TwaBla

Je kosten per uur dalen maar de coördinatiekosten stijgen. Voor kleine opdrachten en kleine opdrachtgevers is offshoring danwel nearshoring logischerwijze niet haalbaar. Tenzij je natuurlijk veel vergelijkbare kleine opdrachten krijgt. Overigens, bedrijven als Perfectview en Cyco Software zetten al jaren Russische programmeurs in. 8)

Dus je gaat chocolaatjes aan banketbakkers verkopen en een half jaar later ruitenwissers aan pompstationhouders, als het maar handel is. En allemaal onder merknaam, elk half jaar er eentje bij. Misschien moet je jezelf Dimetomarket noemen. Of Limetomarket. Voor een handelshuis maakt het eigenlijk ook niks uit. Noem jezelf Quaim, as in quality imports. Zie ook Quadrand. De dotcom is nog vrij. Conimex is ook begonnen als Conserven Import & Export.

De dagvaardiging op zich nog niet, maar wel een aller-allerlaatste brief van het incassobureau met als bijlage de tekst van de dagvaardiging die ze door een gerechtsdeurwaarder willen laten bezorgen. Ik heb hen erop geattendeerd dat de vordering betwist is, omdat ik een overeenkomst van tijdelijke duur ben aangegaan en er dus geen sprake is van wilsovereenstemming voor een overeenkomst van onbepaalde termijn. Dat is zowel het administratiekantoor als het incassobureau schriftelijk gemeld. Bovendien ga ik een klacht indienen bij de Nederlandse Vereniging van Incasso-ondernemingen omdat dit bureau volgens mij in strijd met de gedragscode van deze club gebruik maakt van bedreigende en/of initimiderende methoden door te stellen dat de hoge kosten van een rechtsgang voor mijn rekening zijn. Me dunkt dat zij voor die kosten opdraaien als ze geen gelijk krijgen. Het wachten is op de dagvaardiging, de echte. ;D

Je beschrijft niet of jullie zelf artikelen ontwikkelen of er alleen in handelen. Je beschrijft ook niet wat de gemene deler is. De artikelen op zich kunnen best verschillend zijn, maar een bedrijf dat de ene maand chocola verkoopt en de volgende maand ruitenwissers maakt bij voorbaat al geen betrouwbare indruk. Een bedrijf dat de ene maand op huisvrouwen mikt en de volgende maand op boekhandelaars mist ook consistentie. Als je eenmaal een goeie gemene deler hebt, ben je al een stapje verder. Gewoon een modieus woord uitkiezen is zo'n beetje de slechtste benadering. Dertien in een dozijn.

Reusje voor Mira die stap voor stap uitlegt hoe persoonlijke verkoop werkt. Arbeidsintensief, maar een prima manier om je markt van persoon tot persoon te leren kennen. Veel beter dan luie mailings!

Twee mogelijkheden. Die mensen hebben geen benul van Linux dus jij zit een diesel te verkopen aan mensen die denken dat alle auto's op benzine rijden. Concentreer je op de voordelen (zuiniger rijden, langere levensduur) en laat de onderliggende technologie even buiten beeld. Die mensen weten wel wat Linux is en zijn niet geïnteresseerd. Mik op degenen die bewust voor Linux kiezen. En ja guerrillamarketing is geschikt voor jullie, maar staar je niet blind op zulke hype-woorden. Het is gewoon slimme marketing.

Heel goed! Vastbijten en stapje voor stapje afwikkelen. Sterkte. ;)

Heel goed. De helft van de markt! En dat terwijl de aanbodzijde door mannen gedomineerd wordt. Nu nog een hele goeie tweedehands-showroom (a la Cardoen in België) die door vrouwen gerund wordt. Uiteraard met fine-tuning. Waarom probeer je geen free publicity?

