prinsrachid

Ook dan kun je volgens mij nog steeds een WW uitkering aanvragen. Nee in dit geval klopt dat niet, zodra je een vaststellingovereenkomst hebt getekend val je onder de regels van ww toekenning.. En je inkomsten woren ook niet vastgeklikt, maar als je start met ondernemer vóórdat je ontslag vaststaat krijg je een uren vrijlating op basis van het gemiddeld aantal uren in de 26 weken voor je ww ingaat. Goeie! Als je begint met ondernemen tijdens je fictieve opzegtermijn, krijg je inderdaad geen vrijlatingsuren. Erg tricky, hoor! Mochten er nog mensen geïnteresseerd zijn in een uitgebreide uitleg over deze materie (o.a. door het UWV Webcare Team), dan is er nog dit draadje. Overigens lijkt die hele urenvrijlating per 1 juli 2015 ook weer van de baan. Ze werken nu met een verrekening van je fictieve zelfstandigeninkomen (ook berekend over de laatste 26 daadwerkelijke ondernemersweken). En je WW wordt blijvend gekort met dat fictieve, dus niet daadwerkelijke, zelfstandigeninkomen. Mocht je daarna weer wat minder (zelfstandigen)werk hebben, gaat je WW dus niet meer omhoog. Er wordt wel veel met fictieve grootheden gewerkt, viel me opeens op. ;)

Dit verhaal leest als "Help 5 vrienden de winter door". Geen haar op m'n hoofd die er aan zou denken om een dergelijk zelf verzonnen werkgelegenheidsproject te financieren. En dan hebben we het dus over mensen die niet bereid zijn om er zelf ook maar één cent in te steken. Maar gelukkig zijn de fulltimers wel bereid om 'slechts' een halve in plaats van driekwart ton per persoon per jaar uit de toko te trekken. Op kosten van de investeerders. Mwah. Als je vindt dat je er veel tijd in moet steken, dan beketent het wel dat je er daadwerkelijk tijd in moet steken! Onbetaald. En dus niet dat je die tijd op kosten van een ander probeert te laten betalen. Je investeerders zijn de Sociale Dienst niet. Het hele verhaal voelt verder ook onrealistisch aan qua tijdpad. Break-even binnen een paar maanden met van meet af aan dergelijke loonkosten? Hmm... Ik moest eigenlijk meteen denken aan de Dilbert-post van Christine. Nee, dank u.

Je mag ook zelf best wat moeite doen door de directe link mee te sturen die je bedoelt, in plaats van onze antwoorden af te doen met een mijns inziens onbeschofte gebiedende wijs. Anyway, bedoel je dit draadje, waarin ook nog ons aller Norbert te vinden is? Ik krijg de indruk dat een bepaalde zin van het UWV misschien iets anders overkomt dan hoe deze - in mijn ogen - wordt bedoeld: Persoonlijk interpreteer ik dit eerder als dat je wél WW moet aanvragen (oftewel: de hoogte en duur van de WW moet worden vastgesteld) om vervolgens de uitkering meteen weer laten bevriezen zodra je gaat ondernemen. Je houdt dan wel het recht op WW, maar zet de uitkering onmiddellijk op 0 euro, zodat deze later kan herleven als je binnen de termijn weer stopt met ondernemen. Als je echter helemaal geen WW aanvraagt (en dat zou je inderdaad ook uit de woorden van het UWV kunnen opmaken), dan zie het over 29 maanden eigenlijk alleen maar mis gaan. Als je namelijk dán alsnog WW probeert aan te vragen, voldoe je op dat moment niet meer aan de wekeneis en misschien ook niet meer aan de jareneis. En hoe wordt het dag- of maandloon dan nog vastgesteld? Op basis van het inkomen van 2½ tot 3½ jaar geleden? Let trouwens ook op het dikgedrukte. Dit zou ik eigenlijk wel letterlijk nemen. Volgens mij gaat het ook mis als je niet wacht met (officieel) ondernemen tot ná het aflopen van je contract én tot na het ingaan van het recht op WW. Maar goed, we kunnen het natuurlijk mis hebben. Ik zou sowieso maar eens direct contact opnemen met het UWV.

35 en 50 euro per wat?

