ronaldinho

Je moet wel bedenken dat 'zakelijk' steeds weer een andere definitie kent. Voor de inkomstenbelasting is woonwerkverkeer zakelijk, voor de omzetbelasting juist weer privé. En de verzekeraar is uiteraard ook niet gebonden aan een fiscale definitie van zakelijk verkeer. Wellicht zullen de algemene voorwaarden hier uitkomst bieden. Daarnaast zit er dus een verschil tussen verzekeringstechnisch zakelijk rijden en wel/geen btw in aftrek kunnen brengen. Wil je zakelijk (volgens de definitie van de verzekeraar) kunnen rijden, dan moet je zorgen dat dat onder de dekking valt. Wil je geen gedoe met kilometers, dan moet je zorgen dat de verhouding zakelijk/privé voor de verzekering niet uitmaakt. Een dergelijke voorwaarde wordt niet voor niets gesteld, en je hebt zelf de keuze om daar wel of niet mee akkoord te gaan.

Kun je misschien eens overzichtelijk aangeven wie nu wat van wie geleend heeft, tegen welke voorwaarden en met welk doel? Want ik snap er nu weinig van (en wellicht is de inspecteur ook het overzicht een beetje kwijt) en kan niet eens zien of de betreffende lening nu ziet op de eigen woning of de box 3 woning. Qua renteaftrek (indien box 1 woning): Eerst moet worden vastgesteld of er sprake is van een lening, daarna moet worden beoordeeld of de rente ook zakelijk is. Is er sprake van een lening met een onzakelijke rente, dan moet die rente worden gecorrigeerd. Loopt de uitlener een onzakelijk debiteurenrisico, dan kun je ook nog problemen verwachten met de aftrekbaarheid van een eventuele afwaardering. Kennelijk komt de inspecteur al niet verder dan de eerste vraag en zul je hem daar eerst van moeten overtuigen (al dan niet in de bezwaarfase).

Waar ga je dan het oprichtingskapitaal op storten? Als je alles administratief netjes en aantoonbaar (inclusief dagtekening, zodat ook achteraf te zien is wanneer de rekening nu precies is geopend, etc.) afwikkelt, hoeft het overigens geen problemen op te leveren.

Iets genuanceerder: Afschrijving wordt (bij lineaire afschrijving) bepaald door (aanschaffingskosten -/- restwaarde) / verwachte levensduur (naar tijdsgelang indien niet het hele jaar in gebruik), met als fiscaal maximum 20% van de aanschaffingskosten (zonder rekening te houden met restwaarde). Je kunt dus ook in minder dan 5 jaar afschrijven, afhankelijk van de restwaarde. Daarnaast kan op een in 2011 aangeschafte, zeer zuinige personenauto willekeurig worden afgeschreven tot maximaal 50% per jaar (maar niet meer dan daadwerkelijk betaald).

Verliesverrekening gaat in beginsel automatisch (alleen wanneer je gebruik zou maken van de tijdelijke verlengde carry back moet je daar om vragen), maar het is wel belangrijk om in de gaten te houden dat de belastingdienst dit correct verwerkt. Daarbij wordt het verlies van ieder jaar apart bijgehouden en worden de oudste verliezen het eerste verrekend. Dus een verlies van 2006 kan tot en met 2015 worden verrekend, een verlies van 2007 tot en met 2016, etc. Stel het verlies in 2006 is 1000 en in 2007 2000. De winst in 2011 is 2000. Dan verreken je eerst het verlies van 2006 met 2011. Dan blijft er 1000 winst over in 2011. Vervolgens verreken je het verlies van 2007 met de resterende winst van 2011. Er blijft dan nog 1000 verlies uit 2007 over, dat tot en met 2016 is te verrekenen. In een verliesjaar krijg je een verliesbeschikking, doorgaans op het aanslagbiljet opgenomen. In een winstjaar krijg je een verrekeningsbeschikking, vaak ook op het aanslagbiljet opgenomen. Daarnaast staat er vaak op het aanslagbiljet nog een overzichtje van de nog te verrekenen verliezen, maar dat is alleen een reminder zonder formele status.

Wellicht is het dan goed om even het formele standpunt van de staatssecretaris hierover na te lezen.

Middeling staat voor iedereen open, dus ja. Wel moet je uiteraard boven het drempelbedrag uitkomen, anders heb je er niets aan. Een jaar mag maar 1 keer in middeling worden betrokken, dus het is wel nuttig om na te gaan welke combinatie van 2 opeenvolgende jaren het meeste oplevert. In die zin kan het handig zijn om af te wachten tot je een inschatting van de inkomsten in 2012 en evt. 2013 kunt maken.

In verband met de overdrachtsbelasting zou ik verwachten dat de beoogde leveringdatum vóór 1 juli 2012 zal liggen. Wil de koper er ruim voor die datum al in, dan zou het ook nog in 2011 kunnen zijn, in verband met de tijdelijk verlengde termijn voor het 'zonder' overdrachtsbelasting weer doorverkopen van de woning.

