Wekkel

Ik heb geen problemen met stukken laten registreren bij de Belastingdienst.

Je kan jezelf veel geld besparen door gewoon langs de Belastingdienst te stappen voor registratie van je schriftelijke stuk. Dat kost je 7 euro of zo. Een notariële akte van depot biedt niets meer dan een dergelijke registratie -> een vaste datum. Een bescherming van je idee vormt dat niet.

Hoe 'beschrijvend' zijn de statuten van een typische Ltd. eigenlijk? Bij een beetje Nederlandse B.V. bieden de statuten een redelijk plaatje van de formele gang van zaken en jaarlijkse actiepunten. Dit in verband met het 'onderhoud' aan een Ltd.

Waar bemoei jij je mee? Graag alleen posten als je een inhoudelijke bijdrage denkt te kunnen leveren aan deze discussie, waar ik en anderen wat aan hebben. Ho ho, "ondernemen" is het hoofdthema van deze site. Met alle respect, maar dat gezeur over exotische rechtvormen in het geval van een startend bedrijf heeft in mijn ogen niks met ondernemen te maken. Met alle respect, maar de (rechts)praktijk wijst uit dat de te kiezen ondernemingsvorm een zeer belangrijk item is van 'ondernemen' als geheel. Deze keuze kan ook verstrekkende gevolgen met zich meebrengen. Ik vraag me af waarom een Administrator dat afdoet met gezeur over exotische rechtsvormen. Zo exotisch zijn de besproken rechtsvormen overigens ook weer niet. BonosMores, ik denk dat je uitleg t.a.v. 2:360 lid 2 BW een grote kans maakt. Het bevreemdt mij dat daar (in mijn omgeving) nog weinig aandacht aan is besteed.

Inspire Art vermeldt niet expliciet waar gepubliceerd moet worden. Artikel 5 WFBV was niet van toepassing op Inspire Art en wordt dus overgeslagen in de inhoudelijke behandeling. Artikel 2:360 BW is nergens genoemd. Voorlopig staat dat artikel nog niet op de schraplijst bij mijn weten. Je kan best gelijk hebben dat art. 2:360 BW in strijd blijkt met Europees recht, maar ga dat een Kamer van Koophandel maar uitleggen ;D

Wie wordt dan de commandiet in de voorgestelde structuur? Voor de fijnproevers wijs ik nog op art. 2:360 lid 2 BW. Weer geen goede reden om perse een Ltd te willen ;D

Net als voor fusies geldt dat afsplitsen van een B.V. een typische Nederlandse aangelegenheid is met zijn eigen regeling in de wet. Afsplitsten in een Ltd is er niet bij, of je moet een moedige notaris treffen. Je zou natuurlijk een activa passiva transactie kunnen doen en een deel van de onderneming op die manier in een op te richten Ltd onder te brengen. De aandelen verkoop je aan je mede-aandeelhouder. Dat brengt echter waarschijnlijk fiscale afrekening met zich mee (zowel de activa-passiva constructie als de levering van aandelen in geval van een aanmerkelijk belang). Hoe dan ook vergt het wat denkwerk en reflectie alvorens je deze stappen zou moeten zetten.

Allereerst, de storting van 18k zou ik niet als kostenpost zien. Het is slechts een bedrag dat je bij de bank moet storten, waarna een bankverklaring wordt afgegeven. De dag erna kan je het geld weer van de B.V. 'lenen', dus feitelijk hoef je de beschikking over het geld niet te verliezen. Het bedrag is natuurlijk formeel wel gestort op de aandelen en behoort de B.V. toe (in dit geval dus als een vordering op jou). Je kan de storting zien als een risicodragende achtergestelde vordering van jou als aandeelhouder op de B.V. Een kostenpost is het in ieder geval niet. Het risico van een plankvennootschap zit 'm in het verleden. De B.V. is zelfstandig drager van rechten en plichten. Er kan van alles zijn gebeurd met die B.V. in het verleden. Een autobedrijf, asbestverwerkende industrie, noem het maar op. Daaruit zouden theoretisch nog claims uit voort kunnen vloeien. Ook de belastingdienst zou eventueel nog wat te vorderen kunnen hebben. Ik zie nog wel eens planken uit 1926 langskomen :o Natuurlijk krijg je bij de koop van een plank bij een trustkantoor wel de nodige garanties, maar een garantie in moeten roepen omdat het fout is, is niet de prettigste ervaring. Met een plank loop je gewoon dat risico, punt. Hoe groot dat risico is (de verkregen garanties inclusief), kan niemand je hier vertellen.

