Karci

In een ander topic kwam 't net ook al ter sprake; Je kan de leverancier vragen het transport te regelen, als ze dat kunnen kijk je naar de kosten tot port Rotterdam en vraag je ze welke agent zij gebruiken in Rotterdam. Deze agent kan je dan om een offerte vragen (en inlichtingen, goederencodes bijv.) inzake inklaring en het verdere transport, to door mag geen enkel probleem zijn. Je kunt ook in NL zelf bij een agent een tarief aanvragen (moet je wel alle parameters bij de hand hebben, volume, gewicht, aard goederen etc.). Sommige agenten geven een all-in tarief, wil je (goed) kunnen vergelijken met dat van de leverancier, dan moet je vragen om een gespecificeerde offerte. Maar wellicht is dat niet eens echt nodig voor de eerste proefzending. Ik wil hier niet spammen, maar als je wilt stuur ik je per PM info over een goede agent in Rotterdam.

Zou er m'n hand niet voor in het vuur steken dat die twee bedrijven verschillende eigenaren hebben. Kan me de ontstaansgeschiedenis wel voorstellen, eigenaar van Credifin 's avonds tegen zijn vrouw: Miep, gaat niet zo lekker de laatste tijd, onze business. Hoorde net dat de knokploeg van Boris gister was afgetuigd toen we dat geld van dat ouwe mens in de Steenstraat eruit probeerden te meppen, bleek verdomme dat haar zoon eigenaar van de lokale boksvereniging was en net bij moe een ledenvergadering had georganiseerd. Sjee Fred, da's lullig, hoe is 't met Boris? Weet ik veel, kan mij dat nou schelen, ik heb niets meer aan 'm. Maar Fred, wat nu dan? Mmmm, ik las laatst iets over bedrijven op internet zetten, daar kan je poen mee verdienen. Ja, hé goed idee, ff zorgen dat 't juridisch steekhoudend is, alles lekker onduidelijk maken en tsjakka, kassa voor het goede oude Credifin!

Aziaten zijn gewoon simpelweg geen Europeanen, maar het zijn wel meesters in zich verplaatsen in onze "handelsmentaliteit". China heeft heel snel geleerd om een soort vertaalslag te maken tussen hun manier van doen en de onze, daarom gaat het meestal goed voor de processen die voor ons zichtbaar zijn, maar wat er intern gebeurt is een heel ander verhaal. Je merkt dat als je Indonesië of China gewend bent en dan een keer inkoopt in Vietnam, de Vietnamezen zijn nog bezig hun "vertaalsoftware" te ontwikkelen, je hebt daar nog te maken met de "rauwe" Aziatische manier van doen. Ondanks m'n - naar ik zelf dacht - aardige hoeveelheid ervaring met Azië moest ik met Vietnam weer even terug naar de schoolbankjes. Maar ontopic; hans1982, ik ben benieuwd hoe 't afloopt en als je nog wat wilt weten, kom maar op.

Als je personeel online met bestanden werkt heb je toch ook dat probleem? Met een keylogger op een client kunnen de passwords achterhaald worden en als je een voor het systeem bekend IP adres spooft komt uit de logs ook niet 1,2,3 naar voren dat er een derde aan je bestanden zit te knabbelen. Een systeembeheerder is een vertrouwenspersoon, als je die in dienst hebt of inhuurt gelden er regels van geheimhouding, dat schenden kan hele vervelende consequenties hebben voor die beheerder, ik zou er niet zo bang voor zijn dat daar wat misgaat. Overigens, ik heb het systeembeheer altijd grotendeels zelf gedaan (lokale server, plm. 15 clients intern, met deels externe verbindingen). Wat backup betreft; niet zo lastig om die lokaal te versleutelen en vervolgens via VPN extern op te slaan. Zelfs zoiets simpels als winrar kan al een versleuteling doen die zelfs voor de betere hacker nagenoeg niet te kraken is (tenzij hij heel veel tijd heeft). Waar 't mij om gaat is juist dat ik de controle over mijn informatie in handen leg van een derde die misschien gerenommeerd mag zijn, maar die ook fouten kan maken of gekraakt kan worden of door overheden gedwongen kan worden informatie prijs te geven. Ik denk dat de overweging tussen online extern en lokaal (met evt. VPN) met name geldt waar het gaat om eigen kennis, grootte van het bedrijf, belang van bescherming van jouw informatie en uiteindelijk kosten. Een VPN zet je niet zomaar op, maar is m.i. uiteindelijk beheersbaarder dan een online oplossing.