Daar lijkt me niets mis mee. Ook daar lijkt me niets mis mee te zijn. Het abonnement trek je dan af voor dat deel dat het is gebruikt voor zakelijke en woonwerkkilometers. Je zult dan dus wel álle kilometers (ook privé) moeten kunnen verantwoorden. Anders is het aandeel niet te berekenen. Heb je overigens wel eens gedacht aan andere opties? Bijvoorbeeld simpelweg een vergoeding van 19 cent per kilometer? Dat kan soms voordeliger uitpakken of gewoon makkelijker zijn. Een andere optie is om een volledig zakelijke OV-kaart te nemen.

Het UWV? :) Maar volgens mij klopt het niet. Je kunt alleen WW aanvragen als je aan de voorwaarden voldoet. Zo moet je ten minste 26 van de laatste 36 weken hebben gewerkt. Dus als je langer dan 10 weken wacht met aanvragen van die uitkering, dan vervalt gewoon het hele recht op WW. Volgens mij heb je een aantal opties. Je kunt wachten tot 1 maart 2016 met inschrijven. Je vraagt simpelweg een WW-uitkering aan vanaf 1 februari 2016, zodat de uitkering zonder problemen op 1 maart van start kan gaan. Vervolgens ga je eens rustig kijken of en hoe je wilt ondernemen met hulp van het UWV en met behoud van een deel van je uitkering en zonder dat ze al te veel over je schouder meekijken (ook tijdelijk geen sollicitatieplicht). Na een half jaar kun je dan zeggen of het wat wordt of niet. Wordt het niets, dan schrijf je jezelf weer uit en gaat de WW-uitkering weer verder op het oude (hogere) niveau. Je kunt ook nu alvast beginnen met ondernemen. Ook dan kun je volgens mij nog steeds een WW uitkering aanvragen. De inkomsten uit onderneming worden vervolgens 'vastgeklikt' op het niveau van het moment waarop je de WW in gaat. Pas als je dan méér gaat verdienen met je onderneming, wordt het in mindering gebracht op je WW. Je hebt dan echter wel sollicitatieplicht.

Je mag 19 cent per zakelijke kilometer van de winst aftrekken. Het maakt daarbij niet uit welke (privé) vervoersmiddel je gebruikt (auto, scooter, fiets, benenwagen). De frequentie van berekenen van de kilometervergoeding mag je uiteraard zelf weten. Dat mag je dagelijks doen, eens per jaar, alles wat daar tussenin zit, of helemaal niet. Wat als een zakelijke kilometer telt, moet je wel even goed in de gaten houden (en noteren!). Er zijn drie soorten kilometers, waarvan alleen de eerste twee zakelijk zijn voor de inkomstenbelasting: [*]puur zakelijke kilometers (zakelijk) [*]woonwerkkilometers (zakelijk - alleen voor IB) [*]privékilometers (privé) In jouw geval heb je blijkbaar ook gecombineerde ritten (dus zowel een zakelijk als een privédoel). Hoeveel kilometers moet je dan tellen? Het kan even rekenen zijn, maar je moet je dan richten op het primaire doel. Laten we je eigen voorbeeld nemen. Je hebt een ritje met een primair doel dat privé is. Je maakt echter een omweggetje naar een zakelijke doel. In eerste instantie moet je dan de totale kilometers van de hele rit nemen (laten we zeggen 1 km postkantoor, 5 km naar een kennis, 6 km in totaal). Aangezien het primaire doel privé was, moet je vervolgens even berekenen hoeveel km het was geweest als je direct naar je privébestemming was gereden zonder omweg (laten we zeggen 4 km). In dat geval had je 2 zakelijke km's (6 min 4). Omgekeerd geldt hetzelfde. Als je primaire doel zakelijk is, dan zijn alleen de kilometers van de directe rit aftrekbaar (het verschil door het nemen van de omweg naar een privébestemming zijn dan dus privé).

