4711

Jouw incassoproblematiek heeft niets met deponeringsplicht te maken. Je moet gewoon incassomaatregelen nemen, als je meent dat je geld tegoed hebt en er niet betaald wordt (dat heeft Artie al gezegd trouwens).

Dus…? Een kleine anekdote: Ik heb ooit in een grijs verleden een spookfactuur voor zo’n 30.000 euro gekregen. Althans ik vond het een spookfactuur. Deze spookfactuur komt uiteraard niet voor op de balans die ik gedeponeerd heb. Stel nou dat diegene de spookfactuur gemaakt had ook zou kunnen herleiden dat dit het geval was, wat dan? Denk jij dat die persoon iets er mee te maken heeft hoe ik mijn jaarrekening vaststel? Dat is uiteraard niet zo. Niet dat ik zeg dat jouw factuur/facturen niet kloppen of zo, maar het gaat jou gewoon niet aan.

Maar dat gaat jou toch niet aan? En misschien heeft zij wel een juiste jaarrekening gedeponeerd. Het begrip 'juist' of 'onjuist' is toch niet altijd helemaal helder. Daar kunnen verschillende meningen over bestaan. Trouwens is het haar jaarrekening en zij stelt deze vast. Wat jij daarvan vindt is niet haar probleem. Overigens is (volgens mij, maar ik ben geen jurist) het opzettelijk foutieve jaarrekeningen deponeren behoorlijk "fout" in wettelijke zin.

Er zijn natuurlijk zat opdrachtgevers die ontwikkelaars uit het buitenland inschakelen (als opdrachtnemers). En dan gelden de voorwaarden (daar ging het hier nogmaals om) die afgesproken zijn tussen deze partijen. Als TS denk dat hij/zij een ‘servicebureau’ (voor de rompslomp en bemiddeling) op dit gebied kan opzetten, dan moet hij/zij zich zeker niet laten ontmoedigen. Veel succes, zou ik zeggen.

Vast een gat in de markt. Een soort servicebureau voor buitenlandse ontwikkelaars. De ontwikkelaar zelf hoeft alleen maar te ontwikkelen, het servicebureau doet de rest… Maar je mist het punt: Er is natuurlijk geen een opdrachtgever die in zee gaat met dit servicebureau, want die handelt slechts ‘in naam en voor rekening’ (een formeel begrip) van de opdrachtnemer, een buitenlandse ontwikkelaar in dit geval.

Ik zou denken dat je met de VOF afspreekt dat jij (buitenvennootschappelijk) de kosten neemt en daardoor een grotere winstaandeel krijgt. Het is straks tenslotte jouw pand waar de VOF in ‘zit’. Tegenover dat grotere winstaandeel staat dan natuurlijk voor jezelf de kosten van het pand.

Wat betekent dit nou weer? Denk je dat TS namens een of ander ontwikkelaar uit een ver buitenland facturen gaat versturen? Op naam en voor rekening van “Dhr. X uit Pakistan” bijvoorbeeld. En vervolgens bij de opdrachtgever het geld gaat incasseren, namens dhr X? Dit zal niet werken en er gelden overigens wettelijke bepalingen omtrent ‘third-party billing’.

Uiteraard. En wanneer je opdracht is om te bemiddelen, dan factureer je als opdrachtnemer voor de bemiddeling en niet voor het totale project die ontstaat uit de bemiddeling. Het project wordt gefactureerd door de opdrachtnemer van dat project. Of, om het concreet te maken voor het “geval” van TS: - Of TS is ‘project-bemiddelaar’ en factureert voor zijn bemiddeling (en over de voorwaarden, want daar ging het hier om, van zijn/haar dienstverlening gelden de afspraken die hiervoor gemaakt zijn). - Of TS is ‘project-opdrachtnemer’ en factureert voor het project (en dan gelden de voorwaarden die afgesproken zijn voor het project) en huurt hij/zij hier kennelijk mensen in het buitenland in voor de uitvoering. Zijn/haar probleem als hij/zij werkzaamheden uitbesteedt.

