prinsrachid

Voordat we allemaal antwoord gaan geven, ben je ook een beetje handig of heb je al ervaring met boekhouden, administreren en bijhouden? Zo ja, met wat voor programma's heb je (ooit) al eens gewerkt? Kan ook bij een (voormalige) werkgever zijn bijvoorbeeld.

Apple schijnt dat goed geregeld te hebben. Die hebben een constructie genaamd "Double Irish With A Dutch Sandwich", waardoor je uiteindelijk 0,005% belasting betaalt. Maar ehm, wat heeft dit met ondernemerschap te maken? Belasting betalen moeten we namelijk allemaal.

Ja, dat kan. Maar dan alleen de helft (de andere is immers niet van jou). De btw-correctie is dan: (m2 totale oppervlakte - m2 zakelijk gebruikte oppervlakte) / (m2 totale oppervlakte) x btw-voorheffing Omdat je cohuurders bent, lijkt me dat je hierbij moet uitgaan van het totale oppervlak van alleen jouw deel van de woning (ook de helft dus). De btw-correctie is dan juist iets lager, omdat het zakelijk aandeel van jouw gedeelte van de woning hoger is dan ten opzichte van de héle woning. Niet, en nee. De keuze blijkt simpelweg uit het feit dat je het woningforfait bijtelt. Volgens mij kan dat sowieso niet. Het huurhuis is geen (box 3) vermogensbestanddeel van je partner. Het is immers een huurhuis. Er valt dus niets ter beschikking te stellen. Het feit dat je cohuurders (en niet getrouwd in gemeenschap van goederen) bent, zorgt er wel voor dat je maar de helft van het huurrecht kunt activeren. Je kunt dan dus ook maar de helft van de huur aftrekken (en moet ook maar de helft van de eventuele huurtoeslag en het woningforfait bijtellen). Maar eerlijk gezegd lijkt me dit maatwerk in jouw geval. Zelfs de fiscus lijkt dat vooraf niet eenduidig te kunnen zeggen. Ze geven aan dat je het beter in overleg met een boekhouder o.i.d. vooraf kunt voorleggen. De TBS-regeling geldt alleen voor bezittingen die normaal in box 3 vallen. Een auto valt sowieso niet box 3, want het is een roerend goed. Maar bovendien is die auto niet van jou. Die is van de zaak. Daar komt nog bij dat de TBS-regeling alleen geldt voor het ter beschikking aan je eigen bv of aan de onderneming van je partner. Ook daar is geen sprake van.

Misschien is het netjes om te laten weten wat die passende oplossing dan was. Dan weten toekomstige lezers misschien wat ze kunnen doen en kunnen reageerders of hun advies wel of niet zinnig was.

Het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten geldt alleen voor consumenten. Verder geldt dat besluit tussen zakelijke partijen alleen als er verder niets onderling was afgesproken over incassokosten. Daar bovenop kan overigens nog wettelijke rente worden berekend. Wat is er afgesproken in de overeenkomst met PGGM?

Gewoon even door de aanmeldmolen heen gaan. In de tussentijd misschien (helaas) gewoon je eigen rekening gebruiken en boekhoudkundig via R/C DGA boeken. Het voordeel van de huidige IBAN-nummers is dat er toch geen naam/nummer-controle meer wordt gedaan. Dus als ze naar je (privé)bankrekeningnummer overmaken met de tenaamstelling van je bedrijf, dan zal de overboeking toch gewoon goed gaan.

