Paradocx

Bas heeft gelijk. Verkopen aan retail is geen plezier. Voor niemand. Ook niet voor de grote jongens. Mijn meest heftige saleservaringen heb ik met retailers beleeft. Ze proberen je het onderste uit de kan te halen. Je uit te persen als een citroen. En als je na een paar gesprekken denkt dat je het nu wel gehad hebt en dat het contract binnen gaat lopen, dan begint het nog maar. (Het moment dat je reeds meer korting en toegevingen hebt gegeven dan voorzien) Pas als hun handtekening er staat, is het spel gespeeld. (voorlopig - tot de volgende onderhandeling) Verkopen aan retailers is een aparte tak van sport dat niet voor iedereen weggelegd is. Je gaat best niet alleen de gesprekken in. Zorg dat je een team hebt. Maak een strategie. Speel het spel hard, keihard. Ik herinner mij nog goed hoe mediamarkt bij de start van het nieuwe jaar een flyer stuurde met daarop de foto van de aankopers in legeruniform met hun wapens in aanslag. Kom maar op met je voorstellen voor het nieuwe jaar, stond er onder. Of de aankoper van een grote supermarkt die mij belde met de mededeling dat ik het getekende contract kon komen ophalen. Toen ik zijn kantoor binnenstapte werd ik direct geconfronteerd met zogenaamde leugens die ik had verkondigd. De deal gaat niet door, zei hij. Je hebt ons tijdens de voorgaande meetings voorgelogen. Je hebt mijn collega's op het verkeerde been gezet. Je hebt ons veel tijd gekost. Wel, ik heb de man gezegd dat ik het contract voor 17u00 door de fax wilde zien, of de deal ging wat mij betreft niet door. (Waren ondertussen ruim 2 jaar in gesprek. Ging over een IT oplossing die ze echt nodig hadden) Heb de fax gekregen. Alle trucs zijn goed voor die mannen.

Verkopen aan retail is een echte sport. Voor je het weet, ben je voor flinterdunne tot onbestaande marges aan het werken. Voor een kleine speler is het geen plezier om aan dit soort clubs te verkopen. David tegen Goliath. Je kan nu zoals je zelf al aangeeft, een locatie gaan huren en inrichten en dan gaan afvragen hoe je aan klanten komt. Of je kan eerst klanten gaan zoeken. In contact komen met de aankoopafdelingen van grote retailers is niet moeilijk. Je belt en vraagt naar aankoop. Vervolgens geef je de pitch en vraag je om een afspraak. Vervolgens heb je een heel vriendelijke meeting met één of andere aankoop medewerker. Indien interesse zal je op vervolg meetings worden uitgenodigd. Waarbij je vakkundig door de aankoop mangel wordt gehaald. Hier worden alle aankoop trucs uit de kast gehaald om jou tot de laagst mogelijke prijs te dwingen. Veel geluk.

Heel veel draadjes hier gaan telkens over het zelfde probleem. Namelijk een zakelijk conflict met een partij waar men verder geen zaken mee wenst te doen. Dit resulteert in frustratie, woede en vooral veel tijdverlies. Voor mijzelf heel erg herkenbaar. Ik heb mij hier ook lang schuldig aan gemaakt. Woedende telefoontjes, 100en mails over en weer...... Tot ik op een dag de omgekeerde situatie meemaakte. Een leverancier was niet tevreden en we kregen een discussie. Niet veel later kreeg ik te horen dat de case naar een advocaat was gestuurd en dat ik het maar met die persoon moest uitvechten. Ik heb toen een regeling getroffen met die advocaat en het zette mij aan het denken. Een paar dagen later heb ik met die man contact opgenomen, we hebben een afspraak gemaakt en ik heb hem al mijn stinkende dossiers overhandigd (incasso en andere discussies). Al die cases zijn ondertussen in mijn voordeel opgelost. En belangerijker. Zodra je dossier bij de advocaat ligt, kan je weer volledig focussen op je werk. Geen frustraties meer, geen zoektocht naar oplossingen, geen 100en mails naar mensen die niet willen luisteren. Voor mij is het heel simpel geworden. Zoek je als klant, leverancier, overheidsinstelling een conflict met mij. => je dossier wordt linea recta naar de advocaat doorgestuurd. Mensen die conflicten zoeken, wil ik niet als klant of leverancier. Ik hou er dan ook absoluut geen slecht gevoel aan over. Groet