De agent die dit afhandelt, is dat de agent waar je ook je andere transporten mee regelt? Ik heb geen verstand van kleding, wel van lastige douane (je bent dus niet de enige, misschien een troost). Als je wilt vraag ik het mijn agent, ik vind 't een vreemd verhaal.

Misschien ben ik wel weer een zuurpruim, maar ik ben wat huiverig voor het toevertrouwen van mijn bedrijfsgegevens aan derden, eerlijk gezegd ongeacht wie 't is. Ik zou eerder kiezen voor een lokale server waarop mensen via een VPN verbinding kunnen inloggen. I know, kost geld en beheer, dus de online aanbiedingen zijn misschien het "redelijk alternatief". Ik zou dan in ieder geval kijken naar versleutelingsmogelijkheden (lokaal), maar dan wordt het online bewerken wel weer wat lastiger.

Wat ik wel heel aardig vind van deze organisatie is dat ik 't zelf mag zeggen! Een lichtpunt in duistere tijden. Sorry, maar dit soort teksten (en de opmaak) is volgens mij meer geschikt om kleuters te verleiden ijs van Alo te kopen ipv Olgi. Van de website; "Door een eigen vestiging in Luxemburg te hebben, wint u aan imago als ondernemer, exporteur, consultant, vervoer, maritieme techniek van de onderneming." Behoudens het hoge onzingehalte is dit ook nog eens een prachtig exemplaar van "kromzinnerij". Ik meende trouwens de laatste tijd ingefluisterd te hebben gekregen dat er zoveel belastingspijtoptanten zijn in Nederland. Waarom zou dat zijn? Nee, ik heb niet 't gevoel dat je hier veel mee opschiet, in ieder geval niet zolang je in Nederland woont. Maar... just my two cents.

@Paul Jij bent gewoon een keiharde :) De discussie is interessant, ik hoop dat anderen er wat aan hebben, maar eigenlijk zeggen we nog steeds hetzelfde; waar het om gaat is dat je je spullen goed en voor de juiste prijs krijgt, wat mij betreft het liefst met zo min mogelijk gehannes en daarom heb ik er geen moeite mee om het voor ons "afwijkende" gedrag van de Aziatische leverancier te accepteren, mits het me niet meer kost of langere transporttijden oplevert. Ik denk niet dat dat shady is, althans niet voor het deel wat ik zie vanuit NL, me verdiepen in de lokale folklore is niet mijn core business (alhoewel op z'n tijd wel interessant). Ik moet erbij vermelden dat dit topic over China ging, maar ik combineer ook de ervaringen met Indonesië, Vietnam, Singapore en Sri Lanka. De 20 USD leverancier was een Indonesiër, ik verbaasde me over zijn felheid, maar hij legde wel een probleem bloot waar ik vaker mee te maken had gehad, namelijk het traineren van transport door andere leveranciers. Er mee stoppen was voor mij geen optie, nl veel investeringen in de leveranciers om de gewenste productkwaliteit te krijgen.

