TwaBla

Bangalore en Hyderabad, zie artikel in Wired van twee jaar geleden. Daar staan universiteiten en is de infrastructuur aangepast. Niveau CMM process maturity levels is bovendien veel hoger dan in Europa en VS.

Ja, ik heb ook een apart mailadres voor dit forum. Daarom zie ik dat bepaalde spammers gericht op HL-deelnemers mailen. Het liefst zou ik die spammers dan ook gericht aanpakken, want zij zitten hier te harvesten. Inmiddels weet ik dat HL-adressen verkocht worden door een bedrijf BelgaMail of BelgeMail in Brussel, dat zelfs complete mail-marketingcampagnes aan MKB-ers in Nederland verkoopt. Zij verkopen ook eerdergenoemde cd-rom met 25 miljoen adressen. Of spammen nu al verboden is, weet ik niet. Maar ik neem dus wel contact op met die opdrachtgevers om ze te vertellen dat ze een bijzonder irritante campagnemethode hanteren. Die schrikken zich dan rot, en spreken hun bureau aan. Hoop ik maar. Dat zouden meer mensen moeten doen... ;D

Ga vooral door met het uitwisselen van optimaliseringstips... Maar ff op een zijspoor: valt jullie nou ook op dat je bij een simpele search-actie zelden op de dagbladen stuit? Zijn die archieven soms gesloten voor zoekmachines? En zouden zulke media niet enorm aan autoriteit winnen als ze vaker met relevante info opduiken?

Een universitair student heeft al een jaar of twaalf onderwijs achter de rug in een stelsel dat compleet werknemergeoriënteerd is. Hoogleraar Martijn Mulder van de Commissie Onderwijs en Ondernemerschap heeft twee jaar geleden reeds vastgesteld dat onderwijzers op de basisschool en docenten aan de middelbare school een werknemermentaliteit bevorderen. Doel van het vak economie is expliciet om van leerlingen kritische en mondige consumenten te maken die de economische berichtgeving in de krant kunnen volgen. Gevolg: de universiteiten zitten vol kritische krantenlezers met een opinie over marco-economische zaken, maar geen benul van micro-economische vraagstukken. Tja, misschien wat boekhouding. Nogal wiedes dat studenten ondernemen verwarren met het schrijven van een plan. Gevolg is dat er steeds meer mensen komen die mooie businessplannen kunnen maken, die anderen kunnen vertellen wat ze verkeerd doen, maar dat het ontbreekt aan echte doeners.

Die is heel zinnig, vooral voor mensen die nog veel moeten leren. Helder denken en formuleren hoort daar ook bij, en vooral niet teveel sales speak hanteren. Alle marketing is gericht op resultaat, en 'onderscheidend neerzetten' kan daaraan bijdragen. Jij mag best je eigen definitie van actiemarketing gebruiken, maar als die niet aansluit bij de gangbare begrippen loop je het risico dat geen mens nog begrijpt waar je mee bezig bent. Actiemarketing* = sales promotion + direct marketing (*term is ingevoerd door Bridge)

Waar vind ik de sites van de voorstanders?

Zie op dit forum bij 'Ondernemen Algemeen': Hoeveel studenten worden ondernemer?

Actiemarketing is een verzamelbegrip dat in Nederland zo'n beetje gelanceerd is door Bridge. Ander woord is below-the-line, refererend aan de budgettering van grote adverteerders die enorme bedragen besteden aan reclame (above) en veel minder aan actiematige activiteiten (below). De combinatie van direct marketing en sales promotion wordt gezien als een min-of-meer apart vak, maar dat is vanuit het aanbod geredeneerd. Er zijn gespecialiseerde bureaus en nog veel meer gespecialiseerde leveranciers. Marketing-managers houden zich niet zo speciaal met deze materie bezig. Functionarissen en ondernemers die zoeken naar 'actiemarketing' zoeken meestal naar specifieke diensten en producten, en zelden naar het verzamelbegrip. Het wereldje van actiemarketing is tamelijk overzichtelijk, met ook eigen gidsen, dus wie daarin actief is weet de weg doorgaans wel te vinden.

Dick, Veel marketing-managers zul je op een forum voor technostarters niet vinden. Er zijn een paar vakbladen: Incentive en tot op zekere hoogte ook de Adfo-bladen. Daar vind je je doelgroep. Bovendien zoeken marketing-managers niet naar actiemarketingbureaus op Google; dat werkt andersom. Deze poll is dus een beetje onzin. Als je nou een vraag hebt, formuleer die dan duidelijk - liefst ook in de aanhef. Anders wordt het al snel spammerig.

