Jonny Doe

Door de overvloed aan door amateurs uitgespuugde troep ben je blijkbaar niet meer bij machte om een scheiding te maken tussen kwalitatief goed beeld, vakmanschap en matige niets zeggende kiekjes. Het kan natuurlijk ook dat je er nooit kijk op hebt gehad, tja, dan zie je het niet. Verder; wat een zielig en kneuterig gezeur toch weer. Ondernemers hebben het in hun genen om hun bezit te beschermen, of dat nu tastbaar of intellectueel bezit is. Maar even de knop omdraaien en te beseffen dat dat voor een andere ondernemer/bedrijf ook het geval is lukt blijkbaar niet. Verdiep je in materie. Lukt je dat niet en je gaat vervolgens amateuristisch om met bepaalde zaken dan is het te verwachten dat iets niet goed gaat. Geef dan gewoon toe dat je fout zit. De meeste (kleine) ondernemers zullen meteen toegeven dat ze fout zaten en de fout herstellen door de foto of soms de hele site offline te halen. Dat is de discussie helemaal niet. Waar ik en heel veel mensen met mij moeite mee heb is de schijnbare exploitatie van onkunde van kleine vaak startende ondernemers door grote jongens als GI met intimiderende brieven. Dat fotografen opkomen voor hun boterham is uiteraard geen enkel probleem. Ben trouwens zelf amateurfotograaf en heb ooit met de gedachte gespeeld om zelf mijn foto's aan te bieden op Internet. Het is er nooit van gekomen.

Tja wanneer valt iets onder het auteursrecht? Daarvoor moet het wettelijk oorspronkelijk zijn. Er moet feitelijk sprake zijn van een creatieve daad. Vreemd genoeg wordt dat zelden betwist in de relevante jurisprudentie rond (stock)foto's. De stelling dat auteursrecht ontstaat bij elke druk op de ontspanningsknop zoals eerder gesteld in dit topic is m.i. sterk overdreven of zelfs gewoon onjuist. Niet alle (stock) foto's zijn te zien als een creatieve uiting. Vroeger was het redelijk duidelijk. De beroepsfotograaf had het negatief en alle bijbestellingen gingen via hem. Ook een foto in de krant moest aan minimale kwaliteitseisen voldoen die door de gemiddelde thuisfotograaf niet kon worden benaderd. En moest er een vergroting gemaakt worden dan werden de verschillen nog veel groter. Tegenwoordig is het zo eenvoudig om een goede foto te maken met een digitale camera met standaardinstellingen dat ik me afvraag wat er dan nog echt creatief en oorspronkelijk aan is. Alleen al op Facebook stonden in 2011 100 miljard foto's. Je kan toch moeilijk volhouden dat dit 100 miljard creatieve en oorspronkelijke werken zijn. Ook mag vakmanschap m.i. niet worden verward met creativiteit. Een foto van een fles wijn tegen een witte achtergrond met een zeer hoge kwaliteit (scherpte/scherpte diepte/belichting) kan elke vorm van creativiteit ontberen maar vraagt wel een zeer hoge vorm van vakmanschap. De gemiddelde fotograaf zal wel auteursrecht en creatieve inbreng claimen maar is dat terecht?

Je eenzijdig belicht verhaal is begrijpelijk omdat je fotograaf bent. 8) Dat je als fotograaf je eigen toko beschermt en je inkomsten veilig stelt kan ik helemaal billijken. Maar om het als fotograaf op te nemen voor een partij die de kleine onnozelaar een stevige poot uit wil draaien is minder voor de hand liggend. Deze advocaat stelt: Of lees hier. Hier lees je o.a. dat Getty Roalty Free foto's aanbiedt waar vervolgens toch voor moet worden betaald en veel meer zaken niet op orde zou hebben. Zal morgen eens naar de recente jurisprudentie kijken. Ik las op zijn minst 1x dat de juridische kosten niet doorbelast konden worden omdat de procedure achteraf niet nodig omdat de gedaagde een redelijk aanbod had gedaan de werkelijke kosten te vergoeden.

