XiaoDi

Hoi, Een SNELLE reactie, reader beware: Ik vind de site matig. (En, zoals andere al zeiden: het is altijd goed om naar je SEO te kijken) Geen reden om dit zo prominent te noemen. Dit hoort standaard te zijn. Zoals ik al zei, onnodig. Deze opties verwachten klanten te zien als ze gaan afrekenen. Eens met anderen dat de site te druk is, en de drie kolommen te veel. De navigatie onder de header zetten. Nu valt het niet op. Plaatjes vind ik horen links van de tekst, niet rechts. De plaatjes zijn VEEL te klein. En ipv van dat je ze direct groter maakt in je "meer info" stukje, moet je NOG een keer klikken om ze groter te maken. En je hebt niet eens "meer info"(of heel weinig)! Maak dan ook niet zo'n link, maar gewoon dat je als je op de foto klikt dat hij groter wordt. "Sale to Shop qualified" nog nooit van gehoord.... De algemene voorwaarden moet je uitklappen! Ik hoop toch dat het niet een heel lang stuk is. Maak er gewoon 1 tekst van die je direct ziet als je naar de algemene voorwaarden gaat. Waarom heb je trouwens deze als navigatieitem er bij staan? Normaal staat dit ergens anders .... Een angst die ik altijd heb is dat het veel te duur is om te verzenden, dus dat zou ik prominenter maken. Als ik je site zou ontwerpen, zou ik bijna alleen maar grote foto's gebruiken, met prijs, waar je als je over hovert een NOG grotere foto ziet en meer info. Ik ben allergisch voor inloggen. Moet ik inloggen om jouw producten te kopen? Dan heb je mij al verloren. Dat is toch ook niet nodig? Het enige wat ze hoeven doen is dingen in de winkelmand te doen, en via bijv. iDeal betalen. Bij het afrekenen vraag je vast hun e-mail adres, dat is normaal ook de plek waar je ze vraagt of ze belang hebben bij jouw nieuwsbrief, dat hebbende zie ik geen nut van inloggen. Te veel tekst, te weinig plaatjes, te veel pagina's, te veel moeten klikken. ::In mijn bovenstaande stuk tekst is kwantiteit van idee-en verkozen boven stijl van presentatie. ;)

Ik heb dezelfde vraag? Stel ik laat 20 artikelen met de post uit China versturen. Het enige wat ik dan heb is Chinese facturen / bonnen, waar enkel de prijs opstaat, in renminbi (voor de artikelen en de versturing). Hoe zet je dat nu in je administratie voor de belastingdienst?

Misschien off-topic, maar het eerste wat ik zou doen is kijken hoe je op die 300.000 euro kunt besparen. [*]huren i.p.v. kopen [*]korter huren i.p.v. langer [*]goedkopere "visuele" aanpassingen doen als "verbouwing" i.p.v. structurele dingen. [*]goedkopere aanbieders zoeken Met een beetje meer tijd en denkwerk er zelf in te steken, zou je toch aardig in de kosten moeten kunnen snijden. Je kunt voor jezelf alle kosten opschrijven die je tegen denkt te komen en dan denken: hoe kan ik dit zo goedkoop mogelijk doen?

Wellicht ten overvloede, maar dank jullie voor de reacties. Mij is het nu heel wat duidelijker :)

Soms kan het zo simpel zijn :) Dank je voor de reacties!

Hoi, Ik heb het volgende mailtje met mijn gmail account aan een fabrikant van een product gestuurd. Ze hebben me geen antwoord gegeven. Wat doe ik verkeerd?

