StevenK

In theorie is één schuldeiser genoeg, maar in de praktijk een structuur ontwikkeld waar het vereiste is dat aannemelijk is dat er naast de aanvrager ook een andere schuldeiser onbetaald is. Die andere schuldeiser hoeft de aanvraag niet te steunen, het echt voldoende als aannemelijk wordt gemaakt dat er nog een onbetaalde schuld is. En dat hoeft pas *op* de zitting aannemelijk te worden gemaakt, in de aanvraag kan worden volstaan met een zinsnede 'schuldenaar laat meer crediteuren onbetaald, zodat schuldenaar verkeert in de situatie te zijn opgehouden met betalen'. Klassiek is ook de aanvraag door een pensioenfondsuitvoerder. Vaak bestaat zo'n uitvoering uit meer dan één fonds en dan kan elk van de fondsen als schuldeiser gebruikt worden, waardoor die pensioenuitvoerder geen steunvordering hoeft te regelen.

Bij de oprichting neemt de BV de lopende verplichtingen over. Omdat het financial lease is, zit er geen BTW op de leasetermijnen en zit je dus ook niet met de BTW vereisten voor een factuur. Voor de onderhoudskosten is het uiteraard zaak nieuwe facturen op naam van de BV te laten zetten.

Weet je dat wel zeker? Is het niet zo dat wanneer er vooraftrek is genoten over de kosten van de auto, dat al genoeg is om bij verkoop / overgang BTW af te moeten dragen?

Het is meer dan 'wedden', want je introduceert daarmee ook een tweede proceskostenrisico.

Ik zou alleen de ex werknemer aanspreken, zowel op de afspraken, als de ongerechtvaardigde verrijking. De verhuurder heeft conform de overeenkomst terugbetaald en alleen als expliciet afgesproken is dat TS de borg zou betalen te behoeve van de situatie zit daar iets van een kans. Denkt de werknemer daar anders over, dan roept hij de verhuurder maar in vrijwaring op.

En belangrijker nog: een gebruikelijke verzekering niet afsluiten kan grond zijn voor bestuurdersaansprakelijkheid.

Als de onderneming niet eens het DGA salaris opbrengt zou ik geen cent geven voor Goodwill, omdat je ook verplichtingen overneemt en dingen als risico van overwaardering van voorraad.

Verbruik van je olie is van enorm veel factoren afhankelijk, zoals het zetmeelgehalte dat varieert gedurende het jaar, temperaturen maar ook en hoe en hoe vaak je de olie filtert en de kwaliteit van de olie. Uiteraard heeft de olie in de snackketel(s) veel meer te lijden, net zoals olie waarin reeds gezouten frites nog even 'opgewarmd' wordt (waarvan ik van harte hoop dat je dat niet zult doen). Veel van onze klanten werken met meetapparatuur (pH meter) waarmee ze bepalen wanneer de olie vervangen moet worden en ik hoor maar weinig van klanten die direct al vooraf weten hoeveel olie of vet ze verbruiken. Hoeveel je kwijt bent is dus erg afhankelijk van je toestel en één van de trends in de markt is dat je steeds meer robotisering ziet, zodat je bij voorbeeld het voorbakken op een timer kunt doen.

Stel je koopt in voor 50. Op die inkoop doe je niks met BTW, want je kunt alleen iets met BTW op inkoop doen als je een BTW factuur hebt waarop (volgens de daarvoor geldende regels) de BTW is gespecificeerd. Je verkoopt voor 121, dan zet het platform op de factuur 100 + 21 BTW. Die 21 moet afgedragen worden, want je moet de BTW die op de factuur staat afdragen. Zou je als Marge verkocht hebben, dan zou je maar 12,33 BTW af hebben hoeven te dragen en zou je winst ipv 50,00 58,67 zijn geweest.