We zeggen deels hetzelfde, de issue zit 'm in het traject tot "on board". De leverancier dringt de uiteindelijke transporteur niet op, maar heeft vaak afspraken met een agent. De agent heeft weer afspraken met een reder. Vaak zijn die goed uitonderhandeld en kan het geen kwaad er gewoon gebruik van te maken. Ik heb veel met Maersk(logistics) gewerkt, tariefafspraken hier in NL (vanwege het volume), maar ik stuitte vaak op problemen in het traject toeleverancier - lokale agent. Als je FOB koopt betaalt de leverancier voor alle kosten tot "on board". De leveranciers hebben vaak goede afspraken met hun agent (ook weer gebaseerd op volume). Op het moment dat je afdwingt om gebruik te maken van de lokale agent van jouw transporteur, dan is het niet ongebruikelijk dat de lokale kosten opeens een stukje hoger worden. De leverancier heeft dat niet ingecaluleerd in zijn verkoopprijs en gaat dan steigeren. Ik heb het meegemaakt dat er werd geweigerd om met een bepaalde agent te werken vanwege extra kosten van USD 20,--. Het ging in dit geval niet om het geld, maar om de trots van de leverancier, hij voelde zich belazerd en klaagde daarover bij mij (zeer ongebruikelijk, maar wel prettig om eens te horen waar dat probleem nu zat!). Ander punt is dat ik merkte dat ik vaak (aanmerkelijk) betere tarieven kreeg als ik het transport door de leverancier liet regelen. Ik denk dat het dus zeker de moeite waard is om de suggestie van de leverancier in overweging te nemen. Ander punt daarbij is - als de kosten niet (veel) hoger zijn - dat de leverancier het op die manier prettiger vindt om met je te werken, je kan wel altijd proberen af te dwingen dat ze het doen zoals jij zegt, maar het draagt niet altijd bij aan de relatie. Ik probeerde dat een keer met een Chinese leverancier, maar deze meldde dat het niet mogelijk was mijn agent te gebruiken ivm problemen met corruptie. Of dat waar is? Geen idee, maar waar het mij om te doen was was de uiteindelijke kostprijs. Ik heb met de leverancier de deal gemaakt dat ik 't best vond, zolang de prijs beter was dan wat ik zelf kon krijgen en dat ik het eventuele verschil in mindering zou brengen op de goederenprijs, dat was accoord. Zij blij, ik blij. Ik kreeg overigens nooit betere tarieven dan wat zij konden regelen, terwijl het totaalvolume wat ik deed en centraal probeerde neer te leggen toch heel aardig was.

Het is niet ongebruikelijk dat de Chinese leverancier het liefst werkt met een zelf gekozen verscheper en inderdaad is dit doorgaans ook nog goedkoper dan wanneer je het zelf probeert te regelen. De issue is vaak het traject leverancier -> boot. De leverancier heeft doorgaans afspraken met de partijen die het transport naar de boot en de uitvoer moeten regelen, daaraan gekoppeld is vaak ook een deal met de reder van de zeevracht. Als een koper daar per sé vanaf wil wijken moet de leverancier nieuwe onderhandelingen aangaan met een andere partij, die probeert dan het onderste uit de kan te krijgen. Ook kan er sprake zijn van risico op corruptie als er met een andere partij moet worden gewerkt dan degene waar afspraken mee zijn. Advies wat betreft transport; vraag de leverancier met welke agent de door hun gekozen reder samenwerkt in NL en gebruik deze ook als agent om de boel in te klaren. Zij kunnen ook helpen met tariefcodes etc.

Je relateert de winst van de winkelier over zijn inkoopprijs. Gebruikelijk is het te berekenen over zijn verkoopprijs (ex BTW). Winst is namelijk opbrengsten min kosten. Dan kom je op ongeveer 40% (42,52/105,--x100 = 40,49%). Handige formule: Verkoopprijs = A Inkoopprijs = B Winst is (a2-b2)/a2. Let op, het is geen netto winst! Dus; gebruikelijke marge = x2, inderdaad 62,48 x 2 = 125,--. Winst winkelier (eerst btw eruit) zoals hierboven.

Je had 't over beschadigingen bij zeetransport, reparaties, assemblage etc. en dat je er dan niet veel meer aan overhield. De 2-3% waar ik 't over had is wat je ongeveer moet incalculeren aan totale uitval, kortom, dat wat je wel bestelt en betaalt, maar wat je niet meer kan verkopen (of niet voor de volle prijs!) of waar je extra werk aan hebt om het voor de normale prijs te kunnen verkopen. Mijn ervaring is dat hoe goed je alles ook doet, je altijd wel te maken hebt met 2-3% uitval (ik reken dan even in geld, niet in aantallen). Dit uitvalpercentage zou je moeten berekenen (het kan enorm verschillen per type product) en moet je in je kostprijs meecalculeren. Inderdaad bereken je het dan in principe door aan degene aan wie je verkoopt. Soms kan je schade, kwaliteitsproblemen etc. verhalen op de leverancier (of een verzekeraar, maar dat heeft alleen maar zin als je bijv. een hele container kwijtraakt), maar mijn ervaring is dat het vaak niet gebeurt, in ieder geval niet wanneer je overzee koopt. Bewijslast is vaak erg moeilijk, het kan de relatie met de leverancier onder druk zetten etc. Je kan wel afspreken dat je garantie krijgt, maar het is niet altijd handig om er voor de volle 100% gebruik van te maken. Verder geldt, iets waar veel ondernemers door schade en schande achterkomen, dat eerste leveringen uit landen uit Azië en Latijns Amerika vaak goed verlopen, maar dat de kwaliteit bij opvolgende zendingen minder en minder wordt, met name Indonesië is een land waar dat vaak voorkomt. Ik kan er nog een boek over volschrijven :), als je nog concrete dingen wilt weten, vraag maar.

