Edward

Ook wij wensen iedereen een heel gelukkig, gezond, succesvol en ondernemend 2006.

Over dit onderwerp is al het nodige gemeld in deze draad: Geldigheid online handtekening Om herhaling van zetten te voorkomen wordt deze draad gesloten.

Ik ben het volledig met MiekeM eens. Zaken die middels een collectieve inkoopactie zijn ingekocht door een werkgever met het doel om deze te leveren aan een werknemer zullen naar mijn mening zonder twijfel kunnen worden aangemerkt als een consumentenkoop. Dit wordt wellicht anders als de werkgever omtrent het pc-prive project geen mededelingen doet aan de verkoper en de laatste derhalve ook geen wetenschap daaromtrent kon hebben. In alle andere gevallen zal de rechter de consument al snel in de plaats van de werkgever stellen en aanmerken als contractpartij. Tot zover mijn verwachting. Juridisch gezien is het een interessante vraag, die wellicht nadere aandacht verdient. Wat hierover in de parlementaire geschiedenis en-of rechtspraak is gezegd, is mij zo niet bekend, dat vergt nadere studie. Los van een uitputtend juridische onderbouwing, merk ik op dat het er inderdaad op lijkt dat de consument steeds veeleisender wordt. Consumentenprogramma's zijn gewild, de Rijdende Rechter is een geliefd en rechtsbijstandsverzekeringen zijn goedkoop. Al met al draagt dat bij aan het sentiment en de bewustwording, waardoor de consument - terecht of niet - eerder op zijn strepen staat. Het woord advocaat doet soms wonderen, maar het is de vraag in hoeverre je daardoor moet laten afschrikken. De vraag is ook of je dit soort kwestie langs juridische weg moet oplossen. Jullie zijn daar zelf ook van bewust en trachten uit coulance zaken te regelen. Met onredelijke consumenten is echter niets te beginnen. Er zullen altijd mensen blijven die uit principe gelijk willen hebben. Bedenk echter dat de schade die een consument leidt doorgaans niet de waarde van de pc bedraagt, maar enkel de herstelkosten. De kosten van een advocaat wegen hier niet tegen op. De kans dat de consument daadwerkelijk een advocaat inschakelt is niet zo groot. Groter is de kans dat de consument aanspraak maakt op zijn rechtsstandverzekering. Of je nu te maken hebt met een advocaat of een rechtsbijstandverzekeraar zal in beginsel voor de verkoper weinig uitmaken. In beginsel, want ook een rechtsbijstandverzekeraar komt niet zomaar in actie. De polissen kennen altijd een ondergrens van (voor zover mijn kennis actueel is) minimaal € 200,-. Daarboven kennen de polissen vaak een voorbehoud tot afkoop, indien het belang van de zaak niet opweegt tegen de kosten.

Een aandeelhouder van een BV is wat anders dan een zelfstandige. Wat bedoel je precies met de onderstaande vraag? Los hiervan, houd er rekening mee dat met het staken van de activiteiten en het in een stille vorm voorzetten van de vennootschap, deze onverminderd aansprakelijk blijft voor wat betreft de verplichtingen die zij in het verleden is aangegaan.

De telefoonnummers komen overeen met de naam van de afzender? Yep, van beide personen

Hicham .. en Annemarie ..., inderdaad. Heel vreemd. Ik zat zelf te denken aan een PDF virus, maar waarom kloppen de telefoonnumers dan die betrokkenen hebben opgegeven?

Daar zat ik dus ook aan te denken. De enige bijlage was een pdf file.

Onlangs ontvingen wij vlak achter elkaar twee solicitaties per e-mail. In eerste instantie hebben wij hieraan geen aandacht besteed omdat betrokkenen een financiele achtergrond hadden en dus weinig voor ons konden betekenen. Omdat we altijd even reageren op sollicitaties had ik mij voorgenomen om vandaag onze reactie te geven. Bij het openen van de berichten viel mij op dat beiden berichten dezelfde tekst bevatten, behoudens de naam, de cv's de zelfde opmaal, font, beiden in .pdf en ook nog eens dezelfde emailadressen bevatten fianancial@mail15.com. Zijn er meer ondenemers benaderd of zit hier iets anders achter?