Daar moet je natuurlijk afspraken over maken met de VOF (liever gezegd: je vennoten).

Als je buitenvennootschappelijk vermogen hebt, dan heeft dat niets met de VOF te maken natuurlijk. Dat is dan jouw persoonlijke ondernemingsvermogen. En inderdaad op een aparte balans, ook gekoppeld aan je winstaangifte. Verder gelden voor jou als ondernemer alle zaken als investeringsaftrek en startersaftrek etc. Dat heeft niets met je vennoten in de VOF te maken.

Dus je denk dat het een goede constructie is dat de opdrachtgever een factuur van een of andere ontwikkelaar uit het buitenland ontvangt en vervolgens het geld overmaakt naar een intermediair (TS) in Nederland? Zou ik persoonlijk als opdrachtgever niet doen, eerlijk gezegd.

Dan is er toch een overeenkomst tussen jullie en de opdrachtgever en dan gelden de voorwaarden die daar afgesproken zijn. Niks bemiddelen tussen opdrachtgever en ontwikkelaar dus, niks intermediair maar 'aannemer/uitvoerder' (lees: opdrachtnemer). En daarnaast is er een overeenkomst tussen jullie en de ontwikkelaar (kennelijk besteden jullie werkzaamheden uit) en dan gelden de voorwaarden die daar afgesproken zijn.

“Vroeger” (lees: een paar jaar geleden, toen de BTW correctie berekend werd als een percentage – 12% - over de bijtelling) was het standpunt van de belastingdienst in ieder geval van niet (niet meenemen, dus). Nu, sinds de BTW correctie (omdat “Brussel” dat eiste) helemaal los staat van de bijtelling, zouden er misschien nieuwe inzichten kunnen zijn. Maar persoonlijk heb ik daar nooit iets van gehoord/gelezen. Dus ik zou ook zeggen: Niet meenemen als bedrag in de maximale bijtelling. Een “Correctie BTW in verband met privégebruik” is (in mijn ogen/naar mijn weten) dus een ding op zich. Een kostenpost op zich, die fiscaal niet herleid hoeft te worden naar andere kostensoorten. Zou ik zeggen… Maar nogmaals: misschien zijn hier recentere uitspraken over die ik niet gezien heb.

Je bent geen BTW verschuldigd bij diensten naar buiten de EU.

Leg eens uit. Wat betekent dat? “Niet erkend in België”. Heb je bedrijven in België die “erkend” zijn en anderen die “niet erkend” zijn? En wat betekent dat dan precies? In Nederland heb je dan niet. Hier heb je een bedrijf, of niet. Mijn persoonlijke mening: Als ik (ik woon in NL) iets zou willen doen met klanten in België, dan zou ik mij als ondernemer (dus bedrijf) registreren hier in NL en dan zaken doen in België. Zou er niet aan moeten denken om te proberen te begrijpen hoe de belastingwetgeving enz. in België werkt, hoewel ik daar helemaal niet eens woon. Het lijkt mij (of ik snap niets van de Belgische wet – met “erkenningen” om ondernemer te mogen worden, bijvoorbeeld) dat jij het jezelf erg moeilijk maakt zo. Het is wel binnen de EU, hé. Met alle ‘vrijheid van handel’ van dien.

Volgens mij kloppen er een paar zaken hier niet helemaal: Wanneer je iets verkoopt aan klanten buiten de EU, dan moet je helemaal geen BTW berekenen. Als het goederen zouden zijn, dan ben je aan het exporteren (en dan volgt een import in dat andere land, buiten de EU). Maar dat lijkt mij sterk. “Tweedehands virtuele goederen” kan je noch exporteren, noch importeren lijkt mij. Dus ik denk dat je een (elektronische) dienst levert. En dan denk ik persoonlijk niet dat de margeregeling van toepassing kan zijn. De vraag is natuurlijk of je misschien bemiddelt tussen de particulieren en dan een soort commissie (waar je dan soms BTW over verschuldigd zou zijn) of zoiets vangt. Dus dat je helemaal niet iets ‘inkoopt’ en daarna weer ‘verkoopt’.