Zo zijn onze wetten wel gemaakt. Op basis van democratische besluiten. Uiteraard wel met oog voor het algemeen belang als het bijvoorbeeld om belastingen gaat. Redelijkheid en billijkheid zijn in mijn ogen en in de ogen van heel veel mensen in het spel bij de Getty claims. Strikt genomen kan een bedrijf als Getty iedereen aan het auteursrecht houden maar een rechter zal ook moeten beoordelen of het feit voldoende bewezen is en de sanctie redelijk en billijk is. Dat Getty (nog) niet procedeert heeft m.i. alles te maken met het risico op het slachten van de gans met de gouden eieren. Ook als het gaat om een website van bijvoorbeeld een startende eenmanszaak waar amper sprake is geweest van enige opbrengst is de redelijkheid van een torenhoge claim in het geding. De rechter zal uiteindelijk moeten vaststellen of de bewijsvoering deugt en of de schadevergoeding redelijk is. Wat mij betreft zou Getty of haar advocaten beter naar de omstandigheden moeten kijken en hard optreden waar dat redelijk is (echt commercieel gebruik) en mild als het gaat om een onnozelaar. Waarbij meteen aangetekend dat dat niet eenvoudig is omdat ook de echte misbruiker onnozelheid zal veinzen.

Goed dat je als fotograaf opkomt voor de rechten van fotografen. Maar je vergelijking gaat volgens mij niet helemaal op. Wat dacht je van deze: Je loopt met je vrouw in de natuur op een stuk land, in dit geval een enorme wei (Internet), van Natuurmonumenten. Je plukt een van de talloze bloemen (foto) en steekt die bij je vrouw in het haar. Na een tijdje verwelkt de bloem en je gooit hem weg (verwijderen van site). Op de parkeerplaats staat een advocaat van Natuurmonumenten en die presenteert een rekening. Voor het gemak rekent hi-zij 3 x de prijs van de gemiddelde bloem bij een goede bloemist + kosten. In eerste instantie doe alsof je neus bloedt maar de man blijkt met een telelens een foto te kunnen presenteren van de bloem in het haar. Iedereen zal daar schande van spreken en niemand zal het begrijpen. Natuurmonumenten heeft gelijk volgens de letter van de wet maar er is ook nog zoiets als redelijkheid. Wat nu als er een bloemist al het knoopkruid zou komen snijden om die in zijn winkel te verkopen? Als die een rekening en een boete krijgt zal de meerderheid dat heel redelijk vinden. Iedereen weet dat je niet mag stelen. Maar als iets niet als stelen wordt gevoeld door de grote meerderheid is het dan stelen? Er zou dus veel meer gekeken moeten worden naar de aard van het gebruik. Dat Getty niet procedeert is volgens mij een teken aan de wand.

bron: http://blog.iusmentis.com Kans is natuurlijk aanwezig dat ze juist bij jou gaan procederen maar ik zou het risico nemen. Als je er slecht door slaapt wellicht schikken, en slikken en weer doorgaan. 8)

Volgens de Eu classificatie (10 sec. Google ;) ) gaat het om een bekerhouder voor op de fiets. Moet dan zelf meteen aan een bekerhouder voor Starbucks koffie (and the like) denken. Eentje dus die verschillende formaat bekers aankan. Maar goed, laten we dat even vergeten. Zo simpel zal het niet zijn. Hier op het forum hebben we Cees die je waarschijnlijk snel en betaalbaar kan helpen. Je kan natuurlijk zelf ook met de informatie van het US patent (uitvinder / houder) zoeken of er een EU patent is op de zelfde vinding. Als je even doorzoekt kan je ook de status vinden. Kijk even op nl.espacenet.com

Bij het Italiaanse bedrijf gaat het zeer waarschijnlijk om een EU (gemeenschaps) merk. Hier moet je niet alleen kijken naar de branche maar ook naar de merkenklassen. Ook goed nagaan of ze exporteren. Hier lijkt weinig aan de hand maar wel even goed uitzoeken. De handelsnaam van de Engelse firma, want daar gaat het om als er geen merk is geregistreerd, heeft hier normaal gesproken geen rechten in Nederland, zeker als ze geen vestiging hebben. Tenzij ze hier al een zekere bekendheid genieten. Bijvoorbeeld omdat ze wel veel Nederlandse klanten hebben via Internet. In dat geval zou er juridisch sprake kunnen zijn van voorbereidende werkzaamheden en zou de Engelse partij moeilijk kunnen doen en de handelsnaam en de domeinen kunnen opeisen. Resumerend. Even goed uitzoeken en als er geen zaken als boven aan de orde zijn aan de slag met de naam. In het algemeen is het natuurlijk zo dat je minder risico loopt met een unieke nieuwe naam. Ondernemen is verantwoord risico nemen. Ook nagaan of je het merk kan registreren voor relevante klassen (als dat niet conflicteert met de Italiaan) in de Benelux.

