4711

Persoonlijk ben ik het helemaal met jouw zienswijze eens. Maar natuurlijk kan iemand anders daar anders over denken (soms lees je dat grote spelers, zoals KPN e.d., allerlei “samenwerkingspartners” hebben en dat is volgens mij niets anders dan dat zij allerlei contracten hebben met leveranciers of onderaannemers) en dan wordt het inderdaad lastig. Mosterd na de maaltijd: Het beste (mijns inziens) is om de intenties van tevoren uitspreken. “Wij doen dit op basis van gelijkheid en volwaardige partnerschap met als doel een gezamenlijke exploitatie – wordt het niets, dan gaan wij weer uit elkaar zonder enige claims en aanspraak op elkaar” of zoiets. En dan is het ook belangrijk om af te spreken wie de (toekomstige) eigenaar wordt van wat. Dus als jij een applicatie bouwt: Wordt dit samen met het concept/idee een gezamenlijk bezit? Of blijft de applicatie van jou en het concept van hem/haar/hen.

Als je de auto onder de margeregeling hebt ingekocht, dan ben je helemaal geen BTW verschuldigd wanneer deze overgaat naar privé (je hoeft geen winstmarge aan jezelf te berekenen).

Ik denk dat het iets duidelijker wordt als je enkele cijfers (ook bij benadering, als je het niet precies weet) kan noemen: - Jullie hebben dus een BV, twee aandeelhouders, ieder 50% van de aandelen. Over welke jaren gaat dit eigenlijk? - Jullie zijn (of waren) dus allebei in dienst. De vraag is dan: wat is (was) jullie aanstelling (wie werkt hoeveel uren dus) en wat is (was) er afgesproken over het salaris? - Hoeveel omzet en winst had de BV in deze jaren? - Je vennoot had kennelijk facturen gestuurd naar de BV (en deze ook laten uitbetalen, neem ik aan). Dat was dus niet afgesproken? Weet je ook hoeveel geld er mee gemoeid was? Heeft hij ook een salaris uit laten betalen (daar bovenop dus)? Hoeveel dan? Om mee te beginnen maar…

Een beetje een warrig verhaal, eerlijk gezegd (maar dat had je al gemerkt aan de hand van het uitblijven van reacties). Je vraag je allerlei verschillende dingen af: - Geld in de VOF storten door een vennoot – dat moet je uiteraard registreren als geld gestort door de bewuste vennoot. - Geld opgenomen door een vennoot – idem. - Winstverdeling – dat moet je heel goed afspreken en vastleggen. Als er aanleiding is om een vennoot een groter deel van de winst te laten genieten, bijvoorbeeld door aanvullende werkzaamheden, dan kan je dat natuurlijk gewoon zo afspreken. Vervolgens moet de VOF ook een administratie voeren zodat duidelijk is wat de winst nou is en hoe deze verdeeld wordt. Of het verstandig is om een VOF op te richten? Tja, persoonlijk zou ik het nooit doen (stel dat je een goede BV hebt die vennoot is en de andere vennoot doet iets heel stoms, zodat jouw BV – als hoofdelijk aansprakelijke vennoot – voor de schade op kan draaien…), maar dat is natuurlijk heel persoonlijk en ook van de omstandigheden afhankelijk. Dan liever een BV (wat mij betreft dan).

En dat is dan zacht uitgedrukt. Ik persoonlijk zou mij werkelijk groen ergeren als ik van een leverancier van tevoren te horen krijg dat ik straks te laat ben met een betaling, hoewel ik altijd alles op tijd betaal.

Ik begrijp toch echt niet wat hier zo moeilijk is om te begrijpen: Een duidelijk voorbeeld -------------------------------- Stel dat je een BMW ingekocht heb voor 10.000 euro. Deze wil je graag voor 20.000 verkopen. Er komt een klant binnen met een Mercedes. Die zou je ook wel willen kopen, voor 10.000 euro. En later ook wel verkopen voor 20.000 euro. De klant zegt “Mooie BMW, wil ik wel, ik geef je mijn Mercedes in ruil”. En jij gaat hier mee akkoord. Wat is er nou gebeurd? Jij hebt nu helemaal niets verdiend. Voor de BTW heb je een omzet gehad van 10.000 (datgene je voor de Mercedes had willen betalen) en daar staat een kostprijs van 10.000 (datgene je voor de BMW hebt betaald) tegenover. Is dus bij elkaar nul. Mocht de klant dus zeggen “en ik geef je 100 euro erbij”, dan heb je dus 100 euro verdiend (en daar ben je dan BTW over verschuldigd i.v.m. de margeregeling). Het bedrag van 20.000 (jouw gedroomde verkoopprijs) is pas relevant op het moment dat je daadwerkelijk 20.000 euro vangt voor de BMW (en straks misschien voor de Mercedes). Of op het moment dat er een klant binnenloopt met een Bentley die je eigenlijk had willen kopen voor 20.000 (en straks weer verkopen voor 40.000 euro) en deze met gesloten beurs wil ruilen. Want dan heb je namelijk ook 10.000 verdiend op de BMW (je hebt daar dan een Bentley voor 20.000 voor gekregen en het heeft je qua inkoop 10.000 gekost). Zo werkt het nou eenmaal met ruilhandel en BTW. I rest my case…