Ik denk dat we een beetje doorslaan in dit draadje. TS is niet het slachtoffer van een sekte. Wel van een slinkse marketing truck. Een truck die wel vaker wordt toegepast en zeker in het internet marketing wereldje. OCA is slechts 1 van de vele zelfverklaarde gurus in NL die met valse succesverhalen dromers hun centjes uit de zakken klopt. (cfr Tom & Edward, Mitchel van Duuren, Eelco De Boer,.....) Wat mij stoorde is het feit dat TS dit truckje hier wou herkauwen en zichzelf al uitriep tot de volgende Steve Jobs voordat hij zelfs nog maar 1 euro had verdiend. Dat TS na de truckladingen aan kritiek nog niet door heeft dat hij niet op weg naat de top is, dat is zijn probleem. Hij is nog jong en zal binnen een paar jaar als hij met iets concreets aan de slag gaat, merken dat je succes moet maken ipv roepen.

huh De grote uitdaging van een b2b ecommerce is het vinden van klanten. Bedrijven hebben in vele gevallen strakke procedures die online aankopen en vooral het direct betalen op internet bemoeilijken of onmogelijk maken. Daarnaast worden bedrijven dikwijls persoonlijk gecontacteerd door concurrenten die bereid zijn op gesprek te komen, aangepaste offertes te maken, en vooral bereid zijn betere betalingsconditities af te geven. Ik heb zelf een b2b ecommerce. 90% van mijn klanten heb ik zelf eerst telefonisch benaderd en persoonlijk bezocht. De overige 10% komt via google of mond-aan mond reclame en bellen mij eerst op met de vraag ofdat we een klassieke aankoop procedure kunnen volgen. (cfr: sturen van een offerte, die voor akkoord terug komt + betalingsuitstel) Ik zou niet veel tijd steken in vreemde teksten en verwoordingen. Bedrijven houden het liever zakelijk. Steek je tijd in het maken van een doelgroep lijst en neem persoonlijk contact.

Je vroeg waarom de reacties hier negatief zijn? 1) succes wordt gemeten aan de hand van daden en resultaten 2) je hebt 3K betaald voor een cursus die je elders gratis had kunnen volgen 3) als kers op de taart ga je vervolgens werken voor deze organisatie 4) je blijft volharden en deze vorm van oplichting aanprijzen en verdedigen 5) je bent helemaal geen ondernemer maar in loondienst Als je zonder enig business plan gaat rondvertellen dat je ondernemer bent en op weg bent naar de top dan is er toch iets mis. Wind hebben we in Nederland reeds in overvloed.

Dus als ik het goed begrijp ben jij een pure investeerder. Een bedrijf opstarten waarbij je zelf fulltime in dienst bent bij een andere werkgever en waarbij je tijdens de middagpauze wel even wat werk zal verrichten. Ik zeg hierbij: niet doen. Stel je eens in de schoenen van je compagnon. Hij brengt de contacten, hij doet de sales, waarschijnlijk doet hij ook de administratie en onderhoudswerken. Ik zou niet zo heel erg gelukkig worden als ik in zijn schoenen zou staan. Ofwel ga je ondernemen, ofwel niet. Als je toch een zeker inkomen nodig hebt tijdens de opstart, dan zou je kunnen kiezen voor een weekendjob of een avondjob zodat je meer tijd in de onderneming kan steken. Hier in België worden sommige weekendjobs als een fulltime betaald. Ik heb als ondernemer een tijdje tijdens de weekends in een fabriek gewerkt. 2 X 12 uren waarbij ik toch 40 uren betaald werd. Ik was heel de week vrij voor mijn zaak en had toch de zekerheid van een fulltime baan. Dit bestaat ook in Nederland. Gewoon even zoeken.