Geheimhoudingsplicht en concurrentiebedingen zien op iets anders dan copyright o.i.d. op software die je bij je huidige baas hebt ontwikkeld. Een zekere geheimhoudingsplicht heb je m.i. sowieso op grond van goed werknemerschap, het concurrentiebeding ziet op te verrichten werkzaamheden na je dienstverband, niet op intellectuele eigendom. Hoofdregel is dat zaken ontwikkeld in de baas zijn tijd voor de baas zijn, tenzij anders overeengekomen. De Auteurswet deskundigen walsen hier straks wel doorheen met een exacte aanduiding van een en ander.

Als je niet duidelijk maakt in welke juridische vorm de onderneming studio34 wordt gedreven, kan niemand je sluitend antwoord geven.

Wie of wat is Studio34 ??? De site doet het overigens niet erg best hier.

Ik blijf mij toch sterk afvragen of de 'schade' voor de verhuurder werkelijk op 4 jaar huurtermijnen moet worden gesteld als je je verplichtingen niet meer nakomt. Hij kan immers de zaak opnieuw verhuren (hij had een potentiele huurder gevonden) om zijn schade te beperken. Laat dat huurcontract gewoon nog eens beoordelen door een huurrechtspecialist.

Nee dus. Met het inbrengen van een onderneming in een Ltd ben je niet van je reeds opgelopen en uit voorgaande handelingen op te lopen aansprakelijkheden af.

Je kan heel vergoeielijkend doen over momenten dat er Engelse expertise komt kijken bij een Ltd, het is en blijft domweg een feit. Het opzetten en inschrijven van de Ltd wordt dan wel gedaan tegen een fixed price, maar wat dan? De verplichtingen naar Engels recht blijven gewoon lopen en zullen volgens Engelse normen moeten worden voldaan. Even een KvK medewerker uithoren of een Nederlandse site uitpluizen is voor velen nog altijd makkelijker dan een angelsaksisch rechtssysteem bij de kladden grijpen en in het Engels uitleg te krijgen van een Registrar of Companies o.i.d. over welk (onbegrijpe-lijk) formulier ze moeten invullen, wanneer, met welke stempels etc. Daar zal ook weer iemand mee moeten kijken waarbij de tikker aanstaat. Het lijkt mij prachtig dat landen concurreren met hun rechtssysteem. Voor grotere bedrijven zie ik daar het nut wel van in. Voor een kleine jongen lijkt mij een keuze voor een Ltd echter minder praktisch in het dagelijks verkeer. De opzet mag dan wel simpel en snel zijn, er is ook nog een leven na de oprichting. Dat is een praktisch aspect waar je niet te snel overheen moet stappen. Het is menigeen behoorlijk wat waard dat bijvoorbeeld formulieren gewoon in het Nederlands ingevuld kunnen worden en dat iedere pseudo-jurist wel iets weet van Nederlandse ondernemingsvormen. Voor een Ltd zal voor de meest simpele vraag weer een externe adviseur ingeschakeld moeten worden. Voor een groot bedrijf geen probleem, maar voor de glazenwasser wel. In die zin lijkt mij bezinning wel op zijn plaats.

