Scorpio

Er staan al twee winkels leeg naast mij, daar heeft men nog geen nieuwe huurder voor gevonden. Je zóu dus denken dat het (juist) helemaal geen probleem voor de verhuurder moet zijn als ik de winkel nog even een "bewoonde" uitstraling blijf geven. Maar goed, dat zal wel geen steekhoudend argument zijn voor de verhuurder.

Met de verhuurder van mijn winkelpand heb ik een overeenkomst kunnen bereiken over het afkopen van mijn nog lopende huurcontract. Ik betaal een overeengekomen bedrag voor de twee jaar dat het contract nog duurt. Nu wil ik een opheffingsverkoop houden om dat bedrag te kunnen bekostigen. Ik denk daar zo'n twee maanden voor nodig te hebben. Nu kreeg ik net een e-mail van de verhuurder waarin hij aangeeft dat de normale huurbetalingen dan wel gewoon doorlopen. Klopt dat inderdaad? Als ik de lopende huurtijd afkoop, vallen daar dan niet de twee maanden onder waarin de opheffingsverkoop moet plaatsvinden?

Het inhuren van een onafhankelijke advocaat gaat helaas niet lukken. Daarvoor heb ik inmiddels, gezien de bovengenoemde situatie, geen financiële ruimte meer. Ik ben wel van plan om bij de verzekeraar te gaan klagen, kijken of ik daar iets mee bereik. Groetjes, Scorpio

Het is juist een advocaat. Hij is mij toegewezen door de rechtsbijstandverzekering, Achmea. Het lijkt wel alsof hij de advocaat van de tegenpartij is... >:(

Inmiddels heb ik een beroep gedaan op mijn bedrijfsrechtsbijstandverzekering. De advocaat die mij werd toegewezen reageerde bijzonder ongeïnteresseerd. Hij "begreep" het probleem pas na drie e-mails en één telefoongesprek. Lekker veel tijdverlies dus... Vandaag kwam zijn conclusie: "Conform de wet heeft u recht op indeplaatsstelling. De verhuurder heeft het recht te zeggen dat u niet op zoek mag gaan naar een nieuwe huurder. U hoeft zich echter niets van aan te trekken. U heeft gedwaald omtrent uw juridische mogelijkheden. Dat valt de verhuurder in dit verband echter niet te verwijten". Mijn conclusie: Het is dus blijkbaar heel redelijk om als huurder door de verhuurder op het verkeerde been gezet te worden. Oók als de huurder daardoor (extra) schade oploopt... De huurder dient zich als een goed huurder te gedragen, de verhuurder is niet verplicht (in dergelijke gevallen) om zich als goed verhuurder te gedragen, toch?!

Dit wil ik toch even vertellen; ik ontdekte daarnet dat er een speciale startpagina voor visitekaartjes is. Dit is voor anderen misschien "oud nieuws", maar ik was er in ieder geval nog niet van op de hoogte.. Er ging een wereld voor mij open... ;D er blijken zelfs Chocolade visitekaartjes te bestaan én Kauwgom visitekaartjes! http://visitekaartje.startpagina.nl/

Ik neem aan dat dit de huidige site is: http://www.aquasolutions.be/index.php Eventuele belangstellenden kunnen hier geen goede indruk krijgen van wat je te bieden hebt. Op deze site heb je foto's nodig, veel (en mooie) foto's!

Inhoudelijk kan ik er niet veel aan toevoegen. Maar ik denk dat er wel behoefte is aan een papieren versie. De is uiteindelijk makkelijk mee te nemen en te bekijken als mensen op pad zijn.

Ik heb even op de website gekeken, daar is wel héél weinig op te zien. Ga je daar nog wat mee doen?

De postbode zal er waarschijnlijk geen problemen mee hebben om iets dergelijks te bezorgen. Ik denk echter dat ze op het postkantoor (of het postagentschap) geen lege -en open- envelop als aangetekend willen/mogen behandelen en versturen.

Dat lijkt mij toch wat lastig bij een aangetekende brief, toch?!

En behalve dát, zou ik toch het zekere voor het onzekere nemen en het voor alle zekerheid toch ook bij de belastingdienst laten registreren. Bovendien kun je het ook aangetekend naar jezelf opsturen. Laat dan vooral de envelope gesloten(!) nadat je 'm hebt ontvangen. Als je dan ooit moet bewijzen dat het idee op een bepaalde datum al van jou was, kun je het (eventueel) tijdens een rechtzitting laten openen. Het is allebei niet "100% waterdicht", maar is toch altijd beter dan helemaal niets doen.