Als je nou eens iets interessants te melden hebt, open dan een nieuwe discussie. Wil je daarentegen vooral reclame maken voor jezelf, doe dat dan in je eigen nieuwsbrief. Daar gaat het erg goed mee, heb ik begrepen, dus hoef je hier geen promotie meer te maken.

En nu dacht je iets anders te krijgen?

Komt laatste tijd vaker voor, dat nieuwe identiteit toch snel weer ingewisseld wordt voor oude: - zwaluw lucifers - appelsientje - telfort

Wat heeft Sun met RFID te maken? Waarom zou de verkoop van Sun-computers een aanwijzing zijn dat WalMart klaar is voor een RFID-launch? Wat voor RFID-toepassing denk je dan aan?

Heel slim. Alle andere bureaus doen hun best om niet onderscheidend werk te maken dat geen resultaat oplevert. Een nieuw etiket zegt niks. Maar goed, hebben jullie al voorbeelden van ludieke marketing? Op je website staan geen klanten...

Compliments Terra-IT! Mooie groeicijfers en een prima podium voor meer technologische gedachtenwisseling. Paar suggesties: * Jullie doen relatief veel aan het doorgeven van nieuwe vindingen en technieken, maar minder aan het ontlokken van reacties. Misschien kun je je actieve deelnemers stimuleren om iets meer prikkelende stellingen te plaatsen of provocerende vragen te stellen. Dat brengt leven in de brouwerij! * Je homepage is attractief met goeie illustraties bij de hoofdonderwerpen, maar statisch. Voor een volgende release zou je kunnen overwegen om op de homepage ook de meest recente headlines of de meest actieve discussies aan te stippen, om de dynamiek zichtbaar te maken.

Haartjes gekamd, net pak aan, schoenen gepoetst en dan toch weer die.... aaaaaaah: witte sokken! Waarom trekken mannen witte sokken aan als ze mooi voor de dag willen komen? Dat moet iets van een vorige generatie zijn, toen wasmachines nog schaars waren en één douche per week een luxe was. Zie mij fris geboend zijn! Een vouw in mijn vlekkeloze onderbroek en mijn sokken witter dan wit! Mama's ideale schoon-zoon. Mooi thema voor een foto-serie. ;D

Geen respect voor het weekend, die PIMs. ;D Helemaal in het begin staat dat winkeltrouw doorgaans sterker is dan merktrouw. Neemt niet weg dat mensen category-hoppen. Dus voor wijn naar Aldi, en voor de lekkernijen naar Appie. Maar je ziet niet vaak dat ze een blokje omlopen als hun merk koffie uitverkocht is. Dan switchen ze gewoon naar het huisroodmerk. Mmm. Ik kan niet generaliseren, maar giganten zoals Unilever, Coca-Cola, Danone, Nestle en P&G hebben toch moeilijke jaren achter de rug en zijn nog lang niet door de storm heen. Voer voor juristen. Ik weet niet beter of immitaties zijn toegestaan, zie ook deze uitspraak van de Hoge Raad. Dit kan ik niet plaatsen of ik snap het niet of heb er nog nooit van gehoord, kies jij maar. Noem eens een voorbeeld. Neem bijvoorbeeld de stoommaaltijden van Albert Heijn. De koffiezetapparaten van Bodum die door Starbucks onder private label verkocht worden. Kijk eens wat The Gap doet in cosmetics. Of Virgin in consumer electronics. En McDonald's bestaat zelfs bij de gratie van innovaties door die door suppliers exclusief aangeboden worden. Het is misschien een wat minder zichtbare ontwikkeling, omdat de betrokkenen niet te koop lopen met hun onderlinge samenwerking, maar daarom niet een onbestaande ontwikkeling. En nou heb ik recht op vrijetijd! ::)

