebben (de fotograaf daadwerkelijk te vertegenwoordigen). Als jij dezelfde plaatjes elders kan vinden, hebben we wellicht een licentie of is het gewoon vrij te gebruiken materiaal. Oh trouwens, je kan 500 euro verdienen en voor 50.000 euro schade aanrichten. Dus pas op wat je doet. ;)

Deze ondernemer werkt nu met een stichting. Was de vorige opdrachtgever ook een stichting? Wat voor school is het? Werken ze met overheidsgeld?

Er waren dus duidelijke voortekenen en er zijn meerdere gedupeerden. Rijschool, kookschool, muziekschool, sportschool: het illustreert wel dat je als toeleverancier ook als ondernemer dient te denken en je debiteuren strak moet beheren. Kunnen jullie niet samen een doorstart maken? Richt een vereniging op en neem de boedel over van de curator. Dat is positiever dan de oude ondernemer stalken. ;)

De advocaat van Streya beweert uiteraard dat het een bonafide dienst is waarvoor een bonafide overeenkomst is afgesloten en dus een bonafide vordering uit volgt. Voor het bewijsdossier verzamelen we nog steeds geluidsopnames van de verkoop- en bevestigingsgesprekken, zodat we kunnen laten horen dat Streya een onvolledig beeld geeft: wel de aanvaarding en niet het complete aanbod dat overeen gekomen is. Er zijn inmiddels ook opnames waarop de oprichter te horen is in een misleidend verkoopgesprek. Er zijn ook talloze randverschijnselen gedocumenteerd die aantonen dat het wemelt van de listige kunstgrepen, zoals die teller. Maar de onderliggende dienst kan nog wat meer aandacht krijgen. Is het een gids of een offerteplatform? Krijgen ondernemers wat hen beloofd wordt? Waarom zwabbert dat verhaal over garanties alle kanten op? Indruk is dat de incasso- en dagvaardingsprocessen vanuit de BOS Groep nu stil liggen en dat DAS nog wat lopende dossiers behandelt, terwijl Streya zelf probeert recente schuldenaars tot betalen te bewegen.

Geen zaak. Gewoon een fatsoenlijke vent die na het faillisement van zijn onderneming alle kleine zelfstandigen 'uit eigen zak' betaald heeft. Geval 2: een nieuwe eigenaar die de boedel opkoopt en uit goodwill naar leveranciers de onbetaalde rekeningen voldoet. Maar aankloppen bij de eigenaar van een failliete rechtspersoon is tamelijk kansloos. Het was toch een rechtspersoon? Voortaan sneller achter onbetaalde rekeningen aan, anders leg je zelf het loodje als ondernemer. ;)

En de nieuwe lichting. Zonder adres. Merk op dat ze een klantenlijst hebben van 1410 dienstverleners. Dat is het aantal deelnemers dat facturen ontvangen heeft. Op de site zelf staan er 500+.

In de oude opzet kon je naar een verzamelpagina en dan selecties maken op bv afstand en rating. De selectie op het plaatje was op rating. Dit zijn MijnDienstverleners hoogst rankende dienstverleners voor de zomer. Met adres.