Klopt, het is af en toe best leuk om even over een ouder topic te "struikelen". ;D

Het woord: GRATIS, trekt volgens mij meer aandacht dan 25% korting. Zoiets als: Per twee betalende bezoekers kunt nu tijdelijk, geheel GRATIS ... een derde persoon meenemen!

Sterkte met de verhuizing! Oeps, er bestaat dus zoiets als een meldingstermijn hierbij... Hoelang duurt zo'n meldingsplicht? Maakt het hierbij ook nog wat uit dat de verhuurder mij vertelde dat er geen indeplaatsstelling kón plaatsvinden, omdat ze het pand nodig hadden voor een andere huurder? En dat ze de onderhandelingen over de plaatsvervangende voorstellen die ze mij aanboden, éénzijdig (zonder mij zelfs maar op de hoogte te brengen) hebben afgebroken?

Hallo Joost, Hartelijk dank voor je reactie. Ik kan niet echt "bewijzen" dat ik in juli vorig jaar geen nieuwe huurder kon gaan zoeken voor een indeplaatsstelling, omdat dit mondeling gebeurde. Ze zóuden dus kunnen ontkennen dat het ooit zo is gegaan, Máár, ik heb dit feit in de mailtjes, die ik de laatste maanden heb uitgewisseld met hen, meerdere keren zeer duidelijk benadrukt en dat is niet één keer tegengesproken. Wie zwijgt stemt toe?! Een paar weken geleden kwam ik erachter dat ik nog véél erger op het verkeerde been ben gezet dan ik al dacht... Ik heb het er even over gehad met een klant die enige juridische kennis heeft, die vond het ook te gek voor woorden. Dus heb ik ze (natuurlijk) weer gemaild -laatste keer op 8 mei en ik krijg nu gewoon helemáál geen reactie meer! Ik "plak" het niet-beantwoordde mailje wel even hieronder Het juridisch advies waar ik het over heb is alleen dat (korte) gesprekje met mijn klant. - Met uw e-mail van afgelopen dinsdag heb ik nog steeds geen echt inhoudelijke reactie gekregen op de feiten en gegevens waarover ik u heb geschreven. Omdat de situatie echter vereist dat ik zo langzamer-hand wél meer inzicht krijg, heb ik inmiddels (vrijblijvend) juridisch advies ingewonnen. De eerste reactie was: “Er is hier wel héél onzorgvuldig omgegaan met de belangen van een huurder.” Er hebben een aantal zaken plaatsgevonden die niet “zomaar” terzijde kunnen worden geschoven. In juli 2007 al, heb ik tijdens een gesprek met u aangegeven dat mijn winkel ernstige schade had opgelopen door de achtereenvolgende verbouwingen. Mijn vraag was of ik even één maandhuur kon betalen van de bij de verhuurder gedeponeerde waarborgsom. Eén maand later -d.d. 14-08-’07- vertelde de heer ........... dat dit niet mogelijk was. Toen ik vervolgens aangaf dat ik naar een nieuwe huurder moest gaan uitzien voor een indeplaatsstelling, kreeg ik te horen dat dit óók niet mogelijk was. De verhuurder had het pand nodig voor de dienstenwinkel of de computerzaak, vertelde de heer ........., dus kwam het pand niet beschikbaar voor een nieuwe huurder. Belangrijk: Een indeplaatsstelling is een wettelijk recht. De heer .......... bood mij vervolgens enkele plaatsvervangende voorstellen, die (zo blijkt nu achteraf) op geen enkel moment een redelijke of billijke vervanging zijn geweest voor een indeplaatsstelling. Mijn zwaarwegende redenen om uit pure noodzaak te kiezen voor een indeplaatsstelling werden feitelijk gebagatelliseerd en “meegenomen” in het verhaal van de verplaatsing van de dienstenwinkel. Daarna zijn de onderhandelingen die ik met de heer ........... -per mail- voerde over de voorstellen, door hem éénzijdig ( zelfs zonder mij op de hoogte te brengen) afgebroken. Belangrijk: Verkeerde of onvolledige informatie verstrekken heet ‘dwaling’. Bovendien kan het éénzijdig afbreken van onderhandelingen alleen als redelijk gezien worden indien er geen schade voor de andere partij ontstaat. Dat de verhuurder met de dienstenwinkel niet tot een overeenkomst is gekomen is overigens absoluut niet relevant voor mijn situatie. Ik heb –sinds juli ’07- meer dan eens aangegeven dat ik streefde naar ‘een oplossing in der minne’. Sindsdien is mijn situatie echter hard, héél hard zelfs, achteruit gegaan. Ondertussen heb ik nog niets gedaan met mijn bedrijfsrechtbijstandverzekering, omdat ik erop vertrouwde(!) dat er in alle redelijkheid en billijkheid wel over gesproken kon worden. Het is voor mij geen schaakspel (uw woorden), maar bittere realiteit. Ik heb, zelfs nu nog, weinig behoefte aan de vervelende rompslomp die het inschakelen van de rechtsbijstandverzekering met zich meebrengt. Maar ik heb zo langzamerhand inderdaad wél het gevoel dat ik in een “spel” terecht ben gekomen. Een spel waarbij ik de speelbal ben en waarvan ik vooraf niet werd ingelicht over de zetten die er gebruikt zouden worden… Gaarne ontvang ik uw inhoudelijke reactie op het bovenstaande. Ter verduidelijking: In één van de laatste mailtjes vertelde de medewerker van de verhuurde dat hij -door mijn herhaaldelijke e-mails- het gevoel had in een schaakspel met mij terecht te zijn gekomen... en dat hij mijn "zetten" wel kende zo langzamerhand. En dat terwijl hij absoluut geen inhoudelijke reactie geeft op mijn vragen over de situatie... Groetjes, Scorpio