Je hebt energie, creativiteit en intelligentie, maar je ziet niet hoe je die combinatie kan toepassen. Dan moet je het bundelen en richten. Als je zelf niet weet waarop, koop een Telegraaf op zaterdag. Die staat vol vacatures. Soliciteer op een baan die je wat lijkt en werk een tijdje in een branche die je interessant vindt. Voor je het weet zie je allerlei mogelijkheden om je energie, creativiteit en intelligentie gericht in te zetten. Misschien wel als ondernemer. Maar een ondernemer moet kansen zien. Energie, creativiteit en intelligentie op zich zijn niet genoeg. Succes! ;)

En daarvoor ga je natuurlijk bij de mensen langs. ;D

Vaak is naäpen een slimme aanpak. Daar is eigenlijk ook niks mis mee, zolang de tweede aap de eerste niet benadeelt. Als ik in San Francisco een leuk winkeltje tegenkom, dan kan ik dezelfde aanpak in Amsterdam kopiëren zonder dat de originele bedenker schade ondervindt. Groeit mijn winkel echter uit tot een internationale keten en doe ik net alsof ik de bedenker ben, dan loop ik een risico. Dat is dus gebeurd met The Body Shop, die een 1:1 kopie is van precies dezelfde winkel met precies dezelfde naam en precies dezelfde producten in precies dezelfde verpakkingen in San Francisco. Vroeger of later loop je tegen de lamp. Maar dan? Aan de schandpaal! In reclame is dat altijd lachen, een bureau dat tegen de lamp loopt. Zeker wanneer een idee gekopieerd blijkt uit jaarboeken die voor iedereen toegankelijk zijn. Dan heb je last van een creatieve deathwish. Soms is het gewoon toeval, maar zeker van de grotere reclamebureaus mag verondersteld worden dat ze op de hoogte zijn van grote gepubliceerde (of prijswinnende) campagnes. Een match-service voor talent is niet nieuw, maar het kopiëren van een look of het overschrijven van teksten getuigt niet van originaliteit. Juridisch is daar waarschijnlijk niet zoveel aan te doen, maar je kan ze toch publiekelijk aan de schandpaal nagelen. Een simpele naamsvermelding hier garandeert een hoge positie in Google, en dan kan elke potentiële klant zien met wie ze zaken doen. Loop je wel het risico van laster beschuldigd te worden... Overigens valt er ook wat te zeggen voor het standpunt dat degene die 'concepten' publiekelijk maakt in een forum klaarblijkelijk geen moeite heeft met het uitdelen van ideeën. Als ik hier het idee opper om mijn zwemtocht naar New York te laten sponsoren door Becel, kan ik moeilijk sputteren wanneer iemand anders dat idee in praktijk brengt. Be my guest ;) Een interessant boek over dit onderwerp is Managing Imitation Strategies van Steven Schnaars.

Staat er ook duidelijk bij. Dus het is niet ergens in ALV of een colofon verstopt. Is nog steeds niet echt een klantvriendelijke manier om leden te werven, vandaar dat de VARA zijn aanbieding vrijblijvend maakt, maar het wordt tenminste aangegeven. Wat nu blijkt is dat de dag- en opiniebladen hun proefabonnementen expliciet vrijblijvend aanbieden, terwijl de omroepbladen expliciet op de automatische verlenging wijzen. Juist doordat ze allemaal aangeven wat onder een kennismakingsabonnement wordt verstaan, is van 'stilzwijgende verlenging als gebruik' klaarblijkelijk geen sprake. Het niet vermelden van automatische verlenging en zelfs eenzijdige verandering van de overeenkomst (andere looptijd, ander bedrag) is dan ook misleidend. Het is bovendien redelijk noch billijk om te veronderstellen dat de proefabonnee snapt dat hij actie moet ondernemen om een proefabonnement niet stilzwijgend in een normaal abonnement over te laten gaan.

Hoezo is stilzwijgend verlengen gebruikelijk? NRC Handelsblad Ja, ik profiteer van een proefabonnement van drie weken. Dit abonnement stopt automatisch. Volkskrant Het proefabonnement van de Volkskrant. U ontvangt vier weken lang de Volkskrant voor maar € 11,- zonder verdere verplichtingen. U betaalt pas nadat u een acceptgiro heeft ontvangen. Elsevier Ja, ik wil vrijblijvend 13 weken lang kennismaken met Elsevier Vrij Nederland Neem dan een vrijblijvend proefabonnement. U ontvangt Vrij Nederland 8 weken lang voor slechts 8 Euro!

