TwaBla

Dat zijn wel dealbreakers. Je vraagt van je leverancier dat-ie jouw voorraad financiert en ook nog eens de opslag voor zijn rekening neemt. Wat breng jij in? Een website. Voor marketing heb je geen budget meer. Je praat over een netwerk, maar dat klinkt wat vaag in de context van direct sales. Tenzij je mikt op bijvoorbeeld kappers of nailsalons. Dan moet het ook mogelijk zijn op kleine schaal te beginnen en vanaf die basis te groeien op zo'n manier dat jij het voorraadrisico en de fulfilment kan betalen.

Dat is wel een voortschrijdend fenomeen, al bekend uit de direct mail. Trucjes worden gemeengoed en verliezen hun kracht. Bovendien geven ze een sterk signaal: hier wordt jij als lezer gemanipuleerd. Het is geen CONTENT AU NATUREL! Het effect daarvan zal van doelgroep tot doelgroep verschillen. Een deel wil veel sterke signalen, bij een ander deel werkt dat juist contra-productief. Zoals een deel van Nederland de KOPPEN VAN DE TELEGRAAF verkiest, terwijl een ander deel die schreeuwerij verafschuwt. Neemt niet weg dat truc-kennis in ieder geval de keuze geeft: doen of laten. Algemeen advies is: test in MET/ZONDER opzet.

Is er vanuit de KvK wel eens contact met het BOiP (voorheen Benelux Merkenregister)? Misschien is het een idee dat jullie een algemene introductie vragen. Het lijkt me namelijk dat de beheerder van een register geen partij wil zijn in potentiële disputen tussen registergebruikers. Het kan zijn dat de (Amerikaanse) merkeigenaar nog geen registratie heeft gedaan die tot in Europe doorwerkt en het is mogelijk dat ook de distributor niet in dat gat is gesprongen, maar dat betekent niet dat willekeurig wie in dat gat kan springen. Het gebeurt regelmatig dat er ergens in de wereld een nieuw merk ontstaat (of bv Apple een nieuw product op de markt brengt onder een nieuwe naam) en dan wemelt het meteen van de merkkapers waar vervolgens korte metten mee gemaakt wordt. De merkenrechtexpert Bas Kist heeft het in vergelijkbare gevallen over prioritaire merkrechten, wat dat ook moge wezen. Het lijkt me niet dat je er voetstoots van uit kan gaan dat je zomaar dat merk kan registreren om je parallelimport te beschermen. In theorie kun je dan namelijk zelfs de huidige distributeur het recht tot import ontzeggen. Lijkt me een link spel, dus zorg dat je juridisch beslagen ten ijs komt. Want de Amerikaanse merkeigenaar is schijnbaar een partij die in staat is juridisch tegengas te geven. Neemt niet weg dat zo'n merkregistratie je onderhandelingspositie wel versterkt. Maar gebruik het met wijsheid en juridische backup. Als je je dat kan veroorloven.

Klinkt alsof je ervaring hebt in de sector. Heb je ok geld om aan marketing te besteden - iets meer dan alleen een website?

Als teambuilding je talent is, zou die ook locatie-onafhankelijk inzetbaar moeten zijn. Als de locatie van doorslaggevend belang is, zou Plan B ook kunnen bestaan uit het bij gelegenheid huren van vergelijkbare locaties. Of daar nog tijd voor is, valt te betwijfelen. Het klinkt alsof je jezelf in de hoek geverfd hebt. Het gedrag van de accommodatie-eigenaar is tamelijk onlogisch (als de beschrijving klopt) want iemand die leeft van verhuur heeft er geen belang bij om zijn huurders het ondernemen onmogelijk te maken. Al met al lijkt dit op een verhaal waar belangrijke hoofdstukken aan ontbreken. Dat reduceert de kans dat iemand nog eens zesduizend euro schuift (of was het nou 4000 euro?)(of toch maar 2000 euro?) tot het nulpunt. Tijd voor Plan C!

