ronaldinho

Waarom sluit je niet de eigenwoninglening bij de bank over bij de eigen bv? Veek levert dat extra voordeel op. De drie-jaarstermijn sluit aan bij de oprichtingsdatum bij de bv, al is de termijn niet in beton gegoten.

Voor welk bedrag zou je die, bijvoorbeeld op marktplaats of aan een concurrent, kunnen verkopen? Voor dat bedrag breng je ze over naar prive. De boekwaarde trek je daarvan af en het verschil is winst (of verlies). Als je nog spullen gebruikt die al helemaal zijn afgeschreven, doe je daar hetzelfde mee (alleen is de boekwaarde dan 0).

Het spaargeld zit nu prive? Is het de bedoeling dat alle aandeelhouders evenveel (naar rato van hun aandelenbelang) geld verstrekken, of zit daar verschil tussen? Een lening is doorgaans wat gemakkelijker dan eigen vermogen. Agio storten is namelijk wel makkelijk, maar als je het er weer (onbelast) uit wil halen, zul je toch naar de notaris moeten. Een lening vanuit privé wordt aangemerkt als het ter beschikking stellen van vermogen en is in box 1 belast. Daarbij zul je een zakelijke rente moeten afspreken. De lening gaan bovendien voor de aandeelhouders: als er geen winst is, moet er (doorgaans) toch rente worden betaald en als de vennootschap wordt geliquideerd, krijgen eerst de schuldeisers hun geld terug en dan pas de aandeelhouders. Eigenlijk is het dus een nogal fundamentele beslissing die genomen moet worden, waarbij in de ene situatie het een beter is, en in de andere situatie het ander. Via forum is het niet zo makkelijk een juiste keuze te adviseren.

Vergeet ook niet na te gaan of alle partijen voldoen aan de voorwaarden om te mogen kiezen voor btw-belaste verhuur. Leg de optie belaste verhuur ook vast en zorg dat partijen jaarlijks verklaren nog steeds aan de voorwaarden te voldoen. Hoofdregel bij vastgoed is immers vrijgestelde verhuur.

Welke hypotheek? Aflossen van een lening heeft geen effect op het resultaat (anders dan dat je rentelasten daarna zullen afnemen). Je lost dus altijd af met geld dat je na belasting nog over hebt. Los van dat je jezelf niet kunt inhuren en die tijd dus ook niet kunt factureren, maakt het fiscaal geen verschil: in je aangifte zie je uiteindelijk een post winst uit onderneming en daar zit zowel het resultaat uit de vof als je eenmanszaak in verwerkt. Arbeidsbeloning kun je inderdaad een uurtarief voor afspreken met je medevennoot, maar er zijn ook andere mogelijkheden denkbaar. leg ook vast tot hoe ver je de vergoeding wil doorvoeren: tot maximaal de winst, of geheel los van de winst? In dat laatste geval kun je je medevennoot met een probleem opzadelen als er niet al te veel winst is en jij héél veel uren gaat werken. Dat zou namelijk kunnen betekenen dat helemaal onderaan de streep jij een winst hebt en je medevennoot een verlies. Zelfde geldt voor 'rente' over de stand van je kapitaalrekening. Ook dat kun je onderdeel van de voorwinstverdeling maken.

Ja, als je een onderneming staakt, moet je verplicht de stakingswinst uitrekenen en nee, je krijgt daar geen bericht van van de Belastingdienst. Dat vul je gewoon in in de aangifte over het jaar waarin je staakt. Dat stelt naar mijn verwachting in jouw geval weinig voor. Eerste vraag is of je (vanuit IB-perspectief) überhaupt een onderneming drijft (of een werkzaamheid). Hoe heb je in eerdere jaren de inkomsten verantwoord in je aangifte (met name in 2014) en hoe ben je van plan dit te doen voor 2015? Had je ook kosten in 2015? Heb je activa op je balans staan? Als je in 2014 aangifte hebt gedaan met winst uit onderneming of resultaat uit overige werkzaamheden, zou ik in de aangifte 2015 aangeven dat je die onderneming of werkzaamheid hebt gestaakt. Zonder activa of ander resultaat ten gevolge van de staking is de stakingswinst heel eenvoudig te berekenen: die is 0. Je totale resultaat is dan je omzet minus kosten, dus maximaal 48 euro. Daar over nadenken kost al meer dan je er maximaal aan belasting over zou moeten betalen. Alleen als je veel kosten hebt, kun je daar wellicht nog wat mee, maar dan kun je je afvragen of er in 2015 nog wel een bron van inkomen was.

