TwaBla

Gaat het om de wedstrijd of gewoon om de fun van het samen opzetten? Misschien mag ik een voorzet geven voor een virtuele vingeroefening, een estafette-startup. Als liefhebber van ongewone vakanties ben ik soms op zoek naar een buitengewoon plekje aan een strand, in de sneeuw of in het bos. Waarom bestaat daar geen gids van (die zijn er wel, maar dat is me toch iets teveel reisbureaucratisch) die door liefhebbers wordt samengesteld. Een soort self-service bijzondere reisgids. Om enkele voorbeelden van zulke plekjes te noemen: * boomhutten in Indonesie * boomhutten in Turkije Als naam voor deze gids heb ik reeds Jungalows.com geregistreerd. Wat zou het businessmodel kunnen zijn? Starten als gids en dan omschakelen naar commercialisering door reservering mogelijk te maken, vluchten aan te bieden en huurauto's etc. Maar eerst moet het een destination site voor liefhebbers worden. Kan eventueel gekopieerd worden in Fungalows.com ;)

Vragen over marktonderzoek zijn meestal van studenten, en omdat je niet reageerde op mijn verzoek je vraag toe te lichten, heb ik je verplaatst. Ik zal je bij Marketing zetten. ;)

Waarom wil je dit weten?

De gedachte dat het onderwijs wellicht zou kunnen voorbereiden op een bestaan als ondernemer is natuurlijk relatief nieuw. We hebben nog voorbereidend wetenschappelijk en algemeen vormend middelbaar onderwijs, en van daaruit ga je naar wetenschappelijk of beroepsonderwijs. Pas in de jaren tachtig bedacht iemand dat het ondernemerschap wellicht een remedie was tegen de opkomende massawerkeloosheid. En in de late jaren negentig werd dat ineens serieus genomen. Maar het onderwijs zit nu van hoog tot laag vol met onderwijzers die daar niet zoveel van snappen. Dat kun je die mensen niet kwalijk nemen. Maar het wordt nu weleens tijd om daar serieus aan te gaan werken, door andere elementen in de programma's op te nemen en een wat minder wetenschappelijke of beroepsgerichte kijk op ondernemen toe te voegen aan dat onderwijs. Nu zijn we nog bezig om leerlingen en studenten na jaren beroepsscholing op het laatste moment toe te roepen: oh, by the way, misschien zou je ook nog ondernemer kunnen worden. Daar moet je al op de middelbare school mee beginnen. Niet als bijvakje in het hoger onderwijs.

Die bedrijven moeten zichzelf aanmelden? Volgens mij lukt dat alleen als je een enthousiaste mediapartner hebt die bereid is een maand lang campagne te voeren. Een oproepje in de Kamerkrant voldoet niet. Verder vraag ik me af hoe je semi-wetenschappelijk kunt vaststellen of een bedrijf innovatief is. De betrokkenheid van een universiteit maakt het nog niet wetenschappelijk, laat staan semi-wetenschappelijk. Die pretentie moet je misschien helemaal niet willen hebben. Verders best een leuk initiatief, daar nie van. ;)

Nou ben ik persoonlijk geen McDonald's-fan, mar ik heb wel respect voor de manier waarop zij franchisers behandelen. Veel franchisers daar zijn begonnen als balieknechtje en als ze voldoende initiatief en ondernemerstalent tonen, worden ze opgeleid en begeleid tot ze een eigen filiaal kunnen runnen. Je moet al snel een ton investeren voor een franchise, maar banken zijn best bereid te financieren als je met de juiste plannen komt. Dus zo'n franchise kan een goed alternatief zijn, vooral als je meer een hands-on ondernemer bent dan idee-gedreven.

Niet alle bijdragen aan deze gedachtenwisseling zijn aan jou gericht. Je hoeft met andere woorden niet op alles in te gaan. Praat gewoon met de rest mee, of spreek ze tegen. En hou het een beetje kernachtig, dat komt het debat ten goede. Da's goedbedoeld advies, companero.