Dat moet inderdaad van de Mediawet en de Reclame Code. Maar hoe doe je dat? Met een mini-symbooltje in beeld? Met een klein regeltje onderaan de pagina? Met een mededeling in de colofon van de bijlage? En wie controleert de handhaving? Dit is het beleid van SBS, volgens het artikel Feit of Fabel?: In de aftiteling van het programma wordt onderscheid gemaakt tussen de zinnen ‘met dank aan’ en ‘mede mogelijk gemaakt door’. Deze tweede zin moet duidelijk maken dat het gesponsorde content betreft. In vakbladen wordt meestal niks gemeld. Ik heb weleens zitten tellen: van de twaalf hoofdartikels in een gerespecteerd (prijswinnend) vakblad waren er tien te linken aan een adverteerder in datzelfde blad. Dat zie je als lezer amper, maar het is fnuikend.

Ja, eigenlijk wel.

Ja, in de zin dat bedrijven altijd moeite gedaan hebben om in het nieuws te komen. Nee, in zoverre dat altijd tamelijk lang een substantieel deel van de media werkte op basis van journalistieke onafhankelijkheid. Nou kun je op die onafhankelijkheid ook wel wat afdingen. Sinds de jaren zeventig zijn we losgekomen van de verzuiling oftewel ideologische binding. Maar het vercommercialiseren van de omroepen, tijdschriften en dagbladen is van recenter datum. Onderstaande (bijlage bij een bekende) nieuwsbrief was tien/vijftien jaar geleden ondenkbaar. En dat is dan de transparante versie - dus er staat duidelijk advertorial bij. Vind je het als consument een goeie ontwikkeling? Vertrouw jij je vakbladen nog? Is de kwaliteitspers echt nog een kwaliteitspers?

Het woekert rustig verder. Er is bijna geen lifestyle programma meer op de commerciële televisie waar onderwerpen nog spontaan door de redactie geselecteerd wordt. De kennis dat al die informatie eigenlijk reclame is, doet afbreuk aan de geloofwaardigheid. Bij de publieke omroep kruipt dat er ook in. Kan best zijn dat de omroep geen sponsorgeld vraagt, maar wie kijkt bij de producent in de boeken? Ook bij wetenschappers op televisie mag je je afvragen waarom ze daar nou eigenlijk zitten. Hebben ze echt een ontdekking gedaan? Iets serieus te vertellen? Of is het promotie voor een faculteit of onderzoeksgroep die aandacht wil? Per saldo is de wetenschap er niet mee gediend dat de betrouwbaarheid verkocht wordt, maar hetzelfde geldt voor de media. Eenzelfde probleem zie je in print (en het verlengde online). Dat het in de damesbladen en amusementspers barst van de deals, zal geen verrassing zijn. Het kruipt ook in de regiopers, zeker via bijlagen en specials. Bij de freesheets, of wat daar nog van over is. De bijlagen bij het AD en de Telegraaf. Stan Huygens heeft het schnabbelen een turbo gegeven! Vakbladen staan bol van content marketing. Zelfs bij de lifestyle bladen van NRC, de Volkskrant en FD plaats ik vraagtekens. Inmiddels zijn we zover dat er bijna een keurmerkje past bij ON-gesponsorde journalistiek. De meeste lezers kan het schijnbaar niks meer schelen.

Die had je nog niet eerder gesteld. ;) Mijn observatie is dat: - wat vroeger besturingssystemen waren voor computers nu stap voor stap opschuift richting platforms die allerlei alledaagse processen beheren; - dat daarbij prachtige functionaliteit ontstaat, maar soms ook extra complexiteit; - dat zulke lifestyle operating systems (ander woord mag ook) niet alleen van belang zijn voor ontwikkelaars van programmatuur en online diensten, maar al snel voor iedereen die onderneemt. Mijn vraag is derhalve: - wat zien jullie? - heeft dat al gevolgen voor de manier waarop je onderneemt? - en welke ingangen gebruik je? hoe plug je in? Volgens mij ben ik niet de enige die in die complexiteit soms moeite heeft om de weg te vinden. Kan zijn dat het alleen Apple is die toegang weigert zonder creditcard details, maar volgens mij was de Android App-store ook een tikkeltje hardnekkig. Hoe dan ook: praktische assistentie met pop-mail wordt niet gevraagd. PS dank voor de hulp in duidelijker doorvragen...