Ja hoor, tuurlijk mag zo'n discussie pittig zijn. Daarom leun ik expres één kant op, in de hoop dat iemand tegenwicht gaat bieden. Wat trouw betreft. Waarschijnlijk heb je gelijk dat zowel merk- als winkeltrouw in algemene zin afnemen. Merkdominees roepen graag dat hun brands de plaats innemen van kerken en politieke stromingen, maar waarschijnlijk staan al dat soort instituties onder vuur. We zijn in dit tijdperk van steeds meer nieuwe prikkels eigenlijk nergens nog echt trouw aan, en zeker niet aan zaken die we niet echt wezenlijk vinden. En juist omdat we zoveel mediageweld over ons heen krijgen, worden we relatief ongevoelig voor alles dat eigenlijk alleen nog imago is. Maar binnen die algemene trend van afnemende trouw worden fabrieksmerken harder getroffen dan winkels, gewoon om praktische redenen. Het nadeel van een blokje omlopen voor Van Nelle-koffie is immers een stuk groter dan het nadeel van een huismerk kopen. En dat hebben supermarkten dankzij hun klantkaartgegevens de afgelopen jaren zelf kunnen zien. Senseo Crema is ontwikkeld omdat men bij Douwe Egberts als de dood was voor deze trend. Hun roodmerk mag dan wel marktleider zijn, uit markonderzoek wisten ze dat zeer kwetsbaar zijn. Op prductniveau is roodmerk inwisselbaar en qua imago is het totaal vertrut. Dus een drastische innovatie was nodig, en liefst eentje die niet zo makkelijk te kopiëren is. Enfin, je ziet het: ze hebben nu een (half) jaar voorsprong op volgers. Van een echte customer lock-in is dan ook geen sprake, want schijnbaar is de productverbetering niet echt goed gepatenteerd. Was het merk belangrijk? Misschien omdat Douwe Egbers nog distributie had. Ben je die eenmaal kwijt dan is het lastig terug te komen op het schap, zelfs met een extreem beter product. Dat merk op zichzelf zegt dan ook niet zoveel. Temeer daar retailers dolgraag samenwerken met fabrikanten die merkloze innovaties aanbieden, op exclusieve basis. Dat is dan ook een concurrerend model voor de toekomst, concurrentie op kanaalniveau...

Met alle respect, je haalt een paar dingen door mekaar. De hype waar jij op doelt, waren internet-startups als pets.com die honderden miljoenen investeerden in merkbekendheid in de verwachting dat merkbekendheid op den duur tot sales zou leiden. Die luchtbel is al jaren leeg. Het besef dat ook gevestigde merken als Verkade en Grolsch kwetsbaar zijn, dringt nu echter keihard door. Daarvoor is jaren geleden al gewaarschuwd (denk aan de cola-wars van tien jaar geleden) maar dat was voor de Pickwicks van deze wereld 'not their cuppa tea'. Bij universiteiten, hogescholen en opleidingsinstituten als het NIMA staat brand burnout amper op de agenda. (Ja, ik overdrijf een beetje... :))

Beetje verder uitgewerkt... In de automotive markt zijn een paar categorieën bedrijven actief. De geautoriseerde dealers, tweedehands leveranciers, reparatie- en herstelbedrijven en dan nog van die kwikfitters. Stel nu eens dat je één categorie pakt en daar een sectorbrede test op uitvoert. Bijvoorbeeld de dealers die aangesloten zijn bij de NDA. Je test hun sites met een standaard testtool, bijvoorbeeld Webcheck of PointForward van Compuware. Met de resultaten maak je een ranking die je al dan niet samen met de NDA of een automotive vakblad publiceert als de Automotive Periodieke Keuring oftewel website-apk, samen met een paar tips ter verbetering. Van het geheel maak je een rapportje dat je gepersonaliseerd aanbiedt aan de betrokken bedrijven.

Dat gaat alleen op voor producten waar de consument een sterke binding mee heeft. Die zijn er best nog, ga maar na hoe je zelf inkopen doet. Alleen is dat aantal veel kleiner dat de merken-maffia ons doet geloven. Ik gebruik het woord maffia bewust, want hoewel het fenomeen branding niks met misdaad te maken heeft, is er wel sprake van een zekere organisatiegraad. Zie hoe op menig opleiding inmiddels marketing synoniem is geworden met branding. Uit individuele cases zijn regeltjes afgeleid waarmee een algemene geldigheid gesuggereerd wordt. Dat noemen we wel merkenbouwen. Met als gevolg dat het wemelt van de merkexperts, die veel van communicatie weten, maar verders niet. Door de nadruk op merkenbouwen sec en het negeren van productontwikkeling en distributie zijn veel fabrikanten nu in de hoek beland waar de klappen vallen. Helemaal mee eens. Die fout is echter decennia geleden al gemaakt, toen de praktijkervaringen van vroegere merkenbouwers omgezet zijn in modellen en methoden die inmiddels door duizenden fabrikanten gekopieerd worden. Het wemelt nu van de me-too producten die alleen op het vlak van imago nog een flinterdun verschil vertonen. Er worden miljarden besteed aan imago-campagnes, en de supermarkten zeggen daarom terecht tegen fabrikanten: die kostbare reclame rechtvaardigt jouw hogere prijs niet! Aldi vult immers zijn schappen met evenwaardige producten onder een fancy label, en de prijsverschillen zijn te groot geworden. De bokken worden thans van de schapen gescheiden, en degenen die overblijven zijn de merken die behalve in hun imago ook zijn blijven investeren in productverbetering. Dat zijn de schapen met een goeie melkopbrengst en dus niet de bokken met bravoure.