Tja, en daar gaat het waarschijnlijk mis. Het is niet echt de bedoeling dat je een stichting met een ideëel doel gaat belasten met jouw 'loon'. Dat zou overigens ook meteen tot een belangenverstrengeling leiden. Want met wat voor belang richt je dan de stichting op? Het belang van de stichting om zo veel mogelijk goede dingen te doen? Of van jezelf om zo veel mogelijk uren te declareren? Het zijn sterke benen die deze weelde kunnen dragen... Je kunt als stichting wel personeel in dienst hebben, maar volgens mij valt daar het bestuur niet onder. Als bestuurder kun je (dacht ik) niet in loondienst zijn van je eigen stichting. Je kunt wel je uren declareren, maar - zoals gezegd - dat wordt al snel een beetje onkies (maar het is niet verboden). Fiscaal maakt het overigens niet uit en schiet je er niets mee op, want die vergoeding is uiteraard volledig belast met inkomstenbelasting (resultaat overige werkzaameden) of anders met loonbelasting. Wat gebruikelijk is, is dat vacatiegeld (nee, geen vakantiegeld) wordt afgesproken en/of een belastingvrije onkostenvergoedingen voor de werkelijke kosten (waarbij je overigens niet gebonden bent aan de fameuze 19 cent per kilometer). Die vrijwilligersvergoeding is belastingvrij tot 150 per maand met een maximum van 1.500 euro per jaar. Als de totale vergoeding hoger dan dat is, is het in beginsel weer belast. De belastingvrije vergoeding kán hoger uitpakken als die bijvoorbeeld volledig bestaat uit een reiskostenvergoeding.

Dat was een van mijn suggesties. Maar dan blijft de vraag: hoe kan het geld zo fiscaal vriendelijk mogelijk naar die stichting vloeien? Via reguliere giften, lijkt me. Laat de vragensteller eerst eens beginnen met bijvoorbeeld zelf 2.000 euro te schenken en daar in de stichting inkopen van doen en die goederen vervolgens met een behoorlijke marge te verkopen. Vervolgens kan die marge op de verkoop samen met eventuele giften van andere mensen voor een vliegwieleffect binnen de stichting zorgen. Maar goed, ik weet natuurlijk niet over wat voor (omzet/gift)bedragen en aantallen de vragensteller het denkt te hebben. Persoonlijk zou ik op deze kleine schaal beginnen om te zien of het überhaupt wel werkt.

Dat valt denk ik wel mee. Vergelijk het met het aan de deur verkopen van koekjes of stroopwafels. Vaak betaal je dan ook 5 euro voor een pakje, terwijl je weet dat ze in de supermarkt 1 euro kosten. En dat hoeft belastingtechnisch ook niet echt een probleem te zijn. Het is alleen niet 'gratis'. Een stichting die op zo'n manier opereert (oftewel spullen lekker duur verkopen) kunnen gewoon worden aangemerkt als onderneming en betalen vervolgens vennootschapsbelasting (en dragen waarschijnlijk ook omzetbelasting af). De winst blijft vervolgens hoe dan ook in de stichting. Maar daar zijn weer grenzen aan. Bij een relatief lage winst (onder de 15.000 per jaar), ben je als stichting toch weer vrijgesteld. Nu zou je nog kunnen denken dat iedere koper daarmee geld van privé naar de stichting sluist, maar ik verwacht daar geen problemen mee voor zover die 'onredelijk' hoge marge (een de facto gift) de algemene schenkvrijstelling niet overstijgt. Dus bij één of twee rolletjes plakband is er nog geen probleem, maar bij de derde wellicht wel. Wat de vragensteller dus zou kunnen doen, is om niet heel krampachtig via een gift de commerciële winst de drukken, maar om een stichting op te richten voor het doel dat hij daadwerkelijk nastreeft. En daarnaast gewoon te ondernemen (vanuit een eenmanszaak bijvoorbeeld) met iets anders om daar van te leven.

Waar bleek dat overigens uit? Werd dat vastgesteld door een andere boekhouder bijvoorbeeld? Als het overigens zo is dat er te veel of te snel is afgeschreven op het bedrijfspand, betekent dit dat je in het verleden juist te veel belasting hebt teruggekregen. En dat wordt nu enkel glad getrokken. Dit lijkt heel veel, maar het zegt alleen niets. Je betaalt immers belasting over de winst. Als je 50.000 euro belasting moet betalen, betekent dit dat je toch echt ergens 100.000 euro winst hebt gemaakt. Waar is dat geld gebleven? Of is er ook nog iets met de (fiscale) Oudedagsreserve gerommeld? Voor hoeveel was het pand gekocht en wanneer? Hoeveel is daar in hoeveel maanden op afgeschreven? Wat was daar verkeerd aan? En voor hoeveel is het pand vervolgens (en wanneer) weer verkocht? En hoe is de opbrengst van die laatste verkoop boekhoudkundig verwerkt? Het probleem is dat we zonder echte informatie vooral moeten afgaan op je verwachtingen. Vooral als die verwachtingen nergens op gebaseerd zijn, is het moeilijk 'goede' raad geven.