Ik hoop dat het knokken wordt. Dat hele fenomeen van proef-, actie- en kennismakingsabonnementen duidt op een luie sector. Uitgevers hebben hun eigen regeltjes gecreëerd waarin hun administratiegemak belangrijker is dan klantgerichtheid, zie ook de discussies eerder. Ze rollen het tapijt uit om nieuwe klanten binnen te halen, maar zetten een zware portier aan de deur om te voorkomen dat klanten weglopen. Customer lock-in op z'n lulligst! Uitgevers lokken klanten door hen goedkope proefabonnementen aan te bieden, en binden ze vervolgens via vage ALV's en verstopte regeltjes over automatisch verlengen voor de volle mep. Omdat niemand die ingesleten gewoonte aanvecht, wordt het nu al min of meer geaccepteerd dat ik als klant actie moet ondernemen om van die ongewenste overeenkomst af te komen. Ook Targon en Camelot nemen dat standpunt in: "Had maar op de kleine lettertjes gelet". De basis van een overeenkomst is echter wilsovereenstemming, en daar is hier helemal geen sprake van. Mij werd een kennismaking aangeboden, en op dat punt hebben we overeenstemming bereikt voor beperkte duur. Zo simpel is het. Als jij mij iets bij wijze van kennismaking of proef aanbiedt om me een verplichting aan te smeren, dan ben je misleidend bezig. Er zijn landen in Europa waar dat stilzwijgend verlengen verboden is! Ik heb trouwens de indruk dat de dagbladen en opiniebladen deze truc niet langer meer gebruiken. Die snapten wel dat ze hun klanten vooral irriteren door kennismakingsabonnementen stilzwijgend om te zetten in gewone abonnementen.

Een tijdje geleden stond daar ipv 'abonnement' nog 'kennismakingsabonnement', daar heb ik een screenprint van. Klik voor de gein eens op dat woord (dat is nl doorklikbaar), dan kom je op de invulpagina waar het kennismakingabonnement beschreven staat, als een overeenkomst met een looptijd van een half jaar. En hebben jullie de ALV al gevonden? Ik zal trouwens even demonstreren hoe makkelijk het is een tekst op internet te veranderen. 8)

Een beetje tegengas in deze gedachtenwisseling is een goede voorbereiding op een eventuele rechtszaak. Speel gerust advocaat van de duivel, dan kan ik mijn argumentatie aanscherpen. Humor maakt het alleen maar leuker. Naar zoiets als algemene leveringsvoorwaarden wordt overigens echt nergens verwezen, het administratiekantoor dat de abonnementen beheert verwijst slechts naar een 'colofon' en op de website waar ik mijn naam invulde is niet meer te vinden dan het reeds eerder beschreven onderscheid tussen abonnementen en een kennismakingsabonnement. Het zou me niets verbazen als ik na de laatste dreigbrief met een rechtszaak niks meer van het incassobureau hoor.

wrapomat wrobot Rowbot is ook wel aardig, maar wrobot maakt het mogelijk om wrap it with wrobot te laten allitereren. Je zou het product bovendien wrobot kunnen noemen, en het bedrijf wrobotics, rekening houdend met volgende producten. Er is nog volop domeinruimte, maar de merkregistraties heb ik nie gesjekt.

Dus een slager die in zijn ALV opneemt dat het aannemen van een plakje leverworst zonder opzegging leidt tot aanschaf van het hele ding kan goeie zaken doen. ;D

Je hep gelijk, dat was Targon. Je uitleg van het begrip kennismakings- danwel proefabonnement is echter wel amusant, en alvast een smaakmaker. Ik neem aan dat jij een proefrit ook verbindend vindt? Dat jij van de slager nooit een plakje leverworst aannam? Dat je na je eerste date direct getrouwd bent? Jouw redenering biedt bovendien de mogelijkheid om ook het principe van stilzwijgende verlenging apart aan te pakken, los van de vraag of een kennismakingsabonnement nou wel of niet ter kennismaking dient. Het is immers misleidend om een langdurige verbindtenis aan te gaan onder het mom van een tijdelijke overeenkomst. Het is redelijk noch billijk te verwachten dat een contract van beperkte duur automatisch verlengd kan worden zonder daar expliciet toestemming voor te vragen. Dat mag gemeengoed zijn bij uitgevers, maar is daarom nog niet gebruikelijk in het maatschappelijk verkeer. In menig Europees land is het zelfs verboden. En tja, zoals ik al opmerkte: ik woon in België.