Ik vraag me het volgende af. Je bent op grond van het huidige huurcontract verplicht de huurpenningen volgens de afgesproken termijnen te betalen. In ruil daarvoor krijg jij het genot van de gehuurde ruimte. De huurovereenkomst in een notendop. Ik neem aan dat die huurovereenkomst niet tot het oneindige doorloopt. Uit je verhaal blijkt dat je er op papier nog 4 jaar aan vast zit. Zonder het contract te zien is het moeilijk oordelen of er geen mogelijkheid is om op te zeggen tegen een eerdere termijn. Daar ga ik even niet van uit. Je kunt derhalve gewoon vaststellen wat je nog verschuldigd gaat worden onder het huurcontract (4 jaar huurtermijnen). Als je nu stopt met betalen van de huurtermijnen (wat nu feitelijk gebeurt), gaan de huurtermijnen oplopen als een vordering van de verhuurder op jou. Je komt het huurcontract niet na en de verhuurder kan de huurtermijnen vorderen en daarnaast schadevergoeding (voorzover van toepassing). Bij vorderingen zal dat zich gaan uiten in de wettelijke rente (ik neem aan dat het contract daar geen eigen regeling voor heeft). Indien je niets doet en het huurcontract loopt verder, gaan al die huurtermijnen zich derhalve opstapelen totdat de 4 jaar vol zijn. Het resultaat is een grote vordering van de verhuurder op jou na die 4 jaar bij het einde van het huurcontract, als daarvan niets betaald wordt. Nu komt de verhuurder bij jou en stelt voor om er een andere huurder in te zetten. Die huurt echter voor een lagere huurprijs en het verschil tussen die lagere huurprijs en de huurprijs die jij verschuldigd bent, wil de verhuurder van jou hebben. Dat is logisch, want als je je verplichtingen na was gekomen, had hij de volle huurprijs gekregen. Mijn idee zou zijn dat dat een uitermate schappelijk voorstel van de huurder is. Je weet nu immers dat je 4 jaar aan het contract vastzit en de vordering die dat gaat opleveren van de verhuurder op jou. Als je dat vooruitzicht kan inwisselen voor een scenario waarbij je niet de hele huurtermijn verschuldigd bent tot de 4 jaar voorbij is, maar slechts een deel van de huurtermijn tot de 4 jaar voorbij is, schiet je er alleen maar mee op. In plaats van een schuld die elke termijn oploopt met een huurtermijn, loopt deze schuld slechts op met een deel van deze huurtermijn (het verschil oude/nieuwe huurprijs). Natuurlijk moet wel deze verplichting tot 'bijleggen' beperkt zijn tot die oorspronkelijke 4 jaar die het contract nog duurt. Dat is immers de 'schade' die de verhuurder lijdt omdat je je verplichtingen niet nakomt. Dat is de theorie. In de praktijk moet je natuurlijk de verhuurder zover zien te krijgen dat je (i) eerder dan die 4 jaar van het contract afkomt en/of (ii) een kortere periode van 'bijleggen' voor elkaar weet te boksen. Dat zal grotendeels een kat en muis spel worden waarbij je je eens goed moet laten adviseren over dat huurcontract. Bovenstaande gaat immers alleen op als je inderdaad en zonder twijfel nog gebonden bent aan de 4 jaar die het huurcontract nog loopt. Daar durf ik geen uitspraken over te doen. Loop anders met dat huurcontract eens een rechtswinkel binnen. Hoe eerder je van dat contract af bent, hoe beter. Dan lopen de verplichtingen niet meer zo hard op. Een ding is sowieso goed om vast te stellen: de verhuurder heeft klaarblijkelijk wel een potentiële nieuwe huurder gevonden. Dat heeft hij zelfs zwart op wit bevestigd. Zelf gebruik je het pand feitelijk niet meer, begrijp ik. Zou je niet tegen de verhuurder kunnen zeggen dat de verhuurder het pand maar gewoon aan die nieuwe huurder moet verhuren en het verschil tussen oude en nieuwe huurprijs maar als schadevergoeding moet eisen? Als jij er van jouw kant niet meer in hoeft omdat je onderneming is gestaakt (en je dat de verhuurder hebt medegedeeld) zou de verhuurder natuurlijk niet netjes handelen als hij geen nieuwe huurder gaat zoeken voor het pandje om zijn schade (door jouw handelen) te beperken door het pand zo snel mogelijk weer te verhuren. Voor jou betekent een dergelijke snelle verhuur aan een nieuwe huurder alleen maar dat de uiteindelijk oplopende vordering van de verhuurder minder hard stijgt. Hij lijdt immers minder schade omdat een deel van de verloren gegane huurtermijnen alsnog binnenkomen via een nieuwe huurder. Het lijkt mij dus prachtig dat hij het hebben van een potentiële nieuwe huurder zelf al heeft bevestigd. Deze strategie moet je natuurlijk wel goed afkaarten met een specialist. Met mijn bijdrage probeer ik alleen maar een gedachte naar voren te brengen en niet zozeer een plan van aanpak.