Ik "zit" met mijn winkel in een winkelcentrum en ik heb een poosje geleden zo'n reclamefiets een paar uur tegenover mijn winkel zien staan. Degene die de fiets daar had neergezet had iets aan de fiets gehangen. Namelijk een aantal folderstrookjes die bij elkaar werden gehouden door middel van een lintje. Dat wil zeggen; er zat een (perferator)gaatje in de bovenhoek van de strookjes, daar doorheen zat het lintje en dat was vastgeknoopt aan het stuur. Ik ben er nog even van dichtbij naar gaan kijken, want het viel mij op dat er tamelijk veel voorbijgangers "iets" pakten bij het stuur van de fiets. Op de strookjes stond aan de ene kant: "Deze info mag u meenemen" en aan de andere kant de URL van een website + een klein stukje tekst. Volgens mij was het reclame voor een bepaalde speciaalzaak (daar had ik verder geen belangstelling voor).

In augustus '07 benaderde ik de verhuurder van mijn winkelpand omdat ik een nieuwe huurder wilde zoeken voor een "indeplaatsstelling". In mijn huurcontract staat ook dat de verhuurder dit toestaat. Tijdens het gesprek hierover vertelde een medewerker van de verhuurder dat ik niet op zoek kon gaan naar een nieuwe huurder, omdat de eigenaar het pand nodig had voor het verplaatsen van een winkel. Als "alternatief" bood hij mij; a) de mogelijkheid om naar een ander pand te verhuizen; b) een vier maanden durende huurvrije periode als ik zou besluiten te verhuizen naar een ander winkelcentrum óf te willen stoppen met de winkel. Deze voorstellen werden mij mondeling gedaan. Na enkele gesprekken en mailtjes resulteerde het in een concept-huurovereenkomst die mij per mail werd toegestuurd. De medewerker van de verhuurder verzocht mij te reageren op het concept en een onkostenraming te maken. Dat heb ik ook gedaan, per mail. Daarna hoorde ik een poosje niets meer. Ik vertrouwde erop dat hij wat tijd nodig had voor het beoordelen van mijn reactie, maar het duurde wel erg lang. Ik mailde hem een paar keer, kreeg daar geen reactie op, ben gaan bellen en... hij werkte helemaal niet meer voor de verhuurder! Om een lang verhaal kort te maken, de vervanger van deze medewerker bood mij (ook per mail) excuses aan voor het niet-reageren van zijn ex-collega. Verder vertelde hij vertelde dat men mijn pand niet meer nodig had voor het verhuizen van een andere winkel (dat plan was van de tafel) en dat ik -januari '08 inmiddels- nu wél op zoek kon gaan naar een huurder voor een in de plaatsstelling! Mijn vraag is nu: Mag een verhuurder eigenlijk wel zeggen dat je niet op zoek mag gaan naar een nieuwe huurder (voor een indeplaatsstelling) terwijl dat volgens het huurcontract wél toegestaaan is? Hij bood dan wel 'n paar "alternatieven", maar die bleken na verloop van enige maanden, zonder dat ik daarvan op de hoogte werd gebracht, niet meer van toepassing te zijn. "Leuke bijkomstigheid": Er komen naast mij twee panden leeg te staan... een nieuwe huurder vinden kan ik nu dus wel vergeten! Ik ben hierdoor dus wel in een héél lastige positie gekomen...