Allereerst even een onjuistheid rechtzetten. Een VOF en maatschap zijn geen rechtspersonen, maar rechtsvormen. Beide zijn samenwerkingsverbanden. Ik denk dat een maatschap hier niet aan de orde is, juridisch noch praktisch, om meerdere redenen. Wat jullie willen voeren is feitelijk een onderneming. Het eigen vermogen van de onderneming wordt in belangrijke mate bepaald door het Stock materiaal. Zou je dit in een maatschap willen doen - hetgeen niet kan - dan valt het Stock materiaal in het vermogen van de maten en niet in dat van de onderneming. Daarmee stuit je op allerlei juridische complicaties. De maatschap is als rechtsvorm niet geoorloofd om een dergelijke onderneming te voeren, noch daargelaten dat het niet praktisch is. Dus blijft alleen de VOF over. .

Nationale Nederlanden en AON hebben hierin in ieder geval ervaring en de juiste producten.

Is dit bij een proof of concept niet te doen gebruikelijk? Dit is misschien de hoofdregel, maar ik zie in praktijk juist dat veel bedrijven stuiten standaard. Daarnaast staat standaard naar mijn mening de ontwikkeling/innovatie in de weg en draagt standaard software juist bij aan een kokervisie op ICT gebied. Maar laat ik hier maar over ophouden voordat we volledig off topic gaan. Misschien iets voor een nieuw draadje.

Kip of ei, ik denk dat iedere ondernemer op dit forum tegen dit probleem aanloopt. Zo ook de vraag: Begin ik met personeel, of met klanten en stem ik daarop mijn personeelsbehoefte af? Ondernemen = risico nemen. Als jij voldoende verrtrouwen hebt in je eigen kunnen leg dan je ei en zorg dat het kuiken een mooie hen wordt. Succes.

Brand zal doorgaans onder de opstalverzekering kunnen worden gebracht, maar doorgaans vallen daar geen goederen en inventaris onder. Deze dienen apart verzekerd te worden. In dat verband kan de verzekeringsagent van de wederpartij ten dele gelijk hebben. Voor zover mijn verzekeringskennis reikt dien jij zelfstandig zorg te dragen voor een goederen en inventarisverzekering..Wellicht dat de eigenaar van het magazijn geheel of ten dele voor deze dekking heeft gezorgd (dat gebeurt vaker), maar dan zou ik toch minimaal een kopie van de polis willen zien. Bekijk daarin tenminste of jij als huurder ook onder de verzekerde hoedanigheid valt en of de dekking van de verzekering toereikend is. Let voorts op de beperkingen in de verzekering, in het bijzonder de uitsluitingsgronden. Hou er daarnaast rekening mee dat indien je vertrouwt op de verzekering van een derde, je ook afhankelijk bent van de zorgvuldigheid van de verhuurder el alle overige huurders. Gedeelde opslag betekent een groot risico. Zeker indien er ook (brand)gevaarlijke stoffen en of producten worden opgeslagen. Bij een calamiteit kan dit tot bijzonder vervelende situaties leiden wanneer een verhuurder onvoldoende aan zijn toezicht of overige verplichtingen heeft voldaan. Lastig wanneer jij als schuldloze derde geen aanspraak kunt maken op uitkering van de verzekering omdat de verhuurder of medehuurder verwijtbaar heeft gehandeld in strijd met de polis. Uiteraard kun je deze partij alsdan daarop aanspreken, maar die weg is lang. Voor wat het waard is: Wij raden onze klanten bij distributie en opslag overeenkomsten doorgaans aan om zelf zorg te dragen voor de verzekering omdat vaak de dekking van de verhuurder of distributeur ontoereikend is en om de overige redenen voornoemd. Succes.

Hangt het feit dat er weinig verkopers zijn met een WO achtergrond niet simpelweg samen met het feit dat sales geen wetenschap is en dus ook niet als WO wordt aangeboden? Statistisch gezien is de kans op een verkoper met een WO achtergrond dan toch ook geringer.

Willem, Dit gebeurt met de inkoop van IT producten toch redelijk vaak. Er zijn meerdere aanbieders die zich bedienen van een zogenaamde "proof of concept". Onlangs heb ik dit nog weer meegemaakt bij een request for proposal, meerdere aanbieders boden een dergelijke test aan. De klant voor wie ik werkte had een sterke voorkeur voor de desbetreffende aanbieders.