Dat was onder de oude regeling zo. Onder de regeling aanwijzing dga 2016 moet je statutair bestuurder zijn om onder de verzekeringsplicht uit te kunnen komen. Zie bijvoorbeeld deze nieuwsuiting. Het door de Belastingdienst beschikbaar gestelde stappenplan (pdf) vermeldt dit ook. Enige escape is dan ervoor zorgen dat er geen sprake is van een (civielrechtelijke) dienstbetrekking (persoonlijke arbeid, loon en gezagsverhouding). Merk op dat de Hoge Raad daarbij een formelere insteek heeft dat (voorheen) de Centrale Raad van Beroep: de werknemer staat onder gezag van de de bestuurder, waarbij de (familie)relatie niet (meer) van belang is.

Hoezo? Dat lijkt me - bijvoorbeeld door toepassing van de MKB-winstvrijstelling aan de ene kant en de beperkingen ten aanzien van studiekosten als persoonsgebonden aftrek aan de andere kant - toch echt afhankelijk van de bedragen en overige omstandigheden.

Dat is vragen om problemen. Bij het berekenen van de afschrijving begin je met het aloude goedkoopmansgebruik. Dat schrijft voor dat je de kosten moet toerekenen aan de jaren waarop ze betrekking hebben. Dat doe je door te bepalen wat de aanschafkosten zijn geweest, hoe lang je denkt het bedrijfsmiddel te gaan gebruiken (en bij gebrek aan een vooraf bekende termijn: hoe lang is het economisch verantwoord om het te gebruiken) en wat zal het dan opleveren (de restwaarde, ten minste de grondwaarde, maar je hoeft geen rekening te houden met toekomstige waardeontwikkeling, alleen met zaken als slijtage, veroudering, etc.). Een pand zul je doorgaans lineair afschrijven, maar ook andere methoden zijn mogelijk, als je dat maar kunt onderbouwen. Vervolgens bereken je de afschrijving: (aanschafkosten -/- restwaarde)/verwachte levensduur. Pas dan kom je toe aan de wettelijke beperkingen: per jaar ten hoogste 20% van de aanschaffingskosten en niet tot onder de bodemwaarde (50% van de WOZ-waarde indien eigen gebruik). Die regels kunnen je afschrijvingsbedrag alleen beperken, niet verhogen! Een pand in 5 jaar afschrijven, kan dus alleen als dat pand over een jaar of 5 van ellende uit elkaar zal vallen (of een vergelijkbare onderbouwing). In dat geval zullen de opstallen niet zo'n heel groot deel van de totale waarde meer uitmaken. De restwaarde is dan meer dan de bodemwaarde, zodat je niet tot de bodemwaarde kunt afschrijven. Dat het pand bij aanschaf al meer dan 50 jaar oud is, is dus (zonder nadere onderbouwing) zeker geen reden om in 5 jaar de helft af te schrijven.

Lijkt mij geen probleem. Je hebt een zakelijke auto waar je (ook) zakelijke km mee rijdt, die er nu uit gaat. Daarnaast heb je een prive-auto die je nu (naar ik aanneem) weinig tot geen zakelijke km mee rijdt en straks juist wel. Wat mij betreft juist bij uitstek een moment om de prive auto te mogen heretiketteren naar zakelijk. Het vergt uiteraard even wat rekenwerk of dat ook een gewenste uitkomst heeft.