Wow, dat is nog eens een spam bait! (Of een tikkie terug...)

Gooi ik het over een andere boeg. Mijn inmiddels tameijk seniore ouders hebben jarenlang toegang gehad tot online info en diensten zoals mail en banking op een wat oudere Mac die ik niet langer nodig had. Afgelopen zomer heb ik hen gemigreerd naar een nieuw platform. Dat ging met horten en stoten. Mijn moeder had weleens met Windows gewerkt, dus die was ervan overtuigd dat ze in die omgeving veel beter de weg zou weten. Mijn vader wilde perse een desktop, geen laptop. Dus kocht ik een tablet voor hem, de Hudl2. Dat ding wilde ik gebruiksklaar maken. Om apps in Android te kunnen activeren, moet je een gmail-adres hebben en een koppeling maken naar een debit- of creditcard. Ondertussen had-ie van mijn oom ook al een oudere iPad gekregen. Om apps via iOS te activeren (ik zeg bijna elke keer downloaden) heb je een iCloud mailadres nodig die gekoppeld is aan een creditcard. Mijn moeder vond het maar niks zo'n vingerscherm, dus hebben we ook nog een one-in-all desktop gekocht van Acer, die draait op Windows. Uiteraard is dat een totaal andere Windows dan die van een paar jaar geleden, dus het computertijdperk voor mijn moeder (bijna 80) is nu wel voorbij. De Acer kwam met zijn eigen app-store (en de bijpassende bibelebonseberg) die we genegeerd hebben, maar aansluiting op de wereld van Windows is onvermijdelijk. Met opnieuw een mailadres (outlook) en een link naar betaalfaciliteiten om toegangs tot apps en content te krijgen. Je snapt het al: ineens zitten die oudjes in maar liefst drie verschillende online belevingswerelden. En mag zoonlief een poging doen om daar onderling verband in te brengen. Ze hadden een oud mail-adres bij Zonnet (als pop-mail ingesteld) en krijgen er drie nieuwe bij: iCloud, gMail en Outlook. Dat is allemaal wel weer door te koppelen (popmail op een tablet, bestaat dat?), maar het is een enorm gedoe. Ze hebben nu online banking over alle apparaten, maar die apps zijn in elke omgeving net weer iets anders. Het verschil tussen browser-based banking en apps leg ik maar niet meer uit. Nou zijn de kruisverbanden tussen die invloedssferen op zich prachtig. Dezelfde app voor verschillende platforms, standaarden voor de uitwisseling van data: petje af. Ik pleit ook niet naief voor één online belevingswereld, want de concurrentie houdt de prijzen laag en drijft de innovatie voort. Voor gebruikers die moeite hebben om alles aan mekaar te plakken is echter een duidelijke keuze vooraf aan te bevelen. Alles via Android, Apple of Windows. Maar ik zie die grote ontwikkelaars ook bezig met domotica, home entertainment, automotive en shopping. Dus de end-game gaat over de spin-positie in alledaags gedrag en alledaagse transacties. Niet langer een operating system voor dat apparaat op je bureau of in je broekzak, maar een OS voor je auto, je huis en je portemonnee! Een Total-LOS (life operating system). En daar moet je dus als ondernemer in zien te pluggen. Misschien wel drie keer of meer. Of via een cross-player zoals Amazon of Bol.com. Of een dedicated cross-cloud zoals Spotify. Het begint op the matrix te lijken!

Hoe we met z'n allen een simpele suggestie heel ingewikkeld aan het maken zijn. Van mij mag iedereen zijn eigen deskundige plasje toevoegen, als die kopregels maar wat minder slordig en onduidelijk worden.

Voor je gaat optimaliseren moet je toch echt het probleem definiëren. In dit geval is dat of de beschrijvende kopregel een beter zoekresultaat oplevert dan een beschrijving in het bericht. Wat dus tegen mekaar afgezet wordt is het effect van woord X in de kopregel tegenover datzelfde woord X in de tekst. En niet of woord X herkend wordt. Loepzuiver. Wordt dat geen A/B-testing genoemd?

Die bewaren we voor een volgende kalender!

Komende week zal ik eens een nieuw woordje in een kop en in een reactie verwerken. Zien wat er gebeurt. ;)

Leuk voor een split-run test!