Misschien even Googlen op depositogarantiestelsel? Ik meen me te herinneren dat er voor bv's sprake moet zijn van een kleine of micro rechtspersoon om onder het DGS te vallen, al kan ik dat niet zo snel terugvinden op de website van DNB. En volgens de website van de DNB: Een dochtermaatschappij die zelf een rechtspersoon is, heeft zelfstandig recht op een vergoeding uit het Depositogarantiestelsel. De rekening/deposito moet uiteraard wel op naam staan van die dochter. Let er verder op dat de garantiestelling per bankvergunning geldt. Als je binnen één bv twee bankrekeningen hebt bij twee verschillende banken die een bankvergunning delen, dan ben je voor beide rekeningen gezamelijk tot slechts 100.000 euro gedekt (en dus niet tot 2 keer 100.000 euro). Dit is bijvoorbeeld het geval bij Knab/Aegon, ABN/Moneyou, etc.

Je vragen zijn zo basaal, dat ik me afvraag of je überhaupt hebt gekeken in het Handboek Ondernemen. Je hebt het over "hoeveel kan persoon A terugkrijgen". Terugkrijgen van wat? Van wie? Waarvoor? Is dit een privépersoon of een ondernemer? En nog iets: waarom zou jij je drukmaken om wat die ander terug kan krijgen? Dat heeft namelijk niets met jouw onderneming te maken (als daar al sprake van is). De tweede vraag heeft dezelfde onduidelijkheid. Terugkrijgen van wat? Van wie? Waarvoor? Inkomstenbelasting? Omzetbelasting? En 100 euro uitgeven is geen investering, dan zijn simpelweg kosten. De derde vraag: nettowinst. Wat dacht je van 1000 min 100 = 900 euro? Inkomstenbelasting is geen kostenpost. En aftrekposten...welke dan?