Yep, zo snap ik 'm. Op zich doe je 't prima zo. In feite "gedraag" je je dus als importeur/groothandel richting winkelier, met daarnaast een eigen verkooppunt richting consument. Een groothandel hanteert graag een marge van 50% (kan weer fluctueren, maar hangt sterk van allerlei parameters af, 50% is een aardig basis uitgangspunt). In jouw geval zou dus inkoop * 50% op € 45,-- richting winkelier uit kunnen komen. Je zit daar een stukje boven, dus helemaal niets mis mee als je dat er ook voor kan krijgen. De winkelier zit met de x 2 ook nagenoeg goed (€ 1,-- minder dan volledig x 2). Als hij echt meer wil (2,2 bv), dan heb je ook nog wat ruimte om daarin mee te gaan (je kan bijvoorbeeld staffelkortingen geven bij afname grotere aantallen). Dit rekenvoorbeeld wijkt overigens wel af van je vraag of je moet gaan werken voor € 20,-- "winst" bij een artikel wat je voor € 120,00 winkelprijs moet verkopen. Maar aan de hand van de kengetallen kan je het nu zelf uitrekenen. Overigens; voor uitval, garantie etc. mag je niet veel meer rekenen dan 2-3% (in aantallen) waar je garantie op moet geven of die je niet kunt uitleveren. Ik heb zelf wel 5-6% meegemaakt en in een extreem geval 12%, maar dan gaat er dus echt wat mis (of je marge moet zo hoog zijn dat 't er uit kan, aardewerk is gevoeliger dan bijv. houten meubelen). Je hebt 't over zeevracht, dus over inkoop waarvoor je moeite moet doen om de kwaliteit te bewaken, daar moet je wel terdege rekening mee houden.

Ik denk dat je hier een aardig opstapje vindt voor het beantwoorden van je vraag (let op, Belgisch, maar waarschijnlijk ook toepasbaar op NL ivm EU): http://economie.fgov.be/nl/binaries/goods_origin_dossier_nl_tcm325-66661.pdf Flinke lap tekst, maar je vindt er bijvoorbeeld dit: Artikel 24 van het CDW luidt: “Goederen bij welker vervaardiging twee of meer landen betrokken zijn ge- weest, zijn van oorsprong uit het land waar, in een daartoe ingerichte onderneming, de laatste ingrijpende en economisch verantwoorde verwerking of bewerking heeft plaatsgevonden die hetzij tot de fabricage van een nieuw product heeft geleid, hetzij een belangrijk fabricage- stadium vertegenwoordigt”(4)

Geef eens een (fictief) rekenvoorbeeld als je wilt? Zoals ik het uit bovenstaande begrijp verkoop je iets voor € 100,-- (ex porto) en verkoop je het ook aan de winkelier voor dat bedrag, dus € 100,00. Als de winkelier er dan 15% opdoet, moet die verkopen voor € 115,00 (ik neem aan incl. BTW). Als je maal 2 voor de winkelier zou calculeren zou je echter op €100,00 / 1,19 = € 84,04 x 2 = € 168,08 (incl. BTW) uit moeten komen, dat verschilt wezenlijk met die € 115,--. Overigens, afgezien van de wijze van calculatie; als je via de webshop goederen aanbiedt voor een prijs die (ver) onder die van de winkelier ligt, dan zullen ze dat niet bepaald waarderen. Ik denk dat je dan beter een keuze kunt maken, of webshop of verkoop aan de winkelier. In de electronica/it werkt 't wel, maar de meubelhandel is nogal allergisch voor leveranciers die zelf ook direct aan consumenten verkopen.