Ook vooraf kun je al een aardig goed idee krijgen. Je kunt een voorlopige aanslag invullen om te kijken hoe je grofweg uitkomt. Deze hoef je - als daar niet om is gevraagd - niet op te sturen, maar het geeft je wel een wat beter inzicht. 25.000 euro FOR zou uitkomen op een belastbare winst van zo'n 12.000 euro, als de zelfstandigenaftrek en stakingsaftrek van toepassing blijken te zijn. Ik denk het niet. De stakingswinst is volgens mij de FOR (ik ga er even vanuit dat er verder niets is). De lopende leningen (en vorderingen) verdwijnen - als het goed is - van de balans bij een staking van de onderneming. Dit zou het simpelst kunnen door de lening weg te boeken via privé/ev (is dus géén kostenpost of verlies). Maar let ook goed op de voorwaarden van de lening. Het kan namelijk zijn dat de lening direct opeisbaar wordt zodra je stopt met ondernemen.

Als ik de vraag goed begrijp, gaat deze niet over de stakingswinst an sich, maar over de volgorde van het toepassen van de winstvrijstelling en de ondernemersaftrek. De winstvrijstelling wordt toegepast op de winst uit onderneming, nadat hier de eventuele ondernemersaftrek (zelfstandigenaftrek, startersaftrek, stakingsaftrek, etc) al vanaf is gehaald. Overigens wordt dit vanzelf berekend als je je ondernemersaanfgifte doet. Verder wil ik opmerken dat de FOR geen lening is. En wat was de bedoeling met die échte lening van 8000 euro op de balans op het moment dat de onderneming gestaakt zou gaan worden?

Exact, en dat doe je dus met een Verzoek voorlopige aanslag. Die biedt ruimte om de winst uit onderneming in te vullen (TS had immers de exacte cijfers al). Bovendien is zo'n verzoek sowieso wel handig, omdat het ook de gelegenheid biedt om - indien van toepassing - de algemene heffingskorting van de partner uit te laten betalen (bij een laag inkomen) en/of hypotheekrenteaftrek te benutten (indien er loonheffingen worden ingehouden op bijvoorbeeld een uitkering).

In dat geval gebruik je het Verzoek voorlopige aanslag 2015 via het aangifteprogramma of via Mijn Belastingdienst. Deze heb je immers ook nodig voor een fatsoenlijke schatting van je verzamelinkomen voor eventuele toeslagen in het lopende jaar.

Je hebt het nu als aftrekbare kosten van de terbeschikkingstelling opgevoerd en dat is waarschijnlijk niet goed, dus de afwijzing van de Belastingdienst op dat punt is begrijpelijk. Als ik dit goed begrijp (en áls het bovenstaande van toepassing zou zijn), dan had je dit bedrag dus moeten opvoeren als negatief salaris (onder het kopje Box 1 -> Loon e.d. -> het bedrag met een min ervoor). Maar ook hier zal de Belastingdienst natuurlijk weer kritisch naar kunnen kijken. Houd er dus rekening mee dat je ook dit zult moeten verantwoorden. Verder lijkt het me handig dat je sowieso kritisch kijkt naar hoe e.e.a. is afgewikkeld in de bv én de afschrijving van de volledige lening in privé. Je zult hier echt iemand met verstand naar moeten laten kijken. Ik dat dat jouw casus iets te ingewikkeld is om even op afstand af te handelen.

Ik begrijp niet goed wat exact het probleem is. De klant heeft een offerte ontvangen met een prijs en btw van het moment van offreren. Vervolgens heeft die klant die offerte niet binnen een maand met een krabbel teruggestuurd. Daar is dan toch vervolgens de kous mee af? Niet getekend, geen opdracht. Stel dat hij wel een krabbel had gezet, dan had je nog steeds die hogere btw-verhoging één-op-één moeten doorberekenen. Het factuurbedrag gaat weliswaar omhoog, maar niet jouw prijs. Het btw-tarief wordt immers van bovenaf opgelegd. Maar zelfs als de order voor 1 juli was geoffreerd, getekend en begonnen, had je nog steeds 21% moeten rekenen als het werk pas ná 1 juli gereed was gekomen. Want zelfs als het werk voor de verhogingsdatum had aangevangen, wordt het hoge tarief van toepassing over de hele opdracht zodra het onderhoud klaar is ná de verhogingsdatum.