Bij de vragen wordt uitgegaan van het mogelijke disfunctioneren van onderzoeksbureaus. Zoals dat in een ander topic "aan de kaak gesteld" werd. De onderzoeksbureaus zouden te streng zijn of marktkennis ontberen. Of zelfs de zaak moedwillig besodemieteren. (motief???) Uit wetenschappelijk onderzoek oa hier blijkt dat het overgrote deel (>50%) van de wel toegekende BBZ regelingen achteraf juist onterecht was. Kennelijk worden er juist veel te veel aanvragen met een positief advies gehonoreerd. Mogelijk, is mijn mening, door geode begeleiding bij het maken van het ondernemersplan zonder dat er sprake is van enige significante ondernemerskwaliteiten. (zie weer onderzoek) Dat is slecht voor de belastingbetaler omdat de leningen niet worden terugbetaald maar ook voor de BBZ ondernemer zelf die na enkele jaren in het overlevingsstadium alsnog kopje onder gaat. Tekenend is ook de jurisprudentie aangehaald in het andere topic. In geen enkel geval is aangetoond dat het advies onterecht was. Logisch want de criteria zijn, zo blijkt uit de praktijk, eerder te slap dan te streng. Wat willen jullie dan nog bewijzen?

Beste fiscalisten en andere ter zake kundigen. Ik heb vorig jaar januari zakelijk een fiat panda (14% MRB vrij) gekocht. Bij het opmaken van de jaarstukken is per abuis uitgegaan van de regel dat personenauto's uitgesloten zijn van KIA en VAMIL (75% van 50% afschrijven, toch??). Hoe kan ik dit nu het beste corrigeren. Aangifte is nog niet definitief dus ik kan hem vrij gemakkelijk opnieuw insturen. Of kan ik de KIA en VMIL in de aangifte van dit jaar alsnog verwerken? Ik denk dit jaar wat meer winst te maken dus dat zou voordelig kunnen zijn. Er zijn vorig jaar geen investeringen die ik bij de auto op kan tellen en dit jaar mogelijk wel.

Ik heb al veel meegemaakt maar dit is wel heel vreemd. Een mijnheer van de bedrijfsadressenwijzer met een donkere rokersstem begint eerst met excuses dat hij even niet aan de telefoon kwam en vraagt nog even naar mijn naam. Dan volgt een heel verhaal. Het is duidelijk een bandje want er wordt niet op vragen gereageerd anders dan "bedankt voor de opdracht, we wensen u nog een fijne dag en goede zaken". Het vreemde is dat dit al maanden aan de gang is maar dat nog niemand een factuur oid heeft ontvangen. Wat zou hier achter kunnen zitten? Update: Heb net even met Ziggo gebeld met de vraag of ik anonieme nummers kan blokkeren. Dat kan dus niet tenzij ik een heel duur ISND2 abonnement neem (Office Plus). Toch maar eens kijken of ik een toestel kan kopen waar het wel mee kan.

Idem hier. "Komt morgen negen uur uit of heeft u liever smiddags om een uur of drie?" Ons bedrijf was speciaal geselecteerd om de bekendheid van BeUp te vergroten in de regio. In 20 minuten zou de medewerker duidelijk maken hoe we beter zouden scoren in Google. Ze waren certified partner van Google. bla bla bla Ze trekken zich blijkbaar ook niets aan van het Bel Me Niet register. Heb die even een mail gestuurd. Hopelijk doen meer ondernemers dat.

CS levert risicoloos alles aan tegen en de ondernemer in spe hoeft alleen te investeren en hard te werken om geld te gaan verdienen. Eerst zaaien en dan oogsten. En wie is CS dan? Een ervaren ondernemer die zijn sporen verdiend heeft in online marketing? Nou nee. Eerder net van school (of nog student met 1 jaar HES?) en elke week een nieuw idee. CS zal best een aardige jonge man zijn die oprecht probeert aan de weg te timmeren maar deze column hoort m.i. niet op een ondernemersforum.

Er rammelen wel meer zaken aan. Wie garandeert de deelnemers dat ze hun geld terug krijgen. TS belooft dat zonder enige zekerheidstelling. Zou natuurlijk via een onafhankelijke derde (notaris) moeten. Zomaar geld overmaken naar een privé rekening is niet slim en niet veel mensen zullen daar in trappen (hoop ik). TS stelt dat het geen loterij is maar komt niet met bewijs van een advocaat of jurist. Loopt daarmee het risico op een boete of erger. Stel dat het allemaal toch doorgaat en justitie grijpt niet in. Hoe zit het dan met de overdrachtsbelasting? TS verkoopt feitelijk inschrijvingen. Moet daar BTW over afgedragen worden en inkomsten belasting? Moet de uiteindelijke koper kansspelbelasting afdragen? Een Idepot bewijst alleen dat TS op moment X iets op papier heeft gezet en ingeleverd. Dat wil niet zeggen dat er ook maar iets is beschermd. Kortom. Rijp voor een slotje.