Ieder aandeel in een bedrijf heeft recht op hetzelfde divident. Daarnaast wil je de eerste drie jaar een divident + een loon van 3K netto per maand. Allemaal leuk, maar heb je ook eens eens nagekeken wat je gaat doen als de inkomsten/marges te laag zijn? cfr gratis werken (productie, sales,....) Geen terugbetaling van je onderhandse lening. Als je jong bent, groeien de bomen tot in de hemel, doch hebben de meeste startende ondernemers het niet breed.

Leuk concept en goed dat je low-budget werkt. In deze markt zitten olifanten op de weg, En die worden zeker wakker als je meer dan een graantje gaat meepikken; Ik wens je veel geluk hiermee.

Het is misschien handig om ook te vertellen wat je nu precies wil gaan verkopen. Want dat is niet duidelijk. Het beeld dat ik uit jouw verhaal heb gevormd is dat je een supermarkt wil starten met alles wat net niet mag. Een plaats waar je grow materialen, wiet, smartdrugs,.... uit de schap in het karretje kan laden. Een ander beeld dat ik mij kan vormen uit jouw verhaal is dat je een produktie wil starten van designer drugs en deze in jouw eigen winkel en externe verkooppunten aan de man wil brengen.

Beste, Heb je er ooit bij stil gestaan dat je als incassobureau met de klanten van je opdrachtgever aan de slag gaat. Ook gaat het over geld. Je opdrachtgever wil duidelijkheid over de kosten, de manier van werken en de tijd dat de procedure neemt. Dit is iets wat je in vertrouwen doet. Dus nee er is geen ebay met kant en klare opdrachten waar je op kan bieden. De meeste incasso's werken op 'no-cure no-pay' basis. Ze gaan zelf de baan op, doen marketing, zorgen voor visibiliteit op google. Zo bouwen ze een vast klantenbestand uit. Als laatste punt wil ik ook aangeven dat er heel veel geroepenen zijn de laatste maanden/jaren. Als je wil starten in deze branche, sluit je best achteraan aan. Heb je ooit gedacht aan een werving&selectie bureau als activiteit? Hier kan je wel putten uit een database met opdrachten. Internet staat vol met vacatures. Je kan deze werkgevers vragen ofdat je op 'no-cure no-pay basis kandidaten mag voorstellen. Hier geldt ook: achteraan aansluiten.

ik weet niet wat je activiteit tot nu toe was? Mij lijkt de sector coffeeshop/growshop/smartshop net een magneet voor overvallen/afpersing en andere narigheid. Als je niet wil overvallen worden dan start je een no-cash business. Hoe denk je jouw 'leveranciers' (cq vrienden en familie) te gaan betalen? Juist ja. Je zal dus cash in huis hebben. Misschien eens informeren bij univ/politie naar criminaliteits cijfers in de sector die je wil aansnijden.

Welk voordeel heeft de huidige eigenaar binnen deze overeenkomst. De man wil van zijn zaak af en wil ook een winstje maken (goodwill) Jij hebt geen eigen kapitaal nog externe financiering. Ik zie niet in dat jij morgen in die zaak gaat werken en vervolgens 50% van de winst in je zakken gaat steken. Terwijl de huidige eigenaar zelf nog het werk moet verrichten. Daarnaast verandert er binnen dat eerste jaar niets. Jij zal met 500€ per maand, geen extra spaargeld vergaren. Daarnaast is er geen enkele zekerheid dat je dan wel een externe financiering kan krijgen. Als laatste punt wil ik je aanraden om niet enthousiast te worden op aannames. Want dat doe je nu. Je hebt geen enkel idee wat de omzet/winst van het restaurant is. Lijkt mij iets waar je mee start. Voordat je gaat praten over een contract. Wie zegt dat dit restaurant een goede overname is? Jouw buikgevoel, aannames en vriendschap met de huidige eigenaar?

Hebben we het hier over de Kanaalstraat?