Supermarkten als Albert Heijn, Super De Boer, Edah en Konmar halen nu streng de bezem door het schap. Menig bekend merk wordt daar thans rücksichtlos geschrapt. Niet de kleine c- of b-merkjes; nee, ook grote a-merken zoals Campina, Omo, Hak, Croky, Verkade, Venco en zelfs Grolsch voelen de hete adem in hun nek. Dat meldde Adformatie althans vorige week. Het zat er trouwens al jaren aan te komen. Veel merkfabrikanten weten niet goed hoe ze hun merk interessant en relevant moeten houden. Er wordt best leuk reclame gemaakt voor hun producten, maar in de winkel vallen ze niet meer op. Daar staan immers goedkopere en soms zelfs betere alternatieven onder huismerk. De consument koopt dat a-merk nog uit gewoonte, maar als het op een goede dag weg is dan stapt de consument moeiteloos over naar een alternatief. Dat is de afgelopen jaren meermalen getest. Zijn consumenten merktrouw of winkeltrouw? Haal een bekend merk even weg en zie wat er gebeurt: de consumenten gaat niet naar een andere winkel om zijn favoriete merk te kopen, maar hij kiest een vergelijkbaar product! Winkeltrouw wint van merktrouw. De winkelier laat dus alleen de meest winstgevende merken staan, en saneert de fabrieksmerken waar hij te weinig aan verdient. De fabrikant die niet drastisch zijn prijzen verlaagt of met werkelijke inoovatieve producten komt, verliest zijn schappositie. Daarom deze stelling ter discussie: de meeste merken zijn niet relevant!

Wees reeël en ga ze niet het vel over de oren trekken; daar word je namelijk een beetje zure ondernemer van. Vraag wat je zelf in een vergelijkbare situatie zou willen betalen. Spreek eventueel zelfs je teleurstelling uit en vraag waarom ze nu overschakelen op een 'echt' bureau; misschien heeft je dienstverlening wel een paar manco's (media-inkoop, print-buying, webdesign) waar je iets aan kunt doen. Door de zaak niet meteen op scherp te zetten, hou je de deur open in het geval dat dat nieuwe bureau toch een beetje tegenvalt. Dat gebeurt namelijk vaak... En dan keren opdrachtgevers met hangende pootjes terug bij adviseurs en leveranciers die voorheen blijk gaven van meedenk- en -werkvermogen. Succes!

Het lijkt me logisch dat je typische ondernemersvaardigheden het beste leert door in het diepe te springen. Mij gaat het echter om die andere zaken, zoals kennis van de sector, kennis van je vak en behandeling van klanten. Op school krijg je doorgaans niet de laatste en de beste kennis. Scholen werken met common knowledge, met kennis die in praktijk beproefd is. In het vak zelf vind je bedrijven die daar jaren op vooruit loopt. Als ambitieuze afgestudeerde kun je je schoolkennis gaan uitventen, maar toch begin je met een achterstand. Ik zie teveel starters op een te laag niveau blijven hangen, gewoon door gebrekkige praktijkkennis. Zelfs als je van plan bent om voor jezelf te beginnen, dan is het een goede investering om eerst een jaartje of zo mee te lopen in een bedrijf dat in jouw sector zeer goed bezig is. Daar haal je echte praktijkkennis vandaan en doe je concrete ideeën en handige contacten op voor je eigen startup. Maar dan moet je niet suffig op een achterkantoortje blijven zitten natuurlijk. Zie het als de stap in hink-stap-sprong!

Leren ze ook Engels, daar op de Erasmus? ;D