Je zou eens kunnen kijken waar vergelijkbare producten voor staan. De meubelbusiness is niet bepaald transparant, zeker niet als je producten levert die afwijken van standaard huisje/boompje/beestje handel. De winkeliers hanteren doorgaans een marge van inkoop (ex btw) x 2 = verkoop (incl. BTW). Het liefste hebben ze 2,2 tot meer, het ligt er een beetje aan hoe ze inkopen (buying power etc.). Echt design is weer een heel andere verhaal, daarbij kunnen marges nog hoger zijn. Bedenk ook dat de inkoopprijs winkelier vaak nog is opgebouwd uit prijs fabrikant en opslag tussenhandel/importeur etc. Vandaar de opmerking "kijk waar vergelijkbare producten voor staan". Jouw verkoopprijs is dan niet gebaseerd op kostprijs + opslag, maar op "wat kan ik er voor krijgen". Sowieso belangrijk, omdat je dan ook enigszins kan inschatten of 't de moeite waard is. Wat consignatie betreft, sowieso als het gaat om toonzaalmodellen; dit heeft een voordeel bij faillissement van de winkelier, de goederen blijven namelijk jouw eigendom, de curator mag er niet aankomen (mits bekend dat het consignatie is!). In geval van leveren op rekening en toonzaalmodel; vermeld in je algemene voorwaarden dat je eigendomsvoorbehoud hebt totdat (volledige) betaling is ontvangen, ook dan kan een curator in geval van faillissement niet aan jouw spullen komen. (geldt niet als de winkelier al geleverd heeft aan zijn klant, maar wel voor alles wat op toonzaal of in het magazijn staat).

Sterker nog, ik heb er gisteren een bakfiets besteld :D Je betaalt wat, maar dan heb je ook wat. Ik heb een aantal verschillende producenten overwogen maar de Fietsfabriek was verreweg de beste, prijs kwaliteit is top, ze denken heel erg goed met je mee, hun producten zijn goed en ze zijn snel. Kortom, het was een hele goede tip :D Dat noem ik snel actie ondernemen :). Misschien kan je ook wel een deal met ze maken met bv de kratjes, ze laten houten kratjes maken in Turkijke (beter dan die plastic kratjes van Marqt), niet goedkoop, maar ik denk dat er wel over te praten valt i.c. met bv wederzijdse reclame. En aangezien ze in het reclamewereldje goed ingevoerd zijn kan je misschien ook wel met of via hun een editorial regelen in een of ander spacy ecomagazine. Een wederzijds belang, als jij succesvol bent ga je meer bakfietsen van ze afnemen, bovendien is het hele eco/cradle to cradle gebeuren nu natuurlijk zo hot als maar zijn kan, de combi is goed. Verder zijn Dave en Yalçin zo creatief als de pest, een beetje sparren met ze kan erg interessant zijn.

Vermaak wil ik dit niet noemen. Ooit iets soortgelijks meegemaakt, inclusief de laksheid van de deurwaarder en de enorme hoeveelheid energie die ik er zelf in moest steken. Voor beslaglegging heb je een deurwaarder nodig. Ik ben destijds (maar praat over 20 jaar terug) zelf naar de rechtbank gegaan voor een vonnis en kreeg dat ook (tegenpartij kwam niet opdagen, logisch als je geen bekende woon en verblijfplaats hebt) en werd bij verstek veroordeeld. Daarmee kon ik naar de deurwaarder die het vonnis kon betekenen en tenuitvoer leggen. Maar uiteraard konden zij de tegenpartij ook niet vinden. Ik heb net zolang gezocht tot ik er achter kwam waar hij woonde, de deurwaarder daarvan op de hoogte gesteld en pas toen werd er actie ondernomen. Toen bleek hij het geld niet te hebben, maar uiteindelijk wist hij een kerkelijk genoodschap zover te krijgen het verschuldigde bedrag voor hem op te hoesten. Weliswaar 60% van de vordering, maar deze was door incassokosten al zo opgelopen dat het uiteindelijk ongeveer 100% van de vordering opleverde. Voor de incassokosten heb ik een deal met de deurwaarder gemaakt, ik had zelf nagenoeg al het werk verricht. Moraal van het verhaal; een deurwaarder levert niet per definitie de diensten die je verwacht. (Maar dat was natuurlijk uit voorgaande ook al duidelijk). Een eventuele volgende keer (hoop 't niet), zou ik gaan voor een incassobureau. Kost misschien meer, maar is met wat geluk ook weer verhaalbaar.