Als ik het nog eens goed lees, dan kan ik de Belastingdienst eigenlijk volledig volgen. Je zegt dat je de kosten van de curator hebt willen aftrekken in Box 1. De kosten van de curator lijken me toch eerder kosten voor de bv en niet voor jou privé? De curator was er immers vanwege het faillissement van de bv. Verder is aflossing nooit een kost, maar omzetting van vermogen. Dan blijft inderdaad alleen de rente over als kosten over. Maar let op! Ook deze is niet volledig aftrekbaar vanwege de terbeschikkingstellingsvrijstelling van 12%! Bij verlies verandert deze vrijstelling namelijk in een bijtelling. Dat betekent dus dat je maar 88% van de rente als verlies mag opvoeren in Box 1. Maar nu er geen bv meer is, wat was je bedoeling dan nu eigenlijk verder met die lening? Als de bv werkelijk is opgeheven, dan lijkt me dat de lening van privé aan de bv op moment van daadwerkelijke opheffing écht volledig oninbaar is geworden en zal de lening volledig (moeten) worden afgeschreven. Ook hier geldt: je kunt maar 88% van dit verlies opvoeren, vanwege de terbeschikkingstellingvrijstelling/bijtelling. Vervolgens zal het wegvallen van de vordering in de bv tot een winst leiden in het jaar van opheffen, die eerst nog verrekend wordt met verliezen uit het verleden (inclusief die van de curator?). Volgens mij valt dan het meerdere onder de kwijtscheldingswinst. Hier zul je toch nog even goed naar moeten kijken, denk ik. In privé ontstaat dan de situatie dat er geen vermogen meer ter beschikking wordt gesteld. De lening verplaatst zich dan van Box 1 naar Box 3. De daadwerkelijke rente mag dan niet meer worden afgetrokken. De waarde van de lening in privé is dan een schuld in Box 3. Trouwens, door het afschrijven op de lening kan het wel zijn dat je op een negatief inkomen uit komt. Dit negatieve inkomen mag je dacht ik doorrollen naar toekomstige jaren om te verrekenen met positief inkomen. Maar om eerlijk te zijn, durf ik voor al het bovenstaande niet m'n hand voor in het vuur te steken. Het blijft lastige materie. Oftewel: in geval van twijfel toch maar het advies van @peter_cvinfo opvolgen. :)

Er lijken hier wat zaken door elkaar te lopen. Voor een goed antwoord is ook een heldere voorstelling van zaken nodig. Was er misschien sprake van informeel kapitaal? (zie ook: ECLI:NL:GHSGR:2012:BZ2233) Zo niet, hoe was dit alles dan vormgegeven? Had je een leningovereenkomst afgesloten met je bv? Wat voor rente heb je afgesproken? En was die overeenkomst wel zakelijk? Ik kan me zo voorstellen dat een willekeurig andere geldverstrekker zo z'n bedenkingen zou hebben gehad met het verstrekken van een lening van 100.000 euro zonder voldoende zekerheden. Volgens mij is het vervolgens zo dat alle winst die uit die TBS voortkomt separaat moet worden aangegeven in Box 1 onder resultaat uit overige werkzaamheden. Verder is het natuurlijk zo dat een faillissement niet betekent dat de bv is beëindigd. Sterker nog, door de opheffing van het faillissement gaat de onderneming 'vrolijk' verder. Wat betreft de lening, hoe stond deze lening op de balans van de bv voor het faillissement? En toen de bv failliet ging, wat is er toen met deze lening gebeurd? Is het dan niet zo dat jij privé ook je vordering hebt moeten indienen voor de lening die de bv met jou aanging? Zo niet, heb je dan niet feitelijk afstand gedaan van deze vordering? Dat zou dus eigenlijk een winstneming voor de bv zijn (belast voor de Vpb), tenzij er sprake is van een vrijstelling voor kwijtscheldingswinst. Hierdoor zou de winstneming alsnog niet tot belastingheffing in Box 2 leiden. Maar het gevolg is volgens mij wel dat het geld in privé niet meer ter beschikking wordt gesteld (je hebt er in dat geval namelijk afstand van gedaan als 'oninbare' vordering). En dan lijkt me die schuld weer een volledige privéschuld te zijn geworden, waarvan de rente aan de bank en aflossingen niet aftrekbaar zijn. Als je echter géén afstand hebt gedaan van de vordering, dan lijkt me dat de lening gewoon nog bestaat en dat de bv dus gewoon nog steeds rente betaalt voor de openstaande lening volgens de leningovereenkomst (mogelijk verlies voor de Vpb en winst wegens TBS voor jou privé).