Geld verdienen met lezingen? Heb jij daar ervaring mee? Je mag blij zijn als je een fles wijn krijgt. ::) En zo zijn er dus op het gebied van ervaringen met lezingen & "de beloning", nogal uiteenlopende ervaringen... ;)

Waarom? Omdat het de indruk wekt dat je het puur uit financiele overwegingen doet, en niet om mensen te helpen. Het is natuurlijk prachtig dat mensen iets aan mijn boekje kunnen hebben. Maar is dat een reden voor mij om niet aan mijn boekje mogen verdienen? Het manuscript is niet "zomaar" ontstaan, ik heb er héél wat werk en tijd inzitten. Ik heb een mailvriendin die zojuist haar vierde boek heeft uitgegeven, dit gebeurde bij een tamelijk grote uitgever. Ook kom ik al een tijdje op een schrijversforum, diverse forummers hebben al meerdere boeken geschreven. Die boeken zijn deels door reguliere uitgevers, deels door internet-uitgevers uitgebracht. Vandaar mijn "kennis". In mei-juni worden de minste boeken verkocht, dat heeft ook te maken met het gegeven dat er in die tijd geen nieuwe boeken worden uitgebracht. Mooi, (denk ik dan als ras-optimist) dan valt dat boekje van mij extra op! ;D Boekscout is een jong bedrijf, daardoor zijn er nog niet veel vergelijkingen te maken. Wat ik tot nu toe gezien heb van Boekscout ziet er prima uit. Over het taalgebruik, daar let ik zelf wel op. Bovendien heb ik (en dat is ook wel handig) een dochter die secretaresse is.

Ik laat mij niet negatief uit over reguliere uitgevers, ik vertel alleen hoe het in de praktijk werkt. Het feit dat ik bewust voor een internet-uitgever heb gekozen heeft uitsluitend te maken met de tijd die verloren gaat bij het wachten op een reactie van de reguliere uitgever. Ja, natúúrlijk benader ik de media uit mijn eigen woonplaats, dat is vanzelfsprekend! Meeliften op de huidige belangstelling voor het positief denken zie niet als ongunstig. De (meeste) mensen wéten dat je zelf invloed kunt uitoefenen op je eigen leven, maar kunnen er toch niet zo goed toe komen. Natuurlijk zijn er al eerder boeken over dit thema verschenen, toch meen ik daar met hetgeen ik geschreven heb iets nieuws aan toe te kunnen voegen. Vrij veel mensen hebben enige moeite met het lezen van dergelijke boeken. Er wordt namelijk meestal diep ingegaan op de theoretische kant van het positief denken, terwijl de belangstelling van deze lezers vooral uitgaat naar de praktische kant. Ik benader het onderwerp op een luchtige manier. Met voorbeelden die dicht bij de belevingswereld van veel mensen liggen. Het manuscript heb ik als ervaringsdeskundige geschreven, niet vanuit de invalshoek van een expert. Hierdoor heb ik dan ook niet de neiging gehad om méér uit te leggen dan de gemiddelde lezer -naar mijn mening- op prijs stelt. Het was mijn bedoeling om er een makkelijk te lezen, niet te omvangrijk, geheel van te maken. In mijn boekje wordt men niet lastig gevallen met lange wetenschappelijke –of pseudowetenschappelijke- beschrijvingen. Ook worden er geen eeuwenoude geheimen of lang bewaard gebleven mystieke rituelen onthult. Sterker nog, je blijft zelfs gevrijwaard van sensationele verhalen over mensen die rijk en succesvol zijn geworden door middel van positief denken.

