TwaBla

Volgens wij weten de meeste wetenschappers best dat ze hun vindingen desgewenst kunnen commercialiseren, maar misschien heeft dat voor hen niet de hoogste prioriteit. Liever dan te leuren met hun innovaties, doen ze verder onderzoek. Daarvoor zijn ze immers wetenschapper geworden! Meer bekendheid van een TTO lost dat probleem dus niet op. Me dunkt dat bedrijven die iets willen actief op zoek moeten, en dat een TTO daar misschien een rol in kan spelen. Bij Shell Gamechanger noemen ze de fase tussen kansrijke vinding en marktlancering the valley of death, omdat daar zoveel goeie ideeën sneuvelen. Ze hebben we geprobeerd om uitvinders te koppelen aan ondernemende types, maar een gearrangeerd huwelijk is geen ideale samenlevingsvorm in die vallei. Nu laten ze de uitvinders aan hun lot over. Misschien dat Gamechanger wel een interessante case is voor je TTO!

Al die beregrapjes leiden de aandacht een beetje af van wat wel serieus bedoeld was. Onderzocht heb ik dat nooit; het viel me een paar jaar geleden ineens op dat er een piek zat voor de zomer. En sindsdien speel ik daar op in. Er is overigens nog een piekmoment, en dat is aan het eind van het jaar wanneer opdrachtgevers tot hun schrik merken dat ze het beschikbare budget niet hebben opgemaakt. Veel bedrijven hebben een cultuur waarin het niet opsouperen van de beschikbare gelden een volgend jaar tot minder budget leidt. De betrokken functionarissen gaan dan in november ineens grote opdrachten geven, of zelfs klussen voor het volgend jaar vooruit betalen. Ook daar kun je op inspelen.

Met respect, Edward... ;) Niet iedereen is ondernemer. Een goeie voetballer, pianist, ontwerper en zelfs jurist doet er misschien wel veel slimmer aan om zich op zijn talent te concentreren en voor de rest adviseurs of agenten in te schakelen die hem bijstaan. Neemt niet weg dat zoveel vragen ineens lastig te beantwoorden zijn. Vandaar de suggestie om contact te zoeken met lotgenoten.

Je gaat toch niet vooraf tips geven aan je concurrenten? Dan raad ik je een woordenboek Visserslatijn aan. Sterke verhalen altijd pas achteraf vertellen! ;)

Ja dat is waar. Maar ik zie doorgaans niet zoveel beren op mijn pad; concentreer me liever op de prooi. Is natuurlijk ook een kwestie van een goed plekje vinden en verdedigen. Dat de zalmen de afgelopen jaren minder vet en talrijk waren, heb ik ook gemerkt. Maar juist in tijden van schaarste wordt duidelijk hoe survival of the fittest werkt. De zwakkere broeders zijn de winter niet doorgekomen, terwijl degenen die in de tijden van voorspoed zwembandjes hebben gekregen beter blijven drijven.

Terwijl de meeste mensen zich op vakantie voorbereiden, of al aan het inpakken zijn, is het voor mij het acquisitieseizoen aangebroken. Mijn opdrachtgevers en hun collega's zijn namelijk weg de komende weken, maar zij willen bij terugkomst niet met een lege agenda aan de slag gaan. Liefst zien ze dan een lastige klus geklaard of een nieuw project voorbereid. Nù is dus het moment om opdrachten op te pikken. Juni is jachtseizoen! Elk jaar sta ik als een canadese grizzlybeer langs de rivier te wachten tot de zalmen gaan trekken. Moe en paaizuchtig zwemmen ze tegen de stroom in, dus een vette buit is zo goed als verzekerd. Hebben jullie dat ook?

Een bemiddelaar. Meer daarover vind je via deze link.

Jullie tijd en jullie kosten zijn niet relevant. Vraag is of je geleverd hebt wat overeengekomen was. Als de programmeur geen goed werk geleverd heeft, kun je die weer aanspreken. Maar jij hebt de opdracht aangenomen, dus de kwaliteit is jouw verantwoordelijkheid. Misschien is mediation een optie?

Even een kanttekening. Praat met vormgevers over positionering en prompt beginnen ze allemaal driftig te schetsen en boetseren. Natuurlijk zijn identiteit en uitstraling met elkaar verbonden, maar als je een monteur in een Boss-kostuum verpakt heb je nog geen goeie verkoper. Een nieuw beeldmerk is dan ook slechts één facet van een nieuwe positionering. Teveel focus op de grafische respresentatie leidt de aandacht af van het probleem: is de totale mix consistent, relevant en interessant voor de mensen waarop je mikt? In het geval van Impulsant vraag ik mij twee dingen in het bijzonder af. Overschaduwt personal branding niet teveel de core business zelf? En kan een potentiële opdrachtgever in die eindeloze stroom van nieuwe ideeën, samenwerkingsinitiatieven en extracuriculaire activiteiten (allemaal prachtig hoor, ook grafisch) nog de hoofdzaak van de bijzaken onderscheiden? Kernvraag is dan uiteraard: wat is de hoofdzaak?