Doorgaans is er geen aftrek op holdingniveau mogelijk. Afhankelijk van de exacte omstandigheden zou je wellicht kunnen proberen om toch een liquidatieverlies te realiseren. Vraag die ik zou stellen aan iemand met verstand van zaken is in dit geval: "Is het een oplossing als ik niet de aandelen verkoop aan mijn mede-aandeelhouder, maar juist de aandelen koop, en vervolgens de active en passiva uit de bv aan mijn (dan voormalige) mede-aandeelhouder verkoop?" Dan kan de deelneming namelijk wel geliquideerd worden en heb je mogelijk, onder de juiste omstandigheden, wel toegang tot de liquidatieverliesregeling. Dat is alleen een erg ingewikkelde regeling met veel haken en ogen, vandaar het ruime voorbehoud.

Heren, Ik kan mij niet helemaal vinden in jullie uitleg van BNB 2009/311. De Hoge Raad heeft daarin min of meer alleen bevestigd dat tot het ondernemingsvermogen behorende activa en passiva verplicht tot het ondernemingsvermogen blijven behoren als er bij staking nog uit de onderneming voortvloeiende onzekerheden zijn over de omvang en de wijze van afwikkeling. Hier bestaat (kennelijk) geen discussie over de schuld, de hoogte ervan of de aflossing. Er gaat dus gewoon betaald worden (tenzij er in de privesituatie een onvoorziene omstandigheid voordoet, maar dat vloeit dan dus niet voort uit de onderneming. In het genoemde arrest behandelt de Hoge Raad alleen het bij staking aangaan van een lening om de ondernemingsschulden af te lossen. Van die schuld zegt de Hoge Raad dat het (altijd) privevermogen is. Voor het overige wordt verwezen naar BNB 2003/139 en BNB 2003/195. Daaruit volgt dat bestaande ondernemingsschulden alleen als zodanig blijven aangemerkt als sprake s van genoemde onzekerheden. Hoofdregel is en blijft overgang naar prive. @NL2015: Vrij vertaald houdt mijn mening dus in dat je fiscaal niets met de schuld kunt, behalve aftrekken van je box 3-vermogen.

Wat maakt het zoveel moeilijker om bij particulieren een (zelfde) factuur te sturen?

Op sommige pagina's wordt wat duidelijker gezegd dat op de inkoop wel gewoon btw zit, ook bij de belastingdienst. Wellicht verwijzen naar de laatste opmerking op deze pagina. ZZP Nederland meldt het overigens vrij duidelijk in het onderdeel btw vrijstelling.

Dat is dus typisch iets dat je vooraf met de huidige eigenaar bespreekt voordat de deal rond is. Vraag ook eens de statuten op om te kijken wat daar verder nog voor bepalingen in staan en neem eens een kijkje in de administratie (of laat iemand met verstand van zaken dat doen). Je zou niet de eerste zijn die een kat in de zak koopt van een vriend of (schoon)familie. Dat heeft niets met wantrouwen te maken, maar alles met weten wat je koopt en kunnen beoordelen wat het waard is/wat de risico's zijn. Zorg in ieder geval dat de statuten in overeenstemming met de afspraken zijn en leg verdere afspraken vast in een aandeelhoudersovereenkomst. Dan kan later iedereen nalezen wat ook al weer de bedoeling was.

Particulieren (voor de omzetbelasting) verhuren niet, want dat is een ondernemingsactiviteit voor de btw - tenzij het "een enkel keertje" is of bijvoorbeeld ontheffing is verkregen in het kader van de KOR. Verhuur van vastgoed is echter in beginsel vrijgesteld, in welk geval er geen btw in de te betalen huur zit en je dus ook geen btw kunt terugvragen. Daar zijn dan weer uitzonderingen op, zoals de optie belaste verhuur bij 90% gebruik voor belaste prestaties, of bij kortstondige verhuur zoals bijvoorbeeld een hotelbedrijf of een vakantiehuisje.