Ok, dan zou dat een goede optie kunnen zijn. Heb je 't ook zelf geprobeerd (niet dat de fabrikant zegt dat 't kan, want ze zeggen zoveel)? Wat de omzet betreft; misschien zijn er ergens kerncijfers te krijgen (horeca nl?), maar je zou natuurlijk ook een steekproef kunnen nemen. Bestel bij een vergelijkbare snackbar iets wat een beetje uitgebreid is en consumeer 't ter plaatse, wel met een blik op de kassa of op hoorafstand. Turf dan de omzet in een bepaalde tijd en extrapoleer dat naar 't aantal dagen wat je open wil zijn. Doe 't een keer op een rustige en een keer op een drukke dag. Op die manier zou je een aardige indruk moeten kunnen krijgen. Andere optie is natuurlijk dat je 't ook gewoon kan vragen (als collega ondernemer). Maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen 't je wil vertellen, c.q. dat je wellicht niet de juiste info krijgt. Om 50k te halen moet je als je 5 dagen per week draait 48 weken per jaar € 210,-- per dag omzetten. Stel dat de gemiddelde klant € 5,-- besteedt, dan zou je per dag 42 klanten moeten hebben. Dat is iets meer dan 5 klanten per uur (bij 8 uur open). Dat lijkt mij wel realistisch, maar ook dat zou je kunnen turven bij een steekproef. De vraag is of je te maken gaat krijgen met periodes dat er geen hond langskomt. Op zich geen probleem als een drukke periode of dag dat weer goedmaakt, maar wel iets om rekening mee te houden. Wat de marge betreft; behoudens kraanwater verkopen als spa blauw lijkt 't me dat een marge over inkoop van 50% realistisch zou moeten zijn. Op zich is dat ook relatief simpel uit te rekenen dmv vergelijken met een collega. Neem een prijslijst mee en kijk waar je 't zelf voor in kan kopen bij de (horeca)groothandel. 't Lijkt me dat als je werkt met 30% dat je goedkoper wordt dan je collega's, wat misschien ook wel weer een argument is om klanten aan te trekken. Toch denk ik dat kwaliteit belangrijker is. Maar 't is maar mijn "two cents", even op gevoel, dus wel grondig checken voordat je er aan begint.

Mooi initiatief! Zoals Tonino al zei; bakfiets en biologisch is natuurlijk een gouden combi. En op stroom moet ook kunnen (wel bewijsje meenemen dat je alleen groene stroom tankt :) ). Neem je ook de lege flessen weer mee? Dan zit er ook een vleugje cradle to cradle aan. Je zegt alleen centrum, maar zit jouw doelgroep niet ook flink in zuid? De jongens van de (bak)fietsfabriek in de Pijp maken dingen op maat en hebben erg goede connecties in de reclamewereld, bovendien doen ze er alles aan om het begrip (bak)fiets te promoten, heb je al met ze gesproken? Succes en laat me even weten wanneer je in Haarlem begint :)

Dank :) Is goedkopere apparatuur geschikt voor professioneel gebruik? Er staat mij bij ooit gelezen te hebben dat je geen goede patat kunt bakken (in grotere hoeveelheden / continu gebruik), omdat het noodzakelijk is dat het vet op de juiste temperatuur blijft, cheapo stuff zou dat niet voor elkaar krijgen. In ieder geval, als mijn vrouw kroketten bakt, dan loopt dat meestal uit op een portie vet waar wat stukjes vlees in drijven. Niet dat ik 't dan weggooi of zo, maar toch....