Ik probeerde in mijn post de reden te geven waarom de overheid nu de de facto verantwoordelijke is: ze is de machthebber. (En de situatie waarin je de ouder de macht geeft, en dus de verantwoordelijke wordt) Deze machthebber heeft ervoor gekozen het onderwijs sterk te standaardiseren. Ik zou het goed vinden als in plaats van deze ene machthebber, je drie krijgt die in onderling overleg het onderwijs van een kind bepalen: [*]Het kind zelf - geeft impliciet of explicieit aan wat hij nu wil leren en op welk niveau hij dit kan. [*]De ouder - heeft een langere termijn visie op de richting en ontwikkeling van het kind. [*]De overheid - probeert bovenstaande 2 wensen in overeenstemming te brengen met de vaardigheden die zij nuttig acht in de samenleving waar het kind in terecht zal komen. De school wordt dan de uitvoerder van het resultaat van deze beslissing. (En neemt dus meer of minder taken van de ouders over) Aangezien wereldwijd scholen niet zo presteren als theoretisch mogelijk is, denk ik niet dat het aan de Nederlandse cultuur ligt. Ik denk dat het aan een te weinig feedback en te weinig verbetercultuur ligt. Een voorbeeld van een groep scholen die deze twee elementen wel heeft (en - dus - ook heel succesvol is): Knowledge Is Power Program (KIPP) Goed om te horen :) Je kunt altijd proberen dingen te verbeteren, ook al zijn ze al heel goed geregeld. Mijn visie: Over een aantal jaar hebben we interactief lesmateriaal dat kinderen 1-op-1 lesgeeft. Het programma ziet op welk niveau een kind zit en geeft hem de dingen die op dat niveau aansluiten. Als het kind zich verveelt ziet hij de reden waarom (wil buiten spelen, te makkelijk, te moeilijk) en op basis daarvan past hij het programma aan. Als het kind aangeeft iets anders te willen leren, onderwijst het dat. Probleem met klassikaal onderwijs is dat het kinderen op een hoop gooit, en dus niet tegemoet kan komen aan de talenten en niveau van de kinderen. Met 1-op-1 onderwijs kun je dit ondervangen, en met de hulp van betere interactieve onderwijsprogramma's is dit binnenkort mogelijk - naast nog heel veel andere dingen.

:) Pfff.... Een moeilijke discussie hoor :) Ik zeg het anders: de overheid heeft het als haar taak gezien een deel van de opvoeding van de ouders over te nemen. Ze heeft de vrijheid genomen om die dingen te onderwijzen die zij nuttig acht, en op die manier die zij het meest effectief acht. Daarmee heeft zij de stelling ingenomen dat zij de verantwoordelijke is voor de opleiding van de kinderen. Zij heeft zichzelf de macht toegeeigend om te beslissen wat voor onderwijs kinderen krijgen, en daarmee dus ook de (eind)verantwoordelijkheid dat het goed gebeurt. Het resultaat van het onderwijs kunnen we dus ook toerekenen aan de overheid, en niet aan de ouders. Als je wilt dat ouders de (eind)verantwoordelijke zijn, moet je ze ook meer macht geven. Verantwoordelijkheid zonder macht gaat niet. Je kunt ze deze macht geven door ze bijvoorbeeld het laatste woord te geven over de dingen die hun kinderen onderwezen worden op school (ik zou ze bijvoorbeeld projecmanagement leren), en op welke manier deze dingen onderwezen worden. Nu hebben ze deze macht niet, en kun je hen dus ook niet zeggen dat zij verantwoordelijk zijn voor het resultaat. Ouders hebben alleen buiten de muren van de school macht. Zij zijn dus eindverantwoordelijke over wat er dan gebeurt. Zij zijn verantwoordelijk voor het wel of niet voorlezen, aan- en uitkleden, tanden poetsen, enz. Maar de overheid heeft diezelfde verantwoordelijkheid binnen de muren van de school. Mening: omdat loopbaanadviseurs nog een markt onder de volwassenen in Nederland hebben, lijkt het me een goed idee dat scholen zich naast wiskunde en taal nog op een aantal andere dingen richten. De huidige oplossing - de ouders zijn hier verantwoordelijk voor en zorgen hiervoor - blijkt in de praktijk niet goed genoeg te werken voor alle kinderen.

Om de redenenen die ik noemde :) Het is natuurlijk wel de taak van de burger om de overheid te controleren, en van de ouder om het beste voor zijn kind te bewerkstelligen. Maar het is de taak van de overheid om het belang van de burgers te waarborgen. Controle en sturing van het onderwijs hoort hier bij.