Dit doet mij vermoeden dat je nooit een winst- en verliesrekening gemaakt hebt. Je betaalt geen IB over opnames of omzet, maar over je winst. Of je dat geld nu naar privé overmaakt, investeert of op je rekening laat staan maakt daarvoor niet uit. Oef. Kop-in-het-zand-onderneming. De koninklijke weg is op basis van wat je wel hebt de boekhouding over die jaren alsnog te maken (en overigens ook BTW af te dragen over de verkochte spullen want op het moment dat je die naar privé haalde, moest er BTW over betaald worden). Je kunt ook je kop in het zand houden en hopen dat er nooit controle komt. Gezien de overbelasting van de fiscus zou dat best wel eens lucratief kunnen zijn.

Je wilt je op een op zijn minst grijs gebied gaan begeven. Dan heb je echt *niks* aan adviezen die gebaseerd zijn op halve informatie en moet je gewoon een deskundige inschakelen.

Ja, uitsluiten is alleen niet toegestaan bij dwingend recht, zoals je bijvoorbeeld in het arbeids- of consumentenrecht tegenkomt. Hier is imho geen sprake van dwingend recht.

Nee ,dat levert je 3571 extra aftrek op. Hoeveel je terugkrijgt, is afhankelijk van welk belastingtarief je voor je kiezen krijgt.

Niet alleen stellen, dat is expliciet afgesproken. Er is sprake van een ongeclausuleerde uitsluiting van doorberekening van materiaalkosten.

Je wil hem niet kwijt, maar je wil geen vertrouwen uitspreken. En dat in een tijd dat niks zo schaars is als personeel. Weet je wel zeker dat je ondernemer bent? Overigens: frappant dat deze vraag gesteld wordt, terwijl nagenoeg dezelfde vraag net daarvoor twee keer gesloten is...

Er staat nergens dat het een personenauto is, het kan ook een grijs kenteken zijn, maar het kan ook een EV zijn waar in 2021 milieu- en kleinschaligheidsinvesteringsaftrek toegepast zijn. En dan kan ik me heel goed voorstellen dat de verkoop in een volgend boekjaar leidt tot een stevige fiscale winst. Maar nog steeds: allemaal aannames.

Er is één situatie waarin ik me dit ongeveer voor kan stellen: als de betreffende auto a. financial lease is (en dus gewoon op de balans staat) en b. met toepassing van de willekeurige afschrijving meteen voor een heel hoog bedrag afgeschreven is.

Door alleen naar het salaris te kijken. Wat er in de BV gebeurt heeft met jouw IB aangifte niks te maken...

Paar losse opmerkingen: IE Alle rechten van wat jij hebt ontwikkeld tijdens je dienstverband bij de BV liggen bij de BV. Inbrengen van rechten vereist een akte. En een akte is een ondertekend onderhands stuk of een notarieel stuk. Dus de rechten die er waren zijn niet ingebracht. Dit neemt niet weg dat de afspraken mogelijk wel maken dat er een afdwingbare verplichting bestaat deze rechten alsnog in te brengen. BV Zoals Joost al zegt: je hebt bij de oprichting afspraken gemaakt en 'pacta sunt servanda'. De basis is dat je gemaakte afspraken na moet komen. Dat je nu in een andere positie verkeert, maakt dat niet anders. Als die afspraken blijken uit bijvoorbeeld e-mails of app-verkeer is dat ook al voldoende om juridisch vast te stellen dat die verplichting er is. Een faillissement van een lege BV leidt, zoals Joost zegt, tot bestuurdersaansprakelijkheid voor de kosten van een faillissement. Echter ,gezien het bovenstaande zit er in ieder geval IE in de BV, dus de BV is niet leeg. Aanvraag BV moet gedaan worden door een schuldeiser of door het bestuur, in opdracht van de aandeelhouders. Wanneer er een spagaat ontstaat tussen bestuur en aandeelhouders kan er door de Ondernemingskamer ingegrepen worden. Dat is echter behoorlijk kostbaar, niet alleen omdat je daarvoor echt gespecialiseerde advocaten nodig hebt, maar ook omdat de OK maatregelen in de regel uitgevoerd worden door ingehuurde bestuurders. Kortom, ga met alle documentatie (dus niet alleen aktes, maar ook mailverkeer, Whatsapp etc) naar een gespecialiseerd ondernemingsrechtadvocaat en laat je adviseren over wat wel en niet kan.