Tja, zo is er pas ook nog een ambtenaar aangehouden omdat hij wat extra teruggaven "regelde". Maar in de meeste gevallen zijn dit klok/klepel-verhalen, die achteraf net iets anders in elkaar blijken te steken.

Nee. 'Sommige gevallen' slaat op situaties waarin de dga meer dan 1/3 van de aandelen heeft. Alleen dan kan hij (in combinatie met de 2/3-eis voor ontslag) immers zijn eigen ontslag tegenhouden. Of een STAK werkt is maar de vraag. De ene keer wel, de andere keer niet. Bovendien kun je je natuurlijk afvragen of de 50%-aandeelhouder wel akkoord zal gaan met slechts 1/3 van het stemrecht. maar dat is een kwestie van overleg.

Je geeft wel heel erg karige informatie, dus ik kan alleen wat algemeenheden vertellen. Op zich maakt de nationaliteit van de betrokkenen geen verschil. Je kunt de meeste andere topics hierover nagenoeg een op een toepassen. Iemand die tenminste 5% van de aandelen heeft in een BV en daar werkzaamheden voor verricht is DGA (maar ook 'gewoon' werknemer). Met 50% van de aandelen is er doorgaans geen verzekeringsplicht voor de werknemersverzekeringen. De holding is doorgaans niet aansprakelijke voor schulden en verplichtingen van de werkmaatschappij, tenzij er bijzondere omstandigheden zijn. Die bijzondere omstandigheden zijn bijvoorbeeld wanbestuur. Dat kan zich overigens al voor doen als niet (tijdig) een melding betalingsonmacht wordt gedaan, terwijl dat wel is vereist.

Maar uiteraard doe je er verstandig aan de beloningsstructuur schriftelijk vast te leggen. Immers, het zou anders zomaar kunnen dat de aandeelhoudersvergadering een enorme managementfee toezegt voor die paar taken die de medeaandeelhouder nog als bestuurder uitvoert. Gebruikelijk loon is slechts een fiscale bepaling en zegt weinig over de civielrechtelijke verhoudingen. Zelfde geldt voor andere afspraken zoals vaststelling van de hoogte van het dividend, etc. Allemaal goed vast te leggen in een aandeelhoudersovereenkomst.

Houd er rekening mee dat voor het privégebruik van de vakantiewoning van de ltd. wel moet worden betaald. Dit levert dus omzet en belaste winst op, die ook weer naar privé moet (belast). Wordt er niet betaald, dan moet je het toch verwerken alsof er wordt betaald en dus direct belasting betalen. De verhuur aan derden leidt uiteraard ook tot een belast resultaat, het is dan een kwestie van rekenen en inschatten wat voordeliger is: gecombineerde vennootschapsbelasting/inkomstenbelasting (inclusief de kosten van het onderhouden van de ltd, je hebt bijvoorbeeld een jaarrekening en een aangifte nodig), of box 3. Mocht het om buitenlandse vakantiewoningen gaan, dan krijg je in alle gevallen te maken met de belastingheffing in het land waar de woning is gelegen (waar de belastingheffing doorgaans ook afhankelijk is van de rechtsvorm).

Als je kunt kiezen tussen wat moet, wat mag en wat praktisch is... Ik zou een klembord kopen. Vervolgens elke dag/rit een velletje met welke hond je op gaat halen, in welke volgorde. Kan met pen, of even uitprinten. Als je instapt noteer je (eventueel) de km-stand, zet de dagteller op 0 en bij ieder adres krabbel je even de stand van de dagteller erachter. Terugrit (zal in omgekeerde volgorde zijn?) gewoon van onder naar boven doornoteren, heb je dus twee standen naast elkaar. En tenslotte als je weer terug bent vermeld je nog even de eindstand van de km-teller (en de dagteller, voor het totaal). Heb je een pracht van een administratie en je weet meteen zeker dat je geen hond vergeet. Ook handig als iemand ooit eens beweert dat je niet langs bent geweest. En het is nauwelijks extra werk, want je schrijft nu neem ik aan ook ergens op welke honden je wanneer uit gaat laten?

Vanwege het liquiditeitsvoordeel: hoe meer je afschrijft, hoe lager de winst en dus hoe lager de belastingheffing. Maar ook: hoe hoger later de winst, dus de belasting die je nu bespaart, betaal je later alsnog. Maar in de tussentijd heb je dat bedrag aan belasting wel gratis kunnen gebruiken. Wel even opletten dat je niet nu je winst zoveel verlaagt dat je in een lagere tariefschijf uitkomt, terwijl de extra winst straks wel in de hogere schijf valt. Dan kan het voordeel ook een nadeel (althans, feitelijk een dure 'lening') worden.