Ik heb de indruk dat deze vraag langs de randen van het ondernemerschap gaan. Ik ga daarom met name in op de aspecten van zakelijkheid en niet op de aspecten van persoonlijke financial planning. Er zit een ondernemerscomponent in (vanwege de besloten vennootschap), maar je vragen lijken te suggereren dat je een overmatige nadruk legt op het behalen van voordelen in privé en dat je daarbij je verantwoordelijkheden als directeur van de besloten vennootschap veronachtzaamt. Die privévoordeeltjes gaan namelijk ten koste van de winstgevendheid van de bv. En door die op te geven, zou je onzakelijk bezig kunnen zijn. Wat bedoel je precies met verstandig? Verstandig in welk opzicht? In verband met aflossingszekerheid voor jezelf als privépersoon? Rendementszekerheid voor je bv? Wat streef je na? Zo laag mogelijke lasten in privé? Zo hoog mogelijk rendement zakelijk? En wat bedoel je met 'de huidige markt'? Welke markt hebben we het dan over? De huizenmarkt? De rentemarkt? De vismarkt? Je mag de lening verhogen tot een miljoen of meer. En je mag ook 50 jaar over de aflossing doen. Die keus is aan jou. Maar je bedoelt waarschijnlijk: verhogen mét behoud van renteaftrek in box 1?Dit is deels afhankelijk van onder welke regels je valt. Val je onder de nieuwe of oude regels (2013). Het is dus niet zo maar te zeggen. Maar deze vragen zijn meer iets voor een hypotheekadviseur en niet een ondernemersforum. Wie bedoel je met 'ik'? 'Ik' de privépersoon? Of 'ik' de directeur van de besloten vennootschap? Stel dat je een lening had met bijvoorbeeld de ABN of Rabobank. Kun je dan ook zomaar het rentetarief of de looptijd wijzigen? Of kan de bank het rentetarief en de looptijd zomaar wijzigen? Zulke wijzigingen moeten in de eerste plaatst zakelijk blijven en worden vastgelegd. Het feit dat er niets over rentevaste periodes is afgesproken, is uiteraard vreemd. En onzakelijk. Het is dan namelijk niet eens mogelijk om over 'marktconforme' rentes te spreken. Want conform welke markt dan? Omdat je niets hebt afgesproken, zal één en ander blijken uit de daadwerkelijke betalingen. Hoe hoog was de rente de afgelopen jaren? Wat dat in overeenstemming met de rentes bij andere banken? (en bij welke rentevaste periode dan?) Of veranderde de rente en de rentebetalingen elke maand? Of elk jaar? Zo niet, dan was er dus blijkbaar sprake van een rentevaste periode. De rentes van destijds kunnen dan een indicatie geven over welke rente (blijkbaar) is gehanteerd, maar netjes is het allemaal niet. Trouwens, heb je de hypotheek destijds niet moeten doorgeven aan de fiscus? Daarin heb je wellicht doorgegeven wat voor lening het is, wat de rente was en wat de rentevaste periode was. Je kunt uiteraard wel de lening oversluiten. In dat geval maak je nieuwe afspraken. Je kunt de lening ook ophogen, maar daar gelden sowieso de nieuwe regels voor. In dat geval heb je te maken hebt met de zogenaamde aflossingseis. Dat betekent dat je alleen renteaftrek geniet, zolang de (afbouw van de) lening maar ten minste een zeker wiskundige pad volgt. Als je aan de parameters van je lening gaat rommelen, dan kan het zijn dat je lening opeens niet meer aftrekbaar is. Het is dus even rekenen hoeveel ruimte je daarin hebt.

Welke regels bedoel je precies? Volgens mij zijn er namelijk geen regels veranderd. Of bedoel je de 'herijking' van het fiscaal veronderstelde rendement in 2017? En wat bedoel je dan met handig? Handig in welk opzicht? Minder administratieve lasten? Hogere opbrengstzekerheid? Lagere aansprakelijkheid in privé? Betere verkoopbaarheid op de lange termijn? Dat mag je zelf bepalen. Dat is mede afhankelijk van wat je onder 'handig' verstaat. En hoe je de verschillende criteria (zelf) waardeert. Er zullen niet echt belemmeringen zijn voor het aanschaffen het tweede huis in een BV (belast via box 2). Als je het huis privé aanschaft, ligt het er overigens aan of die aanschaf 'normaal vermogenbeheer' te boven gaat. Zo niet, dan verhuist het verhuurobject naar box 3. Anders zou het zelfs nog naar box 1 kunnen verhuizen als onderneming of werkzaamheid.

Ik denk dat je vooral eerst helder moet hebben wat je nou eigenlijk wil, want in elke zin maak je enigszins tegenstrijdige opmerkingen. Ga je nu wel of niet een 2e bedrijf oprichten? (En, zo ja, wordt dat dan een BV?) Of bedoel je dat je een tweede activiteit gaat ontplooien, die je binnen je (1e) bedrijf gaat uitvoeren onder de nieuw vast te leggen handelsnaam? Enerzijds heb je het over een compagnon. Vervolgens heb je het over een werknemer (dat is géén compagnon). Als je hem als werknemer in dienst neemt, dan ben je als onderneming 40 tot 50% bovenop het uurloon kwijt aan allerlei kosten (vakantietoeslag, vakantierechten, doorbetaalde vrije dagen, ww/wia/wao/zw/zvw, verzuimverzekering, etc). Winstdeling duidt weer op een vennoot, terwijl een contract duidt op een werknemer. Als hij een vennoot wordt, dan kun je afspreken dat hij 40% van de winst krijgt. Bij verlies draait hij dan ook op voor 40% van het verlies (maar hij heeft geen zekerheid over zijn inkomen). Je zou nog kunnen afspreken dat hij als werknemer recht heeft op 40% van de winst, maar in dat geval mag je hem nooit minder betalen dan het minimumloon (óók als de eenmanszaak zelf verlies draait). De vraag is dus eigenlijk: wat wil je precies?