Ik zag dit voorbij schieten en heb daar toch nog even over na zitten denken. Je kan bij dit voorstel twee scenario's bedenken: -geen acceptatie voorstel: je bent volledige huur verschuldigd tot einddatum huur; -wel acceptatie voorstel: je bent deel huur verschuldigd tot einddatum huur. Hoe je het wendt of keert (wel of niet acceptatie), blijkbaar ben je op grond van het huurcontract hoe dan ook de volle mep verschuldigd. Het voorstel dat er een andere huurder in gaat zitten en je in plaats van de volle mep een deel van de huur betaald tot einde contract is dan alleen maar voordelig. De verhuurder geeft daarmee zijn recht op de volle mep uit handen en beperkt deze tot een deel. Liever een deel van de mep verschuldigd en die niet kunnen betalen dan de gehele mep verschuldigd en die niet kunnen betalen. Het enige praktische aspect is wel dat je de feitelijke beschikking over de winkelruimte verliest. Als je de onderneming al gestaakt hebt, moet dat geen bezwaar zijn. Zo op het oog lijkt dit voorstel (voorzover het nu niet alweer ingetrokken is) mij juist een uitgelezen kans om een oplopende vordering die je niet kan betalen op een makkelijke manier te beperken qua grootte: de verhuurder rijkt het je op een presenteerblaadje aan. Heb je andere redenen gehad waarom je dit voorstel van de verhuurder zo slecht vond? Er bestaat altijd een risico dat je vordering niet wordt betaald, omdat de wederpartij domweg niet kan betalen en ook geen verhaal biedt. Dan kan je (onder meer) twee dingen doen: -wachten tot hij wel kan betalen, uiteraard met volgens de juiste regeltjes te vorderen wettelijke rente; -faillissement aanvragen (even mede-debiteur van de schuldenaar opzoeken). Dat is een risico dat je loopt, zowel als ondernemer als particulier met een vordering op een ander. Als het misgaat en betaling niet geschiedt, kan je je verhalen op alle goederen van de schuldenaar, voorzover aanwezig, of bij een status van insolventie de faillissements-trajecten in de brede zin instappen, waar ten aanzien van jouw positie (in naam) de paritas creditorum voorop staat. Hoe kan je het raar vinden of slecht dat iemand die feitelijk niet kan betalen (platzak) ook daadwerkelijk niet betaalt? Je kan van een leverancier van wie je die éne Van Gogh hebt gekocht ook niet meer verwachten dat hij die éne Van Gogh levert als deze in een brand verloren is gegaan (daargelaten schadevergoeding uiteraard) Beide voorbeelden hebben gemeen dat wat er niet is, er domweg niet is. Als je totaal geen middelen meer hebt om te betalen, kan je weinig anders als debiteur dan dat vooral melden aan je crediteur en voor de rest stilzitten. Dat lijkt mij niet zozeer een kwestie van mentaliteit, meer een domweg praktische benadering. Ik neem overigens aan dat je met 'zonder geld' ook daadwerkelijk totaal aan de grond bedoelt. Je stelling is in dat licht wat vreemd.

Voor een redelijk blokje in de Trouw ben je al snel €130 kwijt. De Volkskrant wordt alleen maar duurder met de NRC als absolute topper. Bel de advertentieafdelingen van verschillende kranten gewoon eens.

Als alles via ICQ is gelopen, heb je wel iets op 'schrift' staan. Probeer in ieder geval zoveel mogelijk schriftelijk vast te leggen en bevestigd te krijgen door de wederpartij. Praktisch gezien lijkt het mij echter vrij kansloos en de sop niet waard. Over de grens gaan procederen etc kost meer dan het eventueel oplevert. Maar goed, brieven schrijven is op een postzegel na gratis :P

Weet je wel namen en adressen van deze heren contractspartijen?

Wanneer je spreekt over het ter beschikking van vermogensbestanddelen aan vennootschappen waarin jezelf een aanmerkelijk belang hebt is het onderstaande (bij mijn weten) van toepassing; Het resultaat van het ter beschikking stellen wordt aangemerkt als resultaat uit overige werkzaamheid (box 1) Resultaat overige werkzaamheid = huuropbrengst -/- kosten. Idd, ik zie het. Het artikel even te snel gelezen :-[

Als het geen eigen woning betreft (zie art. 3.111 Wet IB 2001 voor de definitie), is er ook geen aftrek van hypotheekrente in Box 1 met betrekking tot de desbetreffende woning.

Als je niet handelingsbevoegd bent vanwege minderjarigheid, noemen we dat handelingsonbekwaamheid. Als we even van handelingsonbekwaamheid uitgaan terzake van de overeenkomst met die derde partij, komt er wel een overeenkomst tot stand tussen jou en de wederpartij. Deze overeenkomst is echter vernietigbaar, maar alleen door je wettelijke vertegenwoordiger(s) (meestal je ouders). De wederpartij is dus gewoon gebonden aan de overeenkomst net als jij totdat de overeenkomst door de wettelijk vertegenwoordiger wordt vernietigd. Dan bestaat de overeenkomst niet meer en is ook de derde niet meer gebonden. Je kan een en ander terugvinden in art. 1:234 BW, art. 3:32 lid 2 BW en art. 3:52 lid 1 onder a BW in connectie met de MvA II Inv.wet (alleen wettelijk vertegenwoordiger kan vernietigen). De prijs van handlichting zou ik niet weten. Weet de KvK dat niet?

Vallen de door de B.V. betaalde huurpenningen niet in Box 1 op basis van de terbeschikkingstellingregeling van art. 3.92 Wet IB 2001? Dan zijn de opbrengsten belast in Box 1. Op zich hoeft dat natuurlijk geen groot bezwaar te zijn.

Het probleem is vaak dat de definitie van besloten kring erg nauw wordt getrokken door de AFM. Familie wordt daar nog wel onder getrokken blijkt uit een interpretatie van de toenmalige Stichting Toezicht Effectenverkeer (circulaire juli 1998) van het begrip besloten kring, maar voor vrienden is het onduidelijk. Het blijft een wat schimmig gedoe altijd, waarvoor opgepast.

Ik zit idd de verkeerde kant op te denken :o