Helemaal mee eens. Het kost veel zweet en tranen, maar is een prima richtsnoer. Maak er echter geen bijbel van (letterlijk en figuurlijk). Om maar met een simpel praktijkvoorbeeld te eindigen. Wij zien met enige regelmaat start-ups. De ene met enkel een idee en een bierviltje, de ander met een uitgewerkt plan. Beiden kunnen slagen, maar in de regel zie ik toch dat de partij die een onderneming start met een goede voorbereiding in een uitgewerkt plan er gemakkelijker in slaagt om zijn plannen te verwezenlijken dan de quick-starter.

Alleen daarom is het al jammer dat de rechtspraak nog geen antwoord heeft. De tijd zal het echter leren. Over de vraag wat voldoende is laat ik volledig aan de wijsheid van vraagsteller over om een kosten-baten afweging te maken. Maar persoonlijk zou ik hier ook bereid zijn om het risico te aanvaarden.

ICTRecht, ik ben het zeker met je eens dat dit pragmatisch en praktisch is, maar over de mate van rechtsgeldigheid kan veel discussie worden gevoerd. Waar het feitelijk om gaat is de betrouwbaarheid. Artikel 3:15, tweede lid Burgerlijk Wetboek stelt eisen aan die betrouwbaarheid. Een elektronische handtekening wordt betrouwbaar genoeg wordt geacht wanneer: - zij is op unieke wijze aan de ondertekenaar verbonden; - zij maakt het mogelijk de ondertekenaar te identificeren; - zij komt tot stand met middelen die de ondertekenaar onder zijn uitsluitende controle kan houden; en - zij is op zodanige wijze aan het elektronisch bestand waarop zij betrekking heeft verbonden, dat elke wijziging achteraf van de gegevens kan worden opgespoord; - zij is gebaseerd op een gekwalificeerd certificaat als bedoeld in artikel 1.1, onderdeel ss, van de Telecommunicatiewet; en - zij is gegenereerd door een veilig middel voor het aanmaken van elektronische handtekeningen als bedoeld in artikel 1.1, onderdeel vv, van de Telecommunicatiewet. Waar het feitelijk op neer komt is dat de cerficaatdienstverlener juridisch een TTP status moet hebben wil de electronische handtekening volledig kwalificeren als een handtekening in de zin van de wet. Stikt genomen voldoen slechts weinigen aan deze vereisten. Met de wet als maatstaf zou in al die individuele gevallen een discussie kunnen worden gevoerd over de mate van rechtsgeldigheid van de electronische handtekening. Bottom line: Hoe minder hufterproof de technologie, des te meer de rechtsgeldigheid in het geding komt. Waar het in de e-commerce vooral om draait is snelheid en kostenreductie. Hoe minder bewerkelijk, hoe goedkoper. Iemand die meer risico wil en/of kan lopen zal geneigd zijn om voor een minder betrouwbare techniek te kiezen. Een partij met grote belangen zal eerder geneigd zijn op safe te spelen en kiezen voor een methode die dicht(er) bij de wet ligt. Een gescande handtekening heeft zeker juridische waarde, in de verhouding met de wettelijke maatstaf voornoemd is die waarde echter betrekkelijk. Maar, zoals gezegd, hoe ver wil de gebruiker gaan?

Er is niets omslachtigs aan. De enige die feitelijk iets aan code moet installeren ben jij als aanbieder. De klant zelf heeft er alle belang bij dat niet Jan en alleman op zijn naam producten kan bestellen zonder authentificatie. Dit voorkom je door het unieke certificaat, zoals bijvoorbeeld Izemail. Gewone certificaten kun je hiervoor ook gebruiken, maar daarvoor zul je meer zelf moeten knutselen, hetgeen bewerkelijker en waarschijnlijk duurder is. Los daarvan: Een klant zal eerder geneigd zijn om gebruik te maken van proven technology, dan een onbekend product. Het is niet aan mij om een product te promoten, waar nog eens bij komt dat er meer wegen zijn die naar Rome leiden, maar als het Deimos primair gaat om de rechtsgeldigheid en acceptatie dan zijn er goede producten op de markt, waarmee het risico van discussie omtrent de rechtsgeldigheid aanmerkelijk kan worden beperkt.