Dat is juist lekker doelgericht. Je als het ware als een wielrijder laten meezuigen in de vaart van degene die vlak voor je rijdt. ;D Ik ga de boeken niet in huis nemen en zelf verkopen en opsturen, daar heb ik helemaal geen zin in én geen tijd voor. Dat laat ik allemaal graag aan de uitgever over. Laat ik mij maar zoveel mogelijk bezighouden met het promoten van mijn boekje, da's ook goed voor de verkoop.

Waarom? Als er op een gegeven moment veel belangstelling is voor een bepaald onderwerp -en je hebt juist over dát onderwerp een boekje geschreven- probeer je het boekje natuurlijk zo snel mogelijk uitgegeven te krijgen. Wat is daar mis mee?

Kortgeleden heb ik een boekje geschreven over doelgericht positief denken. Er is op het moment behoorlijk wat aandacht voor dit thema en ik wil graag een stukje "meeliften" op de belangstelling die er nú voor is. Het moet daarom dus zo snel mogelijk uitgegeven worden. Als ik braaf ga zitten wachten tot er een reguliere uitgever (eventueel) toehapt, is het misschien lang zo "hot" niet meer. Vandaar mijn keuze voor een internet-uitgever: Boekscout, dat gaat een heel stuk sneller. Bij een reguliere uitgever duurt het -in de meeste gevallen- máánden voordat je een reactie krijgt. Daarna duurt het weer maanden alvorens je manuscript in een boekje omgezet is. En dán, wordt je boek pas in de verkoop gezet... op het moment dat de verkoopbrochure van de uitgever gepubliceerd wordt! Dus voor je het weet ben je simpelweg 1½ tot 2 jaar verder. En dat is dan in het meest gunstigste geval, want voor hetzelfde geld moet je uitgever na uitgever "aflopen"... Mijn boekje zal dus niet "zomaar" in de boekenwinkels terecht komen. Máár, die garantie heb je ook absoluut niet als je boek wél door een reguliere uitgever uitgegeven wordt! Kortom, ik besloot mijn lot in eigen hand te nemen en ongeveer eind mei verschijnt mijn boekje. Natuurlijk zit ik nu al flink na te denken over het promoten van mijn boekje. Want ik wil proberen te "bewijzen", dat je er ook op eigen kracht in kunt slagen om een boekje succesvol in de markt te zetten! Ik ga een website opzetten speciaal voor het boekje en ga die site bij zoveel mogelijk startpagina's en boekensites aanmelden. Ook wil ik 'n resensie-exemplaar naar de redactie van een bepaald tijdschrift sturen. Met de vraag of één van de redactieleden zich gedurende één week in de strategie van het doelgericht positief denken wil verdiepen. Om er vervolgens een artikel in het blad aan te wijden. Misschien stuur ik ook een boekje naar een bekende tv-presentator, wie weet hoe dat uitpakt... Verder wil ik proberen om mijn boekje in de bibliotheek terecht te laten komen. Ook wil ik mijn vrienden, bekenden en familieleden in diverse boekwinkels laten vragen of ze mijn boekje in voorraad hebben. Bij Boekscout hebben ze het volgende promotieplan: Ik verzamel minimaal 40 mailadressen (+ toestemming), stuur die naar hen op en vervolgens ontvangen de geadresseerden 'n éénmalig infomailtje zodra het boekje klaar is. Natúúrlijk wil ik gelijk het "wereldrecord mailadressen verzamelen" verbeteren ;) en ben dan ook ijverig aan de slag gegaan. En dán... (hier komt de aap uit de mouw) wil ik vragen of er hier ook mensen zitten die mij aan 'n paar geweldige promotie-ideetjes kunnen helpen! Wie heeft hier eventueel ook ervaring mee of komt -bij het lezen van het bovenstaande- spontaan op de meest fantastische ideeën?! En voor het geval iemand mij wil helpen bij verbeteren van het wereldrecord mailadressen verzamelen... Als je een mailtje stuurt naar: boekje.geluk@hotmail.com met de tekst: "Stuur mij info over het boekje", dan ontvang je eind mei 'n eenmalig mailtje over m'n boekje. Bij voorbaat mijn dank voor het meedenken!!!

Even een kleine up-date: Ik kreeg vandaag een reactie van de internet-uitgever (Boekscout), ze gaan mij maandag bellen om; "het één en ander te bespreken". Het zit er dus wel in dat mijn manuscript door hen in een boekje wordt omgezet binnenkort...