Hans van den Bergh

Nou, dat vind ik dus wel, als je het over de volle breedte bekijkt in ieder geval. Succes en groet, Hans

Dat kan natuurlijk nooit klakkeloos, want dan ga je weer terug naar de oorzaak en zal het opnieuw verkeerd gaan. Als ik de meningen nalees die hier zijn geuit, denk ik dat we redelijk representatief de '40-30-30' vuistregel wel uit de kast kunnen halen: 30% zal met een basisuitkering (een uitkering die gefinancierd moet worden uit de afschaffing van regelingen als AOW, WW, bijstand, kinderbijslag, huur- en zorgtoeslag, subsidies, etc...) 'de kantjes er min of meer van af lopen', 30% zal min of meer beantwoorden aan het ideaalbeeld van het artikel en 40% zal daar ergens tussenin hangen, o.a. zij die wel willen, maar niet kunnen en dus doen wat binnen hun mogelijkheden ligt. Deze indeling geeft misschien wel een beeld hoe dit moet worden afgespiegeld naar de benodigde financiering. Ik heb het niet nagerekend, maar ik begin wel het idee te krijgen dat dit economisch best weleens haalbaar zou kunnen zijn, aangezien iedereen wel op een basisniveau economisch meedraait. Succes en groet, Hans

De vraag ligt volgens mij anders, maar 'correct me if I'm wrong': Jij wilt financiering voor een onderneming en de bank weigert die op basis van onvoldoende onderbouwing. Je kunt dan wel jezelf willen benchmarken met andere ondernemers, maar, zoals het woord al aanduidt: dat zijn andere ondernemers, mogelijk zelfs concurrenten, nietwaar? Met de summiere informatie die je geeft, kan ik alleen maar concluderen dat je m.i. teveel productgericht bent en minder marktgericht. Wie wil jouw spullen hebben tegen de prijs die jij ervoor wilt hebben? Dat is een kernvraag. Verplaats je in doelgroepen en de oplossingen die zij zoeken. Misschien heb je meer informatie, dan wordt het gemakkelijker jouw probleem te plaatsen en je wellicht beter te helpen. Wel goed dat er blijkbaar een doordacht plan ligt, ook al denkt de bank (vermoed ik) daar nog anders over, maar compliment daarvoor! Succes en groet, Hans

Beslist niet democratisch, dat is met vergaande manipulatie gegaan. Maar dat even terzijde... Succes en groet, Hans

Maar als hij salaris ontvangt bovenop het basisinkomen toch wel? Succes en groet, Hans

Tja, als conclusie mee eens, maar nu even doorredenerend vanuit het concept dat Annedien opperde? Het moet dan ook actief aangezwengeld worden, wie is het meest geschikt om dat aan te zwengelen of blijven we in de conclusie van durf en wil hangen; drinken we een glas, doen we een plas en laten we alles zoals het was of is er ergens een voortouw te nemen? Succes en groet, Hans

Hoe kan dat dan worden gedaan en wat is ervoor nodig? Succes en groet, Hans

Dan komen we een beetje bij de denkoefening uit die ik hier opperde? Succes en groet, Hans

:) Succes en groet, Hans

Komende donderdag begin ik weer met het vrijwillig begeleiden van groepen in het kader van 'jong ondernemen'. Daar is het inderdaad de bedoeling dat men een bedrijf opzet, met een echte propositie, hier financiering voor vindt, de markt opgaat, etc... Wel is het zo dat aan het eind van het project het bedrijf weer opgeheven wordt. Maar soms komen er echt leuke dingen uit voort die wel blijven bestaan! Succes en groet, Hans

Ik ben ook helemaal voor een basisinkomen en vind het ook zeer verbazend dat wetenschappelijk onderzoek nut en noodzaak hiervan aantoont. Succes en groet, Hans

Goed gevonden! En leuk dat je op die manier toch weer naar die naam verwijst ;) Succes en groet, Hans

Je snapt in ieder geval dat het een geintje was :) Succes en groet, Hans

Nou, elk incident hier posten, laat ik wel uit mijn hoofd. Dat kan soms op een dagtaak uitdraaien. Natuurlijk lees je mijn frustratie en irritatie terug in mijn topic, maar het gaat mij hoofdzakelijk om de essentie, gebruikmakend van de gehanteerde voorbeeldsituatie: hoe je dit soort termen - als het erop aankomt - interpreteert. Dat (b)lijkt nogal rekbaar en ik ben gewoon benieuwd hoever dat strekt. Succes en groet, Hans