Graag tot uw dienst ;) Overigens was de modder vooral bedoeld voor uitgevers die stilzwijgende verlenging stiekum plakken aan aantrekkelijke kennismakingscontracten. Een tijdelijke abonnee verlangt natuurlijk een heel ander soort service dan iemand die zijn website bij jou onderbrengt. Opt-in/opt-out automatische verlenging is prachtig!

Alles via automatische incasso, dat is nog makkelijker voor de boekhouders. Laten we dat verplicht stellen! 8) Even terug naar af. Nu is stilzwijgend verlengen de regel en actief vernieuwen de uitzondering. Ik zou dat graag omgekeerd zien. De leverancier zou expliciet toestemming moeten vragen voor een stilzwijgende verlenging. Wanneer de leverancier bij het aangaan van een overeenkomst de keuze biedt, stilzwijgend verlengen of jaarlijks vragen, dan kan iedere klant zelf bepalen wat zijn voorkeur heeft. Zo moeilijk is het toch niet om een beetje vanuit het klantenperspectief te denken...

Tjongejonge, wat een vergeeld argument. Je redeneert vanuit je boekhouding, niet klantgericht. Een aanbieder die niet elk jaar eraan herinnerd wordt dat er ook klanten zijn, wordt lui. Alle inspanning gaat naar werving en de binding wordt vergeten. Zo beloon je switchers.

Het is niet mijn branche, dus dit is slechts common sense. Ken je andere ontwerpers die met dezelfde agent werken? En wie helpt je aan distributie? Krijgt deze agent jouw ontwerpen in de juiste winkels? Misschien moet je eens met Fashion Fast Forward praten...

Valt wel mee: 140 euro voor een maandelijkse nieuwsbrief. Is op zich een brave uitgever, alleen heeft die het vuile werk uitbesteed aan een abonnementenboer. Wanneer je meerdere abonnementen hebt en regelmatig kennismaakt met nieuwe magazines, dan tikt het echter wel aan. Zeker in combinatie met online subscriptions. Overigens maken ook telecommaatschappijen en volgens mij zelfs verzekeraars gebruik van die stilzwijgende verlenging. Of werkt dat daar anders? Het zou de basis van een nieuw revenue-model kunnen zijn: een wekelijks abonnement a 1,95 euro. Wie zou dat zien op zijn afschriften?

Eens Henk! Het is allesbehalve klantgericht. Een paar jaar geleden is ook geprobeerd het angelsaksische model in te voeren (elk jaar een nieuwe wilsverklaring) maar daar hebben de uitgevers klaarblijkelijk een goeie lobby tegen gevoerd. In mijn vraag was trouwens sprake van een kennismakingabonnement met een tijdelijke looptijd zonder expliciete verwijzing naar automatische verlenging. Van algemene voorwaarden wordt al helemaal niet gerept. Ik betaal uiteraard niet, want die abonnementenboeren laten het sowieso niet op een proces aankomen.

Als je een abonnement neemt op een Brits of Amerikaans vakblad mag je elk jaar opnieuw aangeven of je dat verlengt. In Nederland daarentegen moet je tijdig opzeggen, want verlenging is automatisch. Veel uitgevers doen daarom spannende kennismakingsaanbiedingen. Vaak is daarin sprake van een tijdelijke verzending. Mijn stelling is dat daaruit geen overeenkomst voor onbepaalde termijn kan ontstaan, tenzij daar expliciet op gewezen wordt. De uitgevers en hun incassobureaus zijn het daar niet mee eens. Wie heeft gelijk?

Die agent is blijkbaar de spil, want hij regelt de productie en de verkoop. Op wiens initiatief is de samenwerking ontstaan? Bij wie ligt het risico? Heb je al eens met andere ontwerpers gepraat?

Het is inderdaad een alternatief om klanten die je niet goed van dienst kan of wil zijn naar een verwante leverancier door te verwijzen. Een soort exit-beleid. Maar ik zou dan bij voorkeur samenwerken met een partij die ik goed ken. Ook zou ik letten op referenties en verwijzingen naar afgeronde projecten. Op z'n minst zou ik namen van medewerkers willen zien (liefst mensen die toch een beetje naam gemaakt hebben). Maar een volslagen onbekend en anoniem initiatief van mensen met hele indrukwekkende functie-omschrijvingen en mobiele telefoonnummers gevestigd in Bleskengraaf, dat is wel zo'n beetje de laatste partij aan wie ik mijn klanten zou afstaan. Dus de commerciële kadaverwagen mag doorrijden.