Niet duidelijk welke je precies bedoelt, maar het ondernemerscafe ligt ook op kruipafstand van Pepijn en dat is officieus gebombardeerd tot stamkroeg van Higherlevel. Niet in de laatste plaats vanwege de goede relatie met het bediend personeel. ;)

Bondig verhaal ExTax, Puntje erbij. Fiscaal recht is nooit mijn hobby geweest. Ik vraag mij alleen nog af waar ongeveer het omslagpunt ligt en wat in dit verband het pensioenopbouw in eigen beheer nog kan betekenen voor het drukken van de VPB.

Leuk bedacht, maar zoals gezegd krijg je het systeem niet sluitend. De klant die de gescande of met muis getekende handtekening betwist is, zal ook zo leep zijn om de email te betwisten. Het is twijfelachtig of de klant daarin slaagt, maar je blijft een risico houden dat de klant wars gaat liggen.

Een terecht onderscheid. De digitale handtekening is in de wet opgenomen in artikel 15a, boek 3 Burgerlijk Wetboek, naar aanleiding van de EU Richtlijn 99/93/EG. De richtlijn maakt een onderscheid tussen de handtekening die met geavanceerde techniek (encryptie en certificaten) tot stand is gekomen en de gewone handtekening die met behulp van bijvoorbeeld scannen tot stand is gekomen. Voor beiden geldt dat deze in beginsel rechtsgeldig zijn zolang maar voldoende duidelijk is dat de handtekening autentiek c.q betrouwbaar is. Voor wat betreft de digitale handtekening is dit geen probleem om de betrouwbaarheid vast te stellen. Dit is anders indien het gaat om een gescande handtekening. Hiermee is toch gemakkelijker fraude te plegen. Het probleem doet zich pas voor indien een klant de rechtsgeldigheid betwist. Je tracht dit te ondervangen door het systeem alleen toe te passen bij de bestaande klanten, maar honderd procent sluitend krijg je het systeem niet. Indien de klant de gescande handtekening betwist, heb jij alsnog een bewijsprobleem. Maar laten we vooral praktisch blijven. Hoe groot is de kans dat een klant misbruik zal maken en wat zijn dan je risico's?

Beste Ezedebe, Zoals je de situatie beschrijft lijkt het er op dat je vreselijk genaaid bent door de desbetreffende projectontwikkelaar. Procesrechtelijk gezien is het verschil in uitspraak wellicht te verklaren, maar daarvoor zal veel meer achtergrondinformatie zijn. Zonder die achtergrondinfo is het moeilijk om te achterhalen wat een rechter verkeerd zou hebben gedaan. Procesrechtelijk is hoger beroep in eerste instantie het enige normale rechtsmiddel om fouten aan de kaak te stellen. Er is ook nog een buitengewoon rechtsmiddel, de zogenaamde herroeping. De grond hiervoor zijn: . de uitspraak berust op bedrog door de wederpartij; De uitspraak is tot stand gekomen op basis van stukken waarvan de valsheid na de uitsrpaak is erkend of door de rechter is vastgesteld Jij krijgt na de uitspraak stukken in handen die van beslissende aard zijn en door toedoen van de wederpartij zijn achtergehouden . Herroeping van een vonnis is mogelijk binnen een termijn van drie maanden nadat de grond voor de herrroeping is ontstaan en jij daarmee bekend bent geworden. Een herroeping moet middels een dagvaardingprocedure worden ingesteld bij de rechter die in laatste instantie de zaak inhoudelijk heeft beoordeeld.Indien de rechter van oordeel is dat terecht om herroeping is verzocht dan dient hij het geding te heropenen. Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn twee verschillende zaken. De meest effectieve weg is toch de juridische weg. Er zijn ook mensen die ageren tegen bepaalde rechters/justitie/advocaten en vermeende corruptie langs andere wegen aan de orde proberen te stellen, maar daarvoor zul je een zeer lange adem moeten hebben.

6 januari in Den Haag? Uitstekend plan!!