Het is mijn gevoel dat op het moment een incasso traject naar de advocaat gaat, je zelf geen tijd en energie meer verdoet. Dat is ook het moment dat je de klant definitief laat vallen. Je hebt zelf geen contact meer. Bij telefoons en mails verwijs je gewoon door naar de advocaat. Je kan niet eeuwig blijven praten zonder resultaat. Dat is wat energie en frustratie kost. Ik weet niet hoe het zit in NL maar in België duren gerechtelijke incasso trajecten een kleine 3 maanden. Van dagvaarding tot inning. Indien je geen advocaat inschakeld kan je eeuwig blijven praten. Zoals één van mijn klanten die al twee jaar open staat en telkens zeurt dat zijn zaak slecht gaat. Wel ja. Na twee jaar ben ik klaar om bij hem de stekker er uit te trekken. Zelfs voor de 500 euro waar het maar om gaat. Een klant is pas een klant als hij of zij betaalt.

Ik heb een gelijkaardige case gehad en de rechtbank vermeld in de algemene voorwaarden is bevoegd. Dus in dit geval de Nederlandse rechter. Na uitspraak zal een gerechtsdeurwaarder aangesteld worden om het bedrag te innen. Mijn persoonlijke ervaring met incasso bureaus is ronduit negatief. 1) ze maken geen indruk op de debiteur 2) ze sturen een paar briefjes, doen een paar telefoontjes en geven het dan meestal gewoon op Bij geschillen met debiteuren kan je best een advocaat inschakelen. Dit werkt naar mijn gevoel het beste.

Meer info over het logo is te vinden op: http://www.veiligheidspeld.nl/ Dient de veiligheidsspeld om de balonnen door te prikken?

Wat een overdadige regelgeving. Steek je de grens over dan worden er niet zoveel vragen besteld. Industrieterreinen dienen daar om activiteit te ontwikkelen en jobs te creëren. Wat je nu precies doet in je pand/garage dat boeit niemand. Tenzij je 100en vrachtwagens op en aan laat rijden ben je heel vrij in je doen en laten. Ik huurde een kantoortje in een groot magazijn gebouw op een industrieterrein. De eigenaar van dit gebouw is erg creatief en heeft kantoren/winkels/opslag en een appartement gemaakt in het gebouw. Niemand die zeurt. Alles netjes met vergunning. Dus antwoord op je vraag: nee, mag niet. Tenzij je het doet zoals Hennie Van Der Most. Eerst starten, dan vergunning.

Om eerlijk te zijn zou je met mij dezelfde discussie hebben. Ik zie dan ook de beweegredenen van je klant. Samenwerken zonder duidelijke afspraken is gevaarlijk. Grote partijen zoals KPN en Google die joint ventures sluiten gaan ook niet over één nacht ijs. Ik heb in een lang verleden voor zulke grote bedrijven gewerkt en mijn job bestond er uit om samenwerkingen te starten. Ik kan je zeggen dat er wel degelijk een lijvig contract wordt opgesteld en dat ieder woord door een juridische afdeling wordt gewogen. Ik werd er toen eerlijk gezegd compleet gek van. Begreep de discussies niet goed tussen de juridische afdelingen. Tot ik mijn eigen zaakje starte. En ik zelf een samenwerking kon afsluiten. Heel vriendelijke mannen. Grote glimlach. Gouden toekomst. Dus heel weinig op papier gezet. Een half A4'tje. Je mag 2 keer raden hoe dit afliep. De geleverde diensten en produkten waren niet volgens de mondelinge afspraken. Als ik er wat van zei dan werd ik afgedreigd met brieven van hun advocaat. Ondertussen had ik zogenaamd een aantal verplichtingen op de hals gehaald en moest ik de samenwerking verderzetten. Want dat stond immers op dat A4'tje. Uiteindelijk zelf het initiatief genomen en zelf naar de rechtbank gestapt. Het gebrek aan schriftelijke afspraken en algemene voorwaarden speelde nu gelukkig in mijn voordeel. (En enkel omdat ik als eerste daadwerkelijk naar de rechtbank ben gestapt) Ik doe nooit meer zaken zonder alles op papier te hebben gezet. En ja, in meer dan 50% van de gevallen krijg ik dan het deksel op de neus. Maar dat is voor mij een bewijs dat de andere partij niet serieus is. Succes en spijtig dat je niet wou meeveren en hierdoor je samenwerking hebt verloren.