Wat is de toegevoegde waarde van jullie in dit geheel? En in welke behoefte wordt hier voorzien? Wie ontvangt de opbrengst van de verkochte spullen? En wie doet de daadwerkelijke donatie? En wat is het exacte het verdienmodel? Als ik een bank aan het Longfonds wil doneren, dan zet ik de bank op Marktplaats en maak het geld vervolgens over naar het Longfonds. Waarom zou een potentiële donateur nog een 'transactiebemiddelaar' tussen willen hebben zonder dat het ten koste gaat van de donatie zelf?

Begrijp ik hieruit dat je met alle geweld de website ruisend wil inbrengen in de bv? Als je het geruisloos doet, heb je deze poppenpast volgens mij sowieso niet en blijven stille reserves stil.

LMGTFY (1e link)

Dit is toch zo bij ruisende inbreng? Ik meen me te herinneren dat ik bij een geruisloze inbreng wel de voortbrengingskosten van de websites (gedeeltelijk) had geactiveerd en de goodwill niet had bepaald. Alle websitekosten die door de eenmanszaak waren betaald, maar feitelijk betrekking hadden op de periode van de nieuwe bv stonden dus op de eindbalans van de eenmanszaak en op de beginbalans van de bv als vooruitbetaalde kosten. De accountant ging daar destijds klakkeloos mee akkoord, al kan dat natuurlijk te maken hebben met het peanuts-bedrag dat er mee gemoeid was. Of met de accountant zelf (ik kwam er later achter dat hij wel meer over het hoofd had gezien). :-[

Het gaat niet alleen om de gemiste rente, maar ook over de soms onoverkomelijk liquiditeitsproblemen die te late betalingen met zich meebrengen. Ik heb het bij wijze van experiment wel eens bij een bedrijf voorgesteld om de rente als plaagstootje op de volgende factuur laten zetten bij iemand die consequent te laat betaalde. Het ging steeds om best wel grote facturen (20k+), waarvan de betaling grotendeels weer gebruikt werd om de lonen te voldoen. Die 'vertragingen' zorgde dus telkens voor stress óf extra kosten bij dat bedrijf. Om de lonen te betalen moest het bedrijf gebruik maken van het bankkrediet (ook iets van 8% rente) óf zelfs wachten tot het geld van die klant binnen was. Die klant betaalde bovendien al een maand later, terwijl de maand zelf al achteraf werd gefactureerd. Het ging ook om maandelijks terugkerende facturen, dus zeker van een vaste klant gaat het behoorlijk irriteren als die élke maand te laat betaalt. Op de eerstvolgende rekening werd toen simpelweg per te late betaaldag 0,025% van het vorige factuurbedrag gezet. Het ging uiteindelijk om maar 4,40 euro ofzo. Maar op de één of andere manier gaat bij zulke bedragjes Parkinson's trivialiteitswet werken, dus hing die klant meteen aan de lijn om z'n beklag te doen. Wat ook eigenlijk de bedoeling was. (Op zich wel apart om te constateren dat de klant geen enkele gêne had om te klagen over iets waar hij helemaal geen recht op had... Maar de column ging natuurlijk ook over die beroerde instelling) Maar dat telefoontje gaf vervolgens wel de gelegenheid om vriendelijk uit te leggen dat het personeel op z'n geld moest wachten, omdat hij telkens te laat betaalde. Als hij alsnog die dag zou betalen, zou het rentebedrag worden gecrediteerd. Het bedrag werd meteen overgemaakt. En de keren daarop kwam het bedrag telkens voor de 28e van de maand binnen. :)

De echte omvang van de uitbreiding van de bedongen arbeid werd me alleen niet helemaal duidelijk uit het eerste bericht van TS. Werd de invaller één weekje extra opgeroepen? Stond de persoon al meteen de hele vakantieperiode (van 3 weken?) ingeroosterd? Als dat zo is, dan zal die inderdaad wel moeten worden doorbetaald. Hoe dan ook, na het verlopen van deze eventuele afspraak tot extra arbeid, zal de doorbetaling bij (aanhoudende) ziekte volgens mij naar een fors lager niveau zakken op basis van de systematiek die ik eerder noemde. De regulier bedongen arbeid is namelijk maar 8 uur in plaats van 32 uur per week.