Ja en ja. Ja. Ja en ja. ;)

Ja en ja. De privécorrectie voor de omzetbelasting gaat alleen wel anders dan voor de inkomstenbelasting. Bij de inkomstenbelasting heb je een forfaitaire bijtelling die is gerelateerd aan de WOZ. Bij de omzetbelasting zul je een rekeningsom moeten maken op basis van het vloeroppervlak dat niet zakelijk wordt gebruikt. De correctie is dan: (m2 totale oppervlakte - m2 zakelijk gebruikte oppervlakte) / (m2 totale oppervlakte) x btw-voorheffing

Wat me vooral opvalt, is dat je telkens maar heel summier antwoord geeft. En dan meestal niet eens op de meest relevante vragen. Bij mij verdwijnt daardoor snel de sympathie voor de ondernemerskant van dit verhaal, maar het maakt het ook onmogelijk voor forumbezoekers om een zinnig antwoord te formuleren. Daarvoor is een volledig beeld nodig. Dat jij voor je voorraadbeheersing uitsluitend vertrouwt op Just in time (JIT) is natuurlijk niet het probleem van de klant. Uit je verhaal komt ook niet naar voren wat er nou precies zo problematisch is aan het terugnemen van een bestelling. Om wat voor bedrag hebben we het? Maar goed, Roel heeft al antwoord gegeven op de vraag wat mag. Dat ligt er dus aan wat je onderling vooraf hebt afgesproken. En als je dus niets hebt afgesproken, dan heb je je lot dus in handen gelegd van wat redelijk is in de ogen van de rechter(s) die je wellicht gaat treffen. Als je het allemaal zonder advocaat denkt te kunnen, dan hoeft het je op zich alleen maar (een hoop) tijd te kosten en uiteindelijk proceskosten, als blijkt dat je onredelijk hebt gehandeld. Vervolgens mag je het product alsnog vergoeden en terug in ontvangst nemen.

Waar is de klant van op de hoogte gebracht? Dat de datum in het verleden lag op het moment van bestellen? Dat het nog een tijdje gaat duren voor er geleverd zou gaan worden? Wat heb je aangegeven met betrekking tot de verwachte leveringsduur destijds? En hoe heeft die klant op die informatie gereageerd? Had deze klant overigens al betaald? Of had hij alleen besteld? Persoonlijk vind ik een leveringstermijn die één maand te boven gaat al 'speciaal'. Op zo'n moment moet je echt even kortsluiten met de klant wat hij nog wil. Wanneer heeft de klant overigens aangegeven dat hij de koop ongedaan wilde maken? Na verzending van het product? Na betaling van het product? Na ontvangst van het product? En wat is nou precies het probleem met retour nemen van het product? Nu is het weliswaar zo dat een B2B-klant niet dezelfde wettelijke rechten heeft als een B2C-klant, maar dat betekent niet dat het de beste keus is om tot het wettelijke gaatje te gaan. Als de klant het product niet heeft gebruikt en terug wil sturen, laat je het toch gewoon terugsturen (op hun kosten)? Zodra het product terug is, maak je een creditfactuur en maak je het bedrag terug over. Vervolgens kun je het product weer aan iemand anders verkopen. Of speelt er nog iets anders?

Je mag alle kosten aftrekken (gas, water, elektriciteit, zuiveringslasten, verzekeringskosten en andere kosten specifiek voor het huis). Je betaalt hier privé uiteindelijk toch nog (deels) voor via de WOZ-bijtelling. Verder mag je geen kosten aftrekken die geen betrekking hebben op de onderneming. Een voorbeeld daarvan zijn de inrichtingskosten (vloerbedekking, behang, bureau en kasten). Die kosten zijn alleen aftrekbaar voor het deel dat daadwerkelijk voor je onderneming wordt gebruikt.