Ja, stel het enige wat je nuttig vind is het met een druk op de knop alle planeten van het zonnestelsel van leven te voorzien. En je hebt vooralsnog niet genoeg talent om dit te bewerkstelligen. Je hebt dan 2 dingen die je kunt doen: [*]Er toch aan beginnen te werken in de hoop dat je na verloop van tijd wel de vaardigheden zult ontwikkelen om dit te doen [*]Een makkelijker doel kiezen De keuze die je maakt is persoonlijk en afhankelijk van het doel. Veel doelen zijn op veel verschillende manieren te bereiken, en je kunt je doelen ook herdefinieren zodat je - hoewel je iets nuttigs doet in het gebied waar je nuttig wilt zijn - toch iets anders doet dan je oorspronkelijk van plan was. Over zulk soort compromissen hoef je natuurlijk niet altijd even enthousiast te zijn ... Dit begrijp ik niet.

:) Iets waarmee je binnen of buiten jezelf iets verbetert. Dit ligt op een schaal: het is nuttig als ik een glas water drink, maar het is nuttiger als ik ervoor kan zorgen dat de gehele mensheid schoon en goedkoop drinkwater heeft. De uitdaging is iets te zoeken wat zo nuttig mogelijk is, en waarmee je een zo hoog mogelijke impact hebt.

Inderdaad, maar als een arts teveel fouten maakt, gaat hij in de gevangenis. En als een advocaat teveel fouten maakt krijgt hij geen clienten meer. De uiteindelijke verantwoordelijkheid ligt inderdaad bij deze twee beroepsgroepen bij de clienten, maar de overheid zorgt ervoor dat het belang van de clienten gewaarborgd blijft, door wetten en certificiering. Idealiter zou dit ook zo bij scholen moeten werken, maar hier is het resultaat van hun werk moeilijk te beoordelen, waardoor minder goed feedback is te geven, en daardoor de minder dan optimale kwaliteit. Het is de taak van de overheid, niet de ouder, om deze situatie te veranderen. Dat doen ze ook. Maar vergeet ook niet: je kunt een paard naar het water leiden, maar je kunt hem niet laten drinken. Als het paard geen dorst heeft zal hij niet drinken nee. Maar er is nog ruimte om onderwijsmethoden te verbeteren, en ook in de methoden die gebruikt worden om kinderen te motiveren dingen te doen die goed voor hen zijn.

Als je ergens goed in bent (talent ervoor hebt of het vaak doet), krijg je vaak positieve feedback waardoor je het graag doet, waardoor je er beter in wordt, enz.... Je best doen op school en ook eens met je ouders projectmatig werken, (ook) om je probleemoplossende vermogen te verbeteren. Zodat je op tijd goed genoeg kunt nadenken en een beeld hebt van de dingen die je leuk vindt om een goede studiekeuze te kunnen maken. Dingen vinden die je nuttig vindt te doen, kun je proberen te vinden door veel rond te kijken, en dingen niet te snel uit te sluiten.

Als je zo redeneert laat je de toekomst van de kinderen afhangen van de mondigheid van de ouders. De scholen en onderwijzer horen de professionals te zijn die ervaring hebben met honderden en duizenden kinderen en zo weten wat het beste voor je kinderen is, waar je slechts bij uitzondering als ouder of kind in hoeft bij te sturen. Nu moet het kind grotendeels zelf de sturing nemen. En dat werkt niet. Hij moet geleid worden bij zijn beslissingsproces. Meer dan nu gebeurt. Het hoort onderdeel van het takenpakket van scholen te zijn om net als aandacht aan wiskunde te besteden, ook aandacht te besteden aan (bijvoorbeeld) de vervolgopleiding. (En projectmatig werken, en probleemoplossend vermogen) Tot zover het wishful thinking. In het hier en nu kan iemand geen beter advies krijgen dan zo actief mogelijk bij de opleiding van zijn kinderen betrokken te zijn (en ze misschien zelfs zelf opleidt in de dingen die ze interessant vinden. Dat is makkelijker dan je zou denken) De dingen te doen die je leuk en nuttig vindt. Daar draait het om in het leven :)

Ter inspiratie: Solar Cooker & more (Was al eerder genoemd, maar nu met nog een paar extra producten)

Eens. Ik zou kinderen daar als ouder bij proberen te helpen, zodat ze als ze een vervolgopleiding gaan doen na het voortgezet onderwijs, al kunnen dromen waar de opleiding over gaat en welk werk ze er later mee kunnen doen. En dat dat werk ook is wat ze het allerliefst doen. Je kunt de kanalen dempen met de kinderen (en daarna de volwassenen) die door een verkeerde studiekeuze een middelmatig leven tegemoetgaan.