Een btw-auto is een btw-auto en geen marge-auto. Het wordt pas een marge-auto als de handelaar deze koopt van een particulier die geen btw in rekening brengt. In dit geval dus als KDZ de privé gekochte auto weer privé doorverkoopt. Vraag is waarom, want de blijft de aanschaf-btw dus hangen en heb je en een timing-nadeel en ben je de btw over de afschrijving kwijt (bij doorverkoop met btw reken je immers alleen btw over de verkoopprijs) Los daarvan is de 75%-regeling in 2011 afgeschaft. Lees hier meer over wat wel en niet kan. Als je die 80% kunt onderbouwen, is het wellicht verstandig om de werkelijke btw over het privégebruik te berekenen. Maar dat is een kwestie van rekenen.

Desinvesteringsbijtelling heeft alleen plaats voorzover de vervreemding plaatsvindt binnen vijf jaar na het begin van het kalenderjaar waarin de investering heeft plaatsgevonden (...) De onderstreping is van mijn hand en voor kalenderjaar moet je boekjaar lezen als dit afwijkt van het kalenderjaar. Maar voor de desinvesteringsbijtelling kijk je dus niet naar de maand (of dag) van investeren, alleen naar het jaar.

Ik ben wel benieuwd hoe ieder van die landen waar je een toeristenvisum voor hebt, reageert op het feit dat jij tijdelijk vanuit dat land werkzaamheden verricht voor je onderneming. Voor zover daar natuurlijk grip op te krijgen is, maar toch. Woonplaats is een interessante vraag. Alleen al vanuit Nederlands perspectief kun je daar hele boeken over volschrijven (dat is uiteraard ook gebeurd ;)). Naast de reguliere definitie ("Waar iemand woont en waar een lichaam is gevestigd, wordt naar de omstandigheden beoordeeld"), zijn er nog wat ficties. Een nationaliteitsbeginsel, het uitgangspunt in bijvoorbeeld Amerika, kennen we in Nederland maar beperkt, bijvoorbeeld in de vennootschapsbelasting. Daarnaast speelt het woonplaatsbegrip in de verschillende belastingverdragen, zodra je ergens als inwoner wordt aangemerkt. Als rondreizende wereldburger ben je niet helemaal vrij in je keuze, maar kun je wel voor een heel groot deel sturen. Voor de omzetbelasting, zoals bvd aanhaalt, heb je dan nog het begrip "plaats van levering/dienst". Al met al heel interessante materie, waar ik ook niet een pasklaar antwoord op heb. Terecht dat je daar een fiscalist voor inschakelt. Ik verwacht wel dat je uiteindelijk op een aantal punten voor een praktische oplossing moet kiezen, die zuiver theoretisch wellicht niet juist is. Een goede verstandhouding met de betrokken belastingdiensten is dan geen overbodige luxe, zeker als je bedrijf echt goed van de grond komt. Ik ben zeer geïnteresseerd in welke oplossing je gaat kiezen.

Dat kun je mij wel vertellen, maar ik werk niet bij de belastingdienst ;)

De leasemaatschappij wil geen leaseauto verstrekken, dus doe jij het maar? Hoe zeker ben je dat B de leasetermijnen gaat betalen? Als je die niet krijgt, zie ik in ieder geval een risico dat de inspecteur de deal als onzakelijk bestempelt en je geen aftrek hebt. Over andere problemen valt zonder nadere info niet zoveel te zeggen.