In de buurt van Noordwijkerhout staat twee van dit soort "tenten", nota bene erg dicht bij elkaar. Of ze er in de winter ook staan weet ik niet, maar in de zomer is er veel strandverkeer. De ene heeft belabberde kwaliteit, maar staat er wel al langere tijd. De andere heeft betere kwaliteit, ook wat zitjes etc., op een mooie dag is het daar altijd behoorlijk druk. Als je de investering kan "leien" zou je je kunnen beperken tot alleen open in je vrije tijd, op die manier kan je het eens goed uittesten. Apparatuur moet m.i. op dit moment relatief makkelijk 2ehands te krijgen zijn, scheelt een slok op een borrel en je gaat "sneller" verdienen. Als blijkt dat het aanslaat kan je overwegen er dagelijks te gaan staan. Lukt het niet, dan moet je m.i. in staat zijn de spullen weer te verkopen zonder er al te veel verlies op te maken. Ik zou niet snel opteren voor "goedkoop" personeel. Ik denk dat succes valt en staat met een stukje kwaliteit en ook herkenbaarheid van die kwaliteit. Ongemotiveerd personeel kan je bedrijf heel erg snel de das omdoen. Ook vertrouwen is een belangrijk punt, met een beetje pech staat je personeel (deels) voor zichzelf te bakken op jouw kosten en wellicht zonder dat je het zelf snel doorhebt. Misschien dat er in de vrienden/kennissenkring mensen zijn die je zou kunnen vragen voor je te werken. En - ik denk één van de belangrijkste aspecten - zorg voor topkwaliteit. Een caravan is niet de locatie waar mensen dat direct van verwachten, je zal dan een drempel moeten overwinnen bij je (aankomende) publiek. Als je kwaliteit ok is (en je prijzen niet belachelijk) zal de zaak gaan rondzingen en haal je ook de "twijfelaars" over de streep. Ander punt om over na te denken; laat je de caravan staan op de plek, of haal je 'm elke keer weer weg? In het eerste geval, houd rekening met mogelijkheid van vandalisme en diefstal. Een goede graadmeter is wellicht om te kijken of het wel of niet moeilijk/kostbaar is de boel te verzekeren voor dit soort zaken.

Volgens mij moet 't - zeker op dit moment - niet zo lastig zijn om het DGA salaris te verminderen. Ik heb zelf een BV waar ik DGA van ben waar ik al enige tijd helemaal geen salaris meer uithaal. Wat het VOF verhaal betreft, ik zou niet snel opteren voor de hoofdelijke/persoonlijke aansprakelijkheid die daar aan gekoppeld is, hoe goed je het nu ook doet. In combinatie met de BV slapend houden; dit heeft als nadeel dat je toch elk jaar moet deponeren en daarmee de cijfers moet laten opmaken. Als je het zelf kan/wil kost je dat tijd, als je het uitbesteed geld.

Lekker opzwepend stuk, heb je af en toe wel nodig als ondernemer die door een dal(lletje) gaat. Ik denk dat 't goed is dat een dergelijk boek wordt geschreven, kan wellicht net dat ene zetje zijn om van loser in Loser te veranderen. Overigens houd ik voor mezelf een andere terminologie aan. Mijn vader - ook ondernemer - had de neiging om bepaalde mensen, kwaadaardige kletskousen, charlatans en oplichters generaliserend te classificeren als "namaakmensen". Ik heb die term altijd onthouden, maar vanwege de negatieve bijklank zoek ik er persoonlijk liever de positieve tegenhanger van. Jouw Losers zou ik dan kenschetsen als "echte mensen". En ik denk dat ze dat wel verdienen, het belangrijkste is en blijft dat je het probeert, soms tegen beter weten in en soms zonder het gewenste resultaat, maar in ieder geval altijd met het gevoel dat je er voor gevochten hebt en dat je in die zin voldoet aan de kenmerken van "de echte mens", failliet of niet failliet. Valt mee dat deze nog niet eerder voorbijkwam; in de US zien ze een faillissement als leerschool, je komt er sterker en ervarener uit en daarmee ben je in staat een betere ondernemer te zijn. Een groot contrast met Nederland (maar ook andere delen van Europa), eenmaal mislukt, altijd mislukt. Zou die mentaliteit ook niet samenhangen met die grotere auto? Elkaar het licht in de ogen niet gunnen? Dan denk ik ook hier weer, de "echte mens" staat hierboven en dat is onderdeel van zijn mogelijkheid om succesvoller te zijn dan al die mensen die zich druk maken over dit soort futiliteiten.

Bloemi (bloemi.nl/com) / bloempi (bloempi.nl/com) 't Bloemetje (tbloemetje.nl/com of utbloemetje.nl/com) Bloei en bloesem (bloeienbloesem.nl/com) Ook al ben je niet creatief, moet toch niet zo moeilijk zijn wat te verzinnen? Gewoon kijken naar kenmerken van waar je mee aan de gang wilt en proberen wat combi's te maken of de dingen net even wat anders te spellen. Van de vier hierboven zijn de .nl en .com adressen beschikbaar