Da's een leuke! Kijk hier (muzikaal gehoor kan je leren als je jong genoeg bent): http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=speaking-tonal-languages (Er is ook een TED talk die het ook deels hierover gehad heeft. Ik kan hem nu niet terugvinden.)

Nature of nurture? Ze zijn allebei belangrijk. Heb je veel nature (talent), hoef je er minder moeite voor te doen en kun je ook meer teweegbrengen. Maar als je geen moeite doet (nurture) je talent te ontwikkelen, bereik je ook niets. De beste combinatie is natuurlijk veel nature en veel nurture. In de praktijk zie je dit vaak genoeg omdat als mensen ergens talent voor hebben, ze het ook graag doen en ervoor trainen (zie sporters en muzikanten). Talent is ook niet statisch. Door veel moeite voor een activiteit te doen (veel nurture) veranderen je hersenen ook (nature). Schakers, Muzikanten, Blinden, enz. hebben meer ontwikkelde hersenen op die plekken die belangrijk zijn voor hun activiteit, omdat ze er zoveel op getrained hebben. Bij sporters en muzikanten moet de prestatie real time geleverd worden. Dit is in tegenstelling tot veel andere activiteiten. Daar kun je het effect van nurture vermeerderen door gewoon veel langer bezig te zijn. Einstein zegt het het best: It's not that I'm so smart, it's just that I stay with problems longer. (De prestatie van David Blaine is denk ik een hoax, hij heeft vast van te voren een zuurstofrijke vloeistof tot zich genomen. Hoe kan je nu eerst 5 minuten een hartslag van 180 slagen per minuut hebben en dan toch nog 17 minuten je adem inhouden?)

@Nils, Zou je een paar steden als voorbeeld kunnen noemen die volgens jou geholpen zouden kunnen worden met zulk soort projecten? En zou jij je dan focussen op de steden zelf of op grotere of kleinere dorpjes (in welke straal van de stad)? Zou je de steden / dorpen ook kunnen clusteren op relevante variabelen? (Dit om de randvoorwaarden duidelijker te krijgen. "De Derde Wereld" is groot en divers, en niet alle dingen zijn overal even makkelijk te krijgen.)

... Lijkt me sterk. Hele slimme mensen hebben hier 400 miljoen dollar in geinvesteerd. Die zullen er vast goed naar gekeken hebben. En het wordt al door vooraanstaande bedrijven gebruikt. Misschien dat de verbranding efficienter gebeurt? Ik dacht dat dat een beetje de strekking van de video was.

Dankje Dennenappel :)

Naast de te verwachten drop-off van het eerste concept naar het eerste prototype, valt mij vooral de sterke daling tussen het eerste verkochte product en (ik dacht) 10.000 verkochte stuks. De grootste winst is dus daar te behalen. En dat kun je dan denk ik doen door drastisch meer aandacht aan je business strategie en marktonderzoek te besteden.

Misschien interessant, hier heb je een video van iemand die er echt onderzoek naar gedaan heeft: http://fora.tv/2009/11/06/Peter_Golder_Why_Your_Firm_Cant_Innovate Hieronder een paar stills uit zijn speech. (Deze geven mij weer een beetje zelfvertrouwen: ja het is moeilijk en het duurt lang, dus het is beter om wat langer over het probleem na te denken. Alleen wanneer je de oplossing duidelijk voor je ziet ga je wat doen, i.p.v. blind maar wat proberen. Process isn't Progress)

by the way: http://www.senternovem.nl/innovatievouchers/index.asp

Nee, je hebt dan een idee wat de andere lezers er van vonden en dan kun je kijken of jij je tijd er aan wilt spenderen. Je kunt de columns wel rangschikken (zoals ook op ted.com), naar bijvoorbeeld meest informatief of prikkelend, of ... Na verloop van tijd krijg je als moderator wel een idee welke columns de lezers hier waarderen en welke niet, en dan kun je gerichter screenen (als jullie in de luxe positie zitten dat er een groot aanbod is)