Op ambtenaren mopperen is best leuk, maar volgens mij kenmerken de groeilanden China, Korea en India zich nou niet bepaald door een terughoudende overheid. Ook in de VS speelt de overheid een actieve rol, ondermeer door grote onderzoeksbudgetten te alloceren en instanties op te leggen een bepaald percentage in automatisering te investeren. Vermeend pleit er overigens niet voor om ambtenarij te exporteren, maar om de kracht wat minder te zoeken in typisch Hollandse innovatie-sectoren als distributie, zuivel en bloembollen, en wat meer in groeisectoren als financiële dienstverlening en (inderdaad grappig) management. Er is nog plek voor internationale hoofdkantoren rond Schiphol, zullen we maar zeggen.

Aan de pluskant staat dan weer dat er blijkbaar Nederlandse call-centers in Roemenië opgericht zijn. ;)

Dirk, Toen ik las dat de verenigde economiedocenten (VECON) willen dat leerlingen de economische berichtgeving in de krant kunnen lezen, begrijpen en kritisch beoordelen, had ik even het gevoel weer in de jaren zeventig te zitten. Kritische krantenlezers hebben we immers al genoeg en het zou juist zo leuk zijn als het onderwijs meer gericht is op dingen doen. Dat was ook de conclusie van de Commissie Teulings, die suggereerde het onderwijs te moderniseren onder het motto Economie moet je doen! Er wordt dus aan gewerkt...

De cultuur van het ondernemen promoten is trouwens wel harstikke leuk. Amsterdam is gebouwd op palen, driekwart van ons land staat droog dankzij dijken en we hebben van piraten zoals Piet Hein nationale helden gemaakt. We hoeven dus helemaal niet naar die rare Amerikanen te verwijzen. Onze eigen historie zit vol inspirerende voorbeelden. Nederland is ontstaan doordat protestantse (let op dat woord: protesteren) edelen en ondernemers zich verzetten tegen de Vaticaanse en de Spaanse overheersing. Dankzij het humanisme (Erasmus) zit maatschappelijk ondernemen ook ingebakken. De VOC geldt als oervoorbeeld voor het aandeelhouderskapitalisme. Al die mannekes die TechnoPartner nu noemt zijn leuke rolmodellen: Plesman, Fokker, Philips, Jurgens, Deterding, Fentener van Vlissingen, en toe maar... John de Mol. De mentaliteit die daarin schuilt is misschien wel veel interessanter dan de moderne bedrijfskunde die op business-modelletjes gebaseerd is.

Leuk interview met een smart socialist in het blad Management Team.

In het rijtje van gesjeesde studenten die geslaagde ondernemers zijn geworden, ontbreken nog een paar namen. Anton Philips bijvoorbeeld. Kenmerkend voor ondernemers is dat ze niet wachten op instructies, niet zitten te springen om een papiertje (diploma) en dat ze een tikkeltje dwars zijn en dus niet zo goed fungeren in klassikale systemen. Vaak zijn ze bovendien dyslectisch, denk aan Richard Branson. En dan kom je sowieso niet ver in het onderwijs. In bureaucratieën (zijn vrijwel alle grote ondernemingen ook) en in de periferie (bij de overheid, in het onderwijs en grote adviesorganisaties) wemelt het van academici die hun status deels ontlenen aan hun opleiding. De meeste techno-startups ontstaan doordat deskundige medewerkers bij grote bedrijven hun kop stoten tegen die bureaucratie, en voor zichzelf beginnen. Dat is ook helemaal niet erg, zo blijft de economie in beweging. Die starters (pas op: dat zijn geen studenten) zoeken steun voor allerlei bedrijfsmatige probleempjes. Meestal zijn ze in hun eigen vak goed thuis, maar moeten ze juist geholpen worden bij praktische zaken. Voor een TechnoPartner zou dit twee dingen kunnen betekenen. De cultuur van het ondernemen promoten in het onderwijs (niet alleen hoger, juist ook middelbaar) en starters ondersteunen met praktische en reële informatie. Dit forum speelt daar een rol in. Alleen al doordat de boekhouders hier kunnen roepen dat accountants veel te duur zijn. Da's reëel en praktisch. Discussies over het al-dan-niet kapitalistische karakter van de universiteit lijkt me meer iets voor bij een borrel. Da's immers niet praktisch. Over de realiteitszin zal ik maar niet beginnen. Maar eigenlijk hebben we hier toch niet zoveel met die instantie te maken, zolang ze de huur maar betalen. ;)