Er is hier een regel voor en dat heb ik al uitgelegd! Bij ruilhandel gaat het om de waarde die jij er voor over had gehad bij een gewone inkoop. Aan jou als ondernemer om de waarde tegenover de belastingdienst te verantwoorden.

Had je dan verwacht dat er een soort tabel bestond met alle mogelijke gebruikte goederen erop met een wettelijk vastgestelde waarde? Dat is niet zo. De ondernemer is verantwoordelijk voor een deugdelijke administratie en daarin leg je de juiste bedragen vast.

Dus de klant heeft 93,66 betaald (2 facturen minus 1 creditnota). En nu wil je "meer geld" zien, want het was te weinig bleek achteraf. Dan moet je dus een aanvullende factuur maken voor dat bedrag, uiteraard met BTW.

Als de eerste twee facturen en de creditnota betaald zijn door de klant en je meent dat je bij elkaar te weinig gefactureerd hebt, dan maak je gewoon een aanvullende factuur (met BTW uiteraard). En dan hoop je maar dat de klant het nog steeds snapt en dat hij deze nieuwe factuur ook betaalt. Je kan het ook laten zitten. Komt misschien beter over bij de klant.

Nee, natuurlijk niet. Je weet toch hoeveel je had willen betalen voor goed B wanneer je dit los had willen inkopen? Nou, dat is dus het bedrag dat je op moet tellen bij de 60 euro (en tevens is dat bij de ruiltransactie dus ook de inkoopprijs van goed B).

Heb ik je net uitgelegd... ("Vergoeding niet in geld" art. 8,2 W.)

Er is dus niet echt een verkoopprijs afgesproken, maar de koper zegt “ik wil goed A hebben en daar geef ik goed B plus 60 euro voor”. Dat is dan ruilhandel en daar is een regel voor: Je moet dan omzetbelasting betalen over de waarde die goed B voor jou heeft (wat jij bereid bent om daaraan te besteden) en over de 60 euro. Dus als jij 80 euro wil geven voor goed B, dan is de verkoop van goed A 140 euro. En als alles onder de margeregeling valt, dan hoef je natuurlijk alleen maar de BTW over de marge (dus 40 euro in dit geval) te berekenen voor de verkoop van A. En de inkoop van goed B is dan natuurlijk 80 euro, voor de volgende keer.

Google?

Het heeft met de verliesverrekening te maken. Zal wel niet van toepassing zijn (neem ik dan maar aan). Is overigens niet een nieuw ‘ding’.

Flauw, de ‘nieuwe man’ kan uiteraard ook een vrouw zijn (er is geen onderscheid in de zakelijke sfeer, althans in mijn optiek).

Waarom moet je aandelen 'inleveren' als er een nieuwe 'ondernemer' komt? (Hoeveel aandelen zijn er nu? Wat is de verdeling? Waarom moet de 'nieuwe man' aandelen krijgen? Komt hij anders niet? Dus je hebt ook nog een holding, gezien je niet in dienst bent maar een managementfee berekent? Het betreft toch een BV?)

Ja, want als er een echte dienstbetrekking is, dan is er geen fictieve.

Bijvoorbeeld.

Dit geldt niet wanneer het een ‘echte dienstbetrekking’ is, wanneer het kind dus dezelfde arbeidsvoorwaarden heeft als ‘gewone’ werknemers. Dan krijgt hij/zij gewoon loon.

wiki?

Dus je bent een professionele dienstverlener en je wil weten hoe je de diensten moet uitvoeren...?

Je kan niet in je uppie een VOF beginnen. Daar heb je een vennoot voor nodig.

"voor zover de waarde in het economische verkeer van geschenken in totaal per kalenderjaar niet meer is dan € 70"...

Nee, jullie moeten een winstverdeling afspreken (en vastleggen!). En afspraken maken over het wel/niet opnemen van voorschotten op de winst.