Passief inkomen werkt niet Mezelf opwerpen als de nieuwe guru werkt niet Toch maar instap baantje nemen bij die organisatie die mij eerst 3000€ wist te ontfutselen. Veel vrije tijd natuurlijk. Deze kan ik gaan opvullen met meiden versieren. Of toch niet? Met flink wat meer oefening moet het op een dag ooit wel eens gaan lukken. grapje

Ik zou op internet een aantal engelstalige advertenties zetten waarin je partijen telefoons aanbied. Grote kans dat deze grote afnemers zelf contact met je opnemen. Er is idd een grote markt in Afrika voor goed werkende tweedehands electronica. Hoeft niet Nigeria te zijn. Hier in België zijn het vooral Congolezen die de containers shippen. Daarnaast zijn er ook recyclage bedrijven actief die oude telefoons herstellen of uit elkaar halen. http://www.fnacrecyclage.be/home?c=nl-be http://www.love2recycle.be/nl/GSM/home.html En dit zijn de kleintjes (zoals je zelf). Zoek maar eens goed via google en bedrijfsgidsen.

Ieder hotel, ziekenhuis, diepvriesbedrijf, datacenter heeft een eigen stroomgroep.als backup. Deze wordt dan enkel gebruikt als er uitval is op het gewone stroomnet. Dus de markt is er wel. Verhuring op bais van doorlopend gebruik aan deze doelgroep zie ik ook niet als een werkbaar business model.

Volgens mij perfect realiseerbaar indien je een puur huurcontract opstelt en geen kw/u gaat verkopen. De stroomgroep dient dan wel aan de europese normen te voldoen wat betreft co2 uitstoot en geluid. Ik zie wel geen markt voor permanente verhuring. Hotels en ziekenhuizen zijn veel goedkoper af indien ze zelf een toestel aanschaffen. De verhuurmarkt spitst zich toe op klanten die tijdelijk stroom nodig hebben. Evenementen / bouwwerven. Indien er vanuit een ander marktsegment vraag zou zijn, dan zouden de huidige aanbieders hier ook op focussen. Wat ze niet doen.

Terugkerende klanten is wel leuk maar niet altijd noodzakelijk om een rij klanten voor de deur te hebben. Zo kan je ook in het centrum van Amsterdam gaan ondernemen en toeristen bedienen. Zo herinner ik mij een zaak die heel leuk is ingericht met grote borden waarop zelfgemaakte sappige hamburgers staan afgebeeld. Je kiest dan zelf de kwaliteit en gewicht en de hamburger wordt vers voor je gemaakt. Dit leek mij na het nuttigen van een paar biertjes erg aantrekkelijk en er stond ook nog eens een lange rij toeristen. Tot ik de hamburger (of liever stuk afval gedrenkt in een vat vet) in handen kreeg. Het ding ging gelijk in de dichtsbijzijnde vuilbak. Het mooie van het verhaal was dat de borden in het restaurant uitnodigden om de duurste optie te kiezen. Dus ik was gelijk 10 euro kwijt. Geloof niet dat deze zaak terugkerende klanten heeft maar wel een goudmijn.

Ik denk dat veel ondernemers in een dergelijke situatie zitten. Samen ondernemen is immers een risico. Net zoals medewerkers kunnen vennoten beslissen om geen werkzaamheden meer te verichten. Ik kan ts niet helpen met zijn vragen. Doch is dit draadje leerzaam voor velen. Als je vennoot opstapt dan moet je afspraken maken. Misschien is het geld voor de overname er dan niet maar je hebt wel de afspraak al binnen. Op het ogenblik dat je geld gaat verdienen, neem je actie en koop je de vennoot uit. Ik zit in een vergelijkbare situatie met een stille vennoot. De reden dat ik de aandelen niet overneem zijn de schulden die we samen hebben gemaakt en die anders bij een faling op mijn schouders terechtkomen. Doch, als ik morgen uitzicht zou hebben op hoge verdiensten, dan koop ik de aandelen direct over. Ik zou niet wachten totdat het succes er daadwerkelijk is. Eerlijk: dit staat bovenaan mijn lijstje. Ik werk nu immers om de schuldenberg weg te werken terwijl mijn vennoot een nieuw bedrijfje is begonnen en terug van 0 kon beginnen.