Daar raak je precies mijn intentie: enerzijds wil ik de slechte ervaring en de frustratie delen, maar, zoals de titel ook al verraadt, wil ik inderdaad mijn gedachten daar beter over kunnen vormen. En leren we er allemaal misschien weer iets van, toch? Ik wel in ieder geval. @Norbert: misschien moet ik de cateraar wel een beetje dankbaar zijn voor de leerstof ;) Succes en groet, Hans

Ik probeer het op te lossen en zal pas de term overmacht hanteren als ik moet vaststellen dat het buiten mijn macht ligt en ik het dus in alle redelijkheid niet (zelf) kan oplossen. Ik heb daar wel een mooi recent voorbeeld van: Een gast vraagt mij 's avonds of er iets mis is met internet, voor de volgende dag was dat echt nodig voor een presentatie en de gast geeft ook aan dat ze op werkend internet hadden gerekend. Ik kijk het na en het blijkt dat de provider al een tweetje heeft rondgestuurd dat er een storing is. Dan is er sprake van overmacht, ik ben hier afhankelijk van de provider, dus is het in alle redelijkheid (door mij) niet op te lossen. Even later blijkt de storing te zijn verholpen, maar in het gastenverblijf nog steeds geen internet. Ik zoek het uit en de repeater is toevallig ook defect geraakt. Het is echter half elf 's avonds en ik kan het op dat moment redelijkerwijs niet oplossen, want ik kan nergens meer voor zo'n ding terecht, dus ook nu kan ik mij weer beroepen op overmacht (ik druk mij dan wel anders uit, hoor ;)). Maar de volgende ochtend heb ik uiteraard wel meteen zo'n apparaatje gehaald, geïnstalleerd en voor 10 uur deed alles het weer vlekkeloos. Dan krijg je de reactie: "Prima geregeld, goede service!" Dat is waarvoor ik het doe zoals ik het doe en hoe het volgens mij ook gedaan moet worden. Succes en groet, Hans

Als ik de titel lees, komen er bij mij heel andere hervormingsgedachten op dan (uitsluitend) het onderscheid tussen lichamelijk zwaar werk en geestelijk werk. Geestelijke werkbelasting kan zich bijvoorbeeld ook vertalen naar lichamelijke klachten en omgekeerd. Wel denk ik bij hervormen in termen van (on)afhankelijkheid en zelfbeschikking. De politiek zet in op meer versobering van regelingen zoals de WW. Dat moet natuurlijk de prikkel verhogen om actiever te worden op de arbeidsmarkt en zal zeker een - op macroniveau misschien wel in een promillage of zelfs in een percentage waarneembare - beweging veroorzaken dat mensen wel genoegen gaan nemen met werk dat ze eerst nog zouden negeren. Maar ik betrap mijzelf weleens op de denkoefening hoe het zou zijn als - een belangrijk deel van - de beroepsbevolking de werkgevers zou gaan beschouwen als (potentiele) opdrachtgevers en zich dus minder afhankelijk van één baas, van één baan c.q. van één inkomensbron zouden gaan opstellen? Dat men zich massaal als zzp-er in hun branche zouden gaan aanbieden i.p.v. solliciteren naar – of vasthouden aan - één baan? Zou er dan misschien een beweging kunnen ontstaan dat de werkgevers actief op zoek moeten naar mensen om werk gedaan te krijgen? Een soort ‘Voice of Holland’, maar dan anders? Succes en groet, Hans

@Norbert: wat zou het verschil in kaders van deze termen kunnen uitmaken in de diverse branches? Of juist in deze branche? Het was niet bepaald zo dat ik speciaal gekweekte en uit Zuid-China geïmporteerde kikkerbillen had besteld o.i.d. Dan had ik mij bij overmacht nog iets kunnen voorstellen. En hoe ruim zou ik dat soort beperkingen in mijn voorwaarden dan nog kunnen hanteren? Succes en groet, Hans