Nou wat die Bass destijds blijkbaar goed duidelijk heeft gemaakt is dat de afzet van duurzame consumptiegoederen zich volgens een tamelijk vast en voorspelbaar patroon ontwikkelt. Interessant voor televisieproducenten en autofabrikanten die op grote schaal actief zijn en redelijk goede marktgegevens hebben. Msteer weet daar vast meer van. Of die modellen ook lokaal bruikbaar zijn, hangt waarschijnlijk af van de beschikbaarheid van lokale data. Je moet toch het begin van een curve kunnen opzetten. Maar dat zou je ook met aannames kunnen doen. Wat mij echter vooral intrigeert is of zoiets als de vraag naar websites te modelleren is. Een jaar of vijf geleden was er zoveel vraag en zo weinig expertise dat offertes van 50.000 gulden niet ongewoon waren. Nu gaan ze voor 500 euro over de toonbank. Als je dat ziet aankomen, kun je als leverancier tijdig een niche opzoeken. Of een ander vak. Maar toegegeven, ik zit de boel een beetje op te stoken hier. ::)

Ik kende dat Bass-model eerlijk gezegd niet, maar blijf me afvragen of zulke macro-modellen op micro-niveau toe te spitsen zijn. Om binnen de totale vraag bovendien te kunnen differentiëren, zul je toch ergens extra gegevens vandaan moeten halen. Ga weer terug naar kleurentelevisies: zou je aannemen dat bijvoorbeeld het aandeel dure design-toestellen overal gelijk is, of kan dat wellicht samenhangen met welstandsklassen in je regio? In food is al jaren sprake van sensus-data (alle kassagegevens van alle supermarkten in één database), maar dat ideaal is ook nog lang niet gerealiseerd. Karma? Daar staat minimaal onthoofding op! 8)

Interessant. Hij voorspelde hoeveel kleurentelevisies er verkocht zou worden. Dat zou je nu kunnen toepassen op flatscreens. Dan praat je dus over een nieuw product dat een bestaand product vervangt. Uit de eerste statistieken kun je het verloop van de totale curve afleiden. Voor Philips, Samsung en Sony interessant om de totale marktontwikkeling in te schatten, maar lastig om daar een marktaandeel uit te extrapoleren. En nog lastiger voor individuele detailhandelaren. Je zou kunnen zeggen dat ze gezien hun huidige marktaandeel ongeveer zoveel moeten verkopen van dat nieuwe product, maar hoe bouw je verstoringen in als een Aldi die plots met flatscreens gaat stunten? Extra nadeel voor starters is dat ze geen startpunt hebben om vanuit te extrapoleren. Als ik vandaag flatscreens ga verkopen in Zwolle, en uit het totale verwachte volume is af te leiden dat er in mijn regio dit jaar tienduizend stuks verkocht gaan worden: wat is dan een redelijke verwachting voor mezelf? Toch moet het mogelijk zijn om de vraagontwikkeling te voorspellen, zoals waarschijnlijk de inzakkende vraag naar website-bouwdiensten een paar jaar geleden voorspeld had kunnen worden. Misschien een leuke testcase! In webbouw zie je nu overcapaciteit, en prijzen die bijna onder het kostenniveau zakken. Hoe kunnen beginnende webbouwers dat op hun regio toepassen?

misschien kun je wat meer uitleggen over dit onderwerp. waarop zijn zulke forecasts gebaseerd, wie gebruikt ze en hoe kun je ze toepassen als kleine ondernemer?

Dit is een forum voor starters en ook 'simpele' vragen zijn welkom. We proberen alleen om het geheel interessant te houden voor startende starters en gevorderden, dus als er teveel basisvragen tegelijk lopen raakt de balans een beetje zoek. Maar blijf gerust vragen! Alleen niet teveel tegelijk. Geef bv aan dat je vraag afdoende beantwoord is, dan sluiten we het onderwerp. Succes!

In het pre-digitale tijdperk hadden veel bedrijven voorbladen en vervolgbladen en vast nog eens aparte notabladen. Maar nu kun je volstaan met een voorbedrukt 'algemeen' briefpapier waarbij je de juiste gegevens toevoegt voor het printen. En vaak heb je helemaal geen voorbedrukt papier nodig. Ik werk al tien jaar met verschillende digitale briefhoofden. Het is heus doodsimpel.

Waar open ik een bankrekening, wat zijn kosten, waar druk ik visitekaartjes, wat zet je op je briefpapier, in welke hoek plak je een postzegel: StudentStart je bestookt dit forum met wel heel erg basic vragen. Dat mag, maar liever niet zoveel tegelijk.