Mijn gevoel zegt me dat - zonder CAO - je strikt genomen in zo'n geval simpelweg geen of een zeer beperkt recht hebt op doorbetaling, ongeacht hoe je er naar kijkt. Doorbetaling lijkt hier dus voornamelijk afhankelijk van de coulance van de werkgever. EDIT: Stond de invaller ingeroosterd? Dan zul je die uren wel moeten doorbetalen! (Thanks RT / Ward) Allereerst wordt er voor het bepalen van recht op door te betalen uren normaal gesproken gekeken naar de werkuren op die specifieke weekdag in de afgelopen (bijv. 13) weken (dit geldt ook voor doorbetaling van feestdagen). Als je op maandag ziek bent, dan krijg je dus doorbetaling van 1/13e x (alle werkuren op alle voorgaande maandagen in de afgelopen 13 weken). Zelfs als je die persoon uit coulance wel zou doorbetalen, dan heb je nog zoiets als wachtdagen. De eerste één of twee dagen hoef je als werkgever niet door te betalen. Dus ook in dat geval krijgt de werknemer niets. Maar dit is in jullie geval blijkbaar niet van toepassing.

OK, misschien een beetje mosterd na de maaltijd. Ik heb het op me in proberen te laten werken, maar ik denk eigenlijk dat er helemaal geen probleem is. Allereerst heb je een FOR aangelegd van 40k, maar je hebt méér privé-opnames gedaan dan de FOR en het eigen vermogen hoog zijn. Hierdoor kom je per saldo op een negatief ondernemingsvermogen uit. Je lijkt op papier zo wel technisch failliet en het is op het eerste oog misschien niet verstandig, maar op zich kan het wel gewoon. Het lijkt me dus niet strikt noodzakelijk om allerlei capriolen uit te halen om je ondernemingsvermogen voor het eind van het boekjaar ofzo op te krikken tot boven nul. Als je van plan bent om nog verder te ondernemen, dan heb je dus nog jaren de tijd om te sparen voor het moment waarop die FOR vrijvalt (als je met pensioen gaat of als je stopt) en er belasting over moet worden betaald (~ 20k). En dat sparen kan nu makkelijk, want je hebt met dat geld immers een deel van het huis afgelost. Maandelijks spaar je nu dus rente uit over het bedrag dat je anders had moeten lenen (en dat is dus in feite het rendement op je privé-onttrekking). Dat rendement dien je nu dus wel te gebruiken om privé te sparen voor je uiteindelijke belastingaanslag over die FOR. Óf - wat ook kan - je sluist simpelweg successievelijk dat rentevoordeel maandelijks terug in de onderneming als privéstorting. Op die manier breng je de financiële situatie van de onderneming dus langzaam aan weer in z'n fatsoen.

Persoonlijk denk ik dat ik dat niet zo zou doen, als het niet hoeft. Zeker omdat je zo ook nog btw hebt misgelopen misschien! Je hebt die laatste maanden wellicht niet betaald, maar zijn ze - waarschijnlijk - wel verschuldigd (daar ga ik even vanuit). Je moet die maanden huur (met btw) dus gewoon als kosten inboeken en de btw daarop terugvragen in je btw-aangifte. Als je die factuur of facturen vervolgens niet hebt betaald, dan staan ze nog gewoon open in je boekhouding. Als de waarborgsom vrijvalt, dan moet je die 2.500 euro eerst tegen de nog openstaande huurfacturen wegboeken. Op die manier wordt de huur alsnog 'betaald'. Vervolgens kan het zijn dat je nog steeds een stukje huur hebt openstaan. Als de verhuurder daar niet meer achteraan gaat, dan heb je dus eerder nog een eenmalige baat wegens betalingsverschillen of bijzondere baten (waar huurkosten tegenover staan).