Dat cateraar zelf een interpretatie lijkt te kunnen geven aan de termen 'overmacht' en 'redelijkheid' vind ik wel wat ver gaan; ik kan mij maar moeilijk voorstellen dat je acht uur van tevoren door een ongelukje met een pakket voedingswaren al overmacht claimt en vindt dat je het in alle redelijkheid niet op kunt lossen. Rive zegt dat het product er niet meer is, dat het bedrijf in zijn recht staat e.d., en dat het daarom om overmacht gaat. Daar kan ik mij maar moeilijk in vinden, het is een zeer gemakkelijk vervangbaar product waarvan de bestanddelen in elke buurtsuper te verkrijgen is en in acht uur tijd kan zelfs ik wel iets lekkers in elkaar flansen en ergens in het zuiden van het land bezorgen. Op de site staat overigens ook zoiets als 'leveren waar en wanneer je maar wilt.' Begrijp me goed (aan de reusjes ook te zien) dat ik de feedback zeer waardeer, ook omdat het me verder aan het denken zet. Ik vind de term overmacht in deze situatie nog steeds te ver gaan en vind dat er in alle redelijkheid nog wel iets op te lossen was. Voorbeelden daarvan zijn ook in dit topic gegeven. Je moet je afvragen of de sop de kool wel waard is, dus of ik hier uitputtend werk van ga maken, vraag ik mij zeer af. Dat het hier zeer veel gelezen wordt met alle spin off zal wellicht al genoeg zijn. Ik sluit me dan ook van harte aan bij de morele conclusie van Norbert over cateraar Maar in zijn algemeenheid vind ik dit zeker wel een dingetje, ik heb in mijn AV natuurlijk ook zulke dingen staan, maar ik heb er een heel andere interpretatie bij dan cateraar en wat is nu waarheid? Succes en groet, Hans [Mod edit: laten we de schijn van bewuste naming & shaming vermijden Hans, 1 x de naam vermelden is echt genoeg]

Ik heb hun excuusmail met overbodige herhaling van zetten beantwoord met de link naar deze discussie 'ter lering ende vermaeck', misschien zien ze kans om daar verbeterpunten uit te halen, zo ben ik dan ook wel weer ;) Over de catering uit mijn plaatselijke netwerk: die waren ook te gast en wilde ik niet eerst aan het werk zetten. Maar wees gerust, die weten heel goed hoe het wèl moet en zij zijn ook de vaste samenwerkingspartners om mijn gasten mooie maatwerkarrangementen te kunnen aanbieden. Succes en groet, Hans

Met alle respect: Ik heb het gevoel dat er - hoe goed bedoeld ook - inschattingen over de situatie worden gemaakt en dat er antwoorden worden gegeven op heel andere vragen dan ik feitelijk stel. Dus ik probeer het nog een keer, als het mag: Hoe moet je de termen 'overmacht' en 'redelijkheid' in de AV en in het licht van bedrijfsactiviteiten interpreteren? Zijn er richtlijnen of kaders voor de toepasselijkheid van dit soort termen? Nu is het vooral mijn gevoel dat de cateraar relatief gemakkelijk een alternatief had kunnen bieden, omdat daar in mijn ogen ruimschoots tijd en gelegenheid voor was. Daarvoor zijn hier ook suggesties voor gedaan, een aantal heb ik tijdens de telefoongesprekken daadwerkelijk aangereikt. Hoe 'gemakkelijk' kun je als bedrijf de term 'overmacht' hanteren en wanneer kun je er dan in alle 'redelijkheid' vanuit gaan dat de overmacht zo enorm is dat je jezelf van aangegane verplichtingen mag ontslaan? Hopelijk ben ik met mijn vraagstelling nu wat duidelijker en completer dan voorheen geweest? Succes en groet, Hans [mod edit : naam en link verwijderd, 1 x is genoeg ]

Fijn dat je op mijn vraag ingaat: hoe is de term 'redelijkheid' te interpreteren in de context van de onderliggende activiteiten? Ik ben van mening dat het los zou moeten staan van bedrag, maar juist om klanttevredenheid zou moeten gaan. Deze situatie kan ik met de beste wil van de wereld geen overmacht noemen. Ik zou inderdaad over mogelijke schade na kunnen denken, maar die is slechts deels in termen van geld te vangen. Ik had natuurlijk andere dingen gepland ter voorbereiding op de avond en moest nu geld, energie en tijd aan andere zaken besteden. Succes en groet, Hans

Er waren twee relaties uit de horeca en catering, die waren - zacht uitgedrukt - heel verbaasd. Succes en groet, Hans

Kijk, jij snapt het! ;) Succes en groet, Hans

Zoiets gruwelijks zal het niet geweest zijn, Annedien, graag een beetje beter lezen ;D: In mijn topicstart staat duidelijk dat zij het pakket niet gingen leveren, want ‘er was een ongelukje mee gebeurd’, dus er was 's morgens iets misgegaan met mijn pakket, het was gevallen of zoiets. Mijn vraag is dan toch: Is een nationaal opererend bedrijf dan in de acht uur die ze nog voor zich hebben, door die overmacht in alle redelijkheid niet in staat een nieuw tapaspakket te leveren? Ik vind dat vreemd voor die branche... Ik zie het al gebeuren in een restaurant: je tapastafel valt om en dan kunnen ze dat niet nog eens serveren? Echt hoor, we praten over etensbereiding en bezorging vanuit een centraal bereidingspunt, vooraf besteld, - betaald en - bevestigd. Hoe rekbaar is het begrip redelijkheid in zo'n situatie? Succes en groet, Hans