Die bron zal niet bestaan, behalve als het om een drukfout gaat. Iedereen met een beetje kennis van accountancy weet dat het niet zo werkt.

Mij is niets gevraagd natuurlijk, maar toch bij deze mijn visie op dit onderwerp: Zoals je zelf begrijpt ligt dit ‘gevoelig’. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat alle DGA’s in het land de opleidingen van hun kinderen ten laste van de VPB gaan brengen (ook hebben de kinderen bijbaantjes in desbetreffende BV’s). Dus zou je mijns inziens hele goede onderbouwingen moeten kunnen laten zien m.b.t. waarom de studiekosten essentieel zijn voor de BV. Anders denk ik dat het privébelang van deze (vrij persoonlijke) uitgaven tot een hoop gedoe kunnen leiden.

Maar zo werkt het toch niet: Als de bank 25000 op de DGA in privé al heeft verhaald, dan zijn er geen schulden meer bij de BV (zo lijkt het althans). Dus waarom zou “de curator” nog eens 25000 op de DGA verhalen die vervolgens nergens meer voor nodig is? Het vervolg is alleen dat de BV dat geld weer aan de eigenaar (de DGA) kan retourneren. Nu heb ik op zich (gelukkig!) weinig verstand van faillissementen, maar volgen mij heeft Twa nou wel drie keer geschetst hoe het e.e.a. ‘pijnloos’ op te lossen.

Wanneer je goederen naar buiten de EU exporteert, dan moet je helemaal geen BTW in rekening brengen.

Nee, dat is nou ook weer niet helemaal juist. Wanneer de BV een boekenkast (of stofzuiger) die niet ‘zakelijk’ is maar meer voor de DGA in privé bedoeld is koopt, dan bestaat er natuurlijk ook geen recht op teruggaaf van de BTW op deze aanschaffen. Wanner het wél een bedrijfsmiddel betreft (zakelijk dus), dan kan de BV de BTW terugvragen en de kosten in de VPB verwerken (misschien middels afschrijvingen, afhankelijk van het bedrag dan).

Ik vind het persoonlijk (en hier spreek ik uit ervaring) erg ongeloofwaardig dat een BV die opereert vanuit de privéwoning van de DGA een stofzuiger koopt die uitsluitend voor de werkkamer gebruikt wordt. Of het moet een hele speciale werkkamer zijn (bijvoorbeeld een hele natte ruimte, waarbij als bedrijfsmiddel een hele speciale – een waterbestendige of zoiets – stofzuiger nodig is). Wanneer het dus geen ‘speciale stofzuiger’ betreft, dan kan ik mij wel voorstellen dat een fiscaal intermediair (jouw administratiekantoor in dit geval) de kosten hiervan (met bijbehorende BTW) niet in de aaangiften willen verwerken. Zij sturen deze aangiften namelijk wel weg onder hun certificaten, ook is het inhoudelijk wel jouw eigen verantwoordelijkheid. Als een BV een extra boekenkast nodig heeft, om zakelijke dingen in op te bergen dan, is het mijns inziens wel anders. Dan moet de BV dat vooral doen en dat lijkt dan erg zakelijk in mijn ogen. Net als wanneer de BV een computer of dergelijke voor zakelijke doeleinden aanschaft. Overigens lijkt het mij niet over echt opwindende bedragen gaan allemaal. Maar dat terzijde.

Maar Marcel heeft toch net uitgelegd dat "de rechtsvorm die je inzet heeft voor de btw geen effect. Daarom is de btw zo'n gave belasting, die kijkt naar wat er gebeurt, niet naar wie het doet". Dus dat vermoeden klopt niet.

Je vroeg naar "werkgeverslasten" - meestal wordt daar premie WW, WIA enz mee bedoeld - en dat is dus niet van topassing hier. Maar ik denk dat je dit beter met de persoon die je zal helpen met je loonadministratie kan kortsluiten, want het is niet simpel om zonder kennis zelf (goed en juist) 'het loongebeuren' te regelen.

De margeregeling is bedoeld voor de handel in gebruikte goederen…