De McDonald's franchisenemers van het begin zijn nu allemaal vet binnen, dus je kan er rijk van worden. Maar reken maar dat die mannen daar hard voor hebben moeten werken. Kijk bijvoorbeeld eens wat de Amerikaanse broodjesketen Subway van zijn franchisenemers verwacht. Natuurlijk lever je een deel van het ondernemerschap in. Maar het is een keuze of je Albert Heijn of Hema op je gevel wil hebben (beide doen aan franchise) of een buurtwinkel wil blijven. Ik vind de omgekeerde opzet trouwens veel spannender. Hoe zet je je onderneming zo op dat je franchisegever kunt worden? Ik neem aan Vestiging Uno zo opzetten dat het kopieerbaar is, en alle supportsystemen schaalbaar maken. Misschien is er interesse om daar eens over te praten in een nieuw topic?

Je kan hier geen problemen mee krijgen. Woordcombinaties als ondernemend anywhere zijn dermate gemeengoed dat niemand ze kan claimen. Net zo min als dat Bakkerij Jansen bezwaar kan hebben tegen Bakkerij Janzen. Zie ook dit bericht over het 'koophuis' kort geding in Adformatie: "De rechter liet tijdens de zitting zijn scepsis blijken. ‘Kan een bedrijf dat in appels doet en zich Appel noemt, rechten doen gelden op een concurrent die Appelmarkt heet’, vroeg hij zich hardop af."

Het zou ook kunnen zijn M2 Meer dan Makelaars natuurlijk. De eerste vraag is echter waar je een leus zou gebruiken. Als bijschrift bij je logo, in advertenties en op je website? En vervolgens: wat en wie wil je ermee bereiken? Ik neem aan dat je beeldmerk doorgaans zichtbaar is in een omgeving waar huizen verkocht worden, dus je hoeft eigenlijk niet eens uit te leggen dat je makelaar bent. Dan kun je dus iets anders doen. Iets aparts wellicht. Maar eerst een paar obligate slagzinnekes: kwaliteit in het kwadraat thuis in transacties uw maat in raad en daad van huis uit En iets gedurfder zou kunnen zijn: Tè Koop Te Geef Vooral die laatste valt op. Ik denk dan in eerste instantie aan borden in de tuin. Maar ook in combinatie met diensten. Taxatie? Te Geef! Verkoopbemiddeling. Te Geef! Je zou dan echter wel iets inventiefs met je honorarium moeten doen. Wat vraagt jullie bureau eigenlijk voor een slagzin? ;)

Voor de bezoekers is dat niet direct van belang. Voor de beheerders en moderators echter wel. Als je geen scherp beeld hebt van je doelgroep en bereik, is het geen wonder dat de begrippen steeds vager worden. Dus indirect heb jij daar ook belang bij.

HL is zo'n loket. Klik eens op de links van Technopartner! ;D

We waren al met stoffer en blik begonnen. Je hebt echter gelijk dat deze doorstart een mooi moment biedt om weer reëel naar de stats te kijken. Hoeveel actieve deelnemers heeft HL, wat is hun level (student, halfmanszaak, frisse starter, doorstarter of zelfs al werkgever), in welke sector zijn ze actief? De minder actieve topics zakken vanzelf af in het archief. Misschien is er wel een methode te vinden om vast te stellen in hoeverre zoekacties nog relevante resultaten opleveren. De indeling is verwarrend omdat de algemene ondernemers-rubrieken nu onder de specifieke sector-rubrieken staan. Maar misschien dat dat vanzelf went.