Ik zal dat vanaf vandaag gaan doen. Had niet begrepen dat dat enig nut had. Gisteren kreeg ik een rekening/offerte met daarop duidelijk de naam van Jaarbeurs / VNU exhibitions. Die heb ik vorig jaar gebeld (krijg het kreng elk jaar). Ze gewezen op het misbruik van de handels- cq merknaam. Maar ze doen er niets aan. Geen tijd voor dat soort dingen mijnheer. Gewoon niet betalen. Lekker makkelijk.

Dit gaat al jaren zo door. Ik begrijp echt niet dat de wetgever hier niets aan doet. Ik had er gisteren 3. Ik ga ze maar eens verzamelen en dan in een bundel opsturen naar het ministerie van justitie. Moet toch niet zo moeilijk zijn om het sturen van een offerte vermomd als rekening strafbaar te maken.

Vanmorgen een brief/rekening met een merk van me wat vernieuwd zou moeten worden. Vreemd, want dat is normaal pas na 5 jaar. Het was bij nader inzien een aanbieding voor een online merkenregister in Verweggistan. Dan vanmiddag met de reguliere post een brief namens (tenminste zo lijkt het) de Jaarbeurs / VNU exhibitions. Of ik mijn gegevens wilde controleren en aanvullen. Dit keer met antwoordenveloppe voor België. Ook hier is het weer een aanbieding verpakt als een verzoek om informatie. En dan vanmiddag de onlinebedrijvengids of iets dergelijks. Die wilde graag degene spreken die over de advertenties ging. Hij wist nog dat ik vorige keer geen uitgebreide vermelding wilde maar een van 185 Euro vanwege het budget. Of ik dit keer wel voor de uitgebreide ging of toch weer voor de goedkope? Pardon?? Voor we doorgaan. Ik wil graag jouw naam en de naam van de firma .......... Uh...... stilte ...... Ik ga weer door met mijn werk mijnheer. Opgehangen. Even in de telefoon gekeken naar het nummer. Anoniem. En dan heb ik het nog niet over de 10 verzoeken van ABN AMRO (niet mijn bank) om mijn gegevens te controleren in de spam map. Het is een terugkerend onderwerp hier op Higherlevel maar het feit dat ze de hele dag aan het hengelen zijn geeft aan dat ze nog altijd succes hebben. Blijkbaar kan de wetgever ons niet een beetje beschermen tegen dit gespuis.

Stel je eerst eens even voor. Dit is een ondernemersforum. Laat eerst eens zien dat je ondernemer bent. Deze vraag is niet van het type dat je anoniem moet kunnen stellen. En dan ook meteen de kneuskop weten te vinden.

Een vriend van me heeft jaren lang een soort van abonnement gehad op velletjes "post fris". Post NL heeft vele vele miljoenen verdiend aan postzegels die voor service tarief verkocht werden maar voor druk tarief geproduceerd. In mijn ogen een vorm van legale diefstal. Zeker na de privatisering. Daarvoor ging het gewoon de staatskas in en was het een soort Staatsloterij. Bij elke gebeurtenis was er weer een nieuw velletje. Zegels die niet bedoeld waren om te likken en te plakken maar om te hebben. Moet een gigantische marge op gezeten hebben. Van deze postfris velletjes moeten er nog heel veel van in omloop zijn. Ik ben er nu redelijk zeker van dat op de verkochte sticker velletjes minimaal een deel van de zegels gewoon echt moet zijn. Waarom hoor je Post NL daar niet over? En Wouter? Waarom kon het verhaal niet kloppen terwijl het bewijs dat het gewoon kan (postzegelsmetkorting) er ook nu nog gewoon is. Die lopen nu natuurlijk een behoorlijke schade op omdat in elk postkantoor een zending met postzegels aan de kant gaat en niemand nog met goed fatsoen de combizegels kan gebruiken.

Ze hebben zo te zien van alles nagemaakt. Juist ook look a like zegels uit verzamelingen om de namaak te camoufleren. Als je dan toch digitaal aan het drukken bent dan kan je in principe alles namaken. Nagemaakte 0,46 Eurocent zegels leveren natuurlijk niet zo veel op en dan moet je ook verpakkingen namaken.