Jij was toch degene die de "ik vind" stelling waardeloos vond... ;)

In je vorige bijdrage beweerde je nog dat marketeers de mensen zijn die in de toekomst bedrijven gaan leiden. Dan werken straks hele ondernemingen niet meer. ;D Maar even serieus. De meeste marketingmensen waar ik de afgelopen tien jaar mee gewerkt heb, mogen zich niet bemoeien met andere zaken dan reclame en promotie. Keuzes ten aanzien van productontwikkeling, distributie en prijs zijn niet echt hun pakkie-an. Als ze pech hebben zijn zelf de grote reclamecampagnes elders gemaakt, en hebben ze alleen wat vrijheid in hun promotionele budget. Zo is marketing (met een grote M) echter nooit bedoeld. En daarom is de hernieuwde aandacht voor het product (innovatie) een welkome ontwikkeling. Ik denk dat we nu een generatiewisseling zien waarbij de communicatie-marketeers (dat zijn degenen die nu in de war zijn) plaats moeten maken voor wat breder onderlegde collega's. Voorwaarde is wel dat hun bedrijven het volledige marketingpallet vanuit een marketingoptiek reorganiseren. Bij de hele grote marketing-georiënteerde bedrijven (zoals P&G, Nestlé en Unilever) is dat trouwens al jaren gaande.

Grap is dat reclame al beschouwd werd als pull-marketing. Push is vooral aanwezig zijn in de distributiekanalen. Maar ik snap je redenering wel. Probleem is echter dat de consument conservatief is en dat bedrijven toch graag verbeteringen en vernieuwingen onder de aandacht willen brengen, dus targetten op bekende interessen alleen is niet voldoende. Het is belangrijk voor de markt dat noviteiten onder de aandacht gebracht kunnen worden.

Wat de verstandigste aanpak is, hangt af van je prioriteiten. Je rest-capaciteit voor een lagere prijs afzetten, heeft op den duur een eroderend effect maar levert wel geld op natuurlijk. Mijn advies is: gebruik die tijd om te investeren in je eigen ontwikkeling of marktpositie. Steek tijd in de verdieping van je expertise, doe iets voor niks waarmee je jezelf profileert, doe iets nuttigs voor een organisatie zonder geld, zet een project op dat pas op den duur moet gaan renderen, of ga lekker kajakken! Is dat b of c?

Het is geen sport hoor, deze zaak is vakmatisch interessant. Op het raakvlak van marketing en recht. En bij mijn weten is de kwestie van proef- en kennismakingsabonnementen die stilzwijgend verlengd worden nog nooit aan een rechter voorgelegd. Dat gaat nu dus wel gebeuren, want het incassobureau beweert een gerechterlijke procedure te hebben opgestart "waarvan de kosten geheel" voor mijn rekening komen. Van een verwijzing naar ALV is geen sprake. Het kennismakingsabonnement wordt aangeboden op een website, waar ergens op een andere pagina de zin (de regel) staat dat abonnementen automatisch verlengd worden. Als dat voor juristen al verwarrend is, wat moeten normale mensen daar dan uit opmaken? Ik kijk puur naar het taalgebruik en stel dat een kennismakingsabonnement met een beperkte looptijd en een verlaagd bedrag niet hetzelfde is als een gewoon abonnement. Dat is een 'ik vind' tegenover de 'ik vind' van de uitgever die volgens mij moet beargumenteren waarom zijn regel voor gewone abonnementen ook geldt voor een kennismakings- of proefabonnement. Van harde feiten en officiële stukken is nauwelijks sprake, althans niet dat ik weet.

Hangt ervan af wat jij bedoelt. ;D In ieder geval bestaat er geen concrete informatie (omzetcijfers) over partijenhandel, juist omdat dat geen sector op zich is. Vroeger had De Jaarbeurs elk jaar een partijenbeurs, en die heette Stocklots. Maar dat is een heel breed begrip. Je kan complete treinstellen kopen als stocklot. Grote winkelketens hebben soms één vestiging waar ze hun overschotten dumpen, meestal ontdaan van merkaanduidingen. In Zeeland staat een bedrijf waar levensmiddelen over de UHT tot varkensvoer verwerkt worden. Er zijn handelaren die partijen bij de fabriek kopen, en handelaren die andere handelaren van overschotten afhelpen. Er is groothandel en detailhandel. Je vindt stocklots in (vliegende) winkels, bij De Bijenkorf (dwaze dagen), op de markt en op internet. Xenos heeft ca 70% stocklots, schat ik. Maar dat wist je allemaal al. Dus wat bedoel je precies?