Hmm...ik ben wat minder enthousiast dan Richard. Het concept is overigens wel interessant. Boekhouding hoeft inderdaad niet al te vervelend zijn. Ik vraag me alleen af hoe dat in de praktijk werkt. Als je bedrijven bedient die alleen maar omzet en een beetje kosten (en geen investeringen) heeft, dan zie ik geen problemen. Maar wat als die ZZP'er opeens een auto van de zaak koopt? Of nog erger - een electrische auto! Verder komt de combinatie 'rebels' en boekhouding/belastingen wat incongruent over. Ik associeer dat met degelijk, maar niet met rebels. Ik weet ook niet of ik een 'rebelse' boekhouder zou willen. Ik wil er eentje die snapt waar die mee bezig is. En ik wil er ook niet eentje die zichzelf als 'spotgoedkoop' afficieert. Hooguit eentje die 'value-for-money' biedt, maar dat is al op het randje. De uitstraling van de website is echter weer niet rebels. Die is saai en degelijk, zoals past bij een boekhouder. Heb ik nu zowel de website als elke boekhouder beledigd? Ik bedoelde beide positief namelijk. :) Je biedt een product aan voor een vast bedrag, maar je hebt verder geen echte grens gesteld aan het aantal inbegrepen handelingen. Dat kan natuurlijk een marketingkeuze zijn om klanten te trekken in het begin. Op de lange termijn lijkt me dat minder houdbaar, zeker als je klantenbestand en je klanten zelf gaan groeien. Je geeft ook aan dat de btw-aangifte per kwartaal is inbegrepen. Wat gebeurt er als je klant maar één keer per jaar btw-aangifte hoeft te doen? Hoeft die klant dan ook alleen maar op 15 januari de stukken te scannen en op te sturen? En wat als de klant elke maand btw-aangifte moet doen? De pakketten A, B en C zijn niet echt duidelijk. In eerste instantie dacht ik dat ze 'lollig' bedoeld waren, omdat het lijkt alsof elk pakket hetzelfde is - maar steeds anders gesorteerd. Ik moest wel héél goed kijken om te zien dat er in ieder pakket een ander jaartal werd genoemd. Persoonlijk zou ik dan eerder gewoon 2 pakketten aanbieden: Pakket vorig jaar (incl. btw, IB en/of boekhouding), Pakket dit jaar (incl. btw, IB en/of boekhouding). Hoe is de beschikbaarheid van de boekhouding gewaarborgd? Wat als de boel down gaat? Waar worden gegevens van de klant opgeslagen en dan met name alle digitale bonnetjes? En hoe zit het met de overdraagbaarheid van de boekhouding, als de klant besluit over te stappen naar een minder rebelse boekhouder? Op de bestelpagina zijn de algemene voorwaarden niet te bekijken. Ik zie dat er ook nog geen veiligheidscertificaat op de website zit. Veiligheid en directe inzage in de boekhouding lijken me erg belangrijk. Met betrekking tot je overige prijzen/tarieven, vind ik eigenlijk dat je die een beetje wegmoffelt. De prijs van het hoofdpakket staat pontificaal op de hoofdpagina, maar alle overige tarieven staan op de 'Community' pagina. Waarom staan niet al je prijzen op de Prijzen-pagina? Dat is niet logisch. Als je een pakket aanbiedt inclusief IB-aangifte, dan verwacht ik niet dat je daarna ook nog 50 euro voor je kiezen krijgt voor het aan de lijn hangen om die aangifte door te nemen. Althans, niet op basis van de wijze waarom je de prijzen nu presenteert. Wat betreft de prijs van 250 euro per jaar (ex. btw) kun je natuurlijk zeggen dat het wel lekker communiceert. Het lijkt me wel wat weinig, alleen al vanwege bijvoorbeeld de benodigde boekhoudlicenties. En als je gratis software gebruikt, kun je dáár natuurlijk weer je vragen bij stellen. Hoe zit het met het onderhoud van die gratis software? Maar zelfs als je verder geen vaste kosten hebt (dus je hebt geen stroomverbruik, geen computers, geen huur, geen verzekeringen), dan kun je van die 250 euro per jaar hooguit 1 uur per maand aan je klant spenderen. En dan reken ik met het minimumloon voor dat 'hooggeschoolde on-demand personeel' van je. The math don't add up.