Ga de link toch maar gewoon plaatsen. http://www.postzegelsmetkorting.nl/ Hier kan je zien hoe het werkte en werkt. In het verzamelaars-circuit zijn (inderdaad) nog miljoenen zegels in omloop met een geldige nominale frankeerwaarde. Onzin natuurlijk dat je een extra onderzoeksplicht hebt als ondernemer. Als de handel maanden lang in alle openbaarheid en grote omvang plaats kan vinden mag je ook als ondernemer er gewoon vanuit gaan dat het legaal is. De systemen van PostNl hebben gewoon niet gewerkt. Of ze daardoor schadeplichtig zijn weet ik niet. Ze hebben wel volume bij de concurrenten weggehouden. Met geld terug bedoelde ik in eerste instantie van de verkoper. Die zou de zegels terug moeten nemen maar zal dat niet doen en niet eens mogen denk ik. Als een ondernemer zich meldt, voor een gecombineerde aangifte, loopt die het risico dat Post NL de boeken laat onderzoeken en met een claim komt voor alle fake frankering met terugwerkende kracht. Daar zou ik nog even mee wachten dus.

Wel vreemd dat minimaal 1 bedrijf het al jaren legaal doet en nu ook buiten schot blijft. Zal hier geen link plaatsen maar tik "postzegels met korting" in Google en voila. Worden niet genoemd in het rijtje websites. Ze zijn wel iets duurder. Zou er niet van staan te kijken als zij de zaak aan het rollen hebben gebracht en niet de slimmeriken van Post NL. Wellicht de reden waarom het zo lang goed ging. Nu zijn er dus legale combinatie velletjes en valse in omloop. Die nuance wordt niet gebruikt door Post NL. Het mag natuurlijk best. Als ik de postzegelverzameling van mijn buurman opkoop voor een zacht prijsje dan mag ik de zegels gewoon plakken zolang die geldig zijn. Het is immers waarde papier. Geen idee waarom ze verkondigen dat je geen waardepapier onder de nominale waarde mag aanbieden of kopen. Als dat wel zo is moet PostNL de zegels aankopen tegen nominale waarde zoals de Nederlandse Bank doet. Dan is de handel in één keer dood. Vraag me af waarom ze dit pas na een half jaar vinden en nu pas naar buiten brengen. De schade voor Post NL maar ook voor alle ondernemers die nu met waardeloze zegels zitten is veel groter dan nodig was. Over de omzet is ook geen BTW afgedragen terwijl dat natuurlijk wel moest, immers ook over valse merkkleding wordt BTW betaald. Nou ja meestal dan. :) Op ander sites is te lezen dat de vervalsingen ook voor een leek vrij eenvoudig zijn te herkennen. Met een loep is duidelijk verschil te zien in druktechniek en verschil in de tanding. Ook de glans is (zie hier boven) anders. Ondernemers (kopers) willen natuurlijk gewoon hun geld terug. Maar of dat gaat lukken?

En ik wordt een beetje moe van mensen die met de ogen dicht het schap met de vieze boekjes weten te vinden. Ik dacht dat die al lang verdwenen waren. :P ;D Vraag me trouwens af hoe het juridisch zit als iemand drank koopt op een punt waar dat om redenen van verkeersveiligheid niet is toegestaan, na het nuttigen van een redelijke hoeveelheid, een dodelijk ongeval veroorzaakt. Een proefproces uitlokken maar?

Er is met een reden wetgeving gekomen. Dus dat er geen merkbaar effect zou zijn lijkt me onjuist. Elke verkeersdode in relatie met alcohol is er een te veel. Bij 25% van de ongelukken is er sprake van drankgebruik. Bovendien is de wetgeving democratisch tot stand gekomen. Tenminste dat mag je hopen. Dat het bij wegrestaurants wel mag (tenminste als je het daar opdrinkt bij het eten) is voor mij eerder reden om het daar ook te verbieden dan om het dan ook maar in tankstations toe te staan. Het is dus verboden en het is zeker dat er door (extra) drankverkoop slachtoffers gaan vallen. Dan moet je als ondernemer toch niet willen. En inderdaad zal het ook ten koste gaan van weer andere ondernemers.

Het is ze juist te doen om de boete. Die gaan ze niet betalen. Wat mij betreft volgende week er een hogere boete overheen en de week daarop dicht. Maar zo zal het niet gaan. Je ziet een verschuiving naar goedkopere pin stations en met de crisis in het vooruitzicht zie ik het daar steeds drukker worden. Dan moet je niet negatief in het nieuws maar juist positief. Gezonde snacks en vers fruitsap bijvoorbeeld,