Ja, dat herken ik wel. Voor zover ik kan nagaan komt die uitdrukking van 'headline' versus 'payoff line', en dat stamt nog uit het print-tijdperk. In andere media loop je dan echter tegen problemen aan. Buitenreclame bestaat ook al heel lang (is dus niet zo hip) maar daarin kun je beter één goeie kreet gebruiken. Die spaarzaamheid met woorden is meer van deze tijd, want het moet allemaal een stuk sneller. Da's dus wel weer hip. Maar een goeie slagzin kan nooit kwaad. Ik mopper met andere woorden op het klakkeloos toepassen van oude regeltjes en niet op mensen die daar gewoon een eigentijdse draai aan geven. En zeker als starter moet je dus goed nadenken over wat je nou echt nodig hebt. Een tag-line bij je naam? Misschien werkt een eenvoudig beeldmerk ook...

Dit is allemaal ouwe theorie, uit de jaren zeventig. Uit die tijd dateren deze slagzinnen ook. Een aantal is zelfs al in onbruik geraakt. Tegenwoordig kost het minstens een miljoen om zo'n slagzin in de hoofden te pompen. Vandaar dat die Van der Schreur alleen in Apeldoorn bekend is, want het staat levensgroot op zijn trucks. Als je geen miljoen hebt of trucks, dan heb je niet zoveel aan die boekenwijsheid. Het onderscheid tussen headline en payoff is een print-fenomeen. Op abri's en billboards werkt dat niet, en op internet al helemaal niet meer. Vandaar dat Centraal Beheer maar een tagline hanteert. En de biermerken doorgaans ook. Headline en payoff zijn daar samengesmolten. Neemt niet weg dat je best een tagline aan je naam kan koppelen. Ik zie hier op dit forum zelfs wel eens een goeie voorbij komen. Sticky tags. Zelf heb ik een voorkeur voor namen die sticky zijn. Er is simpelweg geen tijd en geld meer om van die omslachtige marketingtrucs te gebruiken.

Je begint met een gemeenplaats. Maak het concreet en specifiek. Drie van de vier projecten mislukt door mis-communicatie. Dat stelt KPMG in blablabla... Je kopregel is niet prikkelend. De citaten van die directeur (heeft hij/zij trouwens een naam?) zijn nietszeggend. Waarom is de manier waarop die functionaliteiten worden aangeboden 'uniek'. En de belangrijkste vraag wordt niet beantwoord: waarom is software die iedereen met elkaar in contact brengt een oplossing voor mis-communicatie? Dit is maw geen persbericht maar een marketing-pr bericht. Dat is een taalkwestie. Je overdrijft de voordelen van zo'n flow-follower. Op de site stellen jullie ondermeer dat de communicatie nu 'constructief' wordt en dat de bedrijfsresultaten verbeteren. Dat is nonsens. Misschien moet je nog eens goed nagaan waarom deze software uberhaupt ontwikkeld is. Nog een vraagje: wie vergoedt wie voor het lezen van een persbericht? Of biedt je het schrijven en plaatsen van zulke berichten aan in ruil voor een kleine vergoeding van bedrijven als Digiscape?

De uitdrukking 'think' was een gevleugelde uitspraak van een ouwe IBM-topman. Ze hebben zelfs een lijn laptops uitgebracht onder de naam Thinkpad, meen ik. Apple kwam daarop met 'think different'. De payoff stamt uit het drukwerktijdperk. Bedrijven hadden een naam en wilden daar in hun advertenties iets aan verbinden. Uniekaas: geen gewone kaas. Eigenlijk is dat ding in deze tijd een beetje overbodig. De meeste mensen hebben helemaal geen tijd meer om complexe boodschappen te begrijpen. Payoff en campagne-thema vloeien samen. Even Apeldoorn Bellen. Just do it. Wat je ook doet: keep it simple, stupid!!

Maar dan heeft hij jou dus niet meer nodig. Wat zie je als jouw bijdrage aan jullie bedrijf? Eigenlijk zou je voor hem uit moeten werken, en alvast de bedrijfskundige keuzes maken. Op wie gaan jullie je richten? Wat zijn jullie sterke kanten? Wat ga je verkopen? Voor welke prijs? Hij kan zonder die keuzes helemaal geen goeie site maken. Alleen een beetje froebelen. Maak een plan man!

Hèt voorbeeld is trouwens Dean & Deluca in New York.