De Coop is een interessante rechtsvorm, waar wat bijzonderheden aan zitten. In de basis is de coop vergelijkbaar met een bv. (mogelijk) Beperkte aansprakelijkheid, vennootschapsbelastingplichtig, etc. Maar ook: toepassing van het gebruikelijk loon. Bijzonderheden zijn bijvoorbeeld de verlengstukwinst, waarbij de uitkering aan leden-natuurlijke personen aftrekbaar is bij de coop en belast bij het lid, de regels voor de dividendbelasting en de verschillen in de fiscale gevolgen bij de verschillende leden. Van belang is onder meer of jullie zelf je onderneming aanhouden en alleen samenwerken via de coop, of jullie ondernemingen inbrengen en volledig gaan samenwerken. In het laatste geval staak je namelijk je eigen onderneming. Je bent dan werknemer Dat levert bij jullie mogelijk nog een interessant verschil op: als jullie je onderneming voortzetten, zal het lidmaatschapsrecht waarschijnlijk tot het ondernemingsvermogen gerekend moeten worden. Zonder onderneming (of werkzaamheid, dat zou ook nog kunnen), is echter sprake van een box 2 aanmerkelijk belang (of box 3 bij een belang minder dan 5%). Daar kun je dus alle kanten mee op. Of dit voor jullie de oplossing is, is zo niet te zeggen, zeker nu je de bv geen optie vindt ivm de inkomsten.

Als de belastingdienst het idee heeft dat het mogelijk zou kunnen zijn dat je belasting moet betalen, sturen ze je een uitnodiging tot het doen van aangifte. Met die uitnodiging ontstaat aangifteplicht. Weigering om de aangifte in te dienen kan leiden tot omkering en verzwaring van de bewijslast. De belastingdienst gaat dan je inkomen schatten, en jij mag aan de rechter bewijzen (in plaats van aannemelijk maken) wat je inkomen dan wel was. De handigste manier om aan de fiscus aan te geven dat je niet belastingplichtig was, is een nihilaangifte indienen en schriftelijk aangeven waarom je vindt dat je niet (binnenlands en/of buitenlands) belastingplichtig was. Dan is namelijk de belastingdienst weer aan zet en vermijd je (directe) boetes en omkering/verzwaring van de bewijslast. In je - summiere - bericht staan enkele aanknopingspunten op grond waarvan de belastingdienst mogelijk de indruk zou kunnen hebben dat sprake is van belastingplicht. De aanwezigheid van een Nederlandse bankrekening waarop bedragen door klanten van jou onderneming worden gestort, zou bijvoorbeeld het vermoeden kunnen wekken dat sprake is van een vaste inrichting in Nederland. Nadere controle zou dan waarschijnlijk uitwijzen dat dat niet het geval is. De belastingdienst hanteert daarbij als startpunt de aangifte. Of dit het geval is, is zo natuurlijk niet te beoordelen. Het kan ook een foutje zijn, of de belastingdienst heeft de indruk dat je al voor de jaarwisseling bent teruggekomen, of je hebt nog andere zaken waarover Nederland graag belasting heft, of ...

Nee, het zijn communicerende vaten: als de kosten omlaag gaan, gaat de winst automatisch omhoog. In formulevorm: winst = inkomsten -/- kosten 0 = 7.500 -/- 7.500 Als je nu de kosten met 5.000 verlaagt, wordt het: 5.000 = 7.500 -/- 2.500

Je moet de verhouding aannemelijk maken. Daarvoor geldt de vrije bewijsleer: het mag op alle mogelijke manieren. Dat maakt het wat lastig om een harde grens te trekken van wat voldoende is en wat niet. En ook als je wel alle ritten in de vakantie afzonderlijk administreert, kun je daarmee frauderen. Laat die 200km weg, schrijf niet de werkelijke km-standen op maar tel steeds de gereden afstanden op (dan loop je dus steeds 200km achter op werkelijk) en als je weer terug ben administreer je die 2 verzonnen zakelijke ritten en loop je weer bij. Nadeel blijft dat de geadministreerde Nederlandse ritten ook in de camerasystemen terug te vinden moeten zijn en de niet-geadministreerde ritten juist niet. Of je gaat wat zakelijks doen in de vakantie...