Onzin, tenzij je zo'n enorm gat in je hand hebt dat je die 400 ton bruto ook direct privé uitgeeft... Een BV is ideaal om een groot deel van de belastingheffing uit te stellen en daardoor meer vrij kapitaal te hebben. Bijvoorbeeld als handelskapitaal of ter financiering van o.g.

Eén van de belangrijkste dingen van ondernemen is inzicht hebben in je financiën. Als je dat inzicht zelf niet hebt, huur dan iemand in die je dat inzicht geeft, maar vooral, neem geen beslissingen waar je dat inzicht niet hebt.

Met maar acht verkochte units (goed mogelijk dat ik er ook één van je gekocht heb) *kun* je geen kansberekening maken omdat het volume gewoon te klein is om ook maar iets van een betrouwbare statistische verdeling te maken. Daarbij komt dat het risico primair zit in lostrillende contacten en dat is heel erg afhankelijk van het gebruik. Ik heb hier twee fietsen met een Bafang middenmotor. De éne is een bakfiets, daar heeft die accu het niet zo zwaar, de andere is een fiets waarop hard wordt gereden en daar is bij al een accu overleden door losgetrilde soldeerverbindingen. Dat soort parameters maakt het ontzettend moeilijk in te schatten wat het risico is.

Ik kan me vergissen, maar ik vermoed dat je het over een 48V product hebt dat in NL alleen legaal gebruikt mag worden met een kenteken, maar ideaal is voor bijvoorbeeld een bakfiets. Datzelfde productie in de 250W uitvoering wordt op grote schaal gebruikt door allerlei fabrikanten en op zich heb je daarmee een behoorlijke basis op erop te vertrouwen dat het product in de basis veilig is. Jouw grootste probleem is die 48V accu en de 2A of 4A oplader die erbij zit. Daar kan wel eens wat mee mis gaan en daar is heel veel variatie in kwaliteit. En dat risico achteraf afdekken gaat je niet lukken en bij gebrek aan goede documentatie *en* volume zal verzekeren ook niet mogelijk zijn, dus je enige oplossing is het als ondernemersrisico zien.

De normale (en verstandige) werkwijze is dat je de winstverdeling bepaalt en boekt op kapitaalrekeningen. Elke vennoot kan dan opnemen voor zover er kapitaal beschikbaar is. Verstandig is afspraken te maken over hoeveel kapitaal er opgenomen mag worden in relatie tot de bedrijfsvoering, omdat die over het algemeen ook gefinancierd moet worden. De laatste keer dat ik dit inrichtte deed ik het zo dat er voor elke vennoot een 'vrij kapitaal' bijgehouden werd en dat vrije kapitaal werd zo bepaald dat elke uitgave (ongeacht of 'ie al betaald was) afgetrokken werd en dat inkomsten pas opgeteld werden als ze ook ontvangen waren. Op dit manier had je zekerheid dat er niet meer opgenomen werd dan er echt beschikbaar was. De IB moet je in de VOF in ieder geval geen rekening mee houden. Als je met 'netto inkomen' wil werken moet je gewoon een BV nemen of in loondienst gaan bij iemand anders.

In een VOF heb je geen salaris. De winstverdeling bepaalt hoeveel IB je moet betalen, niet hoeveel winst er uitgekeerd kan worden. Uitkeren doe je als je verstandig bent op basis van wat er vrij beschikbaar (en dus niet nodig voor de bedrijfsvoering) is.