Interessante weetjes: De redactie van de btw-almanak van Elsevier bestaat voor een groot deel uit medewerkers die (tevens) werkzaam zijn bij de Belastingdienst. Sinds 1 juli 2011 is woon-werkverkeer voor de btw privé (en voor de IB/LB nog steeds zakelijk). Met een verklaring geen privégebruik/uitsluitend zakelijk gebruik heb je dus niet voldoende bewijsmiddelen om de btw-correctie voor privégebruik van een (voor zowel de IB als de btw) zakelijk geëtiketteerde auto te voorkomen. Onder omstandigheden kan het handig zijn een partiële rittenadministratie bij te houden: alleen de zakelijke ritten, met onderscheid naar puur zakelijk en woon-werkverkeer. In combinatie met de kilometertellerstand aan begin en eind van het jaar weet je dan: a. hoeveel km a 19 ct/km je kunt vergoeden/in aftrek kunt brengen; en b. wat de verhouding privé/zakelijk is tbv de btw aftrek of correctie. Mogelijk kun je, als je (bijna) altijd eerst naar je werkplek rijdt, in plaats van de km-registratie van de woonwerkkm's ook uitgaan van de forfaitaire berekening (214 werkdagen bij full time dienstverband gedurende het hele kalenderjaar). Maar dat heb ik niet nader onderzocht: het is een praktische handreiking die geldt voor vaste reiskostenvergoedingen aan werknemers, meer niet.

Wellicht omdat de Nederlandse Federatie van Belastingadviseurs inmiddels met het College Belastingadviseurs tot het Register Belastingadviseurs? ;) Ik zie overigens nog wel mogelijkheden: In WOZ-procedures is de kans relatief groot dat je gedeeltelijk gelijk krijgt. Dat betekent dat de gemeente gedeeltelijk ongelijk krijgt en óók griffierechten moet betalen: € 5.000 om precies te zijn. Dat biedt dan natuurlijk aardig wat onderhandelingsruimte, als je beseft dat dat in veel gevallen méér is dan dat het vasthouden aan de hogere WOZ-waarde op zou kunnen leveren. Proceseconomie ;D

Kennelijk verwacht die schuldeiser op die manier de grootste aflossing te kunnen krijgen. Dat betekent dat de andere schuldeisers dus minder krijgen en de curator (en die schuldeisers) dus moord en brand zullen roepen.

Emigreren is prima als je in een ander land wil gaan wonen, maar niet om belasting te besparen. Bepaal, zonder met het financiële rekening te houden, hoe je je leven eruit wil laten zien: welk land, welk werk, etc. En wat wil je vrouw en kind en hoe staat je familie er tegenover? Bekijk vervolgens de financiële haalbaarheid van dat plan en hoe je, binnen dat plan, (belasting of anderszins) kunt besparen. Wat heb je aan pensioenvoorzieningen opgebouwd? Hoe veilig denk je dat je zit met een VOF met personeel? Zo zijn er nog wel wat afwegingen te maken.

Je hebt geen geld, maar je kunt wel een BV kopen die liquide middelen heeft? Heeft de BV ook schulden en zo ja, is de opeisbaarheid mede gekoppeld aan de (uiteindelijke) aandeelhouder? Welke andere lijken liggen er nog in de kast in die BV?

Praktisch gezien: - ofwel de schuldeiser die "mee moet" naar de BV zal zijn medewerking weigeren, omdat de BV onvoldoende vermogen heeft om de schuld af te lossen; - ofwel de curator zal moord en brand schreeuwen omdat de andere schuldeisers worden benadeeld; - of beide; - en als de BV failliet gaat, kan wellicht de bestuurder ook nog aansprakelijk worden gesteld, omdat hij een nogal slechte deal heeft gedaan (meer betaald voor de activa dan dat deze waard zijn, terwijl de activa in het faillissement waarschijnlijk voor een habbekrats af te halen zijn). Ik zeg niet dat het niet kan, maar de risico's zijn te groot om dit zonder goede begeleiding te doen.

Kun je iets meer verduidelijken over deze regeling? Kennelijk verricht je activiteiten vanuit een eenmanszaak voor de VOF of de andere vennoot, in plaats van dat je gewoon werkzaamheden voor de VOF verricht, waar je in het kader van de winstverdeling een vergoeding voor krijgt. Dat doe je echter niet als willekeurige leverancier, anders zouden de subsidievoorwaarden niet iets dergelijks kunnen bepalen.

Factoring?

Je zou voor de grap eens moeten kijken hoeveel bedrijven er wekelijks failliet verklaard worden. In dat geval wordt er écht niet betaald, hoor. Ook niet als het bedrijf meer dan 200 werknemers heeft.

En wat zijn de gevolgen als deze nieuwe klant vervolgens besluit om maar eens niet te betalen? Bij dit soort bedragen zou ik toch met bijvoorbeeld voorschotten werken. De klant is misschien wel gewend aan achteraf betalen, als hij vaker met dit soort bedragen werkt, zul je niet de enige zijn die (gedeeltelijke) vooruitbetaling van hem verlangt.