Dan nog kan bekeken worden of in het openingsbericht aanknopingspunten staan om de kopregel te verduidelijken en lelijke afkortingen of overdreven jargon te vermijden. Van mij mogen de berichten zelf 100% user generated blijven. Dus geen redactie in de content zelf, wel op de index.

En je hebt een bedrijfje in finance?

Er is helemaal geen ingewikkelde beleidsverandering nodig. Een enkele taalmot die eens per dag met stoffer en blik langskomt is voldoende.

Misschien zijn er wat grafisch onderlegden op dit forum die advies hebben over het maken, drukken en uitgeven van boekwerk in eigen beheer. Dan is HL wellicht voedingsbodem voor een virtueel uitgeefnetwerk! We hebben de schrijvers, de editors, de vormgevers en vast ook wel (connecties met) drukkers of kennis van printtechnologie. Of ebooks. Zelf ben ik meer van de wiki, dus als iemand tips heeft voor collaboratief loggen in een non-chronologisch verband dan houd ik me aanbevolen. Het wiki-platform dat ik jaren geleden koos wordt niet echt meer actief doorontwikkeld. Kan een alternatief voor boeken zijn trouwens, zo'n wikki.

De laatste tijd valt me weer op dat kopregels alleen incidenteel verduidelijkt worden. Als daar geen tijd voor gevonden kan worden, is er wellicht een taalgevoelige deelnemer bereid om als kopmod eens per dag schoonmaak te houden. Duidelijke kopregels bevorderen het leesgenot, stimuleren de beantwoording van vragen, geven een betere eerste indruk aan nieuwkomers en zijn gefressenes funden voor de zoekmachines. Aandacht asjeblieft voor: - tik-, taal- en spatiefouten; - eigenaardig gebruik van hoofdletters en Kleine letters; - onduidelijke afkortingen (kia, mia, vamil irt); - te puntige koppen (schuldsanering); - te algemene koppen (zzp); - en leestekens. Dit forum bestaat uit user generated content en dat kan in het topic zelf gerespecteerd worden, maar de kopregels zijn een belangrijk navigatie- en presentatie-instrument voor HL, dus daar mag het forumbelang voorrang krijgen. Nu staat de entree van dit mooie forum vol half uitgepakte dozen!

Zondagskinderen bij Nu.nl. De een tikt snel het berichtje over: Negentien auto’s in problemen door tanken foute brandstof. Bij een Shell-station in Wilnis. De ander laadt snel een plaatje down van ANP. Job done; iedereen content!

Krijg je met van die karresporen. Als ik ijskasten maak, kan ik binnen een paar jaar bij Google, Apple en Microsoft terecht voor een keuzemenu aan manieren om mijn producten te verkopen of onder de aandacht te brengen. Ze kruipen nu al geleidelijk in de transactie en zijn dus binnenkort in staat om je in de ijskastwinkel met een paar alternatieven te confronteren. Spannende vraag in dit transactiedomein is: gaan ze kiezen voor de hoogste bieder (Adwords-model) of voor wat het beste past bij de consument. Dat laatste is veel complexer. Maar je ziet bv aan Google's zoekresultaten dat ze in veel domeinen al outgamed worden door content-marketeers. Wat gebeurt er nou als je in een Apple- of Microsoft-omgeving consistent beter passende aanbiedingen krijgt? Fundamenteler is de vraag: heb je die nieuwe koelkast echt wel nodig? Bij auto's speelt dat dus al. Huishoudinvesteringsobjecten. Binnen één generatie kopen we misschien geen huizen meer, maar huren we wooncapaciteit in de cloud. Je zou het contextual commerce kunnen noemen, maar dat wordt helaas al gebruikt voor andere zaken.

In de VS heeft de helft van alle huishoudens niet eens een bankrekening. Het gras is lekker groen in west- en noord-europa, want we hebben in Nederland (en Scandinavië en Canada) een veel efficiënter betaalsysteem dan de Chinezen en Amerikanen. Biometrie is een logisch alternatief voor pasjes en phones met kwetsbare nfc-chips. Bij FiDO worden standaarden in overleg vastgelegd.