Daar is het Handboek Ondernemen voor. Vroeger kreeg je dat in boekvorm, zodra je jezelf inschreef bij de Kamer van Koophandel. Jammer dat dat nu niet meer gebeurt.

Hoewel je zou denken dat dit onder zorgverlof zou vallen, is dat nog maar de vraag. Degene die het zorgverlof aanvraagt moet namelijk aannemelijk maken dat er sprake is van een noodzakelijke verzorging, maar ook dat alleen de medewerker zelf en niet een ander persoon dat kan doen. Is daar wel sprake van? Het lijkt me dat de noodzakelijke verzorging nog steeds door de kraamhulp kan worden verricht (namelijk in die 4 uur per dag). Er zijn volgens mij mensen in een verzorgingshuis die het met minder moeten doen. Heeft de inwonende dochter misschien ook nog een vader, broers or zussen? Verder kun je je afvragen of het reduceren van de kraamhulp met 1 à 2 uur per dag het redelijk maakt dat een werkgever vervolgens 48 uur betaald zorgverlof moet verlenen. Persoonlijk zou ik wellicht de kool en de geit sparen en slechts uit coulance een deel vergoeden (niet omdat het moet), voor zover dat betrekking heeft op de 'noodzakelijkheid'. Dan ga ik er vanuit dat er echt helemaal niemand anders is. Als ze 2 weken vrij neemt, betaal je bijvoorbeeld 25% door (dat is immers ongeveer het deel waarmee de 'noodzakelijke' zorg wordt gereduceerd - en dan reken je ruim) en komt de overige 75% voor rekening van de werknemer. Dan kan de werknemer vervolgens zelf bepalen of ze die 75% wil laten uitbetalen via haar eigen vrije dagen of onbetaald wil laten.

Dat denk ik eigenlijk wel. Je hebt mogelijk wat zaken door elkaar gehaald. Als je belang kleiner is dan 5%, dan moet je de waarde van de aandelen juist aangeven in Box 3. Je geeft dan elk jaar aan hoeveel die aandelen per 1 januari van het belastingjaar waard waren en betaalt daar dan belasting over (1,2%). Als je belang groter dan 5% was geweest, had je de aandelen in Box 2 aan moeten geven. En in dat geval had je inderdaad géén belasting hoeven betalen, zolang je geen dividend ontvangt.

Dat valt nog te bezien. Volgens mij zijn dat gewoon woon-werkkilometers voor de btw (dus privé voor de omzetbelasting, maar zakelijk voor voor de inkomstenbelasting). Nog meer btw-correctie dus bij een sluitende kilometeradministratie, tenzij je dan helemaal geen (andere) zakelijke kilometers meer overhoudt. In dat geval is de auto óók voor de btw verplicht privé.

Daar staat toch echt 2,7% (bij een niet sluitende kilometeradministratie). Anders (als je een sluitende kilometeradministratie hebt) moet je gewoon de werkelijke correctie toepassen op basis van privégebruik (privé én eventueel woonwerk). Hier is dus het verwarrende dat je moet kijken bij "Auto van de zaak", omdat je het voor de omzetbelasting een zakelijke auto maakt. Voor de inkomstenbelasting is het dan dus géén "Auto van de zaak". In jouw geval maakt het niet zo heel veel uit. De btw-correctie op basis van werkelijk privégebruik komt uit op ongeveer 1165 euro. De btw-correctie op basis van het forfait komt uit op 1296 euro. Je mag dus per saldo zo'n 1000 tot 1165 euro btw terugvragen (van de in totaal 2327 euro verschuldigde btw). Privé betaal je alle kosten zonder btw en krijg je een vergoeding (9420+1653-1900 =) 9173 euro per jaar. In de zaak heb je een aftrekpost van 1900 euro.